Livre, chapitre
[2, 3]	τὸ μηδὲν οἷόν τ´ αὐτῶν	εἶναι	ἀΐδιον· πάσχει γὰρ καὶ ποιεῖ
[2, 13]	γὰρ αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκαῖον	εἶναι	αἴτια τοῖς αὐτοῖς. Ἔτι δὲ
[2, 13]	ποῦ; ἀπείρου γὰρ ὄντος ἀδύνατον	εἶναι	ἄνω ἢ κάτω, διώρισται δὲ
[2, 4]	ἀνάγκη καὶ διὰ ταῦτα σφαιροειδῆ	εἶναι	αὐτόν. Εἰ γὰρ ἔσται εὐθύγραμμος,
[2, 5]	τοῦτο ἢ ἀρχὴν εἶναι ἢ	εἶναι	αὐτοῦ ἀρχήν. Ἴσως μὲν οὖν
[2, 14]	Διόπερ οὐχ οἷόν τ´ ἀΐδιον	εἶναι,	βίαιόν γ´ οὖσαν καὶ παρὰ
[2, 3]	ἐστι σώματα, ὅτι ἀνάγκη γένεσιν	εἶναι,	γένεσιν δ´, εἴπερ καὶ πῦρ,
[2, 3]	κίνησις. Ὅτι μὲν τοίνυν ἀναγκαῖον	εἶναι	γένεσιν, ἐκ τούτων δῆλον. Εἰ
[2, 13]	προσήκειν τὴν τιμιωτάτην ὑπάρχειν χώραν,	εἶναι	δὲ πῦρ μὲν γῆς τιμιώτερον,
[2, 3]	ὑπαρχόντων φανερὸν ὅτι ἀνάγκη γένεσιν	εἶναι	διὰ τὸ μηδὲν οἷόν τ´
[2, 7]	ὥσπερ γὰρ οἱ πύρινα φάσκοντες	εἶναι	διὰ τοῦτο λέγουσιν, ὅτι τὸ
[2, 13]	τὸν μέλλοντα καλῶς ζητήσειν ἐνστατικὸν	εἶναι	διὰ τῶν οἰκείων ἐνστάσεων τῷ
[2, 12]	ἄστρων πλῆθος ὥστε τῶν ἀναριθμήτων	εἶναι	δοκεῖν τὴν πᾶσαν τάξιν, τῶν
[2, 13]	τούτου λύσεις μὴ μᾶλλον ἀτόπους	εἶναι	δοκεῖν τῆς ἀπορίας, θαυμάσειεν ἄν
[2, 4]	ἔσται εὐθύγραμμος, συμβήσεται καὶ τόπον	εἶναι	ἔξω καὶ σῶμα καὶ κενόν.
[2, 5]	γὰρ καὶ τοῦτο ἢ ἀρχὴν	εἶναι	ἢ εἶναι αὐτοῦ ἀρχήν. Ἴσως
[2, 10]	τοῖς ἀποστήμασι τῷ τὰς μὲν	εἶναι	θάττους τὰς δὲ βραδυτέρας· ἐπεὶ
[2, 6]	καὶ τὴν φορὰν ἀδύνατον ἀνώμαλον	εἶναι.	Καὶ γὰρ εἰ γίνεται ἀνώμαλος,
[2, 8]	ὅ τε (ὅλος οὐρανὸς σφαιροειδὴς	εἶναι	καὶ ἕκαστον τῶν ἄστρων. Πρὸς
[2, 1]	ἄλλως καὶ κινεῖ συνεχῶς, ἄσχολον	εἶναι	καὶ πάσης ἀπηλλαγμένην ῥαστώνης ἔμφρονος,
[2, 10]	τοῦ οὐρανοῦ περιφορὰν ἁπλῆν τ´	εἶναι	(καὶ ταχίστην, τὰς δὲ τῶν
[2, 8]	τὸ ταὐτὰ τάχη τῶν ἄστρων	εἶναι	καὶ τῶν κύκλων· ἕκαστον γὰρ
[2, 14]	τοιοῦτον εἶναι ὃ φύσει βούλεται	εἶναι	καὶ ὑπάρχειν, ἀλλὰ μὴ ὃ
[2, 6]	φαμεν ἔκ τινος εἴς τι	εἶναι	καὶ ὡρισμένην. Ἔτι δ´ εἴ
[2, 8]	τὰ ἔξω, καὶ τὰ τάχη	εἶναι	κατὰ τὰ μεγέθη τῶν κύκλων.
[2, 3]	κινητὸν ἀΐδιον, οὗ μὴ ἐνδέχεται	εἶναι	κατὰ φύσιν τὴν κίνησιν ἀΐδιον·
[2, 4]	τάχιστα κινεῖται, σφαιροειδῆ αὐτὸν ἀνάγκη	εἶναι.	Λάβοι δ´ ἄν τις καὶ
[2, 1]	καὶ μάλιστα πατρίους ἡμῶν ἀληθεῖς	εἶναι	λόγους, ὡς ἔστιν ἀθάνατόν τι
[2, 8]	ἅπασιν ἅμα τόν τε κύκλον	εἶναι	μείζω καὶ τὴν φορὰν θάττω
[2, 13]	Μιλήσιον, ὡς διὰ τὸ πλωτὴν	εἶναι	μένουσαν ὥσπερ ξύλον ἤ τι
[2, 4]	τοῦ οὐρανοῦ φορὰ διὰ τὸ	εἶναι	μόνη συνεχὴς καὶ ὁμαλὴς καὶ
[2, 14]	τῆς περιφερείας, εἰς τετταράκοντα λέγουσιν	εἶναι	μυριάδας. Ἐξ ὧν τεκμαιρομένοις οὐ
[2, 12]	λέγειν τὸ φαινόμενον, αἰδοῦς ἀξίαν	εἶναι	νομίζοντας τὴν προθυμίαν μᾶλλον ἢ
[2, 5]	ταὐτομάτου ἐνδέχεται ἐν τοῖς ἀϊδίοις	εἶναι,	ὁ δ´ οὐρανὸς ἀΐδιος καὶ
[2, 7]	φορὰν ἔχον, ἐπειδὴ ἔφαμέν τι	εἶναι	ὃ κύκλῳ φέρεσθαι πέφυκεν· ὥσπερ
[2, 14]	Δεῖ δ´ ἕκαστον λέγειν τοιοῦτον	εἶναι	ὃ φύσει βούλεται εἶναι καὶ
[2, 1]	ἐχόντων δὲ τοιαύτην ὥστε μηθὲν	εἶναι	πέρας αὐτῆς, ἀλλὰ μᾶλλον ταύτην
[2, 14]	μὲν αὐτὴν ἓν τῶν ἄστρων	εἶναι	ποιοῦσιν, οἱ δ´ ἐπὶ τοῦ
[2, 2]	φοράς, ὥστε συμβαίνειν ἡμᾶς μὲν	εἶναι	πρὸς τῇ ἀρχῇ, ἐκείνους δὲ
[2, 9]	τὸν ψόφον, ὥστε μὴ διάδηλον	εἶναι	πρὸς τὴν ἐναντίαν σιγήν· πρὸς
[2, 10]	ἕκαστα κινεῖται τῷ τὰ μὲν	εἶναι	πρότερα τὰ δ´ ὕστερα, καὶ
[2, 5]	παριέναι μηθὲν τάχ´ ἂν δόξειεν	εἶναι	σημεῖον ἢ πολλῆς εὐηθείας ἢ
[2, 13]	ἀμφισβητεῖται· τοῖς μὲν γὰρ δοκεῖ	εἶναι	σφαιροειδής, τοῖς δὲ πλατεῖα καὶ
[2, 3]	ἀνάγκη καὶ τὰ μεταξὺ αὐτῶν	εἶναι	σώματα· ἐναντίωσιν γὰρ ἔχει ἕκαστον
[2, 4]	καὶ ἁπτόμενα ὅλα σφαιροειδῆ ἀνάγκη	εἶναι·	τὰ δὲ κάτω τῆς τῶν
[2, 2]	κινήσεώς ἐστι διὰ τὸ ἐναντίας	εἶναι	τὰς φοράς, ὥστε συμβαίνειν ἡμᾶς
[2, 6]	χρόνον. Λείπεται δὴ λέγειν ἐναλλὰξ	εἶναι	τῇ κινήσει τὸ θᾶττον καὶ
[2, 9]	τἀληθές. Δοκεῖ γάρ τισιν ἀναγκαῖον	εἶναι	τηλικούτων φερομένων σωμάτων γίγνεσθαι ψόφον,
[2, 14]	ὅτι ἀνάγκη ἐπὶ τοῦ μέσου	εἶναι	τὴν γῆν καὶ ἀκίνητον, διά
[2, 9]	ἄλληλα γὰρ φωνῆς καὶ σιγῆς	εἶναι	τὴν διάγνωσιν· ὥστε καθάπερ τοῖς
[2, 14]	Ἰνδικήν, καὶ τοῦτον τὸν τρόπον	εἶναι	τὴν θάλατταν μίαν, μὴ λίαν
[2, 8]	αὐτῆς ποιεῖ τοῦ ἄστρου δοκεῖν	εἶναι	τὴν κίνησιν· οὐθὲν γὰρ διαφέρει
[2, 1]	γὰρ τῆς ψυχῆς οἷόν τ´	εἶναι	τὴν τοιαύτην ζωὴν ἄλυπον καὶ
[2, 9]	δεῦρο καὶ τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον	εἶναι	τῆς βίας. Ἀλλ´ εὐλόγως οὔτ´
[2, 13]	δεῖ μὴ κυκλοτερῆ τὸν ὄγκον	εἶναι	τῆς γῆς· ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι,
[2, 14]	μόνον σφαιροειδῆ τὸν ὄγκον ἀναγκαῖον	εἶναι	τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ μὴ
[2, 14]	μέσον. Συμβέβηκε δὲ ταὐτὸ μέσον	εἶναι	τῆς γῆς καὶ τοῦ παντός·
[2, 12]	τῆς ἀρχῆς ἑκάστης πολλὴν ὑπεροχὴν	εἶναι	τῆς πρώτης πρὸς τὰς ἄλλας,
[2, 4]	καὶ τόπον ἔξω καὶ κενὸν	εἶναι	τῆς φορᾶς, διὰ τὸ μὴ
[2, 9]	φωνῆς ταύτης, αἴτιον τούτου φασὶν	εἶναι	τὸ γιγνομένων εὐθὺς ὑπάρχειν τὸν
[2, 6]	καὶ ἄλογον ἄπειρον χρόνον ἀδύνατον	εἶναι	τὸ κινοῦν, καὶ πάλιν ἄλλον
[2, 12]	θεωροῦσιν οὐδὲν ἄλογον ἂν δόξειεν	εἶναι	τὸ νῦν ἀπορούμενον. Ἀλλ´ ἡμεῖς
[2, 12]	οὕτω γὰρ οὐθὲν δόξει παράλογον	εἶναι	τὸ συμβαῖνον. Ἔοικε γὰρ τῷ
[2, 14]	τε δὴ τὸν λόγον ἀναγκαῖον	εἶναι	τὸ σχῆμα σφαιροειδὲς αὐτῆς, καὶ
[2, 2]	γὰρ ἀπορεῖν διὰ τὸ σφαιροειδὲς	εἶναι	τὸ σχῆμα τοῦ παντός, ὅπως
[2, 4]	πρὸς ταῖς ἐκ τοῦ κέντρου	εἶναι	τὸ ὕδωρ· τότε γὰρ ἠρεμήσει.
[2, 12]	καὶ τὴν τῶν ἄστρων πρᾶξιν	εἶναι	τοιαύτην οἵα περ ἡ τῶν
[2, 13]	τοῦ παντός, τὸ δὲ μέσον	εἶναι	τοιοῦτον, (ὃ) Διὸς φυλακὴν ὀνομάζουσι
[2, 6]	δὲ κινοῦν πολὺ μᾶλλον εὔλογον	εἶναι	τοιοῦτον· τὸ γὰρ πρῶτον τοῦ
[2, 2]	δεξιὰ περιφέρεται, ἀνάγκη τὸ ἄνω	εἶναι	τὸν ἀφανῆ πόλον· εἰ γὰρ
[2, 8]	συμβαίνει· τό τε γὰρ θᾶττον	εἶναι	τοῦ μείζονος κύκλου τὸ τάχος
[2, 12]	πλείστας. Εὔλογον γὰρ ἂν δόξειεν	εἶναι	τοῦ πρώτου σώματος μίαν κινουμένου
[2, 3]	κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη τοίνυν γῆν	εἶναι·	τοῦτο γὰρ ἠρεμεῖ ἐπὶ τοῦ
[2, 3]	εἰ γῆν, ἀνάγκη καὶ πῦρ	εἶναι·	τῶν γὰρ ἐναντίων εἰ θάτερον
[2, 2]	τῆς φύσεως οἰκεῖα τῆς ἐκείνων	εἶναι·	φανερῶς γὰρ ἔν γε τοῖς
[2, 3]	δὲ γένεσιν, ἀναγκαῖον καὶ ἄλλην	εἶναι	φοράν, ἢ μίαν ἢ πλείους·
[2, 3]	θάτερον φύσει, ἀνάγκη καὶ θάτερον	εἶναι	φύσει, ἐάν περ ᾖ ἐναντίον,
[2, 4]	σφαιροειδὲς καὶ αὐτὸ τοιοῦτον ἀναγκαῖον	εἶναι·	ὥστε κἂν διὰ τοῦτο φανερὸν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009