Livre, par.
[1, 30]	πευκαλίμῃσιν. Ὁ δ' ἐρωτήσας ἦν	Ἀνάχαρσις.	Δαΐμαχος δ' ὁ Πλαταιικὸς καὶ
[1, 102]	πατρίσι ξένους ποιοῦνται. Ἔνθεν ὁ	Ἀνάχαρσις	ἑλὼν ἔφη νῦν αὐτὸν ἐν
[1, 101]	μηνῦσαι ὅτι παρείη πρὸς αὐτὸν	Ἀνάχαρσις	καὶ βούλοιτο αὐτὸν θεάσασθαι, ξένος
[1, 105]	ὥς τινες. Καὶ ἐπέστειλεν ὧδε·	Ἀνάχαρσις	Κροίσῳ. Ἐγώ, βασιλεῦ Λυδῶν, ἀφῖγμαι
[1, 101]	καὶ τῶν τις ἑτάρων. ~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ.	Ἀνάχαρσις	ὁ Σκύθης Γνούρου μὲν ἦν
[1, 103]	ἡμῶν εἰς αὐτόν· ~Ἐς Σκυθίην	Ἀνάχαρσις	ὅτ' ἤλυθε, πολλὰ πλανηθεὶς πάντας

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/07/2007