HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ξύμπαντες 1
ξυνετώτερος 1
ξυνὸν 2
ὁ 72
Ὁ 11
Ὅ 1
ὅ 3

Fréquences [« »]
64 εἰς
65 Καὶ
64 τοῖς
72 ὁ
72 τε
73 γὰρ
78 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

ὁ

Livre, par.

[1, 43]   εἴημεν ἐγώ τε καὶ Σόλων ὁ Ἀθηναῖος, εἰ πλώσαντες μὲν ἐς

[1, 83]   τῷ ἀνθρώπῳ· καὶ τέλος μαθὼν ὁ Ἀλυάττης εἰρήνην ἐσπείσατο πρὸς τοὺς

[1, 102]   ἰδίαις πατρίσι ξένους ποιοῦνται. Ἔνθεν ὁ Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη νῦν αὐτὸν

[1, 34]   γεγραμμένα ὑπ' αὐτοῦ φησι Λόβων ὁ Ἀργεῖος εἰς ἔπη τείνειν διακόσια.

[1, 112]   Σεμνῶν θεῶν, ὥς φησι Λόβων ὁ Ἀργεῖος ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν.

[1, 55]   τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς ὁμοίως. Καὶ ὁ ἀργὸς ὑπεύθυνος ἔστω παντὶ τῷ

[1, 98]   φρόνιμος· φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι ὁ αὐτὸς ἴσθι· ὃ ἂν ὁμολογήσῃς,

[1, 82]   Καὶ ἀπεστάλη ὁ τρίπους· καὶ ὁ Βίας ἰδὼν ἔφη τὸν Ἀπόλλω

[1, 49]   καὶ τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς αὐτοῦ· ὁ δ' οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ καὶ

[1, 51]   εἴ τι θέαμα κάλλιον τεθέαται· ὁ δέ ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς

[1, 28]   τρίποδ' αὐδῶ. Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ· ὁ δὲ ἄλλῳ καὶ ἄλλος ἄλλῳ

[1, 40]   δέ φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ δὲ Δικαίαρχος οὔτε σοφοὺς οὔτε

[1, 75]   χώραν αὐτῷ ἀπένειμαν οἱ Μυτιληναῖοι· ὁ δὲ ἱερὰν ἀνῆκεν, ἥτις νῦν

[1, 80]   ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω. Εἶπεν· ὁ δὲ σκίπωνα, γεροντικὸν ὅπλον, ἀείρας,

[1, 64]   ὁ μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ δὲ σοῦ καταγνούς, οὐκ ἔσθ'

[1, 29]   καὶ κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ· ~ὁ δὲ τῷ Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν,

[1, 49]   ~Τοῦ δὴ λοιποῦ προσεῖχον αὐτῷ ὁ δῆμος καὶ ἡδέως καὶ τυραννεῖσθαι

[1, 88]   καὶ Ἱππῶναξ, ὡς προείρηται, καὶ ὁ δυσάρεστος Ἡράκλειτος μάλιστα Αὐτὸν ἐπῄνεσε

[1, 115]   ὅ τε γενεαλόγος καὶ τρίτος ὁ Δωρίδι γεγραφὼς περὶ Ῥόδου. ~ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ.

[1, 91]   ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι δ' ὁ ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων εὐδοκίμησεν

[1, 119]   τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν. Ἄνδρων δ' ὁ Ἐφέσιός φησι δύο γεγονέναι Φερεκύδας

[1, 69]   δ' αὐτὸν καὶ Αἰσώπου πυθέσθαι, ὁ Ζεὺς τί εἴη ποιῶν· τὸν

[1, 107]   δὲ μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων δ' ὁ Ἡρακλείδου τοῦ Ποντικοῦ, Κρῆτά φησιν

[1, 107]   φημι· καὶ ζητοῦσι τί ἐστιν ὁ Ἠτεῖος. Παρμενίδης μὲν οὖν δῆμον

[1, 22]   ~ΘΑΛΗΣ. Ἦν τοίνυν ὁ Θαλῆς, ὡς μὲν Ἡρόδοτος καὶ

[1, 28]   Μιλήσιοι ἔπεμψαν εἰς Δελφούς· καὶ ὁ θεὸς ἔχρησεν οὕτως· Ἔκγονε Μιλήτου,

[1, 102]   εἰ οἷόν τε, γενέσθαι. ~Καὶ ὁ θεράπων εἰσαγγείλας ἐκελεύσθη ὑπὸ τοῦ

[1, 91]   βροτοῖσι λόγων τε πλῆθος· ἀλλ' ὁ καιρὸς ἀρκέσει. Φρόνει τι κεδνόν·

[1, 28]   ἀπέστειλεν εἰς Δελφούς. Ταῦτα δὴ ὁ Καλλίμαχος ἐν τοῖς Ἰάμβοις ἄλλως

[1, 29]   ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος δ' ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνθης ὁ Μιλήσιός

[1, 111]   δέοντα τριακόσια· ὡς δὲ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος ἀκηκοέναι φησί, τέτταρα πρὸς

[1, 51]   δέ τινες ὅτι κοσμήσας ἑαυτὸν ὁ Κροῖσος παντοδαπῶς καὶ καθίσας εἰς

[1, 99]   Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο καὶ Νεάνθης φησὶν ὁ Κυζικηνός, ἀνεψιούς τε εἶναι ἀλλήλοις.

[1, 40]   ἐπιμνησθῆναι λόγοι φέρονται τοιοῦτοι. Δάμων ὁ Κυρηναῖος, γεγραφὼς Περὶ τῶν φιλοσόφων,

[1, 115]   τι λόγιον, ὥς φησι Σωσίβιος ὁ Λάκων. Γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι

[1, 84]   ἰσχύϊ προσεχρῆτο. Ὅθεν καὶ Δημόδοκος ὁ Λέριος τοῦτο αἰνίττεται λέγων· Ἢν

[1, 25]   Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωρος ὁ λογιστικός. Οὗτος προήγαγεν ἐπὶ πλεῖστον

[1, 72]   πεντηκοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα, ὅτε Αἴσωπος ὁ λογοποιὸς ἤκμαζεν. Ἐτελεύτησε δ' ὥς

[1, 38]   ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις, πέντε·

[1, 112]   διέταξε Κρησὶ Μίνως. Ἀλλὰ Δημήτριος ὁ Μάγνης ἐν τοῖς Περὶ ὁμωνύμων

[1, 64]   ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων, ὁ μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ

[1, 72]   τε ἦν· ὅθεν καὶ Ἀρισταγόρας ὁ Μιλήσιος τοῦτον τὸν τρόπον Χιλώνειον

[1, 29]   δ' ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνθης ὁ Μιλήσιός φασι τῶν Κροίσου τινὰ

[1, 113]   γὰρ οὐκ ἐσεῖταί τιν δεινὸς ὁ μόναρχος· αἰ δέ πη ἐπ'

[1, 65]   Ὥστε ἄπειμί τοι ἐκ μέσου ὁ μόνος ἐχθρὸς Πεισιστράτου· οἱ δὲ

[1, 29]   τῷ Περὶ Ἀχιλλέως καὶ Ἀλέξων ὁ Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος

[1, 45]   ὅμοιον προὔτρεψε πρᾶξαι. Καὶ οὗτος ὁ νόμος ἐκλήθη σεισάχθεια· φανερὸν δὲ

[1, 80]   κατὰ σαυτὸν ἔλα. Ταῦτ' ἀΐων ὁ ξεῖνος ἐφείσατο μείζονος οἴκου δράξασθαι,

[1, 91]   Ὑπομνήμασι. Καὶ αἴνιγμα τοῖον· ~Εἷς ὁ πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ

[1, 73]   χλωρὸν ἕλεν κότινον. Εἰ δ' ὁ πατὴρ στεφανοῦχον ἰδὼν τέκνον ἤμυσεν

[1, 30]   ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ' ὁ Πλαταιικὸς καὶ Κλέαρχος φιάλην ἀποσταλῆναι

[1, 24]   τὰς ψυχάς· ὧν ἐστι Χοιρίλος ὁ ποιητής. Πρῶτος δὲ καὶ τὴν

[1, 53]   ἄλλο τῶν κοινῶν καὶ ἢν {ὁ} πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ. ~Σοὶ δ'

[1, 94]   Ἀρκαδίας ἐπῆρξαν, ὥς φησιν Ἡρακλείδης ὁ Ποντικὸς ἐν τῷ Περὶ ἀρχῆς,

[1, 39]   μιν ἐγγὺς ἀπήγαγες· ἦ γὰρ ὁ πρέσβυς οὐκέθ' ὁρᾶν ἀπὸ γῆς

[1, 57]   ὑποβολῆς γέγραφε ῥαψῳδεῖσθαι, οἷον ὅπου ὁ πρῶτος ἔληξεν, ἐκεῖθεν ἄρχεσθαι τὸν

[1, 30]   Περὶ αὐτοῦ δὴ τάδε ἀνεῖπεν ὁ Πύθιος· Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων'

[1, 26]   καιρός. Φησὶ δὲ καὶ Ἱερώνυμος ὁ Ῥόδιος ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν

[1, 101]   τῶν τις ἑτάρων. ~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ. Ἀνάχαρσις ὁ Σκύθης Γνούρου μὲν ἦν υἱός,

[1, 43]   μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ ὁ Σόλων, ἢν ἐπιτρέπῃς. ~Σὺ μέντοι

[1, 56]   ἐκλιπόντες οἴχονται κρόκας. Ὅπερ συνιδὼν ὁ Σόλων μετρίως αὐτοὺς ἀπεδέξατο. Κάλλιστον

[1, 120]   ἔχει βίοτον, εἴπερ Πυθαγόρης ἐτύμως ὁ σοφὸς περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμας

[1, 97]   δίδωσι θεός. Καὶ γὰρ ἀθυμήσας ὁ σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη, οὕνεκεν οὐκ

[1, 40]   τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ ὁ Συρακούσιος ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ

[1, 55]   γονέας, ἄτιμος ἔστω· ἀλλὰ καὶ ὁ τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς ὁμοίως. Καὶ

[1, 88]   γράψας· ἐν Πριήνῃ Βίας ἐγένετο ὁ Τευτάμεω, οὗ πλέων λόγος ἢ

[1, 82]   τὰ καθ' ἑαυτάς. Καὶ ἀπεστάλη ὁ τρίπους· καὶ ὁ Βίας ἰδὼν

[1, 53]   ἐῶ γὰρ οὐδένα ὑβρίζειν· καὶ ὁ τύραννος ἐγὼ οὐ πλέον τι

[1, 22]   σοφοὶ ἐκλήθησαν, ὥς φησι Δημήτριος ὁ Φαληρεὺς ἐν τῇ τῶν Ἀρχόντων

[1, 81]   σῖτον ἀλεῖν, ὥς φησι Κλέαρχος ὁ φιλόσοφος. Καὶ αὐτοῦ ἐστιν ἐπιστόλιον

[1, 120]   ψεύδομαι ὧδ' ἀγορεύων. Ἴων δ' ὁ Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ· Ὥς

[1, 71]   ἐκεῖνο· Ἐν μὲν> λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται, διδοὺς βάσανον φανεράν·

Livre, par.
[1, 43]	εἴημεν ἐγώ τε καὶ Σόλων	ὁ	Ἀθηναῖος, εἰ πλώσαντες μὲν ἐς
[1, 83]	τῷ ἀνθρώπῳ· καὶ τέλος μαθὼν	ὁ	Ἀλυάττης εἰρήνην ἐσπείσατο πρὸς τοὺς
[1, 102]	ἰδίαις πατρίσι ξένους ποιοῦνται. Ἔνθεν	ὁ	Ἀνάχαρσις ἑλὼν ἔφη νῦν αὐτὸν
[1, 34]	γεγραμμένα ὑπ' αὐτοῦ φησι Λόβων	ὁ	Ἀργεῖος εἰς ἔπη τείνειν διακόσια.
[1, 112]	Σεμνῶν θεῶν, ὥς φησι Λόβων	ὁ	Ἀργεῖος ἐν τῷ Περὶ ποιητῶν.
[1, 55]	τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς ὁμοίως. Καὶ	ὁ	ἀργὸς ὑπεύθυνος ἔστω παντὶ τῷ
[1, 98]	φρόνιμος· φίλοις εὐτυχοῦσι καὶ ἀτυχοῦσι	ὁ	αὐτὸς ἴσθι· ὃ ἂν ὁμολογήσῃς,
[1, 82]	Καὶ ἀπεστάλη ὁ τρίπους· καὶ	ὁ	Βίας ἰδὼν ἔφη τὸν Ἀπόλλω
[1, 49]	καὶ τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς αὐτοῦ·	ὁ	δ' οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ καὶ
[1, 51]	εἴ τι θέαμα κάλλιον τεθέαται·	ὁ	δέ ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς
[1, 28]	τρίποδ' αὐδῶ. Διδοῦσιν οὖν Θαλῇ·	ὁ	δὲ ἄλλῳ καὶ ἄλλος ἄλλῳ
[1, 40]	δέ φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ·	ὁ	δὲ Δικαίαρχος οὔτε σοφοὺς οὔτε
[1, 75]	χώραν αὐτῷ ἀπένειμαν οἱ Μυτιληναῖοι·	ὁ	δὲ ἱερὰν ἀνῆκεν, ἥτις νῦν
[1, 80]	ποτέρην εἰς ὑμέναιον ἄγω. Εἶπεν·	ὁ	δὲ σκίπωνα, γεροντικὸν ὅπλον, ἀείρας,
[1, 64]	ὁ μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ,	ὁ	δὲ σοῦ καταγνούς, οὐκ ἔσθ'
[1, 29]	καὶ κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ·	~ὁ	δὲ τῷ Διδυμεῖ Ἀπόλλωνι ἀπέστειλεν,
[1, 49]	~Τοῦ δὴ λοιποῦ προσεῖχον αὐτῷ	ὁ	δῆμος καὶ ἡδέως καὶ τυραννεῖσθαι
[1, 88]	καὶ Ἱππῶναξ, ὡς προείρηται, καὶ	ὁ	δυσάρεστος Ἡράκλειτος μάλιστα Αὐτὸν ἐπῄνεσε
[1, 115]	ὅ τε γενεαλόγος καὶ τρίτος	ὁ	Δωρίδι γεγραφὼς περὶ Ῥόδου. ~ΦΕΡΕΚΥΔΗΣ.
[1, 91]	ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι δ'	ὁ	ἐνιαυτός. Τῶν δὲ ᾀδομένων εὐδοκίμησεν
[1, 119]	τράπεζαν θυωρὸν καλοῦσιν. Ἄνδρων δ'	ὁ	Ἐφέσιός φησι δύο γεγονέναι Φερεκύδας
[1, 69]	δ' αὐτὸν καὶ Αἰσώπου πυθέσθαι,	ὁ	Ζεὺς τί εἴη ποιῶν· τὸν
[1, 107]	δὲ μητρὸς Χηνέα. Εὐθύφρων δ'	ὁ	Ἡρακλείδου τοῦ Ποντικοῦ, Κρῆτά φησιν
[1, 107]	φημι· καὶ ζητοῦσι τί ἐστιν	ὁ	Ἠτεῖος. Παρμενίδης μὲν οὖν δῆμον
[1, 22]	~ΘΑΛΗΣ. Ἦν τοίνυν	ὁ	Θαλῆς, ὡς μὲν Ἡρόδοτος καὶ
[1, 28]	Μιλήσιοι ἔπεμψαν εἰς Δελφούς· καὶ	ὁ	θεὸς ἔχρησεν οὕτως· Ἔκγονε Μιλήτου,
[1, 102]	εἰ οἷόν τε, γενέσθαι. ~Καὶ	ὁ	θεράπων εἰσαγγείλας ἐκελεύσθη ὑπὸ τοῦ
[1, 91]	βροτοῖσι λόγων τε πλῆθος· ἀλλ'	ὁ	καιρὸς ἀρκέσει. Φρόνει τι κεδνόν·
[1, 28]	ἀπέστειλεν εἰς Δελφούς. Ταῦτα δὴ	ὁ	Καλλίμαχος ἐν τοῖς Ἰάμβοις ἄλλως
[1, 29]	ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος δ'	ὁ	Κνίδιος καὶ Εὐάνθης ὁ Μιλήσιός
[1, 111]	δέοντα τριακόσια· ὡς δὲ Ξενοφάνης	ὁ	Κολοφώνιος ἀκηκοέναι φησί, τέτταρα πρὸς
[1, 51]	δέ τινες ὅτι κοσμήσας ἑαυτὸν	ὁ	Κροῖσος παντοδαπῶς καὶ καθίσας εἰς
[1, 99]	Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο καὶ Νεάνθης φησὶν	ὁ	Κυζικηνός, ἀνεψιούς τε εἶναι ἀλλήλοις.
[1, 40]	ἐπιμνησθῆναι λόγοι φέρονται τοιοῦτοι. Δάμων	ὁ	Κυρηναῖος, γεγραφὼς Περὶ τῶν φιλοσόφων,
[1, 115]	τι λόγιον, ὥς φησι Σωσίβιος	ὁ	Λάκων. Γεγόνασι δὲ καὶ Ἐπιμενίδαι
[1, 84]	ἰσχύϊ προσεχρῆτο. Ὅθεν καὶ Δημόδοκος	ὁ	Λέριος τοῦτο αἰνίττεται λέγων· Ἢν
[1, 25]	Πυθαγόραν φασίν, ὧν ἐστιν Ἀπολλόδωρος	ὁ	λογιστικός. Οὗτος προήγαγεν ἐπὶ πλεῖστον
[1, 72]	πεντηκοστὴν δευτέραν Ὀλυμπιάδα, ὅτε Αἴσωπος	ὁ	λογοποιὸς ἤκμαζεν. Ἐτελεύτησε δ' ὥς
[1, 38]	ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι Δημήτριος	ὁ	Μάγνης ἐν τοῖς Ὁμωνύμοις, πέντε·
[1, 112]	διέταξε Κρησὶ Μίνως. Ἀλλὰ Δημήτριος	ὁ	Μάγνης ἐν τοῖς Περὶ ὁμωνύμων
[1, 64]	ἄν τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων,	ὁ	μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ
[1, 72]	τε ἦν· ὅθεν καὶ Ἀρισταγόρας	ὁ	Μιλήσιος τοῦτον τὸν τρόπον Χιλώνειον
[1, 29]	δ' ὁ Κνίδιος καὶ Εὐάνθης	ὁ	Μιλήσιός φασι τῶν Κροίσου τινὰ
[1, 113]	γὰρ οὐκ ἐσεῖταί τιν δεινὸς	ὁ	μόναρχος· αἰ δέ πη ἐπ'
[1, 65]	Ὥστε ἄπειμί τοι ἐκ μέσου	ὁ	μόνος ἐχθρὸς Πεισιστράτου· οἱ δὲ
[1, 29]	τῷ Περὶ Ἀχιλλέως καὶ Ἀλέξων	ὁ	Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ Μυθικῶν. Εὔδοξος
[1, 45]	ὅμοιον προὔτρεψε πρᾶξαι. Καὶ οὗτος	ὁ	νόμος ἐκλήθη σεισάχθεια· φανερὸν δὲ
[1, 80]	κατὰ σαυτὸν ἔλα. Ταῦτ' ἀΐων	ὁ	ξεῖνος ἐφείσατο μείζονος οἴκου δράξασθαι,
[1, 91]	Ὑπομνήμασι. Καὶ αἴνιγμα τοῖον· ~Εἷς	ὁ	πατήρ, παῖδες δυοκαίδεκα. Τῶν δὲ
[1, 73]	χλωρὸν ἕλεν κότινον. Εἰ δ'	ὁ	πατὴρ στεφανοῦχον ἰδὼν τέκνον ἤμυσεν
[1, 30]	ἐρωτήσας ἦν Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ'	ὁ	Πλαταιικὸς καὶ Κλέαρχος φιάλην ἀποσταλῆναι
[1, 24]	τὰς ψυχάς· ὧν ἐστι Χοιρίλος	ὁ	ποιητής. Πρῶτος δὲ καὶ τὴν
[1, 53]	ἄλλο τῶν κοινῶν καὶ ἢν	{ὁ}	πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ. ~Σοὶ δ'
[1, 94]	Ἀρκαδίας ἐπῆρξαν, ὥς φησιν Ἡρακλείδης	ὁ	Ποντικὸς ἐν τῷ Περὶ ἀρχῆς,
[1, 39]	μιν ἐγγὺς ἀπήγαγες· ἦ γὰρ	ὁ	πρέσβυς οὐκέθ' ὁρᾶν ἀπὸ γῆς
[1, 57]	ὑποβολῆς γέγραφε ῥαψῳδεῖσθαι, οἷον ὅπου	ὁ	πρῶτος ἔληξεν, ἐκεῖθεν ἄρχεσθαι τὸν
[1, 30]	Περὶ αὐτοῦ δὴ τάδε ἀνεῖπεν	ὁ	Πύθιος· Οἰταῖόν τινα φημὶ Μύσων'
[1, 26]	καιρός. Φησὶ δὲ καὶ Ἱερώνυμος	ὁ	Ῥόδιος ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν
[1, 101]	τῶν τις ἑτάρων. ~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ. Ἀνάχαρσις	ὁ	Σκύθης Γνούρου μὲν ἦν υἱός,
[1, 43]	μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ καὶ	ὁ	Σόλων, ἢν ἐπιτρέπῃς. ~Σὺ μέντοι
[1, 56]	ἐκλιπόντες οἴχονται κρόκας. Ὅπερ συνιδὼν	ὁ	Σόλων μετρίως αὐτοὺς ἀπεδέξατο. Κάλλιστον
[1, 120]	ἔχει βίοτον, εἴπερ Πυθαγόρης ἐτύμως	ὁ	σοφὸς περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμας
[1, 97]	δίδωσι θεός. Καὶ γὰρ ἀθυμήσας	ὁ	σοφὸς Περίανδρος ἀπέσβη, οὕνεκεν οὐκ
[1, 40]	τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ	ὁ	Συρακούσιος ὁμιλίαν αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ
[1, 55]	γονέας, ἄτιμος ἔστω· ἀλλὰ καὶ	ὁ	τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς ὁμοίως. Καὶ
[1, 88]	γράψας· ἐν Πριήνῃ Βίας ἐγένετο	ὁ	Τευτάμεω, οὗ πλέων λόγος ἢ
[1, 82]	τὰ καθ' ἑαυτάς. Καὶ ἀπεστάλη	ὁ	τρίπους· καὶ ὁ Βίας ἰδὼν
[1, 53]	ἐῶ γὰρ οὐδένα ὑβρίζειν· καὶ	ὁ	τύραννος ἐγὼ οὐ πλέον τι
[1, 22]	σοφοὶ ἐκλήθησαν, ὥς φησι Δημήτριος	ὁ	Φαληρεὺς ἐν τῇ τῶν Ἀρχόντων
[1, 81]	σῖτον ἀλεῖν, ὥς φησι Κλέαρχος	ὁ	φιλόσοφος. Καὶ αὐτοῦ ἐστιν ἐπιστόλιον
[1, 120]	ψεύδομαι ὧδ' ἀγορεύων. Ἴων δ'	ὁ	Χῖός φησιν περὶ αὐτοῦ· Ὥς
[1, 71]	ἐκεῖνο· Ἐν μὲν> λιθίναις ἀκόναις	ὁ	χρυσὸς ἐξετάζεται, διδοὺς βάσανον φανεράν·

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007