HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Γυναικὶ 1
γυναικῶδες 1
γυνή 2
δ 84
Δαΐμαχος 1
δαιμόνων 1
δακρύει 1

Fréquences [« »]
73 γὰρ
79 μὲν
78 τὸ
84 δ
95 τὴν
108 τῶν
114 τὸν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

Livre, par.

[1, 80]   ἑτέρη προβέβηκε. Τί λώϊον; Εἰ δ' ἄγε σύν μοι βούλευσον, ποτέρην

[1, 34]   Ἕλλην καὶ οὐ βάρβαρος. ~Λέγεται δ' ἀγόμενος ὑπὸ γραὸς ἐκ τῆς

[1, 48]   Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας- στῆσε δ' ἄγων ἵν' Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες.

[1, 61]   ἐπεφρασάμην· καὶ μεταποίησον, Λιγυαστάδη, ὧδε δ' ἄειδε· ὀγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου.

[1, 64]   ποιήσεσθαι, οὐκ ἂν φθάνοις. Ἐπιβουλεύσειε δ' ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων,

[1, 87]   Βραδέως ἐγχείρει τοῖς πραττομένοις· ὃ δ' ἂν ἕλῃ, βεβαίως τηρῶν διάμενε.

[1, 122]   οὐδ' ὑπίσχομαι τἀληθὲς εἰδέναι· ἅσσα δ' ἂν ἐπιλέγῃ θεολογέων· τὰ ἄλλα

[1, 60]   Φίλους μὴ ταχὺ κτῶ· οὓς δ' ἂν κτήσῃ μὴ ἀποδοκίμαζε. Ἄρχε

[1, 30]   Εὔδοξον ἀντὶ Κλεοβούλου τιθέασι, Πλάτων δ' ἀντὶ Περιάνδρου. Περὶ αὐτοῦ δὴ

[1, 63]   Σαλαμίς, ὧν κόνις ἀστάχυες. Ψυχὴν δ' ἄξονες εὐθὺς ἐς οὐρανὸν ἤγαγον·

[1, 51]   οἱ μὲν ἔνθεν Σολεῖς, οἱ δ' ἀπὸ Κύπρου Σόλιοι. Ὅτε δὲ

[1, 37]   τῶν ἐτησίων ἐναντίων ὄντων. Φησὶ δ' Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς γεγενῆσθαι

[1, 57]   μάλιστα τὰ ἔπη ταυτί· οἳ δ' ἄρ' Ἀθήνας εἶχον" καὶ τὰ

[1, 80]   σοι πᾶν ἐρέουσιν ἔπος. Οἱ δ' ἄρ' ὑπὸ πληγῇσι θοὰς βέμβικας

[1, 108]   φάναι, Δι' αὐτὸ τοῦτο. Φησὶ δ' Ἀριστόξενος ὅτι ἔνθεν καὶ ἄδοξος

[1, 107]   γὰρ πόλιν εἶναι Κρήτης. Ἀναξίλαος δ' Ἀρκάδα. Μέμνηται δ' αὐτοῦ καὶ

[1, 56]   ὡς σύμπαντες οἱ Μαραθωνομάχαι· ἔτι δ' Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων καὶ Μιλτιάδης

[1, 73]   ἔφυ σοφίᾳ. Ἀπεφθέγξατο, Ἐγγύα, πάρα δ' ἄτα. Ἔστιν αὐτοῦ καὶ ἐπιστόλιον

[1, 65]   λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς δ' αὖ καὶ μαίνεσθαι δοκῶ. Ὥστε

[1, 91]   μὲν λευκαὶ ἔασιν ἰδεῖν, αἱ δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι δέ τ'

[1, 34]   τοῦ οὐρανοῦ οἴει γνώσεσθαι; Οἶδε δ' αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων, καὶ

[1, 69]   ἐκπέμψαι καὶ παῖδας ἀπείπασθαι. ~Φασὶ δ' αὐτὸν καὶ Αἰσώπου πυθέσθαι, ὁ

[1, 60]   θεοὺς τίμα, γονέας αἰδοῦ. Φασὶ δ' αὐτὸν καὶ Μιμνέρμου γράψαντος, Αἲ

[1, 23]   λέγεται εἶναι τοῦ Σαμίου. Καλλίμαχος δ' αὐτὸν οἶδεν εὑρέτην τῆς ἄρκτου

[1, 71]   τε νοῦς ἔδωκ' ἔλεγχον. Φασὶ δ' αὐτόν ποτε γηραιὸν ἤδη ὄντα

[1, 90]   προέχοντος, φασί, τοῦ Μίδα. Φέρεται δ' αὐτοῦ ἐν τοῖς Παμφίλης Ὑπομνήμασι.

[1, 34]   εἰς ἔπη τείνειν διακόσια. Ἐπιγεγράφθαι δ' αὐτοῦ ἐπὶ τῆς εἰκόνος τόδε·

[1, 112]   ἐκπατῆσαι ἀσχολούμενον περὶ ῥιζοτομίαν. Φέρεται δ' αὐτοῦ καὶ ἐπιστολὴ πρὸς Σόλωνα

[1, 107]   Κρήτης. Ἀναξίλαος δ' Ἀρκάδα. Μέμνηται δ' αὐτοῦ καὶ Ἱππῶναξ εἰπών· καὶ

[1, 23]   Ξενοφάνης καὶ Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ δ' αὐτῷ καὶ Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος.

[1, 83]   ἐσπείσατο πρὸς τοὺς Πριηνέας. Θᾶττον δ' αὐτῷ πέμψαντι πρὸς τὸν Βίαντα

[1, 52]   Καὶ οὗτος μὲν ταῦτα. Πεισίστρατος δ' αὐτῷ φεύγοντι τοῦτον ἐπέστειλε τὸν

[1, 54]   {ὁ} πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ. ~Σοὶ δ' ἐγὼ οὔτι μέμφομαι μηνύσαντι τὴν

[1, 117]   τινὸς παριόντος πόθεν εἴη, τοῦ δ' εἰπόντος Ἐξ Ἐφέσου, Ἔλκυσόν με

[1, 105]   γέρων γενόμενος ὕδωρ οἴσεις. Εὗρε δ' εἰς τὸν βίον ἄγκυράν τε

[1, 52]   ταῦτα κακὴν ἔσχετε δουλοσύνην. Ὑμέων δ' εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι

[1, 81]   τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα. ~Δοκεῖ δ' ἐκ διαθέσεως αὐτὰ εἰρηκέναι. Εὐγενεστέρα

[1, 50]   χιόνος μένος ἠδὲ χαλάζης· βροντὴ δ' ἐκ λαμπρῆς γίγνεται ἀστεροπῆς· ἀνδρῶν

[1, 50]   ἐκ λαμπρῆς γίγνεται ἀστεροπῆς· ἀνδρῶν δ' ἐκ μεγάλων πόλις ὄλλυται· ἐς

[1, 48]   τοῦ Ὁμήρου μετὰ τὸν Αἴας δ' ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας-

[1, 80]   Χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον· οἱ δ' ἔλεγον· τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.

[1, 107]   ὅθεν εἶναι τὸν Μύσωνα. Σωσικράτης δ' ἐν Διαδοχαῖς, ἀπὸ μὲν πατρὸς

[1, 62]   καὶ τίθησι τοὺς νόμους. Ἐτελεύτησε δ' ἐν Κύπρῳ βιοὺς ἔτη ὀγδοήκοντα,

[1, 33]   Καὶ τόδε μὲν οὕτως. Ἕρμιππος δ' ἐν τοῖς Βίοις εἰς τοῦτον

[1, 115]   προσποιηθῆναί τε πολλάκις ἀναβεβιωκέναι. ~Θεόπομπος δ' ἐν τοῖς Θαυμασίοις, κατασκευάζοντος αὐτοῦ

[1, 55]   παντὶ τῷ βουλομένῳ γράφεσθαι. Λυσίας δ' ἐν τῷ κατὰ Νικίδου Δράκοντά

[1, 118]   Κωρυκίου ὄρους αὑτὸν δισκῆσαι. Ἀριστόξενος δ' ἐν τῷ Περὶ Πυθαγόρου καὶ

[1, 42]   Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον. ~Ἕρμιππος δ' ἐν τῷ Περὶ τῶν σοφῶν

[1, 30]   Πιττακῷ καὶ οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ' ἐν τῷ Τρίποδι Ἀργείους ἆθλον

[1, 119]   ᾧ καὶ Πυθαγόραν σχολάσαι. Ἐρατοσθένης δ' ἕνα μόνον, καὶ ἕτερον Ἀθηναῖον,

[1, 32]   Μιλησίοις μητροπόλει οὔσῃ μηνύουσιν. Οἱ δ' ἐπειδὴ διαπρεσβευόμενοι ἠλογοῦντο, πρὸς τοὺς

[1, 79]   τὴν τεσσαρακοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα· ἐτελεύτησε δ' ἐπὶ Ἀριστομένους τῷ τρίτῳ ἔτει

[1, 89]   ποιῆσαι· Χαλκῆ παρθένος εἰμί, Μίδα δ' ἐπὶ σήματι κεῖμαι. Ἔστ' ἂν

[1, 118]   ἐπὶ τῶν χειρόνων τάττεται, οἱ δ' ἐπὶ τῶν βελτίστων χρώμενοι διαμαρτάνουσιν.

[1, 65]   καὶ ὅσα ἐγὼ ἐνομοθέτησα. Οἱ δ' ἐπιτρέποντες τὸ ξυνὸν ἔβλαπτον, οἳ

[1, 117]   δὲ Πυθαγόρᾳ περιάπτουσι ταῦτα. Φησὶ δ' Ἕρμιππος πολέμου συνεστῶτος Ἐφεσίοις καὶ

[1, 30]   μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν. Ὁ δ' ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ'

[1, 80]   καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ· ἡ δ' ἑτέρη προβέβηκε. Τί λώϊον; Εἰ

[1, 103]   ἔπειθε βιοῦν ἤθεσιν Ἑλλαδικοῖς. Τὸν δ' ἔτι μῦθον ἄκραντον ἐνὶ στομάτεσσιν

[1, 38]   τῆς τριακοστῆς ἐνάτης Ὀλυμπιάδος. ~Ἐτελεύτησε δ' ἐτῶν ἑβδομήκοντα ὀκτώ, {ἤ, ὡς

[1, 63]   ἐν ἀλλοδαπῇ Κύπριον πῦρ· ὀστὰ δ' ἔχει Σαλαμίς, ὧν κόνις ἀστάχυες.

[1, 81]   καὶ τοῖς ἐμοῖς ἑτάροις. Ἔμπας δ' ἵξομαι, ὡς ἀνδρὶ ξείνῳ γενοίμην

[1, 91]   τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι δ' ὁ ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων

[1, 119]   τὴν τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν. Ἄνδρων δ' ὁ Ἐφέσιός φησι δύο γεγονέναι

[1, 107]   ἀπὸ δὲ μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων δ' ὁ Ἡρακλείδου τοῦ Ποντικοῦ, Κρῆτά

[1, 29]   Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος δ' ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνθης ὁ

[1, 73]   πυγμῇ χλωρὸν ἕλεν κότινον. Εἰ δ' ὁ πατὴρ στεφανοῦχον ἰδὼν τέκνον

[1, 30]   δ' ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ' ὁ Πλαταιικὸς καὶ Κλέαρχος φιάλην

[1, 120]   οὐ ψεύδομαι ὧδ' ἀγορεύων. Ἴων δ' ὁ Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ·

[1, 22]   σὺν Νείλεῳ ἐκπεσόντι Φοινίκης· ὡς δ' οἱ πλείους φασίν, ἰθαγενὴς Μιλήσιος

[1, 112]   καθῆραι καὶ ἱερὰ ἱδρύσασθαι. Εἰσὶ δ' οἳ μὴ κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν,

[1, 80]   δράξασθαι, παίδων κληδόνα συνθέμενος. Τὴν δ' ὀλίγην ὡς κεῖνος ἐς οἰκίον

[1, 31]   λόγον εἴπην· χρήματ' ἄνηρ, πένιχρος δ' οὐδ' εἲς πέλετ' ἔσλος οὐδὲ

[1, 77]   καὶ Πλάτων ἐν Πρωταγόρᾳ· Ἀνάγκᾳ δ' οὐδὲ θεοὶ μάχονται. καὶ Ἀρχὴ

[1, 52]   ἔπος αἰόλον ἀνδρός, εἰς ἔργον δ' οὐδὲν γιγνόμενον βλέπετε. Καὶ οὗτος

[1, 105]   τὰ τούτων καὶ ἐπιτηδεύματα. Χρυσοῦ δ' οὐδὲν δέομαι, ἀλλ' ἀπόχρη με

[1, 67]   τὰ δίκαια καὶ ἴσα. Ἀφίξομαι δ' οὖν παρὰ σέ, σπεύδων τοι

[1, 79]   ὃς καὶ μικρὸς προσηγορεύθη. Τὸν δ' οὖν σοφὸν λέγεταί ποτε νεανίσκῳ

[1, 39]   μνημονεύει Διονύσιος ἐν Κριτικοῖς. ~Ὁ δ' οὖν σοφὸς ἐτελεύτησεν ἀγῶνα θεώμενος

[1, 75]   καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι. ~Τότε δ' οὖν τὸν Πιττακὸν ἰσχυρῶς ἐτίμησαν

[1, 49]   τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς αὐτοῦ· ὁ δ' οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ καὶ Πεισίστρατον

[1, 52]   ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν δ' ὑμῖν κοῦφος ἔνεστι νόος. Εἰς

[1, 122]   καί με εἶχεν ἠπίαλος. Ἐπέσκηψα δ' ὦν τοῖσιν οἰκιήτῃσιν, ἐπήν με

[1, 72]   Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς ἤκμαζεν. Ἐτελεύτησε δ' ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἐν Πίσῃ,

Livre, par.
[1, 80]	ἑτέρη προβέβηκε. Τί λώϊον; Εἰ	δ'	ἄγε σύν μοι βούλευσον, ποτέρην
[1, 34]	Ἕλλην καὶ οὐ βάρβαρος. ~Λέγεται	δ'	ἀγόμενος ὑπὸ γραὸς ἐκ τῆς
[1, 48]	Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας- στῆσε	δ'	ἄγων ἵν' Ἀθηναίων ἵσταντο φάλαγγες.
[1, 61]	ἐπεφρασάμην· καὶ μεταποίησον, Λιγυαστάδη, ὧδε	δ'	ἄειδε· ὀγδωκονταέτη μοῖρα κίχοι θανάτου.
[1, 64]	ποιήσεσθαι, οὐκ ἂν φθάνοις. Ἐπιβουλεύσειε	δ'	ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων,
[1, 87]	Βραδέως ἐγχείρει τοῖς πραττομένοις· ὃ	δ'	ἂν ἕλῃ, βεβαίως τηρῶν διάμενε.
[1, 122]	οὐδ' ὑπίσχομαι τἀληθὲς εἰδέναι· ἅσσα	δ'	ἂν ἐπιλέγῃ θεολογέων· τὰ ἄλλα
[1, 60]	Φίλους μὴ ταχὺ κτῶ· οὓς	δ'	ἂν κτήσῃ μὴ ἀποδοκίμαζε. Ἄρχε
[1, 30]	Εὔδοξον ἀντὶ Κλεοβούλου τιθέασι, Πλάτων	δ'	ἀντὶ Περιάνδρου. Περὶ αὐτοῦ δὴ
[1, 63]	Σαλαμίς, ὧν κόνις ἀστάχυες. Ψυχὴν	δ'	ἄξονες εὐθὺς ἐς οὐρανὸν ἤγαγον·
[1, 51]	οἱ μὲν ἔνθεν Σολεῖς, οἱ	δ'	ἀπὸ Κύπρου Σόλιοι. Ὅτε δὲ
[1, 37]	τῶν ἐτησίων ἐναντίων ὄντων. Φησὶ	δ'	Ἀπολλόδωρος ἐν τοῖς Χρονικοῖς γεγενῆσθαι
[1, 57]	μάλιστα τὰ ἔπη ταυτί· οἳ	δ'	ἄρ' Ἀθήνας εἶχον" καὶ τὰ
[1, 80]	σοι πᾶν ἐρέουσιν ἔπος. Οἱ	δ'	ἄρ' ὑπὸ πληγῇσι θοὰς βέμβικας
[1, 108]	φάναι, Δι' αὐτὸ τοῦτο. Φησὶ	δ'	Ἀριστόξενος ὅτι ἔνθεν καὶ ἄδοξος
[1, 107]	γὰρ πόλιν εἶναι Κρήτης. Ἀναξίλαος	δ'	Ἀρκάδα. Μέμνηται δ' αὐτοῦ καὶ
[1, 56]	ὡς σύμπαντες οἱ Μαραθωνομάχαι· ἔτι	δ'	Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων καὶ Μιλτιάδης
[1, 73]	ἔφυ σοφίᾳ. Ἀπεφθέγξατο, Ἐγγύα, πάρα	δ'	ἄτα. Ἔστιν αὐτοῦ καὶ ἐπιστόλιον
[1, 65]	λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς	δ'	αὖ καὶ μαίνεσθαι δοκῶ. Ὥστε
[1, 91]	μὲν λευκαὶ ἔασιν ἰδεῖν, αἱ	δ'	αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι δέ τ'
[1, 34]	τοῦ οὐρανοῦ οἴει γνώσεσθαι; Οἶδε	δ'	αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων, καὶ
[1, 69]	ἐκπέμψαι καὶ παῖδας ἀπείπασθαι. ~Φασὶ	δ'	αὐτὸν καὶ Αἰσώπου πυθέσθαι, ὁ
[1, 60]	θεοὺς τίμα, γονέας αἰδοῦ. Φασὶ	δ'	αὐτὸν καὶ Μιμνέρμου γράψαντος, Αἲ
[1, 23]	λέγεται εἶναι τοῦ Σαμίου. Καλλίμαχος	δ'	αὐτὸν οἶδεν εὑρέτην τῆς ἄρκτου
[1, 71]	τε νοῦς ἔδωκ' ἔλεγχον. Φασὶ	δ'	αὐτόν ποτε γηραιὸν ἤδη ὄντα
[1, 90]	προέχοντος, φασί, τοῦ Μίδα. Φέρεται	δ'	αὐτοῦ ἐν τοῖς Παμφίλης Ὑπομνήμασι.
[1, 34]	εἰς ἔπη τείνειν διακόσια. Ἐπιγεγράφθαι	δ'	αὐτοῦ ἐπὶ τῆς εἰκόνος τόδε·
[1, 112]	ἐκπατῆσαι ἀσχολούμενον περὶ ῥιζοτομίαν. Φέρεται	δ'	αὐτοῦ καὶ ἐπιστολὴ πρὸς Σόλωνα
[1, 107]	Κρήτης. Ἀναξίλαος δ' Ἀρκάδα. Μέμνηται	δ'	αὐτοῦ καὶ Ἱππῶναξ εἰπών· καὶ
[1, 23]	Ξενοφάνης καὶ Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ	δ'	αὐτῷ καὶ Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος.
[1, 83]	ἐσπείσατο πρὸς τοὺς Πριηνέας. Θᾶττον	δ'	αὐτῷ πέμψαντι πρὸς τὸν Βίαντα
[1, 52]	Καὶ οὗτος μὲν ταῦτα. Πεισίστρατος	δ'	αὐτῷ φεύγοντι τοῦτον ἐπέστειλε τὸν
[1, 54]	{ὁ} πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ. ~Σοὶ	δ'	ἐγὼ οὔτι μέμφομαι μηνύσαντι τὴν
[1, 117]	τινὸς παριόντος πόθεν εἴη, τοῦ	δ'	εἰπόντος Ἐξ Ἐφέσου, Ἔλκυσόν με
[1, 105]	γέρων γενόμενος ὕδωρ οἴσεις. Εὗρε	δ'	εἰς τὸν βίον ἄγκυράν τε
[1, 52]	ταῦτα κακὴν ἔσχετε δουλοσύνην. Ὑμέων	δ'	εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι
[1, 81]	τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα. ~Δοκεῖ	δ'	ἐκ διαθέσεως αὐτὰ εἰρηκέναι. Εὐγενεστέρα
[1, 50]	χιόνος μένος ἠδὲ χαλάζης· βροντὴ	δ'	ἐκ λαμπρῆς γίγνεται ἀστεροπῆς· ἀνδρῶν
[1, 50]	ἐκ λαμπρῆς γίγνεται ἀστεροπῆς· ἀνδρῶν	δ'	ἐκ μεγάλων πόλις ὄλλυται· ἐς
[1, 48]	τοῦ Ὁμήρου μετὰ τὸν Αἴας	δ'	ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν δυοκαίδεκα νῆας-
[1, 80]	Χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον· οἱ	δ'	ἔλεγον· τὴν κατὰ σαυτὸν ἔλα.
[1, 107]	ὅθεν εἶναι τὸν Μύσωνα. Σωσικράτης	δ'	ἐν Διαδοχαῖς, ἀπὸ μὲν πατρὸς
[1, 62]	καὶ τίθησι τοὺς νόμους. Ἐτελεύτησε	δ'	ἐν Κύπρῳ βιοὺς ἔτη ὀγδοήκοντα,
[1, 33]	Καὶ τόδε μὲν οὕτως. Ἕρμιππος	δ'	ἐν τοῖς Βίοις εἰς τοῦτον
[1, 115]	προσποιηθῆναί τε πολλάκις ἀναβεβιωκέναι. ~Θεόπομπος	δ'	ἐν τοῖς Θαυμασίοις, κατασκευάζοντος αὐτοῦ
[1, 55]	παντὶ τῷ βουλομένῳ γράφεσθαι. Λυσίας	δ'	ἐν τῷ κατὰ Νικίδου Δράκοντά
[1, 118]	Κωρυκίου ὄρους αὑτὸν δισκῆσαι. Ἀριστόξενος	δ'	ἐν τῷ Περὶ Πυθαγόρου καὶ
[1, 42]	Κάβα ἢ Σκάβρα Ἀργεῖον. ~Ἕρμιππος	δ'	ἐν τῷ Περὶ τῶν σοφῶν
[1, 30]	Πιττακῷ καὶ οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων	δ'	ἐν τῷ Τρίποδι Ἀργείους ἆθλον
[1, 119]	ᾧ καὶ Πυθαγόραν σχολάσαι. Ἐρατοσθένης	δ'	ἕνα μόνον, καὶ ἕτερον Ἀθηναῖον,
[1, 32]	Μιλησίοις μητροπόλει οὔσῃ μηνύουσιν. Οἱ	δ'	ἐπειδὴ διαπρεσβευόμενοι ἠλογοῦντο, πρὸς τοὺς
[1, 79]	τὴν τεσσαρακοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα· ἐτελεύτησε	δ'	ἐπὶ Ἀριστομένους τῷ τρίτῳ ἔτει
[1, 89]	ποιῆσαι· Χαλκῆ παρθένος εἰμί, Μίδα	δ'	ἐπὶ σήματι κεῖμαι. Ἔστ' ἂν
[1, 118]	ἐπὶ τῶν χειρόνων τάττεται, οἱ	δ'	ἐπὶ τῶν βελτίστων χρώμενοι διαμαρτάνουσιν.
[1, 65]	καὶ ὅσα ἐγὼ ἐνομοθέτησα. Οἱ	δ'	ἐπιτρέποντες τὸ ξυνὸν ἔβλαπτον, οἳ
[1, 117]	δὲ Πυθαγόρᾳ περιάπτουσι ταῦτα. Φησὶ	δ'	Ἕρμιππος πολέμου συνεστῶτος Ἐφεσίοις καὶ
[1, 30]	μᾶλλον πραπίδεσσιν ἀρηρότα πευκαλίμῃσιν. Ὁ	δ'	ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ'
[1, 80]	καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ· ἡ	δ'	ἑτέρη προβέβηκε. Τί λώϊον; Εἰ
[1, 103]	ἔπειθε βιοῦν ἤθεσιν Ἑλλαδικοῖς. Τὸν	δ'	ἔτι μῦθον ἄκραντον ἐνὶ στομάτεσσιν
[1, 38]	τῆς τριακοστῆς ἐνάτης Ὀλυμπιάδος. ~Ἐτελεύτησε	δ'	ἐτῶν ἑβδομήκοντα ὀκτώ, {ἤ, ὡς
[1, 63]	ἐν ἀλλοδαπῇ Κύπριον πῦρ· ὀστὰ	δ'	ἔχει Σαλαμίς, ὧν κόνις ἀστάχυες.
[1, 81]	καὶ τοῖς ἐμοῖς ἑτάροις. Ἔμπας	δ'	ἵξομαι, ὡς ἀνδρὶ ξείνῳ γενοίμην
[1, 91]	τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι	δ'	ὁ ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων
[1, 119]	τὴν τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν. Ἄνδρων	δ'	ὁ Ἐφέσιός φησι δύο γεγονέναι
[1, 107]	ἀπὸ δὲ μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων	δ'	ὁ Ἡρακλείδου τοῦ Ποντικοῦ, Κρῆτά
[1, 29]	Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος	δ'	ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνθης ὁ
[1, 73]	πυγμῇ χλωρὸν ἕλεν κότινον. Εἰ	δ'	ὁ πατὴρ στεφανοῦχον ἰδὼν τέκνον
[1, 30]	δ' ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος	δ'	ὁ Πλαταιικὸς καὶ Κλέαρχος φιάλην
[1, 120]	οὐ ψεύδομαι ὧδ' ἀγορεύων. Ἴων	δ'	ὁ Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ·
[1, 22]	σὺν Νείλεῳ ἐκπεσόντι Φοινίκης· ὡς	δ'	οἱ πλείους φασίν, ἰθαγενὴς Μιλήσιος
[1, 112]	καθῆραι καὶ ἱερὰ ἱδρύσασθαι. Εἰσὶ	δ'	οἳ μὴ κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν,
[1, 80]	δράξασθαι, παίδων κληδόνα συνθέμενος. Τὴν	δ'	ὀλίγην ὡς κεῖνος ἐς οἰκίον
[1, 31]	λόγον εἴπην· χρήματ' ἄνηρ, πένιχρος	δ'	οὐδ' εἲς πέλετ' ἔσλος οὐδὲ
[1, 77]	καὶ Πλάτων ἐν Πρωταγόρᾳ· Ἀνάγκᾳ	δ'	οὐδὲ θεοὶ μάχονται. καὶ Ἀρχὴ
[1, 52]	ἔπος αἰόλον ἀνδρός, εἰς ἔργον	δ'	οὐδὲν γιγνόμενον βλέπετε. Καὶ οὗτος
[1, 105]	τὰ τούτων καὶ ἐπιτηδεύματα. Χρυσοῦ	δ'	οὐδὲν δέομαι, ἀλλ' ἀπόχρη με
[1, 67]	τὰ δίκαια καὶ ἴσα. Ἀφίξομαι	δ'	οὖν παρὰ σέ, σπεύδων τοι
[1, 79]	ὃς καὶ μικρὸς προσηγορεύθη. Τὸν	δ'	οὖν σοφὸν λέγεταί ποτε νεανίσκῳ
[1, 39]	μνημονεύει Διονύσιος ἐν Κριτικοῖς. ~Ὁ	δ'	οὖν σοφὸς ἐτελεύτησεν ἀγῶνα θεώμενος
[1, 75]	καὶ τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι. ~Τότε	δ'	οὖν τὸν Πιττακὸν ἰσχυρῶς ἐτίμησαν
[1, 49]	τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς αὐτοῦ· ὁ	δ'	οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ καὶ Πεισίστρατον
[1, 52]	ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν	δ'	ὑμῖν κοῦφος ἔνεστι νόος. Εἰς
[1, 122]	καί με εἶχεν ἠπίαλος. Ἐπέσκηψα	δ'	ὦν τοῖσιν οἰκιήτῃσιν, ἐπήν με
[1, 72]	Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς ἤκμαζεν. Ἐτελεύτησε	δ'	ὥς φησιν Ἕρμιππος, ἐν Πίσῃ,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007