Livre, chapitre |
[2, 6] |
δέδεικται
ὅτι
πρῶτον
καὶ
ἁπλοῦν
|
καὶ |
(ἀγένητον
καὶ
ἄφθαρτον
καὶ
ὅλως |
[2, 6] |
τοῦ
ἁπλοῦ
καὶ
τὸ
ἄφθαρτον
|
καὶ |
ἀγένητον
τοῦ
ἀφθάρτου
καὶ
ἀγενήτου |
[2, 1] |
νῦν
μαρτυρεῖ
λόγος
ὡς
ἄφθαρτος
|
καὶ |
ἀγένητος,
ἔτι
δ´
ἀπαθὴς
πάσης |
[2, 6] |
ἄφθαρτον
καὶ
ἀγένητον
τοῦ
ἀφθάρτου
|
καὶ |
ἀγενήτου
κινητικόν.
Ἐπεὶ
οὖν
τὸ |
[2, 6] |
κατὰ
φύσιν,
οὐδ´
ὅλως
δυνατὸν
|
καὶ |
ἀδύνατον·
ἀνάγκη
δ´,
εἰ
ἀνίησιν |
[2, 1] |
φασιν
αὐτόν,
ἀλλ´
ἔστιν
εἷς
|
καὶ |
ἀΐδιος,
ἀρχὴν
μὲν
καὶ
τελευτὴν |
[2, 4] |
εἶναι
μόνη
συνεχὴς
καὶ
ὁμαλὴς
|
καὶ |
ἀΐδιος,
ἐν
ἑκάστῳ
δὲ
μέτρον |
[2, 6] |
ὁ
οὐρανός,
καὶ
οὗτος
ἀγένητος
|
καὶ |
ἀΐδιος,
ἔτι
δὲ
κινούμενος
ὁμαλῶς, |
[2, 14] |
τοῦ
μέσου
εἶναι
τὴν
γῆν
|
καὶ |
ἀκίνητον,
διά
τε
τὰς
εἰρημένας |
[2, 6] |
ἀΐδιος
καὶ
τῷ
μήκει
συνηγμένη
|
καὶ |
ἄκλαστος·
ὥστ´
εἰ
μή
ἐστιν |
[2, 6] |
κινήσεται,
δῆλον
ὅτι
ἐπίτασις
ἔσται
|
καὶ |
ἀκμὴ
καὶ
ἄνεσις
τῆς
φορᾶς· |
[2, 6] |
καὶ
ἄνεσιν
ἔχει
καὶ
ἐπίτασιν
|
καὶ |
ἀκμήν.
Ἀκμὴ
δ´
ἐστὶν
ἢ |
[2, 4] |
οὐδὲν
οὕτω
δυνατὸν
ὁμαλότητα
δέξασθαι
|
καὶ |
ἀκρίβειαν
ὡς
ἡ
τοῦ
πέριξ |
[2, 3] |
δῆλον.
Εἰ
δὲ
γένεσιν,
ἀναγκαῖον
|
καὶ |
ἄλλην
εἶναι
φοράν,
ἢ
μίαν |
[2, 12] |
δραμὸν
καὶ
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
|
καὶ |
ἄλλο
τι
πρᾶξαν
τοῦ
δραμεῖν |
[2, 12] |
δύναται
τυχεῖν,
ὥστε
πολλὰ
πράττειν,
|
καὶ |
ἄλλων
ἕνεκα.
(Τῷ
δ´
ὡς |
[2, 6] |
ἐπίτασις,
καὶ
ἄνεσις.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
ἄλογον
ἄπειρον
χρόνον
ἀδύνατον
εἶναι |
[2, 6] |
τὸ
παρὰ
φύσιν
(ἁπλᾶ
γὰρ
|
καὶ |
ἄμικτα
καὶ
ἐν
τῇ
οἰκείᾳ |
[2, 14] |
διαιρέσεις
(καὶ
γὰρ
εὐθεῖα
γίνεται
|
καὶ |
ἀμφίκυρτος
καὶ
κοίλη)
περὶ
δὲ |
[2, 13] |
τεθεωρηκέναι
τὰς
διαφοράς.
Ἀναξιμένης
δὲ
|
καὶ |
Ἀναξαγόρας
καὶ
Δημόκριτος
τὸ
πλάτος |
[2, 13] |
(ποιοῦνται
δὲ
τεκμήριον
ὅτι
δύνων
|
καὶ |
ἀνατέλλων
ὁ
ἥλιος
εὐθεῖαν
ἀλλ´ |
[2, 6] |
ἅπασα
γὰρ
ἡ
ἀνώμαλος
φορὰ
|
καὶ |
ἄνεσιν
ἔχει
καὶ
ἐπίτασιν
καὶ |
[2, 6] |
οὐδ´
ἐπίτασις·
εἰ
γὰρ
ἐπίτασις,
|
καὶ |
ἄνεσις.
Ἔτι
δὲ
καὶ
ἄλογον |
[2, 6] |
ὅτι
ἐπίτασις
ἔσται
καὶ
ἀκμὴ
|
καὶ |
ἄνεσις
τῆς
φορᾶς·
ἅπασα
γὰρ |
[2, 12] |
ἐστιν
οὗ
τύχοι
ἄν,
ὥσπερ
|
καὶ |
ἄνθρωπος,
ἢ
καὶ
τὰ
πολλὰ |
[2, 7] |
διὸ
δὴ
πλησιάζοντός
τε
αὐτοῦ
|
καὶ |
ἀνίσχοντος
καὶ
ὑπὲρ
ἡμῶν
ὄντος |
[2, 2] |
ἐναντία
ἐροῦμεν
δεξιὰ
καὶ
ἀριστερὰ
|
καὶ |
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
ἔμπροσθεν |
[2, 6] |
δυνατόν·
ἄπειρος
γὰρ
ἂν
εἴη
|
καὶ |
ἀόριστος
ἡ
κίνησις,
ἅπασαν
δέ |
[2, 5] |
γὰρ
κινεῖσθαι
ἁπλῆν
τε
κίνησιν
|
καὶ |
ἄπαυστον,
καὶ
ταύτην
ἐπὶ
τὸ |
[2, 6] |
τε
ἐπιτείνει
τάχει
ἢ
μείζονι,
|
καὶ |
ἄπειρον
χρόνον.
Λείπεται
δὴ
λέγειν |
[2, 14] |
μία
γὰρ
φορὰ
τοῦ
ἑνὸς
|
καὶ |
ἁπλῆ
τοῦ
ἁπλοῦ,
ἀλλ´
οὐχ |
[2, 6] |
γὰρ
κινούμενον
δέδεικται
ὅτι
πρῶτον
|
καὶ |
ἁπλοῦν
καὶ
(ἀγένητον
καὶ
ἄφθαρτον |
[2, 12] |
τῶν
ἀστέρων
τὸν
τοῦ
Ἄρεος,
|
καὶ |
ἀποκρυφέντα
μὲν
κατὰ
τὸ
μέλαν |
[2, 4] |
γὰρ
ὑπὸ
τοῦ
σφαιροειδοῦς
περιεχόμενα
|
καὶ |
ἁπτόμενα
ὅλα
σφαιροειδῆ
ἀνάγκη
εἶναι· |
[2, 2] |
στραφῇ,
τὰ
ἐναντία
ἐροῦμεν
δεξιὰ
|
καὶ |
ἀριστερὰ
καὶ
ἄνω
καὶ
κάτω |
[2, 2] |
καὶ
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
ἀριστερὸν
καὶ
τὸ
ἔμπροσθεν
καὶ |
[2, 2] |
οἵ
φασιν
εἶναί
τι
δεξιὸν
|
καὶ |
ἀριστερὸν
τοῦ
οὐρανοῦ,
καθάπερ
οἱ |
[2, 14] |
γιγνομένης
μεταστάσεως
ἡμῖν
πρὸς
μεσημβρίαν
|
καὶ |
ἄρκτον
ἐπιδήλως
ἕτερος
γίγνεται
ὁ |
[2, 1] |
τινος
μοῖραν
κατέχειν
αὐτὴν
ἀΐδιον
|
καὶ |
ἄτρυτον.
Εἰ
δή,
καθάπερ
εἴπομεν, |
[2, 1] |
γὰρ
πέρας
τῶν
περιεχόντων
ἐστί,
|
καὶ |
αὕτη
τέλειος
οὖσα
περιέχει
τὰς |
[2, 4] |
ἢ
κείμενον
περὶ
τὸ
σφαιροειδὲς
|
καὶ |
αὐτὸ
τοιοῦτον
ἀναγκαῖον
εἶναι·
ὥστε |
[2, 6] |
πρῶτον
καὶ
ἁπλοῦν
καὶ
(ἀγένητον
|
καὶ |
ἄφθαρτον
καὶ
ὅλως
ἀμετάβλητον,
τὸ |
[2, 12] |
τετηρηκότες
ἐκ
πλείστων
ἐτῶν
Αἰγύπτιοι
|
καὶ |
Βαβυλώνιοι,
παρ´
ὧν
πολλὰς
πίστεις |
[2, 13] |
γὰρ
ἀεὶ
φέρεται
τὰ
μείζω
|
καὶ |
βαρύτερα
πρὸς
τὸ
μέσον
τῆς |
[2, 6] |
ἡ
δ´
ἀδυναμία
παρὰ
φύσιν·
|
καὶ |
γὰρ
αἱ
ἐν
τοῖς
ζῴοις |
[2, 14] |
αὐτῆς
γε
τῆς
γῆς
ἐστιν·
|
καὶ |
γὰρ
ἂν
τῶν
μορίων
ἕκαστον |
[2, 13] |
ἀλλὰ
πρὸς
τὸν
τἀναντία
λέγοντα·
|
καὶ |
γὰρ
αὐτὸς
ἐν
αὑτῷ
ζητεῖ |
[2, 2] |
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
τοῦ
κινεῖσθαι·
|
καὶ |
γὰρ
εἰ
μηδέποτ´
ἤρξατο,
ὅμως |
[2, 14] |
σχηματισμοῖς
πάσας
λαμβάνει
τὰς
διαιρέσεις
|
(καὶ |
γὰρ
εὐθεῖα
γίνεται
καὶ
ἀμφίκυρτος |
[2, 14] |
δὴ
πρὸς
τὸ
τοῦ
παντός·
|
καὶ |
γὰρ
τὰ
κοῦφα
καὶ
τὸ |
[2, 13] |
τὸ
ἐν
τοῖς
κυάθοις
ὕδωρ·
|
καὶ |
γὰρ
τοῦτο
κύκλῳ
τοῦ
κυάθου |
[2, 13] |
ἐδωδίμων
καὶ
ποτῶν
ἴσον
ἀπέχοντος·
|
καὶ |
γὰρ
τοῦτον
ἠρεμεῖν
ἀναγκαῖον)
ζητητέον |
[2, 13] |
ξύλον
ἤ
τι
τοιοῦτον
ἕτερον
|
(καὶ |
γὰρ
τούτων
ἐπ´
ἀέρος
μὲν |
[2, 1] |
ὡς
γὰρ
περὶ
βάρος
ἐχόντων
|
καὶ |
γεηρῶν
ἁπάντων
τῶν
ἄνω
σωμάτων |
[2, 1] |
τῆς
παρὰ
τῶν
ἄλλως
λεγόντων
|
καὶ |
γεννώντων
αὐτόν·
εἰ
γὰρ
οὕτως |
[2, 3] |
Ἀλλὰ
μὴν
εἴπερ
ἔστι
πῦρ
|
καὶ |
γῆ,
ἀνάγκη
καὶ
τὰ
μεταξὺ |
[2, 3] |
τοῦτο
δὲ
καὶ
τἆλλα,
εἴπερ
|
καὶ |
γῆν·
ταύτην
δ´
ὅτι
ἀνάγκη |
[2, 13] |
δ´
ὥσπερ
ἀὴρ
ὕδατος
κουφότερον,
|
καὶ |
γῆς
ὕδωρ·
ὥστε
πῶς
οἷόν |
[2, 13] |
περ
ἀπείρονα
γῆς
τε
βάθη
|
καὶ |
δαψιλὸς
αἰθήρ,
ὡς
διὰ
πολλῶν |
[2, 10] |
λόγον
ἤδη
τῆς
ἀποστάσεως,
ὥσπερ
|
καὶ |
δεικνύουσιν
οἱ
μαθηματικοί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙA |
[2, 9] |
τὸν
ψόφον,
τούτου
δὲ
γινομένου
|
καὶ |
δεῦρ´
ἀφικνεῖσθαι
καὶ
διακναίειν.
Ὥστ´ |
[2, 13] |
διαφοράς.
Ἀναξιμένης
δὲ
καὶ
Ἀναξαγόρας
|
καὶ |
Δημόκριτος
τὸ
πλάτος
αἴτιον
εἶναί |
[2, 4] |
τὸ
τέλειον
πρότερον
τοῦ
ἀτελοῦς,
|
καὶ |
διὰ
ταῦτα
πρότερον
ἂν
εἴη |
[2, 4] |
ἐστιν
ἔξωθεν
οὔτε
τόπος,
ἀνάγκη
|
καὶ |
διὰ
ταῦτα
σφαιροειδῆ
εἶναι
αὐτόν. |
[2, 1] |
εἰρημένων
ἔξεστι
λαμβάνειν
τὴν
πίστιν,
|
καὶ |
διὰ
τῆς
δόξης
τῆς
παρὰ |
[2, 12] |
δὴ
δικαίως
ἀπορήσειεν
ἄν
τις,
|
καὶ |
διὰ
τίνα
ποτ´
αἰτίαν
ἐν |
[2, 13] |
(Ἔτι
δ´
οἵ
γε
Πυθαγόρειοι
|
καὶ |
διὰ
τὸ
μάλιστα
προσήκειν
φυλάττεσθαι |
[2, 14] |
καὶ
παρὰ
φύσιν.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
διὰ
τῶν
φαινομένων
κατὰ
τὴν |
[2, 1] |
ἐπίπονον,
ὅσῳπερ
ἂν
ἀϊδιώτερον
ᾖ,
|
καὶ |
διαθέσεως
τῆς
ἀρίστης
ἄμοιρον.
Διόπερ |
[2, 9] |
δὲ
γινομένου
καὶ
δεῦρ´
ἀφικνεῖσθαι
|
καὶ |
διακναίειν.
Ὥστ´
ἐπείπερ
οὐ
φαίνεται |
[2, 14] |
δ´
οὐ
χαλεπὸν
μικρὸν
ἐπιτείναντας,
|
καὶ |
διελόντας
πῶς
ἀξιοῦμεν
ὁποσονοῦν
μέγεθος |
[2, 8] |
κινήσεις
εἰσὶ
καθ´
αὑτό,
κύλισις
|
καὶ |
δίνησις,
εἴπερ
οὖν
κινεῖται
τὰ |
[2, 14] |
διά
τε
τὰς
εἰρημένας
αἰτίας,
|
καὶ |
διότι
τὰ
βίᾳ
ῥιπτούμενα
ἄνω |
[2, 2] |
κυριωτέρας
ἀρχὰς
δίκαιον
αὐτοῖς
ἐπιτιμᾶν,
|
καὶ |
διότι
ταύτας
ἐν
ἅπασιν
ὁμοίως |
[2, 13] |
οὐ
διαρραγήσεται,
καὶ
τοῦ
πεινῶντος
|
καὶ |
διψῶντος
σφόδρα
μέν,
ὁμοίως
δέ, |
[2, 13] |
ζητοῦντες,
ἀλλὰ
πρός
τινας
λόγους
|
καὶ |
δόξας
αὑτῶν
τὰ
φαινόμενα
προσέλκοντες |
[2, 12] |
δὲ
μικρὰ
περιπατῆσαν,
τῷ
δὲ
|
καὶ |
δρόμου
δεῖ
καὶ
πάλης
καὶ |
[2, 14] |
ταὐτὰ
κατὰ
τοὺς
αὐτοὺς
ἀνατέλλει
|
καὶ |
δύεται
τόπους
αὐτῆς.
Ἔτι
δ´ |
[2, 8] |
ὁ
ἥλιος
τοῦτο
δρᾶν
ἀνατέλλων
|
καὶ |
δύνων,
καὶ
οὗτος
οὐ
δι´ |
[2, 3] |
φύσει,
ἐάν
περ
ᾖ
ἐναντίον,
|
καὶ |
εἶναί
τινα
αὐτοῦ
φύσιν·
ἡ |
[2, 2] |
κινεῖσθαι
τοὺς
πόλους.
Ἅμα
δὲ
|
καὶ |
εἰώθαμεν
λέγειν
τὰ
πλάγια
ἐν |
[2, 4] |
εἶναι.
Λάβοι
δ´
ἄν
τις
|
καὶ |
ἐκ
τῶν
περὶ
τὸ
μέσον |
[2, 8] |
τε
(ὅλος
οὐρανὸς
σφαιροειδὴς
εἶναι
|
καὶ |
ἕκαστον
τῶν
ἄστρων.
Πρὸς
μὲν |
[2, 3] |
παρὰ
φύσιν
τοῦ
κατὰ
φύσιν,
|
καὶ |
ἔκστασίς
τίς
ἐστιν
ἐν
τῇ |
[2, 13] |
ἔχωσι
ζητοῦντες
τὴν
αἰτίαν·
διὸ
|
καὶ |
Ἐμπεδοκλῆς
οὕτως
ἐπέπληξεν,
εἰπὼν
ὡς |
[2, 2] |
ἀριστερὰ
καὶ
ἄνω
καὶ
κάτω
|
καὶ |
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν.
Διὸ
καὶ |
[2, 4] |
σχημάτων,
τὸ
ποῖόν
ἐστι
πρῶτον,
|
καὶ |
ἐν
ἐπιπέδοις
καὶ
ἐν
στερεοῖς. |
[2, 6] |
λέγειν,
ἐκ
τίνων
τε
συνεστᾶσι
|
καὶ |
ἐν
ποίοις
σχήμασι
καὶ
τίνες |
[2, 4] |
ἐστι
πρῶτον,
καὶ
ἐν
ἐπιπέδοις
|
καὶ |
ἐν
στερεοῖς.
Ἅπαν
δὴ
σχῆμα |
[2, 6] |
φύσιν
(ἁπλᾶ
γὰρ
καὶ
ἄμικτα
|
καὶ |
ἐν
τῇ
οἰκείᾳ
χώρᾳ,
καὶ |
[2, 2] |
ἐκεῖνοι
δὲ
ἐν
τοῖς
κάτω
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
ἀριστεροῖς·
ἀνάπαλιν
γὰρ |
[2, 2] |
ἡμεῖς
μὲν
ἐν
τοῖς
ἄνω
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
δεξιοῖς
ἐσμεν,
ἐκεῖνοι |
[2, 8] |
φέρεται
τὴν
οἰκείαν
φοράν,
οὕτως
|
καὶ |
ἐν
τοῖς
ἐγκυκλίοις·
μεῖζον
γὰρ |
[2, 2] |
μέρει,
τοὺς
δ´
ἐκεῖ
κάτω
|
καὶ |
ἐν
τῷ
ἀριστερῷ.
Συμβαίνει
δὲ |
[2, 2] |
ἐκεῖνοι
γὰρ
ἡμᾶς
ἄνω
ποιοῦσι
|
καὶ |
ἐν
τῷ
δεξιῷ
μέρει,
τοὺς |
[2, 11] |
Ἔτι
δ´
ὁμοίως
μὲν
ἅπαντα
|
καὶ |
ἕν,
ἡ
δὲ
σελήνη
δείκνυται |
[2, 8] |
κινεῖσθαι,
τὰ
δὲ
ἄστρα
ἠρεμεῖν
|
καὶ |
ἐνδεδεμένα
τοῖς
κύκλοις
φέρεσθαι·
μόνως |
[2, 4] |
καὶ
οἱ
διαιροῦντες
εἰς
ἐπίπεδα
|
καὶ |
ἐξ
ἐπιπέδων
τὰ
σώματα
γεννῶντες |
[2, 4] |
ἡ
ΑΒ
καὶ
ἡ
ΑΓ,
|
καὶ |
ἐπεζεύχθω
ἐφ´
ἧς
ΒΓ.
Ἡ |
[2, 7] |
οὕτως
ὥστε
τήκεσθαι
τὰς
μολυβδίδας,
|
καὶ |
ἐπείπερ
αὐτὰ
ἐκπυροῦται,
ἀνάγκη
καὶ |
[2, 2] |
οὖν
ἄρχεται
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
|
καὶ |
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
περιφέρεται,
ἀνάγκη |
[2, 14] |
καὶ
τοῦ
παντός·
φέρεται
γὰρ
|
καὶ |
ἐπὶ
τὸ
τῆς
γῆς
μέσον, |
[2, 13] |
Ὁ
γὰρ
αὐτὸς
ἁρμόσει
λόγος
|
καὶ |
ἐπὶ
τοῦ
πυρός·
ἀνάγκη
γὰρ |
[2, 7] |
ἐγγύτερον
δὲ
ὁ
ἀήρ·
οἷον
|
καὶ |
ἐπὶ
τῶν
φερομένων
βελῶν·
ταῦτα |
[2, 6] |
ἀνωμαλία
γίγνεται
διὰ
τὴν
ἄνεσιν
|
καὶ |
ἐπίτασιν.
Ἔτι
δ´
ἐπεὶ
πᾶν |
[2, 6] |
ἀνώμαλος
φορὰ
καὶ
ἄνεσιν
ἔχει
|
καὶ |
ἐπίτασιν
καὶ
ἀκμήν.
Ἀκμὴ
δ´ |
[2, 13] |
πειρώμενοι
συγκοσμεῖν.
Πολλοῖς
δ´
ἂν
|
καὶ |
ἑτέροις
συνδόξειε
μὴ
δεῖν
τῇ |
[2, 8] |
ἐχόντων
ὄργανα
πρὸς
κίνησιν.
Διὸ
|
καὶ |
εὐλόγως
ἂν
δόξειεν
ὅ
τε |
[2, 2] |
ἐνυπάρχουσιν,
ὁ
δ´
οὐρανὸς
ἔμψυχος
|
καὶ |
ἔχει
κινήσεως
ἀρχήν,
δῆλον
ὅτι |
[2, 12] |
δ´
ὡς
μετεχόντων
ὑπολαμβάνειν
πράξεως
|
καὶ |
ζωῆς·
οὕτω
γὰρ
οὐθὲν
δόξει |
[2, 4] |
ἐκ
τοῦ
κέντρου
ἡ
ΑΒ
|
καὶ |
ἡ
ΑΓ,
καὶ
ἐπεζεύχθω
ἐφ´ |
[2, 2] |
οἷον
τὸ
πῦρ
ἄνω
μόνον
|
καὶ |
ἡ
γῆ
ἐπὶ
τὸ
μέσον. |
[2, 5] |
τοῦ
κάτω)
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
|
καὶ |
ἡ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
τῆς |
[2, 5] |
εἶναι,
ὁ
δ´
οὐρανὸς
ἀΐδιος
|
καὶ |
ἡ
κύκλῳ
φορά,
διὰ
τίνα |
[2, 9] |
εἰ
μὴ
φερόμενος
ὁ
ἱστὸς
|
καὶ |
ἡ
πρύμνα
ποιεῖ
ψόφον
πολὺν |
[2, 4] |
σχημάτων
ὁ
κύκλος.
Ὡσαύτως
δὲ
|
καὶ |
ἡ
σφαῖρα
τῶν
στερεῶν·
μόνη |
[2, 7] |
ἐν
οἷς
ἕκαστόν
ἐστιν,
ὁμοίως
|
καὶ |
ἡμεῖς
λέγομεν.
Ἡ
δὲ
θερμότης |
[2, 13] |
περὶ
τὸ
μέσον
νύκτα
τε
|
καὶ |
ἡμέραν
ποιεῖν.
Ἔτι
δ´
ἐναντίαν |
[2, 8] |
καθάπερ
οἵ
τ´
ἄλλοι
φασὶ
|
καὶ |
ἡμῖν
ὁμολογούμενον
εἰπεῖν,
ἐξ
ἐκείνου |
[2, 13] |
ἢ
βίᾳ
ἢ
φύσει,
οὕτω
|
καὶ |
ἠρεμία.
Ἀλλὰ
μὴν
εἴ
γέ |
[2, 3] |
ἐναντίων
εἰ
θάτερον
φύσει,
ἀνάγκη
|
καὶ |
θάτερον
εἶναι
φύσει,
ἐάν
περ |
[2, 6] |
οὐδ´
ἄνεσις·
ὁμοίως
γὰρ
ἄμφω
|
καὶ |
θάτερον)
εἴπερ
τῷ
αὐτῷ
τε |
[2, 13] |
τυχὸν
μόριον
φέρεται
εἰς
βυθόν,
|
καὶ |
θᾶττον
τὸ
μεῖζον.
Ἀλλ´
ἐοίκασι |
[2, 13] |
τοῦ
οὐρανοῦ
φορὰν
κύκλῳ
περιθέουσαν
|
καὶ |
θᾶττον
φερομένην
ἢ
τὴν
τῆς |
[2, 1] |
λόγους,
ὡς
ἔστιν
ἀθάνατόν
τι
|
καὶ |
θεῖον
τῶν
ἐχόντων
μὲν
κίνησιν, |
[2, 12] |
δ´
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
δραμὸν
|
καὶ |
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
καὶ
ἄλλο |
[2, 12] |
κατά
τε
τὴν
οὐσίαν
ἐστὶ
|
καὶ |
κατὰ
τὸ
σχῆμα,
περί
τε |
[2, 4] |
στερεῶν
σχημάτων,
δῆλον.
Ἔστι
δὲ
|
καὶ |
κατὰ
τὸν
ἀριθμὸν
τὴν
τάξιν |
[2, 6] |
τὸν
ἴσον
χρόνον
παρὰ
φύσιν
|
καὶ |
κατὰ
φύσιν,
οὐδ´
ὅλως
δυνατὸν |
[2, 2] |
δεξιὰ
καὶ
ἀριστερὰ
καὶ
ἄνω
|
καὶ |
κάτω
καὶ
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν. |
[2, 2] |
ἐν
ἅπαντι
σώματι
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 13] |
ἀπεχόντων
τῆς
διαμέτρου.
Ἔνιοι
δὲ
|
καὶ |
κειμένην
ἐπὶ
τοῦ
κέντρου
φασὶν |
[2, 4] |
γὰρ
συμβήσεται
καὶ
τόπον
ἔξω
|
καὶ |
κενὸν
εἶναι
τῆς
φορᾶς,
διὰ |
[2, 4] |
τόπον
εἶναι
ἔξω
καὶ
σῶμα
|
καὶ |
κενόν.
Κύκλῳ
γὰρ
στρεφόμενον
τὸ |
[2, 1] |
πεφυκότος
τοῦ
πρώτου
σώματος
ἄλλως
|
καὶ |
κινεῖ
συνεχῶς,
ἄσχολον
εἶναι
καὶ |
[2, 13] |
τοῦ
κέντρου
φασὶν
αὐτὴν
ἴλλεσθαι
|
καὶ |
κινεῖσθαι
περὶ
τὸν
διὰ
παντὸς |
[2, 3] |
ἀνάγκη
μένειν
τι
ἀεί,
εἴπερ
|
καὶ |
κινεῖσθαί
τι
ἀεί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Δ' |
[2, 14] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
θέντες
ἴλλεσθαι
|
καὶ |
κινεῖσθαί
φασι
περὶ
τὸν
πόλον |
[2, 3] |
βαρὺ
λέγεται
κατὰ
στέρησιν
κουφότητος
|
καὶ |
κινήσεως.
Ἀλλὰ
μὴν
εἴπερ
ἔστι |
[2, 14] |
οὖν
τοῦ
τόπου
καὶ
μονῆς
|
καὶ |
κινήσεως,
ὃν
τρόπον
ἔχει,
τοσαῦτα |
[2, 13] |
ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ
μονῆς
|
καὶ |
κινήσεως·
οὐ
γὰρ
τὸν
αὐτὸν |
[2, 13] |
καὶ
περὶ
τόπου
καὶ
μονῆς
|
καὶ |
κινήσεως,
σχεδὸν
ταῦτ´
ἐστίν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 14] |
φορὰν
τὴν
ἐγκύκλιον
ὑπολειπόμενα
φαίνεται
|
καὶ |
κινούμενα
πλείους
μιᾶς
(φορὰς
ἔξω |
[2, 2] |
γ´
ὄντων
τῶν
μορίων
(ἁπάντων
|
καὶ |
κινουμένων
τὸν
ἅπαντα
χρόνον,
ἀλλὰ |
[2, 14] |
γὰρ
εὐθεῖα
γίνεται
καὶ
ἀμφίκυρτος
|
καὶ |
κοίλη)
περὶ
δὲ
τὰς
ἐκλείψεις |
[2, 12] |
καὶ
δρόμου
δεῖ
καὶ
πάλης
|
καὶ |
κονίσεως,
πάλιν
δ´
ἑτέρῳ
οὐδ´ |
[2, 13] |
διώρισται
δὲ
τούτοις
τὸ
βαρὺ
|
καὶ |
κοῦφον.
Οἱ
μὲν
οὖν
πλεῖστοι |
[2, 13] |
τῇ
δίνῃ
γε
τὸ
βαρὺ
|
καὶ |
κοῦφον
ὥρισται,
ἀλλὰ
τῶν
πρότερον |
[2, 13] |
ἀλλὰ
τῶν
πρότερον
ὑπαρχόντων
βαρέων
|
καὶ |
κούφων
τὰ
μὲν
εἰς
τὸ |
[2, 12] |
ἐξελθόντα
δὲ
κατὰ
τὸ
φανὸν
|
καὶ |
λαμπρόν.
Ὁμοίως
δὲ
καὶ
περὶ |
[2, 13] |
δὲ
μένει,
ζητοῦσι
τὴν
αἰτίαν,
|
καὶ |
λέγουσιν
οἱ
μὲν
τοῦτον
τὸν |
[2, 7] |
ἡ
κίνησις
ἐκπυροῦν
καὶ
ξύλα
|
καὶ |
λίθους
καὶ
σίδηρον·
εὐλογώτερον
οὖν |
[2, 1] |
εἶναι
τὴν
τοιαύτην
ζωὴν
ἄλυπον
|
καὶ |
μακαρίαν·
ἀνάγκη
γὰρ
καὶ
τὴν |
[2, 8] |
γὰρ
ἂν
καὶ
τάχιστα
κινοῖτο
|
καὶ |
μάλιστα
κατέχοι
τὸν
αὐτὸν
τόπον) |
[2, 1] |
ἔχει
συμπείθειν
ἑαυτὸν
τοὺς
ἀρχαίους
|
καὶ |
μάλιστα
πατρίους
ἡμῶν
ἀληθεῖς
εἶναι |
[2, 5] |
τὸ
ἀριστερόν,
καθάπερ
ἐλέχθη
πρότερον,
|
(καὶ |
μαρτυρεῖ
δ´
ἡ
ῥηθεῖσα
ἀπορία |
[2, 9] |
τό
τ´
αἴτιον
τούτων
δῆλον,
|
καὶ |
μαρτύριον
τῶν
εἰρημένων
ἡμῖν
λόγων, |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
τὸ
μέσον
βίᾳ,
|
καὶ |
μένει
βίᾳ·
κατὰ
φύσιν
δέ |
[2, 13] |
οὗ
δὲ
φέρεται
κατὰ
φύσιν,
|
καὶ |
μένει
ἐνταυθοῖ
κατὰ
φύσιν.
Οὐκ |
[2, 13] |
γῆς,
ἂν
μετεωρισθὲν
ἀφεθῇ,
φέρεται
|
καὶ |
μένειν
οὐκ
ἐθέλει,
καὶ
τὸ |
[2, 13] |
δύναται
πολὺ
βάρος
φέρειν
ἀπολαμβανόμενος
|
καὶ |
μένων
ὁ
ἀήρ,
τεκμήρια
πολλὰ |
[2, 14] |
ταὐτὰ
φαίνεσθαι
πρὸς
ἄρκτον
τε
|
καὶ |
μεσημβρίαν
μεταβαίνουσιν·
ἔνιοι
γὰρ
ἐν |
[2, 12] |
ἄριστον.
Τὸ
μὲν
οὖν
ἔχει
|
καὶ |
μετέχει
τοῦ
ἀρίστου,
τὸ
δ´ |
[2, 6] |
κινοῖ,
εἴτε
τὸ
κινούμενον
ἀλλοιοῖτο
|
καὶ |
μὴ
διαμένοι
τὸ
αὐτό,
εἴτε |
[2, 14] |
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
μὴ
μέγαν
πρὸς
τὸ
τῶν |
[2, 9] |
ψόφον·
ἐν
φερομένῳ
δὲ
συνεχὲς
|
καὶ |
μὴ
ποιοῦν
πληγὴν
ἀδύνατον
ψοφεῖν. |
[2, 14] |
ἄστρα
μεγάλην
ἔχειν
τὴν
μεταβολήν,
|
καὶ |
μὴ
ταὐτὰ
φαίνεσθαι
πρὸς
ἄρκτον |
[2, 14] |
μέσου,
ἢ
εἴπερ,
ἠρεμήσει
γε
|
καὶ |
μὴ
τὸ
μέσον
ἔχουσα,
ᾗ |
[2, 12] |
τῶν
δὲ
φυτῶν
μικρά
τις
|
καὶ |
μία
ἴσως·
ἢ
γὰρ
ἕν |
[2, 12] |
τῷ
δ´
ἐγγύτατα
διὰ
ὀλίγης
|
καὶ |
μιᾶς,
τοῖς
δὲ
πορρωτέρω
διὰ |
[2, 12] |
τις
διὰ
τὸ
φιλοσοφίας
διψῆν
|
καὶ |
μικρὰς
εὐπορίας
ἀγαπᾷ
περὶ
ὧν |
[2, 12] |
ὡς
περὶ
σωμάτων
αὐτῶν
μόνον,
|
καὶ |
μονάδων
τάξιν
μὲν
ἐχόντων,
ἀψύχων |
[2, 14] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
τόπου
|
καὶ |
μονῆς
καὶ
κινήσεως,
ὃν
τρόπον |
[2, 13] |
αὐτῆς
ὑπολαμβανόμενα
καὶ
περὶ
τόπου
|
καὶ |
μονῆς
καὶ
κινήσεως,
σχεδὸν
ταῦτ´ |
[2, 14] |
τοῦτο
διαφέρει
λέγειν
ἐπὶ
βώλου
|
καὶ |
μορίου
τοῦ
τυχόντος
ἢ
ἐπὶ |
[2, 9] |
εἴρηται
πρότερον,
ἐμμελῶς
μὲν
λέγεται
|
καὶ |
μουσικῶς,
ἀδύνατον
δὲ
τοῦτον
ἔχειν |
[2, 14] |
μέσον
ἔχουσα,
ᾗ
πέφυκε
κινεῖσθαι
|
καὶ |
νῦν.
(Τὸ
μὲν
οὖν
ἀπορούμενον |
[2, 7] |
Πέφυκε
γὰρ
ἡ
κίνησις
ἐκπυροῦν
|
καὶ |
ξύλα
καὶ
λίθους
καὶ
σίδηρον· |
[2, 4] |
ἐν
τοῖς
στερεοῖς.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
οἱ
διαιροῦντες
εἰς
ἐπίπεδα
καὶ |
[2, 14] |
δ´
ἡ
φορὰ
τῶν
μορίων
|
καὶ |
ὅλης
αὐτῆς
ἡ
κατὰ
φύσιν |
[2, 8] |
φαίνεται
καὶ
τὰ
ἄστρα
μεθιστάμενα
|
καὶ |
ὅλος
ὁ
οὐρανός,
ἀναγκαῖον
ἤτοι |
[2, 6] |
ἁπλοῦν
καὶ
(ἀγένητον
καὶ
ἄφθαρτον
|
καὶ |
ὅλως
ἀμετάβλητον,
τὸ
δὲ
κινοῦν |
[2, 4] |
διὰ
τὸ
εἶναι
μόνη
συνεχὴς
|
καὶ |
ὁμαλὴς
καὶ
ἀΐδιος,
ἐν
ἑκάστῳ |
[2, 8] |
τὰ
ἄστρα
κινεῖται,
τὰ
αὐτὰ
|
καὶ |
ὁμοίως
ἔσται
ἄλογα·
συμβήσεται
γὰρ |
[2, 13] |
τὸ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
ἱδρυμένον
|
καὶ |
ὁμοίως
πρὸς
τὰ
ἔσχατα
ἔχον· |
[2, 2] |
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
ἔμπροσθεν
|
καὶ |
ὄπισθεν.
Διὸ
καὶ
τῶν
Πυθαγορείων |
[2, 2] |
καὶ
ἀριστερὸν
καὶ
τὸ
ἔμπροσθεν
|
καὶ |
ὄπισθεν
ζητητέον,
ἀλλ´
ὅσα
ἔχει |
[2, 2] |
τὸ
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον
δεξιόν,
|
(καὶ |
ὄπισθεν
τὸ
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον |
[2, 6] |
γίνεται
ἀνώμαλος,
ἤτοι
ὅλη
μεταβάλλει
|
καὶ |
ὁτὲ
μὲν
γίνεται
θάττων
ὁτὲ |
[2, 8] |
οὐρανὸν
διά
τε
τοῦτο
συμβήσεται
|
καὶ |
ὅτι
δέδεικται
συνεχὲς
ὂν
τὸ |
[2, 4] |
ὁ
κόσμος,
δῆλον
ἐκ
τούτων,
|
καὶ |
ὅτι
κατ´
ἀκρίβειαν
ἔντορνος
οὕτως |
[2, 9] |
μὲν
οὖν
σφαιροειδῆ
τὰ
ἄστρα
|
καὶ |
ὅτι
οὐ
κινεῖται
δι´
αὑτῶν, |
[2, 14] |
εἶναι
τὸ
σχῆμα
σφαιροειδὲς
αὐτῆς,
|
καὶ |
ὅτι
πάντα
φέρεται
τὰ
βαρέα |
[2, 8] |
ὧν
ἐνεδέχετο
προϊέναι
καθ´
αὑτά,
|
καὶ |
ὅτι
πλεῖστον
ἀποστῆσαι
τῶν
ἐχόντων |
[2, 8] |
γὰρ
ἂν
ἔμενεν
ἐν
ταὐτῷ
|
καὶ |
οὐ
μετέβαλλε
τὸν
τόπον,
ὅπερ |
[2, 12] |
ἀεί
ἐστιν
ἐν
δυσίν,
ὅταν
|
καὶ |
οὗ
ἕνεκα
ᾖ
καὶ
τὸ |
[2, 4] |
ἦν
σῶμα,
νῦν
οὐκ
ἔσται,
|
καὶ |
οὗ
νῦν
οὐκ
ἔστι,
πάλιν |
[2, 6] |
καὶ
ἐν
τῇ
οἰκείᾳ
χώρᾳ,
|
καὶ |
οὐθὲν
αὐτοῖς
ἐναντίον)
οὐδ´
ἂν |
[2, 5] |
κινήσεως
αὐτοῦ,
ὅτι
ὁμαλής
ἐστι
|
καὶ |
οὐκ
ἀνώμαλος,
ἐφεξῆς
ἂν
εἴη |
[2, 2] |
ἐφ´
ὃ
αἱ
αἰσθήσεις.
Διὸ
|
καὶ |
οὐκ
ἐν
ἅπαντι
σώματι
τὸ |
[2, 8] |
ὁμοίως
πλάσματι
ἔοικεν.
Ἅμα
δὲ
|
καὶ |
οὐκ
ἔστιν
ἐν
τοῖς
φύσει |
[2, 6] |
τε
μόνος
ἐστὶν
ὁ
οὐρανός,
|
καὶ |
οὗτος
ἀγένητος
καὶ
ἀΐδιος,
ἔτι |
[2, 8] |
τοῦτο
δρᾶν
ἀνατέλλων
καὶ
δύνων,
|
καὶ |
οὗτος
οὐ
δι´
αὑτὸν
ἀλλὰ |
[2, 12] |
τῷ
δὲ
καὶ
δρόμου
δεῖ
|
καὶ |
πάλης
καὶ
κονίσεως,
πάλιν
δ´ |
[2, 6] |
χρόνον
ἀδύνατον
εἶναι
τὸ
κινοῦν,
|
καὶ |
πάλιν
ἄλλον
ἄπειρον
δυνατόν·
οὐθὲν |
[2, 8] |
τὸν
τόπον,
ὅπερ
φαίνεταί
τε
|
καὶ |
πάντες
φασίν.
Ἔτι
δὲ
πάντα |
[2, 13] |
ἀμφισβήτησις,
ἀλλὰ
περὶ
ὅλου
τινὸς
|
καὶ |
παντός.
Ἐξ
ἀρχῆς
γὰρ
διοριστέον |
[2, 14] |
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ
μὴ
ὃ
βίᾳ
|
καὶ |
παρὰ
φύσιν.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[2, 14] |
ἀΐδιον
εἶναι,
βίαιόν
γ´
οὖσαν
|
καὶ |
παρὰ
φύσιν·
ἡ
δέ
γε |
[2, 1] |
καὶ
κινεῖ
συνεχῶς,
ἄσχολον
εἶναι
|
καὶ |
πάσης
ἀπηλλαγμένην
ῥαστώνης
ἔμφρονος,
εἴ |
[2, 8] |
ὡς
ἔτυχεν,
οὐδὲ
τὸ
πανταχοῦ
|
καὶ |
πᾶσιν
ὑπάρχον
τὸ
ἀπὸ
τύχης. |
[2, 1] |
ἀτελεῖς
καὶ
τὰς
ἐχούσας
πέρας
|
καὶ |
παῦλαν,
αὐτὴ
μὲν
οὐδεμίαν
οὔτ´ |
[2, 13] |
δόξας
αὑτῶν
τὰ
φαινόμενα
προσέλκοντες
|
καὶ |
πειρώμενοι
συγκοσμεῖν.
Πολλοῖς
δ´
ἂν |
[2, 14] |
ἐν
Αἰγύπτῳ
μὲν
ἀστέρες
ὁρῶνται
|
καὶ |
περὶ
Κύπρον,
ἐν
τοῖς
πρὸς |
[2, 13] |
τινες
τὴν
δόξαν,
ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
περὶ
μονῆς
καὶ
κινήσεως·
οὐ |
[2, 2] |
σχήματος.
Τὸν
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
|
καὶ |
περὶ
τῆς
ἀρχῆς
τοῦ
κινεῖσθαι· |
[2, 5] |
τοῦτο
περὶ
τοῦ
πρώτου
οὐρανοῦ
|
καὶ |
περὶ
τῆς
πρώτης
φορᾶς·
ἐν |
[2, 13] |
ἐκ
τῶν
ἐν
τοῖς
ὑγροῖς
|
καὶ |
περὶ
τὸν
ἀέρα
συμβαινόντων·
ἐν |
[2, 13] |
σώματος
μέσον,
οὕτως
ὑποληπτέον
μᾶλλον
|
καὶ |
περὶ
τὸν
ὅλον
οὐρανόν.
Διὰ |
[2, 13] |
τε
τοῦ
σχήματος
αὐτῆς
ὑπολαμβανόμενα
|
καὶ |
περὶ
τόπου
καὶ
μονῆς
καὶ |
[2, 13] |
τῷ
Τιμαίῳ
γέγραπται.
Παραπλησίως
δὲ
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
σχήματος
ἀμφισβητεῖται·
τοῖς |
[2, 13] |
ἠρεμούντων
ἐστὶν
ἢ
τῶν
κινουμένων,
|
καὶ |
περὶ
τοῦ
σχήματος
αὐτῆς.
Περὶ |
[2, 12] |
φανὸν
καὶ
λαμπρόν.
Ὁμοίως
δὲ
|
καὶ |
περὶ
τοὺς
ἄλλους
ἀστέρας
λέγουσιν |
[2, 3] |
σωμάτων
πρὸς
ἄλληλα.
Λεχθήσεται
δὲ
|
καὶ |
περὶ
τούτου
ἐν
τοῖς
ἑπομένοις |
[2, 1] |
τοῦ
παντὸς
αἰῶνος,
ἔχων
δὲ
|
καὶ |
περιέχων
ἐν
αὑτῷ
τὸν
ἄπειρον |
[2, 9] |
τῶν
ψόφων,
κομψῶς
μὲν
εἴρηται
|
καὶ |
περιττῶς
ὑπὸ
τῶν
εἰπόντων,
οὐ |
[2, 6] |
βραδύτερον·
τοῦτο
δὲ
παντελῶς
ἄλογον
|
καὶ |
πλάσματι
ὅμοιον.
Ἔτι
δὲ
καὶ |
[2, 10] |
δὲ
τῶν
ἄλλων
βραδυτέρας
τε
|
καὶ |
πλείους
(ἕκαστον
γὰρ
ἀντιφέρεται
τῷ |
[2, 13] |
εἴπομεν
πρότερον.
Ἐνίοις
δὲ
δοκεῖ
|
καὶ |
πλείω
σώματα
τοιαῦτα
ἐνδέχεσθαι
φέρεσθαι |
[2, 9] |
γὰρ
αὐτὰ
φέρεται,
ποιεῖ
ψόφον
|
καὶ |
πληγήν·
ὅσα
δ´
ἐν
φερομένῳ |
[2, 12] |
ἔνια·
καίτοι
πορρώτερον
τοῦ
μέσου
|
καὶ |
πλησιαίτερον
τοῦ
πρώτου
σώματός
εἰσιν |
[2, 3] |
αὐτῶν
εἶναι
ἀΐδιον·
πάσχει
γὰρ
|
καὶ |
ποιεῖ
τἀναντία
ὑπ´
ἀλλήλων,
καὶ |
[2, 12] |
τε
οὖν
ἀνισάζει
ἡ
φύσις
|
καὶ |
ποιεῖ
τινὰ
τάξιν,
τῇ
μὲν |
[2, 9] |
εἰσιν
ἀληθεῖς·
τὸ
γὰρ
ἀπορηθὲν
|
καὶ |
ποιῆσαν
τοὺς
Πυθαγορείους
φάναι
γίγνεσθαι |
[2, 13] |
εἰπεῖν,
οὗ
τε
τυγχάνει
κειμένη,
|
καὶ |
πότερον
τῶν
ἠρεμούντων
ἐστὶν
ἢ |
[2, 13] |
σώμασι
φύσει
κίνησις
ἢ
οὐδεμία,
|
καὶ |
πότερον
φύσει
μὲν
οὐκ
ἔστι, |
[2, 13] |
ὁμοίως
δέ,
καὶ
τῶν
ἐδωδίμων
|
καὶ |
ποτῶν
ἴσον
ἀπέχοντος·
καὶ
γὰρ |
[2, 13] |
ζητεῖν
τὸ
μέσον,
ποῖόν
τι
|
καὶ |
ποῦ
πέφυκεν.
Ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
κίνησιν.
Ἦν
ἄρα
|
καὶ |
πρὶν
γενέσθαι
τὴν
δίνην
τὸ |
[2, 14] |
παντὸς
μέσῳ.
Ὅτι
δὲ
φέρεται
|
καὶ |
πρὸς
τὸ
τῆς
γῆς
μέσον, |
[2, 2] |
ἡμεῖς
δ´
ἐν
τῷ
κάτω
|
καὶ |
πρὸς
τοῖς
ἀριστεροῖς,
ἐναντίως
ἢ |
[2, 2] |
ἐν
τῷ
ἄνω
εἰσὶν
ἡμισφαιρίῳ
|
καὶ |
πρὸς
τοῖς
δεξιοῖς,
ἡμεῖς
δ´ |
[2, 13] |
τῶν
σωμάτων
ποιεῖν·
ταῦτα
γὰρ
|
καὶ |
πρὸς
τοὺς
ἀνέμους
ἔχει
δυσκινήτως |
[2, 13] |
ὅτι
ἀναγκαῖον
συμβαίνειν,
διώρισται
πρότερον,
|
καὶ |
πρὸς
τούτοις
ὅτι
οὐδ´
ἠρεμεῖν |
[2, 10] |
τὸ
μὲν
ἐγγυτάτω
τῆς
ἁπλῆς
|
καὶ |
πρώτης
περιφορᾶς
ἐν
πλείστῳ
χρόνῳ |
[2, 3] |
Ἀλλὰ
μὴν
εἰ
γῆν,
ἀνάγκη
|
καὶ |
πῦρ
εἶναι·
τῶν
γὰρ
ἐναντίων |
[2, 3] |
γένεσιν
εἶναι,
γένεσιν
δ´,
εἴπερ
|
καὶ |
πῦρ,
τοῦτο
δὲ
καὶ
τἆλλα, |
[2, 13] |
δὲ
κοῦφον,
ἃ
τίνι
διώριστο
|
καὶ |
πῶς
ἐπεφύκει
φέρεσθαι
ἢ
ποῦ; |
[2, 10] |
εἶναι
πρότερα
τὰ
δ´
ὕστερα,
|
καὶ |
πῶς
ἔχει
πρὸς
ἄλληλα
τοῖς |
[2, 12] |
συμβαίνει
τοὐναντίον·
ἐλάττους
γὰρ
ἥλιος
|
καὶ |
σελήνη
κινοῦνται
(κινήσεις
ἢ
τῶν |
[2, 9] |
τοιούτῳ
τάχει
φερομένων·
ἡλίου
δὲ
|
καὶ |
σελήνης,
ἔτι
τε
τοσούτων
τὸ |
[2, 9] |
σιγήν·
πρὸς
ἄλληλα
γὰρ
φωνῆς
|
καὶ |
σιγῆς
εἶναι
τὴν
διάγνωσιν·
ὥστε |
[2, 7] |
ἐκπυροῦν
καὶ
ξύλα
καὶ
λίθους
|
καὶ |
σίδηρον·
εὐλογώτερον
οὖν
τὸ
ἐγγύτερον |
[2, 14] |
τε
κυμαίνειν,
ἀλλὰ
συμπιέζεσθαι
μᾶλλον
|
καὶ |
συγχωρεῖν
ἕτερον
ἑτέρῳ,
ἕως
ἂν |
[2, 4] |
εἴη
πᾶσα·
πάντα
γὰρ
ἅπτεται
|
καὶ |
συνεχῆ
ἐστι
ταῖς
σφαίραις.
Ἔτι |
[2, 13] |
βίᾳ
νῦν
ἡ
γῆ
μένει,
|
καὶ |
συνῆλθεν
ἐπὶ
τὸ
μέσον
φερομένη |
[2, 14] |
τὸ
σχῆμα
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
|
καὶ |
σφαίρας
οὐ
μεγάλης·
οὐ
γὰρ |
[2, 14] |
γὰρ
οὔσης
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
|
καὶ |
σφαιροειδοῦς
τῆς
γῆς
πολλαπλάσιον
βάρος |
[2, 11] |
οὐδὲ
μάτην
ποιεῖ,
δῆλον
ὅτι
|
καὶ |
σχῆμα
τοιοῦτον
ἀπέδωκε
τοῖς
ἀκινήτοις |
[2, 4] |
συμβήσεται
καὶ
τόπον
εἶναι
ἔξω
|
καὶ |
σῶμα
καὶ
κενόν.
Κύκλῳ
γὰρ |
[2, 4] |
δὲ
πῦρ
περὶ
τὸν
ἀέρα,
|
καὶ |
τὰ
ἄνω
σώματα
κατὰ
τὸν |
[2, 8] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Η'
(Ἐπεὶ
δὲ
φαίνεται
|
καὶ |
τὰ
ἄστρα
μεθιστάμενα
καὶ
ὅλος |
[2, 14] |
ἄρκτον
δὲ
χωρίοις
οὐχ
ὁρῶνται,
|
καὶ |
τὰ
διὰ
παντὸς
ἐν
τοῖς |
[2, 2] |
τὰ
ἄνω
πρὸς
τὰ
κάτω
|
καὶ |
τὰ
ἔμπροσθεν
πρὸς
τὰ
ὄπισθεν |
[2, 9] |
ὁ
τῆς
βροντῆς
διίστησι
λίθους
|
καὶ |
(τὰ
καρτερώτατα
τῶν
σωμάτων.
Τοσούτων |
[2, 8] |
ἔχειν
τὰ
τάχη
τῶν
ἄστρων
|
καὶ |
τὰ
μεγέθη
τῶν
κύκλων.
Τοὺς |
[2, 3] |
ἔστι
πῦρ
καὶ
γῆ,
ἀνάγκη
|
καὶ |
τὰ
μεταξὺ
αὐτῶν
εἶναι
σώματα· |
[2, 14] |
πότερον
φέρεται
τὰ
βάρος
ἔχοντα
|
καὶ |
τὰ
μόρια
τῆς
γῆς
κατὰ |
[2, 14] |
τοῦ
μέσου.
Μαρτυρεῖ
δὲ
τούτοις
|
καὶ |
τὰ
παρὰ
τῶν
μαθηματικῶν
λεγόμενα |
[2, 4] |
ἔχει,
καθάπερ
ὕδωρ
πρὸς
γῆν,
|
καὶ |
τὰ
πλεῖον
ἀεὶ
ἀπέχοντα
τῶν |
[2, 12] |
ἄν,
ὥσπερ
καὶ
ἄνθρωπος,
ἢ
|
καὶ |
τὰ
πολλὰ
πάντα
πρὸ
ὁδοῦ |
[2, 4] |
σφαιροειδεῖ
συνεχὲς
σφαιροειδές.
Ὡσαύτως
δὲ
|
καὶ |
τὰ
πρὸς
τὸ
μέσον
τούτων· |
[2, 8] |
γὰρ
θᾶττον
κινεῖσθαι
τὰ
ἔξω,
|
καὶ |
τὰ
τάχη
εἶναι
κατὰ
τὰ |
[2, 11] |
εἴπερ
ἓν
τοιοῦτον,
δῆλον
ὅτι
|
καὶ |
τἆλλα
ἂν
εἴη
σφαιροειδῆ.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 3] |
εἴπερ
καὶ
πῦρ,
τοῦτο
δὲ
|
καὶ |
τἆλλα,
εἴπερ
καὶ
γῆν·
ταύτην |
[2, 13] |
πρὸς
τὰ
φαινόμενα
τοὺς
λόγους
|
καὶ |
τὰς
αἰτίας
ζητοῦντες,
ἀλλὰ
πρός |
[2, 1] |
τέλειος
οὖσα
περιέχει
τὰς
ἀτελεῖς
|
καὶ |
τὰς
ἐχούσας
πέρας
καὶ
παῦλαν, |
[2, 9] |
τὸ
μέγεθος.
Ὑποθέμενοι
δὲ
ταῦτα
|
καὶ |
τὰς
ταχυτῆτας
ἐκ
τῶν
ἀποστάσεων |
[2, 13] |
τὴν
ἐπιπρόσθησιν
τῆς
γῆς.
Διὸ
|
καὶ |
τὰς
τῆς
σελήνης
ἐκλείψεις
πλείους |
[2, 7] |
ὄντος
ἀνάγκη
φερομένης
ἐκείνης
ἐκθερμαίνεσθαι,
|
καὶ |
ταύτῃ
μάλιστα
ᾗ
ὁ
ἥλιος |
[2, 5] |
ἁπλῆν
τε
κίνησιν
καὶ
ἄπαυστον,
|
καὶ |
ταύτην
ἐπὶ
τὸ
τιμιώτερον.
Περὶ |
[2, 4] |
ὁ
οὐρανὸς
κύκλῳ
τε
φέρεται
|
καὶ |
τάχιστα
κινεῖται,
σφαιροειδῆ
αὐτὸν
ἀνάγκη |
[2, 8] |
σχημάτων
χρησιμώτατον
(οὕτω
γὰρ
ἂν
|
καὶ |
τάχιστα
κινοῖτο
καὶ
μάλιστα
κατέχοι |
[2, 10] |
οὐρανοῦ
περιφορὰν
ἁπλῆν
τ´
εἶναι
|
(καὶ |
ταχίστην,
τὰς
δὲ
τῶν
ἄλλων |
[2, 1] |
εἷς
καὶ
ἀΐδιος,
ἀρχὴν
μὲν
|
καὶ |
τελευτὴν
οὐκ
ἔχων
τοῦ
παντὸς |
[2, 13] |
δῆλον
ὅτι
ἀναγκαῖον
εἶναί
τινα
|
καὶ |
τῇ
γῇ
φύσει
τόπον·
εἰ |
[2, 1] |
ἀϊδιότητος
οὕτως
ὑπολαβεῖν
ἐμμελέστερον,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τῇ
μαντείᾳ
τῇ
περὶ
τὸν |
[2, 4] |
λαβεῖν
δυνατόν,
ὥσπερ
ὥρισται
πρότερον,
|
καὶ |
τῇ
μὲν
εὐθείᾳ
πρόσθεσίς
ἐστιν |
[2, 12] |
Δῆλον
δὲ
τοῦτο
περὶ
ἐνίων
|
καὶ |
τῇ
ὄψει
γέγονεν·
τὴν
γὰρ |
[2, 4] |
γὰρ
οἰκειότατόν
τε
τῇ
οὐσίᾳ
|
καὶ |
τῇ
φύσει
πρῶτον.
Εἴπωμεν
δὲ |
[2, 13] |
οὐ
μόνον
δὲ
ταύτην,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὴν
ἀντίχθονα,
καθάπερ
εἴπομεν
πρότερον. |
[2, 14] |
(φορὰς
ἔξω
τῆς
πρώτης,
ὥστε
|
καὶ |
τὴν
γῆν
ἀναγκαῖον,
εἴτε
περὶ |
[2, 13] |
φέρεσθαί
που
πέφυκεν,
δῆλον
ὅτι
|
καὶ |
τὴν
γῆν
οἰητέον.
Ἀλλὰ
μὴν |
[2, 12] |
τούτων
ζητεῖν
μὲν
καλῶς
ἔχει
|
καὶ |
τὴν
ἐπὶ
πλεῖον
σύνεσιν,
καίπερ |
[2, 9] |
μέγεθος
ἀναγκαῖον
ἀφικνεῖσθαί
τε
δεῦρο
|
καὶ |
τὴν
ἰσχὺν
ἀμήχανον
εἶναι
τῆς |
[2, 1] |
ἄλυπον
καὶ
μακαρίαν·
ἀνάγκη
γὰρ
|
καὶ |
τὴν
κίνησιν
μετὰ
βίας
οὖσαν, |
[2, 14] |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου,
φανερὸν
ὅτι
|
καὶ |
τὴν
ὅλην
ἔτι
ἀδυνατώτερον·
εἰς |
[2, 13] |
μόριον
αὐτῆς,
ἀναγκαῖον
ἐνταῦθα
φέρεσθαι
|
καὶ |
τὴν
ὅλην·
οὗ
δὲ
φέρεται |
[2, 12] |
πλειόνων,
χαλεπώτερον.
(Διὸ
δεῖ
νομίζειν
|
καὶ |
τὴν
τῶν
ἄστρων
πρᾶξιν
εἶναι |
[2, 6] |
κινοῦν
μεταβάλλοι
ἀσώματον
ὄν.
Ὥστε
|
καὶ |
τὴν
φορὰν
ἀδύνατον
ἀνώμαλον
εἶναι. |
[2, 8] |
τόν
τε
κύκλον
εἶναι
μείζω
|
καὶ |
τὴν
φορὰν
θάττω
τοῦ
ἐν |
[2, 1] |
πίστιν
περὶ
τῆς
ἀθανασίας
αὐτοῦ
|
καὶ |
τῆς
ἀϊδιότητος.
Διόπερ
καλῶς
ἔχει |
[2, 12] |
νοῆσαι
γὰρ
δεῖ
τῆς
ζωῆς
|
καὶ |
τῆς
ἀρχῆς
ἑκάστης
πολλὴν
ὑπεροχὴν |
[2, 12] |
κινοῦσιν
αἱ
πρὸ
τῆς
τελευταίας
|
καὶ |
τῆς
ἓν
ἄστρον
ἐχούσης·
ἐν |
[2, 13] |
δὴ
οἱ
περὶ
τῆς
κινήσεως
|
καὶ |
τῆς
μονῆς
εἰρημένοι
τρόποι
πολλοὶ |
[2, 3] |
γὰρ
αὐτὴ
ὕλη
τῶν
ἐναντίων,
|
καὶ |
τῆς
στερήσεως
πρότερον
ἡ
κατάφασις |
[2, 12] |
σχῆμα,
περί
τε
τῆς
φορᾶς
|
καὶ |
τῆς
τάξεως
αὐτῶν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ' |
[2, 13] |
καὶ
τοῦ
πράγματος
ὂν
μέσον
|
καὶ |
τῆς
φύσεως.
Καίτοι
καθάπερ
ἐν |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
τὸ
μέσον
|
καὶ |
τίμιον,
τὸ
δὲ
τοῦ
τόπου |
[2, 6] |
συνεστᾶσι
καὶ
ἐν
ποίοις
σχήμασι
|
καὶ |
τίνες
αἱ
κινήσεις
αὐτῶν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 2] |
τὸ
κάτω,
καὶ
τὸ
πρόσθιον
|
καὶ |
τὸ
ἀντικείμενον,
καὶ
τὸ
δεξιὸν |
[2, 2] |
κινήσεως
ἀρχήν,
δῆλον
ὅτι
ἔχει
|
καὶ |
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω |
[2, 6] |
τὸ
γὰρ
πρῶτον
τοῦ
πρώτου
|
καὶ |
τὸ
ἁπλοῦν
τοῦ
ἁπλοῦ
καὶ |
[2, 4] |
γένει
τὸ
ἓν
τῶν
πολλῶν
|
καὶ |
τὸ
ἁπλοῦν
τῶν
συνθέτων,
πρῶτον |
[2, 2] |
πρῶτον,
εἰ
τὸ
δεξιὸν
ὑπάρχει
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν,
ἔτι
πρότερον
τὰς |
[2, 5] |
ἔχει,
εἴπερ
καὶ
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν,
καθάπερ
ἐλέχθη
πρότερον, |
[2, 2] |
τὸ
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν.
Οὐ
δεῖ
γὰρ |
[2, 2] |
καὶ
φυτοῖς,
τὸ
δὲ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερὸν
οὐκ
ἐνυπάρχει
τοῖς |
[2, 2] |
τὸ
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερὸν
πρὸς
ἡμᾶς
ἐπαναφέροντες· |
[2, 2] |
ταύτας
ἀρχὰς
ἔλεγον,
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν,
τὰς
δὲ
τέτταρας |
[2, 2] |
τὸ
ἀντικείμενον,
καὶ
τὸ
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν·
ταύτας
γὰρ
τὰς |
[2, 2] |
δ´
οἷον
τό
τε
δεξιὸν
|
καὶ |
τὸ
ἀριστερόν,
τοῖς
δ´
ἔνια, |
[2, 6] |
καὶ
τὸ
ἁπλοῦν
τοῦ
ἁπλοῦ
|
καὶ |
τὸ
ἄφθαρτον
καὶ
ἀγένητον
τοῦ |
[2, 3] |
τοῦ
ψυχροῦ)
ἡ
δ´
ἠρεμία
|
καὶ |
τὸ
βαρὺ
λέγεται
κατὰ
στέρησιν |
[2, 6] |
εἶναι
τῇ
κινήσει
τὸ
θᾶττον
|
καὶ |
τὸ
βραδύτερον·
τοῦτο
δὲ
παντελῶς |
[2, 2] |
σώματι
τὸ
ἄνω
καὶ
κάτω
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερὸν
καὶ |
[2, 2] |
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν. |
[2, 2] |
τὸ
πρόσθιον
καὶ
τὸ
ἀντικείμενον,
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν· |
[2, 2] |
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερὸν |
[2, 5] |
τῆς
εἰς
τοὔπισθεν,
ἔχει,
εἴπερ
|
καὶ |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν, |
[2, 14] |
ἔχει
μέχρι
πρὸς
τὸ
μέσον,
|
καὶ |
τὸ
ἔλαττον
ὑπὸ
τοῦ
μείζονος |
[2, 2] |
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερὸν
|
καὶ |
τὸ
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν
ζητητέον, |
[2, 2] |
τῷ
κόσμῳ
οὐ
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω,
ἀλλὰ
τὸ
παρὰ |
[2, 2] |
ὅτι
ἔχει
καὶ
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν |
[2, 2] |
μὲν
τούτοις
λέγομεν
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν |
[2, 2] |
δὲ
τὰ
τρία
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω,
καὶ
τὸ
πρόσθιον |
[2, 2] |
τοῖς
δὲ
φυτοῖς
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω
μόνον.
Εἰ
δὲ |
[2, 2] |
σχήμασι,
καὶ
τὸ
μὲν
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω
πᾶσι
τοῖς
ἐμψύχοις |
[2, 2] |
ἐστι
τὸ
παρὰ
τὸ
ἄνω
|
καὶ |
τὸ
κάτω.
Τῶν
δὲ
πόλων |
[2, 13] |
τὸν
τρόπον,
ὅτι
τὸ
πλάτος
|
καὶ |
τὸ
μέγεθος
αὐτῆς
αἴτιον,
οἱ |
[2, 14] |
μόνον
φανερὸν
ὅτι
περιφερής,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸ
μέγεθος
οὐκ
οὖσα
μεγάλη· |
[2, 9] |
τε
τοσούτων
τὸ
πλῆθος
ἄστρων
|
καὶ |
τὸ
μέγεθος
φερομένων
τῷ
τάχει |
[2, 2] |
τὰ
δὲ
καὶ
τοῖς
σχήμασι,
|
καὶ |
τὸ
μὲν
ἄνω
καὶ
τὸ |
[2, 13] |
τοῦ
μεταξύ,
τὸ
δ´
ἔσχατον
|
καὶ |
τὸ
μέσον
πέρας·
ὥστ´
ἐκ |
[2, 6] |
καὶ
πλάσματι
ὅμοιον.
Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
τὸ
μὴ
λανθάνειν
ἐπὶ
τούτων |
[2, 13] |
αἰτιάσεται
τὴν
δίνην.
Ἄτοπον
δὲ
|
καὶ |
τὸ
μὴ
συννοεῖν
ὅτι
πρότερον |
[2, 9] |
λέγειν
ἐγχειροῦσι
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλὰ
|
καὶ |
τὸ
μηδὲν
πάσχειν
χωρὶς
αἰσθήσεως. |
[2, 14] |
γὰρ
τὸ
μόριον
πέφυκε
φέρεσθαι,
|
καὶ |
τὸ
ὅλον
ἐνταῦθα
πέφυκεν·
ὥστ´ |
[2, 5] |
πειρᾶσθαι
καὶ
τὸ
περὶ
πάντων
|
καὶ |
τὸ
παριέναι
μηθὲν
τάχ´
ἂν |
[2, 13] |
πέρας.
Τιμιώτερον
δὲ
τὸ
περιέχον
|
καὶ |
τὸ
πέρας
ἢ
τὸ
περαινόμενον· |
[2, 13] |
ἐπὶ
τῶν
ἐσχάτων.
Θαυμαστὸν
δὲ
|
καὶ |
τὸ
περὶ
μὲν
τῆς
μονῆς |
[2, 5] |
περὶ
ἐνίων
ἀποφαίνεσθαί
τι
πειρᾶσθαι
|
καὶ |
τὸ
περὶ
πάντων
καὶ
τὸ |
[2, 13] |
φέρεται
καὶ
μένειν
οὐκ
ἐθέλει,
|
καὶ |
τὸ
πλεῖον
ἀεὶ
θᾶττον,
πᾶσαν |
[2, 2] |
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω,
|
καὶ |
τὸ
πρόσθιον
καὶ
τὸ
ἀντικείμενον, |
[2, 2] |
οὐρανῷ
προσάπτειν
τι
τῶν
τοιούτων,
|
καὶ |
τὸ
πρῶτον,
καθάπερ
εἴπομεν,
ἐν |
[2, 13] |
πλησιάζει
πρὸς
ἡμᾶς.
(Ἔτι
δὲ
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
ἄνω
φέρεται
διὰ |
[2, 14] |
πρὸς
τὸ
μέσον,
ὥσπερ
φαίνεται,
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
ἀπὸ
τοῦ
μέσου |
[2, 14] |
παντός·
καὶ
γὰρ
τὰ
κοῦφα
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
εἰς
τοὐναντίον
φερόμενα |
[2, 13] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
μένειν,
ὥστε
|
καὶ |
τὸ
πῦρ
ἠρεμήσει·
τὸ
γὰρ |
[2, 13] |
εἶναι
σφαιροειδής,
τοῖς
δὲ
πλατεῖα
|
καὶ |
τὸ
σχῆμα
τυμπανοειδής·
(ποιοῦνται
δὲ |
[2, 14] |
πρὸς
ἓν
τὸ
μέσον
φέρεται,
|
καὶ |
τὸ
τῆς
γῆς.
Φανερὸν
τοίνυν |
[2, 14] |
τὸ
αὐτὸ
μέσον
τοῦ
ὅλου
|
καὶ |
τὸ
τῆς
γῆς·
ὥστε
ἢ |
[2, 13] |
τοῦ
ἡλίου
πρὸς
τὴν
γῆν
|
καὶ |
τὸ
τῆς
περιφερείας
μέγεθος,
ὡς |
[2, 13] |
ὥσπερ
τὸ
μέσον
ἁπλῶς
λεγόμενον,
|
καὶ |
τὸ
τοῦ
μεγέθους
μέσον
καὶ |
[2, 12] |
ὅταν
καὶ
οὗ
ἕνεκα
ᾖ
|
καὶ |
τὸ
τούτου
ἕνεκα)
Τῶν
δ´ |
[2, 9] |
Φανερὸν
δ´
ἐκ
τούτων
ὅτι
|
καὶ |
τὸ
φάναι
γίνεσθαι
φερομένων
ἁρμονίαν, |
[2, 7] |
Ἡ
δὲ
θερμότης
ἀπ´
αὐτῶν
|
καὶ |
τὸ
φῶς
γίνεται
παρεκτριβομένου
τοῦ |
[2, 9] |
διὰ
συνήθειαν
οὐθὲν
δοκεῖ
διαφέρειν,
|
καὶ |
τοῖς
ἀνθρώποις
ταὐτὸ
συμβαίνειν.
Ταῦτα |
[2, 7] |
αὐτῶν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
Εὐλογώτατον
δὴ
|
καὶ |
τοῖς
εἰρημένοις
ἑπόμενον
ἡμῖν
τὸ |
[2, 14] |
ἄπιστα
δοκεῖν·
λέγουσι
δὲ
τεκμαιρόμενοι
|
καὶ |
τοῖς
ἐλέφασιν,
ὅτι
περὶ
ἀμφοτέρους |
[2, 2] |
δυνάμει
διαφέρει
μόνον,
τὰ
δὲ
|
καὶ |
τοῖς
σχήμασι,
καὶ
τὸ
μὲν |
[2, 2] |
δεξιὸν
πρὸς
τὸ
ἀριστερὸν
διαφορὰν
|
καὶ |
τοῖς
σχήμασιν,
εἶτα
περιθείη
σφαῖραν· |
[2, 1] |
τὴν
παῦλαν.
Τὸν
δ´
οὐρανὸν
|
καὶ |
τὸν
ἄνω
τόπον
οἱ
μὲν |
[2, 8] |
τε
ἄστρον
διεληλυθέναι
τὸν
κύκλον
|
καὶ |
τὸν
κύκλον
ἐνηνέχθαι
τὴν
αὑτοῦ |
[2, 7] |
καὶ
ἐπείπερ
αὐτὰ
ἐκπυροῦται,
ἀνάγκη
|
καὶ |
τὸν
κύκλῳ
αὐτῶν
ἀέρα
τὸ |
[2, 4] |
Εἰ
γὰρ
ἔσται
εὐθύγραμμος,
συμβήσεται
|
καὶ |
τόπον
εἶναι
ἔξω
καὶ
σῶμα |
[2, 4] |
ᾠοειδές·
ἐν
ἅπασι
γὰρ
συμβήσεται
|
καὶ |
τόπον
ἔξω
καὶ
κενὸν
εἶναι |
[2, 12] |
σύνεσιν,
καίπερ
μικρὰς
ἔχοντας
ἀφορμὰς
|
καὶ |
τοσαύτην
ἀπόστασιν
ἀπέχοντας
τῶν
περὶ |
[2, 13] |
μονῆς
ἦν;
Οὐ
γὰρ
δὴ
|
καὶ |
τότε
αἰτιάσεται
τὴν
δίνην.
Ἄτοπον |
[2, 14] |
μέσου
τὴν
ῥοπὴν
ἐχόντων
ἀμφοῖν,
|
καὶ |
τοῦ
βαρυτέρου
προωθοῦντος
μέχρι
τούτου |
[2, 5] |
βέλτιστα,
αὕτη
ἂν
εἴη
αἰτία
|
καὶ |
τοῦ
εἰρημένου·
βέλτιστον
γὰρ
κινεῖσθαι |
[2, 14] |
ταὐτὸ
μέσον
εἶναι
τῆς
γῆς
|
καὶ |
τοῦ
παντός·
φέρεται
γὰρ
καὶ |
[2, 13] |
πάντῃ
τεινομένης,
ὅτι
οὐ
διαρραγήσεται,
|
καὶ |
τοῦ
πεινῶντος
καὶ
διψῶντος
σφόδρα |
[2, 13] |
καὶ
τὸ
τοῦ
μεγέθους
μέσον
|
καὶ |
τοῦ
πράγματος
ὂν
μέσον
καὶ |
[2, 8] |
τὴν
ἀσθένειαν.
Ὅπερ
αἴτιον
ἴσως
|
καὶ |
τοῦ
στίλβειν
φαίνεσθαι
τοὺς
ἀστέρας |
[2, 13] |
ζῴοις
οὐ
ταὐτὸν
τοῦ
ζῴου
|
καὶ |
τοῦ
σώματος
μέσον,
οὕτως
ὑποληπτέον |
[2, 13] |
λόγον
ὄντα
περὶ
τῆς
γῆς
|
καὶ |
τοῦ
ὕδατος
τοῦ
ὀχοῦντος
τὴν |
[2, 9] |
τῶν
σωμάτων.
Τοσούτων
δὲ
φερομένων,
|
καὶ |
τοῦ
ψόφου
διιόντος
πρὸς
τὸ |
[2, 12] |
ἕνεκα
ποιῆσαι,
τοῦτο
δ´
ἄλλου
|
καὶ |
τοῦτο
ἑτέρου,
ἐν
μὲν
ἑνὶ |
[2, 5] |
οὐκ
ἐπὶ
θάτερα;
ἀνάγκη
γὰρ
|
καὶ |
τοῦτο
ἢ
ἀρχὴν
εἶναι
ἢ |
[2, 13] |
ἴδιον
τῆς
γῆς.
(Ἄτοπον
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
μὲν
ζητεῖν,
διὰ
τί |
[2, 3] |
στοιχείσων
πρὸς
ἕκαστον.
Ὑποκείσθω
δὲ
|
καὶ |
τοῦτο
νῦν,
ὕστερον
δὲ
πειρατέον |
[2, 1] |
οὐκ
ἐνδέχεται,
μεγάλην
ἂν
ἔχοι
|
καὶ |
τοῦτο
ῥοπὴν
(εἰς
πίστιν
περὶ |
[2, 1] |
προσδεῖσθαι
τὴν
σωτηρίαν·
ἐοίκασι
γὰρ
|
καὶ |
τοῦτον
οἱ
συστήσαντες
τὸν
λόγον |
[2, 14] |
τόπον
τῷ
περὶ
τὴν
Ἰνδικήν,
|
καὶ |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
εἶναι
τὴν |
[2, 12] |
τὸ
δραμεῖν
μόνον
ἢ
ἰσχνανθῆναι,
|
καὶ |
τούτων
θάτερον
τέλος
αὐτοῖς.
Μάλιστα |
[2, 14] |
δὲ
συμβαίνοντος
ἀναγκαῖον
γίγνεσθαι
πάροδον
|
καὶ |
τροπὰς
τῶν
ἐνδεδεμένων
ἄστρων.
Τοῦτο |
[2, 14] |
παντός
ἐστιν·
διὰ
τοῦτο
γὰρ
|
καὶ |
τυγχάνει
κειμένη
νῦν
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 6] |
τῷ
τε
γὰρ
χρόνῳ
ἀΐδιος
|
καὶ |
τῷ
μήκει
συνηγμένη
καὶ
ἄκλαστος· |
[2, 2] |
κάτω
μόνον.
Εἰ
δὲ
δεῖ
|
καὶ |
τῷ
οὐρανῷ
προσάπτειν
τι
τῶν |
[2, 9] |
Οἱ
γὰρ
ὑπερβάλλοντες
ψόφοι
διακναίουσι
|
καὶ |
τῶν
ἀψύχων
σωμάτων
τοὺς
ὄγκους, |
[2, 13] |
διψῶντος
σφόδρα
μέν,
ὁμοίως
δέ,
|
καὶ |
τῶν
ἐδωδίμων
καὶ
ποτῶν
ἴσον |
[2, 12] |
δ´
ἐν
μέσῳ
τοῦ
πρώτου
|
καὶ |
τῶν
ἐσχάτων
ἀφικνεῖται
μέν,
διὰ |
[2, 2] |
τὰς
δια
(στάσεις
τῶν
μορίων
|
καὶ |
τῶν
κατὰ
τόπον
ὡρισμένων
τοσαῦτα |
[2, 8] |
ταὐτὰ
τάχη
τῶν
ἄστρων
εἶναι
|
καὶ |
τῶν
κύκλων·
ἕκαστον
γὰρ
δὴ |
[2, 13] |
μένειν
ἐφ´
ὕδατος,
δῆλον
ὅτι
|
καὶ |
τῶν
μορίων
ἕκαστον·
νῦν
δ´ |
[2, 9] |
φερομένων
σωμάτων
γίγνεσθαι
ψόφον,
ἐπεὶ
|
καὶ |
τῶν
παρ´
ἡμῖν
οὔτε
τοὺς |
[2, 2] |
τὸ
κατὰ
τοὺς
πόλους
διάστημα,
|
καὶ |
τῶν
πόλων
τὸν
μὲν
ἄνω |
[2, 2] |
καὶ
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν.
Διὸ
|
καὶ |
τῶν
Πυθαγορείων
ἄν
τις
θαυμάσειεν |
[2, 14] |
εἰ
γιγνομένης
τὸν
τρόπον
ὃν
|
καὶ |
τῶν
φυσιολόγων
λέγουσί
τινες
γενέσθαι. |
[2, 14] |
εἶναι
ὃ
φύσει
βούλεται
εἶναι
|
καὶ |
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ
μὴ
ὃ
βίᾳ |
[2, 7] |
πλησιάζοντός
τε
αὐτοῦ
καὶ
ἀνίσχοντος
|
καὶ |
ὑπὲρ
ἡμῶν
ὄντος
γίγνεται
ἡ |
[2, 4] |
σφαίραις.
Ἔτι
δὲ
ἐπεὶ
φαίνεται
|
καὶ |
ὑπόκειται
κύκλῳ
περιφέρεσθαι
τὸ
πᾶν, |
[2, 5] |
ἀπορία
ὅτι
ἔχει)
τὸ
πρότερον
|
καὶ |
ὕστερον·
αὕτη
γὰρ
ἡ
αἰτία |
[2, 13] |
οἰσθήσεται
ἀπὸ
τοῦ
μέσου,
ὥσπερ
|
καὶ |
φαίνεται
φερόμενον,
ἂν
μή
τι |
[2, 14] |
φορᾶς·
βέλτιον
δὲ
τιθέναι
τἀληθές,
|
καὶ |
φάναι
τοῦτο
συμβαίνειν
διὰ
τὸ |
[2, 13] |
τῆς
γῆς·
ἀλλ´
ἔτι
προστιθέασι,
|
καὶ |
φασὶ
διὰ
τὴν
ἠρεμίαν
ἀναγκαῖον |
[2, 13] |
μένουσα
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
ἀλλὰ
|
καὶ |
φερομένη
πρὸς
τὸ
μέσον.
Ὅπου |
[2, 3] |
καὶ
ποιεῖ
τἀναντία
ὑπ´
ἀλλήλων,
|
καὶ |
φθαρτικὰ
ἀλλήλων
ἐστίν.
Ἔτι
δ´ |
[2, 11] |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐγίνετο
αὐξανομένη
|
καὶ |
φθίνουσα
τὰ
μὲν
πλεῖστα
μηνοειδὴς |
[2, 6] |
παρὰ
φύσιν
εἰσίν,
οἷον
γῆρας
|
καὶ |
φθίσις.
Ὅλη
γὰρ
ἴσως
ἡ |
[2, 2] |
τοῖς
ἐμψύχοις
ἐστὶν
ὁμοίως
ζῴοις
|
καὶ |
φυτοῖς,
τὸ
δὲ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 12] |
οἵα
περ
ἡ
τῶν
ζῴων
|
καὶ |
φυτῶν.
Καὶ
γὰρ
ἐνταῦθα
αἱ |
[2, 6] |
ἔκ
τινος
εἴς
τι
εἶναι
|
καὶ |
ὡρισμένην.
Ἔτι
δ´
εἴ
τις |