Livre, chapitre |
[2, 14] |
κινηθῆναι
μὴ
ὑπὸ
κρείττονος
ἰσχύος,
|
ἀναγκαῖον |
ἂν
εἴη
μένειν
αὐτὴν
ἐπὶ |
[2, 8] |
γὰρ
κύκλους
οὐθὲν
ἄτοπον
ἀλλ´
|
ἀναγκαῖον |
ἀνάλογον
ἔχειν
τὰ
τάχη
τοῖς |
[2, 13] |
κατὰ
γὰρ
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
ἀναγκαῖον |
ἅπαν
ὅ
τι
ἂν
τεθῇ |
[2, 2] |
εἰ
μηδέποτ´
ἤρξατο,
ὅμως
ἔχειν
|
ἀναγκαῖον |
ἀρχήν,
ὅθεν
ἂν
ἤρξατο,
εἰ |
[2, 14] |
μέσου
εἴτ´
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
|
ἀναγκαῖον |
αὐτὴν
βίᾳ
κινεῖσθαι
ταύτην
τὴν |
[2, 14] |
αὐτῆς.
Σχῆμα
δ´
ἔχειν
σφαιροειδὲς
|
ἀναγκαῖον |
αὐτήν·
ἕκαστον
γὰρ
τῶν
μορίων |
[2, 9] |
τὸ
φερόμενον
μέγεθος,
πολλαπλάσιον
μέγεθος
|
ἀναγκαῖον |
ἀφικνεῖσθαί
τε
δεῦρο
καὶ
τὴν |
[2, 14] |
ῥοπῆς.
Εἴτ´
οὖν
ἐγένετο,
τοῦτον
|
ἀναγκαῖον |
γενέσθαι
τὸν
τρόπον,
ὥστε
φανερὸν |
[2, 14] |
κινεῖσθαι
φοράς.
Τούτου
δὲ
συμβαίνοντος
|
ἀναγκαῖον |
γίγνεσθαι
πάροδον
καὶ
τροπὰς
τῶν |
[2, 13] |
ἐστιν;
Εἶναι
μὲν
γάρ
τινα
|
ἀναγκαῖον· |
εἰ
δὲ
μηδὲν
μᾶλλον
κάτω |
[2, 13] |
τὰ
γὰρ
αὐτὰ
τῶν
αὐτῶν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
αἴτια
τοῖς
αὐτοῖς.
Ἔτι |
[2, 3] |
ἔστι
κίνησις.
Ὅτι
μὲν
τοίνυν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
γένεσιν,
ἐκ
τούτων
δῆλον. |
[2, 9] |
ἔχει
τἀληθές.
Δοκεῖ
γάρ
τισιν
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τηλικούτων
φερομένων
σωμάτων
γίγνεσθαι |
[2, 14] |
οὐ
μόνον
σφαιροειδῆ
τὸν
ὄγκον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 13] |
βίᾳ·
κατὰ
φύσιν
δέ
γε
|
ἀναγκαῖον |
εἶναί
τινα
αὐτῆς
φοράν.
Αὕτη |
[2, 13] |
τόπος
ὁ
ἔσχατος,
δῆλον
ὅτι
|
ἀναγκαῖον |
εἶναί
τινα
καὶ
τῇ
γῇ |
[2, 14] |
τοῦτόν
τε
δὴ
τὸν
λόγον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι
τὸ
σχῆμα
σφαιροειδὲς
αὐτῆς, |
[2, 4] |
τὸ
σφαιροειδὲς
καὶ
αὐτὸ
τοιοῦτον
|
ἀναγκαῖον |
εἶναι·
ὥστε
κἂν
διὰ
τοῦτο |
[2, 14] |
πρώτης,
ὥστε
καὶ
τὴν
γῆν
|
ἀναγκαῖον, |
εἴτε
περὶ
τὸ
μέσον
εἴτ´ |
[2, 13] |
γὰρ
ὁτιοῦν
φέρεται
μόριον
αὐτῆς,
|
ἀναγκαῖον |
ἐνταῦθα
φέρεσθαι
καὶ
τὴν
ὅλην· |
[2, 13] |
Τὸ
μὲν
οὖν
ἀπορῆσαι
πᾶσιν
|
ἀναγκαῖον |
ἐπελθεῖν·
τάχα
γὰρ
ἀλυποτέρας
διανοίας |
[2, 3] |
γὰρ
τὴν
τοῦ
ὅλου
ὡσαύτως
|
ἀναγκαῖον |
ἔχειν
τὰ
στοιχεῖα
τῶν
σωμάτων |
[2, 13] |
ἀπέχοντος·
καὶ
γὰρ
τοῦτον
ἠρεμεῖν
|
ἀναγκαῖον) |
ζητητέον
αὐτοῖς
περὶ
τῆς
τοῦ |
[2, 8] |
μεθιστάμενα
καὶ
ὅλος
ὁ
οὐρανός,
|
ἀναγκαῖον |
ἤτοι
ἠρεμούντων
ἀμφοτέρων
γίγνεσθαι
τὴν |
[2, 1] |
γινομένη
τοῦ
σώματος
ἄνεσις,
ἀλλ´
|
ἀναγκαῖον |
Ἰξίονός
τινος
μοῖραν
κατέχειν
αὐτὴν |
[2, 3] |
τούτων
δῆλον.
Εἰ
δὲ
γένεσιν,
|
ἀναγκαῖον |
καὶ
ἄλλην
εἶναι
φοράν,
ἢ |
[2, 13] |
μέντοι
τοῦτό
γ´
ἀληθές,
ὡς
|
ἀναγκαῖον |
μένειν
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
πᾶν |
[2, 14] |
τὸ
πρὸ
αὑτοῦ
ἔλαττον
προωθεῖν
|
ἀναγκαῖον |
μέχρι
τοῦ
μέσου
τὴν
ῥοπὴν |
[2, 14] |
ποθὲν
ἐφέρετο
εἴτε
κατὰ
μέρος,
|
ἀναγκαῖον |
μέχρι
τούτου
φέρεσθαι
ἕως
ἂν |
[2, 13] |
πρὸς
ἓν
σημεῖον
(τοῦτο
γὰρ
|
ἀναγκαῖον |
μόνον
συμβαίνειν
ἐκ
τοῦ
λόγου |
[2, 14] |
ἐσχάτων
φερομένων
πρὸς
ἓν
μέσον
|
ἀναγκαῖον |
ὅμοιον
γίγνεσθαι
πάντῃ
τὸν
ὄγκον, |
[2, 13] |
τῆς
γῆς.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐκ
|
ἀναγκαῖον. |
Οὐ
γὰρ
μόνον
φαίνεται
μένουσα |
[2, 9] |
εἴτε
πυρός,
ὥσπερ
πάντες
φασίν,
|
ἀναγκαῖον |
ποιεῖν
ὑπερφυᾶ
τῷ
μεγέθει
τὸν |
[2, 13] |
κινηθήσεται·
περὶ
γὰρ
τούτων
ὅτι
|
ἀναγκαῖον |
συμβαίνειν,
διώρισται
πρότερον,
καὶ
πρὸς |
[2, 13] |
καὶ
φασὶ
διὰ
τὴν
ἠρεμίαν
|
ἀναγκαῖον |
τὸ
σχῆμα
τοῦτ´
ἔχειν
αὐτήν. |