Livre, chapitre |
[2, 13] |
γὰρ
καὶ
πρὸς
τοὺς
ἀνέμους
|
ἔχει |
δυσκινήτως
διὰ
τὴν
ἀντέρεισιν.
Ταὐτὸ |
[2, 5] |
τὸ
πρόσθεν
τῆς
εἰς
τοὔπισθεν,
|
ἔχει, |
εἴπερ
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 3] |
αὐτῶν
εἶναι
σώματα·
ἐναντίωσιν
γὰρ
|
ἔχει |
ἕκαστον
τῶν
στοιχείσων
πρὸς
ἕκαστον. |
[2, 14] |
κατὰ
συμβεβηκός,
ᾗ
τὸ
μέσον
|
ἔχει |
ἐν
τῷ
τοῦ
παντὸς
μέσῳ. |
[2, 4] |
φύσις·
δῆλον
γὰρ
ὡς
ἀνάλογον
|
ἔχει, |
καθάπερ
ὕδωρ
πρὸς
γῆν,
καὶ |
[2, 6] |
ἡ
ἀνώμαλος
φορὰ
καὶ
ἄνεσιν
|
ἔχει |
καὶ
ἐπίτασιν
καὶ
ἀκμήν.
Ἀκμὴ |
[2, 12] |
τὸ
ἄριστον.
Τὸ
μὲν
οὖν
|
ἔχει |
καὶ
μετέχει
τοῦ
ἀρίστου,
τὸ |
[2, 12] |
δὴ
τούτων
ζητεῖν
μὲν
καλῶς
|
ἔχει |
καὶ
τὴν
ἐπὶ
πλεῖον
σύνεσιν, |
[2, 2] |
ἔχει
κινήσεως
ἀρχήν,
δῆλον
ὅτι
|
ἔχει |
καὶ
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
ὁ
δ´
οὐρανὸς
ἔμψυχος
καὶ
|
ἔχει |
κινήσεως
ἀρχήν,
δῆλον
ὅτι
ἔχει |
[2, 2] |
καὶ
ὄπισθεν
ζητητέον,
ἀλλ´
ὅσα
|
ἔχει |
κινήσεως
ἀρχὴν
ἐν
αὑτοῖς
ἔμψυχα |
[2, 14] |
Ἡμεῖς
δὲ
λέγωμεν
πρῶτον
πότερον
|
ἔχει |
κίνησιν
ἢ
μένει·
καθάπερ
γὰρ |
[2, 14] |
ἕκαστον
γὰρ
τῶν
μορίων
βάρος
|
ἔχει |
μέχρι
πρὸς
τὸ
μέσον,
καὶ |
[2, 4] |
δ´
εὐθύγραμμα
πλείοσιν·
ὡς
γὰρ
|
ἔχει |
ὁ
κύκλος
ἐν
τοῖς
ἐπιπέδοις, |
[2, 8] |
αὑτῶν
κινητικοῖς·
οὐδὲν
γὰρ
ἀπηρτημένον
|
ἔχει |
οὐδὲ
προέχον,
ὥσπερ
τὸ
εὐθύγραμμον, |
[2, 10] |
τὰ
δ´
ὕστερα,
καὶ
πῶς
|
ἔχει |
πρὸς
ἄλληλα
τοῖς
ἀποστήμασιν,
ἐκ |
[2, 1] |
καὶ
τῆς
ἀϊδιότητος.
Διόπερ
καλῶς
|
ἔχει |
συμπείθειν
ἑαυτὸν
τοὺς
ἀρχαίους
καὶ |
[2, 2] |
οὔσας·
οὐθὲν
γὰρ
ἐλάττω
διαφορὰν
|
ἔχει |
τὰ
ἄνω
πρὸς
τὰ
κάτω |
[2, 9] |
τῶν
εἰπόντων,
οὐ
μὴν
οὕτως
|
ἔχει |
τἀληθές.
Δοκεῖ
γάρ
τισιν
ἀναγκαῖον |
[2, 6] |
τόποις·
οὐθὲν
γὰρ
τῶν
μερῶν
|
ἔχει |
τὴν
αὑτοῦ
χώραν.
Εἰ
οὖν |
[2, 14] |
δὲ
τὰς
ἐκλείψεις
ἀεὶ
κυρτὴν
|
ἔχει |
τὴν
ὁρίζουσαν
γραμμήν,
ὥστ´
ἐπείπερ |
[2, 14] |
τὸ
μέσον·
μέχρι
τούτου
γὰρ
|
ἔχει |
τὴν
ῥοπήν.
Οὐδὲν
τοίνυν
τοῦτο |
[2, 12] |
τὸ
μὲν
οὐδὲ
γυμναζόμενον
εὖ
|
ἔχει, |
τὸ
δὲ
μικρὰ
περιπατῆσαν,
τῷ |
[2, 2] |
ἂν
εἴ
τις,
ἐν
οἷς
|
ἔχει |
τὸ
δεξιὸν
πρὸς
τὸ
ἀριστερὸν |
[2, 3] |
γάρ
τι
θεῖον)
διὰ
τοῦτο
|
ἔχει |
τὸ
ἐγκύκλιον
σῶμα,
ὃ
φύσει |
[2, 5] |
δ´
ἡ
ῥηθεῖσα
ἀπορία
ὅτι
|
ἔχει) |
τὸ
πρότερον
καὶ
ὕστερον·
αὕτη |
[2, 2] |
λόγος
ἐστίν)
σκεπτέον
πότερον
τοῦτον
|
ἔχει |
τὸν
τρόπον
ὡς
ἐκεῖνοι
λέγουσιν, |
[2, 14] |
μονῆς
καὶ
κινήσεως,
ὃν
τρόπον
|
ἔχει, |
τοσαῦτα
εἰρήσθω
περὶ
αὐτῆς.
Σχῆμα |
[2, 14] |
ἄν
τις
ἀπορήσειε,
τὴν
αὐτὴν
|
ἔχει |
τούτοις
λύσιν·
εἰ
γὰρ
οὔσης |
[2, 5] |
λύει
τὴν
ἀπορίαν.
Εἰ
γὰρ
|
ἔχει |
ὡς
ἐνδέχεται
βέλτιστα,
αὕτη
ἂν |