Livre, chapitre |
[2, 9] |
εἶναι
πρὸς
τὴν
ἐναντίαν
σιγήν·
|
πρὸς |
ἄλληλα
γὰρ
φωνῆς
καὶ
σιγῆς |
[2, 3] |
ἔχειν
τὰ
στοιχεῖα
τῶν
σωμάτων
|
πρὸς |
ἄλληλα.
Λεχθήσεται
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 10] |
δ´
ὕστερα,
καὶ
πῶς
ἔχει
|
πρὸς |
ἄλληλα
τοῖς
ἀποστήμασιν,
ἐκ
τῶν |
[2, 14] |
καὶ
περὶ
Κύπρον,
ἐν
τοῖς
|
πρὸς |
ἄρκτον
δὲ
χωρίοις
οὐχ
ὁρῶνται, |
[2, 14] |
μεταβολήν,
καὶ
μὴ
ταὐτὰ
φαίνεσθαι
|
πρὸς |
ἄρκτον
τε
καὶ
μεσημβρίαν
μεταβαίνουσιν· |
[2, 14] |
τὰ
διὰ
παντὸς
ἐν
τοῖς
|
πρὸς |
ἄρκτον
φαινόμενα
τῶν
ἄστρων
ἐν |
[2, 13] |
πάντα
τὰ
βάρος
ἔχοντα
φέρεται
|
πρὸς |
αὐτήν;
Οὐ
γὰρ
ἥ
γε |
[2, 8] |
ἐγγύς
εἰσιν,
ὥστ´
ἐγκρατὴς
οὖσα
|
πρὸς |
αὐτοὺς
ἀφικνεῖται
ἡ
ὄψις·
πρὸς |
[2, 4] |
ὡς
ἀνάλογον
ἔχει,
καθάπερ
ὕδωρ
|
πρὸς |
γῆν,
καὶ
τὰ
πλεῖον
ἀεὶ |
[2, 8] |
μάλιστα
κατέχοι
τὸν
αὐτὸν
τόπον)
|
πρὸς |
δὲ
τὴν
εἰς
τὸ
πρόσθεν |
[2, 8] |
πρὸς
αὐτοὺς
ἀφικνεῖται
ἡ
ὄψις·
|
πρὸς |
δὲ
τοὺς
μένοντας
κραδαίνεται
διὰ |
[2, 1] |
ἀπαθὴς
πάσης
θνητῆς
δυσχερείας
ἐστίν,
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
ἄπονος
διὰ
τὸ |
[2, 14] |
τοῦ
μέσου,
φανερὸν
ἐκ
τούτων·
|
πρὸς |
δὲ
τούτοις
δῆλον
ἐκ
τῶν |
[2, 3] |
γὰρ
ἔχει
ἕκαστον
τῶν
στοιχείσων
|
πρὸς |
ἕκαστον.
Ὑποκείσθω
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[2, 13] |
αἴτια
τοῖς
αὐτοῖς.
Ἔτι
δὲ
|
πρὸς |
Ἐμπεδοκλέα
κἂν
ἐκεῖνό
τις
εἴπειεν. |
[2, 14] |
πανταχόθεν
ἀπὸ
τῶν
ἐσχάτων
φερομένων
|
πρὸς |
ἓν
μέσον
ἀναγκαῖον
ὅμοιον
γίγνεσθαι |
[2, 13] |
τὸ
ἔσχατον·
πλὴν
οὐχ
ὅλον
|
πρὸς |
ἓν
σημεῖον
(τοῦτο
γὰρ
ἀναγκαῖον |
[2, 14] |
ἀλλὰ
πρὸς
ὁμοίας
γωνίας,
ὥστε
|
πρὸς |
ἓν
τὸ
μέσον
φέρεται,
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερὸν
|
πρὸς |
ἡμᾶς
ἐπαναφέροντες·
ἢ
γὰρ
κατὰ |
[2, 13] |
γὰρ
ἥ
γε
δίνη
πλησιάζει
|
πρὸς |
ἡμᾶς.
(Ἔτι
δὲ
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
τῆς
γῆς
πολλαπλάσιον
βάρος
ἐπιγένοιτο
|
πρὸς |
θάτερον
ἡμισφαίριον,
οὐκ
ἔσται
τὸ |
[2, 8] |
πλεῖστον
ἀποστῆσαι
τῶν
ἐχόντων
ὄργανα
|
πρὸς |
κίνησιν.
Διὸ
καὶ
εὐλόγως
ἂν |
[2, 14] |
μικρᾶς
γὰρ
γιγνομένης
μεταστάσεως
ἡμῖν
|
πρὸς |
μεσημβρίαν
καὶ
ἄρκτον
ἐπιδήλως
ἕτερος |
[2, 14] |
ὅτι
πάντα
φέρεται
τὰ
βαρέα
|
πρὸς |
ὁμοίας
γωνίας,
ἀλλ´
οὐ
παρ´ |
[2, 14] |
οὐ
παρ´
ἄλληλα
φέρεται
ἀλλὰ
|
πρὸς |
ὁμοίας
γωνίας,
ὥστε
πρὸς
ἓν |
[2, 12] |
πρόσκειται,
παντὸς
δὲ
πεπερασμένου
σώματος
|
πρὸς |
πεπερασμένον
ἡ
δύναμίς
ἐστιν.
Ἀλλὰ |
[2, 14] |
ταὐτὸν
ἀμφοτέρων
ἐστὶ
τὸ
μέσον,
|
πρὸς |
πότερον
φέρεται
τὰ
βάρος
ἔχοντα |
[2, 2] |
τὰ
ὄπισθεν
ἢ
τὰ
δεξιὰ
|
πρὸς |
τὰ
ἀριστερὰ
ἐν
ἅπασι
τοῖς |
[2, 13] |
τοῦ
μέσου
ἱδρυμένον
καὶ
ὁμοίως
|
πρὸς |
τὰ
ἔσχατα
ἔχον·
ἅμα
δ´ |
[2, 13] |
ἄρα
διὰ
τὸ
ὁμοίως
ἔχειν
|
πρὸς |
τὰ
ἔσχατα·
τοῦτο
μὲν
γὰρ |
[2, 2] |
ἐλάττω
διαφορὰν
ἔχει
τὰ
ἄνω
|
πρὸς |
τὰ
κάτω
καὶ
τὰ
ἔμπροσθεν |
[2, 2] |
τὰ
κάτω
καὶ
τὰ
ἔμπροσθεν
|
πρὸς |
τὰ
ὄπισθεν
ἢ
τὰ
δεξιὰ |
[2, 13] |
ἣν
ἀντίχθονα
ὄνομα
καλοῦσιν,
οὐ
|
πρὸς |
τὰ
φαινόμενα
τοὺς
λόγους
καὶ |
[2, 4] |
κέντρου
ἡ
ΑΕ.
Ὥστ´
ἀνάγκη
|
πρὸς |
ταῖς
ἐκ
τοῦ
κέντρου
εἶναι |
[2, 12] |
πολλὴν
ὑπεροχὴν
εἶναι
τῆς
πρώτης
|
πρὸς |
τὰς
ἄλλας,
εἴη
δ´
ἂν |
[2, 2] |
τινὰ
δύναμιν
ἀρχῆς
τὸ
ἄνω
|
πρὸς |
τὰς
ἄλλας
ἰδέας.
Διά
τε |
[2, 2] |
ὥστε
συμβαίνειν
ἡμᾶς
μὲν
εἶναι
|
πρὸς |
τῇ
ἀρχῇ,
ἐκείνους
δὲ
πρὸς |
[2, 13] |
τό
τε
ἀπόστημα
τοῦ
ἡλίου
|
πρὸς |
τὴν
γῆν
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 9] |
ψόφον,
ὥστε
μὴ
διάδηλον
εἶναι
|
πρὸς |
τὴν
ἐναντίαν
σιγήν·
πρὸς
ἄλληλα |
[2, 8] |
ὄργανον
αὐτοῖς
ἀποδοῦναι
τὴν
φύσιν
|
πρὸς |
τὴν
κίνησιν
(οὐθὲν
γὰρ
ὡς |
[2, 11] |
διὰ
τὸ
μηδὲν
ἔχειν
ὄργανον
|
πρὸς |
τὴν
κίνησιν.
Ὥστε
δῆλον
ὅτι |
[2, 13] |
ὁμοιότητος)
ἀλλὰ
τὸ
ἀνάλογον
μόριον
|
πρὸς |
τὸ
ἀνάλογον
τοῦ
ἐσχάτου,
λέγω |
[2, 2] |
ἐν
οἷς
ἔχει
τὸ
δεξιὸν
|
πρὸς |
τὸ
ἀριστερὸν
διαφορὰν
καὶ
τοῖς |
[2, 12] |
πολλὰ
πάντα
πρὸ
ὁδοῦ
ἐστι
|
πρὸς |
τὸ
ἄριστον.
Τὸ
μὲν
οὖν |
[2, 12] |
πρὸς
τὸ
ὑγιᾶναι
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὸ
δραμεῖν
μόνον
ἢ
ἰσχνανθῆναι, |
[2, 14] |
πῦρ
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
πάλιν
|
πρὸς |
τὸ
ἔσχατον,
ἀδύνατον
ἐνεχθῆναι
ὁτιοῦν |
[2, 12] |
ὀλίγας
κινήσεις·
οὐ
γὰρ
ἀφικνεῖται
|
πρὸς |
τὸ
ἔσχατον,
ἀλλὰ
μέχρι
ὅτου |
[2, 13] |
φερόμενον,
ἂν
μή
τι
κωλύῃ,
|
πρὸς |
τὸ
ἔσχατον·
πλὴν
οὐχ
ὅλον |
[2, 14] |
εἰς
τοὐναντίον
φερόμενα
τοῖς
βάρεσι
|
πρὸς |
τὸ
ἔσχατον
φέρεται
τοῦ
περιέχοντος |
[2, 14] |
πῶς
ἀξιοῦμεν
ὁποσονοῦν
μέγεθος
φέρεσθαι
|
πρὸς |
τὸ
μέσον,
βάρος
ἔχον.
Δῆλον |
[2, 14] |
δ´
ἐπ´
εὐθείας
πάντα
φέρεται
|
πρὸς |
τὸ
μέσον.
Διόπερ
οὐχ
οἷόν |
[2, 14] |
ἐσχάτων
διῃρημένα
τὰ
μόρια
συνήχθη
|
πρὸς |
τὸ
μέσον,
εἴτ´
ἄλλως
ἔχοντα, |
[2, 14] |
τὰ
διακρινόμενα
ἐφέρετο
ὁμοίως
πάντοθεν
|
πρὸς |
τὸ
μέσον.
Εἴτ´
οὖν
ὁμοίως |
[2, 14] |
ἔχειν
φέρεσθαι
τὸ
βάρος
ἔχον
|
πρὸς |
τὸ
μέσον.
Ἐν
δυνάμει
οὖν |
[2, 13] |
πᾶσι
κοινόν,
τὸ
δὲ
φέρεσθαι
|
πρὸς |
τὸ
μέσον
ἴδιον
τῆς
γῆς. |
[2, 14] |
τῶν
μορίων
βάρος
ἔχει
μέχρι
|
πρὸς |
τὸ
μέσον,
καὶ
τὸ
ἔλαττον |
[2, 13] |
ἐφέρετο
τὰ
μόρια
τῆς
γῆς
|
πρὸς |
τὸ
μέσον·
νῦν
δὲ
διὰ |
[2, 13] |
τοῦ
μέσου,
ἀλλὰ
καὶ
φερομένη
|
πρὸς |
τὸ
μέσον.
Ὅπου
γὰρ
ὁτιοῦν |
[2, 14] |
εἰ
μὴ
πανταχόθεν
ὁμοίως
συνέθει
|
πρὸς |
τὸ
μέσον
τὰ
μόρια
αὐτῆς. |
[2, 13] |
φέρεται
τὰ
μείζω
καὶ
βαρύτερα
|
πρὸς |
τὸ
μέσον
τῆς
δίνης.
Διὸ |
[2, 4] |
σφαιροειδές.
Ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τὰ
|
πρὸς |
τὸ
μέσον
τούτων·
τὰ
γὰρ |
[2, 14] |
γὰρ
φύσει
πέφυκε
φέρεσθαι
πάντοθεν
|
πρὸς |
τὸ
μέσον,
ὥσπερ
φαίνεται,
καὶ |
[2, 13] |
γὰρ
ἡμῖν
τοῦτο
σύνηθες,
μὴ
|
πρὸς |
τὸ
πρᾶγμα
ποιεῖσθαι
τὴν
ζήτησιν |
[2, 13] |
δ´
οἷον
τὸ
τέταρτον
μέρος
|
πρὸς |
τὸ
τέταρτον
μέρος
τοῦ
περιέχοντος· |
[2, 14] |
μέσῳ.
Ὅτι
δὲ
φέρεται
καὶ
|
πρὸς |
τὸ
τῆς
γῆς
μέσον,
σημεῖον |
[2, 14] |
διότι
τῆς
γῆς.
Ἀνάγκη
δὴ
|
πρὸς |
τὸ
τοῦ
παντός·
καὶ
γὰρ |
[2, 14] |
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ
μὴ
μέγαν
|
πρὸς |
τὸ
τῶν
ἄλλων
ἄστρων
μέγεθος. |
[2, 12] |
αἱ
κινήσεις·
ἕτερον
δ´
ἀδυνατεῖ
|
πρὸς |
τὸ
ὑγιᾶναι
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
πρὸς |
[2, 9] |
φερομένων,
καὶ
τοῦ
ψόφου
διιόντος
|
πρὸς |
τὸ
φερόμενον
μέγεθος,
πολλαπλάσιον
μέγεθος |
[2, 14] |
παρ´
ἄλληλα·
τοῦτο
δὲ
πέφυκε
|
πρὸς |
τὸ
φύσει
σφαιροειδές.
Ἢ
οὖν |
[2, 2] |
δ´
ἐν
τῷ
κάτω
καὶ
|
πρὸς |
τοῖς
ἀριστεροῖς,
ἐναντίως
ἢ
ὡς |
[2, 2] |
τῷ
ἄνω
εἰσὶν
ἡμισφαιρίῳ
καὶ
|
πρὸς |
τοῖς
δεξιοῖς,
ἡμεῖς
δ´
ἐν |
[2, 5] |
ἐπὶ
τῆς
εὐθείας
φορῶν
ἡ
|
πρὸς |
τὸν
ἄνω
τόπον
τιμιωτέρα
(θειότερος |
[2, 14] |
σφαίρας
ἐστίν.
Οὐδὲν
δὲ
διοίσει
|
πρὸς |
τὸν
λόγον,
οὐδ´
εἰ
μὴ |
[2, 13] |
πρᾶγμα
ποιεῖσθαι
τὴν
ζήτησιν
ἀλλὰ
|
πρὸς |
τὸν
τἀναντία
λέγοντα·
καὶ
γὰρ |
[2, 13] |
τῷ
πλάτει
φασὶ
τὴν
γῆν
|
πρὸς |
τὸν
ὑποκείμενον
ἀέρα,
(τὸν
δ´ |
[2, 13] |
σωμάτων
ποιεῖν·
ταῦτα
γὰρ
καὶ
|
πρὸς |
τοὺς
ἀνέμους
ἔχει
δυσκινήτως
διὰ |
[2, 13] |
τὸν
ἐκείνων
λόγον.
Ὅλως
δὲ
|
πρὸς |
τοὺς
οὕτω
λέγοντας
περὶ
τῆς |
[2, 13] |
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν,
διώρισται
πρότερον,
καὶ
|
πρὸς |
τούτοις
ὅτι
οὐδ´
ἠρεμεῖν
ἐνδέχεται· |
[2, 2] |
πρὸς
τῇ
ἀρχῇ,
ἐκείνους
δὲ
|
πρὸς |
τῷ
τέλει.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[2, 13] |
τὴν
γῆν·
ὁμοίως
γὰρ
ἕξει
|
πρὸς |
τῶν
σημείων
τῶν
ἐσχάτων
ὁτιοῦν· |