Livre, chapitre
[2, 12]	οὐ κινεῖται, τὰ δ´ ἐγγὺς	ὀλίγας	κινήσεις· οὐ γὰρ ἀφικνεῖται πρὸς
[2, 14]	περιφερείας, εἰς τετταράκοντα λέγουσιν εἶναι	μυριάδας.	Ἐξ ὧν τεκμαιρομένοις οὐ μόνον
[2, 7]	ἐκπυροῦται οὕτως ὥστε τήκεσθαι τὰς	μολυβδίδας,	καὶ ἐπείπερ αὐτὰ ἐκπυροῦται, ἀνάγκη
[2, 2]	τὸ ἄνω πρὸς τὰς ἄλλας	ἰδέας.	Διά τε δὴ τὸ παραλείπειν
[2, 1]	ἄπονος διὰ τὸ μηδεμιᾶς προσδεῖσθαι	βιαίας	ἀνάγκης, ἣ κατέχει κωλύουσα φέρεσθαι
[2, 12]	σώματα κινοῦσιν αἱ πρὸ τῆς	τελευταίας	καὶ τῆς ἓν ἄστρον ἐχούσης·
[2, 9]	τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον εἶναι τῆς	βίας.	Ἀλλ´ εὐλόγως οὔτ´ ἀκούομεν οὔτε
[2, 1]	γὰρ καὶ τὴν κίνησιν μετὰ	βίας	οὖσαν, εἴπερ κινεῖ φέρεσθαι πεφυκότος
[2, 12]	δ´ ἄλλων χωρὶς ἕκαστον εἴληφεν	ἰδίας	κινήσεις, δι´ ἓν μὲν ἄν
[2, 5]	δόξειεν εἶναι σημεῖον ἢ πολλῆς	εὐηθείας	ἢ πολλῆς προθυμίας. Οὐ μὴν
[2, 14]	τὴν φοράν· νῦν δ´ ἐπ´	εὐθείας	πάντα φέρεται πρὸς τὸ μέσον.
[2, 5]	δὲ καθάπερ τῶν ἐπὶ τῆς	εὐθείας	φορῶν ἡ πρὸς τὸν ἄνω
[2, 8]	κινούμενα μὲν δι´ αὑτῶν τὰς	οἰκείας	κινεῖσθαι κινήσεις εὔλογον, ταύτας δ´
[2, 1]	δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς τῆς	οἰκείας	ῥοπῆς ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον χρόνον,
[2, 14]	ὑπολαμβάνοντας συνάπτειν τὸν περὶ τὰς	Ἡρακλείας	στήλας τόπον τῷ περὶ τὴν
[2, 4]	σφαῖραν ὡς οὐκ ἔχουσαν πλείους	ἐπιφανείας	ἢ μίαν· ἡ γὰρ εἰς
[2, 14]	τὸ μέγεθος ἀναλογίζεσθαι πειρῶνται τῆς	περιφερείας,	εἰς τετταράκοντα λέγουσιν εἶναι μυριάδας.
[2, 13]	τὴν γῆν καὶ τὸ τῆς	περιφερείας	μέγεθος, ὡς ἐν τοῖς φαινομένοις
[2, 1]	ἔτι δ´ ἀπαθὴς πάσης θνητῆς	δυσχερείας	ἐστίν, πρὸς δὲ τούτοις ἄπονος
[2, 4]	γραμμῶν, τὸ δὲ περιφερόγραμμον ὑπὸ	μιᾶς.	Ἐπεὶ δὲ πρότερον (τῇ φύσει)
[2, 12]	πρῶτος οὐρανὸς εὐθὺς τυγχάνει διὰ	μιᾶς	κινήσεως. Τὰ δ´ ἐν μέσῳ
[2, 12]	δ´ ἐγγύτατα διὰ ὀλίγης καὶ	μιᾶς,	τοῖς δὲ πορρωτέρω διὰ πλειόνων,
[2, 14]	ὑπολειπόμενα φαίνεται καὶ κινούμενα πλείους	μιᾶς	(φορὰς ἔξω τῆς πρώτης, ὥστε
[2, 1]	δὲ τούτοις ἄπονος διὰ τὸ	μηδεμιᾶς	προσδεῖσθαι βιαίας ἀνάγκης, ἣ κατέχει
[2, 5]	ἢ πολλῆς εὐηθείας ἢ πολλῆς	προθυμίας.	Οὐ μὴν δίκαιόν γε πᾶσιν
[2, 14]	φέρεται τὰ βαρέα πρὸς ὁμοίας	γωνίας,	ἀλλ´ οὐ παρ´ ἄλληλα· τοῦτο
[2, 14]	ἄλληλα φέρεται ἀλλὰ πρὸς ὁμοίας	γωνίας,	ὥστε πρὸς ἓν τὸ μέσον
[2, 14]	πάντα φέρεται τὰ βαρέα πρὸς	ὁμοίας	γωνίας, ἀλλ´ οὐ παρ´ ἄλληλα·
[2, 14]	παρ´ ἄλληλα φέρεται ἀλλὰ πρὸς	ὁμοίας	γωνίας, ὥστε πρὸς ἓν τὸ
[2, 13]	ἀναγκαῖον ἐπελθεῖν· τάχα γὰρ ἀλυποτέρας	διανοίας	τὸ μὴ θαυμάζειν πῶς ποτε
[2, 12]	περὶ ὧν τὰς μεγίστας ἔχομεν	ἀπορίας.	Ἔστι δὲ πολλῶν ὄντων τοιούτων
[2, 13]	μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοκεῖν τῆς	ἀπορίας,	θαυμάσειεν ἄν τις. Οἱ μὲν
[2, 12]	ἀφικνεῖται κινήσεων. Περὶ δὲ τῆς	ἀπορίας	ὅτι κατὰ μὲν τὴν πρώτην
[2, 13]	μέχρι περ οὗ δυνατὸν τῆς	ἀπορίας.	Πᾶσι γὰρ ἡμῖν τοῦτο σύνηθες,
[2, 12]	τὸ φιλοσοφίας διψῆν καὶ μικρὰς	εὐπορίας	ἀγαπᾷ περὶ ὧν τὰς μεγίστας
[2, 2]	δὲ τέτταρας παρέλιπον οὐθὲν ἧττον	κυρίας	οὔσας· οὐθὲν γὰρ ἐλάττω διαφορὰν
[2, 1]	ῥοπὴν (εἰς πίστιν περὶ τῆς	ἀθανασίας	αὐτοῦ καὶ τῆς ἀϊδιότητος. Διόπερ
[2, 14]	δὲ διὰ τῆς τῶν ἄστρων	φαντασίας	οὐ μόνον φανερὸν ὅτι περιφερής,
[2, 13]	φαινόμενα τοὺς λόγους καὶ τὰς	αἰτίας	ζητοῦντες, ἀλλὰ πρός τινας λόγους
[2, 14]	ἀκίνητον, διά τε τὰς εἰρημένας	αἰτίας,	καὶ διότι τὰ βίᾳ ῥιπτούμενα
[2, 13]	μὲν οὖν πλεῖστοι περὶ τὰς	αἰτίας	ταύτας διατρίβουσιν· εἰσὶ δέ τινες
[2, 2]	τῆς κινήσεώς ἐστι διὰ τὸ	ἐναντίας	εἶναι τὰς φοράς, ὥστε συμβαίνειν
[2, 12]	θράσους, εἴ τις διὰ τὸ	φιλοσοφίας	διψῆν καὶ μικρὰς εὐπορίας ἀγαπᾷ
[2, 5]	καρτερώτερον. Τὰς μὲν οὖν ἀκριβεστέρας	ἀνάγκας,	ὅταν (τις ἐπιτύχῃ, τότε χάριν
[2, 14]	συνάπτειν τὸν περὶ τὰς Ἡρακλείας	στήλας	τόπον τῷ περὶ τὴν Ἰνδικήν,
[2, 12]	εἶναι τῆς πρώτης πρὸς τὰς	ἄλλας,	εἴη δ´ ἂν ἥδε συμβαίνουσα
[2, 2]	ἀρχῆς τὸ ἄνω πρὸς τὰς	ἄλλας	ἰδέας. Διά τε δὴ τὸ
[2, 12]	Αἰγύπτιοι καὶ Βαβυλώνιοι, παρ´ ὧν	πολλὰς	πίστεις ἔχομεν περὶ ἑκάστου τῶν
[2, 12]	σώματα, τῷ δ´ ἑνὶ σώματι	πολλὰς	φοράς. Καὶ ἔτι διὰ τόδε
[2, 2]	οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι γὰρ	ἡμᾶς	ἄνω ποιοῦσι καὶ ἐν τῷ
[2, 2]	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν πρὸς	ἡμᾶς	ἐπαναφέροντες· ἢ γὰρ κατὰ τὰ
[2, 13]	ἥ γε δίνη πλησιάζει πρὸς	ἡμᾶς.	(Ἔτι δὲ καὶ τὸ πῦρ
[2, 2]	εἶναι τὰς φοράς, ὥστε συμβαίνειν	ἡμᾶς	μὲν εἶναι πρὸς τῇ ἀρχῇ,
[2, 9]	ἄλογον δοκεῖ τὸ μὴ συνακούειν	ἡμᾶς	τῆς φωνῆς ταύτης, αἴτιον τούτου
[2, 2]	δὲ πόλων ὁ μὲν ὑπὲρ	ἡμᾶς	φαινόμενος τὸ κάτω μέρος ἐστίν,
[2, 4]	ἔχον τὰς ἐκ τοῦ μέσου	γραμμάς,	οἷον φακοειδὲς ἢ ᾠοειδές· ἐν
[2, 14]	ἐκλείψεις τοιαύτας ἂν εἶχον τὰς	ἀποτομάς·	νῦν γὰρ ἐν μὲν τοῖς
[2, 12]	πλεῖον σύνεσιν, καίπερ μικρὰς ἔχοντας	ἀφορμὰς	καὶ τοσαύτην ἀπόστασιν ἀπέχοντας τῶν
[2, 14]	καὶ ἀκίνητον, διά τε τὰς	εἰρημένας	αἰτίας, καὶ διότι τὰ βίᾳ
[2, 13]	τὰς αἰτίας ζητοῦντες, ἀλλὰ πρός	τινας	λόγους καὶ δόξας αὑτῶν τὰ
[2, 2]	ἄν τις θαυμάσειεν ὅτι δύο	μόνας	ταύτας ἀρχὰς ἔλεγον, τὸ δεξιὸν
[2, 13]	ἀλλὰ πρός τινας λόγους καὶ	δόξας	αὑτῶν τὰ φαινόμενα προσέλκοντες καὶ
[2, 1]	μὲν οὖν οὔτε γέγονεν ὁ	πᾶς	οὐρανὸς οὔτ´ ἐνδέχεται φθαρῆναι, καθάπερ
[2, 14]	συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι πάροδον καὶ	τροπὰς	τῶν ἐνδεδεμένων ἄστρων. Τοῦτο δ´
[2, 2]	καὶ τὸ ἀριστερόν, τὰς δὲ	τέτταρας	παρέλιπον οὐθὲν ἧττον κυρίας οὔσας·
[2, 1]	δὲ τοιαύτην ὥστε μηθὲν εἶναι	πέρας	αὐτῆς, ἀλλὰ μᾶλλον ταύτην τῶν
[2, 13]	δὲ τὸ περιέχον καὶ τὸ	πέρας	ἢ τὸ περαινόμενον· τὸ μὲν
[2, 1]	τὰς ἀτελεῖς καὶ τὰς ἐχούσας	πέρας	καὶ παῦλαν, αὐτὴ μὲν οὐδεμίαν
[2, 6]	μέσον· οὔτε γὰρ ἀρχὴ οὔτε	πέρας	οὔτε μέσον ἐστὶν αὐτῆς ἁπλῶς·
[2, 13]	μέσον, τὸ δ´ ὁρίζον τὸ	πέρας.	Τιμιώτερον δὲ τὸ περιέχον καὶ
[2, 1]	ἀλλὰ μᾶλλον ταύτην τῶν ἄλλων	πέρας·	τό τε γὰρ πέρας τῶν
[2, 13]	μὲν γῆς τιμιώτερον, τὸ δὲ	πέρας	τοῦ μεταξύ, τὸ δ´ ἔσχατον
[2, 1]	ἄλλων πέρας· τό τε γὰρ	πέρας	τῶν περιεχόντων ἐστί, καὶ αὕτη
[2, 13]	δ´ ἔσχατον καὶ τὸ μέσον	πέρας·	ὥστ´ ἐκ τούτων ἀναλογιζόμενοι οὐκ
[2, 8]	ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόστασιν τῆς	ἡμετέρας	ὄψεως· ἡ γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη
[2, 13]	πᾶσιν ἀναγκαῖον ἐπελθεῖν· τάχα γὰρ	ἀλυποτέρας	διανοίας τὸ μὴ θαυμάζειν πῶς
[2, 2]	τὸ ἀριστερόν, ἔτι πρότερον τὰς	προτέρας	ὑποληπτέον ὑπάρχειν ἀρχὰς ἐν αὐτῷ.
[2, 12]	δὲ καὶ περὶ τοὺς ἄλλους	ἀστέρας	λέγουσιν οἱ πάλαι τετηρηκότες ἐκ
[2, 8]	καὶ τοῦ στίλβειν φαίνεσθαι τοὺς	ἀστέρας	τοὺς ἐνδεδεμένους, τοὺς δὲ πλάνητας
[2, 5]	ἢ καρτερώτερον. Τὰς μὲν οὖν	ἀκριβεστέρας	ἀνάγκας, ὅταν (τις ἐπιτύχῃ, τότε
[2, 10]	μὲν εἶναι θάττους τὰς δὲ	βραδυτέρας·	ἐπεὶ γὰρ ὑπόκειται τὴν μὲν
[2, 10]	ταχίστην, τὰς δὲ τῶν ἄλλων	βραδυτέρας	τε καὶ πλείους (ἕκαστον γὰρ
[2, 2]	δὲ τοὐναντίον. Ἀλλὰ τῆς μὲν	δευτέρας	περιφορᾶς, οἷον τῆς τῶν πλανήτων,
[2, 2]	τε δὴ τὸ παραλείπειν τὰς	κυριωτέρας	ἀρχὰς δίκαιον αὐτοῖς ἐπιτιμᾶν, καὶ
[2, 6]	πᾶσαι παρὰ φύσιν εἰσίν, οἷον	γῆρας	καὶ φθίσις. Ὅλη γὰρ ἴσως
[2, 14]	ἔσχατον· τοῦτο δὲ τὸ σχῆμα	σφαίρας	ἐστίν. Οὐδὲν δὲ διοίσει πρὸς
[2, 13]	οἴονται ἐπὶ τοῦ μέσου τῆς	σφαίρας	κεῖσθαι αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ
[2, 14]	σχῆμα τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ	σφαίρας	οὐ μεγάλης· οὐ γὰρ ἂν
[2, 4]	τῶν πλανήτων ἅπτεται τῆς ἐπάνω	σφαίρας.	Ὥστε σφαιροειδὴς ἂν εἴη πᾶσα·
[2, 14]	τὸ μέγεθος οὐκ οὖσα μεγάλη·	μικρᾶς	γὰρ γιγνομένης μεταστάσεως ἡμῖν πρὸς
[2, 12]	διὰ τὸ φιλοσοφίας διψῆν καὶ	μικρὰς	εὐπορίας ἀγαπᾷ περὶ ὧν τὰς
[2, 12]	τὴν ἐπὶ πλεῖον σύνεσιν, καίπερ	μικρὰς	ἔχοντας ἀφορμὰς καὶ τοσαύτην ἀπόστασιν
[2, 13]	τὰς διαφοράς. Ἀναξιμένης δὲ καὶ	Ἀναξαγόρας	καὶ Δημόκριτος τὸ πλάτος αἴτιον
[2, 6]	καὶ ἀκμὴ καὶ ἄνεσις τῆς	φορᾶς·	ἅπασα γὰρ ἡ ἀνώμαλος φορὰ
[2, 13]	μονῆς ζητεῖν, περὶ δὲ τῆς	φορᾶς	αὐτῶν μὴ ζητεῖν, διὰ τίν´
[2, 14]	μὲν βίαν αἰτιῶνται τῆς κάτω	φορᾶς·	βέλτιον δὲ τιθέναι τἀληθές, καὶ
[2, 4]	ἔξω καὶ κενὸν εἶναι τῆς	φορᾶς,	διὰ τὸ μὴ τὴν αὐτὴν
[2, 6]	ἂν εἴη ἀεὶ ἐπίτασις τῆς	φορᾶς	(εἰ δὲ μὴ ἐπίτασις, οὐδ´
[2, 5]	οὐρανοῦ καὶ περὶ τῆς πρώτης	φορᾶς·	ἐν γὰρ τοῖς ὑποκάτω πλείους
[2, 14]	φαίνεται καὶ κινούμενα πλείους μιᾶς	(φορὰς	ἔξω τῆς πρώτης, ὥστε καὶ
[2, 12]	τῷ δ´ ἑνὶ σώματι πολλὰς	φοράς.	Καὶ ἔτι διὰ τόδε ἓν
[2, 12]	τὸ σχῆμα, περί τε τῆς	φορᾶς	καὶ τῆς τάξεως αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 12]	τὰ πλεῖον ἀπέχοντα τῆς πρώτης	φορᾶς	κινεῖται πλείους κινήσεις, ἀλλὰ τὰ
[2, 1]	ἔχειν τρόπον περὶ τῆς πρώτης	φορᾶς,	οὐ μόνον αὐτοῦ περὶ τῆς
[2, 6]	μή ἐστιν ἀκμὴ αὐτοῦ τῆς	φορᾶς,	οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη· ἡ
[2, 6]	ἀνὰ μέσον. Τῆς δὲ κύκλῳ	φορᾶς	οὐκ ἔστιν οὔτε ὅθεν οὔτε
[2, 7]	τοῦ ἀέρος ὑπὸ τῆς ἐκείνων	φορᾶς.	Πέφυκε γὰρ ἡ κίνησις ἐκπυροῦν
[2, 12]	πλανωμένων ἓν ὁτιοῦν πλείους φέρεται	φοράς.	Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει ἡ
[2, 1]	διὰ τὴν δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα	φορᾶς	τῆς οἰκείας ῥοπῆς ἔτι σώζεσθαι
[2, 14]	μέσου κειμένη φέρεται, δύο κινεῖσθαι	φοράς.	Τούτου δὲ συμβαίνοντος ἀναγκαῖον γίγνεσθαι
[2, 2]	διὰ τὸ ἐναντίας εἶναι τὰς	φοράς,	ὥστε συμβαίνειν ἡμᾶς μὲν εἶναι
[2, 13]	ἐκ τοῦ πάσας τεθεωρηκέναι τὰς	διαφοράς.	Ἀναξιμένης δὲ καὶ Ἀναξαγόρας καὶ
[2, 10]	ἐγγυτάτω τῆς ἁπλῆς καὶ πρώτης	περιφορᾶς	ἐν πλείστῳ χρόνῳ διιέναι τὸν
[2, 2]	τοῦ δ´ οὐρανοῦ ἀρχὴ τῆς	περιφορᾶς,	ὅθεν αἱ ἀνατολαὶ τῶν ἄστρων,
[2, 2]	τοὐναντίον. Ἀλλὰ τῆς μὲν δευτέρας	περιφορᾶς,	οἷον τῆς τῶν πλανήτων, ἡμεῖς
[2, 4]	δέδεικται δ´ ὅτι τῆς ἐσχάτης	περιφορᾶς	οὔτε κενόν ἐστιν ἔξωθεν οὔτε
[2, 2]	ὑπάρχειν τοῖς σώμασι τοῖς τελείοις	πάσας.	Ἔστι δὲ τὸ μὲν ἄνω
[2, 14]	μὲν τοῖς κατὰ μῆνα σχηματισμοῖς	πάσας	λαμβάνει τὰς διαιρέσεις (καὶ γὰρ
[2, 13]	τοῦτο δ´ ἐστὶν ἐκ τοῦ	πάσας	τεθεωρηκέναι τὰς διαφοράς. Ἀναξιμένης δὲ
[2, 4]	τι ἄλλο σχῆμα γένοιτο μὴ	ἴσας	ἔχον τὰς ἐκ τοῦ μέσου
[2, 13]	τὴν γῆν εἴ τις ἀφείη	μετεωρίσας,	οὐκ ἂν φέροιτο. Νῦν δ´
[2, 2]	τέτταρας παρέλιπον οὐθὲν ἧττον κυρίας	οὔσας·	οὐθὲν γὰρ ἐλάττω διαφορὰν ἔχει
[2, 1]	περιέχει τὰς ἀτελεῖς καὶ τὰς	ἐχούσας	πέρας καὶ παῦλαν, αὐτὴ μὲν
[2, 13]	τὰ φαινόμενα τοὺς λόγους καὶ	τὰς	αἰτίας ζητοῦντες, ἀλλὰ πρός τινας
[2, 13]	Οἱ μὲν οὖν πλεῖστοι περὶ	τὰς	αἰτίας ταύτας διατρίβουσιν· εἰσὶ δέ
[2, 12]	ὑπεροχὴν εἶναι τῆς πρώτης πρὸς	τὰς	ἄλλας, εἴη δ´ ἂν ἥδε
[2, 2]	δύναμιν ἀρχῆς τὸ ἄνω πρὸς	τὰς	ἄλλας ἰδέας. Διά τε δὴ
[2, 14]	σελήνης ἐκλείψεις τοιαύτας ἂν εἶχον	τὰς	ἀποτομάς· νῦν γὰρ ἐν μὲν
[2, 2]	τῷ τοῦ παντὸς σώματι ταύτας	τὰς	ἀρχάς. Εὐθὺς γὰρ πρῶτον, εἰ
[2, 1]	καὶ αὕτη τέλειος οὖσα περιέχει	τὰς	ἀτελεῖς καὶ τὰς ἐχούσας πέρας
[2, 10]	τῷ τὰς μὲν εἶναι θάττους	τὰς	δὲ βραδυτέρας· ἐπεὶ γὰρ ὑπόκειται
[2, 2]	τὸ δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν,	τὰς	δὲ τέτταρας παρέλιπον οὐθὲν ἧττον
[2, 10]	ἁπλῆν τ´ εἶναι (καὶ ταχίστην,	τὰς	δὲ τῶν ἄλλων βραδυτέρας τε
[2, 2]	Περὶ μὲν οὖν τῶν κατὰ	τὰς	δια (στάσεις τῶν μορίων καὶ
[2, 14]	κατὰ μῆνα σχηματισμοῖς πάσας λαμβάνει	τὰς	διαιρέσεις (καὶ γὰρ εὐθεῖα γίνεται
[2, 2]	καὶ τὸ ἀριστερόν· ταύτας γὰρ	τὰς	διαστάσεις εὔλογον ὑπάρχειν τοῖς σώμασι
[2, 13]	ἐστὶν ἐκ τοῦ πάσας τεθεωρηκέναι	τὰς	διαφοράς. Ἀναξιμένης δὲ καὶ Ἀναξαγόρας
[2, 14]	γῆν καὶ ἀκίνητον, διά τε	τὰς	εἰρημένας αἰτίας, καὶ διότι τὰ
[2, 4]	σχῆμα γένοιτο μὴ ἴσας ἔχον	τὰς	ἐκ τοῦ μέσου γραμμάς, οἷον
[2, 10]	Συμβαίνει δὲ κατὰ λόγον γίγνεσθαι	τὰς	ἑκάστου κινήσεις τοῖς ἀποστήμασι τῷ
[2, 14]	ἀμφίκυρτος καὶ κοίλη) περὶ δὲ	τὰς	ἐκλείψεις ἀεὶ κυρτὴν ἔχει τὴν
[2, 1]	οὖσα περιέχει τὰς ἀτελεῖς καὶ	τὰς	ἐχούσας πέρας καὶ παῦλαν, αὐτὴ
[2, 14]	τοὺς ὑπολαμβάνοντας συνάπτειν τὸν περὶ	τὰς	Ἡρακλείας στήλας τόπον τῷ περὶ
[2, 2]	βάθους. Ἔτι δ´ ἄλλως κατὰ	τὰς	κινήσεις· ἀρχὰς γὰρ ταύτας λέγω
[2, 2]	Διά τε δὴ τὸ παραλείπειν	τὰς	κυριωτέρας ἀρχὰς δίκαιον αὐτοῖς ἐπιτιμᾶν,
[2, 12]	μικρὰς εὐπορίας ἀγαπᾷ περὶ ὧν	τὰς	μεγίστας ἔχομεν ἀπορίας. Ἔστι δὲ
[2, 10]	ἑκάστου κινήσεις τοῖς ἀποστήμασι τῷ	τὰς	μὲν εἶναι θάττους τὰς δὲ
[2, 5]	πιστεύειν, πότερον ἀνθρωπίνως ἢ καρτερώτερον.	Τὰς	μὲν οὖν ἀκριβεστέρας ἀνάγκας, ὅταν
[2, 7]	αὐτὰ ἐκπυροῦται οὕτως ὥστε τήκεσθαι	τὰς	μολυβδίδας, καὶ ἐπείπερ αὐτὰ ἐκπυροῦται,
[2, 8]	ἐπεὶ κινούμενα μὲν δι´ αὑτῶν	τὰς	οἰκείας κινεῖσθαι κινήσεις εὔλογον, ταύτας
[2, 13]	ἐγένετο φιλοσόφημα πᾶσιν· τὸ δὲ	τὰς	περὶ τούτου λύσεις μὴ μᾶλλον
[2, 2]	καὶ τὸ ἀριστερόν, ἔτι πρότερον	τὰς	προτέρας ὑποληπτέον ὑπάρχειν ἀρχὰς ἐν
[2, 13]	τῆς γῆς. Διὸ καὶ τὰς	τῆς	σελήνης ἐκλείψεις πλείους ἢ τὰς
[2, 9]	μέγεθος. Ὑποθέμενοι δὲ ταῦτα καὶ	τὰς	ταχυτῆτας ἐκ τῶν ἀποστάσεων ἔχειν
[2, 13]	ἐπιπρόσθησιν τῆς γῆς. Διὸ καὶ	τὰς	τῆς σελήνης ἐκλείψεις πλείους ἢ
[2, 13]	τῆς σελήνης ἐκλείψεις πλείους ἢ	τὰς	τοῦ ἡλίου γίγνεσθαί φασιν· τῶν
[2, 2]	περὶ τούτων ἐν τοῖς περὶ	τὰς	τῶν ζῴων κινήσεις διὰ τὸ
[2, 2]	ἐστι διὰ τὸ ἐναντίας εἶναι	τὰς	φοράς, ὥστε συμβαίνειν ἡμᾶς μὲν
[2, 8]	ἀστέρας τοὺς ἐνδεδεμένους, τοὺς δὲ	πλάνητας	μὴ στίλβειν· οἱ μὲν γὰρ
[2, 9]	Ὑποθέμενοι δὲ ταῦτα καὶ τὰς	ταχυτῆτας	ἐκ τῶν ἀποστάσεων ἔχειν τοὺς
[2, 14]	ἰδεῖν δ´ οὐ χαλεπὸν μικρὸν	ἐπιτείναντας,	καὶ διελόντας πῶς ἀξιοῦμεν ὁποσονοῦν
[2, 14]	ἀμφοτέρους τοὺς τόπους τοὺς ἐσχάτους	ὄντας	τὸ γένος αὐτῶν ἐστιν, ὡς
[2, 13]	Ὅλως δὲ πρὸς τοὺς οὕτω	λέγοντας	περὶ τῆς κινήσεως οὐ περὶ
[2, 12]	τὸ φαινόμενον, αἰδοῦς ἀξίαν εἶναι	νομίζοντας	τὴν προθυμίαν μᾶλλον ἢ θράσους,
[2, 14]	οὐ χαλεπὸν μικρὸν ἐπιτείναντας, καὶ	διελόντας	πῶς ἀξιοῦμεν ὁποσονοῦν μέγεθος φέρεσθαι
[2, 14]	μεθισταμένοις οὕτω βραχύ. Διὸ τοὺς	ὑπολαμβάνοντας	συνάπτειν τὸν περὶ τὰς Ἡρακλείας
[2, 8]	ἡ ὄψις· πρὸς δὲ τοὺς	μένοντας	κραδαίνεται διὰ τὸ μῆκος, ἀποτεινομένη
[2, 12]	ἐπὶ πλεῖον σύνεσιν, καίπερ μικρὰς	ἔχοντας	ἀφορμὰς καὶ τοσαύτην ἀπόστασιν ἀπέχοντας
[2, 12]	ἔχοντας ἀφορμὰς καὶ τοσαύτην ἀπόστασιν	ἀπέχοντας	τῶν περὶ αὐτὰ συμβαινόντων· ὅμως
[2, 12]	εὐπορίας ἀγαπᾷ περὶ ὧν τὰς	μεγίστας	ἔχομεν ἀπορίας. Ἔστι δὲ πολλῶν
[2, 12]	πλείους κινήσεις, ἀλλὰ τὰ μεταξὺ	πλείστας.	Εὔλογον γὰρ ἂν δόξειεν εἶναι
[2, 12]	μίαν κινουμένου φορὰν τὸ πλησιαίτατον	ἐλαχίστας	κινεῖσθαι κινήσεις, οἷον δύο, τὸ
[2, 14]	ἂν αἱ τῆς σελήνης ἐκλείψεις	τοιαύτας	ἂν εἶχον τὰς ἀποτομάς· νῦν
[2, 2]	τις θαυμάσειεν ὅτι δύο μόνας	ταύτας	ἀρχὰς ἔλεγον, τὸ δεξιὸν καὶ
[2, 2]	τὸ δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν·	ταύτας	γὰρ τὰς διαστάσεις εὔλογον ὑπάρχειν
[2, 8]	τὰς οἰκείας κινεῖσθαι κινήσεις εὔλογον,	ταύτας	δ´ οὐ φαίνεται κινούμενα, δῆλον
[2, 13]	οὖν πλεῖστοι περὶ τὰς αἰτίας	ταύτας	διατρίβουσιν· εἰσὶ δέ τινες οἳ
[2, 2]	δίκαιον αὐτοῖς ἐπιτιμᾶν, καὶ διότι	ταύτας	ἐν ἅπασιν ὁμοίως ἐνόμιζον ὑπάρχειν.
[2, 2]	κατὰ τὰς κινήσεις· ἀρχὰς γὰρ	ταύτας	λέγω ὅθεν ἄρχονται πρῶτον αἱ
[2, 2]	προσάπτειν τῷ τοῦ παντὸς σώματι	ταύτας	τὰς ἀρχάς. Εὐθὺς γὰρ πρῶτον,
[2, 2]	δ´ ἄλλως κατὰ τὰς κινήσεις·	ἀρχὰς	γὰρ ταύτας λέγω ὅθεν ἄρχονται
[2, 2]	δὴ τὸ παραλείπειν τὰς κυριωτέρας	ἀρχὰς	δίκαιον αὐτοῖς ἐπιτιμᾶν, καὶ διότι
[2, 2]	θαυμάσειεν ὅτι δύο μόνας ταύτας	ἀρχὰς	ἔλεγον, τὸ δεξιὸν καὶ τὸ
[2, 2]	πρότερον τὰς προτέρας ὑποληπτέον ὑπάρχειν	ἀρχὰς	ἐν αὐτῷ. Διώρισται μὲν οὖν
[2, 2]	τοῦ παντὸς σώματι ταύτας τὰς	ἀρχάς.	Εὐθὺς γὰρ πρῶτον, εἰ τὸ
[2, 8]	τιμίων ὑπεριδεῖν, ἀλλ´ ἔοικεν ὥσπερ	ἐπίτηδες	ἀφελεῖν πάντα δι´ ὧν ἐνεδέχετο
[2, 4]	ἐκ τοῦ μέσου γραμμάς, οἷον	φακοειδὲς	ἢ ᾠοειδές· ἐν ἅπασι γὰρ
[2, 4]	τὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ,	σφαιροειδὲς	ἂν εἴη τὸ τὴν κύκλῳ
[2, 14]	περὶ αὐτῆς. Σχῆμα δ´ ἔχειν	σφαιροειδὲς	ἀναγκαῖον αὐτήν· ἕκαστον γὰρ τῶν
[2, 14]	λόγον ἀναγκαῖον εἶναι τὸ σχῆμα	σφαιροειδὲς	αὐτῆς, καὶ ὅτι πάντα φέρεται
[2, 2]	δεῖ γὰρ ἀπορεῖν διὰ τὸ	σφαιροειδὲς	εἶναι τὸ σχῆμα τοῦ παντός,
[2, 4]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' Σχῆμα δ´ ἀνάγκη	σφαιροειδὲς	ἔχειν τὸν οὐρανόν· τοῦτο γὰρ
[2, 14]	δὲ πέφυκε πρὸς τὸ φύσει	σφαιροειδές.	Ἢ οὖν ἐστι σφαιροειδής, ἢ
[2, 4]	συνεχὲς ἢ κείμενον περὶ τὸ	σφαιροειδὲς	καὶ αὐτὸ τοιοῦτον ἀναγκαῖον εἶναι·
[2, 11]	δὲ σχῆμα τῶν ἄστρων ἑκάστου	σφαιροειδὲς	μάλιστ´ ἄν τις εὐλόγως ὑπολάβοι.
[2, 8]	αὑτῶν, εὐλόγως ἂν ἑκάτερον εἴη	σφαιροειδές·	οὕτω γὰρ μάλιστα τὸ μὲν
[2, 4]	τὸ γὰρ τῷ σφαιροειδεῖ συνεχὲς	σφαιροειδές.	Ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ πρὸς
[2, 4]	μέσου γραμμάς, οἷον φακοειδὲς ἢ	ᾠοειδές·	ἐν ἅπασι γὰρ συμβήσεται καὶ
[2, 13]	μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´	ἀληθές	ἐστι τὸ λεγόμενον. Κατὰ συμβεβηκὸς
[2, 6]	χρόνῳ δυνατόν) εἰ οὖν τοῦτ´	ἀληθές,	οὐκ ἂν εἴη ἀεὶ ἐπίτασις
[2, 13]	Κατὰ συμβεβηκὸς μέντοι τοῦτό γ´	ἀληθές,	ὡς ἀναγκαῖον μένειν ἐπὶ τοῦ
[2, 9]	εἰπόντων, οὐ μὴν οὕτως ἔχει	τἀληθές.	Δοκεῖ γάρ τισιν ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 14]	κάτω φορᾶς· βέλτιον δὲ τιθέναι	τἀληθές,	καὶ φάναι τοῦτο συμβαίνειν διὰ
[2, 13]	ἀπορίας. Πᾶσι γὰρ ἡμῖν τοῦτο	σύνηθες,	μὴ πρὸς τὸ πρᾶγμα ποιεῖσθαι
[2, 6]	καὶ ἐν ποίοις σχήμασι καὶ	τίνες	αἱ κινήσεις αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ζ'
[2, 14]	ὃν καὶ τῶν φυσιολόγων λέγουσί	τινες	γενέσθαι. Πλὴν ἐκεῖνοι μὲν βίαν
[2, 2]	νῦν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπειδὴ δέ	τινές	εἰσιν οἵ φασιν εἶναί τι
[2, 13]	αἰτίας ταύτας διατρίβουσιν· εἰσὶ δέ	τινες	οἳ διὰ τὴν ὁμοιότητά φασιν
[2, 13]	τόπου τῆς γῆς ταύτην ἔχουσί	τινες	τὴν δόξαν, ὁμοίως δὲ καὶ
[2, 1]	οὐρανὸς οὔτ´ ἐνδέχεται φθαρῆναι, καθάπερ	τινές	φασιν αὐτόν, ἀλλ´ ἔστιν εἷς
[2, 14]	ἔνιοι γὰρ ἐν Αἰγύπτῳ μὲν	ἀστέρες	ὁρῶνται καὶ περὶ Κύπρον, ἐν
[2, 14]	οὐ μόνον ἐκ τούτων δῆλον	περιφερὲς	ὂν τὸ σχῆμα τῆς γῆς,
[2, 8]	μὴ στίλβειν· οἱ μὲν γὰρ	πλάνητες	ἐγγύς εἰσιν, ὥστ´ ἐγκρατὴς οὖσα
[2, 13]	δίνησιν· ταύτην γὰρ τὴν αἰτίαν	πάντες	λέγουσιν ἐκ τῶν ἐν τοῖς
[2, 13]	δίνης. Διὸ δὴ τὴν γῆν	πάντες	ὅσοι τὸν οὐρανὸν γεννῶσιν, ἐπὶ
[2, 9]	τὸ πᾶν εἴτε πυρός, ὥσπερ	πάντες	φασίν, ἀναγκαῖον ποιεῖν ὑπερφυᾶ τῷ
[2, 8]	τόπον, ὅπερ φαίνεταί τε καὶ	πάντες	φασίν. Ἔτι δὲ πάντα μὲν
[2, 13]	τῆς θέσεως οὐ τὴν αὐτὴν	ἅπαντες	ἔχουσι δόξαν, ἀλλὰ τῶν πλείστων
[2, 13]	οὐ γὰρ τὸν αὐτὸν τρόπον	ἅπαντες	ὑπολαμβάνουσιν, ἀλλ´ ὅσοι μὲν μηδ´
[2, 1]	ἐοίκασι γὰρ καὶ τοῦτον οἱ	συστήσαντες	τὸν λόγον τὴν αὐτὴν ἔχειν
[2, 14]	οἱ δ´ ἐπὶ τοῦ μέσου	θέντες	ἴλλεσθαι καὶ κινεῖσθαί φασι περὶ
[2, 13]	φασιν, ἐπ´ ἄπειρον αὐτὴν ἐρριζῶσθαι	λέγοντες,	ὥσπερ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος, ἵνα
[2, 13]	καὶ δόξας αὑτῶν τὰ φαινόμενα	προσέλκοντες	καὶ πειρώμενοι συγκοσμεῖν. Πολλοῖς δ´
[2, 7]	πέφυκεν· ὥσπερ γὰρ οἱ πύρινα	φάσκοντες	εἶναι διὰ τοῦτο λέγουσιν, ὅτι
[2, 9]	πάσχειν χωρὶς αἰσθήσεως. Οἱ γὰρ	ὑπερβάλλοντες	ψόφοι διακναίουσι καὶ τῶν ἀψύχων
[2, 2]	καὶ τὸ ἀριστερὸν πρὸς ἡμᾶς	ἐπαναφέροντες·	ἢ γὰρ κατὰ τὰ ἡμέτερα
[2, 2]	ἄνω. Καὶ οἱ μὲν ἐκεῖ	οἰκοῦντες	ἐν τῷ ἄνω εἰσὶν ἡμισφαιρίῳ
[2, 4]	στερεοῖς. Ἔτι δὲ καὶ οἱ	διαιροῦντες	εἰς ἐπίπεδα καὶ ἐξ ἐπιπέδων
[2, 13]	τοὺς λόγους καὶ τὰς αἰτίας	ζητοῦντες,	ἀλλὰ πρός τινας λόγους καὶ
[2, 13]	Κολοφώνιος, ἵνα μὴ πράγματ´ ἔχωσι	ζητοῦντες	τὴν αἰτίαν· διὸ καὶ Ἐμπεδοκλῆς
[2, 4]	καὶ ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα	γεννῶντες	μεμαρτυρηκέναι φαίνονται τούτοις· μόνην γὰρ
[2, 12]	ἄλλους ἀστέρας λέγουσιν οἱ πάλαι	τετηρηκότες	ἐκ πλείστων ἐτῶν Αἰγύπτιοι καὶ
[2, 8]	τῶν κύκλων· ἕκαστον γὰρ δὴ	ὁμοταχὲς	ἔσται τῷ κύκλῳ καθ´ ὃν
[2, 4]	κύκλῳ περιφερόμενον φοράν. Καὶ τὸ	συνεχὲς	ἄρα ἐκείνῳ· τὸ γὰρ τῷ
[2, 4]	ἐστιν, τὸ δὲ τῷ σφαιροειδεῖ	συνεχὲς	ἢ κείμενον περὶ τὸ σφαιροειδὲς
[2, 9]	ποιεῖ ψόφον· ἐν φερομένῳ δὲ	συνεχὲς	καὶ μὴ ποιοῦν πληγὴν ἀδύνατον
[2, 8]	τοῦτο συμβήσεται καὶ ὅτι δέδεικται	συνεχὲς	ὂν τὸ ὅλον. Ἔτι δ´
[2, 4]	ἐκείνῳ· τὸ γὰρ τῷ σφαιροειδεῖ	συνεχὲς	σφαιροειδές. Ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ
[2, 4]	ἀχθεῖσα ἐπὶ τὴν βάσιν, ἐφ´	ἧς	ΑΔ, ἐλάττων ἐστὶ τῶν ἐκ
[2, 4]	ἡ ΑΓ, καὶ ἐπεζεύχθω ἐφ´	ἧς	ΒΓ. Ἡ οὖν ἀχθεῖσα ἐπὶ
[2, 4]	ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ´	ἧς	ΒΕΓ. Ὅτι μὲν οὖν σφαιροειδής
[2, 13]	κυκλοτερῆ τὸν ὄγκον εἶναι τῆς	γῆς·	ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι, καὶ φασὶ
[2, 14]	τὸν ὄγκον ἀναγκαῖον εἶναι τῆς	γῆς,	ἀλλὰ καὶ μὴ μέγαν πρὸς
[2, 14]	περιφερὲς ὂν τὸ σχῆμα τῆς	γῆς,	ἀλλὰ καὶ σφαίρας οὐ μεγάλης·
[2, 13]	εἰρημένον οὐκ ἴδιόν ἐστι τῆς	γῆς.	Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἀναγκαῖον. Οὐ
[2, 14]	τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν, ἡ τῆς	γῆς	ἂν εἴη περιφέρεια τοῦ σχήματος
[2, 13]	ποτε μικρὸν μὲν μόριον τῆς	γῆς,	ἂν μετεωρισθὲν ἀφεθῇ, φέρεται καὶ
[2, 14]	ἐστι μέσον, ἢ διότι τῆς	γῆς.	Ἀνάγκη δὴ πρὸς τὸ τοῦ
[2, 13]	πρὸς τὸ μέσον ἴδιον τῆς	γῆς.	(Ἄτοπον δὲ καὶ τοῦτο μὲν
[2, 13]	ἄδηλα διὰ τὴν ἐπιπρόσθησιν τῆς	γῆς.	Διὸ καὶ τὰς τῆς σελήνης
[2, 13]	ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω τῆς	γῆς	εἶναί φασιν, ἐπ´ ἄπειρον αὐτὴν
[2, 13]	ΙΓ' Λοιπὸν δὲ περὶ τῆς	γῆς	εἰπεῖν, οὗ τε τυγχάνει κειμένη,
[2, 14]	ἐπείπερ ἐκλείπει διὰ τὴν τῆς	γῆς	ἐπιπρόσθησιν, ἡ τῆς γῆς ἂν
[2, 13]	μὴ πλατὺ τὸ σχῆμα τῆς	γῆς	ἐστι, διὰ τοῦτο μὲν οὐκ
[2, 14]	οὐ γὰρ αὐτῆς γε τῆς	γῆς	ἐστιν· καὶ γὰρ ἂν τῶν
[2, 14]	δὲ ταὐτὸ μέσον εἶναι τῆς	γῆς	καὶ τοῦ παντός· φέρεται γὰρ
[2, 13]	αὐτὸν λόγον ὄντα περὶ τῆς	γῆς	καὶ τοῦ ὕδατος τοῦ ὀχοῦντος
[2, 14]	ἔχοντα καὶ τὰ μόρια τῆς	γῆς	κατὰ φύσιν· πότερον ὅτι τοῦ
[2, 14]	γὰρ καὶ ἐπὶ τὸ τῆς	γῆς	μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός, ᾗ
[2, 14]	φέρεται καὶ πρὸς τὸ τῆς	γῆς	μέσον, σημεῖον ὅτι τὰ φερόμενα
[2, 8]	ἠρεμεῖν ἀδύνατον ἠρεμούσης γε τῆς	γῆς·	οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο τὰ
[2, 14]	τυχόντος ἢ ἐπὶ ὅλης τῆς	γῆς·	οὐ γὰρ διὰ μικρότητα ἢ
[2, 13]	λόγον, εἰ μὴ φύσει τῆς	γῆς	οὗτος ὁ τόπος ἦν. Ὅσα
[2, 14]	ἐπὶ τοῦ μέσου κειμένης τῆς	γῆς.	Περὶ μὲν οὖν τοῦ τόπου
[2, 14]	τοῦ μέσου καὶ σφαιροειδοῦς τῆς	γῆς	πολλαπλάσιον βάρος ἐπιγένοιτο πρὸς θάτερον
[2, 13]	δίνησιν ἐφέρετο τὰ μόρια τῆς	γῆς	πρὸς τὸ μέσον· νῦν δὲ
[2, 13]	μὲν οὖν τοῦ τόπου τῆς	γῆς	ταύτην ἔχουσί τινες τὴν δόξαν,
[2, 13]	εἰπὼν ὡς εἴ περ ἀπείρονα	γῆς	τε βάθη καὶ δαψιλὸς αἰθήρ,
[2, 13]	χώραν, εἶναι δὲ πῦρ μὲν	γῆς	τιμιώτερον, τὸ δὲ πέρας τοῦ
[2, 13]	ὥσπερ ἀὴρ ὕδατος κουφότερον, καὶ	γῆς	ὕδωρ· ὥστε πῶς οἷόν τε
[2, 14]	μέσον φέρεται, καὶ τὸ τῆς	γῆς.	Φανερὸν τοίνυν ὅτι ἀνάγκη ἐπὶ
[2, 13]	θᾶττον φερομένην ἢ τὴν τῆς	γῆς	φορὰν κωλύειν, καθάπερ τὸ ἐν
[2, 13]	ἀπόκρυψιν φαίνεται ποιούμενος ὑπὸ τῆς	γῆς,	ὡς δέον, εἴπερ ἦν σφαιροειδής,
[2, 14]	τοῦ ὅλου καὶ τὸ τῆς	γῆς·	ὥστε ἢ οὐ μενεῖ ἐπὶ
[2, 13]	μεγέθους πολλοῦ ἐναπολαμβάνεσθαι τοῦ τῆς	γῆς.	Ὥστε τοῦτο μὲν ὑπάρξει, κἂν
[2, 12]	πράξεως, τῷ δ´ ἐγγύτατα διὰ	ὀλίγης	καὶ μιᾶς, τοῖς δὲ πορρωτέρω
[2, 9]	πρὸς ἄλληλα γὰρ φωνῆς καὶ	σιγῆς	εἶναι τὴν διάγνωσιν· ὥστε καθάπερ
[2, 13]	δὲ πλατεῖα καὶ τὸ σχῆμα	τυμπανοειδής·	(ποιοῦνται δὲ τεκμήριον ὅτι δύνων
[2, 11]	καὶ φθίνουσα τὰ μὲν πλεῖστα	μηνοειδὴς	ἢ ἀμφίκυρτος, ἅπαξ δὲ διχότομος.
[2, 4]	ἅπτεται τῆς ἐπάνω σφαίρας. Ὥστε	σφαιροειδὴς	ἂν εἴη πᾶσα· πάντα γὰρ
[2, 4]	ἐκ τοῦ κέντρου ἁπτομένη περιφερής·	σφαιροειδὴς	ἄρα ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια,
[2, 14]	ἐστι σφαιροειδής, ἢ φύσει γε	σφαιροειδής.	Δεῖ δ´ ἕκαστον λέγειν τοιοῦτον
[2, 8]	δόξειεν ὅ τε (ὅλος οὐρανὸς	σφαιροειδὴς	εἶναι καὶ ἕκαστον τῶν ἄστρων.
[2, 4]	ἧς ΒΕΓ. Ὅτι μὲν οὖν	σφαιροειδής	ἐστιν ὁ κόσμος, δῆλον ἐκ
[2, 4]	διὰ τοῦτο φανερὸν εἴη ὅτι	σφαιροειδής	ἐστιν ὁ οὐρανός. Ἀλλὰ μὴν
[2, 4]	(ἡ δὲ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια	σφαιροειδής	ἐστιν, τὸ δὲ τῷ σφαιροειδεῖ
[2, 14]	φύσει σφαιροειδές. Ἢ οὖν ἐστι	σφαιροειδής,	ἢ φύσει γε σφαιροειδής. Δεῖ
[2, 14]	τὸν τρόπον, ὥστε φανερὸν ὅτι	σφαιροειδὴς	ἡ γένεσις αὐτῆς, εἴτ´ ἀγένητος
[2, 13]	Ὥστε τοῦτο μὲν ὑπάρξει, κἂν	σφαιροειδὴς	μὲν ᾖ, τηλικαύτη δὲ τὸ
[2, 11]	τῶν περὶ τὴν ὄψιν ὅτι	σφαιροειδής·	οὐ γὰρ ἂν ἐγίνετο αὐξανομένη
[2, 14]	εἴη περιφέρεια τοῦ σχήματος αἰτία	σφαιροειδὴς	οὖσα. Ἔτι δὲ διὰ τῆς
[2, 13]	γῆς, ὡς δέον, εἴπερ ἦν	σφαιροειδής,	περιφερῆ γίνεσθαι τὴν ἀποτομήν, οὐ
[2, 13]	τοῖς μὲν γὰρ δοκεῖ εἶναι	σφαιροειδής,	τοῖς δὲ πλατεῖα καὶ τὸ
[2, 1]	ἄφθαρτος καὶ ἀγένητος, ἔτι δ´	ἀπαθὴς	πάσης θνητῆς δυσχερείας ἐστίν, πρὸς
[2, 1]	διὰ τὸ μηδεμιᾶς προσδεῖσθαι βιαίας	ἀνάγκης,	ἣ κατέχει κωλύουσα φέρεσθαι πεφυκότα
[2, 13]	ποιεῖσθαι τὴν κίνησιν· ὥστ´ ἐξ	ἀνάγκης	μένειν. Τοῦτο δὲ λέγεται κομψῶς
[2, 8]	οὐθαμῶς εὔλογον· εἴτε γὰρ ἐξ	ἀνάγκης	τὸ τὸν μείζω κύκλον φερόμενον
[2, 14]	γῆς, ἀλλὰ καὶ σφαίρας οὐ	μεγάλης·	οὐ γὰρ ἂν οὕτω ταχὺ
[2, 5]	δὲ τῆς κινήσεως αὐτοῦ, ὅτι	ὁμαλής	ἐστι καὶ οὐκ ἀνώμαλος, ἐφεξῆς
[2, 4]	τὸ εἶναι μόνη συνεχὴς καὶ	ὁμαλὴς	καὶ ἀΐδιος, ἐν ἑκάστῳ δὲ
[2, 12]	δὲ καὶ δρόμου δεῖ καὶ	πάλης	καὶ κονίσεως, πάλιν δ´ ἑτέρῳ
[2, 14]	ὁρίζων κύκλος, ὥστε τὰ (ὑπὲρ	κεφαλῆς	ἄστρα μεγάλην ἔχειν τὴν μεταβολήν,
[2, 13]	ζητοῦντες τὴν αἰτίαν· διὸ καὶ	Ἐμπεδοκλῆς	οὕτως ἐπέπληξεν, εἰπὼν ὡς εἴ
[2, 13]	αὐτῆς αἴτιον, οἱ δ´ ὥσπερ	Ἐμπεδοκλῆς,	τὴν τοῦ οὐρανοῦ φορὰν κύκλῳ
[2, 1]	ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον χρόνον, καθάπερ	Ἐμπεδοκλῆς	φησιν. Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ὑπὸ
[2, 5]	ἂν δόξειεν εἶναι σημεῖον ἢ	πολλῆς	εὐηθείας ἢ πολλῆς προθυμίας. Οὐ
[2, 5]	σημεῖον ἢ πολλῆς εὐηθείας ἢ	πολλῆς	προθυμίας. Οὐ μὴν δίκαιόν γε
[2, 14]	ἡ φορὰ τῶν μορίων καὶ	ὅλης	αὐτῆς ἡ κατὰ φύσιν ἐπὶ
[2, 14]	μορίου τοῦ τυχόντος ἢ ἐπὶ	ὅλης	τῆς γῆς· οὐ γὰρ διὰ
[2, 10]	ἤδη τὸ μὲν ἐγγυτάτω τῆς	ἁπλῆς	καὶ πρώτης περιφορᾶς ἐν πλείστῳ
[2, 2]	φαμεν. Δῆλον τοίνυν ὅτι ὁ	ἀφανὴς	πόλος ἐστὶ τὸ ἄνω. Καὶ
[2, 13]	ἄπειρον αὐτὴν ἐρριζῶσθαι λέγοντες, ὥσπερ	Ξενοφάνης	ὁ Κολοφώνιος, ἵνα μὴ πράγματ´
[2, 14]	τάξις, ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου	κειμένης	τῆς γῆς. Περὶ μὲν οὖν
[2, 13]	τοῦ πάσας τεθεωρηκέναι τὰς διαφοράς.	Ἀναξιμένης	δὲ καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Δημόκριτος
[2, 14]	οὐκ οὖσα μεγάλη· μικρᾶς γὰρ	γιγνομένης	μεταστάσεως ἡμῖν πρὸς μεσημβρίαν καὶ
[2, 14]	τὸ λεγόμενον ὥσπερ ἂν εἰ	γιγνομένης	τὸν τρόπον ὃν καὶ τῶν
[2, 13]	ἰσχυρῶς μὲν ὁμοίως δὲ πάντῃ	τεινομένης,	ὅτι οὐ διαρραγήσεται, καὶ τοῦ
[2, 7]	κυκλικοῦ σώματος σφαῖραν ὄντος ἀνάγκη	φερομένης	ἐκείνης ἐκθερμαίνεσθαι, καὶ ταύτῃ μάλιστα
[2, 8]	κυλιόμενον στρέφεσθαι ἀνάγκη, τῆς δὲ	σελήνης	ἀεὶ δῆλόν ἐστι τὸ καλούμενον
[2, 13]	γῆς. Διὸ καὶ τὰς τῆς	σελήνης	ἐκλείψεις πλείους ἢ τὰς τοῦ
[2, 14]	οὔτε γὰρ ἂν αἱ τῆς	σελήνης	ἐκλείψεις τοιαύτας ἂν εἶχον τὰς
[2, 9]	τάχει φερομένων· ἡλίου δὲ καὶ	σελήνης,	ἔτι τε τοσούτων τὸ πλῆθος
[2, 13]	βαρύτερα πρὸς τὸ μέσον τῆς	δίνης.	Διὸ δὴ τὴν γῆν πάντες
[2, 13]	αὐτὴν αἰτίαν. Καίτοι μήτε τῆς	δίνης	κωλυούσης μήτε τοῦ πλάτους, ἀλλ´
[2, 12]	σφαῖρα σῶμά τι τυγχάνει ὄν.	Ἐκείνης	ἂν οὖν κοινὸν εἴη τὸ
[2, 7]	σώματος σφαῖραν ὄντος ἀνάγκη φερομένης	ἐκείνης	ἐκθερμαίνεσθαι, καὶ ταύτῃ μάλιστα ᾗ
[2, 14]	τῶν εἰρημένων τὸ αἴτιον τῆς	μονῆς.	Εἰ γὰρ φύσει πέφυκε φέρεσθαι
[2, 13]	περὶ τῆς κινήσεως καὶ τῆς	μονῆς	εἰρημένοι τρόποι πολλοὶ τυγχάνουσιν. Τὸ
[2, 13]	αὐτοῖς περὶ τῆς τοῦ πυρὸς	μονῆς	ἐπὶ τῶν ἐσχάτων. Θαυμαστὸν δὲ
[2, 13]	καὶ τὸ περὶ μὲν τῆς	μονῆς	ζητεῖν, περὶ δὲ τῆς φορᾶς
[2, 13]	τίς αἰτία τῇ γῇ τῆς	μονῆς	ἦν; Οὐ γὰρ δὴ καὶ
[2, 14]	μὲν οὖν τοῦ τόπου καὶ	μονῆς	καὶ κινήσεως, ὃν τρόπον ἔχει,
[2, 13]	δόξαν, ὁμοίως δὲ καὶ περὶ	μονῆς	καὶ κινήσεως· οὐ γὰρ τὸν
[2, 13]	ὑπολαμβανόμενα καὶ περὶ τόπου καὶ	μονῆς	καὶ κινήσεως, σχεδὸν ταῦτ´ ἐστίν.
[2, 13]	οὐκ ἂν ἠρεμοῖ. Καίτοι τῆς	μονῆς	οὐ τὸ πλάτος αἴτιον ἐξ
[2, 1]	ἄσχολον εἶναι καὶ πάσης ἀπηλλαγμένην	ῥαστώνης	ἔμφρονος, εἴ γε μηδ´ ὥσπερ
[2, 9]	ἐναντίαν σιγήν· πρὸς ἄλληλα γὰρ	φωνῆς	καὶ σιγῆς εἶναι τὴν διάγνωσιν·
[2, 9]	τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς	φωνῆς	ταύτης, αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι
[2, 5]	ὁμαλής ἐστι καὶ οὐκ ἀνώμαλος,	ἐφεξῆς	ἂν εἴη τῶν εἰρημένων διελθεῖν.
[2, 1]	τὴν πίστιν, καὶ διὰ τῆς	δόξης	τῆς παρὰ τῶν ἄλλως λεγόντων
[2, 14]	τῶν μειζόνων τῇ προώσει τῆς	ῥοπῆς.	Εἴτ´ οὖν ἐγένετο, τοῦτον ἀναγκαῖον
[2, 1]	θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς τῆς οἰκείας	ῥοπῆς	ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον χρόνον, καθάπερ
[2, 14]	φαντασίας οὐ μόνον φανερὸν ὅτι	περιφερής,	ἀλλὰ καὶ τὸ μέγεθος οὐκ
[2, 4]	τῶν ἐκ τοῦ κέντρου ἁπτομένη	περιφερής·	σφαιροειδὴς ἄρα ἡ τοῦ ὕδατος
[2, 1]	κινεῖ συνεχῶς, ἄσχολον εἶναι καὶ	πάσης	ἀπηλλαγμένην ῥαστώνης ἔμφρονος, εἴ γε
[2, 1]	καὶ ἀγένητος, ἔτι δ´ ἀπαθὴς	πάσης	θνητῆς δυσχερείας ἐστίν, πρὸς δὲ
[2, 13]	αἰθήρ, ὡς διὰ πολλῶν δὴ	γλώσσης	ῥηθέντα ματαίως ἐκκέχυται στομάτων, ὀλίγον
[2, 14]	ἔχει τούτοις λύσιν· εἰ γὰρ	οὔσης	ἐπὶ τοῦ μέσου καὶ σφαιροειδοῦς
[2, 1]	μὴν οὐδ´ ὑπὸ ψυχῆς εὔλογον	ἀναγκαζούσης	μένειν ἀΐδιον· οὐδὲ γὰρ τῆς
[2, 8]	Ἀμφότερα μὲν τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον	ἠρεμούσης	γε τῆς γῆς· οὐ γὰρ
[2, 9]	αὐτῶν, ὥσπερ τὸ μέλλον ἔσεσθαι	προνοούσης	τῆς φύσεως, ὅτι μὴ τοῦτον
[2, 13]	αἰτίαν. Καίτοι μήτε τῆς δίνης	κωλυούσης	μήτε τοῦ πλάτους, ἀλλ´ ὑπείκοντος
[2, 12]	τελευταίας καὶ τῆς ἓν ἄστρον	ἐχούσης·	ἐν πολλαῖς γὰρ σφαίραις ἡ
[2, 9]	ὅτι μὴ τοῦτον τὸν τρόπον	ἐχούσης	τῆς κινήσεως οὐθὲν ἂν ἦν
[2, 1]	τοῦτο ῥοπὴν (εἰς πίστιν περὶ	τῆς	ἀθανασίας αὐτοῦ καὶ τῆς ἀϊδιότητος.
[2, 1]	περὶ τῆς ἀθανασίας αὐτοῦ καὶ	τῆς	ἀϊδιότητος. Διόπερ καλῶς ἔχει συμπείθειν
[2, 1]	φορᾶς, οὐ μόνον αὐτοῦ περὶ	τῆς	ἀϊδιότητος οὕτως ὑπολαβεῖν ἐμμελέστερον, ἀλλὰ
[2, 10]	εὔλογον ἤδη τὸ μὲν ἐγγυτάτω	τῆς	ἁπλῆς καὶ πρώτης περιφορᾶς ἐν
[2, 13]	μὴ μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοκεῖν	τῆς	ἀπορίας, θαυμάσειεν ἄν τις. Οἱ
[2, 12]	δ´ ἀφικνεῖται κινήσεων. Περὶ δὲ	τῆς	ἀπορίας ὅτι κατὰ μὲν τὴν
[2, 13]	οὐ μέχρι περ οὗ δυνατὸν	τῆς	ἀπορίας. Πᾶσι γὰρ ἡμῖν τοῦτο
[2, 10]	δὲ μεταξὺ κατὰ λόγον ἤδη	τῆς	ἀποστάσεως, ὥσπερ καὶ δεικνύουσιν οἱ
[2, 1]	ἂν ἀϊδιώτερον ᾖ, καὶ διαθέσεως	τῆς	ἀρίστης ἄμοιρον. Διόπερ οὔτε κατὰ
[2, 12]	γὰρ δεῖ τῆς ζωῆς καὶ	τῆς	ἀρχῆς ἑκάστης πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι
[2, 2]	αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ περὶ	τῆς	ἀρχῆς τοῦ κινεῖσθαι· καὶ γὰρ
[2, 1]	δ´ ἄλλων τῶν μὲν αἰτία	τῆς	ἀρχῆς, τῶν δὲ δεχομένη τὴν
[2, 9]	καὶ τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον εἶναι	τῆς	βίας. Ἀλλ´ εὐλόγως οὔτ´ ἀκούομεν
[2, 9]	σωμάτων τοὺς ὄγκους, οἷον ὁ	τῆς	βροντῆς διίστησι λίθους καὶ (τὰ
[2, 13]	μὴ κυκλοτερῆ τὸν ὄγκον εἶναι	τῆς	γῆς· ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι, καὶ
[2, 14]	σφαιροειδῆ τὸν ὄγκον ἀναγκαῖον εἶναι	τῆς	γῆς, ἀλλὰ καὶ μὴ μέγαν
[2, 14]	δῆλον περιφερὲς ὂν τὸ σχῆμα	τῆς	γῆς, ἀλλὰ καὶ σφαίρας οὐ
[2, 13]	γὰρ εἰρημένον οὐκ ἴδιόν ἐστι	τῆς	γῆς. Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἀναγκαῖον.
[2, 14]	τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν, ἡ	τῆς	γῆς ἂν εἴη περιφέρεια τοῦ
[2, 13]	πῶς ποτε μικρὸν μὲν μόριον	τῆς	γῆς, ἂν μετεωρισθὲν ἀφεθῇ, φέρεται
[2, 14]	παντός ἐστι μέσον, ἢ διότι	τῆς	γῆς. Ἀνάγκη δὴ πρὸς τὸ
[2, 13]	φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον ἴδιον	τῆς	γῆς. (Ἄτοπον δὲ καὶ τοῦτο
[2, 13]	ἡμῖν ἄδηλα διὰ τὴν ἐπιπρόσθησιν	τῆς	γῆς. Διὸ καὶ τὰς τῆς
[2, 13]	διὰ ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω	τῆς	γῆς εἶναί φασιν, ἐπ´ ἄπειρον
[2, 13]	~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' Λοιπὸν δὲ περὶ	τῆς	γῆς εἰπεῖν, οὗ τε τυγχάνει
[2, 14]	ὥστ´ ἐπείπερ ἐκλείπει διὰ τὴν	τῆς	γῆς ἐπιπρόσθησιν, ἡ τῆς γῆς
[2, 13]	εἰ μὴ πλατὺ τὸ σχῆμα	τῆς	γῆς ἐστι, διὰ τοῦτο μὲν
[2, 14]	κίνησιν· οὐ γὰρ αὐτῆς γε	τῆς	γῆς ἐστιν· καὶ γὰρ ἂν
[2, 14]	Συμβέβηκε δὲ ταὐτὸ μέσον εἶναι	τῆς	γῆς καὶ τοῦ παντός· φέρεται
[2, 13]	τὸν αὐτὸν λόγον ὄντα περὶ	τῆς	γῆς καὶ τοῦ ὕδατος τοῦ
[2, 14]	βάρος ἔχοντα καὶ τὰ μόρια	τῆς	γῆς κατὰ φύσιν· πότερον ὅτι
[2, 14]	φέρεται γὰρ καὶ ἐπὶ τὸ	τῆς	γῆς μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός,
[2, 14]	δὲ φέρεται καὶ πρὸς τὸ	τῆς	γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι τὰ
[2, 8]	τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον ἠρεμούσης γε	τῆς	γῆς· οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο
[2, 14]	τοῦ τυχόντος ἢ ἐπὶ ὅλης	τῆς	γῆς· οὐ γὰρ διὰ μικρότητα
[2, 13]	ὁμοιότητος λόγον, εἰ μὴ φύσει	τῆς	γῆς οὗτος ὁ τόπος ἦν.
[2, 14]	ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου κειμένης	τῆς	γῆς. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[2, 14]	ἐπὶ τοῦ μέσου καὶ σφαιροειδοῦς	τῆς	γῆς πολλαπλάσιον βάρος ἐπιγένοιτο πρὸς
[2, 13]	τὴν δίνησιν ἐφέρετο τὰ μόρια	τῆς	γῆς πρὸς τὸ μέσον· νῦν
[2, 13]	Περὶ μὲν οὖν τοῦ τόπου	τῆς	γῆς ταύτην ἔχουσί τινες τὴν
[2, 14]	τὸ μέσον φέρεται, καὶ τὸ	τῆς	γῆς. Φανερὸν τοίνυν ὅτι ἀνάγκη
[2, 13]	καὶ θᾶττον φερομένην ἢ τὴν	τῆς	γῆς φορὰν κωλύειν, καθάπερ τὸ
[2, 13]	τὴν ἀπόκρυψιν φαίνεται ποιούμενος ὑπὸ	τῆς	γῆς, ὡς δέον, εἴπερ ἦν
[2, 14]	μέσον τοῦ ὅλου καὶ τὸ	τῆς	γῆς· ὥστε ἢ οὐ μενεῖ
[2, 13]	ὑπὸ μεγέθους πολλοῦ ἐναπολαμβάνεσθαι τοῦ	τῆς	γῆς. Ὥστε τοῦτο μὲν ὑπάρξει,
[2, 6]	τοῖς δὲ ῥιπτουμένοις ἀνὰ μέσον.	Τῆς	δὲ κύκλῳ φορᾶς οὐκ ἔστιν
[2, 8]	μὲν γὰρ κυλιόμενον στρέφεσθαι ἀνάγκη,	τῆς	δὲ σελήνης ἀεὶ δῆλόν ἐστι
[2, 13]	ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν ἡμίσειαν ἀπεχόντων	τῆς	διαμέτρου. Ἔνιοι δὲ καὶ κειμένην
[2, 13]	καὶ βαρύτερα πρὸς τὸ μέσον	τῆς	δίνης. Διὸ δὴ τὴν γῆν
[2, 13]	τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Καίτοι μήτε	τῆς	δίνης κωλυούσης μήτε τοῦ πλάτους,
[2, 1]	λαμβάνειν τὴν πίστιν, καὶ διὰ	τῆς	δόξης τῆς παρὰ τῶν ἄλλως
[2, 5]	καὶ ἡ εἰς τὸ πρόσθεν	τῆς	εἰς τοὔπισθεν, ἔχει, εἴπερ καὶ
[2, 2]	διὰ τὸ τῆς φύσεως οἰκεῖα	τῆς	ἐκείνων εἶναι· φανερῶς γὰρ ἔν
[2, 7]	γίνεται παρεκτριβομένου τοῦ ἀέρος ὑπὸ	τῆς	ἐκείνων φορᾶς. Πέφυκε γὰρ ἡ
[2, 12]	αἱ πρὸ τῆς τελευταίας καὶ	τῆς	ἓν ἄστρον ἐχούσης· ἐν πολλαῖς
[2, 4]	κάτω τῆς τῶν πλανήτων ἅπτεται	τῆς	ἐπάνω σφαίρας. Ὥστε σφαιροειδὴς ἂν
[2, 4]	τὸ πᾶν, δέδεικται δ´ ὅτι	τῆς	ἐσχάτης περιφορᾶς οὔτε κενόν ἐστιν
[2, 5]	ἔστι δὲ καθάπερ τῶν ἐπὶ	τῆς	εὐθείας φορῶν ἡ πρὸς τὸν
[2, 12]	τοῦθ´ ὑπάρχειν· νοῆσαι γὰρ δεῖ	τῆς	ζωῆς καὶ τῆς ἀρχῆς ἑκάστης
[2, 8]	αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόστασιν	τῆς	ἡμετέρας ὄψεως· ἡ γὰρ ὄψις
[2, 12]	ἀλλὰ μέχρι ὅτου δύναται τυχεῖν	τῆς	θειοτάτης ἀρχῆς. Ὁ δὲ πρῶτος
[2, 13]	σχήματος αὐτῆς. Περὶ μὲν οὖν	τῆς	θέσεως οὐ τὴν αὐτὴν ἅπαντες
[2, 13]	ὁ περὶ τῆς τριχὸς λόγος	τῆς	ἰσχυρῶς μὲν ὁμοίως δὲ πάντῃ
[2, 2]	ἑκάστου λέγομεν, ὅθεν ἡ ἀρχὴ	τῆς	κατὰ τόπον κινήσεως· τοῦ δ´
[2, 14]	Πλὴν ἐκεῖνοι μὲν βίαν αἰτιῶνται	τῆς	κάτω φορᾶς· βέλτιον δὲ τιθέναι
[2, 5]	ἐπὶ τὸ τιμιώτερον. Περὶ δὲ	τῆς	κινήσεως αὐτοῦ, ὅτι ὁμαλής ἐστι
[2, 2]	ἀνάπαλιν γὰρ τούτοις ἡ ἀρχὴ	τῆς	κινήσεώς ἐστι διὰ τὸ ἐναντίας
[2, 6]	κινεῖται, ἀνάγκη τὴν ἀνωμαλίαν γίγνεσθαι	τῆς	κινήσεως ἢ διὰ τὸ κινοῦν
[2, 13]	Καὶ γὰρ δὴ οἱ περὶ	τῆς	κινήσεως καὶ τῆς μονῆς εἰρημένοι
[2, 13]	πρὸς τοὺς οὕτω λέγοντας περὶ	τῆς	κινήσεως οὐ περὶ μορίων ἐστὶν
[2, 9]	μὴ τοῦτον τὸν τρόπον ἐχούσης	τῆς	κινήσεως οὐθὲν ἂν ἦν τῶν
[2, 2]	οὐθενὶ ὁρῶμεν ὅθεν ἡ ἀρχὴ	τῆς	κινήσεως. Τὰ μὲν γὰρ ὅλως
[2, 2]	ἀριστερῷ. Συμβαίνει δὲ τοὐναντίον. Ἀλλὰ	τῆς	μὲν δευτέρας περιφορᾶς, οἷον τῆς
[2, 14]	ἐκ τῶν εἰρημένων τὸ αἴτιον	τῆς	μονῆς. Εἰ γὰρ φύσει πέφυκε
[2, 13]	οἱ περὶ τῆς κινήσεως καὶ	τῆς	μονῆς εἰρημένοι τρόποι πολλοὶ τυγχάνουσιν.
[2, 13]	δὲ καὶ τὸ περὶ μὲν	τῆς	μονῆς ζητεῖν, περὶ δὲ τῆς
[2, 13]	νείκους, τίς αἰτία τῇ γῇ	τῆς	μονῆς ἦν; Οὐ γὰρ δὴ
[2, 13]	μὲν οὐκ ἂν ἠρεμοῖ. Καίτοι	τῆς	μονῆς οὐ τὸ πλάτος αἴτιον
[2, 1]	τὴν δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς	τῆς	οἰκείας ῥοπῆς ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον
[2, 13]	ἐκ τοῦ λόγου τοῦ περὶ	τῆς	ὁμοιότητος) ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον μόριον
[2, 13]	τοῦ μέσου διά γε τὸν	τῆς	ὁμοιότητος λόγον, εἰ μὴ φύσει
[2, 13]	διὰ τὴν ἀνάγκην μένει τὴν	τῆς	ὁμοιότητος (ὥσπερ ὁ περὶ τῆς
[2, 1]	πίστιν, καὶ διὰ τῆς δόξης	τῆς	παρὰ τῶν ἄλλως λεγόντων καὶ
[2, 14]	ὅσοι τὸ μέγεθος ἀναλογίζεσθαι πειρῶνται	τῆς	περιφερείας, εἰς τετταράκοντα λέγουσιν εἶναι
[2, 13]	πρὸς τὴν γῆν καὶ τὸ	τῆς	περιφερείας μέγεθος, ὡς ἐν τοῖς
[2, 2]	κινήσεως· τοῦ δ´ οὐρανοῦ ἀρχὴ	τῆς	περιφορᾶς, ὅθεν αἱ ἀνατολαὶ τῶν
[2, 12]	ἀρχῆς ἑκάστης πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι	τῆς	πρώτης πρὸς τὰς ἄλλας, εἴη
[2, 5]	τοῦ πρώτου οὐρανοῦ καὶ περὶ	τῆς	πρώτης φορᾶς· ἐν γὰρ τοῖς
[2, 12]	οὐκ ἀεὶ τὰ πλεῖον ἀπέχοντα	τῆς	πρώτης φορᾶς κινεῖται πλείους κινήσεις,
[2, 1]	τὸν εἰρημένον ἔχειν τρόπον περὶ	τῆς	πρώτης φορᾶς, οὐ μόνον αὐτοῦ
[2, 14]	κινούμενα πλείους μιᾶς (φορὰς ἔξω	τῆς	πρώτης, ὥστε καὶ τὴν γῆν
[2, 14]	ὑπὸ τῶν μειζόνων τῇ προώσει	τῆς	ῥοπῆς. Εἴτ´ οὖν ἐγένετο, τοῦτον
[2, 14]	αἴσθησιν· οὔτε γὰρ ἂν αἱ	τῆς	σελήνης ἐκλείψεις τοιαύτας ἂν εἶχον
[2, 3]	αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων, καὶ	τῆς	στερήσεως πρότερον ἡ κατάφασις (λέγω
[2, 13]	γὰρ ὕλη, τὸ δ´ οὐσία	τῆς	συστάσεώς ἐστιν. Περὶ μὲν οὖν
[2, 13]	οὐκ οἴονται ἐπὶ τοῦ μέσου	τῆς	σφαίρας κεῖσθαι αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον
[2, 12]	περί τε τῆς φορᾶς καὶ	τῆς	τάξεως αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' Λοιπὸν
[2, 10]	εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ δὲ	τῆς	τάξεως αὐτῶν, ὃν μὲν τρόπον
[2, 12]	πολλὰ σώματα κινοῦσιν αἱ πρὸ	τῆς	τελευταίας καὶ τῆς ἓν