HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Δαναοῦ 1
δαπέδοισι 1
δὲ 279
δέ 30
δεδεγμένον 1
δεδιὼς 1
δεῖ 1

Fréquences [« »]
28 ὅτι
27 πρὸς
26 τῇ
30 δέ
30 ἐπὶ
31 κατὰ
32 ἐς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

δέ

Livre, par.

[1, 51]   τι θέαμα κάλλιον τεθέαται· ὁ δέ ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς καὶ

[1, 78]   προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων δέ, γενόμενα εὖ θέσθαι. Ὃ μέλλεις

[1, 33]   ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις δέ· Ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον

[1, 32]   ἐκκλησίας Βίαντι πεμφθῆναι· ~διὰ τί δέ, ἐν τῷ περὶ Βίαντος λέξομεν.

[1, 67]   πάντων τυράννων εἶναι βέλτιστον. Ἐπανήκειν δέ μοι Ἀθήναζε οὐ καλῶς ἔχον

[1, 61]   κραδίῃ, φαιδρῷ προσεννέπῃ προσώπῳ, γλῶσσα δέ οἱ διχόμυθος ἐκ μελαίνης φρενὸς

[1, 113]   τιν δεινὸς ὁ μόναρχος· αἰ δέ πη ἐπ' ἀλατείᾳ ἐγκύρσωντί τοι

[1, 77]   καὶ Ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυσιν. Ἐρωτηθεὶς δέ ποτε τί ἄριστον, Τὸ παρὸν

[1, 91]   αἱ δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι δέ τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι

[1, 120]   πάσης ἐν ἐμοὶ τέλος· ἢν δέ τι πλεῖον Πυθαγόρῃ τὠμῷ λέγε

[1, 40]   φιλοσόφους φησὶν αὐτοὺς γεγονέναι, συνετοὺς δέ τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ

[1, 40]   παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ δέ τινες καὶ ἐν Πανιωνίῳ καὶ

[1, 51]   Βίτων καὶ τὰ θρυλούμενα. ~Φασὶ δέ τινες ὅτι κοσμήσας ἑαυτὸν ὁ

[1, 114]   Τίμαιος ἐν τῇ δευτέρᾳ. Λέγουσι δέ τινες ὅτι Κρῆτες αὐτῷ θύουσιν

[1, 96]   καὶ ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι δέ τινες ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν

[1, 108]   μόνον ἐπ' ἐρημίας γελῶντα· ἄφνω δέ τινος ἐπιστάντος καὶ πυθομένου διὰ

[1, 44]   τοῖς ἑτάροις ἡμῖν καταβιούς. Ἐπέστειλε δέ τοι καὶ Βίης ἥκειν ἐς

[1, 48]   ὅπερ ἦν ἴδιον Ἀθηναίων. Ἔνιοι δέ φασι καὶ ἐγγράψαι αὐτὸν εἰς

[1, 63]   νόμους αὐτοῖς ἄχθεα κουφότατα. Ἀπεφθέγξατο δέ, φασί, Μηδὲν ἄγαν. Καὶ αὐτόν

[1, 118]   αὐτόθι καὶ μεγαλοπρεπῶς τιμῶσιν. Ἔνιοι δέ φασιν ἐλθόντα εἰς Δελφοὺς ἀπὸ

[1, 31]   πέλετ' ἔσλος οὐδὲ τίμιος. Ἔνιοι δέ φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ

[1, 68]   τὴν πεντηκοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα. Παμφίλη δέ φησι κατὰ τὴν ἕκτην, καὶ

[1, 40]   μάλιστα δὲ τοῖς ἑπτά. Ἀναξιμένης δέ φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ

[1, 95]   ἤδη γεγονὼς ἔτη ὀγδοήκοντα. Σωσικράτης δέ φησι πρότερον Κροίσου τελευτῆσαι αὐτὸν

[1, 76]   εἰπεῖν, Συγγνώμη μετανοίας κρείσσων. Ἡράκλειτος δέ φησιν, Ἀλκαῖον ὑποχείριον λαβόντα καὶ

[1, 83]   ἵνα ἥκοι παρ' αὐτόν, Ἐγὼ δέ, φησίν, Ἀλυάττῃ κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν

[1, 107]   ἀνεῖπεν ἀνδρῶν σωφρονέστατον πάντων. Ἀριστόξενος δέ φησιν ἐν τοῖς σποράδην οὐ

[1, 76]   γὰρ τἀδελφοῦ τελευτήσαντος κεκληρονομηκέναι. ~Παμφίλη δέ φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν

[1, 75]   ἥτις νῦν Πιττάκειος καλεῖται. Σωσικράτης δέ φησιν ὅτι ὀλίγον ἀποτεμόμενος ἔφη

[1, 25]   ἔσωσε τὴν πόλιν. Καὶ αὐτὸς δέ φησιν, ὡς Ἡρακλείδης ἱστορεῖ, μονήρη

Livre, par.
[1, 51]	τι θέαμα κάλλιον τεθέαται· ὁ	δέ	ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς καὶ
[1, 78]	προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων	δέ,	γενόμενα εὖ θέσθαι. Ὃ μέλλεις
[1, 33]	ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις	δέ·	Ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον
[1, 32]	ἐκκλησίας Βίαντι πεμφθῆναι· ~διὰ τί	δέ,	ἐν τῷ περὶ Βίαντος λέξομεν.
[1, 67]	πάντων τυράννων εἶναι βέλτιστον. Ἐπανήκειν	δέ	μοι Ἀθήναζε οὐ καλῶς ἔχον
[1, 61]	κραδίῃ, φαιδρῷ προσεννέπῃ προσώπῳ, γλῶσσα	δέ	οἱ διχόμυθος ἐκ μελαίνης φρενὸς
[1, 113]	τιν δεινὸς ὁ μόναρχος· αἰ	δέ	πη ἐπ' ἀλατείᾳ ἐγκύρσωντί τοι
[1, 77]	καὶ Ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυσιν. Ἐρωτηθεὶς	δέ	ποτε τί ἄριστον, Τὸ παρὸν
[1, 91]	αἱ δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι	δέ	τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι
[1, 120]	πάσης ἐν ἐμοὶ τέλος· ἢν	δέ	τι πλεῖον Πυθαγόρῃ τὠμῷ λέγε
[1, 40]	φιλοσόφους φησὶν αὐτοὺς γεγονέναι, συνετοὺς	δέ	τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ
[1, 40]	παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ	δέ	τινες καὶ ἐν Πανιωνίῳ καὶ
[1, 51]	Βίτων καὶ τὰ θρυλούμενα. ~Φασὶ	δέ	τινες ὅτι κοσμήσας ἑαυτὸν ὁ
[1, 114]	Τίμαιος ἐν τῇ δευτέρᾳ. Λέγουσι	δέ	τινες ὅτι Κρῆτες αὐτῷ θύουσιν
[1, 96]	καὶ ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι	δέ	τινες ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν
[1, 108]	μόνον ἐπ' ἐρημίας γελῶντα· ἄφνω	δέ	τινος ἐπιστάντος καὶ πυθομένου διὰ
[1, 44]	τοῖς ἑτάροις ἡμῖν καταβιούς. Ἐπέστειλε	δέ	τοι καὶ Βίης ἥκειν ἐς
[1, 48]	ὅπερ ἦν ἴδιον Ἀθηναίων. Ἔνιοι	δέ	φασι καὶ ἐγγράψαι αὐτὸν εἰς
[1, 63]	νόμους αὐτοῖς ἄχθεα κουφότατα. Ἀπεφθέγξατο	δέ,	φασί, Μηδὲν ἄγαν. Καὶ αὐτόν
[1, 118]	αὐτόθι καὶ μεγαλοπρεπῶς τιμῶσιν. Ἔνιοι	δέ	φασιν ἐλθόντα εἰς Δελφοὺς ἀπὸ
[1, 31]	πέλετ' ἔσλος οὐδὲ τίμιος. Ἔνιοι	δέ	φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ
[1, 68]	τὴν πεντηκοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα. Παμφίλη	δέ	φησι κατὰ τὴν ἕκτην, καὶ
[1, 40]	μάλιστα δὲ τοῖς ἑπτά. Ἀναξιμένης	δέ	φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ· ὁ
[1, 95]	ἤδη γεγονὼς ἔτη ὀγδοήκοντα. Σωσικράτης	δέ	φησι πρότερον Κροίσου τελευτῆσαι αὐτὸν
[1, 76]	εἰπεῖν, Συγγνώμη μετανοίας κρείσσων. Ἡράκλειτος	δέ	φησιν, Ἀλκαῖον ὑποχείριον λαβόντα καὶ
[1, 83]	ἵνα ἥκοι παρ' αὐτόν, Ἐγὼ	δέ,	φησίν, Ἀλυάττῃ κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν
[1, 107]	ἀνεῖπεν ἀνδρῶν σωφρονέστατον πάντων. Ἀριστόξενος	δέ	φησιν ἐν τοῖς σποράδην οὐ
[1, 76]	γὰρ τἀδελφοῦ τελευτήσαντος κεκληρονομηκέναι. ~Παμφίλη	δέ	φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν
[1, 75]	ἥτις νῦν Πιττάκειος καλεῖται. Σωσικράτης	δέ	φησιν ὅτι ὀλίγον ἀποτεμόμενος ἔφη
[1, 25]	ἔσωσε τὴν πόλιν. Καὶ αὐτὸς	δέ	φησιν, ὡς Ἡρακλείδης ἱστορεῖ, μονήρη

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007