Livre, chapitre
[2, 4]	εἰς τὰ ἐπίπεδα διαίρεσις οὐχ	ὡς	ἂν τέμνων τις εἰς τὰ
[2, 13]	συμβεβηκὸς μέντοι τοῦτό γ´ ἀληθές,	ὡς	ἀναγκαῖον μένειν ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 4]	πέριξ σώματος φύσις· δῆλον γὰρ	ὡς	ἀνάλογον ἔχει, καθάπερ ὕδωρ πρὸς
[2, 12]	καὶ ἄλλων ἕνεκα. (Τῷ δ´	ὡς	ἄριστα ἔχοντι οὐθὲν δεῖ πράξεως·
[2, 9]	αὐτοὺς λόγους ἂν ἐξείη λέγειν,	ὡς	ἄτοπον εἰ μὴ φερόμενος ὁ
[2, 1]	ὁ δὲ νῦν μαρτυρεῖ λόγος	ὡς	ἄφθαρτος καὶ ἀγένητος, ἔτι δ´
[2, 4]	ἐπιφανείᾳ, τὰ δ´ εὐθύγραμμα πλείοσιν·	ὡς	γὰρ ἔχει ὁ κύκλος ἐν
[2, 1]	αὐτὴν ἔχειν ὑπόληψιν τοῖς ὕστερον·	ὡς	γὰρ περὶ βάρος ἐχόντων καὶ
[2, 13]	φαίνεται ποιούμενος ὑπὸ τῆς γῆς,	ὡς	δέον, εἴπερ ἦν σφαιροειδής, περιφερῆ
[2, 13]	τε βάθη καὶ δαψιλὸς αἰθήρ,	ὡς	διὰ πολλῶν δὴ γλώσσης ῥηθέντα
[2, 13]	φασιν εἰπεῖν Θαλῆν τὸν Μιλήσιον,	ὡς	διὰ τὸ πλωτὴν εἶναι μένουσαν
[2, 13]	καὶ Ἐμπεδοκλῆς οὕτως ἐπέπληξεν, εἰπὼν	ὡς	εἴ περ ἀπείρονα γῆς τε
[2, 9]	ἀδύνατον ψοφεῖν. Ὥστ´ ἐνταῦθα λεκτέον	ὡς	εἴπερ ἐφέρετο τὰ σώματα τούτων
[2, 14]	ἐστὶν ἀδύνατον, δῆλον λαβοῦσιν ἀρχὴν	ὡς	εἴπερ φέρεται εἴτ´ ἐκτὸς οὖσα
[2, 4]	τοῦτον διαιρεῖται τὸν τρόπον, ἀλλ´	ὡς	εἰς ἕτερα τῷ εἴδει. Ὅτι
[2, 2]	πότερον τοῦτον ἔχει τὸν τρόπον	ὡς	ἐκεῖνοι λέγουσιν, ἢ μᾶλλον ἑτέρως,
[2, 13]	καὶ τὸ τῆς περιφερείας μέγεθος,	ὡς	ἐν τοῖς φαινομένοις μικροῖς κύκλοις
[2, 5]	τὴν ἀπορίαν. Εἰ γὰρ ἔχει	ὡς	ἐνδέχεται βέλτιστα, αὕτη ἂν εἴη
[2, 14]	ὥρισται τῶν ἄστρων ἡ τάξις,	ὡς	ἐπὶ τοῦ μέσου κειμένης τῆς
[2, 1]	πατρίους ἡμῶν ἀληθεῖς εἶναι λόγους,	ὡς	ἔστιν ἀθάνατόν τι καὶ θεῖον
[2, 5]	πρότερον εἴρηται. Ἀλλ´ εἰ μηδὲν	ὡς	ἔτυχε μηδ´ ἀπὸ ταὐτομάτου ἐνδέχεται
[2, 8]	πρὸς τὴν κίνησιν (οὐθὲν γὰρ	ὡς	ἔτυχε ποιεῖ ἡ φύσις) οὐδὲ
[2, 8]	ἔστιν ἐν τοῖς φύσει τὸ	ὡς	ἔτυχεν, οὐδὲ τὸ πανταχοῦ καὶ
[2, 7]	ἄνω σῶμα πῦρ εἶναί φασιν,	ὡς	εὔλογον ὂν ἕκαστον συνεστάναι ἐκ
[2, 4]	δυνατὸν ὁμαλότητα δέξασθαι καὶ ἀκρίβειαν	ὡς	ἡ τοῦ πέριξ σώματος φύσις·
[2, 12]	δὲ πάμπαν, διανοούμεθα· δεῖ δ´	ὡς	μετεχόντων ὑπολαμβάνειν πράξεως καὶ ζωῆς·
[2, 2]	πρὸς τοῖς ἀριστεροῖς, ἐναντίως ἢ	ὡς	οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι γὰρ
[2, 1]	μὲν ἀρχαῖοι τοῖς θεοῖς ἀπένειμαν	ὡς	ὄντα μόνον ἀθάνατον· ὁ δὲ
[2, 4]	στερεῶν οὐ διαιροῦσι τὴν σφαῖραν	ὡς	οὐκ ἔχουσαν πλείους ἐπιφανείας ἢ
[2, 14]	μέσον, βάρος ἔχον. Δῆλον γὰρ	ὡς	οὐχὶ μέχρι τοῦ ἅψασθαι τοῦ
[2, 12]	τὸ νῦν ἀπορούμενον. Ἀλλ´ ἡμεῖς	ὡς	περὶ σωμάτων αὐτῶν μόνον, καὶ
[2, 9]	τὸ φάναι γίνεσθαι φερομένων ἁρμονίαν,	ὡς	συμφώνων γινομένων τῶν ψόφων, κομψῶς
[2, 2]	ἐνυπάρχει τοῖς φυτοῖς. Ἔτι δ´	ὡς	τὸ μῆκος τοῦ πλάτους πρότερον,
[2, 2]	ἀλλὰ τὸ παρὰ τοὺς πόλους,	ὡς	τούτου μήκους ὄντος· τὸ γὰρ
[2, 14]	ὄντας τὸ γένος αὐτῶν ἐστιν,	ὡς	τῶν ἐσχάτων διὰ τὸ συνάπτειν
[2, 13]	τὴν παροῦσαν δύναμιν εἴχομεν, χρηστέον	ὡς	ὑπάρχουσιν. Εἰ γὰρ μηδεμία φύσει

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009