Livre, par. |
[1, 40] |
αὐτός
φησι
παρατυχεῖν·
Ἔφορος
δὲ
|
παρὰ |
Κροίσῳ
πλὴν
Θαλοῦ.
Φασὶ
δέ |
[1, 40] |
ὁ
Συρακούσιος
ὁμιλίαν
αὐτῶν
ἀναγέγραφε
|
παρὰ |
Κυψέλῳ,
ᾗ
καὶ
αὐτός
φησι |
[1, 28] |
ἐν
τοῖς
Ἰάμβοις
ἄλλως
ἱστορεῖ,
|
παρὰ |
Λεανδρίου
λαβὼν
τοῦ
Μιλησίου.
Βαθυκλέα |
[1, 28] |
Ἰωνικούς
τινας
νεανίσκους
βόλον
ἀγοράσαι
|
παρὰ |
Μιλησίων
ἁλιέων.
Ἀνασπασθέντος
δὲ
τοῦ |
[1, 114] |
Δημήτριός
τινας
ἱστορεῖν
ὡς
λάβοι
|
παρὰ |
Νυμφῶν
ἔδεσμά
τι
καὶ
φυλάττοι |
[1, 105] |
ἀπατᾶν
καὶ
πλεονεκτεῖν.
Ὑπὸ
μειρακίου
|
παρὰ |
πότον
ὑβρισθεὶς
ἔφη,
Μειράκιον,
ἐὰν |
[1, 43] |
ὁτέων
γράφεις·
καὶ
ἢν
κελεύῃς,
|
παρὰ |
σὲ
ἀφίξομαι
ἐς
Σῦρον.
Ἦ |
[1, 43] |
ὅσοι
ἱερέες
τε
καὶ
ἀστρολόγοι,
|
παρὰ |
σὲ
δὲ
μὴ
πλώσαιμεν.
Ἥξει |
[1, 44] |
ἄστυ,
κεῖθι
οἰκέειν,
καὶ
αὐτοὶ
|
παρὰ |
σὲ
οἰκήσομεν.
~ΣΟΛΩΝ.
Σόλων
Ἐξηκεστίδου |
[1, 67] |
καὶ
ἴσα.
Ἀφίξομαι
δ'
οὖν
|
παρὰ |
σέ,
σπεύδων
τοι
ξένος
γενέσθαι. |
[1, 122] |
Νοῦσός
με
καταλελάβηκε
δεδεγμένον
τὰ
|
παρὰ |
σέο
γράμματα.
Φθειρῶν
ἔθυον
πᾶς |
[1, 67] |
τὴν
δίαιταν
ἔχειν
ἐν
τῇ
|
παρὰ |
σοὶ
βασιλείᾳ
ἢ
Ἀθήνησι,
τυραννοῦντος |
[1, 44] |
ἁρμοδιώτατα
ἐν
Μιλήτῳ
οἶκον
ποιέεσθαι
|
παρὰ |
τοῖς
ἀποίκοις
ὑμέων·
καὶ
γὰρ |
[1, 110] |
ἐκείνου
τὴν
ἀλήθειαν.
~Γνωσθεὶς
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησι
θεοφιλέστατος
εἶναι
ὑπελήφθη. |
[1, 103] |
ἀηδίας.
Θαυμάζειν
δὲ
ἔφη
πῶς
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἀγωνίζονται
μὲν
οἱ |
[1, 71] |
φίλον
τηρήσαι.
Ἐνδοξότατος
δὲ
μάλιστα
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
ἐγένετο
προειπὼν
περὶ |
[1, 101] |
τοῖς
Σκύθαις
νομίμων
καὶ
τῶν
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν
εἰς
εὐτέλειαν
βίου |
[1, 104] |
Καὶ
τοῦτο
ἔφη
θαυμασιώτατον
ἑωρακέναι
|
παρὰ |
τοῖς
Ἕλλησιν,
ὅτι
τὸν
μὲν |
[1, 101] |
ἦν.
Οὗτος
ἐποίησε
τῶν
τε
|
παρὰ |
τοῖς
Σκύθαις
νομίμων
καὶ
τῶν |
[1, 59] |
σιγὴν
καιρῷ.
~Ἔλεγε
δὲ
τοὺς
|
παρὰ |
τοῖς
τυράννοις
δυναμένους
παραπλησίους
εἶναι |
[1, 118] |
εἰπεῖν,
Χροῒ
δῆλα·
καὶ
τοὐντεῦθεν
|
παρὰ |
τοῖς
φιλολόγοις
ἡ
λέξις
ἐπὶ |
[1, 116] |
λέγεται
περὶ
αὐτοῦ.
Καὶ
γὰρ
|
παρὰ |
τὸν
αἰγιαλὸν
τῆς
Σάμου
περιπατοῦντα |
[1, 99] |
ὡς
πέρυτι
ἐγένετο
ὑμῶν
ἁλία
|
παρὰ |
τὸν
Λυδὸν
ἐς
Σάρδεις.
Ἤδη |
[1, 29] |
τῶν
Κροίσου
τινὰ
φίλων
λαβεῖν
|
παρὰ |
τοῦ
βασιλέως
ποτήριον
χρυσοῦν,
ὅπως |
[1, 109] |
εἶδος
παραλλάσσων.
Οὗτός
ποτε
πεμφθεὶς
|
παρὰ |
τοῦ
πατρὸς
εἰς
ἀγρὸν
ἐπὶ |
[1, 37] |
γονεῦσιν,
τοὺς
αὐτοὺς
προσδέχου
καὶ
|
παρὰ |
τῶν
τέκνων.
Τὸν
Νεῖλον
εἶπε |