Livre, par. |
[1, 66] |
μᾶλλον
διάφορος
ἢ
τῶν
ἄλλων
|
τις |
Ἀθηναίων
ὅτῳ
μὴ
ἀρέσκει
τυραννίς. |
[1, 80] |
ἐν
τοῖς
Ἐπιγράμμασι·
~Ξεῖνος
Ἀταρνείτης
|
τις |
ἀνήρετο
Πιττακὸν
οὕτω
τὸν
Μυτιληναῖον, |
[1, 57] |
ἐὰν
ἕνα
ὀφθαλμὸν
ἔχοντος
ἐκκόψῃ
|
τις, |
ἀντεκκόπτειν
τοὺς
δύο.
Ἃ
μὴ |
[1, 36] |
ἔφη,
Γέροντα
τύραννον.
Πῶς
ἄν
|
τις |
ἀτυχίαν
ῥᾷστα
φέροι,
Εἰ
τοὺς |
[1, 36] |
ἔφη,
μιᾷ
ἡμέρᾳ
πρότερον.
Ἠρώτησέ
|
τις |
αὐτὸν
εἰ
λάθοι
θεοὺς
ἄνθρωπος |
[1, 106] |
πρός
τινος
Ἀναχάρσιδος
πυνθανομένου
εἴ
|
τις |
αὐτοῦ
σοφώτερος
εἴη,
τὴν
Πυθίαν |
[1, 35] |
τοῦ
ζῆν.
Σὺ
οὖν,
ἔφη
|
τις, |
διὰ
τί
οὐκ
ἀποθνήσκεις;
Ὅτι, |
[1, 92] |
ἐχθρῶν
τὴν
ἐπιβουλήν.
Καὶ
ὅταν
|
τις |
ἐξίῃ
τῆς
οἰκίας,
ζητείτω
πρότερον |
[1, 100] |
γὰρ
ἀνδρὶ
αἰσυμνήτῃ
καὶ
τῶν
|
τις |
ἑτάρων.
~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ.
Ἀνάχαρσις
ὁ
Σκύθης |
[1, 46] |
τοῖς
πολέμοις
καὶ
ψηφισαμένων
εἴ
|
τις |
ἔτι
συμβουλεύσοι
περὶ
Σαλαμῖνος
μάχεσθαι, |
[1, 100] |
τῶν
πολιτέων
ἐξαίρειν,
ἤν
τέ
|
τις |
ἐχθρός
τοι
φαίνηται,
ἤν
τε |
[1, 64] |
ἂν
φθάνοις.
Ἐπιβουλεύσειε
δ'
ἄν
|
τις |
καὶ
τῶν
ἀνυπόπτων,
ὁ
μὲν |
[1, 67] |
καλῶς
ἔχον
ὁρῶ,
μή
μέ
|
τις |
μέμψηται,
εἰ
διαθεὶς
Ἀθηναίοις
ἰσοπολιτείαν, |
[1, 55] |
δὲ
καὶ
κάλλιστα
νομοθετῆσαι·
ἐάν
|
τις |
μὴ
τρέφῃ
τοὺς
γονέας,
ἄτιμος |
[1, 76] |
ἐπὶ
κουρείου
ἐν
Κύμῃ
χαλκεύς
|
τις |
πέλεκυν
ἐμβαλὼν
ἀνέλοι.
Τῶν
δὲ |
[1, 121] |
τοῦτ'
ἄρ'
ἀληθές·
ἢν
ᾖ
|
τις |
σοφὸς
ὄντως,
καὶ
ζῶν
ἐστιν |
[1, 103] |
Ἐρωτηθεὶς
πῶς
οὐκ
ἂν
γένοιτό
|
τις |
φιλοπότης,
Εἰ
πρὸ
ὀφθαλμῶν,
εἶπεν, |