Alphabétiquement     [«   »]
τῇδε 2
Τῇδε 1
Τὴν 4
τὴν 95
τήν 1
τῆνον 1
τήνω 2
Fréquences     [«    »]
84 δ
79 μὲν
78 τὸ
95 τὴν
108 τῶν
114 τὸν
115 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

τὴν


Livre, par.
[1, 46]   προσποιησάμενος καὶ στεφανωσάμενος εἰσέπαισεν εἰς  τὴν   ἀγοράν· ἔνθα τοῖς Ἀθηναίοις ἀνέγνω
[1, 108]   καὶ ταῦτα ἀφανοῦς. Ὅθεν διὰ  τὴν   ἀδοξίαν αὐτοῦ καὶ τὰ αὐτοῦ
[1, 31]   τὸν τρίποδα. Φανόδικος δὲ περὶ  τὴν   Ἀθηναίων θάλασσαν εὑρεθῆναι καὶ ἀνενεχθέντα
[1, 67]   περὶ ἡμᾶς φιλοφροσύνης· καὶ νὴ  τὴν   Ἀθηνᾶν, εἰ μὴ περὶ παντός
[1, 100]   οὕτως, ἤν γ' ἐθέλῃς καρτύνασθαι  τὴν   αἰσυμνητίην· τοὺς ἐξόχους τῶν πολιτέων
[1, 110]   τότε γενομένης ἐξιλάσεως. Οἱ δὲ  τὴν   αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ
[1, 86]   ἐστιν εὐσέβεια, ἐσίγα. Τοῦ δὲ  τὴν   αἰτίαν τῆς σιγῆς πυθομένου, Σιωπῶ,
[1, 109]   ὄντα, πᾶσαν ἔμαθε παρ' ἐκείνου  τὴν   ἀλήθειαν. ~Γνωσθεὶς δὲ παρὰ τοῖς
[1, 64]   δὲ πάντως τυραννητέον, φροντίζειν ὅπως  τὴν   ἀλλοδαπὴν δύναμιν πλείονα ἕξεις τῶν
[1, 103]   ἀθανάτους ἥρπασεν ὦκα δόναξ. Οὗτος  τὴν   ἄμπελον εἶπε τρεῖς φέρειν βότρυς·
[1, 32]   δὲ πρὸς τοὺς ἁλιέας γενέσθαι  τὴν   ἄνοδον ἕως τῆς Κῶ· καὶ
[1, 110]   τὸ Κυλώνειον ἄγος σημαίνειν τε  τὴν   ἀπαλλαγήν· καὶ διὰ τοῦτο ἀποθανεῖν
[1, 49]   ἀνδρειότερός εἰμι· σοφώτερος μὲν τῶν  τὴν   ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ συνιέντων, ἀνδρειότερος
[1, 101]   παροιμίας διὰ τὸ παρρησιαστὴς εἶναι,  τὴν   ἀπὸ Σκυθῶν ῥῆσιν. Λέγει δὲ
[1, 24]   ποιητής. Πρῶτος δὲ καὶ  τὴν   ἀπὸ τροπῆς ἐπὶ τροπὴν πάροδον
[1, 98]   Οὗτος πρῶτος δορυφόρους ἔσχε, καὶ  τὴν   ἀρχὴν εἰς τυραννίδα μετέστησε· καὶ
[1, 75]   ἰσχυρῶς ἐτίμησαν οἱ Μυτιληναῖοι, καὶ  τὴν   ἀρχὴν ἐνεχείρισαν αὐτῷ. δὲ
[1, 75]   τάξιν ἀγαγὼν τὸ πολίτευμα, κατέθετο  τὴν   ἀρχήν, καὶ δέκα ἐπεβίω ἄλλα.
[1, 74]   αὐτόν· καὶ δίκτυον ἔχων ὑπὸ  τὴν   ἀσπίδα λαθραίως περιέβαλε τὸν Φρύνωνα,
[1, 34]   ἐμπεσεῖν καὶ αὐτῷ ἀνοιμώξαντι φάναι  τὴν   γραῦν· σὺ γάρ, Θαλῆ,
[1, 122]   ἐπήν με καταθάψωσιν, ἐς σὲ  τὴν   γραφὴν ἐνέγκαι. Σὺ δὲ ἢν
[1, 94]   ὀργῆς βαλὼν ὑποβάθρῳ λακτίσας  τὴν   γυναῖκα ἔγκυον οὖσαν ἀπέκτεινε, πεισθεὶς
[1, 58]   σφραγίζεσθαι τὸν μὲν λόγον σιγῇ,  τὴν   δὲ σιγὴν καιρῷ. ~Ἔλεγε δὲ
[1, 59]   κόρον ὑπὸ τοῦ πλούτου γεννᾶσθαι,  τὴν   δὲ ὕβριν ὑπὸ τοῦ κόρου.
[1, 37]   ὑγιής, τὴν δὲ ψυχὴν εὔπορος,  τὴν   δὲ φύσιν εὐπαίδευτος. Φίλων παρόντων
[1, 37]   τὸ μὲν σῶμα ὑγιής,  τὴν   δὲ ψυχὴν εὔπορος, τὴν δὲ
[1, 67]   ἐν δημοκρατίᾳ, ἐδεξάμην ἂν μᾶλλον  τὴν   δίαιταν ἔχειν ἐν τῇ παρὰ
[1, 109]   ἄστυ διαπορούμενος. Κἀκεῖ δὲ εἰς  τὴν   ἑαυτοῦ εἰσιὼν οἰκίαν περιέτυχε τοῖς
[1, 82]   αὐτῶν, ὡς καὶ Φανόδικος εἰς  τὴν   ἐκκλησίαν, καὶ εἰπεῖν τὸν Βίαντα
[1, 49]   ἑαυτῷ διεκώλυσεν. Ἄξας γὰρ εἰς  τὴν   ἐκκλησίαν μετὰ δόρατος καὶ ἀσπίδος
[1, 68]   Ὀλυμπιάδα. Παμφίλη δέ φησι κατὰ  τὴν   ἕκτην, καὶ πρῶτον ἔφορον γενέσθαι-
[1, 54]   δ' ἐγὼ οὔτι μέμφομαι μηνύσαντι  τὴν   ἐμὴν διάνοιαν. Εὐνοίᾳ γὰρ τῆς
[1, 47]   ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε δὲ αὐτοὺς καὶ  τὴν   ἐν Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι. ~Ἵνα
[1, 92]   τὸν ψόγον, τῶν δὲ ἐχθρῶν  τὴν   ἐπιβουλήν. Καὶ ὅταν τις ἐξίῃ
[1, 49]   δόρατος καὶ ἀσπίδος προεῖπεν αὐτοῖς  τὴν   ἐπίθεσιν τοῦ Πεισιστράτου· καὶ οὐ
[1, 112]   τε καὶ συγγραφέων διελέγχειν πειρᾶται  τὴν   ἐπιστολὴν ὡς νεαρὰν καὶ μὴ
[1, 111]   ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῷ καὶ ναῦν  τὴν   ἐς Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν.
[1, 102]   ξένους ποιεῖσθαι. δὲ καταπλαγεὶς  τὴν   ἑτοιμότητα εἰσέφρησεν αὐτὸν καὶ μέγιστον
[1, 83]   μέχρι καὶ ἀλόγων διατείνειν αὐτῶν  τὴν   εὐθένιαν. Καὶ ἐβουλήθη σπείσασθαι, καὶ
[1, 76]   μεθύοντι, ἐὰν ἁμάρτῃ, διπλῆν εἶναι  τὴν   ζημίαν· ἵνα μὴ μεθύωσι, πολλοῦ
[1, 57]   ἐὰν μεθύων ληφθῇ, θάνατον εἶναι  τὴν   ζημίαν. Τά τε Ὁμήρου ἐξ
[1, 91]   συνοικίζειν τὰς θυγατέρας, παρθένους μὲν  τὴν   ἡλικίαν τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας·
[1, 95]   δὲ τῆς νεὼς Σάμῳ, ἱκετεύσαντες  τὴν   Ἥραν ὑπὸ τῶν Σαμίων διεσώθησαν.
[1, 80]   νύμφην, οὕτω καὶ σύ, Δίων,  τὴν   κατὰ σαυτὸν ἔλα. ~Δοκεῖ δ'
[1, 80]   ἐπέστη πλησίον· οἱ δ' ἔλεγον·  τὴν   κατὰ σαυτὸν ἔλα. Ταῦτ' ἀΐων
[1, 84]   τὸ καταπαῦσαι τὸν λόγον ἀπέκλινε  τὴν   κεφαλὴν εἰς τοὺς τοῦ τῆς
[1, 109]   πάντα καταλαβὼν καὶ παρ' ἑτέρῳ  τὴν   κτῆσιν, πάλιν ἧκεν εἰς ἄστυ
[1, 31]   ἔμφορτον ἀποσταλῆναι· τοῦ δὲ περὶ  τὴν   Κῴαν θάλασσαν ναυαγήσαντος, ὕστερον εὑρεθῆναι
[1, 32]   ἁρπασθέντα ὑπ' Ἀλεξάνδρου ῥιφῆναι εἰς  τὴν   Κῴαν θάλασσαν πρὸς τῆς Λακαίνης,
[1, 106]   πευκαλίμῃσι. Πολυπραγμονήσαντα δὲ ἐλθεῖν εἰς  τὴν   κώμην καὶ εὑρεῖν αὐτὸν θέρους
[1, 115]   ἀλλὰ Διός· Κρησί τε προειπεῖν  τὴν   Λακεδαιμονίων ἧτταν ὑπ' Ἀρκάδων, καθάπερ
[1, 82]   καὶ προῖκας ἐπιδοῦναι καὶ εἰς  τὴν   Μεσσήνην ἀποστεῖλαι τοῖς πατράσιν αὐτῶν.
[1, 114]   προ> γνωστικώτατον γεγονέναι. Ἰδόντα γοῦν  τὴν   Μουνιχίαν παρ' Ἀθηναίοις ἀγνοεῖν φάναι
[1, 76]   ἵνα μὴ μεθύωσι, πολλοῦ κατὰ  τὴν   νῆσον οἴνου γινομένου. Εἶπέ τε
[1, 72]   Νικίας ἐπὶ τῶν Πελοποννησιακῶν καταστρεψάμενος  τὴν   νῆσον, φρουρὸν ἐγκατέστησεν Ἀθηναίων, καὶ
[1, 37]   καὶ ἀπόντων μεμνῆσθαί φησι· μὴ  τὴν   ὄψιν καλλωπίζεσθαι, ἀλλὰ τοῖς ἐπιτηδεύμασιν
[1, 72]   Καὶ αὐτὸν πάντες οἱ κατὰ  τὴν   πανήγυριν ἐντιμότατα παρέπεμψαν. Ἔστι δὲ
[1, 72]   Βραγχίδαις. Ἦν δὲ γέρων περὶ  τὴν   πεντηκοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα, ὅτε Αἴσωπος
[1, 68]   οὔ. Γέγονε δὲ ἔφορος κατὰ  τὴν   πεντηκοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα. Παμφίλη δέ
[1, 121]   μηκέθ' ὑπάρχῃ. Γέγονε δὲ κατὰ  τὴν   πεντηκοστὴν καὶ ἐνάτην Ὀλυμπιάδα. Καὶ
[1, 32]   συνῄνεσαν Θαλῇ. δὲ μετὰ  τὴν   περίοδον τῷ Διδυμεῖ τίθησιν Ἀπόλλωνι.
[1, 25]   ἐκώλυσεν· ὅπερ Κύρου κρατήσαντος ἔσωσε  τὴν   πόλιν. Καὶ αὐτὸς δέ φησιν,
[1, 110]   Ὀλυμπιάδι τεσσαρακοστῇ ἕκτῃ ἐκάθηρεν αὐτῶν  τὴν   πόλιν καὶ ἔπαυσε τὸν λοιμὸν
[1, 104]   καταλείπουσι, τὰ δὲ ξύλα εἰς  τὴν   πόλιν κομίζουσι. Ἐρωτηθεὶς πότεροι πλείους
[1, 110]   κατεχομένοις ἔχρησεν Πυθία καθῆραι  τὴν   πόλιν· οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν
[1, 64]   ὀνήσειν ἔμελλον, οὔτε σὺ καθήρας  τὴν   πόλιν ὤνησας. Τό τε γὰρ
[1, 84]   λέγων· Ἢν τύχῃς κρίνων δικάζευ  τὴν   Πριηνίην δίκην. Καὶ Ἱππῶναξ·
[1, 94]   Λυσίδην, ἣν αὐτὸς Μέλισσαν ἐκάλει,  τὴν   Προκλέους τοῦ Ἐπιδαυρίων τυράννου καὶ
[1, 106]   εἴ τις αὐτοῦ σοφώτερος εἴη,  τὴν   Πυθίαν εἰπεῖν ἅπερ προείρηται ἐν
[1, 48]   βίᾳ μόνον, ἀλλὰ καὶ δίκῃ  τὴν   Σαλαμῖνα κεκτῆσθαι, ἀνασκάψας τινὰς τάφους
[1, 45]   Σόλων Ἐξηκεστίδου Σαλαμίνιος πρῶτον μὲν  τὴν   σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ δὲ
[1, 102]   Μετὰ χρόνον δὲ παραγενόμενος εἰς  τὴν   Σκυθίαν καὶ δοκῶν τὰ νόμιμα
[1, 101]   ἄρχοντος Εὐκράτους. Ἕρμιππος δὲ πρὸς  τὴν   Σόλωνος οἰκίαν ἀφικόμενον τῶν θεραπόντων
[1, 110]   Κρατῖνον καὶ Κτησίβιον, καὶ λυθῆναι  τὴν   συμφοράν. ~Ἀθηναῖοι δὲ τάλαντον ἐψηφίσαντο
[1, 58]   καὶ νέαν ἐκάλεσεν. Καὶ πρῶτος  τὴν   συναγωγὴν τῶν ἐννέα ἀρχόντων ἐποίησεν
[1, 79]   πολίταις. Ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ  τὴν   τεσσαρακοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα· ἐτελεύτησε δ'
[1, 101]   Σωσικράτης ἐλθεῖν εἰς Ἀθήνας κατὰ  τὴν   τεσσαρακοστὴν ἑβδόμην Ὀλυμπιάδα ἐπὶ ἄρχοντος
[1, 62]   ἱερόν. Ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ  τὴν   τεσσαρακοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα, ἧς τῷ
[1, 119]   ~Ἔλεγέ τε ὅτι οἱ θεοὶ  τὴν   τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν. Ἄνδρων δ'
[1, 58]   τὰ ἑξῆς. ~Πρῶτος δὲ Σόλων  τὴν   τριακάδα ἔνην καὶ νέαν ἐκάλεσεν.
[1, 98]   καὶ Ἀριστοτέλης. Ἤκμαζε δὲ περὶ  τὴν   τριακοστὴν ὀγδόην Ὀλυμπιάδα, καὶ ἐτυράννησεν
[1, 95]   καθεστὼς μετεπέμπετο αὐτὸν ὅπως παραλάβῃ  τὴν   τυραννίδα· ὃν φθάσαντες οἱ Κερκυραῖοι
[1, 105]   Ἐγώ, βασιλεῦ Λυδῶν, ἀφῖγμαι εἰς  τὴν   τῶν Ἑλλήνων, διδαχθησόμενος ἤθη τὰ
[1, 43]   πλώσαντες μὲν ἐς Κρήτην κατὰ  τὴν   τῶν κεῖθι ἱστορίην, πλώσαντες δὲ
[1, 117]   τῶν σκελῶν καὶ θὲς εἰς  τὴν   τῶν Μαγνήτων χώραν, καὶ ἀπάγγειλόν
[1, 114]   Αἰακὸν λέγοι, καὶ Λακεδαιμονίοις προείποι  τὴν   ὑπ' Ἀρκάδων ἅλωσιν προσποιηθῆναί τε
[1, 122]   Καὶ προεῖπα αὐτοῖσι ἥκειν ἐς  τὴν   ὑστεραίην ἐπὶ τὰς Φερεκύδεω ταφάς.
[1, 24]   κατά τινας. Πρῶτος δὲ καὶ  τὴν   ὑστέραν τοῦ μηνὸς τριακάδα εἶπεν.
[1, 29]   δὶς λαβών. δὲ περιενεγκὼν  τὴν   φιάλην τοῦ Βαθυκλέους παῖς Θυρίων
[1, 71]   νήσου τῆς Λακωνικῆς. Καταμαθὼν γὰρ  τὴν   φύσιν αὐτῆς, Εἴθε, ἔφη, μὴ
[1, 51]   Ἀθηναίων ἐγκατῴκισεν, οἳ τῷ χρόνῳ  τὴν   φωνὴν ἀποξενωθέντες σολοικίζειν ἐλέχθησαν. Καί
[1, 70]   μὴ σπεύδειν. Λέγοντα μὴ κινεῖν  τὴν   χεῖρα· μανικὸν γάρ. νόμοις πείθεσθαι.
[1, 62]   εἰς Σαλαμῖνα καὶ τεφρώσαντας εἰς  τὴν   χώραν σπεῖραι. Ὅθεν καὶ Κρατῖνος
[1, 59]   ἐκώλυσε τραγῳδίας διδάσκειν, ὡς ἀνωφελῆ  τὴν   ψευδολογίαν. ~Ὅτ' οὖν Πεισίστρατος ἑαυτὸν
[1, 84]   δι' ἐναντίας καὶ τῶν δικαστῶν  τὴν   ψῆφον ἐνεγκόντων τῷ ὑπὸ τοῦ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007