Livre, par. |
[1, 85] |
ἑτάρου
τινός·
εἶτ'
ἀποκλινθεὶς
παιδὸς
|
ἐς |
ἀγκαλίδας
μακρὸν
ἔτεινεν
ὕπνον.
Ἐποίησε |
[1, 103] |
ἄκραντον
ἐνὶ
στομάτεσσιν
ἔχοντα
πτηνὸς
|
ἐς |
ἀθανάτους
ἥρπασεν
ὦκα
δόναξ.
Οὗτος |
[1, 43] |
τῶν
κεῖθι
ἱστορίην,
πλώσαντες
δὲ
|
ἐς |
Αἴγυπτον
ὁμιλήσοντες
τοῖς
ἐκείνῃ
ὅσοι |
[1, 39] |
ὅρη.
Ἔστι
καὶ
παρ'
ἡμῖν
|
ἐς |
αὐτὸν
ἐν
τῷ
πρώτῳ
τῶν |
[1, 50] |
δ'
ἐκ
μεγάλων
πόλις
ὄλλυται·
|
ἐς |
δὲ
μονάρχου
δῆμος
ἀιδρίῃ
δουλοσύνην |
[1, 33] |
πόντῳ,
ἐκ
πόλιος
πέμψητε
καὶ
|
ἐς |
δόμον
ἀνδρὸς
ἵκηται,
ὃς
σοφὸς |
[1, 44] |
~Σὺ
μέντοι
χωροφιλέων
ὀλίγα
φοιτέεις
|
ἐς |
Ἰωνίην,
οὐδέ
σε
ποθὴ
ἴσχει |
[1, 99] |
ἐλθόντας
εὑρεῖν.
Ἀξοῦντί
τε
καὶ
|
ἐς |
Κόρινθον
ταὶ
ἐμαὶ
ἐπιστολαί.
Ἐγὼν |
[1, 111] |
δοῦναι
αὐτῷ
καὶ
ναῦν
τὴν
|
ἐς |
Κρήτην
ἀπάξουσαν
αὐτόν.
Ὁ
δὲ |
[1, 43] |
ὁ
Ἀθηναῖος,
εἰ
πλώσαντες
μὲν
|
ἐς |
Κρήτην
κατὰ
τὴν
τῶν
κεῖθι |
[1, 113] |
δὲ
μὴ
ἀλᾶσθαι,
ἀλλ'
ἕρπε
|
ἐς |
Κρήτην
ποθ'
ἁμέ.
Τουτᾶ
γὰρ |
[1, 100] |
οὐδὲν
ὑπεκρινάμην·
ἀγαγὼν
δὲ
αὐτὸν
|
ἐς |
λήιον,
τοὺς
ὑπερφυέας
τῶν
ἀσταχύων |
[1, 81] |
Πιττακὸς
Κροίσῳ.
Κέλεαί
με
ἱκνέεσθαι
|
ἐς |
Λυδίην,
ὅπως
σοι
τὸν
ὄλβον |
[1, 49] |
βαιὸς
χρόνος
ἀστοῖς,
δείξει,
ἀληθείης
|
ἐς |
μέσον
ἐρχομένης.
~Τὰ
δὲ
περὶ |
[1, 80] |
Τὴν
δ'
ὀλίγην
ὡς
κεῖνος
|
ἐς |
οἰκίον
ἤγετο
νύμφην,
οὕτω
καὶ |
[1, 99] |
καὶ
ἄσμενοι
ὄψονται
Κορίνθιοι
φοιτεῦντας
|
ἐς |
οἶκον
τὸν
Περιάνδρου.
~Περίανδρος
Προκλεῖ. |
[1, 43] |
ἢ
ἐφ'
ὁποιοισοῦν
ἐπιτρέπειν
χρῆμα
|
ἐς |
οὐδὲν
ὄφελος.
Εἰ
δή
τοι |
[1, 63] |
ἀστάχυες.
Ψυχὴν
δ'
ἄξονες
εὐθὺς
|
ἐς |
οὐρανὸν
ἤγαγον·
εὖ
γὰρ
θῆκε |
[1, 113] |
κατασχέθῃ
τὰν
πόλιν,
οὐ
μὰν
|
ἐς |
παῖδας
τήνω
ἔλπομαι
τὸ
κράτος |
[1, 44] |
δέ
τοι
καὶ
Βίης
ἥκειν
|
ἐς |
Πριήνην·
σὺ
δὲ
εἰ
προσηνέστερόν |
[1, 47] |
ἀνὴρ
τῶν
Σαλαμιναφετῶν.
Εἶτα·
Ἴομεν
|
ἐς |
Σαλαμῖνα
μαχησόμενοι
περὶ
νήσου
ἱμερτῆς |
[1, 99] |
ὑμῶν
ἁλία
παρὰ
τὸν
Λυδὸν
|
ἐς |
Σάρδεις.
Ἤδη
ὦν
μὴ
ὀκνεῖτε |
[1, 105] |
Σκύθας
ἄνδρα
ἀμείνονα.
Ἥκω
γοῦν
|
ἐς |
Σάρδεις,
πρὸ
μεγάλου
ποιούμενος
ἐν |
[1, 81] |
Οὐδέν
τε
πλέον
ἄμμιν
ἱκομένοις
|
ἐς |
Σάρδις·
χρυσοῦ
γὰρ
οὐ
δεύμεθα, |
[1, 122] |
τοῖσιν
οἰκιήτῃσιν,
ἐπήν
με
καταθάψωσιν,
|
ἐς |
σὲ
τὴν
γραφὴν
ἐνέγκαι.
Σὺ |
[1, 105] |
δέομαι,
ἀλλ'
ἀπόχρη
με
ἐπανήκειν
|
ἐς |
Σκύθας
ἄνδρα
ἀμείνονα.
Ἥκω
γοῦν |
[1, 43] |
ἢν
κελεύῃς,
παρὰ
σὲ
ἀφίξομαι
|
ἐς |
Σῦρον.
Ἦ
γὰρ
ἂν
φρενήρεες |
[1, 122] |
κακοῦ.
Καὶ
προεῖπα
αὐτοῖσι
ἥκειν
|
ἐς |
τὴν
ὑστεραίην
ἐπὶ
τὰς
Φερεκύδεω |
[1, 43] |
μὲν
ἡ
γνώμη
τοι
δικαίη
|
ἐς |
τὸ
ξυνὸν
καταθέσθαι
γραφὴν
ἢ |
[1, 45] |
μακρὸν
ἂν
εἴη
διεξιέναι,
καὶ
|
ἐς |
τοὺς
ἄξονας
κατέθετο.
~Τὸ
δὲ |
[1, 43] |
λόγους
ἀμφὶ
τῶν
θείων
χρημάτων
|
ἐς |
τοὺς
Ἕλληνας
φαίνειν.
Καὶ
τάχα |
[1, 121] |
Φερεκύδην
ὃν
τίκτει
ποτὲ
Σύρος
|
~ἐς |
φθεῖρας
λόγος
ἐστὶν
ἀλλάξαι
τὸ |