Livre, par.
[1, 115]	ἐξ οὐρανοῦ, Ἐπιμενίδη, μὴ Νυμφῶν,	ἀλλὰ	Διός· Κρησί τε προειπεῖν τὴν
[1, 53]	περὶ θεοὺς ἢ περὶ ἀνθρώπους·	ἀλλὰ	καθότι σὺ διέθηκας τοὺς θεσμοὺς
[1, 48]	ὡς ἦν ἔθος θάπτειν Ἀθηναίοις·	ἀλλὰ	καὶ αὐτοὺς τοὺς τάφους πρὸς
[1, 49]	τοῦ Πεισιστράτου· καὶ οὐ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ βοηθεῖν ἕτοιμος εἶναι, λέγων
[1, 48]	δὲ μὴ δοκοίη βίᾳ μόνον,	ἀλλὰ	καὶ δίκῃ τὴν Σαλαμῖνα κεκτῆσθαι,
[1, 55]	τρέφῃ τοὺς γονέας, ἄτιμος ἔστω·	ἀλλὰ	καὶ ὁ τὰ πατρῷα κατεδηδοκὼς
[1, 49]	αὐτοῦ· ὁ δ' οὐχ εἵλετο,	ἀλλὰ	καὶ Πεισίστρατον τὸν συγγενῆ, καθά
[1, 98]	ποιοῦ· μὴ μόνον τοὺς ἁμαρτάνοντας,	ἀλλὰ	καὶ τοὺς μέλλοντας κόλαζε. Οὗτος
[1, 108]	ἄδοξος ἦν, ὅτι μηδὲ πόλεως,	ἀλλὰ	κώμης, καὶ ταῦτα ἀφανοῦς. Ὅθεν
[1, 78]	ἀποδοῦναι. Φίλον μὴ λέγειν κακῶς,	ἀλλὰ	μηδὲ ἐχθρόν. Εὐσέβειαν ἀσκεῖν. Σωφροσύνην
[1, 81]	καὶ γάστρωνα ὅτι παχὺς ἦν·	ἀλλὰ	μὴν καὶ ζοφοδορπίδαν ὡς ἄλυχνον·
[1, 55]	τὸ ἐξαίρειν τὰς τούτων τιμάς,	ἀλλὰ	μόνων ἐκείνων τῶν ἐν πολέμοις
[1, 81]	Σάρδις· χρυσοῦ γὰρ οὐ δεύμεθα,	ἀλλὰ	πέπαμαι ἄρκια καὶ τοῖς ἐμοῖς
[1, 60]	ἄρχεσθαι. Συμβούλευε μὴ τὰ ἥδιστα,	ἀλλὰ	τὰ ἄριστα. Νοῦν ἡγεμόνα ποιοῦ.
[1, 97]	τὸ μή σε τυχεῖν τινος·	ἀλλὰ	τέρπεο πᾶσιν ὁμῶς οἷσι δίδωσι
[1, 44]	τυραννεόμεθα- ἐχθαίρεις γὰρ πάντας αἰσυμνήτας	ἀλλὰ	τέρποι' ἂν σὺν τοῖς ἑτάροις
[1, 37]	φησι· μὴ τὴν ὄψιν καλλωπίζεσθαι,	ἀλλὰ	τοῖς ἐπιτηδεύμασιν εἶναι καλόν. Μὴ
[1, 112]	οἳ μὴ κοιμηθῆναι αὐτὸν λέγουσιν,	ἀλλὰ	χρόνον τινὰ ἐκπατῆσαι ἀσχολούμενον περὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/07/2007