Alphabétiquement     [«   »]
Δαναοῦ 1
δαπέδοισι 1
δὲ 279
δέ 30
δεδεγμένον 1
δεδιὼς 1
δεῖ 1
Fréquences     [«    »]
28 ὅτι
27 πρὸς
26 τῇ
30 δέ
30 ἐπὶ
31 κατὰ
32 ἐς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

δέ


Livre, par.
[1, 51]   τι θέαμα κάλλιον τεθέαται·  δέ   ἀλεκτρυόνας, εἶπε, καὶ> φασιανοὺς καὶ
[1, 78]   προνοῆσαι ὅπως μὴ γένηται· ἀνδρείων  δέ,   γενόμενα εὖ θέσθαι. μέλλεις
[1, 33]   ἐσσόμενα πρό τ' ἐόντα. Μιλησίοις  δέ·   Ἔκγονε Μιλήτου, τρίποδος πέρι Φοῖβον
[1, 32]   ἐκκλησίας Βίαντι πεμφθῆναι· ~διὰ τί  δέ,   ἐν τῷ περὶ Βίαντος λέξομεν.
[1, 67]   πάντων τυράννων εἶναι βέλτιστον. Ἐπανήκειν  δέ   μοι Ἀθήναζε οὐ καλῶς ἔχον
[1, 61]   κραδίῃ, φαιδρῷ προσεννέπῃ προσώπῳ, γλῶσσα  δέ   οἱ διχόμυθος ἐκ μελαίνης φρενὸς
[1, 113]   τιν δεινὸς μόναρχος· αἰ  δέ   πη ἐπ' ἀλατείᾳ ἐγκύρσωντί τοι
[1, 77]   καὶ Ἀρχὴ ἄνδρα δείκνυσιν. Ἐρωτηθεὶς  δέ   ποτε τί ἄριστον, Τὸ παρὸν
[1, 91]   αἱ δ' αὖτε μέλαιναι· ἀθάνατοι  δέ   τ' ἐοῦσαι, ἀποφθινύθουσιν ἅπασαι. Ἔστι
[1, 120]   πάσης ἐν ἐμοὶ τέλος· ἢν  δέ   τι πλεῖον Πυθαγόρῃ τὠμῷ λέγε
[1, 40]   φιλοσόφους φησὶν αὐτοὺς γεγονέναι, συνετοὺς  δέ   τινας καὶ νομοθετικούς. Ἀρχέτιμος δὲ
[1, 40]   παρὰ Κροίσῳ πλὴν Θαλοῦ. Φασὶ  δέ   τινες καὶ ἐν Πανιωνίῳ καὶ
[1, 51]   Βίτων καὶ τὰ θρυλούμενα. ~Φασὶ  δέ   τινες ὅτι κοσμήσας ἑαυτὸν
[1, 114]   Τίμαιος ἐν τῇ δευτέρᾳ. Λέγουσι  δέ   τινες ὅτι Κρῆτες αὐτῷ θύουσιν
[1, 96]   καὶ ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι  δέ   τινες ὡς θελήσας αὐτοῦ τὸν
[1, 108]   μόνον ἐπ' ἐρημίας γελῶντα· ἄφνω  δέ   τινος ἐπιστάντος καὶ πυθομένου διὰ
[1, 44]   τοῖς ἑτάροις ἡμῖν καταβιούς. Ἐπέστειλε  δέ   τοι καὶ Βίης ἥκειν ἐς
[1, 48]   ὅπερ ἦν ἴδιον Ἀθηναίων. Ἔνιοι  δέ   φασι καὶ ἐγγράψαι αὐτὸν εἰς
[1, 63]   νόμους αὐτοῖς ἄχθεα κουφότατα. Ἀπεφθέγξατο  δέ,   φασί, Μηδὲν ἄγαν. Καὶ αὐτόν
[1, 118]   αὐτόθι καὶ μεγαλοπρεπῶς τιμῶσιν. Ἔνιοι  δέ   φασιν ἐλθόντα εἰς Δελφοὺς ἀπὸ
[1, 31]   πέλετ' ἔσλος οὐδὲ τίμιος. Ἔνιοι  δέ   φασιν ὑπὸ Περιάνδρου Θρασυβούλῳ τῷ
[1, 68]   τὴν πεντηκοστὴν ἕκτην Ὀλυμπιάδα. Παμφίλη  δέ   φησι κατὰ τὴν ἕκτην, καὶ
[1, 40]   μάλιστα δὲ τοῖς ἑπτά. Ἀναξιμένης  δέ   φησι πάντας ἐπιθέσθαι ποιητικῇ·
[1, 95]   ἤδη γεγονὼς ἔτη ὀγδοήκοντα. Σωσικράτης  δέ   φησι πρότερον Κροίσου τελευτῆσαι αὐτὸν
[1, 76]   εἰπεῖν, Συγγνώμη μετανοίας κρείσσων. Ἡράκλειτος  δέ   φησιν, Ἀλκαῖον ὑποχείριον λαβόντα καὶ
[1, 83]   ἵνα ἥκοι παρ' αὐτόν, Ἐγὼ  δέ,   φησίν, Ἀλυάττῃ κελεύω κρόμμυα ἐσθίειν
[1, 107]   ἀνεῖπεν ἀνδρῶν σωφρονέστατον πάντων. Ἀριστόξενος  δέ   φησιν ἐν τοῖς σποράδην οὐ
[1, 76]   γὰρ τἀδελφοῦ τελευτήσαντος κεκληρονομηκέναι. ~Παμφίλη  δέ   φησιν ἐν τῷ δευτέρῳ τῶν
[1, 75]   ἥτις νῦν Πιττάκειος καλεῖται. Σωσικράτης  δέ   φησιν ὅτι ὀλίγον ἀποτεμόμενος ἔφη
[1, 25]   ἔσωσε τὴν πόλιν. Καὶ αὐτὸς  δέ   φησιν, ὡς Ἡρακλείδης ἱστορεῖ, μονήρη




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/07/2007