Livre, par. |
[1, 33] |
ἐγενόμην
καὶ
οὐ
θηρίον,
εἶτα
|
ὅτι |
ἀνὴρ
καὶ
οὐ
γυνή,
τρίτον |
[1, 33] |
ἔχειν
τῇ
Τύχῃ·
πρῶτον
μὲν
|
ὅτι |
ἄνθρωπος
ἐγενόμην
καὶ
οὐ
θηρίον, |
[1, 26] |
τῷ
δευτέρῳ
τῶν
Σποράδην
ὑπομνημάτων
|
ὅτι |
βουλόμενος
δεῖξαι
ῥᾷον
εἶναι
πλουτεῖν, |
[1, 99] |
ὑμᾶς
ἀποδέχομαι,
ὡς
ἴστε
αὐτοί,
|
ὅτι |
δαμοτικώτατα.
Πεύθομαι
ὡς
πέρυτι
ἐγένετο |
[1, 91] |
τὸ
δὲ
φρονεῖν
γυναῖκας·
ὑποδεικνὺς
|
ὅτι |
δεῖ
παιδεύεσθαι
καὶ
τὰς
παρθένους. |
[1, 27] |
Οὐδεὶς
δὲ
αὐτοῦ
καθηγήσατο,
πλὴν
|
ὅτι |
εἰς
Αἴγυπτον
ἐλθὼν
τοῖς
ἱερεῦσι |
[1, 33] |
ἀνὴρ
καὶ
οὐ
γυνή,
τρίτον
|
ὅτι |
Ἕλλην
καὶ
οὐ
βάρβαρος.
~Λέγεται |
[1, 108] |
αὐτὸ
τοῦτο.
Φησὶ
δ'
Ἀριστόξενος
|
ὅτι |
ἔνθεν
καὶ
ἄδοξος
ἦν,
ὅτι |
[1, 44] |
δεινὸν
οὐδέν.
Εἰ
δὲ
ἀσχαλήσεις
|
ὅτι |
καὶ
Μιλήσιοι
τυραννεόμεθα-
ἐχθαίρεις
γὰρ |
[1, 51] |
τὰ
θρυλούμενα.
~Φασὶ
δέ
τινες
|
ὅτι |
κοσμήσας
ἑαυτὸν
ὁ
Κροῖσος
παντοδαπῶς |
[1, 115] |
Μυρωνιανὸς
δὲ
ἐν
Ὁμοίοις
φησὶν
|
ὅτι |
Κούρητα
αὐτὸν
ἐκάλουν
Κρῆτες·
καὶ |
[1, 114] |
τῇ
δευτέρᾳ.
Λέγουσι
δέ
τινες
|
ὅτι |
Κρῆτες
αὐτῷ
θύουσιν
ὡς
θεῷ· |
[1, 68] |
Πρός
τε
τὸν
ἀδελφὸν
δυσφοροῦντα
|
ὅτι |
μὴ
ἔφορος
ἐγένετο,
αὐτοῦ
ὄντος, |
[1, 108] |
ὅτι
ἔνθεν
καὶ
ἄδοξος
ἦν,
|
ὅτι |
μηδὲ
πόλεως,
ἀλλὰ
κώμης,
καὶ |
[1, 119] |
βελτίστων
χρώμενοι
διαμαρτάνουσιν.
~Ἔλεγέ
τε
|
ὅτι |
οἱ
θεοὶ
τὴν
τράπεζαν
θυωρὸν |
[1, 75] |
Πιττάκειος
καλεῖται.
Σωσικράτης
δέ
φησιν
|
ὅτι |
ὀλίγον
ἀποτεμόμενος
ἔφη
τὸ
ἥμισυ |
[1, 63] |
δι'
αὐτὸ
δὲ
τοῦτο
δακρύω,
|
ὅτι |
οὐδὲν
ἀνύτω.
Φέρονται
δὲ
αὐτοῦ |
[1, 101] |
τῶν
θεραπόντων
τινὶ
κελεῦσαι
μηνῦσαι
|
ὅτι |
παρείη
πρὸς
αὐτὸν
Ἀνάχαρσις
καὶ |
[1, 81] |
γαυριῶντα·
φύσκωνα
δὲ
καὶ
γάστρωνα
|
ὅτι |
παχὺς
ἦν·
ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[1, 86] |
τῆς
σιγῆς
πυθομένου,
Σιωπῶ,
ἔφη,
|
ὅτι |
περὶ
τῶν
οὐδέν
σοι
προσηκόντων |
[1, 32] |
θάλασσαν
πρὸς
τῆς
Λακαίνης,
εἰπούσης
|
ὅτι |
περιμάχητος
ἔσται.
Χρόνῳ
δὲ
Λεβεδίων |
[1, 120] |
πλεῖον
Πυθαγόρῃ
τὠμῷ
λέγε
ταῦθ'
|
ὅτι |
πρῶτος
ἁπάντων
ἔστιν
ἀν'
Ἑλλάδα |
[1, 61] |
πείσεαι,
ἔξελε
τοῦτον·
μηδὲ
μέγαιρ'
|
ὅτι |
σεῦ
τοῖον
ἐπεφρασάμην·
καὶ
μεταποίησον, |
[1, 104] |
ποῦ
τίθης;
Ὀνειδιζόμενος
ὑπὸ
Ἀττικοῦ
|
ὅτι |
Σκύθης
ἐστίν,
ἔφη,
Ἀλλ'
ἐμοῦ |
[1, 90] |
ἐπὶ
τύμβῳ,
ἀγγελέω
παριοῦσι,
Μίδας
|
ὅτι |
τῇδε
τέθαπται.
Φέρουσι
δὲ
μαρτύριον |
[1, 26] |
διὰ
φιλοτεκνίαν
εἰπεῖν.
Καὶ
λέγουσι
|
ὅτι |
τῆς
μητρὸς
ἀναγκαζούσης
αὐτὸν
γῆμαι |
[1, 104] |
θαυμασιώτατον
ἑωρακέναι
παρὰ
τοῖς
Ἕλλησιν,
|
ὅτι |
τὸν
μὲν
καπνὸν
ἐν
τοῖς |
[1, 61] |
γεγωνῇ.
Γέγραφε
δὲ
δῆλον
μὲν
|
ὅτι |
τοὺς
νόμους,
καὶ
δημηγορίας
καὶ |