Livre, par. |
[1, 53] |
τε
θυσίας
δημοτελεῖς
καὶ
εἴ
|
τι |
ἄλλο
τῶν
κοινῶν
καὶ
ἢν |
[1, 88] |
Πείσας
λαβέ,
μὴ
βιασάμενος.
Ὅ
|
τι |
ἂν
ἀγαθὸν
πράττῃς,
εἰς
θεοὺς |
[1, 65] |
δὲ
καὶ
δορυφορούντων
αὐτόν,
εἴ
|
τι |
βούλονται.
Ἴσθι
γὰρ
τὸν
ἄνδρα, |
[1, 113] |
τοὶ
τήνω
φίλοι,
δειμαίνω
μή
|
τι |
δεινὸν
πάθῃς.
~Καὶ
οὗτος
μὲν |
[1, 122] |
τῇ
θύρῃ
καὶ
εἰρομένοις
ὁκοῖόν
|
τι |
εἴη,
διεὶς
δάκτυλον
ἐκ
τῆς |
[1, 96] |
τὸν
τάφον
μὴ
γνωσθῆναι,
τοιοῦτόν
|
τι |
ἐμηχανήσατο.
Δυσὶν
ἐκέλευσε
νεανίσκοις,
δείξας |
[1, 54] |
ἔσῃ
ἀνὰ
πρώτους·
οὐ
γάρ
|
τι |
ἐν
σοὶ
ἐνορῶ
δολερὸν
ἢ |
[1, 51] |
τὸν
θρόνον
ἤρετο
αὐτὸν
εἴ
|
τι |
θέαμα
κάλλιον
τεθέαται·
ὁ
δέ |
[1, 52] |
δεινὰ
δι'
ὑμετέρην
κακότητα,
μή
|
τι |
θεοῖς
τούτων
μοῖραν
ἐπαμφέρετε.
Αὐτοὶ |
[1, 114] |
ὡς
λάβοι
παρὰ
Νυμφῶν
ἔδεσμά
|
τι |
καὶ
φυλάττοι
ἐν
χηλῇ
βοός· |
[1, 35] |
ἕν
τι
μάτευε
σοφόν,
ἕν
|
τι |
κεδνὸν
αἱροῦ·
βύσεις
γὰρ
ἀνδρῶν |
[1, 91] |
ἀλλ'
ὁ
καιρὸς
ἀρκέσει.
Φρόνει
|
τι |
κεδνόν·
μὴ
μάταιος
ἄχαρις
γινέσθω. |
[1, 96] |
ἐντυχὼν
ἀνῃρέθη.
Κορίνθιοι
δὲ
ἐπί
|
τι |
κενοτάφιον
ἐπέγραψαν
αὐτῷ
τόδε·
~Πλούτου |
[1, 58] |
γὰρ
ἐκεῖνα,
ἐὰν
μὲν
ἐμπέσῃ
|
τι |
κοῦφον
καὶ
ἀσθενές,
στέγειν·
ἐὰν |
[1, 115] |
φυλάττουσι
Λακεδαιμόνιοι
παρ'
ἑαυτοῖς
κατά
|
τι |
λόγιον,
ὥς
φησι
Σωσίβιος
ὁ |
[1, 35] |
ἔπη
φρονίμην
ἀπεφήνατο
δόξαν·
ἕν
|
τι |
μάτευε
σοφόν,
ἕν
τι
κεδνὸν |
[1, 100] |
σοι
ἀναγγελέει
εἰ
ἐπέροιο
ὅ
|
τι |
μευ
ἀκούσειεν
ἢ
ἴδοι.
Σὺ |
[1, 64] |
σοῦ
καταγνούς,
οὐκ
ἔσθ'
ὅ
|
τι |
οὐκ
ὀρρωδοῦντος·
κἂν
τῇ
πόλει |
[1, 120] |
ἐν
ἐμοὶ
τέλος·
ἢν
δέ
|
τι |
πλεῖον
Πυθαγόρῃ
τὠμῷ
λέγε
ταῦθ' |
[1, 35] |
ᾀδομένων
αὐτοῦ
εἶναι
τάδε·
Οὔ
|
τι |
τὰ
πολλὰ
ἔπη
φρονίμην
ἀπεφήνατο |
[1, 53] |
ὁ
τύραννος
ἐγὼ
οὐ
πλέον
|
τι |
φέρομαι
τἀξιώματος
καὶ
τῆς
τιμῆς· |