Livre, par. |
[1, 83] |
καὶ
ἄνωθεν
σῖτον
περιχέας
ἔδειξε
|
τῷ |
ἀνθρώπῳ·
καὶ
τέλος
μαθὼν
ὁ |
[1, 71] |
οὐδὲν
συνειδείη
ἄνομον
ἑαυτῷ
ἐν
|
τῷ |
βίῳ·
διστάζειν
δὲ
περὶ
ἑνός. |
[1, 55] |
ὁ
ἀργὸς
ὑπεύθυνος
ἔστω
παντὶ
|
τῷ |
βουλομένῳ
γράφεσθαι.
Λυσίας
δ'
ἐν |
[1, 26] |
καὶ
Ἱερώνυμος
ὁ
Ῥόδιος
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Σποράδην
ὑπομνημάτων
ὅτι |
[1, 76] |
κεκληρονομηκέναι.
~Παμφίλη
δέ
φησιν
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Ὑπομνημάτων,
ὡς
τὸν |
[1, 119] |
νήσῳ.
Φησὶ
δὲ
Δοῦρις
ἐν
|
τῷ |
δευτέρῳ
τῶν
Ὡρῶν
ἐπιγεγράφθαι
αὐτῷ |
[1, 29] |
περίοδον
πάλιν
Θαλῇ·
~ὁ
δὲ
|
τῷ |
Διδυμεῖ
Ἀπόλλωνι
ἀπέστειλεν,
εἰπὼν
οὕτω |
[1, 32] |
Ὁ
δὲ
μετὰ
τὴν
περίοδον
|
τῷ |
Διδυμεῖ
τίθησιν
Ἀπόλλωνι.
~Κῴοις
μὲν |
[1, 53] |
Ἀθηναῖοι
παρέξειν
Κόδρῳ
τε
καὶ
|
τῷ |
ἐκείνου
γένει,
ἀφείλοντο.
Τά
τε |
[1, 102] |
τῆς
πατρίδος
πολὺς
ὢν
ἐν
|
τῷ |
ἑλληνίζειν,
τοξευθεὶς
ἐν
κυνηγεσίῳ
πρὸς |
[1, 83] |
~Οἱ
δὲ
λέγουσιν
ἐν
Θήβαις
|
τῷ |
Ἡρακλεῖ
αὐτὸν
ἀναθεῖναι,
ἐπεὶ
ἀπόγονος |
[1, 106] |
Πυθίαν
εἰπεῖν
ἅπερ
προείρηται
ἐν
|
τῷ |
Θαλοῦ
βίῳ
ὑπὲρ
Χίλωνος.
Οἰταῖον |
[1, 55] |
βουλομένῳ
γράφεσθαι.
Λυσίας
δ'
ἐν
|
τῷ |
κατὰ
Νικίδου
Δράκοντά
φησι
γεγραφέναι |
[1, 83] |
Ἀλυάττῃ
κελεύω
κρόμμυα
ἐσθίειν
{ἴσον
|
τῷ |
κλαίειν}
~Λέγεται
δὲ
καὶ
δίκας |
[1, 29] |
κατὰ
τὸν
Καλλίμαχον
Θαλῆς
με
|
τῷ |
μεδεῦντι
Νείλεω
δήμου
δίδωσι,
τοῦτο |
[1, 76] |
τιμωρίας
κρείσσων.
Νόμους
δὲ
ἔθηκε·
|
τῷ |
μεθύοντι,
ἐὰν
ἁμάρτῃ,
διπλῆν
εἶναι |
[1, 120] |
Ἔστι
καὶ
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον
|
τῷ |
μέτρῳ
τῷ
Φερεκρατείῳ·
Τὸν
κλεινὸν |
[1, 27] |
εἰσίν.
Συνεβίω
δὲ
καὶ
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ,
καθά
φησι
Μινύης. |
[1, 31] |
δέ
φασιν
ὑπὸ
Περιάνδρου
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ
πλοῖον
ἔμφορτον
ἀποσταλῆναι· |
[1, 95] |
πρώτῃ
ξένον
φησὶν
εἶναι
Θρασυβούλῳ
|
τῷ |
Μιλησίων
τυράννῳ.
~Φησὶ
δὲ
Ἀρίστιππος |
[1, 39] |
ἤδη
γηραιός.
Καὶ
αὐτοῦ
ἐπιγέγραπται
|
τῷ |
μνήματι·
Ἦ
ὀλίγον
τόδε
σῆμα, |
[1, 116] |
τε
ἐξ
Ὀλυμπίας
εἰς
Μεσσήνην
|
τῷ |
ξένῳ
Περιλάῳ
συμβουλεῦσαι
ἐξοικῆσαι
μετὰ |
[1, 89] |
ἧς
μέμνηται
καὶ
Κρατῖνος
ἐν
|
τῷ |
ὁμωνύμῳ
δράματι,
πληθυντικῶς
ἐπιγράψας.
Ἀλλὰ |
[1, 100] |
τὸ
ἄγος·
τὺ
δὲ
ἑκὼν
|
τῷ |
παιδί
με
ἄπο
θυμοῦ
ποιήσαις |
[1, 98] |
καὶ
Ἡρακλείδης
καὶ
Παμφίλη
ἐν
|
τῷ |
πέμπτῳ
τῶν
Ὑπομνημάτων
δύο
φασὶ |
[1, 94] |
φησιν
Ἡρακλείδης
ὁ
Ποντικὸς
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ἀρχῆς,
παῖδας
ἐξ
αὐτῆς |
[1, 29] |
ἐκαλεῖτο,
καθά
φησιν
Ἔλευσις
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
Ἀχιλλέως
καὶ
Ἀλέξων
ὁ |
[1, 32] |
πεμφθῆναι·
~διὰ
τί
δέ,
ἐν
|
τῷ |
περὶ
Βίαντος
λέξομεν.
Ἄλλοι
φασὶν |
[1, 38] |
τέταρτος
οὗ
μέμνηται
Δοῦρις
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ζωγραφίας·
πέμπτος
νεώτερος,
ἄδοξος, |
[1, 111] |
μετήλλαξεν,
ὥς
φησι
Φλέγων
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
μακροβίων
βιοὺς
ἔτη
ἑπτὰ |
[1, 112] |
φησι
Λόβων
ὁ
Ἀργεῖος
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
ποιητῶν.
Λέγεται
δὲ
καὶ |
[1, 118] |
αὑτὸν
δισκῆσαι.
Ἀριστόξενος
δ'
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
Πυθαγόρου
καὶ
τῶν
γνωρίμων |
[1, 42] |
Σκάβρα
Ἀργεῖον.
~Ἕρμιππος
δ'
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
τῶν
σοφῶν
ἑπτακαίδεκά
φησιν, |
[1, 60] |
συνεβούλευσεν,
ὥς
φησιν
Ἀπολλόδωρος
ἐν
|
τῷ |
Περὶ
τῶν
φιλοσόφων
αἱρέσεων,
τάδε· |
[1, 76] |
δὲ
Κυμαίων
πεμψάντων
τὸν
φονέα
|
τῷ |
Πιττακῷ,
μαθόντα
καὶ
ἀπολύσαντα
εἰπεῖν, |
[1, 110] |
ἂν
κατακλίνοι
αὐτῶν
ἕκαστον,
θύειν
|
τῷ |
προσήκοντι
θεῷ·
καὶ
οὕτω
λῆξαι |
[1, 108] |
γὰρ
αὐτοῦ
καὶ
οὗτος
ἐν
|
τῷ |
Πρωταγόρᾳ,
ἀντὶ
Περιάνδρου
θεὶς
αὐτόν. |
[1, 39] |
παρ'
ἡμῖν
ἐς
αὐτὸν
ἐν
|
τῷ |
πρώτῳ
τῶν
Ἐπιγραμμάτων
ἢ
Παμμέτρῳ |
[1, 99] |
Περίανδρος
τοῖς
Σοφοῖς.
Πολλὰ
χάρις
|
τῷ |
Πυθοῖ
Ἀπόλλωνι
τοῦ
εἰς
ἓν |
[1, 32] |
ἑκατέρωθεν
πιπτόντων
ἐκπίπτει
χρησμὸς
δοῦναι
|
τῷ |
σοφωτάτῳ·
καὶ
ἀμφότεροι
συνῄνεσαν
Θαλῇ. |
[1, 29] |
βασιλέως
ποτήριον
χρυσοῦν,
ὅπως
δῷ
|
τῷ |
σοφωτάτῳ
τῶν
Ἑλλήνων·
τὸν
δὲ |
[1, 30] |
τῷ
Τρίποδι
Ἀργείους
ἆθλον
ἀρετῆς
|
τῷ |
σοφωτάτῳ
τῶν
Ἑλλήνων
τρίποδα
θεῖναι· |
[1, 30] |
οὕτω
περιενεχθῆναι.
Ἄνδρων
δ'
ἐν
|
τῷ |
Τρίποδι
Ἀργείους
ἆθλον
ἀρετῆς
τῷ |
[1, 62] |
τὴν
τεσσαρακοστὴν
ἕκτην
Ὀλυμπιάδα,
ἧς
|
τῷ |
τρίτῳ
ἔτει
ἦρξεν
Ἀθήνησι,
καθά |
[1, 79] |
Ὀλυμπιάδα·
ἐτελεύτησε
δ'
ἐπὶ
Ἀριστομένους
|
τῷ |
τρίτῳ
ἔτει
τῆς
πεντηκοστῆς
δευτέρας |
[1, 103] |
ὑβριζόντων,
τοὺς
ἀθλητὰς
τιμῶσιν
ἐπὶ
|
τῷ |
τύπτειν
ἀλλήλους.
Μαθὼν
τέτταρας
δακτύλους |
[1, 108] |
τὰ
αὐτοῦ
τινας
Πεισιστράτῳ
περιθεῖναι
|
τῷ |
τυράννῳ,
χωρὶς
Πλάτωνος
τοῦ
φιλοσόφου. |
[1, 84] |
τῶν
δικαστῶν
τὴν
ψῆφον
ἐνεγκόντων
|
τῷ |
ὑπὸ
τοῦ
Βίαντος
βοηθουμένῳ,
λυθέντος |
[1, 120] |
ἡμῶν
οὕτως
ἔχον
τῷ
μέτρῳ
|
τῷ |
Φερεκρατείῳ·
Τὸν
κλεινὸν
Φερεκύδην
ὃν |
[1, 51] |
τινας
τῶν
Ἀθηναίων
ἐγκατῴκισεν,
οἳ
|
τῷ |
χρόνῳ
τὴν
φωνὴν
ἀποξενωθέντες
σολοικίζειν |