HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
μέμφομαι 1
μέμψηται 1
μέν 3
μὲν 79
Μενέλαον 1
μένῃς 1
μένος 2

Fréquences [« »]
73 γὰρ
72 τε
78 τὸ
79 μὲν
84 δ
95 τὴν
108 τῶν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

μὲν

Livre, par.

[1, 64]   θεῖον καὶ οἱ νόμοι, εὖ μὲν ἀγόντων, εἰσὶν ὠφέλιμοι· κακῶς δὲ

[1, 100]   τὸν Περιάνδρου. ~Περίανδρος Προκλεῖ. Ἐμὶν μὲν ἀκούσιον τᾶς δάμαρτος τὸ ἄγος·

[1, 78]   ἄπιστον, Θάλασσα. ~Ἕλεγέ τε συνετῶν μὲν ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ,

[1, 62]   λέγοντα· Οἰκῶ δὲ νῆσον, ὡς μὲν ἀνθρώπων λόγος, ἐσπαρμένος κατὰ πᾶσαν

[1, 111]   ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ δὲ τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν δὲ

[1, 119]   δύο γεγονέναι Φερεκύδας Συρίους, τὸν μὲν ἀστρολόγον, τὸν δὲ θεολόγον υἱὸν

[1, 74]   μαχομένων Ἀθηναίων καὶ Μυτιληναίων ἐστρατήγει μὲν αὐτός, Ἀθηναίων δὲ Φρύνων παγκρατιαστὴς

[1, 92]   μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων· τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ μανίαν

[1, 41]   περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Λεάνδριος μὲν γὰρ ἀντὶ Κλεοβούλου καὶ Μύσωνος

[1, 70]   μᾶλλον ἢ κέρδος αἰσχρόν· ἡ μὲν γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ δὲ

[1, 68]   ἔφορος ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος, Ἐγὼ μὲν γὰρ ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι, σὺ

[1, 122]   οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ μὲν γὰρ οὔκω ἥνδανεν. Ἔστι δὲ

[1, 87]   μεταξὺ ἐχθρῶν ἢ φίλων· τῶν μὲν γὰρ φίλων πάντως ἐχθρὸν ἔσεσθαι

[1, 72]   κατεβυθίσθη. ~Καὶ εὖ προὐνοήσατο. Δημάρατος μὲν γὰρ φυγὰς ὢν Λακεδαιμονίων Ξέρξῃ

[1, 64]   τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων, ὁ μὲν δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ δὲ

[1, 80]   με καλεῖ γάμος· ἡ μία μὲν δὴ νύμφη καὶ πλούτῳ καὶ

[1, 66]   δεινότατα ἁψάμενον τῆς τυραννίδος. ~Ἤρξατο μὲν δημαγωγεῖν· εἶτα δὲ ἑαυτῷ τραύματα

[1, 59]   καὶ τούτων τοὺς τυράννους ποτὲ μὲν ἕκαστον μέγαν ἄγειν καὶ λαμπρόν,

[1, 52]   ἔσχετε δουλοσύνην. Ὑμέων δ' εἷς μὲν ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν

[1, 49]   εἶπε ταυτί· Δείξει δὴ μανίην μὲν ἐμὴν βαιὸς χρόνος ἀστοῖς, δείξει,

[1, 58]   ὁμοίους· καὶ γὰρ ἐκεῖνα, ἐὰν μὲν ἐμπέσῃ τι κοῦφον καὶ ἀσθενές,

[1, 104]   θαυμάζειν φησὶ πῶς Ἕλληνες ἀρχόμενοι μὲν ἐν μικροῖς πίνουσι, πλησθέντες δὲ

[1, 51]   σολοικίζειν ἐλέχθησαν. Καί εἰσιν οἱ μὲν ἔνθεν Σολεῖς, οἱ δ' ἀπὸ

[1, 22]   Δοῦρις καὶ Δημόκριτός φασι, πατρὸς μὲν Ἐξαμύου, μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης, ἐκ

[1, 80]   ἔρχεο, φησί, μετ' ἴχνια. Χὠ μὲν ἐπέστη πλησίον· οἱ δ' ἔλεγον·

[1, 43]   Σόλων ὁ Ἀθηναῖος, εἰ πλώσαντες μὲν ἐς Κρήτην κατὰ τὴν τῶν

[1, 43]   τοὺς Ἕλληνας φαίνειν. Καὶ τάχα μὲν ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐς

[1, 98]   αἰσχρόν· δημοκρατία κρεῖττον τυραννίδος· ~αἱ μὲν ἡδοναὶ φθαρταί, αἱ δὲ τιμαὶ

[1, 101]   ~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ. Ἀνάχαρσις ὁ Σκύθης Γνούρου μὲν ἦν υἱός, ἀδελφὸς δὲ Καδουίδα

[1, 109]   Θεόπομπος καὶ ἄλλοι συχνοί, πατρὸς μὲν ἦν Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα,

[1, 120]   φησιν περὶ αὐτοῦ· Ὥς ὃ μὲν ἠνορέῃ τε κεκασμένος ἠδὲ καὶ

[1, 63]   καὶ μέλεσιν, ἔχον οὕτως· Σῶμα μὲν ἦρε Σόλωνος ἐν ἀλλοδαπῇ Κύπριον

[1, 22]   Ἦν τοίνυν ὁ Θαλῆς, ὡς μὲν Ἡρόδοτος καὶ Δοῦρις καὶ Δημόκριτός

[1, 86]   βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν. ~Καὶ τὸ μὲν ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον·

[1, 81]   κατεσοβαρεύετο αὐτοῦ. Τοῦτον Ἀλκαῖος σαράποδα μὲν καὶ σάραπον ἀποκαλεῖ διὰ τὸ

[1, 119]   συνέγραψεν, οὗ ἡ ἀρχή· Ζὰς μὲν καὶ Χρόνος ἦσαν ἀεὶ καὶ

[1, 104]   παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι τὸν μὲν καπνὸν ἐν τοῖς ὄρεσι καταλείπουσι,

[1, 71]   γάρ ποτε φίλῳ δίκην αὐτὸς μὲν κατὰ τὸν νόμον, τὸν δὲ

[1, 100]   Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος Περιάνδρῳ Τῷ μὲν κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην· ἀγαγὼν

[1, 59]   οἱ μὴ ἀδικούμενοι. Καὶ τὸν μὲν κόρον ὑπὸ τοῦ πλούτου γεννᾶσθαι,

[1, 91]   τριάκοντα διάνδιχα εἶδος ἔχουσαι· αἱ μὲν λευκαὶ ἔασιν ἰδεῖν, αἱ δ'

[1, 71]   αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησεν ἐκεῖνο· Ἐν μὲν> λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται,

[1, 58]   παράλων ἐτάχθη. Ἔλεγε δὲ τὸν μὲν λόγον εἴδωλον εἶναι τῶν ἔργων·

[1, 58]   οἴχεσθαι. Ἔφασκέ τε σφραγίζεσθαι τὸν μὲν λόγον σιγῇ, τὴν δὲ σιγὴν

[1, 64]   τοι ἐπιβουλεύειν. Σὺ δὲ εἰ μὲν μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι, οὐκ

[1, 98]   αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι· εὐτυχῶν μὲν μέτριος ἴσθι, δυστυχῶν δὲ φρόνιμος·

[1, 65]   στρατηγείου τὰ ὅπλα εἶπον τῶν μὲν μὴ αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι

[1, 94]   δύο, Κύψελον καὶ Λυκόφρονα· τὸν μὲν νεώτερον συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον

[1, 122]   τὰς Φερεκύδεω ταφάς. Καὶ οὗτοι μὲν οἱ κληθέντες σοφοί, οἷς τινες

[1, 103]   πῶς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἀγωνίζονται μὲν οἱ τεχνῖται, κρίνουσι δὲ οἱ

[1, 104]   Σκύθης ἐστίν, ἔφη, Ἀλλ' ἐμοῦ μὲν ὄνειδος ἡ πατρίς, σὺ δὲ

[1, 33]   χάριν ἔχειν τῇ Τύχῃ· πρῶτον μὲν ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην καὶ οὐ

[1, 61]   φρενὸς γεγωνῇ. Γέγραφε δὲ δῆλον μὲν ὅτι τοὺς νόμους, καὶ δημηγορίας

[1, 64]   ἢν μὴ ὕποπτος εἴης. Ἄριστον μὲν οὖν ἀπέχεσθαι, ἵνα τῆς αἰτίας

[1, 118]   ἐπεσκηφέναι τε ταῦτα Φερεκύδην. ~Ὁ μὲν οὖν> ἀπήγγειλεν· οἱ δὲ μετὰ

[1, 107]   τί ἐστιν ὁ Ἠτεῖος. Παρμενίδης μὲν οὖν δῆμον εἶναι Λακωνικῆς, ὅθεν

[1, 79]   νόμων καταλογάδην τοῖς πολίταις. Ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν δευτέραν

[1, 62]   τεκνοῖ Σαλαμὶς θεσμοθέτην ἱερόν. Ἤκμαζε μὲν οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν ἕκτην

[1, 33]   τῷ Διδυμεῖ τίθησιν Ἀπόλλωνι. ~Κῴοις μὲν οὖν τοῦτον ἐχρήσθη τὸν τρόπον·

[1, 33]   Καὶ ὡς προείρηται. Καὶ τόδε μὲν οὕτως. Ἕρμιππος δ' ἐν τοῖς

[1, 107]   Σωσικράτης δ' ἐν Διαδοχαῖς, ἀπὸ μὲν πατρὸς Ἠτεῖον εἶναι, ἀπὸ δὲ

[1, 55]   μὴ ἐστέρησο τῆς πατρίδος. ~Ταῦτα μὲν Πεισίστρατος. Σόλων δὲ ὅρον ἀνθρωπίνου

[1, 59]   Καὶ γὰρ ἐκείνων ἑκάστην ποτὲ μὲν πλείω σημαίνειν, ποτὲ δὲ ἥττω·

[1, 82]   ἑπτὰ ὑπὸ Σατύρου. Τοῦτον οἱ μὲν πλούσιον, Δοῦρις δὲ πάροικόν φησι

[1, 65]   δὲ ἐμαρτυράμην· ὦ πατρίς, οὗτος μὲν Σόλων ἕτοιμός τοι καὶ λόγῳ

[1, 49]   λέγων ταῦτα· ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν μὲν σοφώτερος, τῶν δὲ ἀνδρειότερός εἰμι·

[1, 23]   ἐγένετο θεωρίας. Καὶ κατά τινας μὲν σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν· ἡ γὰρ

[1, 37]   δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ τὸ μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ ψυχὴν

[1, 55]   τῶν ἐν ἀγῶσιν ἀθλητῶν, Ὀλυμπιονίκῃ μὲν τάξας πεντακοσίας δραχμάς, Ἰσθμιονίκῃ δὲ

[1, 52]   οὐδὲν γιγνόμενον βλέπετε. Καὶ οὗτος μὲν ταῦτα. Πεισίστρατος δ' αὐτῷ φεύγοντι

[1, 91]   δεῖν συνοικίζειν τὰς θυγατέρας, παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν τὸ δὲ φρονεῖν

[1, 45]   ~ΣΟΛΩΝ. Σόλων Ἐξηκεστίδου Σαλαμίνιος πρῶτον μὲν τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ

[1, 99]   τε εἶναι ἀλλήλοις. Καὶ Ἀριστοτέλης μὲν τὸν Κορίνθιόν φησιν εἶναι τὸν

[1, 102]   πρὸς τἀδελφοῦ τελευτᾷ, εἰπὼν διὰ μὲν τὸν λόγον ἐκ τῆς Ἑλλάδος

[1, 98]   δύο φασὶ Περιάνδρους γεγονέναι, τὸν μὲν τύραννον, τὸν δὲ σοφὸν καὶ

[1, 49]   τῶν δὲ ἀνδρειότερός εἰμι· σοφώτερος μὲν τῶν τὴν ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ

[1, 69]   ποιῶν· τὸν δὲ φάναι, Τὰ μὲν ὑψηλὰ ταπεινοῦν, τὰ δὲ ταπεινὰ

[1, 92]   φίλον ποιεῖν. ~Φυλάσσεσθαι γὰρ τῶν μὲν φίλων τὸν ψόγον, τῶν δὲ

[1, 114]   τι δεινὸν πάθῃς. ~Καὶ οὗτος μὲν ὧδε. Φησὶ δὲ Δημήτριός τινας

Livre, par.
[1, 64]	θεῖον καὶ οἱ νόμοι, εὖ	μὲν	ἀγόντων, εἰσὶν ὠφέλιμοι· κακῶς δὲ
[1, 100]	τὸν Περιάνδρου. ~Περίανδρος Προκλεῖ. Ἐμὶν	μὲν	ἀκούσιον τᾶς δάμαρτος τὸ ἄγος·
[1, 78]	ἄπιστον, Θάλασσα. ~Ἕλεγέ τε συνετῶν	μὲν	ἀνδρῶν, πρὶν γενέσθαι τὰ δυσχερῆ,
[1, 62]	λέγοντα· Οἰκῶ δὲ νῆσον, ὡς	μὲν	ἀνθρώπων λόγος, ἐσπαρμένος κατὰ πᾶσαν
[1, 111]	ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ δὲ τὸ	μὲν	ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν δὲ
[1, 119]	δύο γεγονέναι Φερεκύδας Συρίους, τὸν	μὲν	ἀστρολόγον, τὸν δὲ θεολόγον υἱὸν
[1, 74]	μαχομένων Ἀθηναίων καὶ Μυτιληναίων ἐστρατήγει	μὲν	αὐτός, Ἀθηναίων δὲ Φρύνων παγκρατιαστὴς
[1, 92]	μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων· τὸ	μὲν	γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ μανίαν
[1, 41]	περὶ τοῦ ἀριθμοῦ αὐτῶν. Λεάνδριος	μὲν	γὰρ ἀντὶ Κλεοβούλου καὶ Μύσωνος
[1, 70]	μᾶλλον ἢ κέρδος αἰσχρόν· ἡ	μὲν	γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ δὲ
[1, 68]	ἔφορος ἐγένετο, αὐτοῦ ὄντος, Ἐγὼ	μὲν	γὰρ ἐπίσταμαι, εἶπεν, ἀδικεῖσθαι, σὺ
[1, 122]	οὐ δοκιμώσητε, μὴ φήνῃς. Ἐμοὶ	μὲν	γὰρ οὔκω ἥνδανεν. Ἔστι δὲ
[1, 87]	μεταξὺ ἐχθρῶν ἢ φίλων· τῶν	μὲν	γὰρ φίλων πάντως ἐχθρὸν ἔσεσθαι
[1, 72]	κατεβυθίσθη. ~Καὶ εὖ προὐνοήσατο. Δημάρατος	μὲν	γὰρ φυγὰς ὢν Λακεδαιμονίων Ξέρξῃ
[1, 64]	τις καὶ τῶν ἀνυπόπτων, ὁ	μὲν	δεδιὼς περὶ αὑτῷ, ὁ δὲ
[1, 80]	με καλεῖ γάμος· ἡ μία	μὲν	δὴ νύμφη καὶ πλούτῳ καὶ
[1, 66]	δεινότατα ἁψάμενον τῆς τυραννίδος. ~Ἤρξατο	μὲν	δημαγωγεῖν· εἶτα δὲ ἑαυτῷ τραύματα
[1, 59]	καὶ τούτων τοὺς τυράννους ποτὲ	μὲν	ἕκαστον μέγαν ἄγειν καὶ λαμπρόν,
[1, 52]	ἔσχετε δουλοσύνην. Ὑμέων δ' εἷς	μὲν	ἕκαστος ἀλώπεκος ἴχνεσι βαίνει, σύμπασιν
[1, 49]	εἶπε ταυτί· Δείξει δὴ μανίην	μὲν	ἐμὴν βαιὸς χρόνος ἀστοῖς, δείξει,
[1, 58]	ὁμοίους· καὶ γὰρ ἐκεῖνα, ἐὰν	μὲν	ἐμπέσῃ τι κοῦφον καὶ ἀσθενές,
[1, 104]	θαυμάζειν φησὶ πῶς Ἕλληνες ἀρχόμενοι	μὲν	ἐν μικροῖς πίνουσι, πλησθέντες δὲ
[1, 51]	σολοικίζειν ἐλέχθησαν. Καί εἰσιν οἱ	μὲν	ἔνθεν Σολεῖς, οἱ δ' ἀπὸ
[1, 22]	Δοῦρις καὶ Δημόκριτός φασι, πατρὸς	μὲν	Ἐξαμύου, μητρὸς δὲ Κλεοβουλίνης, ἐκ
[1, 80]	ἔρχεο, φησί, μετ' ἴχνια. Χὠ	μὲν	ἐπέστη πλησίον· οἱ δ' ἔλεγον·
[1, 43]	Σόλων ὁ Ἀθηναῖος, εἰ πλώσαντες	μὲν	ἐς Κρήτην κατὰ τὴν τῶν
[1, 43]	τοὺς Ἕλληνας φαίνειν. Καὶ τάχα	μὲν	ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐς
[1, 98]	αἰσχρόν· δημοκρατία κρεῖττον τυραννίδος· ~αἱ	μὲν	ἡδοναὶ φθαρταί, αἱ δὲ τιμαὶ
[1, 101]	~ΑΝΑΧΑΡΣΙΣ. Ἀνάχαρσις ὁ Σκύθης Γνούρου	μὲν	ἦν υἱός, ἀδελφὸς δὲ Καδουίδα
[1, 109]	Θεόπομπος καὶ ἄλλοι συχνοί, πατρὸς	μὲν	ἦν Φαιστίου, οἱ δὲ Δωσιάδα,
[1, 120]	φησιν περὶ αὐτοῦ· Ὥς ὃ	μὲν	ἠνορέῃ τε κεκασμένος ἠδὲ καὶ
[1, 63]	καὶ μέλεσιν, ἔχον οὕτως· Σῶμα	μὲν	ἦρε Σόλωνος ἐν ἀλλοδαπῇ Κύπριον
[1, 22]	Ἦν τοίνυν ὁ Θαλῆς, ὡς	μὲν	Ἡρόδοτος καὶ Δοῦρις καὶ Δημόκριτός
[1, 86]	βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν. ~Καὶ τὸ	μὲν	ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον·
[1, 81]	κατεσοβαρεύετο αὐτοῦ. Τοῦτον Ἀλκαῖος σαράποδα	μὲν	καὶ σάραπον ἀποκαλεῖ διὰ τὸ
[1, 119]	συνέγραψεν, οὗ ἡ ἀρχή· Ζὰς	μὲν	καὶ Χρόνος ἦσαν ἀεὶ καὶ
[1, 104]	παρὰ τοῖς Ἕλλησιν, ὅτι τὸν	μὲν	καπνὸν ἐν τοῖς ὄρεσι καταλείπουσι,
[1, 71]	γάρ ποτε φίλῳ δίκην αὐτὸς	μὲν	κατὰ τὸν νόμον, τὸν δὲ
[1, 100]	Θρασύβουλος οὕτω· Θρασύβουλος Περιάνδρῳ Τῷ	μὲν	κήρυκι σεῦ οὐδὲν ὑπεκρινάμην· ἀγαγὼν
[1, 59]	οἱ μὴ ἀδικούμενοι. Καὶ τὸν	μὲν	κόρον ὑπὸ τοῦ πλούτου γεννᾶσθαι,
[1, 91]	τριάκοντα διάνδιχα εἶδος ἔχουσαι· αἱ	μὲν	λευκαὶ ἔασιν ἰδεῖν, αἱ δ'
[1, 71]	αὐτοῦ μάλιστα εὐδοκίμησεν ἐκεῖνο· Ἐν	μὲν>	λιθίναις ἀκόναις ὁ χρυσὸς ἐξετάζεται,
[1, 58]	παράλων ἐτάχθη. Ἔλεγε δὲ τὸν	μὲν	λόγον εἴδωλον εἶναι τῶν ἔργων·
[1, 58]	οἴχεσθαι. Ἔφασκέ τε σφραγίζεσθαι τὸν	μὲν	λόγον σιγῇ, τὴν δὲ σιγὴν
[1, 64]	τοι ἐπιβουλεύειν. Σὺ δὲ εἰ	μὲν	μέλλεις ἐκποδὼν ἅπαντας ποιήσεσθαι, οὐκ
[1, 98]	αἱ δὲ τιμαὶ ἀθάνατοι· εὐτυχῶν	μὲν	μέτριος ἴσθι, δυστυχῶν δὲ φρόνιμος·
[1, 65]	στρατηγείου τὰ ὅπλα εἶπον τῶν	μὲν	μὴ αἰσθανομένων Πεισίστρατον τυραννησείοντα εἶναι
[1, 94]	δύο, Κύψελον καὶ Λυκόφρονα· τὸν	μὲν	νεώτερον συνετόν, τὸν δὲ πρεσβύτερον
[1, 122]	τὰς Φερεκύδεω ταφάς. Καὶ οὗτοι	μὲν	οἱ κληθέντες σοφοί, οἷς τινες
[1, 103]	πῶς παρὰ τοῖς Ἕλλησιν ἀγωνίζονται	μὲν	οἱ τεχνῖται, κρίνουσι δὲ οἱ
[1, 104]	Σκύθης ἐστίν, ἔφη, Ἀλλ' ἐμοῦ	μὲν	ὄνειδος ἡ πατρίς, σὺ δὲ
[1, 33]	χάριν ἔχειν τῇ Τύχῃ· πρῶτον	μὲν	ὅτι ἄνθρωπος ἐγενόμην καὶ οὐ
[1, 61]	φρενὸς γεγωνῇ. Γέγραφε δὲ δῆλον	μὲν	ὅτι τοὺς νόμους, καὶ δημηγορίας
[1, 64]	ἢν μὴ ὕποπτος εἴης. Ἄριστον	μὲν	οὖν ἀπέχεσθαι, ἵνα τῆς αἰτίας
[1, 118]	ἐπεσκηφέναι τε ταῦτα Φερεκύδην. ~Ὁ	μὲν	οὖν> ἀπήγγειλεν· οἱ δὲ μετὰ
[1, 107]	τί ἐστιν ὁ Ἠτεῖος. Παρμενίδης	μὲν	οὖν δῆμον εἶναι Λακωνικῆς, ὅθεν
[1, 79]	νόμων καταλογάδην τοῖς πολίταις. Ἤκμαζε	μὲν	οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν δευτέραν
[1, 62]	τεκνοῖ Σαλαμὶς θεσμοθέτην ἱερόν. Ἤκμαζε	μὲν	οὖν περὶ τὴν τεσσαρακοστὴν ἕκτην
[1, 33]	τῷ Διδυμεῖ τίθησιν Ἀπόλλωνι. ~Κῴοις	μὲν	οὖν τοῦτον ἐχρήσθη τὸν τρόπον·
[1, 33]	Καὶ ὡς προείρηται. Καὶ τόδε	μὲν	οὕτως. Ἕρμιππος δ' ἐν τοῖς
[1, 107]	Σωσικράτης δ' ἐν Διαδοχαῖς, ἀπὸ	μὲν	πατρὸς Ἠτεῖον εἶναι, ἀπὸ δὲ
[1, 55]	μὴ ἐστέρησο τῆς πατρίδος. ~Ταῦτα	μὲν	Πεισίστρατος. Σόλων δὲ ὅρον ἀνθρωπίνου
[1, 59]	Καὶ γὰρ ἐκείνων ἑκάστην ποτὲ	μὲν	πλείω σημαίνειν, ποτὲ δὲ ἥττω·
[1, 82]	ἑπτὰ ὑπὸ Σατύρου. Τοῦτον οἱ	μὲν	πλούσιον, Δοῦρις δὲ πάροικόν φησι
[1, 65]	δὲ ἐμαρτυράμην· ὦ πατρίς, οὗτος	μὲν	Σόλων ἕτοιμός τοι καὶ λόγῳ
[1, 49]	λέγων ταῦτα· ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν	μὲν	σοφώτερος, τῶν δὲ ἀνδρειότερός εἰμι·
[1, 23]	ἐγένετο θεωρίας. Καὶ κατά τινας	μὲν	σύγγραμμα κατέλιπεν οὐδέν· ἡ γὰρ
[1, 37]	δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ τὸ	μὲν	σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ ψυχὴν
[1, 55]	τῶν ἐν ἀγῶσιν ἀθλητῶν, Ὀλυμπιονίκῃ	μὲν	τάξας πεντακοσίας δραχμάς, Ἰσθμιονίκῃ δὲ
[1, 52]	οὐδὲν γιγνόμενον βλέπετε. Καὶ οὗτος	μὲν	ταῦτα. Πεισίστρατος δ' αὐτῷ φεύγοντι
[1, 91]	δεῖν συνοικίζειν τὰς θυγατέρας, παρθένους	μὲν	τὴν ἡλικίαν τὸ δὲ φρονεῖν
[1, 45]	~ΣΟΛΩΝ. Σόλων Ἐξηκεστίδου Σαλαμίνιος πρῶτον	μὲν	τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ
[1, 99]	τε εἶναι ἀλλήλοις. Καὶ Ἀριστοτέλης	μὲν	τὸν Κορίνθιόν φησιν εἶναι τὸν
[1, 102]	πρὸς τἀδελφοῦ τελευτᾷ, εἰπὼν διὰ	μὲν	τὸν λόγον ἐκ τῆς Ἑλλάδος
[1, 98]	δύο φασὶ Περιάνδρους γεγονέναι, τὸν	μὲν	τύραννον, τὸν δὲ σοφὸν καὶ
[1, 49]	τῶν δὲ ἀνδρειότερός εἰμι· σοφώτερος	μὲν	τῶν τὴν ἀπάτην Πεισιστράτου μὴ
[1, 69]	ποιῶν· τὸν δὲ φάναι, Τὰ	μὲν	ὑψηλὰ ταπεινοῦν, τὰ δὲ ταπεινὰ
[1, 92]	φίλον ποιεῖν. ~Φυλάσσεσθαι γὰρ τῶν	μὲν	φίλων τὸν ψόγον, τῶν δὲ
[1, 114]	τι δεινὸν πάθῃς. ~Καὶ οὗτος	μὲν	ὧδε. Φησὶ δὲ Δημήτριός τινας

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007