Livre, chapitre |
[2, 14] |
πρὸς
τὸ
μέσον.
Εἴτ´
οὖν
|
ὁμοίως |
ἀπὸ
τῶν
ἐσχάτων
διῃρημένα
τὰ |
[2, 6] |
δὲ
μὴ
ἐπίτασις,
οὐδ´
ἄνεσις·
|
ὁμοίως |
γὰρ
ἄμφω
καὶ
θάτερον)
εἴπερ |
[2, 13] |
μένειν
ὁμοίως
ὥσπερ
τὴν
γῆν·
|
ὁμοίως |
γὰρ
ἕξει
πρὸς
τῶν
σημείων |
[2, 14] |
ποιήσει
ταὐτόν.
Ὅτι
μὲν
οὖν
|
ὁμοίως |
γε
πανταχόθεν
ἀπὸ
τῶν
ἐσχάτων |
[2, 13] |
ταύτην
ἔχουσί
τινες
τὴν
δόξαν,
|
ὁμοίως |
δὲ
καὶ
περὶ
μονῆς
καὶ |
[2, 13] |
πεινῶντος
καὶ
διψῶντος
σφόδρα
μέν,
|
ὁμοίως |
δέ,
καὶ
τῶν
ἐδωδίμων
καὶ |
[2, 13] |
τριχὸς
λόγος
τῆς
ἰσχυρῶς
μὲν
|
ὁμοίως |
δὲ
πάντῃ
τεινομένης,
ὅτι
οὐ |
[2, 2] |
καὶ
διότι
ταύτας
ἐν
ἅπασιν
|
ὁμοίως |
ἐνόμιζον
ὑπάρχειν.
Ἡμῖν
δ´
ἐπεὶ |
[2, 5] |
Οὐ
μὴν
δίκαιόν
γε
πᾶσιν
|
ὁμοίως |
ἐπιτιμᾶν,
ἀλλ´
ὁρᾶν
δεῖ
τὴν |
[2, 8] |
ἄστρα
κινεῖται,
τὰ
αὐτὰ
καὶ
|
ὁμοίως |
ἔσται
ἄλογα·
συμβήσεται
γὰρ
θᾶττον |
[2, 13] |
φύσιν.
Οὐκ
ἄρα
διὰ
τὸ
|
ὁμοίως |
ἔχειν
πρὸς
τὰ
ἔσχατα·
τοῦτο |
[2, 9] |
τῶν
περὶ
τὸν
δεῦρο
τόπον
|
ὁμοίως |
ἔχον.
Ὅτι
μὲν
οὖν
σφαιροειδῆ |
[2, 2] |
κάτω
πᾶσι
τοῖς
ἐμψύχοις
ἐστὶν
|
ὁμοίως |
ζῴοις
καὶ
φυτοῖς,
τὸ
δὲ |
[2, 7] |
τούτων
ἐν
οἷς
ἕκαστόν
ἐστιν,
|
ὁμοίως |
καὶ
ἡμεῖς
λέγομεν.
Ἡ
δὲ |
[2, 14] |
τούτου
φέρεσθαι
ἕως
ἂν
πανταχόθεν
|
ὁμοίως |
λάβῃ
τὸ
μέσον,
ἀνισαζομένων
τῶν |
[2, 11] |
εἴη
τὸν
ὄγκον.
Ἔτι
δ´
|
ὁμοίως |
μὲν
ἅπαντα
καὶ
ἕν,
ἡ |
[2, 13] |
κωλύειν
οἴονται
τὰ
φαινόμενα
συμβαίνειν
|
ὁμοίως |
μὴ
κατοικοῦσιν
ἡμῖν
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 2] |
κινεῖται
μὲν
ἀλλ´
οὐ
πανταχόθεν
|
ὁμοίως, |
οἷον
τὸ
πῦρ
ἄνω
μόνον |
[2, 14] |
τοῦ
μίγματος
τὰ
διακρινόμενα
ἐφέρετο
|
ὁμοίως |
πάντοθεν
πρὸς
τὸ
μέσον.
Εἴτ´ |
[2, 8] |
οὐθὲν
ἄτοπον,
τὸ
δὲ
πάνθ´
|
ὁμοίως |
πλάσματι
ἔοικεν.
Ἅμα
δὲ
καὶ |
[2, 13] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
ἱδρυμένον
καὶ
|
ὁμοίως |
πρὸς
τὰ
ἔσχατα
ἔχον·
ἅμα |
[2, 14] |
λόγον,
οὐδ´
εἰ
μὴ
πανταχόθεν
|
ὁμοίως |
συνέθει
πρὸς
τὸ
μέσον
τὰ |
[2, 13] |
πυρός·
ἀνάγκη
γὰρ
τεθὲν
μένειν
|
ὁμοίως |
ὥσπερ
τὴν
γῆν·
ὁμοίως
γὰρ |