Livre, chapitre |
[2, 2] |
οὐθὲν
γὰρ
ἐλάττω
διαφορὰν
ἔχει
|
τὰ |
ἄνω
πρὸς
τὰ
κάτω
καὶ |
[2, 4] |
πῦρ
περὶ
τὸν
ἀέρα,
καὶ
|
τὰ |
ἄνω
σώματα
κατὰ
τὸν
αὐτὸν |
[2, 2] |
ὄπισθεν
ἢ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς
|
τὰ |
ἀριστερὰ
ἐν
ἅπασι
τοῖς
ζῴοις. |
[2, 8] |
καὶ
δίνησις,
εἴπερ
οὖν
κινεῖται
|
τὰ |
ἄστρα
δι´
αὑτῶν,
τὴν
ἑτέραν |
[2, 8] |
ἔσται,
δῆλον
ὅτι
κἂν
μετατεθῇ
|
τὰ |
ἄστρα
εἰς
τοὺς
ἀλλήλων
κύκλους, |
[2, 8] |
ὅλον.
Ἔτι
δ´
ἐπεὶ
σφαιροειδῆ
|
τὰ |
ἄστρα,
καθάπερ
οἵ
τ´
ἄλλοι |
[2, 9] |
ἔχον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
σφαιροειδῆ
|
τὰ |
ἄστρα
καὶ
ὅτι
οὐ
κινεῖται |
[2, 8] |
μὲν
κύκλοι
μένουσιν,
αὐτὰ
δὲ
|
τὰ |
ἄστρα
κινεῖται,
τὰ
αὐτὰ
καὶ |
[2, 8] |
Η'
(Ἐπεὶ
δὲ
φαίνεται
καὶ
|
τὰ |
ἄστρα
μεθιστάμενα
καὶ
ὅλος
ὁ |
[2, 8] |
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
οὐδὲ
κυλίεται
|
τὰ |
ἄστρα,
φανερόν·
τὸ
μὲν
γὰρ |
[2, 8] |
αὐτὰ
δὲ
τὰ
ἄστρα
κινεῖται,
|
τὰ |
αὐτὰ
καὶ
ὁμοίως
ἔσται
ἄλογα· |
[2, 14] |
αὐτῆς,
καὶ
ὅτι
πάντα
φέρεται
|
τὰ |
βαρέα
πρὸς
ὁμοίας
γωνίας,
ἀλλ´ |
[2, 14] |
τὸ
μέσον,
πρὸς
πότερον
φέρεται
|
τὰ |
βάρος
ἔχοντα
καὶ
τὰ
μόρια |
[2, 13] |
δὲ
διὰ
τίν´
αἰτίαν
πάντα
|
τὰ |
βάρος
ἔχοντα
φέρεται
πρὸς
αὐτήν; |
[2, 14] |
τὰς
εἰρημένας
αἰτίας,
καὶ
διότι
|
τὰ |
βίᾳ
ῥιπτούμενα
ἄνω
βάρη
κατὰ |
[2, 13] |
τῇ
γῇ
κωλύοι
τὴν
κάτω·
|
τὰ |
γὰρ
αὐτὰ
τῶν
αὐτῶν
ἀναγκαῖον |
[2, 4] |
τὰ
πρὸς
τὸ
μέσον
τούτων·
|
τὰ |
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ
σφαιροειδοῦς
περιεχόμενα |
[2, 14] |
μαθηματικῶν
λεγόμενα
περὶ
τὴν
ἀστρολογίαν·
|
τὰ |
γὰρ
φαινόμενα
συμβαίνει
μεταβαλλόντων
τῶν |
[2, 8] |
κινεῖσθαι
τὴν
ἐν
ἑαυτῷ
κίνησιν,
|
τὰ |
δ´
ἄλλα
(ἄστρα)
μὴ
προϊέναι |
[2, 12] |
μὲν
γῆ
ὅλως
οὐ
κινεῖται,
|
τὰ |
δ´
ἐγγὺς
ὀλίγας
κινήσεις·
οὐ |
[2, 13] |
μὲν
εἰς
τὸ
μέσον
ἔρχεται,
|
τὰ |
δ´
ἐπιπολάζει
διὰ
τὴν
κίνησιν. |
[2, 4] |
μόνη
γὰρ
περιέχεται
μιᾷ
ἐπιφανείᾳ,
|
τὰ |
δ´
εὐθύγραμμα
πλείοσιν·
ὡς
γὰρ |
[2, 10] |
τῷ
τὰ
μὲν
εἶναι
πρότερα
|
τὰ |
δ´
ὕστερα,
καὶ
πῶς
ἔχει |
[2, 8] |
λείπεται
τοὺς
μὲν
κύκλους
κινεῖσθαι,
|
τὰ |
δὲ
ἄστρα
ἠρεμεῖν
καὶ
ἐνδεδεμένα |
[2, 2] |
γὰρ
τῇ
δυνάμει
διαφέρει
μόνον,
|
τὰ |
δὲ
καὶ
τοῖς
σχήμασι,
καὶ |
[2, 4] |
ἁπτόμενα
ὅλα
σφαιροειδῆ
ἀνάγκη
εἶναι·
|
τὰ |
δὲ
κάτω
τῆς
τῶν
πλανήτων |
[2, 2] |
μὲν
γὰρ
ὅλως
οὐ
κινεῖται,
|
τὰ |
δὲ
κινεῖται
μὲν
ἀλλ´
οὐ |
[2, 10] |
πάντων
ἥκιστα
διὰ
τὴν
ἀπόστασιν·
|
τὰ |
δὲ
μεταξὺ
κατὰ
λόγον
ἤδη |
[2, 2] |
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
καὶ
ἐπὶ
|
τὰ |
δεξιὰ
περιφέρεται,
ἀνάγκη
τὸ
ἄνω |
[2, 2] |
ἔμπροσθεν
πρὸς
τὰ
ὄπισθεν
ἢ
|
τὰ |
δεξιὰ
πρὸς
τὰ
ἀριστερὰ
ἐν |
[2, 14] |
δὲ
χωρίοις
οὐχ
ὁρῶνται,
καὶ
|
τὰ |
διὰ
παντὸς
ἐν
τοῖς
πρὸς |
[2, 14] |
δυνάμει
οὖν
ὄντος
τοῦ
μίγματος
|
τὰ |
διακρινόμενα
ἐφέρετο
ὁμοίως
πάντοθεν
πρὸς |
[2, 3] |
δῆλον,
διὰ
τίνα
αἰτίαν
πλείω
|
τὰ |
ἐγκύκλιά
ἐστι
σώματα,
ὅτι
ἀνάγκη |
[2, 2] |
ἄνω
πρὸς
τὰ
κάτω
καὶ
|
τὰ |
ἔμπροσθεν
πρὸς
τὰ
ὄπισθεν
ἢ |
[2, 2] |
διαφοράν·
ἐὰν
γὰρ
ἀνάπαλιν
στραφῇ,
|
τὰ |
ἐναντία
ἐροῦμεν
δεξιὰ
καὶ
ἀριστερὰ |
[2, 2] |
ὥσπερ
τὰ
τοῦ
ἀνδριάντος,
ἢ
|
τὰ |
ἐναντίως
ἔχοντα
τῇ
θέσει,
δεξιὸν |
[2, 8] |
ἄλογα·
συμβήσεται
γὰρ
θᾶττον
κινεῖσθαι
|
τὰ |
ἔξω,
καὶ
τὰ
τάχη
εἶναι |
[2, 4] |
ἢ
μίαν·
ἡ
γὰρ
εἰς
|
τὰ |
ἐπίπεδα
διαίρεσις
οὐχ
ὡς
ἂν |
[2, 13] |
μέσου
ἱδρυμένον
καὶ
ὁμοίως
πρὸς
|
τὰ |
ἔσχατα
ἔχον·
ἅμα
δ´
ἀδύνατον |
[2, 13] |
διὰ
τὸ
ὁμοίως
ἔχειν
πρὸς
|
τὰ |
ἔσχατα·
τοῦτο
μὲν
γὰρ
πᾶσι |
[2, 2] |
ἡμᾶς
ἐπαναφέροντες·
ἢ
γὰρ
κατὰ
|
τὰ |
ἡμέτερα
δεξιά,
ὥσπερ
οἱ
μάντεις, |
[2, 9] |
τῆς
βροντῆς
διίστησι
λίθους
καὶ
|
(τὰ |
καρτερώτατα
τῶν
σωμάτων.
Τοσούτων
δὲ |
[2, 2] |
διαφορὰν
ἔχει
τὰ
ἄνω
πρὸς
|
τὰ |
κάτω
καὶ
τὰ
ἔμπροσθεν
πρὸς |
[2, 14] |
τὸ
τοῦ
παντός·
καὶ
γὰρ
|
τὰ |
κοῦφα
καὶ
τὸ
πῦρ
εἰς |
[2, 8] |
καὶ
τὰ
τάχη
εἶναι
κατὰ
|
τὰ |
μεγέθη
τῶν
κύκλων.
Ἐπεὶ
τοίνυν |
[2, 8] |
τὰ
τάχη
τῶν
ἄστρων
καὶ
|
τὰ |
μεγέθη
τῶν
κύκλων.
Τοὺς
μὲν |
[2, 13] |
ἐν
τούτοις
γὰρ
ἀεὶ
φέρεται
|
τὰ |
μείζω
καὶ
βαρύτερα
πρὸς
τὸ |
[2, 10] |
μὲν
τρόπον
ἕκαστα
κινεῖται
τῷ
|
τὰ |
μὲν
εἶναι
πρότερα
τὰ
δ´ |
[2, 13] |
πρότερον
ὑπαρχόντων
βαρέων
καὶ
κούφων
|
τὰ |
μὲν
εἰς
τὸ
μέσον
ἔρχεται, |
[2, 11] |
ἂν
ἐγίνετο
αὐξανομένη
καὶ
φθίνουσα
|
τὰ |
μὲν
πλεῖστα
μηνοειδὴς
ἢ
ἀμφίκυρτος, |
[2, 6] |
ὁτὲ
δὲ
βραδυτέρα
πάλιν,
ἢ
|
τὰ |
μέρη
αὐτῆς.
Τὰ
μὲν
οὖν |
[2, 4] |
ὡς
ἂν
τέμνων
τις
εἰς
|
τὰ |
μέρη
διέλοι
τὸ
ὅλον,
τοῦτον |
[2, 3] |
πῦρ
καὶ
γῆ,
ἀνάγκη
καὶ
|
τὰ |
μεταξὺ
αὐτῶν
εἶναι
σώματα·
ἐναντίωσιν |
[2, 12] |
φορᾶς
κινεῖται
πλείους
κινήσεις,
ἀλλὰ
|
τὰ |
μεταξὺ
πλείστας.
Εὔλογον
γὰρ
ἂν |
[2, 14] |
ὁμοίως
συνέθει
πρὸς
τὸ
μέσον
|
τὰ |
μόρια
αὐτῆς.
Τὸ
γὰρ
πλεῖον |
[2, 9] |
ἐνυπάρχει,
καθάπερ
ἐν
τῷ
πλοίῳ
|
τὰ |
μόρια,
οὐχ
οἷόν
τε
ψοφεῖν, |
[2, 14] |
ὁμοίως
ἀπὸ
τῶν
ἐσχάτων
διῃρημένα
|
τὰ |
μόρια
συνήχθη
πρὸς
τὸ
μέσον, |
[2, 14] |
φέρεται
τὰ
βάρος
ἔχοντα
καὶ
|
τὰ |
μόρια
τῆς
γῆς
κατὰ
φύσιν· |
[2, 13] |
μὲν
διὰ
τὴν
δίνησιν
ἐφέρετο
|
τὰ |
μόρια
τῆς
γῆς
πρὸς
τὸ |
[2, 2] |
κάτω
καὶ
τὰ
ἔμπροσθεν
πρὸς
|
τὰ |
ὄπισθεν
ἢ
τὰ
δεξιὰ
πρὸς |
[2, 6] |
ἐπὶ
τούτων
εὐλογώτερον·
εὐαισθητότερα
γὰρ
|
τὰ |
παρ´
ἄλληλα
τιθέμενα.
Ὅτι
μὲν |
[2, 14] |
μέσου.
Μαρτυρεῖ
δὲ
τούτοις
καὶ
|
τὰ |
παρὰ
τῶν
μαθηματικῶν
λεγόμενα
περὶ |
[2, 2] |
Ἅμα
δὲ
καὶ
εἰώθαμεν
λέγειν
|
τὰ |
πλάγια
ἐν
τῷ
κόσμῳ
οὐ |
[2, 13] |
ἄνω
ἢ
κάτω
ἢ
εἰς
|
τὰ |
πλάγια
φέρεσθαι
προσήκει
τὸ
ἐπὶ |
[2, 13] |
ἀέρα
τὸν
κάτωθεν,
ὅπερ
φαίνεται
|
τὰ |
πλάτος
ἔχοντα
τῶν
σωμάτων
ποιεῖν· |
[2, 4] |
καθάπερ
ὕδωρ
πρὸς
γῆν,
καὶ
|
τὰ |
πλεῖον
ἀεὶ
ἀπέχοντα
τῶν
συστοίχων. |
[2, 12] |
τίνα
ποτ´
αἰτίαν
οὐκ
ἀεὶ
|
τὰ |
πλεῖον
ἀπέχοντα
τῆς
πρώτης
φορᾶς |
[2, 12] |
ὥσπερ
καὶ
ἄνθρωπος,
ἢ
καὶ
|
τὰ |
πολλὰ
πάντα
πρὸ
ὁδοῦ
ἐστι |
[2, 4] |
συνεχὲς
σφαιροειδές.
Ὡσαύτως
δὲ
καὶ
|
τὰ |
πρὸς
τὸ
μέσον
τούτων·
τὰ |
[2, 13] |
ἐκεῖνό
τις
εἴπειεν.
Ὅτε
γὰρ
|
τὰ |
στοιχεῖα
διειστήκει
χωρὶς
ὑπὸ
τοῦ |
[2, 3] |
τοῦ
ὅλου
ὡσαύτως
ἀναγκαῖον
ἔχειν
|
τὰ |
στοιχεῖα
τῶν
σωμάτων
πρὸς
ἄλληλα. |
[2, 9] |
οὔτ´
ἀκούομεν
οὔτε
πάσχοντα
φαίνεται
|
τὰ |
σώματα
βίαιον
οὐδὲν
πάθος,
διὰ |
[2, 4] |
εἰς
ἐπίπεδα
καὶ
ἐξ
ἐπιπέδων
|
τὰ |
σώματα
γεννῶντες
μεμαρτυρηκέναι
φαίνονται
τούτοις· |
[2, 9] |
ἐνταῦθα
λεκτέον
ὡς
εἴπερ
ἐφέρετο
|
τὰ |
σώματα
τούτων
εἴτ´
ἐν
ἀέρος |
[2, 8] |
θᾶττον
κινεῖσθαι
τὰ
ἔξω,
καὶ
|
τὰ |
τάχη
εἶναι
κατὰ
τὰ
μεγέθη |
[2, 8] |
ἄτοπον
ἀλλ´
ἀναγκαῖον
ἀνάλογον
ἔχειν
|
τὰ |
τάχη
τοῖς
μεγέθεσι,
τῶν
δ´ |
[2, 8] |
τὸ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχειν
|
τὰ |
τάχη
τῶν
ἄστρων
καὶ
τὰ |
[2, 2] |
ὑπάρχοντα
φαίνεται
τοῖς
μὲν
πάντα
|
τὰ |
τοιαῦτα
μόρια,
λέγω
δ´
οἷον |
[2, 2] |
καθ´
ὁμοιότητα
τοῖς
ἡμετέροις,
ὥσπερ
|
τὰ |
τοῦ
ἀνδριάντος,
ἢ
τὰ
ἐναντίως |
[2, 2] |
ἀρχή
τις
ἐστίν.
Λέγω
δὲ
|
τὰ |
τρία
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
γίγνεται
ὁ
ὁρίζων
κύκλος,
ὥστε
|
τὰ |
(ὑπὲρ
κεφαλῆς
ἄστρα
μεγάλην
ἔχειν |
[2, 13] |
τινας
λόγους
καὶ
δόξας
αὑτῶν
|
τὰ |
φαινόμενα
προσέλκοντες
καὶ
πειρώμενοι
συγκοσμεῖν. |
[2, 13] |
αὐτῆς
ὅλον,
οὐθὲν
κωλύειν
οἴονται
|
τὰ |
φαινόμενα
συμβαίνειν
ὁμοίως
μὴ
κατοικοῦσιν |
[2, 8] |
γῆς·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐγίγνετο
|
τὰ |
φαινόμενα.
Τὴν
δὲ
γῆν
ὑποκείσθω |
[2, 13] |
ἀντίχθονα
ὄνομα
καλοῦσιν,
οὐ
πρὸς
|
τὰ |
φαινόμενα
τοὺς
λόγους
καὶ
τὰς |
[2, 14] |
τῆς
γῆς
μέσον,
σημεῖον
ὅτι
|
τὰ |
φερόμενα
βάρη
ἐπὶ
ταύτην
οὐ |
[2, 14] |
κόσμου
τάξις
ἀΐδιος.
Ἔτι
πάντα
|
τὰ |
φερόμενα
τὴν
φορὰν
τὴν
ἐγκύκλιον |