Livre, chapitre |
[2, 13] |
ἐπί
τινός
ἐστιν.
(Ἔτι
δ´
|
ὥσπερ |
ἀὴρ
ὕδατος
κουφότερον,
καὶ
γῆς |
[2, 14] |
Δεῖ
δὲ
νοῆσαι
τὸ
λεγόμενον
|
ὥσπερ |
ἂν
εἰ
γιγνομένης
τὸν
τρόπον |
[2, 2] |
τὸν
ἅπαντα
χρόνον,
ἀλλὰ
νοεῖν
|
ὥσπερ |
ἂν
εἴ
τις,
ἐν
οἷς |
[2, 8] |
περὶ
τὸ
αὐτὸ
κέντρον
ἐνδεδεμένων
|
(ὥσπερ |
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
τὸ |
[2, 13] |
τούτοις
ὅτι
οὐδ´
ἠρεμεῖν
ἐνδέχεται·
|
ὥσπερ |
γὰρ
κίνησις
ὑπάρχει
ἢ
βίᾳ |
[2, 7] |
εἶναι
ὃ
κύκλῳ
φέρεσθαι
πέφυκεν·
|
ὥσπερ |
γὰρ
οἱ
πύρινα
φάσκοντες
εἶναι |
[2, 6] |
ἐν
ἐλάττονι
κινηθῆναι
τὸν
οὐρανόν
|
(ὥσπερ |
γὰρ
οὐδὲ
κιθαρίσαι
οὐδὲ
βαδίσαι |
[2, 13] |
μέγεθος
αὐτῆς
αἴτιον,
οἱ
δ´
|
ὥσπερ |
Ἐμπεδοκλῆς,
τὴν
τοῦ
οὐρανοῦ
φορὰν |
[2, 13] |
τὸν
διὰ
παντὸς
τεταμένον
πόλον,
|
ὥσπερ |
ἐν
τῷ
Τιμαίῳ
γέγραπται.
Παραπλησίως |
[2, 12] |
τοῖς
δὲ
πορρωτέρω
διὰ
πλειόνων,
|
ὥσπερ |
ἐπὶ
σώματος
τὸ
μὲν
οὐδὲ |
[2, 8] |
οὕτω
τιμίων
ὑπεριδεῖν,
ἀλλ´
ἔοικεν
|
ὥσπερ |
ἐπίτηδες
ἀφελεῖν
πάντα
δι´
ὧν |
[2, 12] |
τί
ἐστιν
οὗ
τύχοι
ἄν,
|
ὥσπερ |
καὶ
ἄνθρωπος,
ἢ
καὶ
τὰ |
[2, 10] |
κατὰ
λόγον
ἤδη
τῆς
ἀποστάσεως,
|
ὥσπερ |
καὶ
δεικνύουσιν
οἱ
μαθηματικοί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 13] |
ὅμως
οἰσθήσεται
ἀπὸ
τοῦ
μέσου,
|
ὥσπερ |
καὶ
φαίνεται
φερόμενον,
ἂν
μή |
[2, 13] |
κατοικοῦσιν
ἡμῖν
ἐπὶ
τοῦ
κέντρου,
|
ὥσπερ |
κἂν
εἰ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου |
[2, 13] |
ἐπ´
ἄπειρον
αὐτὴν
ἐρριζῶσθαι
λέγοντες,
|
ὥσπερ |
Ξενοφάνης
ὁ
Κολοφώνιος,
ἵνα
μὴ |
[2, 13] |
διὰ
τὸ
πλωτὴν
εἶναι
μένουσαν
|
ὥσπερ |
ξύλον
ἤ
τι
τοιοῦτον
ἕτερον |
[2, 13] |
ἀνάγκην
μένει
τὴν
τῆς
ὁμοιότητος
|
(ὥσπερ |
ὁ
περὶ
τῆς
τριχὸς
λόγος |
[2, 2] |
γὰρ
κατὰ
τὰ
ἡμέτερα
δεξιά,
|
ὥσπερ |
οἱ
μάντεις,
ἢ
καθ´
ὁμοιότητα |
[2, 13] |
πέφυκε
μένειν,
ἀλλ´
ἐφ´
ὕδατος)
|
ὥσπερ |
οὐ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ὄντα |
[2, 9] |
κατὰ
τὸ
πᾶν
εἴτε
πυρός,
|
ὥσπερ |
πάντες
φασίν,
ἀναγκαῖον
ποιεῖν
ὑπερφυᾶ |
[2, 2] |
ἢ
καθ´
ὁμοιότητα
τοῖς
ἡμετέροις,
|
ὥσπερ |
τὰ
τοῦ
ἀνδριάντος,
ἢ
τὰ |
[2, 1] |
ῥαστώνης
ἔμφρονος,
εἴ
γε
μηδ´
|
ὥσπερ |
τῇ
ψυχῇ
τῇ
τῶν
θνητῶν |
[2, 13] |
ἀνάγκη
γὰρ
τεθὲν
μένειν
ὁμοίως
|
ὥσπερ |
τὴν
γῆν·
ὁμοίως
γὰρ
ἕξει |
[2, 13] |
ἱκανὸν
ἀθρόως
(τῷ)
κάτωθεν
ἠρεμεῖν,
|
ὥσπερ |
τὸ
ἐν
ταῖς
κλεψύδραις
ὕδωρ. |
[2, 8] |
γὰρ
ἀπηρτημένον
ἔχει
οὐδὲ
προέχον,
|
ὥσπερ |
τὸ
εὐθύγραμμον,
ἀλλὰ
πλεῖστον
ἀφέστηκε |
[2, 9] |
βίαιον
φέροιτο
φορὰν
οὐθὲν
αὐτῶν,
|
ὥσπερ |
τὸ
μέλλον
ἔσεσθαι
προνοούσης
τῆς |
[2, 13] |
ταύτην
ἔχον
τὴν
χώραν
πῦρ·
|
ὥσπερ |
τὸ
μέσον
ἁπλῶς
λεγόμενον,
καὶ |
[2, 13] |
τὴν
ὁμοιότητά
φασιν
αὐτὴν
μένειν,
|
ὥσπερ |
τῶν
ἀρχαίων
Ἀναξίμανδρος·
μᾶλλον
μὲν |
[2, 14] |
φέρεσθαι
πάντοθεν
πρὸς
τὸ
μέσον,
|
ὥσπερ |
φαίνεται,
καὶ
τὸ
πῦρ
ἀπὸ |
[2, 4] |
ἔξω
τῶν
αὐτοῦ
λαβεῖν
δυνατόν,
|
ὥσπερ |
ὥρισται
πρότερον,
καὶ
τῇ
μὲν |