Alphabétiquement     [«   »]
Καί 3
καί 1
Καὶ 65
καὶ 422
καιρὸν 1
καιρὸς 1
καιρός 2
Fréquences     [«    »]
279 δὲ
115 ἐν
114 τὸν
422 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

καὶ


Livre, par.
[1, 22]   Φοίνικες, εὐγενέστατοι τῶν ἀπὸ Κάδμου  καὶ   Ἀγήνορος. Ἦν δὲ τῶν ἑπτὰ
[1, 112]   Λέγεται δὲ καὶ πρῶτος οἰκίας  καὶ   ἀγροὺς καθῆραι καὶ ἱερὰ ἱδρύσασθαι.
[1, 69]   σιωπῆσαι, καὶ σχολὴν εὖ διαθέσθαι,  καὶ   ἀδικούμενον δύνασθαι φέρειν. Προσέταττε δὲ
[1, 108]   Φησὶ δ' Ἀριστόξενος ὅτι ἔνθεν  καὶ   ἄδοξος ἦν, ὅτι μηδὲ πόλεως,
[1, 110]   Ἕλλησι θεοφιλέστατος εἶναι ὑπελήφθη. Ὅθεν  καὶ   Ἀθηναίοις τότε λοιμῷ κατεχομένοις ἔχρησεν
[1, 111]   δὲ καὶ συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσίων  καὶ   Ἀθηναίων. Καὶ ἐπανελθὼν ἐπ' οἴκου
[1, 41]   Δελφοῖς συνελθεῖν αὐτούς. ~Διαφωνοῦνται δὲ  καὶ   αἱ ἀποφάσεις αὐτῶν καὶ ἄλλου
[1, 120]   μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένος ἠδὲ  καὶ   αἰδοῖ καὶ φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν
[1, 69]   παῖδας ἀπείπασθαι. ~Φασὶ δ' αὐτὸν  καὶ   Αἰσώπου πυθέσθαι, Ζεὺς τί
[1, 29]   Ἔλευσις ἐν τῷ Περὶ Ἀχιλλέως  καὶ   Ἀλέξων Μύνδιος ἐν ἐνάτῳ
[1, 31]   παραχωρῆσαι Χίλωνι. ~Μέμνηται τοῦ Ἀριστοδήμου  καὶ   Ἀλκαῖος οὕτως· Ὡς γὰρ δή
[1, 112]   καὶ ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ δὲ  καὶ   ἄλλην εὗρον ἐπιστολὴν ἔχουσαν οὕτως·
[1, 38]   τὸ ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι δὲ  καὶ   ἄλλοι Θαλαῖ, καθά φησι Δημήτριος
[1, 109]   ~ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ Ἐπιμενίδης, καθά φησι Θεόπομπος  καὶ   ἄλλοι συχνοί, πατρὸς μὲν ἦν
[1, 28]   οὖν Θαλῇ· δὲ ἄλλῳ  καὶ   ἄλλος ἄλλῳ ἕως Σόλωνος.
[1, 41]   δὲ καὶ αἱ ἀποφάσεις αὐτῶν  καὶ   ἄλλου ἄλλο φασὶν εἶναι, ὡς
[1, 83]   δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι τὸ> μέχρι  καὶ   ἀλόγων διατείνειν αὐτῶν τὴν εὐθένιαν.
[1, 83]   καὶ Φανόδικός φησι. Λέγεται δὲ  καὶ   Ἀλυάττου πολιορκοῦντος Πριήνην τὸν Βίαντα
[1, 98]   μὲν τύραννον, τὸν δὲ σοφὸν  καὶ   Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο καὶ Νεάνθης φησὶν
[1, 32]   ἐκπίπτει χρησμὸς δοῦναι τῷ σοφωτάτῳ·  καὶ   ἀμφότεροι συνῄνεσαν Θαλῇ. δὲ
[1, 55]   πεντακοσίας δραχμάς, Ἰσθμιονίκῃ δὲ ἑκατόν,  καὶ   ἀνὰ λόγον ἐπὶ τῶν ἄλλων·
[1, 96]   ἄλλους τε κατὰ τούτων τέτταρας,  καὶ   ἀνελόντας θάψαι· πάλιν τε κατὰ
[1, 31]   περὶ τὴν Ἀθηναίων θάλασσαν εὑρεθῆναι  καὶ   ἀνενεχθέντα εἰς ἄστυ γενομένης ἐκκλησίας
[1, 83]   Βίας δὲ σωροὺς ψάμμου χέας  καὶ   ἄνωθεν σῖτον περιχέας ἔδειξε τῷ
[1, 54]   Ἐπάνιθι τοίνυν οἴκαδε, πιστεύων μοι  καὶ   ἀνωμότῳ, ἄχαρι μηδὲν πείσεσθαι Σόλωνα
[1, 117]   εἰς τὴν τῶν Μαγνήτων χώραν,  καὶ   ἀπάγγειλόν σου τοῖς πολίταις μετὰ
[1, 28]   σοφίᾳ πρῶτον εἶναι τὸν θεὸν  καὶ   ἀπέστειλεν εἰς Δελφούς. Ταῦτα δὴ
[1, 107]   σποράδην οὐ πόρρω Τίμωνος αὐτὸν  καὶ   Ἀπημάντου γεγονέναι· μισανθρωπεῖν γάρ. ~Ὀφθῆναι
[1, 48]   τοὺς τάφους πρὸς ἕω βλέποντας  καὶ   ἀπὸ τῶν δήμων τοὺς χρηματισμοὺς
[1, 76]   τὸν φονέα τῷ Πιττακῷ, μαθόντα  καὶ   ἀπολύσαντα εἰπεῖν, Συγγνώμη μετανοίας κρείσσων.
[1, 76]   δέ φησιν, Ἀλκαῖον ὑποχείριον λαβόντα  καὶ   ἀπολύσαντα φάναι, Συγγνώμη τιμωρίας κρείσσων.
[1, 37]   δὲ φύσιν εὐπαίδευτος. Φίλων παρόντων  καὶ   ἀπόντων μεμνῆσθαί φησι· μὴ τὴν
[1, 96]   χρυσοῦν ἀνδριάντα ἀναθεῖναι· νικήσας δὲ  καὶ   ἀπορῶν χρυσίου, κατά τινα ἑορτὴν
[1, 35]   κωτίλων γλώσσας ἀπεραντολόγους. Φέρεται δὲ  καὶ   ἀποφθέγματα αὐτοῦ τάδε· Πρεσβύτατον τῶν
[1, 60]   Αἲ γὰρ ἄτερ νούσων τε  καὶ   ἀργαλέων μελεδωνέων Ἐξηκονταέτη μοῖρα κίχοι
[1, 72]   διέθηκε. Βραχυλόγος τε ἦν· ὅθεν  καὶ   Ἀρισταγόρας Μιλήσιος τοῦτον τὸν
[1, 56]   οἱ Μαραθωνομάχαι· ἔτι δ' Ἁρμόδιος  καὶ   Ἀριστογείτων καὶ Μιλτιάδης καὶ μυρίοι
[1, 98]   τοὺς βουλομένους, καθά φησιν Ἔφορος  καὶ   Ἀριστοτέλης. Ἤκμαζε δὲ περὶ τὴν
[1, 77]   Ἀνάγκᾳ δ' οὐδὲ θεοὶ μάχονται.  καὶ   Ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυσιν. Ἐρωτηθεὶς δέ
[1, 72]   δὴ τοῦτο ὑπερβολῇ τε χαρᾶς  καὶ   ἀσθενείᾳ πολυετίας. Καὶ αὐτὸν πάντες
[1, 39]   ὑπό τε καύματος καὶ δίψους  καὶ   ἀσθενείας, ἤδη γηραιός. Καὶ αὐτοῦ
[1, 58]   ἐὰν μὲν ἐμπέσῃ τι κοῦφον  καὶ   ἀσθενές, στέγειν· ἐὰν δὲ μεῖζον,
[1, 44]   γράφοντες περιχωρέομεν τήν τε Ἑλλάδα  καὶ   Ἀσίην. Θαλῆς Σόλωνι Ὑπαποστὰς ἐξ
[1, 56]   καὶ μυρίοι ὅσοι. Ἀθληταὶ δὲ  καὶ   ἀσκούμενοι πολυδάπανοι, καὶ νικῶντες ἐπιζήμιοι
[1, 99]   τὸν Κορίνθου τύραννον. Ὑμᾶς γὰρ  καὶ   ἄσμενοι ὄψονται Κορίνθιοι φοιτεῦντας ἐς
[1, 49]   εἰς τὴν ἐκκλησίαν μετὰ δόρατος  καὶ   ἀσπίδος προεῖπεν αὐτοῖς τὴν ἐπίθεσιν
[1, 43]   τοῖς ἐκείνῃ ὅσοι ἱερέες τε  καὶ   ἀστρολόγοι, παρὰ σὲ δὲ μὴ
[1, 98]   δυστυχῶν δὲ φρόνιμος· φίλοις εὐτυχοῦσι  καὶ   ἀτυχοῦσι αὐτὸς ἴσθι·
[1, 44]   τὸ Πριηνέων ἄστυ, κεῖθι οἰκέειν,  καὶ   αὐτοὶ παρὰ σὲ οἰκήσομεν. ~ΣΟΛΩΝ.
[1, 24]   Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος. ~Ἔνιοι δὲ  καὶ   αὐτὸν πρῶτον εἰπεῖν φασιν ἀθανάτους
[1, 100]   τὺ ἀμυνοῦμαι. Καὶ γὰρ δὴν  καὶ   αὐτὸς ποινὰς ἔτισα τὶν τᾷ
[1, 40]   αὐτῶν ἀναγέγραφε παρὰ Κυψέλῳ,  καὶ   αὐτός φησι παρατυχεῖν· Ἔφορος δὲ
[1, 48]   ἦν ἔθος θάπτειν Ἀθηναίοις· ἀλλὰ  καὶ   αὐτοὺς τοὺς τάφους πρὸς ἕω
[1, 34]   ἄστρα κατανοήσῃ, εἰς βόθρον ἐμπεσεῖν  καὶ   αὐτῷ ἀνοιμώξαντι φάναι τὴν γραῦν·
[1, 93]   δὲ γηραιός, ἔτη βιοὺς ἑβδομήκοντα·  καὶ   αὐτῷ ἐπεγράφη· Ἄνδρα σοφὸν Κλεόβουλον
[1, 101]   πόλεμον ἔπη ὀκτακόσια. Παρέσχε δὲ  καὶ   ἀφορμὴν παροιμίας διὰ τὸ παρρησιαστὴς
[1, 44]   ἡμῖν καταβιούς. Ἐπέστειλε δέ τοι  καὶ   Βίης ἥκειν ἐς Πριήνην· σὺ
[1, 50]   Τέλλος, ἔφη, Ἀθηναῖος καὶ Κλέοβις  καὶ   Βίτων καὶ τὰ θρυλούμενα. ~Φασὶ
[1, 49]   Πεισιστράτου· καὶ οὐ μόνον, ἀλλὰ  καὶ   βοηθεῖν ἕτοιμος εἶναι, λέγων ταῦτα·
[1, 101]   ὅτι παρείη πρὸς αὐτὸν Ἀνάχαρσις  καὶ   βούλοιτο αὐτὸν θεάσασθαι, ξένος τε,
[1, 90]   ἐστι θεῶν ἥσσω· λίθον δὲ  καὶ   βρότεοι παλάμαι θραύοντι· μωροῦ φωτὸς
[1, 58]   δὲ νόμους τοῖς ἀραχνίοις ὁμοίους·  καὶ   γὰρ ἐκεῖνα, ἐὰν μὲν ἐμπέσῃ
[1, 44]   ποιέεσθαι παρὰ τοῖς ἀποίκοις ὑμέων·  καὶ   γὰρ ἐνθαῦτά τοι δεινὸν οὐδέν.
[1, 115]   ἡμέραις αὐτὸν ὅσαπερ ἔτη κατεκοιμήθη·  καὶ   γὰρ τοῦτό φησι Θεόπομπος. Μυρωνιανὸς
[1, 81]   ὡς εἰκῆ γαυριῶντα· φύσκωνα δὲ  καὶ   γάστρωνα ὅτι παχὺς ἦν· ἀλλὰ
[1, 80]   μὲν δὴ νύμφη καὶ πλούτῳ  καὶ   γενεῇ κατ' ἐμέ· δ'
[1, 116]   εἰς τρίτην ἡμέραν ἔσοιτο σεισμός,  καὶ   γενέσθαι. Ἀνιόντα τε ἐξ Ὀλυμπίας
[1, 22]   πλείους φασίν, ἰθαγενὴς Μιλήσιος ἦν  καὶ   γένους λαμπροῦ. ~Μετὰ δὲ τὰ
[1, 26]   γεγονέναι καὶ ἰδιαστήν. ~Ἔνιοι δὲ  καὶ   γῆμαι αὐτὸν καὶ Κύβισθον υἱὸν
[1, 89]   ὑπὸ Δαναοῦ. Οὗτος ἐποίησεν ᾄσματα  καὶ   γρίφους εἰς ἔπη τρισχίλια. Καὶ
[1, 27]   ὑπεστήσατο, καὶ τὸν κόσμον ἔμψυχον  καὶ   δαιμόνων πλήρη. Τάς τε ὥρας
[1, 75]   τὸ πολίτευμα, κατέθετο τὴν ἀρχήν,  καὶ   δέκα ἐπεβίω ἄλλα. Καὶ χώραν
[1, 89]   Ἔστ' ἂν ὕδωρ τε νάῃ  καὶ   δένδρεα μακρὰ τεθήλῃ, ~Ἠέλιός τ'
[1, 115]   ἧτταν ὑπ' Ἀρκάδων, καθάπερ προείρηται·  καὶ   δὴ καὶ ἐλήφθησαν πρὸς Ὀρχομενῷ.
[1, 61]   δῆλον μὲν ὅτι τοὺς νόμους,  καὶ   δημηγορίας καὶ εἰς ἑαυτὸν ὑποθήκας,
[1, 79]   φησι Φαβωρῖνος ἐν Ἀπομνημονευμάτων πρώτῳ  καὶ   Δημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις, ὃς καὶ
[1, 84]   τῶν λόγων ἰσχύϊ προσεχρῆτο. Ὅθεν  καὶ   Δημόδοκος Λέριος τοῦτο αἰνίττεται
[1, 23]   Μαρτυρεῖ δ' αὐτῷ καὶ Ἡράκλειτος  καὶ   Δημόκριτος. ~Ἔνιοι δὲ καὶ αὐτὸν
[1, 22]   ὡς μὲν Ἡρόδοτος καὶ Δοῦρις  καὶ   Δημόκριτός φασι, πατρὸς μὲν Ἐξαμύου,
[1, 52]   γὰρ τούτους ηὐξήσατε, ῥύσια δόντες,  καὶ   διὰ ταῦτα κακὴν ἔσχετε δουλοσύνην.
[1, 110]   ἄγος σημαίνειν τε τὴν ἀπαλλαγήν·  καὶ   διὰ τοῦτο ἀποθανεῖν δύο νεανίας,
[1, 86]   φρονήσεως. Εὐπορίαν δὲ χρημάτων πολλοῖς  καὶ   διὰ τύχην περιγίνεσθαι. Ἔλεγε δὲ
[1, 27]   τὸν εὑρεθέντα ὑπὸ τῶν ἁλιέων  καὶ   διαπεμφθέντα τοῖς σοφοῖς ὑπὸ τοῦ
[1, 101]   βασιλέως, μητρὸς δὲ Ἑλληνίδος· διὸ  καὶ   δίγλωττος ἦν. Οὗτος ἐποίησε τῶν
[1, 36]   πράσσοντας βλέποι· Πῶς ἂν ἄριστα  καὶ   δικαιότατα βιώσαιμεν, Ἐὰν τοῖς
[1, 84]   {ἴσον τῷ κλαίειν} ~Λέγεται δὲ  καὶ   δίκας δεινότατος γεγονέναι εἰπεῖν. Ἐπ'
[1, 48]   μὴ δοκοίη βίᾳ μόνον, ἀλλὰ  καὶ   δίκῃ τὴν Σαλαμῖνα κεκτῆσθαι, ἀνασκάψας
[1, 74]   Συνέθετο δὴ μονομαχῆσαι πρὸς αὐτόν·  καὶ   δίκτυον ἔχων ὑπὸ τὴν ἀσπίδα
[1, 39]   θεώμενος γυμνικὸν ὑπό τε καύματος  καὶ   δίψους καὶ ἀσθενείας, ἤδη γηραιός.
[1, 32]   Ἄλλοι φασὶν ἡφαιστότευκτον εἶναι αὐτὸν  καὶ   δοθῆναι πρὸς τοῦ θεοῦ Πέλοπι
[1, 102]   δὲ παραγενόμενος εἰς τὴν Σκυθίαν  καὶ   δοκῶν τὰ νόμιμα παραλύειν τῆς
[1, 65]   μόνος ἐχθρὸς Πεισιστράτου· οἱ δὲ  καὶ   δορυφορούντων αὐτόν, εἴ τι βούλονται.
[1, 22]   Θαλῆς, ὡς μὲν Ἡρόδοτος  καὶ   Δοῦρις καὶ Δημόκριτός φασι, πατρὸς
[1, 57]   σφραγῖδα φυλάττειν τοῦ πραθέντος δακτυλίου·  καὶ   ἐὰν ἕνα ὀφθαλμὸν ἔχοντος ἐκκόψῃ
[1, 48]   ἴδιον Ἀθηναίων. Ἔνιοι δέ φασι  καὶ   ἐγγράψαι αὐτὸν εἰς τὸν κατάλογον
[1, 56]   δημοσίᾳ τρέφεσθαι καὶ παιδεύεσθαι. ~Ὅθεν  καὶ   ἐζήλουν πολλοὶ καλοὶ κἀγαθοὶ γίνεσθαι
[1, 53]   ἀναλοῦν εἴς τε θυσίας δημοτελεῖς  καὶ   εἴ τι ἄλλο τῶν κοινῶν
[1, 24]   σελήνης μέγεθος> τοῦ σεληναίου ἑπτακοσιοστὸν  καὶ   εἰκοστὸν μέρος ἀπεφήνατο κατά τινας.
[1, 106]   αὐτὸν θέρους ἐχέτλην ἀρότρῳ προσαρμόττοντα,  καὶ   εἰπεῖν, Ἀλλ' Μύσων, οὐχ
[1, 82]   καὶ Φανόδικος εἰς τὴν ἐκκλησίαν,  καὶ   εἰπεῖν τὸν Βίαντα σοφόν, διηγησαμένας
[1, 50]   τὰ ὅπλα πρὸ τοῦ στρατηγείου  καὶ   εἰπών, πατρίς, βεβοήθηκά σοι
[1, 122]   ἐσιέμην· προσεστεῶσι δὲ τῇ θύρῃ  καὶ   εἰρομένοις ὁκοῖόν τι εἴη, διεὶς
[1, 61]   ὅτι τοὺς νόμους, καὶ δημηγορίας  καὶ   εἰς ἑαυτὸν ὑποθήκας, ἐλεγεῖα, καὶ
[1, 52]   νόος. Εἰς γὰρ γλῶσσαν ὁρᾶτε  καὶ   εἰς ἔπος αἰόλον ἀνδρός, εἰς
[1, 50]   καὶ ἔργῳ, ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον  καὶ   εἰς Κύπρον, καὶ πρὸς Κροῖσον
[1, 75]   δὲ δέκα ἔτη κατασχὼν  καὶ   εἰς τάξιν ἀγαγὼν τὸ πολίτευμα,
[1, 82]   ὡς θυγατέρας καὶ προῖκας ἐπιδοῦναι  καὶ   εἰς τὴν Μεσσήνην ἀποστεῖλαι τοῖς
[1, 72]   πανήγυριν ἐντιμότατα παρέπεμψαν. Ἔστι δὲ  καὶ   εἰς τοῦτον ἐπίγραμμα ἡμῶν· ~Φωσφόρε,
[1, 27]   τοῦ ἐνιαυτοῦ φασιν αὐτὸν εὑρεῖν  καὶ   εἰς τριακοσίας ἑξήκοντα πέντε ἡμέρας
[1, 83]   τὴν εὐθένιαν. Καὶ ἐβουλήθη σπείσασθαι,  καὶ   εἰσέπεμψεν ἄγγελον. Βίας δὲ σωροὺς
[1, 111]   φησί, τέτταρα πρὸς τοῖς πεντήκοντα  καὶ   ἑκατόν. Ἐποίησε δὲ Κουρήτων καὶ
[1, 111]   βιοὺς ἔτη ἑπτὰ καὶ πεντήκοντα  καὶ   ἑκατόν· ὡς δὲ Κρῆτες λέγουσιν,
[1, 27]   ἱερεῦσι συνδιέτριψεν. δὲ Ἱερώνυμος  καὶ   ἐκμετρῆσαί φησιν αὐτὸν τὰς πυραμίδας
[1, 79]   ἔχουσα καρδίῃ νόημα. ~Ἐποίησε δὲ  καὶ   ἐλεγεῖα ἔπη ἑξακόσια, καὶ ὑπὲρ
[1, 115]   Ἀρκάδων, καθάπερ προείρηται· καὶ δὴ  καὶ   ἐλήφθησαν πρὸς Ὀρχομενῷ. Γηρᾶσαί τ'
[1, 40]   ἐν Πανιωνίῳ καὶ ἐν Κορίνθῳ  καὶ   ἐν Δελφοῖς συνελθεῖν αὐτούς. ~Διαφωνοῦνται
[1, 40]   δέ τινες καὶ ἐν Πανιωνίῳ  καὶ   ἐν Κορίνθῳ καὶ ἐν Δελφοῖς
[1, 116]   ὡς οὐ μετὰ πολὺ καταδύσεται·  καὶ   ἐν ὀφθαλμοῖς αὐτοῦ καταδῦναι. Καὶ
[1, 40]   πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ δέ τινες  καὶ   ἐν Πανιωνίῳ καὶ ἐν Κορίνθῳ
[1, 25]   γραμμικῆς ἔχεται θεωρίας. Δοκεῖ δὲ  καὶ   ἐν τοῖς πολιτικοῖς ἄριστα βεβουλεῦσθαι.
[1, 34]   δ' αὐτὸν ἀστρονομούμενον καὶ Τίμων,  καὶ   ἐν τοῖς Σίλλοις ἐπαινεῖ αὐτὸν
[1, 121]   Γέγονε δὲ κατὰ τὴν πεντηκοστὴν  καὶ   ἐνάτην Ὀλυμπιάδα. Καὶ ἐπέστειλεν ὧδε·
[1, 108]   Κατέστρεψε δὲ βιοὺς ἔτη ἑπτὰ  καὶ   ἐνενήκοντα. ~ΕΠΙΜΕΝΙΔΗΣ Ἐπιμενίδης, καθά φησι
[1, 95]   Κροίσου τελευτῆσαι αὐτὸν ἔτεσι τεσσαράκοντα  καὶ   ἑνί, πρὸ τῆς τεσσαρακοστῆς ἐνάτης
[1, 46]   αὖθις πρὸς τοὺς Μεγαρέας ἐπολέμησαν  καὶ   ἐνίκων διὰ Σόλωνα. ~Ἦν δὲ
[1, 120]   περὶ πάντων ἀνθρώπων γνώμας εἶδε  καὶ   ἐξέμαθεν. Ἔστι καὶ ἡμῶν οὕτως
[1, 110]   ἕκτῃ ἐκάθηρεν αὐτῶν τὴν πόλιν  καὶ   ἔπαυσε τὸν λοιμὸν τοῦτον τὸν
[1, 85]   αὐτὸν μεγαλοπρεπῶς ἔθαψεν πόλις,  καὶ   ἐπέγραψαν· Κλεινοῖς ἐν δαπέδοισι Πριήνης
[1, 96]   γυναῖκας πάντα ἀφείλετο τὸν κόσμον,  καὶ   ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι δέ
[1, 115]   Σωσίβιος Λάκων. Γεγόνασι δὲ  καὶ   Ἐπιμενίδαι ἄλλοι δύο, τε
[1, 41]   Γορσιάδα, Λεβέδιον Ἐφέσιον, ἐγκρίνει  καὶ   Ἐπιμενίδην τὸν Κρῆτα· Πλάτων δὲ
[1, 28]   γάρ τινα Ἀρκάδα φιάλην καταλιπεῖν  καὶ   ἐπισκῆψαι δοῦναι τῶν σοφῶν ὀνηΐστῳ.
[1, 63]   οὐδὲν ἀνύτω. Φέρονται δὲ αὐτοῦ  καὶ   ἐπιστολαὶ αἵδε· ~Σόλων Περιάνδρῳ Ἐπαγγέλλεις
[1, 99]   Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται δὲ αὐτοῦ  καὶ   ἐπιστολή· Περίανδρος τοῖς Σοφοῖς. Πολλὰ
[1, 112]   περὶ ῥιζοτομίαν. Φέρεται δ' αὐτοῦ  καὶ   ἐπιστολὴ πρὸς Σόλωνα τὸν νομοθέτην,
[1, 73]   πάρα δ' ἄτα. Ἔστιν αὐτοῦ  καὶ   ἐπιστόλιον τόδε· Χίλων Περιάνδρῳ Ἐπιστέλλεις
[1, 81]   ἀποκαλεῖ διὰ τὸ πλατύπουν εἶναι  καὶ   ἐπισύρειν τὼ πόδε· χειροπόδην δὲ
[1, 105]   Ἑλλήνων, διδαχθησόμενος ἤθη τὰ τούτων  καὶ   ἐπιτηδεύματα. Χρυσοῦ δ' οὐδὲν δέομαι,
[1, 61]   πολιτείας ἔπη πεντακισχίλια, καὶ ἰάμβους  καὶ   ἐπῳδούς. ~Ἐπὶ δὲ τῆς εἰκόνος
[1, 65]   Σόλων ἕτοιμός τοι καὶ λόγῳ  καὶ   ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς δ' αὖ
[1, 50]   πατρίς, βεβοήθηκά σοι καὶ λόγῳ  καὶ   ἔργῳ, ἀπέπλευσεν εἰς Αἴγυπτον καὶ
[1, 94]   τὴν Προκλέους τοῦ Ἐπιδαυρίων τυράννου  καὶ   Ἐρισθενείας τῆς Ἀριστοκράτους παιδός, ἀδελφῆς
[1, 50]   καὶ πρὸς Κροῖσον ἦλθεν, ὅτε  καὶ   ἐρωτηθεὶς ὑπ' αὐτοῦ, Τίς σοι
[1, 26]   ἀδελφῆς τὸν υἱὸν θέσθαι. Ὅτε  καὶ   ἐρωτηθέντα διὰ τί οὐ τεκνοποιεῖ,
[1, 33]   βάλε πόντῳ, ἐκ πόλιος πέμψητε  καὶ   ἐς δόμον ἀνδρὸς ἵκηται, ὃς
[1, 99]   ἓν ἐλθόντας εὑρεῖν. Ἀξοῦντί τε  καὶ   ἐς Κόρινθον ταὶ ἐμαὶ ἐπιστολαί.
[1, 45]   οὓς μακρὸν ἂν εἴη διεξιέναι,  καὶ   ἐς τοὺς ἄξονας κατέθετο. ~Τὸ
[1, 84]   τοῦ Πριηνέως κρεῖσσον. Τοῦτον οὖν  καὶ   ἐτελεύτα τὸν τρόπον. Δίκην γὰρ
[1, 119]   σχολάσαι. Ἐρατοσθένης δ' ἕνα μόνον,  καὶ   ἕτερον Ἀθηναῖον, γενεαλόγον. Σώζεται δὲ
[1, 79]   αὐτοῦ· καιρὸν γνῶθι. Γέγονε δὲ  καὶ   ἕτερος Πιττακὸς νομοθέτης, ὥς φησι
[1, 98]   περὶ τὴν τριακοστὴν ὀγδόην Ὀλυμπιάδα,  καὶ   ἐτυράννησεν ἔτη τετταράκοντα. Σωτίων δὲ
[1, 29]   Μυθικῶν. Εὔδοξος δ' Κνίδιος  καὶ   Εὐάνθης Μιλήσιός φασι τῶν
[1, 106]   δὲ ἐλθεῖν εἰς τὴν κώμην  καὶ   εὑρεῖν αὐτὸν θέρους ἐχέτλην ἀρότρῳ
[1, 68]   ἐποίησεν ἐλεγεῖα εἰς ἔπη διακόσια,  καὶ   ἔφασκε πρόνοιαν περὶ τοῦ μέλλοντος
[1, 96]   ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ. Ἀλλὰ  καὶ   Ἔφορος ἱστορεῖ ὡς εὔξαιτο, εἰ
[1, 107]   ἔχειν φασί, Ἠτεῖόν τινά φημι·  καὶ   ζητοῦσι τί ἐστιν Ἠτεῖος.
[1, 81]   ὅτι παχὺς ἦν· ἀλλὰ μὴν  καὶ   ζοφοδορπίδαν ὡς ἄλυχνον· ἀγάσυρτον δὲ
[1, 121]   ἢν τις σοφὸς ὄντως,  καὶ   ζῶν ἐστιν ὄνησις, χὤταν μηκέθ'
[1, 49]   λοιποῦ προσεῖχον αὐτῷ δῆμος  καὶ   ἡδέως καὶ τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς
[1, 67]   Ἀθήνησι, τυραννοῦντος βιαίως Πεισιστράτου. Ἀλλὰ  καὶ   ἡδίων ἡμῖν βιοτὴ ἔνθα
[1, 23]   δὲ κατά τινας πρῶτος ἀστρολογῆσαι  καὶ   ἡλιακὰς ἐκλείψεις καὶ τροπὰς προειπεῖν,
[1, 119]   γῆν γέρας διδοῖ. Σώζεται δὲ  καὶ   ἡλιοτρόπιον ἐν Σύρῳ τῇ νήσῳ.
[1, 85]   πέτρη, κόσμον Ἴωσι μέγαν. Ἀλλὰ  καὶ   ἡμεῖς· Τῇδε Βίαντα κέκευθα, τὸν
[1, 63]   πᾶσαν Αἴαντος πόλιν. ~Ἔστι δὲ  καὶ   ἡμέτερον ἐπίγραμμα ἐν τῇ προειρημένῃ
[1, 97]   ἀγχιάλοις γῆ Περίανδρον ἔχει. Ἔστι  καὶ   ἡμῶν· Μή ποτε λυπήσῃ σε
[1, 120]   γνώμας εἶδε καὶ ἐξέμαθεν. Ἔστι  καὶ   ἡμῶν οὕτως ἔχον τῷ μέτρῳ
[1, 43]   γενέσθαι λεσχηνώτης περὶ ὁτέων γράφεις·  καὶ   ἢν κελεύῃς, παρὰ σὲ ἀφίξομαι
[1, 53]   εἴ τι ἄλλο τῶν κοινῶν  καὶ   ἢν {ὁ} πόλεμος ἡμᾶς καταλάβῃ.
[1, 98]   ἐτυράννησεν ἔτη τετταράκοντα. Σωτίων δὲ  καὶ   Ἡρακλείδης καὶ Παμφίλη ἐν τῷ
[1, 23]   Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ δ' αὐτῷ  καὶ   Ἡράκλειτος καὶ Δημόκριτος. ~Ἔνιοι δὲ
[1, 23]   ἱστορίᾳ· ὅθεν αὐτὸν καὶ Ξενοφάνης  καὶ   Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ δ' αὐτῷ
[1, 90]   τε φλογὶ χρυσέας τε σελάνας  καὶ   θαλασσαίαισι δίνῃς ἀντιθέντα μένος στάλας;
[1, 116]   θεῶν {Ἕλλησι} γράψαι. Πολλὰ δὲ  καὶ   θαυμάσια λέγεται περὶ αὐτοῦ. Καὶ
[1, 96]   νύκτωρ καὶ τὸν ἀπαντήσαντα ἀνελεῖν  καὶ   θάψαι· ἔπειτα βαδίζειν ἄλλους τε
[1, 111]   δὲ Κουρήτων καὶ Κορυβάντων γένεσιν  καὶ   θεογονίαν, ἔπη πεντακισχίλια, Ἀργοῦς ναυπηγίαν
[1, 117]   με τοίνυν, ἔφη, τῶν σκελῶν  καὶ   θὲς εἰς τὴν τῶν Μαγνήτων
[1, 116]   φησι Θεόπομπος πρῶτον περὶ φύσεως  καὶ   θεῶν {Ἕλλησι} γράψαι. Πολλὰ δὲ
[1, 121]   ὃν ᾔδει μοῦνος, τοῦτο κελεύων·  καὶ   θνήσκει παρ' ἐκείνοις. Ἦν οὖν
[1, 100]   Κορινθιᾶν εἵματα. Ἔγραψε δὲ αὐτῷ  καὶ   Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος Περιάνδρῳ Τῷ
[1, 27]   ἡμῖν ἰσομεγέθεις εἰσίν. Συνεβίω δὲ  καὶ   Θρασυβούλῳ τῷ Μιλησίων τυράννῳ, καθά
[1, 24]   καταγράψαι κύκλου τὸ τρίγωνον ὀρθογώνιον,  καὶ   θῦσαι βοῦν. ~Οἱ δὲ Πυθαγόραν
[1, 61]   τῆς Ἀθηναίων πολιτείας ἔπη πεντακισχίλια,  καὶ   ἰάμβους καὶ ἐπῳδούς. ~Ἐπὶ δὲ
[1, 111]   ἔπη πεντακισχίλια, Ἀργοῦς ναυπηγίαν τε  καὶ   Ἰάσονος εἰς Κόλχους ἀπόπλουν ἔπη
[1, 25]   Ἡρακλείδης ἱστορεῖ, μονήρη αὑτὸν γεγονέναι  καὶ   ἰδιαστήν. ~Ἔνιοι δὲ καὶ γῆμαι
[1, 112]   πρῶτος οἰκίας καὶ ἀγροὺς καθῆραι  καὶ   ἱερὰ ἱδρύσασθαι. Εἰσὶ δ' οἳ
[1, 26]   εἰπεῖν, οὐκέτι καιρός. Φησὶ δὲ  καὶ   Ἱερώνυμος Ῥόδιος ἐν τῷ
[1, 78]   εὐδοκίμησε τάδε· Ἔχοντα χρὴ τόξα  καὶ   ἰοδόκον φαρέτραν στείχειν ποτὶ φῶτα
[1, 24]   διελέχθη, ὥς τινες. Ἀριστοτέλης δὲ  καὶ   Ἱππίας φασὶν αὐτὸν καὶ τοῖς
[1, 107]   δ' Ἀρκάδα. Μέμνηται δ' αὐτοῦ  καὶ   Ἱππῶναξ εἰπών· καὶ Μύσων ὃν
[1, 88]   ἄλλων κτημάτων. Μέμνηται τοῦ Βίαντος  καὶ   Ἱππῶναξ, ὡς προείρηται, καὶ
[1, 67]   βιοτὴ ἔνθα πᾶσι τὰ δίκαια  καὶ   ἴσα. Ἀφίξομαι δ' οὖν παρὰ
[1, 23]   μόνα δύο συνέγραψε, Περὶ τροπῆς  καὶ   ἰσημερίας, τὰ ἄλλ' ἀκατάληπτα εἶναι
[1, 33]   Οὐ πρότερον λήξει νεῖκος Μερόπων  καὶ   Ἰώνων, πρὶν τρίποδα χρύσειον, ὃν
[1, 51]   κοσμήσας ἑαυτὸν Κροῖσος παντοδαπῶς  καὶ   καθίσας εἰς τὸν θρόνον ἤρετο
[1, 89]   τὸ γένος αὐτόν· ῥώμῃ δὲ  καὶ   κάλλει διαφέρειν, μετασχεῖν τε τῆς
[1, 55]   φησὶν ἔτη ἑβδομήκοντα. Δοκεῖ δὲ  καὶ   κάλλιστα νομοθετῆσαι· ἐάν τις μὴ
[1, 28]   σοφῶν ὀνηΐστῳ. Ἐδόθη δὴ Θαλῇ  καὶ   κατὰ περίοδον πάλιν Θαλῇ· ~ὁ
[1, 112]   ἔπη ἑξακισχίλια πεντακόσια. ~Συνέγραψε δὲ  καὶ   καταλογάδην περὶ θυσιῶν καὶ τῆς
[1, 105]   εἰς τὸν βίον ἄγκυράν τε  καὶ   κεραμικὸν τροχόν, ὥς τινες. Καὶ
[1, 30]   Ἀνάχαρσις. Δαΐμαχος δ' Πλαταιικὸς  καὶ   Κλέαρχος φιάλην ἀποσταλῆναι ὑπὸ Κροίσου
[1, 50]   δοκεῖ εὐδαίμων; Τέλλος, ἔφη, Ἀθηναῖος  καὶ   Κλέοβις καὶ Βίτων καὶ τὰ
[1, 111]   καὶ ἑκατόν. Ἐποίησε δὲ Κουρήτων  καὶ   Κορυβάντων γένεσιν καὶ θεογονίαν, ἔπη
[1, 62]   εἰς τὴν χώραν σπεῖραι. Ὅθεν  καὶ   Κρατῖνος ἐν τοῖς Χείρωσί φησιν,
[1, 89]   αἰνιγμάτων ἑξαμέτρων ποιήτριαν, ἧς μέμνηται  καὶ   Κρατῖνος ἐν τῷ ὁμωνύμῳ δράματι,
[1, 75]   τοῦ παντὸς πλεῖον εἶναι. Ἀλλὰ  καὶ   Κροίσου διδόντος χρήματα οὐκ ἐδέξατο,
[1, 74]   ἀσπίδα λαθραίως περιέβαλε τὸν Φρύνωνα,  καὶ   κτείνας ἀνεσώσατο τὸ χωρίον. Ὕστερον
[1, 45]   δὲ ἦν λύτρωσις σωμάτων τε  καὶ   κτημάτων. Καὶ γὰρ ἐπὶ σώμασιν
[1, 110]   τοῦτο ἀποθανεῖν δύο νεανίας, Κρατῖνον  καὶ   Κτησίβιον, καὶ λυθῆναι τὴν συμφοράν.
[1, 26]   ~Ἔνιοι δὲ καὶ γῆμαι αὐτὸν  καὶ   Κύβισθον υἱὸν ἔχειν· οἱ δὲ
[1, 114]   καὶ πρῶτος αὐτὸν Αἰακὸν λέγοι,  καὶ   Λακεδαιμονίοις προείποι τὴν ὑπ' Ἀρκάδων
[1, 59]   ποτὲ μὲν ἕκαστον μέγαν ἄγειν  καὶ   λαμπρόν, ποτὲ δὲ ἄτιμον. Ἐρωτηθεὶς
[1, 110]   τρόπον. Λαβὼν πρόβατα μελανά τε  καὶ   λευκὰ ἤγαγε πρὸς τὸν Ἄρειον
[1, 65]   οὗτος μὲν Σόλων ἕτοιμός τοι  καὶ   λόγῳ καὶ ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς
[1, 50]   εἰπών, πατρίς, βεβοήθηκά σοι  καὶ   λόγῳ καὶ ἔργῳ, ἀπέπλευσεν εἰς
[1, 110]   δύο νεανίας, Κρατῖνον καὶ Κτησίβιον,  καὶ   λυθῆναι τὴν συμφοράν. ~Ἀθηναῖοι δὲ
[1, 38]   πάνυ, κατὰ Ἡσίοδον καὶ Ὅμηρον  καὶ   Λυκοῦργον· τέταρτος οὗ μέμνηται Δοῦρις
[1, 94]   ἐξ αὐτῆς ἐποίησε δύο, Κύψελον  καὶ   Λυκόφρονα· τὸν μὲν νεώτερον συνετόν,
[1, 117]   δ' Ἕρμιππος πολέμου συνεστῶτος Ἐφεσίοις  καὶ   Μάγνησι βουλόμενον τοὺς Ἐφεσίους νικῆσαι
[1, 65]   ἔργῳ ἀμύνειν· τοῖς δ' αὖ  καὶ   μαίνεσθαι δοκῶ. Ὥστε ἄπειμί τοι
[1, 69]   δὲ καὶ ταῦτα· γλώττης κρατεῖν,  καὶ   μάλιστα ἐν συμποσίῳ. Μὴ κακολογεῖν
[1, 118]   τε Φερεκύδην μεταλλάξαντα θάπτουσι αὐτόθι  καὶ   μεγαλοπρεπῶς τιμῶσιν. Ἔνιοι δέ φασιν
[1, 46]   {Σαλαμῖνος} ἀμφισβητουμένης ὑπό τε Ἀθηναίων  καὶ   Μεγαρέων καὶ πολλάκις τῶν Ἀθηναίων
[1, 102]   καταπλαγεὶς τὴν ἑτοιμότητα εἰσέφρησεν αὐτὸν  καὶ   μέγιστον φίλον ἐποιήσατο. Μετὰ χρόνον
[1, 63]   παντὶ μέτρῳ καὶ ῥυθμῷ, ἐπιγράμμασι  καὶ   μέλεσιν, ἔχον οὕτως· Σῶμα μὲν
[1, 66]   ἄνδρας. Οὗτοι δὲ ἦσαν κορυνηφόροι.  καὶ   μετὰ τοῦτο τὸν δῆμον κατέλυσεν.
[1, 61]   μέγαιρ' ὅτι σεῦ τοῖον ἐπεφρασάμην·  καὶ   μεταποίησον, Λιγυαστάδη, ὧδε δ' ἄειδε·
[1, 109]   εὕρισκε, παρεγένετο εἰς τὸν ἀγρόν,  καὶ   μετεσκευασμένα πάντα καταλαβὼν καὶ παρ'
[1, 113]   Αἰ γὰρ ἔτι θητευόντεσσιν Ἀθηναίοις  καὶ   μὴ εὐνομημένοις ἐπεθήκατο Πεισίστρατος, εἶχέ
[1, 81]   τὸν ὄλβον ἴδοιμι· ἐγὼ δὲ  καὶ   μὴ ὀρεὶς πέπεισμαι τὸν Ἀλυάττεω
[1, 112]   πειρᾶται τὴν ἐπιστολὴν ὡς νεαρὰν  καὶ   μὴ τῇ Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην,
[1, 97]   ἀσφαλῶς τυραννήσειν τῇ εὐνοίᾳ δορυφορεῖσθαι,  καὶ   μὴ τοῖς ὅπλοις. Καί ποτε
[1, 79]   καὶ Δημήτριος ἐν Ὁμωνύμοις, ὃς  καὶ   μικρὸς προσηγορεύθη. Τὸν δ' οὖν
[1, 44]   οὐδέν. Εἰ δὲ ἀσχαλήσεις ὅτι  καὶ   Μιλήσιοι τυραννεόμεθα- ἐχθαίρεις γὰρ πάντας
[1, 56]   ἔτι δ' Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων  καὶ   Μιλτιάδης καὶ μυρίοι ὅσοι. Ἀθληταὶ
[1, 60]   γονέας αἰδοῦ. Φασὶ δ' αὐτὸν  καὶ   Μιμνέρμου γράψαντος, Αἲ γὰρ ἄτερ
[1, 56]   Ἁρμόδιος καὶ Ἀριστογείτων καὶ Μιλτιάδης  καὶ   μυρίοι ὅσοι. Ἀθληταὶ δὲ καὶ
[1, 51]   ταώς· φυσικῷ γὰρ ἄνθει κεκόσμηνται  καὶ   μυρίῳ καλλίονι ἐκεῖθέν τε ἀπαλλαγεὶς
[1, 107]   δ' αὐτοῦ καὶ Ἱππῶναξ εἰπών·  καὶ   Μύσων ὃν Ὡπόλλων ἀνεῖπεν ἀνδρῶν
[1, 41]   Λεάνδριος μὲν γὰρ ἀντὶ Κλεοβούλου  καὶ   Μύσωνος Λεώφαντον Γορσιάδα, Λεβέδιον
[1, 74]   τῆς Ἀχιλείτιδος χώρας μαχομένων Ἀθηναίων  καὶ   Μυτιληναίων ἐστρατήγει μὲν αὐτός, Ἀθηναίων
[1, 116]   τὸν αἰγιαλὸν τῆς Σάμου περιπατοῦντα  καὶ   ναῦν οὐριοδρομοῦσαν ἰδόντα εἰπεῖν ὡς
[1, 111]   δὲ τάλαντον ἐψηφίσαντο δοῦναι αὐτῷ  καὶ   ναῦν τὴν ἐς Κρήτην ἀπάξουσαν
[1, 58]   δὲ Σόλων τὴν τριακάδα ἔνην  καὶ   νέαν ἐκάλεσεν. Καὶ πρῶτος τὴν
[1, 99]   δὲ σοφὸν καὶ Ἀμβρακιώτην. ~Τοῦτο  καὶ   Νεάνθης φησὶν Κυζικηνός, ἀνεψιούς
[1, 67]   σε τῆς περὶ ἡμᾶς φιλοφροσύνης·  καὶ   νὴ τὴν Ἀθηνᾶν, εἰ μὴ
[1, 110]   οἱ δὲ πέμπουσι ναῦν τε  καὶ   Νικίαν τὸν Νικηράτου εἰς Κρήτην,
[1, 56]   Ἀθληταὶ δὲ καὶ ἀσκούμενοι πολυδάπανοι,  καὶ   νικῶντες ἐπιζήμιοι καὶ στεφανοῦνται κατὰ
[1, 40]   αὐτοὺς γεγονέναι, συνετοὺς δέ τινας  καὶ   νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ Συρακούσιος
[1, 86]   εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ φέροντα·  καὶ   νόσον ψυχῆς τὸ τῶν ἀδυνάτων
[1, 110]   λῆξαι τὸ κακόν. Ὅθεν ἔτι  καὶ   νῦν ἔστιν εὑρεῖν κατὰ τοὺς
[1, 66]   τῆς τυραννίδος φίλος σοὶ ἦν,  καὶ   νῦν οὐ μᾶλλον διάφορος
[1, 23]   τῶν ἀστρολογουμένων ἱστορίᾳ· ὅθεν αὐτὸν  καὶ   Ξενοφάνης καὶ Ἡρόδοτος θαυμάζει. Μαρτυρεῖ
[1, 82]   ἑαυτάς. Καὶ ἀπεστάλη τρίπους·  καὶ   Βίας ἰδὼν ἔφη τὸν
[1, 88]   Βίαντος καὶ Ἱππῶναξ, ὡς προείρηται,  καὶ   δυσάρεστος Ἡράκλειτος μάλιστα Αὐτὸν
[1, 28]   οἱ Μιλήσιοι ἔπεμψαν εἰς Δελφούς·  καὶ   θεὸς ἔχρησεν οὕτως· Ἔκγονε
[1, 43]   δὲ μὴ πλώσαιμεν. Ἥξει γὰρ  καὶ   Σόλων, ἢν ἐπιτρέπῃς. ~Σὺ
[1, 55]   τοὺς γονέας, ἄτιμος ἔστω· ἀλλὰ  καὶ   τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς ὁμοίως.
[1, 53]   δημοκρατίαν· ἐῶ γὰρ οὐδένα ὑβρίζειν·  καὶ   τύραννος ἐγὼ οὐ πλέον
[1, 22]   ἄρχοντος Ἀθήνησι Δαμασίου, καθ' ὃν  καὶ   οἱ ἑπτὰ σοφοὶ ἐκλήθησαν, ὥς
[1, 64]   ὤνησας. Τό τε γὰρ θεῖον  καὶ   οἱ νομοθέται οὐ καθ' ἑαυτὰ
[1, 64]   Οὕτω δὲ καὶ τὸ θεῖον  καὶ   οἱ νόμοι, εὖ μὲν ἀγόντων,
[1, 93]   Πολλοὶ μέν τιν ἔασιν ἕταροι  καὶ   οἶκος πάντη· φαμὶ δὲ ἐγὼν
[1, 87]   οὕτω μετρεῖν ὡς καὶ πολὺν  καὶ   ὀλίγον χρόνον βιωσομένους, καὶ φιλεῖν
[1, 38]   τρίτος ἀρχαῖος πάνυ, κατὰ Ἡσίοδον  καὶ   Ὅμηρον καὶ Λυκοῦργον· τέταρτος οὗ
[1, 96]   αὐτοῦ Κράτεια συνῆν αὐτῷ λάθρα·  καὶ   ὃς ἥδετο. Φανεροῦ δὲ γενομένου
[1, 25]   Φρύγα, οἷον σκαληνὰ καὶ τρίγωνα  καὶ   ὅσα γραμμικῆς ἔχεται θεωρίας. Δοκεῖ
[1, 65]   ~Οὐδ' οἱ ἐμοὶ ἀμείνους εἰσὶ  καὶ   ὅσα ἐγὼ ἐνομοθέτησα. Οἱ δ'
[1, 92]   ζητείτω πρότερον τί μέλλει πράσσειν·  καὶ   ὅταν εἰσέλθῃ πάλιν, ζητείτω τί
[1, 33]   οὐ γυνή, τρίτον ὅτι Ἕλλην  καὶ   οὐ βάρβαρος. ~Λέγεται δ' ἀγόμενος
[1, 33]   οὐ θηρίον, εἶτα ὅτι ἀνὴρ  καὶ   οὐ γυνή, τρίτον ὅτι Ἕλλην
[1, 33]   πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην  καὶ   οὐ θηρίον, εἶτα ὅτι ἀνὴρ
[1, 49]   αὐτοῖς τὴν ἐπίθεσιν τοῦ Πεισιστράτου·  καὶ   οὐ μόνον, ἀλλὰ καὶ βοηθεῖν
[1, 64]   ἕξεις τῶν ἐν τῇ πόλει,  καὶ   οὐδεὶς ἔτι τοι δεινός, μηδὲ
[1, 98]   τὴν ἀρχὴν εἰς τυραννίδα μετέστησε·  καὶ   οὐκ εἴα ἐν ἄστει ζῆν
[1, 108]   τοῦ φιλοσόφου. Μέμνηται γὰρ αὐτοῦ  καὶ   οὗτος ἐν τῷ Πρωταγόρᾳ, ἀντὶ
[1, 110]   ἕκαστον, θύειν τῷ προσήκοντι θεῷ·  καὶ   οὕτω λῆξαι τὸ κακόν. Ὅθεν
[1, 30]   φιάλην ἀποσταλῆναι ὑπὸ Κροίσου Πιττακῷ  καὶ   οὕτω περιενεχθῆναι. Ἄνδρων δ' ἐν
[1, 68]   ἤ, εἰ ἔχοι γυναῖκα, ἐκπέμψαι  καὶ   παῖδας ἀπείπασθαι. ~Φασὶ δ' αὐτὸν
[1, 55]   καὶ τοὺς υἱοὺς δημοσίᾳ τρέφεσθαι  καὶ   παιδεύεσθαι. ~Ὅθεν καὶ ἐζήλουν πολλοὶ
[1, 26]   ἔσεσθαι, προνοήσας ἐμισθώσατο τὰ ἐλαιουργεῖα  καὶ   πάμπλειστα συνεῖλε χρήματα. ~Ἀρχὴν δὲ
[1, 72]   τὴν νῆσον, φρουρὸν ἐγκατέστησεν Ἀθηναίων,  καὶ   πάμπολλα τοὺς Λακεδαιμονίους κακὰ διέθηκε.
[1, 98]   τετταράκοντα. Σωτίων δὲ καὶ Ἡρακλείδης  καὶ   Παμφίλη ἐν τῷ πέμπτῳ τῶν
[1, 112]   εἰς ἔπη τετρακισχίλια. Ἱδρύσατο δὲ  καὶ   παρ' Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν τῶν
[1, 99]   Σάρδεις. Ἤδη ὦν μὴ ὀκνεῖτε  καὶ   παρ' ἐμὲ φοιτῆν τὸν Κορίνθου
[1, 109]   ἀγρόν, καὶ μετεσκευασμένα πάντα καταλαβὼν  καὶ   παρ' ἑτέρῳ τὴν κτῆσιν, πάλιν
[1, 39]   πολυφροντίστου τοῦτο Θάλητος ὅρη. Ἔστι  καὶ   παρ' ἡμῖν ἐς αὐτὸν ἐν
[1, 37]   τοῖς γονεῦσιν, τοὺς αὐτοὺς προσδέχου  καὶ   παρὰ τῶν τέκνων. Τὸν Νεῖλον
[1, 67]   μέμψηται, εἰ διαθεὶς Ἀθηναίοις ἰσοπολιτείαν,  καὶ   παρὸν τυραννεῖν αὐτὸς οὐκ ἀξιώσας,
[1, 46]   τὰ συντείνοντα περὶ Σαλαμῖνος ἐλεγεῖα  καὶ   παρώρμησεν αὐτούς. Καὶ αὖθις πρὸς
[1, 49]   δ' οὐχ εἵλετο, ἀλλὰ  καὶ   Πεισίστρατον τὸν συγγενῆ, καθά φησι
[1, 122]   οἱ κληθέντες σοφοί, οἷς τινες  καὶ   Πεισίστρατον τὸν τύραννον προσκαταλέγουσι. Λεκτέον
[1, 109]   ὑπ' ἄντρῳ τινὶ κατεκοιμήθη ἑπτὰ  καὶ   πεντήκοντα ἔτη. Διαναστὰς δὲ μετὰ
[1, 111]   Περὶ μακροβίων βιοὺς ἔτη ἑπτὰ  καὶ   πεντήκοντα καὶ ἑκατόν· ὡς δὲ
[1, 112]   καὶ τῆς ἐν Κρήτῃ πολιτείας  καὶ   περὶ Μίνω καὶ Ῥαδαμάνθυος εἰς
[1, 63]   ἐν τῇ προειρημένῃ Παμμέτρῳ, ἔνθα  καὶ   περὶ πάντων τῶν τελευτησάντων ἐλλογίμων
[1, 74]   καθεῖλε τὸν τῆς Λέσβου τύραννον·  καὶ   περὶ τῆς Ἀχιλείτιδος χώρας μαχομένων
[1, 41]   πάντα πρόσεστι καλά. Στασιάζεται δὲ  καὶ   περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Λεάνδριος
[1, 24]   μηνὸς τριακάδα εἶπεν. Πρῶτος δὲ  καὶ   περὶ φύσεως διελέχθη, ὥς τινες.
[1, 77]   χαλεπόν, τὸ Πιττάκειον. ~Μέμνηται αὐτοῦ  καὶ   Πλάτων ἐν Πρωταγόρᾳ· Ἀνάγκᾳ δ'
[1, 22]   δὲ τῶν ἑπτὰ σοφῶν, καθὰ  καὶ   Πλάτων φησί· καὶ πρῶτος σοφὸς
[1, 105]   τόπον εἰς τὸ ἀλλήλους ἀπατᾶν  καὶ   πλεονεκτεῖν. Ὑπὸ μειρακίου παρὰ πότον
[1, 80]   μία μὲν δὴ νύμφη  καὶ   πλούτῳ καὶ γενεῇ κατ' ἐμέ·
[1, 51]   τε ἀπαλλαγεὶς ἐγένετο ἐν Κιλικίᾳ,  καὶ   πόλιν συνῴκισεν ἣν ἀφ' ἑαυτοῦ
[1, 46]   ὑπό τε Ἀθηναίων καὶ Μεγαρέων  καὶ   πολλάκις τῶν Ἀθηναίων ἐπταικότων ἐν
[1, 45]   Καὶ γὰρ ἐπὶ σώμασιν ἐδανείζοντο  καὶ   πολλοὶ δι' ἀπορίαν ἐθήτευον. Ἑπτὰ
[1, 87]   τὸν βίον οὕτω μετρεῖν ὡς  καὶ   πολὺν καὶ ὀλίγον χρόνον βιωσομένους,
[1, 90]   ἀνιὼν λάμπῃ, λαμπρά τε σελήνη,  καὶ   ποταμοί γε ῥέωσιν, ἀνακλύζῃ δὲ
[1, 114]   θύουσιν ὡς θεῷ· φασὶ γὰρ  καὶ   προ> γνωστικώτατον γεγονέναι. Ἰδόντα γοῦν
[1, 82]   Μεσσηνίας θρέψαι τε ὡς θυγατέρας  καὶ   προῖκας ἐπιδοῦναι καὶ εἰς τὴν
[1, 50]   εἰς Αἴγυπτον καὶ εἰς Κύπρον,  καὶ   πρὸς Κροῖσον ἦλθεν, ὅτε καὶ
[1, 77]   ἄνευ αἵματος ποιεῖσθαι. Ἐφη δὲ  καὶ   πρὸς τὸν Φωκαϊκὸν φάσκοντα δεῖν
[1, 102]   αὐτὸν ἐν τῇ πατρίδι εἶναι  καὶ   προσήκειν αὐτῷ ξένους ποιεῖσθαι.
[1, 122]   Λεκτέον δὲ περὶ τῶν φιλοσόφων·  καὶ   πρῶτόν γε ἀρκτέον ἀπὸ τῆς
[1, 68]   δέ φησι κατὰ τὴν ἕκτην,  καὶ   πρῶτον ἔφορον γενέσθαι- ἐπὶ Εὐθυδήμου,
[1, 114]   πρότερον χρόνοις. Λέγεται δὲ ὡς  καὶ   πρῶτος αὐτὸν Αἰακὸν λέγοι, καὶ
[1, 112]   τῷ Περὶ ποιητῶν. Λέγεται δὲ  καὶ   πρῶτος οἰκίας καὶ ἀγροὺς καθῆραι
[1, 22]   σοφῶν, καθὰ καὶ Πλάτων φησί·  καὶ   πρῶτος σοφὸς ὠνομάσθη ἄρχοντος Ἀθήνησι
[1, 24]   τροπῆς ἐπὶ τροπὴν πάροδον εὗρε,  καὶ   πρῶτος τὸ τοῦ ἡλίου μέγεθος
[1, 41]   ἀντὶ Μύσωνος Ἀνάχαρσιν· οἱ δὲ  καὶ   Πυθαγόραν προσγράφουσιν. Δικαίαρχος δὲ τέσσαρας
[1, 119]   δὲ θεολόγον υἱὸν Βάβυος,  καὶ   Πυθαγόραν σχολάσαι. Ἐρατοσθένης δ' ἕνα
[1, 118]   φθειριάσαντα τὸν βίον τελευτῆσαι· ὅτε  καὶ   Πυθαγόρου παραγενομένου καὶ πυνθανομένου πῶς
[1, 108]   γελῶντα· ἄφνω δέ τινος ἐπιστάντος  καὶ   πυθομένου διὰ τί μηδενὸς παρόντος
[1, 118]   τελευτῆσαι· ὅτε καὶ Πυθαγόρου παραγενομένου  καὶ   πυνθανομένου πῶς διακέοιτο, διαβαλόντα τῆς
[1, 112]   Κρήτῃ πολιτείας καὶ περὶ Μίνω  καὶ   Ῥαδαμάνθυος εἰς ἔπη τετρακισχίλια. Ἱδρύσατο
[1, 63]   τελευτησάντων ἐλλογίμων διείλεγμαι παντὶ μέτρῳ  καὶ   ῥυθμῷ, ἐπιγράμμασι καὶ μέλεσιν, ἔχον
[1, 81]   ἄλυχνον· ἀγάσυρτον δὲ ὡς ἐπισεσυρμένον  καὶ   ῥυπαρόν. Τούτῳ γυμνάσιον σῖτον ἀλεῖν,
[1, 81]   αὐτοῦ. Τοῦτον Ἀλκαῖος σαράποδα μὲν  καὶ   σάραπον ἀποκαλεῖ διὰ τὸ πλατύπουν
[1, 76]   τε χαλεπὸν ἐσθλὸν ἔμμεναι· οὗ  καὶ   Σιμωνίδης μέμνηται λέγων· Ἄνδρ' ἀγαθὸν
[1, 43]   ἂν φρενήρεες εἴημεν ἐγώ τε  καὶ   Σόλων Ἀθηναῖος, εἰ πλώσαντες
[1, 97]   κενοτάφιον ἐπέγραψαν αὐτῷ τόδε· ~Πλούτου  καὶ   σοφίης πρύτανιν πατρὶς ἥδε Κόρινθος
[1, 56]   ἀσκούμενοι πολυδάπανοι, καὶ νικῶντες ἐπιζήμιοι  καὶ   στεφανοῦνται κατὰ τῆς πατρίδος μᾶλλον
[1, 46]   θανάτῳ ζημιοῦσθαι, οὗτος μαίνεσθαι προσποιησάμενος  καὶ   στεφανωσάμενος εἰσέπαισεν εἰς τὴν ἀγοράν·
[1, 80]   ἐς οἰκίον ἤγετο νύμφην, οὕτω  καὶ   σύ, Δίων, τὴν κατὰ σαυτὸν
[1, 112]   τοῖς Περὶ ὁμωνύμων ποιητῶν τε  καὶ   συγγραφέων διελέγχειν πειρᾶται τὴν ἐπιστολὴν
[1, 111]   ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν δὲ  καὶ   συμμαχίαν ἐποιήσατο Κνωσίων καὶ Ἀθηναίων.
[1, 32]   αὖθίς τε εἰς Μενέλαον ἐλθεῖν  καὶ   σὺν τῇ Ἑλένῃ ἁρπασθέντα ὑπ'
[1, 69]   δύσκολον, Τὸ τὰ ἀπόρρητα σιωπῆσαι,  καὶ   σχολὴν εὖ διαθέσθαι, καὶ ἀδικούμενον
[1, 108]   Ὅθεν διὰ τὴν ἀδοξίαν αὐτοῦ  καὶ   τὰ αὐτοῦ τινας Πεισιστράτῳ περιθεῖναι
[1, 57]   οἳ δ' ἄρ' Ἀθήνας εἶχον"  καὶ   τὰ ἑξῆς. ~Πρῶτος δὲ Σόλων
[1, 50]   Ἀθηναῖος καὶ Κλέοβις καὶ Βίτων  καὶ   τὰ θρυλούμενα. ~Φασὶ δέ τινες
[1, 101]   τοῖς Ἕλλησιν εἰς εὐτέλειαν βίου  καὶ   τὰ κατὰ πόλεμον ἔπη ὀκτακόσια.
[1, 73]   κα ἐξέρποις· ἐγὼν δὲ δοκέω  καὶ   τὰ οἰκῇα σφαλερὰ ἦμεν ἀνδρὶ
[1, 61]   καὶ εἰς ἑαυτὸν ὑποθήκας, ἐλεγεῖα,  καὶ   τὰ περὶ Σαλαμῖνος καὶ τῆς
[1, 97]   ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε δὲ  καὶ   τάδε· καλὸν ἡσυχία· ἐπισφαλὲς προπέτεια·
[1, 77]   σημαίνων τὸν νόμον. Ἔλεγε δὲ  καὶ   τὰς νίκας ἄνευ αἵματος ποιεῖσθαι.
[1, 91]   γυναῖκας· ὑποδεικνὺς ὅτι δεῖ παιδεύεσθαι  καὶ   τὰς παρθένους. Ἔλεγέ τε τὸν
[1, 55]   εἴργειν τοῦ βήματος. Συνέστειλε δὲ  καὶ   τὰς τιμὰς τῶν ἐν ἀγῶσιν
[1, 108]   ὅτι μηδὲ πόλεως, ἀλλὰ κώμης,  καὶ   ταῦτα ἀφανοῦς. Ὅθεν διὰ τὴν
[1, 69]   ἀδικούμενον δύνασθαι φέρειν. Προσέταττε δὲ  καὶ   ταῦτα· γλώττης κρατεῖν, καὶ μάλιστα
[1, 112]   Κρητικῇ φωνῇ γεγραμμένην, Ἀτθίδι δὲ  καὶ   ταύτῃ νέᾳ. Ἐγὼ δὲ καὶ
[1, 51]   δέ ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς  καὶ   ταώς· φυσικῷ γὰρ ἄνθει κεκόσμηνται
[1, 83]   σῖτον περιχέας ἔδειξε τῷ ἀνθρώπῳ·  καὶ   τέλος μαθὼν Ἀλυάττης εἰρήνην
[1, 62]   αὐτοῦ τὰ ὀστᾶ εἰς Σαλαμῖνα  καὶ   τεφρώσαντας εἰς τὴν χώραν σπεῖραι.
[1, 24]   Χοιρίλος ποιητής. Πρῶτος δὲ  καὶ   τὴν ἀπὸ τροπῆς ἐπὶ τροπὴν
[1, 98]   κόλαζε. Οὗτος πρῶτος δορυφόρους ἔσχε,  καὶ   τὴν ἀρχὴν εἰς τυραννίδα μετέστησε·
[1, 75]   Πιττακὸν ἰσχυρῶς ἐτίμησαν οἱ Μυτιληναῖοι,  καὶ   τὴν ἀρχὴν ἐνεχείρισαν αὐτῷ.
[1, 47]   αἶσχος ἀπωσόμενοι. Ἔπεισε δὲ αὐτοὺς  καὶ   τὴν ἐν Θρᾴκῃ χερρόνησον προσκτήσασθαι.
[1, 24]   ἀπεφήνατο κατά τινας. Πρῶτος δὲ  καὶ   τὴν ὑστέραν τοῦ μηνὸς τριακάδα
[1, 73]   οἰκῇα σφαλερὰ ἦμεν ἀνδρὶ μονάρχῳ,  καὶ   τῆνον τυράννων εὐδαιμονίζω ὅστις κα
[1, 61]   ἐλεγεῖα, καὶ τὰ περὶ Σαλαμῖνος  καὶ   τῆς Ἀθηναίων πολιτείας ἔπη πεντακισχίλια,
[1, 117]   ὄναρ τοῦτο τὸν Ἡρακλέα, ὃν  καὶ   τῆς αὐτῆς νυκτὸς τοῖς βασιλεῦσι
[1, 112]   δὲ καὶ καταλογάδην περὶ θυσιῶν  καὶ   τῆς ἐν Κρήτῃ πολιτείας καὶ
[1, 58]   ἐν δευτέρῳ Περὶ νομοθετῶν. Ἀλλὰ  καὶ   τῆς στάσεως γενομένης οὔτε μετὰ
[1, 53]   οὐ πλέον τι φέρομαι τἀξιώματος  καὶ   τῆς τιμῆς· ὁποῖα δὲ καὶ
[1, 62]   Ἀθήνησι, καθά φησι Σωσικράτης· ὅτε  καὶ   τίθησι τοὺς νόμους. Ἐτελεύτησε δ'
[1, 114]   ὀφθῆναί ποτε ἐσθίων. Μέμνηται αὐτοῦ  καὶ   Τίμαιος ἐν τῇ δευτέρᾳ. Λέγουσι
[1, 34]   γνώσεσθαι; Οἶδε δ' αὐτὸν ἀστρονομούμενον  καὶ   Τίμων, καὶ ἐν τοῖς Σίλλοις
[1, 97]   Ὅτι καὶ τὸ ἑκουσίως ἀποστῆναι  καὶ   τὸ ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε
[1, 97]   διὰ τί τυραννεῖ, ἔφη, Ὅτι  καὶ   τὸ ἑκουσίως ἀποστῆναι καὶ τὸ
[1, 64]   ἂν γνώμης ἔχωσιν. Οὕτω δὲ  καὶ   τὸ θεῖον καὶ οἱ νόμοι,
[1, 89]   ὁμωνύμῳ δράματι, πληθυντικῶς ἐπιγράψας. Ἀλλὰ  καὶ   τὸ ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἀνανεώσασθαι
[1, 97]   πρήξιος ἧς ἔθελεν. Τούτου ἐστὶ  καὶ   τὸ Μηδὲν χρημάτων ἕνεκα πράττειν·
[1, 115]   ὅτι Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες·  καὶ   τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι
[1, 24]   μέγεθος τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ  καὶ   τὸ τῆς σελήνης μέγεθος> τοῦ
[1, 74]   ἀκούοντος τῆς δίκης Περιάνδρου, ὃν  καὶ   τοῖς Ἀθηναίοις προσκρῖναι. ~Τότε δ'
[1, 24]   δὲ καὶ Ἱππίας φασὶν αὐτὸν  καὶ   τοῖς ἀψύχοις μεταδιδόναι ψυχάς, τεκμαιρόμενον
[1, 81]   οὐ δεύμεθα, ἀλλὰ πέπαμαι ἄρκια  καὶ   τοῖς ἐμοῖς ἑτάροις. Ἔμπας δ'
[1, 53]   καὶ τῆς τιμῆς· ὁποῖα δὲ  καὶ   τοῖς πρόσθεν βασιλεῦσιν ἦν τὰ
[1, 38]   Ὀλυμπιάδος, γεγονότα κατὰ Κροῖσον,  καὶ   τὸν Ἅλυν ὑποσχέσθαι ἄνευ γεφύρας
[1, 30]   τοῦ Πυθίου τίς αὑτοῦ σοφώτερος·  καὶ   τὸν ἀνειπεῖν Μύσωνα, περὶ οὗ
[1, 96]   δείξας τινὰ ὁδόν, ἐξελθεῖν νύκτωρ  καὶ   τὸν ἀπαντήσαντα ἀνελεῖν καὶ θάψαι·
[1, 99]   Μελέτη τὸ πᾶν. Ἤθελε δὲ  καὶ   τὸν Ἰσθμὸν διορύξαι. Φέρεται δὲ
[1, 27]   δὲ τῶν πάντων ὕδωρ ὑπεστήσατο,  καὶ   τὸν κόσμον ἔμψυχον καὶ δαιμόνων
[1, 116]   συμβουλεῦσαι ἐξοικῆσαι μετὰ τῶν οἰκείων·  καὶ   τὸν μὴ πεισθῆναι, Μεσσήνην δὲ
[1, 71]   πείσειεν ἀποδικάσαι αὐτοῦ, ἵνα ἀμφότερα  καὶ   τὸν νόμον καὶ τὸν φίλον
[1, 118]   μίαν ἐπελθόντες κρατοῦσι τῶν Μαγνήτων,  καὶ   τόν τε Φερεκύδην μεταλλάξαντα θάπτουσι
[1, 32]   τινῶν αὐτόθι γρῖπον ὠνησαμένων καταληφθῆναι  καὶ   τὸν τρίποδα, μαχομένων δὲ πρὸς
[1, 71]   ἵνα ἀμφότερα καὶ τὸν νόμον  καὶ   τὸν φίλον τηρήσαι. Ἐνδοξότατος δὲ
[1, 84]   θυγατρὸς υἱοῦ κόλπους· εἰπόντος δὲ  καὶ   τοῦ δι' ἐναντίας καὶ τῶν
[1, 24]   ἐκ τῆς λίθου τῆς μαγνήτιδος  καὶ   τοῦ ἠλέκτρου. Παρά τε Αἰγυπτίων
[1, 42]   Πιττακόν, Ἐπίχαρμον, Πυθαγόραν. Φέρονται δὲ  καὶ   τοῦ Θαλοῦ ἐπιστολαὶ αἵδε· Θαλῆς
[1, 118]   τὸν δάκτυλον εἰπεῖν, Χροῒ δῆλα·  καὶ   τοὐντεῦθεν παρὰ τοῖς φιλολόγοις
[1, 45]   ὀφειλομένων αὑτῷ πατρῴων συνεχώρησε πρῶτος  καὶ   τοὺς λοιποὺς τὸ ὅμοιον προὔτρεψε
[1, 98]   μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας, ἀλλὰ  καὶ   τοὺς μέλλοντας κόλαζε. Οὗτος πρῶτος
[1, 55]   τῶν ἐν πολέμοις τελευτησάντων, ὧν  καὶ   τοὺς υἱοὺς δημοσίᾳ τρέφεσθαι καὶ
[1, 59]   πλείω σημαίνειν, ποτὲ δὲ ἥττω·  καὶ   τούτων τοὺς τυράννους ποτὲ μὲν
[1, 25]   εὑρεῖν τὸν Φρύγα, οἷον σκαληνὰ  καὶ   τρίγωνα καὶ ὅσα γραμμικῆς ἔχεται
[1, 115]   ἄλλοι δύο, τε γενεαλόγος  καὶ   τρίτος Δωρίδι γεγραφὼς περὶ
[1, 23]   πρῶτος ἀστρολογῆσαι καὶ ἡλιακὰς ἐκλείψεις  καὶ   τροπὰς προειπεῖν, ὥς φησιν Εὔδημος
[1, 49]   αὐτῷ δῆμος καὶ ἡδέως  καὶ   τυραννεῖσθαι ἤθελον πρὸς αὐτοῦ·
[1, 106]   ἑπτὰ καταριθμεῖται. Φασὶ δὲ αὐτὸν  καὶ   τυράννου πατρὸς εἶναι. Λέγεται δὴ
[1, 53]   ὀμόσαντες Ἀθηναῖοι παρέξειν Κόδρῳ τε  καὶ   τῷ ἐκείνου γένει, ἀφείλοντο. Τά
[1, 64]   φθάνοις. Ἐπιβουλεύσειε δ' ἄν τις  καὶ   τῶν ἀνυπόπτων, μὲν δεδιὼς
[1, 118]   δ' ἐν τῷ Περὶ Πυθαγόρου  καὶ   τῶν γνωρίμων αὐτοῦ φησι νοσήσαντα
[1, 84]   δὲ καὶ τοῦ δι' ἐναντίας  καὶ   τῶν δικαστῶν τὴν ψῆφον ἐνεγκόντων
[1, 101]   τε παρὰ τοῖς Σκύθαις νομίμων  καὶ   τῶν παρὰ τοῖς Ἕλλησιν εἰς
[1, 100]   μή. Ὕποπτος γὰρ ἀνδρὶ αἰσυμνήτῃ  καὶ   τῶν τις ἑτάρων. ~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ. Ἀνάχαρσις
[1, 79]   δὲ καὶ ἐλεγεῖα ἔπη ἑξακόσια,  καὶ   ὑπὲρ νόμων καταλογάδην τοῖς πολίταις.
[1, 97]   τὰ κερδαντὰ κερδαίνειν. Ἔποίησε δὲ  καὶ   ὑποθήκας εἰς ἔπη δισχίλια. Εἶπέ
[1, 82]   δὲ τὸν πατέρα αὐτῶν, ὡς  καὶ   Φανόδικος εἰς τὴν ἐκκλησίαν, καὶ
[1, 83]   ἀποικίαν εἰς Πριήνην στειλάντων, ὥσπερ  καὶ   Φανόδικός φησι. Λέγεται δὲ καὶ
[1, 51]   τεθέαται· δέ ἀλεκτρυόνας, εἶπε,  καὶ>   φασιανοὺς καὶ ταώς· φυσικῷ γὰρ
[1, 105]   ἐστιν ἐν ἀνθρώποις ἀγαθόν τε  καὶ   φαῦλον, ἔφη, Γγλῶσσα. Κρεῖττον ἔλεγεν
[1, 120]   τε κεκασμένος ἠδὲ καὶ αἰδοῖ  καὶ   φθίμενος ψυχῇ τερπνὸν ἔχει βίοτον,
[1, 87]   πολὺν καὶ ὀλίγον χρόνον βιωσομένους,  καὶ   φιλεῖν ὡς μισήσοντας· τοὺς γὰρ
[1, 86]   συμφέροντα τῇ πατρίδι ψυχῆς ἴδιον  καὶ   φρονήσεως. Εὐπορίαν δὲ χρημάτων πολλοῖς
[1, 66]   πεπονθέναι ταῦτα ὑπὸ τῶν ἐχθρῶν·  καὶ   φύλακας ἠξίου παρασχεῖν οἱ τετρακοσίους
[1, 114]   λάβοι παρὰ Νυμφῶν ἔδεσμά τι  καὶ   φυλάττοι ἐν χηλῇ βοός· προσφερόμενός
[1, 119]   μὲν καὶ Χρόνος ἦσαν ἀεὶ  καὶ   Χθονίη· Χθονίῃ δὲ ὄνομα ἐγένετο
[1, 119]   οὗ ἀρχή· Ζὰς μὲν  καὶ   Χρόνος ἦσαν ἀεὶ καὶ Χθονίη·
[1, 46]   Ἀθηναίων ἐπταικότων ἐν τοῖς πολέμοις  καὶ   ψηφισαμένων εἴ τις ἔτι συμβουλεύσοι
[1, 32]   τὴν ἄνοδον ἕως τῆς Κῶ·  καὶ   ὡς οὐδὲν ἤνυτον, τοῖς Μιλησίοις




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007