Livre, chapitre |
[2, 6] |
ἑκάστου
γίνεται
δι´
ἀδυναμίαν,
ἡ
|
δ´ |
ἀδυναμία
παρὰ
φύσιν·
καὶ
γὰρ |
[2, 6] |
ἄπειρον
χρόνον
παρὰ
φύσιν
(ἡ
|
δ´ |
ἀδυναμία
παρὰ
φύσιν)
οὐδὲ
τὸν |
[2, 12] |
ὥστε
πλείους
αἱ
κινήσεις·
ἕτερον
|
δ´ |
ἀδυνατεῖ
πρὸς
τὸ
ὑγιᾶναι
ἐλθεῖν, |
[2, 13] |
πρὸς
τὰ
ἔσχατα
ἔχον·
ἅμα
|
δ´ |
ἀδύνατον
εἰς
τὸ
ἐναντίον
ποιεῖσθαι |
[2, 7] |
αὐτὰ
μὲν
μὴ
ἐκπυροῦσθαι,
τοῦ
|
δ´ |
ἀέρος
ὑπὸ
τὴν
τοῦ
κυκλικοῦ |
[2, 4] |
ἐστὶ
περὶ
τὴν
γῆν,
ὁ
|
δ´ |
ἀὴρ
περὶ
τὸ
ὕδωρ,
τὸ |
[2, 2] |
τοῦτ´
ἂν
εἴη
δεξιόν,
οὗ
|
δ´ |
αἱ
δύσεις,
ἀριστερόν.
Εἰ
οὖν |
[2, 3] |
αἴσθησιν.
Ὅμως
δὲ
λέγωμεν.
Ἡ
|
δ´ |
αἰτία
περὶ
αὐτῶν
ἐνθένδε
ληπτέα. |
[2, 8] |
τὴν
ἐν
ἑαυτῷ
κίνησιν,
τὰ
|
δ´ |
ἄλλα
(ἄστρα)
μὴ
προϊέναι
δι´ |
[2, 12] |
δέῃ
τοῦδ´
ἕνεκα
ποιῆσαι,
τοῦτο
|
δ´ |
ἄλλου
καὶ
τοῦτο
ἑτέρου,
ἐν |
[2, 12] |
δοκεῖν
τὴν
πᾶσαν
τάξιν,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
ἓν
χωρὶς
ἕκαστον,
δύο |
[2, 12] |
καὶ
τὸ
τούτου
ἕνεκα)
Τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
ζῴων
ἐλάττους,
τῶν
δὲ |
[2, 10] |
δὲ
πορρωτάτω
ἐν
ἐλαχίστῳ,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
τὸ
ἐγγύτερον
ἀεὶ
ἐν |
[2, 1] |
οὖσα
τὸν
ἄπειρον
χρόνον,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
τῶν
μὲν
αἰτία
τῆς |
[2, 12] |
πολὺ
πλῆθος
συνέστηκεν
ἄστρων,
τῶν
|
δ´ |
ἄλλων
χωρὶς
ἕκαστον
εἴληφεν
ἰδίας |
[2, 2] |
δ´
ἔμπροσθεν
τοῦ
βάθους.
Ἔτι
|
δ´ |
ἄλλως
κατὰ
τὰς
κινήσεις·
ἀρχὰς |
[2, 9] |
φερομένων
κύκλῳ
τῶν
ἄστρων.
Ἐπεὶ
|
δ´ |
ἄλογον
δοκεῖ
τὸ
μὴ
συνακούειν |
[2, 14] |
νῦν
ἐπὶ
τοῦ
κέντρου·
διαπορήσειε
|
δ´ |
ἄν
τις,
ἐπεὶ
ταὐτὸν
ἀμφοτέρων |
[2, 4] |
σφαιροειδῆ
αὐτὸν
ἀνάγκη
εἶναι.
Λάβοι
|
δ´ |
ἄν
τις
καὶ
ἐκ
τῶν |
[2, 12] |
ἢ
δυσὶ
ῥᾴδιον
ἐπιτυχεῖν,
ὅσῳ
|
δ´ |
ἂν
διὰ
πλειόνων,
χαλεπώτερον.
(Διὸ |
[2, 12] |
πρώτης
πρὸς
τὰς
ἄλλας,
εἴη
|
δ´ |
ἂν
ἥδε
συμβαίνουσα
κατὰ
λόγον· |
[2, 13] |
προσέλκοντες
καὶ
πειρώμενοι
συγκοσμεῖν.
Πολλοῖς
|
δ´ |
ἂν
καὶ
ἑτέροις
συνδόξειε
μὴ |
[2, 4] |
τι
ἀεί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ'
Σχῆμα
|
δ´ |
ἀνάγκη
σφαιροειδὲς
ἔχειν
τὸν
οὐρανόν· |
[2, 13] |
μᾶλλον
κάτω
ἢ
ἄνω,
ὁ
|
δ´ |
ἄνω
ἀὴρ
μὴ
κωλύει
τὴν |
[2, 1] |
ὡς
ἄφθαρτος
καὶ
ἀγένητος,
ἔτι
|
δ´ |
ἀπαθὴς
πάσης
θνητῆς
δυσχερείας
ἐστίν, |
[2, 14] |
ἀλλ´
οὐχ
αἱ
ἐναντίαι·
ἡ
|
δ´ |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
τῇ
ἐπὶ |
[2, 12] |
εἴη
σφαιροειδῆ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΒ'
Δυοῖν
|
δ´ |
ἀπορίαιν
οὔσαιν,
περὶ
ὧν
εἰκότως |
[2, 8] |
τὰ
τάχη
τοῖς
μεγέθεσι,
τῶν
|
δ´ |
ἄστρων
ἕκαστον
τῶν
ἐν
τούτοις |
[2, 12] |
καὶ
μετέχει
τοῦ
ἀρίστου,
τὸ
|
δ´ |
ἀφικνεῖται
(ἐγγὺς)
δι´
ὀλίγων,
τὸ |
[2, 12] |
ἐσχάτων
ἀφικνεῖται
μέν,
διὰ
πλειόνων
|
δ´ |
ἀφικνεῖται
κινήσεων.
Περὶ
δὲ
τῆς |
[2, 12] |
γῆ
ὅλως
οὐ
κινεῖται,
τὰ
|
δ´ |
ἐγγὺς
ὀλίγας
κινήσεις·
οὐ
γὰρ |
[2, 12] |
τὸ
εὖ
ἄνευ
πράξεως,
τῷ
|
δ´ |
ἐγγύτατα
διὰ
ὀλίγης
καὶ
μιᾶς, |
[2, 6] |
ὅλως
δυνατὸν
καὶ
ἀδύνατον·
ἀνάγκη
|
δ´, |
εἰ
ἀνίησιν
ἡ
κίνησις,
ἄπειρον |
[2, 4] |
χώραν
κατέχειν
τὸ
ὅλον.
Ἔτι
|
δ´ |
εἰ
τῶν
μὲν
κινήσεων
τὸ |
[2, 6] |
τι
εἶναι
καὶ
ὡρισμένην.
Ἔτι
|
δ´ |
εἴ
τις
λάβοι
εἶναί
τινα |
[2, 3] |
ὅτι
ἀνάγκη
γένεσιν
εἶναι,
γένεσιν
|
δ´, |
εἴπερ
καὶ
πῦρ,
τοῦτο
δὲ |
[2, 13] |
τοῦ
βαρυτέρου
τὴν
φύσιν;
Ἔτι
|
δ´ |
εἴπερ
ὅλη
πέφυκε
μένειν
ἐφ´ |
[2, 9] |
δ´
ἠρεμήσει.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
Φανερὸν
|
δ´ |
ἐκ
τούτων
ὅτι
καὶ
τὸ |
[2, 12] |
τῶν
περὶ
αὐτὰ
συμβαινόντων·
ὅμως
|
δ´ |
ἐκ
τῶν
τοιούτων
θεωροῦσιν
οὐδὲν |
[2, 14] |
ἢ
φύσει
γε
σφαιροειδής.
Δεῖ
|
δ´ |
ἕκαστον
λέγειν
τοιοῦτον
εἶναι
ὃ |
[2, 2] |
ἐν
τῷ
δεξιῷ
μέρει,
τοὺς
|
δ´ |
ἐκεῖ
κάτω
καὶ
ἐν
τῷ |
[2, 2] |
δὲ
δεξιὸν
ἀφ´
οὗ,
τὸ
|
δ´ |
ἔμπροσθεν
ἐφ´
ὅ,
κἂν
οὕτως |
[2, 2] |
δὲ
δεξιὸν
τοῦ
πλάτους,
τὸ
|
δ´ |
ἔμπροσθεν
τοῦ
βάθους.
Ἔτι
δ´ |
[2, 12] |
τυγχάνει
διὰ
μιᾶς
κινήσεως.
Τὰ
|
δ´ |
ἐν
μέσῳ
τοῦ
πρώτου
καὶ |
[2, 9] |
αὐτὸ
τὸ
πλοῖον
κινούμενον.
Τὸ
|
δ´ |
ἐν
μὴ
φερομένῳ
φερόμενον
ποιεῖ |
[2, 2] |
καὶ
πρὸς
τοῖς
δεξιοῖς,
ἡμεῖς
|
δ´ |
ἐν
τῷ
κάτω
καὶ
πρὸς |
[2, 9] |
ποιεῖ
ψόφον
καὶ
πληγήν·
ὅσα
|
δ´ |
ἐν
φερομένῳ
ἐνδέδεται
ἢ
ἐνυπάρχει, |
[2, 13] |
τε
καὶ
ἡμέραν
ποιεῖν.
Ἔτι
|
δ´ |
ἐναντίαν
ἄλλην
ταύτῃ
κατασκευάζουσι
γῆν, |
[2, 3] |
ἔργον,
ἕνεκα
τοῦ
ἔργου.
Θεοῦ
|
δ´ |
ἐνέργεια
ἀθανασία·
τοῦτο
δ´
ἐστὶ |
[2, 12] |
φορᾷ
πολλὰ
ἀποδοῦσα
σώματα,
τῷ
|
δ´ |
ἑνὶ
σώματι
πολλὰς
φοράς.
Καὶ |
[2, 2] |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν,
τοῖς
|
δ´ |
ἔνια,
τοῖς
δὲ
φυτοῖς
τὸ |
[2, 14] |
ταύτην
εἶχε
τὴν
φοράν·
νῦν
|
δ´ |
ἐπ´
εὐθείας
πάντα
φέρεται
πρὸς |
[2, 2] |
ἅπασιν
ὁμοίως
ἐνόμιζον
ὑπάρχειν.
Ἡμῖν
|
δ´ |
ἐπεὶ
διώρισται
πρότερον
ὅτι
ἐν |
[2, 6] |
τὴν
ἄνεσιν
καὶ
ἐπίτασιν.
Ἔτι
|
δ´ |
ἐπεὶ
πᾶν
τὸ
κινούμενον
ὑπό |
[2, 8] |
συνεχὲς
ὂν
τὸ
ὅλον.
Ἔτι
|
δ´ |
ἐπεὶ
σφαιροειδῆ
τὰ
ἄστρα,
καθάπερ |
[2, 5] |
μὲν
ἐπὶ
τὸ
Β
τὴν
|
δ´ |
ἐπὶ
τὸ
Γ,
ὅτι
μὲν |
[2, 13] |
τὸ
μὲν
ἄνω
φέρεται,
τὸ
|
δ´ |
ἐπὶ
τὸ
μέσον,
μηδενὸς
ἐμποδίζοντος. |
[2, 14] |
τῶν
ἄστρων
εἶναι
ποιοῦσιν,
οἱ
|
δ´ |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
θέντες
ἴλλεσθαι |
[2, 13] |
εἰς
τὸ
μέσον
ἔρχεται,
τὰ
|
δ´ |
ἐπιπολάζει
διὰ
τὴν
κίνησιν.
Ἦν |
[2, 13] |
μένει
διὰ
τὸ
πλῆθος·
πολὺς
|
δ´ |
ἐστὶ
διὰ
τὸ
ὑπὸ
μεγέθους |
[2, 3] |
Θεοῦ
δ´
ἐνέργεια
ἀθανασία·
τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶ
ζωὴ
ἀΐδιος.
ὥστ´
ἀνάγκη |
[2, 9] |
διὰ
τὸ
μὴ
ψοφεῖν.
Ἅμα
|
δ´ |
ἐστὶ
τό
τ´
αἴτιον
τούτων |
[2, 5] |
τῶν
συστοίχων.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ε'
Ἐπεὶ
|
δ´ |
ἔστι
διχῶς
ἐπὶ
τοῦ
κύκλου |
[2, 3] |
φύσιν
τὴν
κίνησιν
ἀΐδιον·
(τούτων
|
δ´ |
ἔστι
κίνησις.
Ὅτι
μὲν
τοίνυν |
[2, 14] |
περὶ
τὸν
πόλον
μέσον.
Ὅτι
|
δ´ |
ἐστὶν
ἀδύνατον,
δῆλον
λαβοῦσιν
ἀρχὴν |
[2, 13] |
οἰκείων
ἐνστάσεων
τῷ
γένει,
τοῦτο
|
δ´ |
ἐστὶν
ἐκ
τοῦ
πάσας
τεθεωρηκέναι |
[2, 6] |
καὶ
ἐπίτασιν
καὶ
ἀκμήν.
Ἀκμὴ
|
δ´ |
ἐστὶν
ἢ
ὅθεν
φέρεται
ἢ |
[2, 13] |
φύσει
μὲν
οὐκ
ἔστι,
βίᾳ
|
δ´ |
ἔστιν.
Ἐπεὶ
δὲ
(περὶ
τούτων |
[2, 13] |
δὲ
πέρας
τοῦ
μεταξύ,
τὸ
|
δ´ |
ἔσχατον
καὶ
τὸ
μέσον
πέρας· |
[2, 12] |
καὶ
πάλης
καὶ
κονίσεως,
πάλιν
|
δ´ |
ἑτέρῳ
οὐδ´
ὁποσαοῦν
πονοῦντι
τοῦτό |
[2, 4] |
γὰρ
περιέχεται
μιᾷ
ἐπιφανείᾳ,
τὰ
|
δ´ |
εὐθύγραμμα
πλείοσιν·
ὡς
γὰρ
ἔχει |
[2, 8] |
διεληλυθότα
τὴν
περιφέρειαν.
Οὐκ
ἔστι
|
δ´ |
εὔλογον
τὸ
τὸν
αὐτὸν
λόγον |
[2, 13] |
ὀλίγον
τοῦ
παντὸς
ἰδόντων.
Οἱ
|
δ´ |
ἐφ´
ὕδατος
κεῖσθαι.
Τοῦτον
γὰρ |
[2, 14] |
τοσαῦτα
εἰρήσθω
περὶ
αὐτῆς.
Σχῆμα
|
δ´ |
ἔχειν
σφαιροειδὲς
ἀναγκαῖον
αὐτήν·
ἕκαστον |
[2, 12] |
κινεῖσθαι
κινήσεις,
οἷον
δύο,
τὸ
|
δ´ |
ἐχόμενον
τρεῖς
ἤ
τινα
ἄλλην |
[2, 12] |
ἄλλων
ἓν
χωρὶς
ἕκαστον,
δύο
|
δ´ |
ἢ
πλείω
οὐ
φαίνεται
ἐν |
[2, 5] |
καθάπερ
ἐλέχθη
πρότερον,
(καὶ
μαρτυρεῖ
|
δ´ |
ἡ
ῥηθεῖσα
ἀπορία
ὅτι
ἔχει) |
[2, 14] |
καὶ
δύεται
τόπους
αὐτῆς.
Ἔτι
|
δ´ |
ἡ
φορὰ
τῶν
μορίων
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
κάτω
μέρος
ἐστίν,
ὁ
|
δ´ |
ἡμῖν
ἄδηλος
τὸ
ἄνω.
Δεξιὸν |
[2, 13] |
μετεωρίσας,
οὐκ
ἂν
φέροιτο.
Νῦν
|
δ´ |
ἠρεμεῖ
τοσοῦτον
βάρος.
Ἀλλὰ
μὴν |
[2, 8] |
ἢ
τὸ
μὲν
κινεῖσθαι
τὸ
|
δ´ |
ἠρεμεῖν.
Εἰ
μὲν
οὖν
ἀμφότερα |
[2, 8] |
μάλιστα
τὸ
μὲν
κινήσεται
τὸ
|
δ´ |
ἠρεμήσει.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
Φανερὸν
δ´ |
[2, 3] |
τὸ
θερμὸν
τοῦ
ψυχροῦ)
ἡ
|
δ´ |
ἠρεμία
καὶ
τὸ
βαρὺ
λέγεται |
[2, 12] |
μὲν
δὴ
ἀεὶ
ὑγιαίνει,
τὸ
|
δ´ |
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
δραμὸν
καὶ |
[2, 3] |
θεῷ
κίνησιν
ἀΐδιον
ὑπάρχειν.
Ἐπεὶ
|
δ´ |
ὁ
οὐρανὸς
τοιοῦτος
(σῶμα
γάρ |
[2, 13] |
ἀλλὰ
μᾶλλον
τὸ
πῦρ.
(Ἔτι
|
δ´ |
οἵ
γε
Πυθαγόρειοι
καὶ
διὰ |
[2, 3] |
στερήσεως
πρότερον
ἡ
κατάφασις
(λέγω
|
δ´ |
οἷον
τὸ
θερμὸν
τοῦ
ψυχροῦ) |
[2, 2] |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
μόρια,
λέγω
|
δ´ |
οἷον
τό
τε
δεξιὸν
καὶ |
[2, 13] |
τὸ
ἀνάλογον
τοῦ
ἐσχάτου,
λέγω
|
δ´ |
οἷον
τὸ
τέταρτον
μέρος
πρὸς |
[2, 11] |
ἂν
εἴη
τὸν
ὄγκον.
Ἔτι
|
δ´ |
ὁμοίως
μὲν
ἅπαντα
καὶ
ἕν, |
[2, 13] |
γὰρ
ὁριζόμενον
τὸ
μέσον,
τὸ
|
δ´ |
ὁρίζον
τὸ
πέρας.
Τιμιώτερον
δὲ |
[2, 3] |
τἆλλα,
εἴπερ
καὶ
γῆν·
ταύτην
|
δ´ |
ὅτι
ἀνάγκη
μένειν
τι
ἀεί, |
[2, 4] |
κύκλῳ
περιφέρεσθαι
τὸ
πᾶν,
δέδεικται
|
δ´ |
ὅτι
τῆς
ἐσχάτης
περιφορᾶς
οὔτε |
[2, 14] |
τροπὰς
τῶν
ἐνδεδεμένων
ἄστρων.
Τοῦτο
|
δ´ |
οὐ
φαίνεται
γιγνόμενον,
ἀλλ´
ἀεὶ |
[2, 8] |
οἰκείας
κινεῖσθαι
κινήσεις
εὔλογον,
ταύτας
|
δ´ |
οὐ
φαίνεται
κινούμενα,
δῆλον
ὅτι |
[2, 13] |
καὶ
τῶν
μορίων
ἕκαστον·
νῦν
|
δ´ |
οὐ
φαίνεται
τοῦτο
γιγνόμενον,
ἀλλὰ |
[2, 14] |
οὖν
ἀπορούμενον
τοῦτ´
ἔστιν·
ἰδεῖν
|
δ´ |
οὐ
χαλεπὸν
μικρὸν
ἐπιτείναντας,
καὶ |
[2, 2] |
γὰρ
τὴν
δύναμιν
διαφέρουσαν,
δόξει
|
δ´ |
οὔ,
διὰ
τὴν
ὁμοιότητα
τοῦ |
[2, 12] |
τὸ
δὲ
διὰ
πολλῶν,
τὸ
|
δ´ |
οὐδ´
ἐγχειρεῖ,
ἀλλ´
ἱκανὸν
εἰς |
[2, 6] |
τοῦ
δὲ
βραδύτερον.
Οὐ
φαίνεται
|
δ´ |
οὐθὲν
ἄλλως
ἔχον
τοῖς
διαστήμασιν. |
[2, 3] |
τὸ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
τούτου
|
δ´ |
οὐθὲν
οἷόν
τε
μένειν
μόριον, |
[2, 8] |
θᾶττον
τὸ
δὲ
βραδύτερον
(οὕτω
|
δ´ |
οὐκ
ἂν
ἔχοιεν
οἰκείαν
κίνησιν, |
[2, 3] |
τοσαῦτα
εἰρήσθω.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Γ'
Ἐπεὶ
|
δ´ |
οὐκ
ἔστιν
ἐναντία
κίνησις
ἡ |
[2, 3] |
καὶ
φθαρτικὰ
ἀλλήλων
ἐστίν.
Ἔτι
|
δ´ |
οὐκ
εὔλογον
εἶναί
τι
κινητὸν |
[2, 13] |
πρὸς
τὸν
ὑποκείμενον
ἀέρα,
(τὸν
|
δ´ |
οὐκ
ἔχοντα
μεταστῆναι
τόπον
ἱκανὸν |
[2, 1] |
δὲ
δεχομένη
τὴν
παῦλαν.
Τὸν
|
δ´ |
οὐρανὸν
καὶ
τὸν
ἄνω
τόπον |
[2, 5] |
ἐν
τοῖς
ἀϊδίοις
εἶναι,
ὁ
|
δ´ |
οὐρανὸς
ἀΐδιος
καὶ
ἡ
κύκλῳ |
[2, 2] |
αἱ
τοιαῦται
δυνάμεις
ἐνυπάρχουσιν,
ὁ
|
δ´ |
οὐρανὸς
ἔμψυχος
καὶ
ἔχει
κινήσεως |
[2, 2] |
τῆς
κατὰ
τόπον
κινήσεως·
τοῦ
|
δ´ |
οὐρανοῦ
ἀρχὴ
τῆς
περιφορᾶς,
ὅθεν |
[2, 13] |
τὸ
μὲν
γὰρ
ὕλη,
τὸ
|
δ´ |
οὐσία
τῆς
συστάσεώς
ἐστιν.
Περὶ |
[2, 8] |
τῶν
μὲν
ζῴων
φροντίσαι,
τῶν
|
δ´ |
οὕτω
τιμίων
ὑπεριδεῖν,
ἀλλ´
ἔοικεν |
[2, 3] |
πειρωμένοις
ποιεῖσθαι
τὴν
ζήτησιν,
πόρρω
|
δ´ |
οὐχ
οὕτω
τῷ
τόπῳ,
πολὺ |
[2, 3] |
ὕστερον
δὲ
πειρατέον
δεῖξαι.
Τούτων
|
δ´ |
ὑπαρχόντων
φανερὸν
ὅτι
ἀνάγκη
γένεσιν |
[2, 10] |
τὰ
μὲν
εἶναι
πρότερα
τὰ
|
δ´ |
ὕστερα,
καὶ
πῶς
ἔχει
πρὸς |
[2, 12] |
πράττειν,
καὶ
ἄλλων
ἕνεκα.
(Τῷ
|
δ´ |
ὡς
ἄριστα
ἔχοντι
οὐθὲν
δεῖ |
[2, 12] |
ἀψύχων
δὲ
πάμπαν,
διανοούμεθα·
δεῖ
|
δ´ |
ὡς
μετεχόντων
ὑπολαμβάνειν
πράξεως
καὶ |
[2, 2] |
οὐκ
ἐνυπάρχει
τοῖς
φυτοῖς.
Ἔτι
|
δ´ |
ὡς
τὸ
μῆκος
τοῦ
πλάτους |
[2, 13] |
ἀλλ´
ἐπί
τινός
ἐστιν.
(Ἔτι
|
δ´ |
ὥσπερ
ἀὴρ
ὕδατος
κουφότερον,
καὶ |
[2, 13] |
τὸ
μέγεθος
αὐτῆς
αἴτιον,
οἱ
|
δ´ |
ὥσπερ
Ἐμπεδοκλῆς,
τὴν
τοῦ
οὐρανοῦ |