HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τίς 4
τίς 3
τις 17
τὸ 78
Τὸ 10
Τό 1
τό 1

Fréquences [« »]
73 γὰρ
72 ὁ
72 τε
78 τὸ
79 μὲν
84 δ
95 τὴν

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diogène Laërce, Vies, doctrines et sentences des Philosophes illustres, livre I

τὸ

Livre, par.

[1, 100]   Ἐμὶν μὲν ἀκούσιον τᾶς δάμαρτος τὸ ἄγος· τὺ δὲ ἑκὼν τῷ

[1, 96]   γενομένου βαρὺς πᾶσιν ἐγένετο διὰ τὸ ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ. Ἀλλὰ

[1, 104]   ἔλαιον μανίας φάρμακον ἔλεγε διὰ τὸ ἀλειφομένους τοὺς ἀθλητὰς ἐπιμαίνεσθαι ἀλλήλοις.

[1, 105]   ἀγορὰν ὡρισμένον ἔφη τόπον εἰς τὸ ἀλλήλους ἀπατᾶν καὶ πλεονεκτεῖν. Ὑπὸ

[1, 96]   ἀφείλετο τὸν κόσμον, καὶ ἔπεμψε τὸ ἀνάθημα. Λέγουσι δέ τινες ὡς

[1, 59]   πατροκτόνου νόμον οὐκ ἔθηκε, Διὰ τὸ ἀπελπίσαι, εἶπεν. Πῶς τε ἥκιστ'

[1, 97]   καὶ τὸ ἑκουσίως ἀποστῆναι καὶ τὸ ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε δὲ

[1, 109]   Δωσιάδα, οἱ δὲ Ἀγησάρχου. Κρὴς τὸ γένος ἀπὸ Κνωσοῦ, καθέσει τῆς

[1, 89]   ἔνιοι δὲ εἰς Ἡρακλέα ἀναφέρειν τὸ γένος αὐτόν· ῥώμῃ δὲ καὶ

[1, 106]   ὥς φησι Σωσικράτης Ἕρμιππον παρατιθέμενος, τὸ γένος Χηνεύς, ἀπὸ κώμης τινὸς

[1, 40]   γῆς ἀστέρας ἠδύνατο. ~Τούτου ἐστὶ τὸ Γνῶθι σαυτόν, ὅπερ Ἀντισθένης ἐν

[1, 70]   ἡ μὲν γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε, τὸ δὲ διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι μὴ

[1, 45]   μὲν τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις· τὸ δὲ ἦν λύτρωσις σωμάτων τε

[1, 39]   μνήματι· Ἦ ὀλίγον τόδε σῆμα, τὸ δὲ κλέος οὐρανόμηκες, τοῦ πολυφροντίστου

[1, 86]   ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον· τὸ δὲ λέγειν δύνασθαι τὰ συμφέροντα

[1, 92]   παρόντων· τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον

[1, 91]   θυγατέρας, παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν τὸ δὲ φρονεῖν γυναῖκας· ὑποδεικνὺς ὅτι

[1, 109]   ἀπὸ Κνωσοῦ, καθέσει τῆς κόμης τὸ εἶδος παραλλάσσων. Οὗτός ποτε πεμφθεὶς

[1, 97]   τί τυραννεῖ, ἔφη, Ὅτι καὶ τὸ ἑκουσίως ἀποστῆναι καὶ τὸ ἀφαιρεθῆναι

[1, 54]   τῆς πόλεως μᾶλλον ἢ κατὰ τὸ ἐμὸν ἔχθος ἐμήνυες· ἔτι τε

[1, 72]   εἶναι, ὃς τὸ ἱερὸν ἔκτισε τὸ ἐν Βραγχίδαις. Ἦν δὲ γέρων

[1, 55]   ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἀπειρόκαλον γὰρ τὸ ἐξαίρειν τὰς τούτων τιμάς, ἀλλὰ

[1, 89]   τρισχίλια. Καὶ τὸ ἐπίγραμμά τινες τὸ ἐπὶ Μίδᾳ τοῦτόν φασι ποιῆσαι·

[1, 39]   τῶν Ἐπιγραμμάτων ἢ Παμμέτρῳ τόδε τὸ ἐπίγραμμα· Γυμνικὸν αὖ ποτ' ἀγῶνα

[1, 90]   βουλά. Οὐ γὰρ εἶναι Ὁμήρου τὸ ἐπίγραμμα, πολλοῖς ἔτεσι προέχοντος, φασί,

[1, 89]   γρίφους εἰς ἔπη τρισχίλια. Καὶ τὸ ἐπίγραμμά τινες τὸ ἐπὶ Μίδᾳ

[1, 119]   δευτέρῳ τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι αὐτῷ τὸ ἐπίγραμμα τόδε· ~Τῆς σοφίης πάσης

[1, 49]   συγγενῆ, καθά φησι Σωσικράτης, προαισθόμενος τὸ ἐφ' ἑαυτῷ διεκώλυσεν. Ἄξας γὰρ

[1, 75]   φησιν ὅτι ὀλίγον ἀποτεμόμενος ἔφη τὸ ἥμισυ τοῦ παντὸς πλεῖον εἶναι.

[1, 64]   γνώμης ἔχωσιν. Οὕτω δὲ καὶ τὸ θεῖον καὶ οἱ νόμοι, εὖ

[1, 36]   Τί ἥδιστον, Τὸ ἐπιτυγχάνειν· Τί τὸ θεῖον, Τὸ μήτε ἀρχὴν ἔχον

[1, 72]   καλεῖ. Βράγχου δὲ εἶναι, ὃς τὸ ἱερὸν ἔκτισε τὸ ἐν Βραγχίδαις.

[1, 89]   δράματι, πληθυντικῶς ἐπιγράψας. Ἀλλὰ καὶ τὸ ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἀνανεώσασθαι αὐτὸν

[1, 112]   Ἱδρύσατο δὲ καὶ παρ' Ἀθηναίοις τὸ ἱερὸν τῶν Σεμνῶν θεῶν, ὥς

[1, 110]   προσήκοντι θεῷ· καὶ οὕτω λῆξαι τὸ κακόν. Ὅθεν ἔτι καὶ νῦν

[1, 84]   λέξας ἤδη ὑπέργηρως ὑπάρχων, μετὰ τὸ καταπαῦσαι τὸν λόγον ἀπέκλινε τὴν

[1, 113]   μὰν ἐς παῖδας τήνω ἔλπομαι τὸ κράτος ἵξεσθαι· δυσμάχανον γὰρ ἀνθρώπως

[1, 110]   τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ τὸ Κυλώνειον ἄγος σημαίνειν τε τὴν

[1, 33]   τοῖς Βίοις εἰς τοῦτον ἀναφέρει τὸ λεγόμενον ὑπό τινων περὶ Σωκράτους.

[1, 111]   Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ δὲ τὸ μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν

[1, 92]   φιλοφρονεῖσθαι, μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων· τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ

[1, 86]   πολλάκι βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν. ~Καὶ τὸ μὲν ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως

[1, 37]   μὴ δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ τὸ μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ

[1, 83]   στρατόπεδον· τὸν δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι τὸ> μέχρι καὶ ἀλόγων διατείνειν αὐτῶν

[1, 97]   ἡμῶν· Μή ποτε λυπήσῃ σε τὸ μή σε τυχεῖν τινος· ἀλλὰ

[1, 97]   ἧς ἔθελεν. Τούτου ἐστὶ καὶ τὸ Μηδὲν χρημάτων ἕνεκα πράττειν· δεῖν

[1, 117]   ἀπάγγειλόν σου τοῖς πολίταις μετὰ τὸ νικῆσαι αὐτόθι με θάψαι· ἐπεσκηφέναι

[1, 65]   ἐγὼ ἐνομοθέτησα. Οἱ δ' ἐπιτρέποντες τὸ ξυνὸν ἔβλαπτον, οἳ οὐκ ἐγένοντο

[1, 43]   ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐς τὸ ξυνὸν καταθέσθαι γραφὴν ἢ ἐφ'

[1, 45]   συνεχώρησε πρῶτος καὶ τοὺς λοιποὺς τὸ ὅμοιον προὔτρεψε πρᾶξαι. Καὶ οὗτος

[1, 99]   οὔ φησιν. Τούτου ἐστί· Μελέτη τὸ πᾶν. Ἤθελε δὲ καὶ τὸν

[1, 101]   δὲ καὶ ἀφορμὴν παροιμίας διὰ τὸ παρρησιαστὴς εἶναι, τὴν ἀπὸ Σκυθῶν

[1, 103]   ἀλλήλους. Μαθὼν τέτταρας δακτύλους εἶναι τὸ πάχος τῆς νεώς, τοσοῦτον ἔφη

[1, 76]   Ἄνδρ' ἀγαθὸν ἀλαθέως γενέσθαι χαλεπόν, τὸ Πιττάκειον. ~Μέμνηται αὐτοῦ καὶ Πλάτων

[1, 81]   μὲν καὶ σάραπον ἀποκαλεῖ διὰ τὸ πλατύπουν εἶναι καὶ ἐπισύρειν τὼ

[1, 91]   ᾀδομένων εὐδοκίμησεν αὐτοῦ τάδε· Ἀμουσία τὸ πλέον μέρος ἐν βροτοῖσι λόγων

[1, 64]   τὰς πόλεις, οἱ δὲ ἀεὶ τὸ πλῆθος ἄγοντες ὅπως ἂν γνώμης

[1, 75]   κατασχὼν καὶ εἰς τάξιν ἀγαγὼν τὸ πολίτευμα, κατέθετο τὴν ἀρχήν, καὶ

[1, 44]   σὺ δὲ εἰ προσηνέστερόν τοι τὸ Πριηνέων ἄστυ, κεῖθι οἰκέειν, καὶ

[1, 121]   ~ἐς φθεῖρας λόγος ἐστὶν ἀλλάξαι τὸ πρὶν εἶδος, θεῖναί τ' εὐθὺ

[1, 109]   Διαναστὰς δὲ μετὰ ταῦτα ἐζήτει τὸ πρόβατον, νομίζων ἐπ' ὀλίγον κεκοιμῆσθαι.

[1, 37]   τοῖς Χρονικοῖς γεγενῆσθαι αὐτὸν κατὰ τὸ πρῶτον ἔτος τῆς τριακοστῆς ἐνάτης

[1, 38]   Ἅλυν ὑποσχέσθαι ἄνευ γεφύρας περᾶσαι, τὸ ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι δὲ καὶ

[1, 83]   πιήναντα δύο ἡμιόνους ἐξελάσαι εἰς τὸ στρατόπεδον· τὸν δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι

[1, 58]   τῶν ἐννέα ἀρχόντων ἐποίησεν εἰς τὸ συνειπεῖν, ὡς Ἀπολλόδωρός φησιν ἐν

[1, 92]   τί ἔπραξε. Συνεβούλευέ τε εὖ τὸ σῶμα ἀσκεῖν· φιλήκοον εἶναι μᾶλλον

[1, 115]   Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες· καὶ τὸ σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι παρ'

[1, 88]   Πριηνεῖς δὲ αὐτῷ τέμενος καθιέρωσαν τὸ Τευτάμειον λεγόμενον. Ἀπεφθέγξατο· οἱ πλεῖστοι

[1, 24]   τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ τὸ τῆς σελήνης μέγεθος> τοῦ σεληναίου

[1, 24]   τροπὴν πάροδον εὗρε, καὶ πρῶτος τὸ τοῦ ἡλίου μέγεθος τοῦ ἡλιακοῦ

[1, 24]   φησὶ Παμφίλη πρῶτον καταγράψαι κύκλου τὸ τρίγωνον ὀρθογώνιον, καὶ θῦσαι βοῦν.

[1, 86]   μὴ φέροντα· καὶ νόσον ψυχῆς τὸ τῶν ἀδυνάτων ἐρᾶν, ἀλλοτρίων δὲ

[1, 115]   ἐν τοῖς Θαυμασίοις, κατασκευάζοντος αὐτοῦ τὸ τῶν Νυμφῶν ἱερὸν ῥαγῆναι φωνὴν

[1, 86]   Ἐρωτηθεὶς τί δυσχερές, Τὴν ἐπὶ τὸ χεῖρον, ἔφη, μεταβολὴν εὐγενῶς ἐνεγκεῖν.

[1, 122]   Θαλῇ. Εὖ θνήσκοις ὅταν τοι τὸ χρεὼν ἥκῃ. Νοῦσός με καταλελάβηκε

[1, 114]   ὅσων κακῶν αἴτιον ἔσται τοῦτο τὸ χωρίον αὐτοῖς· ἐπεὶ κἂν τοῖς

[1, 74]   τὸν Φρύνωνα, καὶ κτείνας ἀνεσώσατο τὸ χωρίον. Ὕστερον μέντοι φησὶν Ἀπολλόδωρος

[1, 104]   ἐπιμαίνεσθαι ἀλλήλοις. Πῶς, ἔλεγεν, ἀπαγορεύοντες τὸ ψεύδεσθαι ἐν ταῖς καπηλείαις φανερῶς

Livre, par.
[1, 100]	Ἐμὶν μὲν ἀκούσιον τᾶς δάμαρτος	τὸ	ἄγος· τὺ δὲ ἑκὼν τῷ
[1, 96]	γενομένου βαρὺς πᾶσιν ἐγένετο διὰ	τὸ	ἀλγεῖν ἐπὶ τῇ φωρᾷ. Ἀλλὰ
[1, 104]	ἔλαιον μανίας φάρμακον ἔλεγε διὰ	τὸ	ἀλειφομένους τοὺς ἀθλητὰς ἐπιμαίνεσθαι ἀλλήλοις.
[1, 105]	ἀγορὰν ὡρισμένον ἔφη τόπον εἰς	τὸ	ἀλλήλους ἀπατᾶν καὶ πλεονεκτεῖν. Ὑπὸ
[1, 96]	ἀφείλετο τὸν κόσμον, καὶ ἔπεμψε	τὸ	ἀνάθημα. Λέγουσι δέ τινες ὡς
[1, 59]	πατροκτόνου νόμον οὐκ ἔθηκε, Διὰ	τὸ	ἀπελπίσαι, εἶπεν. Πῶς τε ἥκιστ'
[1, 97]	καὶ τὸ ἑκουσίως ἀποστῆναι καὶ	τὸ	ἀφαιρεθῆναι κίνδυνον φέρει. Ἔλεγε δὲ
[1, 109]	Δωσιάδα, οἱ δὲ Ἀγησάρχου. Κρὴς	τὸ	γένος ἀπὸ Κνωσοῦ, καθέσει τῆς
[1, 89]	ἔνιοι δὲ εἰς Ἡρακλέα ἀναφέρειν	τὸ	γένος αὐτόν· ῥώμῃ δὲ καὶ
[1, 106]	ὥς φησι Σωσικράτης Ἕρμιππον παρατιθέμενος,	τὸ	γένος Χηνεύς, ἀπὸ κώμης τινὸς
[1, 40]	γῆς ἀστέρας ἠδύνατο. ~Τούτου ἐστὶ	τὸ	Γνῶθι σαυτόν, ὅπερ Ἀντισθένης ἐν
[1, 70]	ἡ μὲν γὰρ ἅπαξ ἐλύπησε,	τὸ	δὲ διὰ παντός. Ἀτυχοῦντι μὴ
[1, 45]	μὲν τὴν σεισάχθειαν εἰσηγήσατο Ἀθηναίοις·	τὸ	δὲ ἦν λύτρωσις σωμάτων τε
[1, 39]	μνήματι· Ἦ ὀλίγον τόδε σῆμα,	τὸ	δὲ κλέος οὐρανόμηκες, τοῦ πολυφροντίστου
[1, 86]	ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως ἔργον·	τὸ	δὲ λέγειν δύνασθαι τὰ συμφέροντα
[1, 92]	παρόντων· τὸ μὲν γὰρ ἄνοιαν,	τὸ	δὲ μανίαν σημαίνει. Οἰκέτην πάροινον
[1, 91]	θυγατέρας, παρθένους μὲν τὴν ἡλικίαν	τὸ	δὲ φρονεῖν γυναῖκας· ὑποδεικνὺς ὅτι
[1, 109]	ἀπὸ Κνωσοῦ, καθέσει τῆς κόμης	τὸ	εἶδος παραλλάσσων. Οὗτός ποτε πεμφθεὶς
[1, 97]	τί τυραννεῖ, ἔφη, Ὅτι καὶ	τὸ	ἑκουσίως ἀποστῆναι καὶ τὸ ἀφαιρεθῆναι
[1, 54]	τῆς πόλεως μᾶλλον ἢ κατὰ	τὸ	ἐμὸν ἔχθος ἐμήνυες· ἔτι τε
[1, 72]	εἶναι, ὃς τὸ ἱερὸν ἔκτισε	τὸ	ἐν Βραγχίδαις. Ἦν δὲ γέρων
[1, 55]	ἐπὶ τῶν ἄλλων· ἀπειρόκαλον γὰρ	τὸ	ἐξαίρειν τὰς τούτων τιμάς, ἀλλὰ
[1, 89]	τρισχίλια. Καὶ τὸ ἐπίγραμμά τινες	τὸ	ἐπὶ Μίδᾳ τοῦτόν φασι ποιῆσαι·
[1, 39]	τῶν Ἐπιγραμμάτων ἢ Παμμέτρῳ τόδε	τὸ	ἐπίγραμμα· Γυμνικὸν αὖ ποτ' ἀγῶνα
[1, 90]	βουλά. Οὐ γὰρ εἶναι Ὁμήρου	τὸ	ἐπίγραμμα, πολλοῖς ἔτεσι προέχοντος, φασί,
[1, 89]	γρίφους εἰς ἔπη τρισχίλια. Καὶ	τὸ	ἐπίγραμμά τινες τὸ ἐπὶ Μίδᾳ
[1, 119]	δευτέρῳ τῶν Ὡρῶν ἐπιγεγράφθαι αὐτῷ	τὸ	ἐπίγραμμα τόδε· ~Τῆς σοφίης πάσης
[1, 49]	συγγενῆ, καθά φησι Σωσικράτης, προαισθόμενος	τὸ	ἐφ' ἑαυτῷ διεκώλυσεν. Ἄξας γὰρ
[1, 75]	φησιν ὅτι ὀλίγον ἀποτεμόμενος ἔφη	τὸ	ἥμισυ τοῦ παντὸς πλεῖον εἶναι.
[1, 64]	γνώμης ἔχωσιν. Οὕτω δὲ καὶ	τὸ	θεῖον καὶ οἱ νόμοι, εὖ
[1, 36]	Τί ἥδιστον, Τὸ ἐπιτυγχάνειν· Τί	τὸ	θεῖον, Τὸ μήτε ἀρχὴν ἔχον
[1, 72]	καλεῖ. Βράγχου δὲ εἶναι, ὃς	τὸ	ἱερὸν ἔκτισε τὸ ἐν Βραγχίδαις.
[1, 89]	δράματι, πληθυντικῶς ἐπιγράψας. Ἀλλὰ καὶ	τὸ	ἱερὸν τῆς Ἀθηνᾶς ἀνανεώσασθαι αὐτὸν
[1, 112]	Ἱδρύσατο δὲ καὶ παρ' Ἀθηναίοις	τὸ	ἱερὸν τῶν Σεμνῶν θεῶν, ὥς
[1, 110]	προσήκοντι θεῷ· καὶ οὕτω λῆξαι	τὸ	κακόν. Ὅθεν ἔτι καὶ νῦν
[1, 84]	λέξας ἤδη ὑπέργηρως ὑπάρχων, μετὰ	τὸ	καταπαῦσαι τὸν λόγον ἀπέκλινε τὴν
[1, 113]	μὰν ἐς παῖδας τήνω ἔλπομαι	τὸ	κράτος ἵξεσθαι· δυσμάχανον γὰρ ἀνθρώπως
[1, 110]	τὴν αἰτίαν εἰπεῖν τοῦ λοιμοῦ	τὸ	Κυλώνειον ἄγος σημαίνειν τε τὴν
[1, 33]	τοῖς Βίοις εἰς τοῦτον ἀναφέρει	τὸ	λεγόμενον ὑπό τινων περὶ Σωκράτους.
[1, 111]	Κρήτην ἀπάξουσαν αὐτόν. Ὁ δὲ	τὸ	μὲν ἀργύριον οὐ προσήκατο· φιλίαν
[1, 92]	φιλοφρονεῖσθαι, μηδὲ μάχεσθαι, ἀλλοτρίων παρόντων·	τὸ	μὲν γὰρ ἄνοιαν, τὸ δὲ
[1, 86]	πολλάκι βλαβερὰν ἐξέλαμψεν ἄταν. ~Καὶ	τὸ	μὲν ἰσχυρὸν γενέσθαι τῆς φύσεως
[1, 37]	μὴ δρῶμεν· ~Τίς εὐδαίμων, Ὁ	τὸ	μὲν σῶμα ὑγιής, τὴν δὲ
[1, 83]	στρατόπεδον· τὸν δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι	τὸ>	μέχρι καὶ ἀλόγων διατείνειν αὐτῶν
[1, 97]	ἡμῶν· Μή ποτε λυπήσῃ σε	τὸ	μή σε τυχεῖν τινος· ἀλλὰ
[1, 97]	ἧς ἔθελεν. Τούτου ἐστὶ καὶ	τὸ	Μηδὲν χρημάτων ἕνεκα πράττειν· δεῖν
[1, 117]	ἀπάγγειλόν σου τοῖς πολίταις μετὰ	τὸ	νικῆσαι αὐτόθι με θάψαι· ἐπεσκηφέναι
[1, 65]	ἐγὼ ἐνομοθέτησα. Οἱ δ' ἐπιτρέποντες	τὸ	ξυνὸν ἔβλαπτον, οἳ οὐκ ἐγένοντο
[1, 43]	ἡ γνώμη τοι δικαίη ἐς	τὸ	ξυνὸν καταθέσθαι γραφὴν ἢ ἐφ'
[1, 45]	συνεχώρησε πρῶτος καὶ τοὺς λοιποὺς	τὸ	ὅμοιον προὔτρεψε πρᾶξαι. Καὶ οὗτος
[1, 99]	οὔ φησιν. Τούτου ἐστί· Μελέτη	τὸ	πᾶν. Ἤθελε δὲ καὶ τὸν
[1, 101]	δὲ καὶ ἀφορμὴν παροιμίας διὰ	τὸ	παρρησιαστὴς εἶναι, τὴν ἀπὸ Σκυθῶν
[1, 103]	ἀλλήλους. Μαθὼν τέτταρας δακτύλους εἶναι	τὸ	πάχος τῆς νεώς, τοσοῦτον ἔφη
[1, 76]	Ἄνδρ' ἀγαθὸν ἀλαθέως γενέσθαι χαλεπόν,	τὸ	Πιττάκειον. ~Μέμνηται αὐτοῦ καὶ Πλάτων
[1, 81]	μὲν καὶ σάραπον ἀποκαλεῖ διὰ	τὸ	πλατύπουν εἶναι καὶ ἐπισύρειν τὼ
[1, 91]	ᾀδομένων εὐδοκίμησεν αὐτοῦ τάδε· Ἀμουσία	τὸ	πλέον μέρος ἐν βροτοῖσι λόγων
[1, 64]	τὰς πόλεις, οἱ δὲ ἀεὶ	τὸ	πλῆθος ἄγοντες ὅπως ἂν γνώμης
[1, 75]	κατασχὼν καὶ εἰς τάξιν ἀγαγὼν	τὸ	πολίτευμα, κατέθετο τὴν ἀρχήν, καὶ
[1, 44]	σὺ δὲ εἰ προσηνέστερόν τοι	τὸ	Πριηνέων ἄστυ, κεῖθι οἰκέειν, καὶ
[1, 121]	~ἐς φθεῖρας λόγος ἐστὶν ἀλλάξαι	τὸ	πρὶν εἶδος, θεῖναί τ' εὐθὺ
[1, 109]	Διαναστὰς δὲ μετὰ ταῦτα ἐζήτει	τὸ	πρόβατον, νομίζων ἐπ' ὀλίγον κεκοιμῆσθαι.
[1, 37]	τοῖς Χρονικοῖς γεγενῆσθαι αὐτὸν κατὰ	τὸ	πρῶτον ἔτος τῆς τριακοστῆς ἐνάτης
[1, 38]	Ἅλυν ὑποσχέσθαι ἄνευ γεφύρας περᾶσαι,	τὸ	ῥεῖθρον παρατρέψαντα. Γεγόνασι δὲ καὶ
[1, 83]	πιήναντα δύο ἡμιόνους ἐξελάσαι εἰς	τὸ	στρατόπεδον· τὸν δὲ συνιδόντα καταπλαγῆναι
[1, 58]	τῶν ἐννέα ἀρχόντων ἐποίησεν εἰς	τὸ	συνειπεῖν, ὡς Ἀπολλόδωρός φησιν ἐν
[1, 92]	τί ἔπραξε. Συνεβούλευέ τε εὖ	τὸ	σῶμα ἀσκεῖν· φιλήκοον εἶναι μᾶλλον
[1, 115]	Κούρητα αὐτὸν ἐκάλουν Κρῆτες· καὶ	τὸ	σῶμα αὐτοῦ φυλάττουσι Λακεδαιμόνιοι παρ'
[1, 88]	Πριηνεῖς δὲ αὐτῷ τέμενος καθιέρωσαν	τὸ	Τευτάμειον λεγόμενον. Ἀπεφθέγξατο· οἱ πλεῖστοι
[1, 24]	τοῦ ἡλιακοῦ κύκλου ὥσπερ καὶ	τὸ	τῆς σελήνης μέγεθος> τοῦ σεληναίου
[1, 24]	τροπὴν πάροδον εὗρε, καὶ πρῶτος	τὸ	τοῦ ἡλίου μέγεθος τοῦ ἡλιακοῦ
[1, 24]	φησὶ Παμφίλη πρῶτον καταγράψαι κύκλου	τὸ	τρίγωνον ὀρθογώνιον, καὶ θῦσαι βοῦν.
[1, 86]	μὴ φέροντα· καὶ νόσον ψυχῆς	τὸ	τῶν ἀδυνάτων ἐρᾶν, ἀλλοτρίων δὲ
[1, 115]	ἐν τοῖς Θαυμασίοις, κατασκευάζοντος αὐτοῦ	τὸ	τῶν Νυμφῶν ἱερὸν ῥαγῆναι φωνὴν
[1, 86]	Ἐρωτηθεὶς τί δυσχερές, Τὴν ἐπὶ	τὸ	χεῖρον, ἔφη, μεταβολὴν εὐγενῶς ἐνεγκεῖν.
[1, 122]	Θαλῇ. Εὖ θνήσκοις ὅταν τοι	τὸ	χρεὼν ἥκῃ. Νοῦσός με καταλελάβηκε
[1, 114]	ὅσων κακῶν αἴτιον ἔσται τοῦτο	τὸ	χωρίον αὐτοῖς· ἐπεὶ κἂν τοῖς
[1, 74]	τὸν Φρύνωνα, καὶ κτείνας ἀνεσώσατο	τὸ	χωρίον. Ὕστερον μέντοι φησὶν Ἀπολλόδωρος
[1, 104]	ἐπιμαίνεσθαι ἀλλήλοις. Πῶς, ἔλεγεν, ἀπαγορεύοντες	τὸ	ψεύδεσθαι ἐν ταῖς καπηλείαις φανερῶς

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/07/2007