Livre, par. |
[1, 95] |
ὀργισθεὶς
ἔπεμψε
τοὺς
παῖδας
αὐτῶν
|
πρὸς |
Ἀλυάττην
ἐπ'
ἐκτομῇ·
προσσχούσης
δὲ |
[1, 48] |
τινὰς
τάφους
ἔδειξε
τοὺς
νεκροὺς
|
πρὸς |
ἀνατολὰς
ἐστραμμένους,
ὡς
ἦν
ἔθος |
[1, 101] |
τινὶ
κελεῦσαι
μηνῦσαι
ὅτι
παρείη
|
πρὸς |
αὐτὸν
Ἀνάχαρσις
καὶ
βούλοιτο
αὐτὸν |
[1, 74] |
παγκρατιαστὴς
Ὀλυμπιονίκης.
Συνέθετο
δὴ
μονομαχῆσαι
|
πρὸς |
αὐτόν·
καὶ
δίκτυον
ἔχων
ὑπὸ |
[1, 49] |
καὶ
ἡδέως
καὶ
τυραννεῖσθαι
ἤθελον
|
πρὸς |
αὐτοῦ·
ὁ
δ'
οὐχ
εἵλετο, |
[1, 48] |
ἀλλὰ
καὶ
αὐτοὺς
τοὺς
τάφους
|
πρὸς |
ἕω
βλέποντας
καὶ
ἀπὸ
τῶν |
[1, 50] |
Αἴγυπτον
καὶ
εἰς
Κύπρον,
καὶ
|
πρὸς |
Κροῖσον
ἦλθεν,
ὅτε
καὶ
ἐρωτηθεὶς |
[1, 25] |
ἄριστα
βεβουλεῦσθαι.
Κροίσου
γοῦν
πέμψαντος
|
πρὸς |
Μιλησίους
ἐπὶ
συμμαχίᾳ
ἐκώλυσεν·
ὅπερ |
[1, 115] |
προείρηται·
καὶ
δὴ
καὶ
ἐλήφθησαν
|
πρὸς |
Ὀρχομενῷ.
Γηρᾶσαί
τ'
ἐν
τοσαύταις |
[1, 112] |
Φέρεται
δ'
αὐτοῦ
καὶ
ἐπιστολὴ
|
πρὸς |
Σόλωνα
τὸν
νομοθέτην,
περιέχουσα
πολιτείαν |
[1, 102] |
τῷ
ἑλληνίζειν,
τοξευθεὶς
ἐν
κυνηγεσίῳ
|
πρὸς |
τἀδελφοῦ
τελευτᾷ,
εἰπὼν
διὰ
μὲν |
[1, 101] |
ἐπὶ
ἄρχοντος
Εὐκράτους.
Ἕρμιππος
δὲ
|
πρὸς |
τὴν
Σόλωνος
οἰκίαν
ἀφικόμενον
τῶν |
[1, 32] |
ῥιφῆναι
εἰς
τὴν
Κῴαν
θάλασσαν
|
πρὸς |
τῆς
Λακαίνης,
εἰπούσης
ὅτι
περιμάχητος |
[1, 111] |
ὁ
Κολοφώνιος
ἀκηκοέναι
φησί,
τέτταρα
|
πρὸς |
τοῖς
πεντήκοντα
καὶ
ἑκατόν.
Ἐποίησε |
[1, 110] |
μελανά
τε
καὶ
λευκὰ
ἤγαγε
|
πρὸς |
τὸν
Ἄρειον
πάγον.
Κἀκεῖθεν
εἴασεν |
[1, 83] |
Πριηνέας.
Θᾶττον
δ'
αὐτῷ
πέμψαντι
|
πρὸς |
τὸν
Βίαντα
ἵνα
ἥκοι
παρ' |
[1, 63] |
τελευτήσαντα,
ὃν
ἡμεῖς
οὐ
παρειλήφαμεν,
|
πρὸς |
τὸν
εἰπόντα,
Ἀλλ'
οὐδὲν
ἀνύτεις, |
[1, 77] |
αἵματος
ποιεῖσθαι.
Ἐφη
δὲ
καὶ
|
πρὸς |
τὸν
Φωκαϊκὸν
φάσκοντα
δεῖν
ζητεῖν |
[1, 32] |
ἡφαιστότευκτον
εἶναι
αὐτὸν
καὶ
δοθῆναι
|
πρὸς |
τοῦ
θεοῦ
Πέλοπι
γαμοῦντι·
αὖθίς |
[1, 51] |
ἔμαθεν
ἤδη
τυραννεῖν,
τάδε
ἔγραψε
|
πρὸς |
τοὺς
Ἀθηναίους·
~Εἰ
δὲ
πεπόνθατε |
[1, 32] |
καὶ
τὸν
τρίποδα,
μαχομένων
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
ἁλιέας
γενέσθαι
τὴν
ἄνοδον |
[1, 32] |
Οἱ
δ'
ἐπειδὴ
διαπρεσβευόμενοι
ἠλογοῦντο,
|
πρὸς |
τοὺς
Κῴους
πολεμοῦσι.
Καὶ
πολλῶν |
[1, 46] |
καὶ
παρώρμησεν
αὐτούς.
Καὶ
αὖθις
|
πρὸς |
τοὺς
Μεγαρέας
ἐπολέμησαν
καὶ
ἐνίκων |
[1, 74] |
τοὺς
Ἀθηναίους
περὶ
τοῦ
χωρίου
|
πρὸς |
τοὺς
Μυτιληναίους,
ἀκούοντος
τῆς
δίκης |
[1, 37] |
κακῶς,
μηδὲ
διαβαλλέτω
σε
λόγος
|
πρὸς |
τοὺς
πίστεως
κεκοινωνηκότας.
Οὓς
ἂν |
[1, 83] |
μαθὼν
ὁ
Ἀλυάττης
εἰρήνην
ἐσπείσατο
|
πρὸς |
τοὺς
Πριηνέας.
Θᾶττον
δ'
αὐτῷ |
[1, 77] |
ἔφη,
ζητῇς,
οὐχ
εὑρήσεις.
Καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
πυνθανομένους
τί
εὐχάριστον,
Χρόνος, |