Alphabétiquement     [«   »]
βώλου 1
Γ 2
γ´ 4
γὰρ 207
γάρ 3
γέ 1
γε 18
Fréquences     [«    »]
147 μὲν
173 τοῦ
151 τῶν
207 γὰρ
208 δὲ
374 τὸ
424 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre II

γὰρ


Livre, chapitre
[2, 13]   τὸν ἀέρα συμβαινόντων· ἐν τούτοις  γὰρ   ἀεὶ φέρεται τὰ μείζω καὶ
[2, 6]   δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν· καὶ  γὰρ   αἱ ἐν τοῖς ζῴοις ἀδυναμίαι
[2, 13]   ἀπορῆσαι πᾶσιν ἀναγκαῖον ἐπελθεῖν· τάχα  γὰρ   ἀλυποτέρας διανοίας τὸ μὴ θαυμάζειν
[2, 8]   κύκλῳ καθ´ ὃν φέρεται. Φαίνεται  γὰρ   ἅμα τοῖς κύκλοις καθιστάμενα πάλιν
[2, 6]   μὴ ἐπίτασις, οὐδ´ ἄνεσις· ὁμοίως  γὰρ   ἄμφω καὶ θάτερον) εἴπερ τῷ
[2, 14]   τούτου τὸ ἔλαττον βάρος.  γὰρ   ἄν τις ἀπορήσειε, τὴν αὐτὴν
[2, 14]   φαινομένων κατὰ τὴν αἴσθησιν· οὔτε  γὰρ   ἂν αἱ τῆς σελήνης ἐκλείψεις
[2, 12]   ἀλλὰ τὰ μεταξὺ πλείστας. Εὔλογον  γὰρ   ἂν δόξειεν εἶναι τοῦ πρώτου
[2, 6]   οὐκ ἔστιν ἀνώμαλα, φανερόν· ἤδη  γὰρ   ἂν ἐγεγόνει διάστασις τῶν ἄστρων
[2, 8]   ἠρεμούσης γε τῆς γῆς· οὐ  γὰρ   ἂν ἐγίγνετο τὰ φαινόμενα. Τὴν
[2, 11]   τὴν ὄψιν ὅτι σφαιροειδής· οὐ  γὰρ   ἂν ἐγίνετο αὐξανομένη καὶ φθίνουσα
[2, 6]   πάλιν ἀνιένται δυνατόν· ἄπειρος  γὰρ   ἂν εἴη καὶ ἀόριστος
[2, 8]   ἀλλ´ οὐδετέραν φαίνεται. Δινούμενα μὲν  γὰρ   ἂν ἔμενεν ἐν ταὐτῷ καὶ
[2, 3]   οὔτ´ ἐπὶ τοῦ μέσου. Καὶ  γὰρ   ἂν κατὰ φύσιν κίνησις
[2, 3]   φύσει δὲ κύκλῳ κινεῖται· οὐ  γὰρ   ἂν ἦν ἀΐδιος κίνησις·
[2, 8]   σφαῖρα τῶν σχημάτων χρησιμώτατον (οὕτω  γὰρ   ἂν καὶ τάχιστα κινοῖτο καὶ
[2, 14]   καὶ σφαίρας οὐ μεγάλης· οὐ  γὰρ   ἂν οὕτω ταχὺ ἐπίδηλον ἐποίει
[2, 14]   γε τῆς γῆς ἐστιν· καὶ  γὰρ   ἂν τῶν μορίων ἕκαστον ταύτην
[2, 13]   ὅλον πρὸς ἓν σημεῖον (τοῦτο  γὰρ   ἀναγκαῖον μόνον συμβαίνειν ἐκ τοῦ
[2, 2]   τούτοις οὐδεμίαν ὁρῶμεν διαφοράν· ἐὰν  γὰρ   ἀνάπαλιν στραφῇ, τὰ ἐναντία ἐροῦμεν
[2, 6]   τὴν ὅλην ἐγχωρεῖ μεταβάλλειν·  γὰρ   ἄνεσις ἑκάστου γίνεται δι´ ἀδυναμίαν,
[2, 10]   βραδυτέρας τε καὶ πλείους (ἕκαστον  γὰρ   ἀντιφέρεται τῷ οὐρανῷ κατὰ τὸν
[2, 6]   οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη·  γὰρ   ἀνωμαλία γίγνεται διὰ τὴν ἄνεσιν
[2, 6]   συνεληλύθασιν εἰς ἕν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Εἰ  γὰρ   ἀνωμάλως κινήσεται, δῆλον ὅτι ἐπίτασις
[2, 8]   τοῖς δι´ αὑτῶν κινητικοῖς· οὐδὲν  γὰρ   ἀπηρτημένον ἔχει οὐδὲ προέχον, ὥσπερ
[2, 2]   καὶ τὸ ἀριστερόν. Οὐ δεῖ  γὰρ   ἀπορεῖν διὰ τὸ σφαιροειδὲς εἶναι
[2, 9]   λόγων, ὥς εἰσιν ἀληθεῖς· τὸ  γὰρ   ἀπορηθὲν καὶ ποιῆσαν τοὺς Πυθαγορείους
[2, 4]   σφαιροειδὴς ἂν εἴη πᾶσα· πάντα  γὰρ   ἅπτεται καὶ συνεχῆ ἐστι ταῖς
[2, 13]   δ´ ἐφ´ ὕδατος κεῖσθαι. Τοῦτον  γὰρ   ἀρχαιότατον παρειλήφαμεν τὸν λόγον, ὅν
[2, 6]   οὔτε οἷ οὔτε μέσον· οὔτε  γὰρ   ἀρχὴ οὔτε πέρας οὔτε μέσον
[2, 13]   καὶ ποῦ πέφυκεν. Ἐκεῖνο μὲν  γὰρ   ἀρχὴ τὸ μέσον καὶ τίμιον,
[2, 7]   ἐπὶ τῶν φερομένων βελῶν· ταῦτα  γὰρ   αὐτὰ ἐκπυροῦται οὕτως ὥστε τήκεσθαι
[2, 13]   γῇ κωλύοι τὴν κάτω· τὰ  γὰρ   αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 9]   ἡμῖν ἐστι τεκμήριον. Ὅσα μὲν  γὰρ   αὐτὰ φέρεται, ποιεῖ ψόφον καὶ
[2, 3]   εἶναί τινα αὐτοῦ φύσιν·  γὰρ   αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων, καὶ
[2, 14]   κινεῖσθαι ταύτην τὴν κίνησιν· οὐ  γὰρ   αὐτῆς γε τῆς γῆς ἐστιν·
[2, 12]   ἔχοντι οὐθὲν δεῖ πράξεως· ἔστι  γὰρ   αὐτὸ τὸ οὗ ἕνεκα,
[2, 13]   μέντοι ὅλον, ἀλλὰ διεσπασμένον.  γὰρ   αὐτὸς ἁρμόσει λόγος καὶ ἐπὶ
[2, 13]   πρὸς τὸν τἀναντία λέγοντα· καὶ  γὰρ   αὐτὸς ἐν αὑτῷ ζητεῖ μέχρι
[2, 12]   δ´ ἐγγὺς ὀλίγας κινήσεις· οὐ  γὰρ   ἀφικνεῖται πρὸς τὸ ἔσχατον, ἀλλὰ
[2, 2]   ἐν αὑτοῖς ἔμψυχα ὄντα· τῶν  γὰρ   ἀψύχων ἐν οὐθενὶ ὁρῶμεν ὅθεν
[2, 14]   μέγεθος οὐκ οὖσα μεγάλη· μικρᾶς  γὰρ   γιγνομένης μεταστάσεως ἡμῖν πρὸς μεσημβρίαν
[2, 11]   ἄν τις εὐλόγως ὑπολάβοι. Ἐπεὶ  γὰρ   δέδεικται ὅτι οὐ πεφύκασι κινεῖσθαι
[2, 12]   εὐλόγως οἰηθείη τοῦθ´ ὑπάρχειν· νοῆσαι  γὰρ   δεῖ τῆς ζωῆς καὶ τῆς
[2, 13]   γῇ τῆς μονῆς ἦν; Οὐ  γὰρ   δὴ καὶ τότε αἰτιάσεται τὴν
[2, 13]   σχῆμα τοῦτ´ ἔχειν αὐτήν. Καὶ  γὰρ   δὴ οἱ περὶ τῆς κινήσεως
[2, 8]   εἶναι καὶ τῶν κύκλων· ἕκαστον  γὰρ   δὴ ὁμοταχὲς ἔσται τῷ κύκλῳ
[2, 13]   φέρεται διὰ τίν´ αἰτίαν; Οὐ  γὰρ   διά γε τὴν δίνην. Εἰ
[2, 14]   ἐπὶ ὅλης τῆς γῆς· οὐ  γὰρ   διὰ μικρότητα μέγεθος εἴρηται
[2, 13]   θαυμάσειεν ἄν τις. Οἱ μὲν  γὰρ   διὰ ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω
[2, 8]   δοκεῖν εἶναι τὴν κίνησιν· οὐθὲν  γὰρ   διαφέρει κινεῖν τὴν ὄψιν
[2, 13]   τινὸς καὶ παντός. Ἐξ ἀρχῆς  γὰρ   διοριστέον πότερόν ἐστί τις τοῖς
[2, 13]   τοῦ σχήματος ἀμφισβητεῖται· τοῖς μὲν  γὰρ   δοκεῖ εἶναι σφαιροειδής, τοῖς δὲ
[2, 10]   πορρώτερον ἐν ἐλάττονι. Τὸ μὲν  γὰρ   ἐγγυτάτω μάλιστα κρατεῖται, τὸ δὲ
[2, 6]   φορὰν ἀδύνατον ἀνώμαλον εἶναι. Καὶ  γὰρ   εἰ γίνεται ἀνώμαλος, ἤτοι ὅλη
[2, 2]   τῆς ἀρχῆς τοῦ κινεῖσθαι· καὶ  γὰρ   εἰ μηδέποτ´ ἤρξατο, ὅμως ἔχειν
[2, 14]   ἔχει κίνησιν μένει· καθάπερ  γὰρ   εἴπομεν, οἱ μὲν αὐτὴν ἓν
[2, 13]   καὶ τὸ πῦρ ἠρεμήσει· τὸ  γὰρ   εἰρημένον οὐκ ἴδιόν ἐστι τῆς
[2, 4]   πλείους ἐπιφανείας μίαν·  γὰρ   εἰς τὰ ἐπίπεδα διαίρεσις οὐχ
[2, 2]   ὡς τούτου μήκους ὄντος· τὸ  γὰρ   εἰς τὸ πλάγιόν ἐστι τὸ
[2, 12]   εἴη τὸ ἔργον· αὐτῇ μὲν  γὰρ   ἑκάστῃ ἴδιος φύσει φορά,
[2, 2]   ἡμῖν ἄδηλος τὸ ἄνω. Δεξιὸν  γὰρ   ἑκάστου λέγομεν, ὅθεν ἀρχὴ
[2, 12]   θάτερον τέλος αὐτοῖς. Μάλιστα μὲν  γὰρ   ἐκείνου τυχεῖν ἄριστον πᾶσι τοῦ
[2, 2]   οὐθὲν ἧττον κυρίας οὔσας· οὐθὲν  γὰρ   ἐλάττω διαφορὰν ἔχει τὰ ἄνω
[2, 14]   τε καὶ μεσημβρίαν μεταβαίνουσιν· ἔνιοι  γὰρ   ἐν Αἰγύπτῳ μὲν ἀστέρες ὁρῶνται
[2, 14]   ἂν εἶχον τὰς ἀποτομάς· νῦν  γὰρ   ἐν μὲν τοῖς κατὰ μῆνα
[2, 8]   τὸ αὐτὸ κέντρον ἐνδεδεμένων (ὥσπερ  γὰρ   ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ μεῖζον
[2, 2]   ἄνω τὸν δὲ κάτω· διαφορὰν  γὰρ   ἐν τούτοις μόνοις ὁρῶμεν τῶν
[2, 2]   οἰκεῖα τῆς ἐκείνων εἶναι· φανερῶς  γὰρ   ἔν γε τοῖς ζῴοις ὑπάρχοντα
[2, 12]   τις καὶ μία ἴσως·  γὰρ   ἕν τί ἐστιν οὗ τύχοι
[2, 8]   ἐν αὐτῷ ἄστρου· τὸ μὲν  γὰρ   ἓν δύο τοῦτον τὸν
[2, 3]   ἀνάγκη καὶ πῦρ εἶναι· τῶν  γὰρ   ἐναντίων εἰ θάτερον φύσει, ἀνάγκη
[2, 12]   τῶν ζῴων καὶ φυτῶν. Καὶ  γὰρ   ἐνταῦθα αἱ τοῦ ἀνθρώπου πλεῖσται
[2, 8]   ἐν τούτοις οὐθαμῶς εὔλογον· εἴτε  γὰρ   ἐξ ἀνάγκης τὸ τὸν μείζω
[2, 13]   ὁμοίως ὥσπερ τὴν γῆν· ὁμοίως  γὰρ   ἕξει πρὸς τῶν σημείων τῶν
[2, 6]   οὐδ´ ἄνεσις οὐδ´ ἐπίτασις· εἰ  γὰρ   ἐπίτασις, καὶ ἄνεσις. Ἔτι δὲ
[2, 4]   ταῦτα σφαιροειδῆ εἶναι αὐτόν. Εἰ  γὰρ   ἔσται εὐθύγραμμος, συμβήσεται καὶ τόπον
[2, 2]   εἶναι τὸν ἀφανῆ πόλον· εἰ  γὰρ   ἔσται φανερός, ἐπ´ ἀριστερὰ
[2, 14]   πάσας λαμβάνει τὰς διαιρέσεις (καὶ  γὰρ   εὐθεῖα γίνεται καὶ ἀμφίκυρτος καὶ
[2, 3]   μεταξὺ αὐτῶν εἶναι σώματα· ἐναντίωσιν  γὰρ   ἔχει ἕκαστον τῶν στοιχείσων πρὸς
[2, 4]   τὰ δ´ εὐθύγραμμα πλείοσιν· ὡς  γὰρ   ἔχει κύκλος ἐν τοῖς
[2, 14]   μέσῳ τὸ μέσον· μέχρι τούτου  γὰρ   ἔχει τὴν ῥοπήν. Οὐδὲν τοίνυν
[2, 5]   αἰτία λύει τὴν ἀπορίαν. Εἰ  γὰρ   ἔχει ὡς ἐνδέχεται βέλτιστα, αὕτη
[2, 5]   τὸ πρότερον καὶ ὕστερον· αὕτη  γὰρ   αἰτία λύει τὴν ἀπορίαν.
[2, 6]   καὶ ἄνεσις τῆς φορᾶς· ἅπασα  γὰρ   ἀνώμαλος φορὰ καὶ ἄνεσιν
[2, 7]   ὑπὸ τῆς ἐκείνων φορᾶς. Πέφυκε  γὰρ   κίνησις ἐκπυροῦν καὶ ξύλα
[2, 5]   δὲ τὸ φαινόμενον ῥητέον. Εἰ  γὰρ   φύσις ἀεὶ ποιεῖ τῶν
[2, 13]   ἔχοντα φέρεται πρὸς αὐτήν; Οὐ  γὰρ   γε δίνη πλησιάζει πρὸς
[2, 12]   Νῦν δὲ συμβαίνει τοὐναντίον· ἐλάττους  γὰρ   ἥλιος καὶ σελήνη κινοῦνται (κινήσεις
[2, 2]   ὡς οἱ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐκεῖνοι  γὰρ   ἡμᾶς ἄνω ποιοῦσι καὶ ἐν
[2, 13]   οὗ δυνατὸν τῆς ἀπορίας. Πᾶσι  γὰρ   ἡμῖν τοῦτο σύνηθες, μὴ πρὸς
[2, 3]   Ἀνάγκη τοίνυν γῆν εἶναι· τοῦτο  γὰρ   ἠρεμεῖ ἐπὶ τοῦ μέσου. Νῦν
[2, 4]   κέντρου εἶναι τὸ ὕδωρ· τότε  γὰρ   ἠρεμήσει. δὲ τῶν ἐκ
[2, 8]   οὐθὲν ἄλογον συμβαίνει· τό τε  γὰρ   θᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος κύκλου
[2, 8]   καὶ ὁμοίως ἔσται ἄλογα· συμβήσεται  γὰρ   θᾶττον κινεῖσθαι τὰ ἔξω, καὶ
[2, 10]   τῶν περὶ ἀστρολογίαν θεωρείσθω· λέγεται  γὰρ   ἱκανῶς. Συμβαίνει δὲ κατὰ λόγον
[2, 6]   οἷον γῆρας καὶ φθίσις. Ὅλη  γὰρ   ἴσως σύστασις τῶν ζῴων
[2, 6]   ἐστι τὸ παρὰ φύσιν (ἁπλᾶ  γὰρ   καὶ ἄμικτα καὶ ἐν τῇ
[2, 14]   γῆς καὶ τοῦ παντός· φέρεται  γὰρ   καὶ ἐπὶ τὸ τῆς γῆς
[2, 3]   τ´ αὐτῶν εἶναι ἀΐδιον· πάσχει  γὰρ   καὶ ποιεῖ τἀναντία ὑπ´ ἀλλήλων,
[2, 13]   ἔχοντα τῶν σωμάτων ποιεῖν· ταῦτα  γὰρ   καὶ πρὸς τοὺς ἀνέμους ἔχει
[2, 1]   ζωὴν ἄλυπον καὶ μακαρίαν· ἀνάγκη  γὰρ   καὶ τὴν κίνησιν μετὰ βίας
[2, 5]   ἀλλ´ οὐκ ἐπὶ θάτερα; ἀνάγκη  γὰρ   καὶ τοῦτο ἀρχὴν εἶναι
[2, 1]   αὐτῷ προσδεῖσθαι τὴν σωτηρίαν· ἐοίκασι  γὰρ   καὶ τοῦτον οἱ συστήσαντες τὸν
[2, 14]   τοῦ παντός ἐστιν· διὰ τοῦτο  γὰρ   καὶ τυγχάνει κειμένη νῦν ἐπὶ
[2, 13]   ἐπὶ τοῦ ἐσχάτου. Εἰ μὲν  γὰρ   κἀκείνῳ φύσει τόπος ἔσχατος,
[2, 2]   ἀριστερὸν πρὸς ἡμᾶς ἐπαναφέροντες·  γὰρ   κατὰ τὰ ἡμέτερα δεξιά, ὥσπερ
[2, 13]   τηλικαύτη δὲ τὸ μέγεθος· μενεῖ  γὰρ   κατὰ τὸν ἐκείνων λόγον. Ὅλως
[2, 5]   αἰτία καὶ τοῦ εἰρημένου· βέλτιστον  γὰρ   κινεῖσθαι ἁπλῆν τε κίνησιν καὶ
[2, 13]   ὅτι οὐδ´ ἠρεμεῖν ἐνδέχεται· ὥσπερ  γὰρ   κίνησις ὑπάρχει βίᾳ
[2, 6]   τὸν οὐρανὸν γενέσθαι· τὸ μὲν  γὰρ   κινούμενον δέδεικται ὅτι πρῶτον καὶ
[2, 8]   μεγέθη τῶν κύκλων. Τοὺς μὲν  γὰρ   κύκλους οὐθὲν ἄτοπον ἀλλ´ ἀναγκαῖον
[2, 8]   τὰ ἄστρα, φανερόν· τὸ μὲν  γὰρ   κυλιόμενον στρέφεσθαι ἀνάγκη, τῆς δὲ
[2, 2]   κατὰ τὴν αἴσθησιν· ἔμπροσθεν  γὰρ   λέγω ἐφ´ αἱ αἰσθήσεις.
[2, 8]   ἂν ἑκάτερον εἴη σφαιροειδές· οὕτω  γὰρ   μάλιστα τὸ μὲν κινήσεται τὸ
[2, 13]   εἴχομεν, χρηστέον ὡς ὑπάρχουσιν. Εἰ  γὰρ   μηδεμία φύσει κίνησίς ἐστιν αὐτῶν,
[2, 9]   τοῦτον ἔχειν τὸν τρόπον. Οὐ  γὰρ   μόνον τὸ μηθὲν ἀκούειν ἄτοπον,
[2, 13]   Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἀναγκαῖον. Οὐ  γὰρ   μόνον φαίνεται μένουσα ἐπὶ τοῦ
[2, 7]   κύκλῳ φέρεσθαι πέφυκεν· ὥσπερ  γὰρ   οἱ πύρινα φάσκοντες εἶναι διὰ
[2, 4]   σφαιροειδὲς ἔχειν τὸν οὐρανόν· τοῦτο  γὰρ   οἰκειότατόν τε τῇ οὐσίᾳ καὶ
[2, 2]   ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Τὰ μὲν  γὰρ   ὅλως οὐ κινεῖται, τὰ δὲ
[2, 8]   εἰς τὸ πρόσθεν ἀχρηστότατον· ἥκιστα  γὰρ   ὅμοιον τοῖς δι´ αὑτῶν κινητικοῖς·
[2, 13]   ἐπεφύκει φέρεσθαι ποῦ; ἀπείρου  γὰρ   ὄντος ἀδύνατον εἶναι ἄνω
[2, 2]   εὔλογον ὑπάρχειν ἐν αὐτῷ· τριῶν  γὰρ   ὄντων ἕκαστον οἷον ἀρχή τις
[2, 13]   μᾶλλον ἀρχῇ· τὸ μὲν  γὰρ   ὁριζόμενον τὸ μέσον, τὸ δ´
[2, 13]   φερομένη πρὸς τὸ μέσον. Ὅπου  γὰρ   ὁτιοῦν φέρεται μόριον αὐτῆς, ἀναγκαῖον
[2, 6]   ἐλάττονι κινηθῆναι τὸν οὐρανόν (ὥσπερ  γὰρ   οὐδὲ κιθαρίσαι οὐδὲ βαδίσαι ἐν
[2, 13]   μέσου ἦν γῆ· οὐθὲν  γὰρ   οὐδὲ νῦν ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν
[2, 13]   τῶν ἀρχαίων Ἀναξίμανδρος· μᾶλλον μὲν  γὰρ   οὐθὲν ἄνω κάτω
[2, 12]   ὑπολαμβάνειν πράξεως καὶ ζωῆς· οὕτω  γὰρ   οὐθὲν δόξει παράλογον εἶναι τὸ
[2, 4]   τὸν αὐτὸν λόγον (συνεχῆ μὲν  γὰρ   οὐκ ἔστιν, ἅπτεται δὲ τούτων)
[2, 13]   οὐ μόνον τὴν γῆν. Ἐπεὶ  γὰρ   οὐκ ἔστιν γῆ κέντρον,
[2, 14]   αὐτὴν ἔχει τούτοις λύσιν· εἰ  γὰρ   οὔσης ἐπὶ τοῦ μέσου καὶ
[2, 2]   καθάπερ οἱ καλούμενοι Πυθαγόρειοι (ἐκείνων  γὰρ   οὗτος λόγος ἐστίν) σκεπτέον
[2, 1]   λεγόντων καὶ γεννώντων αὐτόν· εἰ  γὰρ   οὕτως μὲν ἔχειν ἐνδέχεται, καθ´
[2, 8]   ἐνδεδεμένα τοῖς κύκλοις φέρεσθαι· μόνως  γὰρ   οὕτως οὐθὲν ἄλογον συμβαίνει· τό
[2, 8]   ἀπόστασιν τῆς ἡμετέρας ὄψεως·  γὰρ   ὄψις ἀποτεινομένη μακρὰν ἑλίσσεται διὰ
[2, 14]   πάντῃ τὸν ὄγκον, φανερόν· ἴσου  γὰρ   πάντῃ προστιθεμένου ἴσον ἀνάγκη ἀπέχειν
[2, 3]   ἦν ἀΐδιος κίνησις· οὐθὲν  γὰρ   παρὰ φύσιν ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ
[2, 13]   πρὸς τὰ ἔσχατα· τοῦτο μὲν  γὰρ   πᾶσι κοινόν, τὸ δὲ φέρεσθαι
[2, 1]   τῶν ἄλλων πέρας· τό τε  γὰρ   πέρας τῶν περιεχόντων ἐστί, καὶ
[2, 1]   ἔχειν ὑπόληψιν τοῖς ὕστερον· ὡς  γὰρ   περὶ βάρος ἐχόντων καὶ γεηρῶν
[2, 4]   σφαῖρα τῶν στερεῶν· μόνη  γὰρ   περιέχεται μιᾷ ἐπιφανείᾳ, τὰ δ´
[2, 8]   πλάνητας μὴ στίλβειν· οἱ μὲν  γὰρ   πλάνητες ἐγγύς εἰσιν, ὥστ´ ἐγκρατὴς
[2, 12]   οὖσαι ἓν μόνον (ἑκάστη· τῶν  γὰρ   πλανωμένων ἓν ὁτιοῦν πλείους φέρεται
[2, 14]   μέσον τὰ μόρια αὐτῆς. Τὸ  γὰρ   πλεῖον ἀεὶ τὸ πρὸ αὑτοῦ
[2, 12]   συμβαίνουσα κατὰ λόγον· μὲν  γὰρ   πρώτη μία οὖσα πολλὰ κινεῖ
[2, 2]   σώματι ταύτας τὰς ἀρχάς. Εὐθὺς  γὰρ   πρῶτον, εἰ τὸ δεξιὸν ὑπάρχει
[2, 6]   μᾶλλον εὔλογον εἶναι τοιοῦτον· τὸ  γὰρ   πρῶτον τοῦ πρώτου καὶ τὸ
[2, 12]   καὶ τῇ ὄψει γέγονεν· τὴν  γὰρ   σελήνην ἑωράκαμεν διχότομον μὲν οὖσαν,
[2, 13]   τέταρτον μέρος τοῦ περιέχοντος· οὐθὲν  γὰρ   στιγμὴ τῶν σωμάτων ἐστίν. Ὥσπερ
[2, 4]   καὶ σῶμα καὶ κενόν. Κύκλῳ  γὰρ   στρεφόμενον τὸ εὐθέγραμμον οὐδέποτε τὴν
[2, 4]   φακοειδὲς ᾠοειδές· ἐν ἅπασι  γὰρ   συμβήσεται καὶ τόπον ἔξω καὶ
[2, 12]   ἓν ἄστρον ἐχούσης· ἐν πολλαῖς  γὰρ   σφαίραις τελευταία σφαῖρα ἐνδεδεμένη
[2, 14]   πρὸς τὸ τοῦ παντός· καὶ  γὰρ   τὰ κοῦφα καὶ τὸ πῦρ
[2, 6]   λανθάνειν ἐπὶ τούτων εὐλογώτερον· εὐαισθητότερα  γὰρ   τὰ παρ´ ἄλληλα τιθέμενα. Ὅτι
[2, 13]   κἂν ἐκεῖνό τις εἴπειεν. Ὅτε  γὰρ   τὰ στοιχεῖα διειστήκει χωρὶς ὑπὸ
[2, 2]   δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν· ταύτας  γὰρ   τὰς διαστάσεις εὔλογον ὑπάρχειν τοῖς
[2, 2]   ἄλλως κατὰ τὰς κινήσεις· ἀρχὰς  γὰρ   ταύτας λέγω ὅθεν ἄρχονται πρῶτον
[2, 13]   καὶ ἐπὶ τοῦ πυρός· ἀνάγκη  γὰρ   τεθὲν μένειν ὁμοίως ὥσπερ τὴν
[2, 13]   φασι τοῦ μένειν αὐτήν. Οὐ  γὰρ   τέμνειν ἀλλ´ ἐπιπωμάζειν τὸν ἀέρα
[2, 2]   ἅπασι τοῖς ζῴοις. Τὰ μὲν  γὰρ   τῇ δυνάμει διαφέρει μόνον, τὰ
[2, 13]   φερομένη διὰ τὴν δίνησιν· ταύτην  γὰρ   τὴν αἰτίαν πάντες λέγουσιν ἐκ
[2, 2]   εἶτα περιθείη σφαῖραν· ἕξει μὲν  γὰρ   τὴν δύναμιν διαφέρουσαν, δόξει δ´
[2, 8]   ἕκαστον τῶν ἄστρων. Πρὸς μὲν  γὰρ   τὴν ἐν ἑαυτῷ κίνησιν
[2, 13]   ἀλλὰ τὸ μέγεθος μᾶλλον· διὰ  γὰρ   τὴν στενοχωρίαν οὐκ ἔχων τὴν
[2, 4]   ἐν ὀφθαλμοῖς φαινομένων. Ἐξ ὧν  γὰρ   τὴν σύστασιν εἴληφεν, οὐδὲν οὕτω
[2, 3]   μίαν πλείους· κατὰ  γὰρ   τὴν τοῦ ὅλου ὡσαύτως ἀναγκαῖον
[2, 1]   εὔλογον ἀναγκαζούσης μένειν ἀΐδιον· οὐδὲ  γὰρ   τῆς ψυχῆς οἷόν τ´ εἶναι
[2, 13]   μᾶλλον ἐκ τῶν λόγων. Τῷ  γὰρ   τιμιωτάτῳ οἴονται προσήκειν τὴν τιμιωτάτην
[2, 6]   κινούμενον δι´ ἄμφω· εἴτε  γὰρ   τὸ κινοῦν μὴ τῇ αὐτῇ
[2, 4]   σωμάτων ταύτην τὴν πίστιν. Εἰ  γὰρ   τὸ μὲν ὕδωρ ἐστὶ περὶ
[2, 13]   ποῖ ποτ´ οἰσθήσεται; Πρὸς μὲν  γὰρ   τὸ μέσον βίᾳ, καὶ μένει
[2, 14]   ὅλην ἔτι ἀδυνατώτερον· εἰς  γὰρ   τὸ μόριον πέφυκε φέρεσθαι, καὶ
[2, 1]   φέρεσθαι πεφυκότα αὐτὸν ἄλλως· πᾶν  γὰρ   τὸ τοιοῦτον ἐπίπονον, ὅσῳπερ ἂν
[2, 13]   τοῦ ὀχοῦντος τὴν γῆν· οὐδὲ  γὰρ   τὸ ὕδωρ πέφυκε μένειν μετέωρον,
[2, 5]   περὶ τῆς πρώτης φορᾶς· ἐν  γὰρ   τοῖς ὑποκάτω πλείους ἤδη αἱ
[2, 13]   περὶ μονῆς καὶ κινήσεως· οὐ  γὰρ   τὸν αὐτὸν τρόπον ἅπαντες ὑπολαμβάνουσιν,
[2, 5]   τὸν ἄνω τόπον τιμιωτέρα (θειότερος  γὰρ   τόπος ἄνω τοῦ κάτω)
[2, 13]   δὲ Πυθαγόρειοι λέγουσιν· ἐπὶ μὲν  γὰρ   τοῦ μέσου πῦρ εἶναί φασι,
[2, 13]   ἐν τοῖς κυάθοις ὕδωρ· καὶ  γὰρ   τοῦτο κύκλῳ τοῦ κυάθου φερομένου
[2, 2]   καὶ ἐν τοῖς ἀριστεροῖς· ἀνάπαλιν  γὰρ   τούτοις ἀρχὴ τῆς κινήσεώς
[2, 13]   καὶ ποτῶν ἴσον ἀπέχοντος· καὶ  γὰρ   τοῦτον ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον) ζητητέον αὐτοῖς
[2, 13]   μέν, οὐκ ἀληθῶς δέ· κατὰ  γὰρ   τοῦτον τὸν λόγον ἀναγκαῖον ἅπαν
[2, 13]   τι τοιοῦτον ἕτερον (καὶ  γὰρ   τούτων ἐπ´ ἀέρος μὲν οὐθὲν
[2, 13]   βίᾳ, ὅλως οὐδὲν κινηθήσεται· περὶ  γὰρ   τούτων ὅτι ἀναγκαῖον συμβαίνειν, διώρισται
[2, 12]   παράλογον εἶναι τὸ συμβαῖνον. Ἔοικε  γὰρ   τῷ μὲν ἄριστα ἔχοντι ὑπάρχειν
[2, 4]   τὸ συνεχὲς ἄρα ἐκείνῳ· τὸ  γὰρ   τῷ σφαιροειδεῖ συνεχὲς σφαιροειδές. Ὡσαύτως
[2, 8]   καὶ ἐν τοῖς ἐγκυκλίοις· μεῖζον  γὰρ   τῶν ἀφαιρουμένων ὑπὸ τῶν ἐκ
[2, 12]   τοῦ ἀνθρώπου πλεῖσται πράξεις· πολλῶν  γὰρ   τῶν εὖ δύναται τυχεῖν, ὥστε
[2, 6]   διαφέρει τοῖς οἰκείοις τόποις· οὐθὲν  γὰρ   τῶν μερῶν ἔχει τὴν αὑτοῦ
[2, 14]   ἔχειν σφαιροειδὲς ἀναγκαῖον αὐτήν· ἕκαστον  γὰρ   τῶν μορίων βάρος ἔχει μέχρι
[2, 4]   γεννῶντες μεμαρτυρηκέναι φαίνονται τούτοις· μόνην  γὰρ   τῶν στερεῶν οὐ διαιροῦσι τὴν
[2, 13]   τὸ περαινόμενον· τὸ μὲν  γὰρ   ὕλη, τὸ δ´ οὐσία τῆς
[2, 9]   μηδὲν πάσχειν χωρὶς αἰσθήσεως. Οἱ  γὰρ   ὑπερβάλλοντες ψόφοι διακναίουσι καὶ τῶν
[2, 4]   πρὸς τὸ μέσον τούτων· τὰ  γὰρ   ὑπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς περιεχόμενα καὶ
[2, 10]   θάττους τὰς δὲ βραδυτέρας· ἐπεὶ  γὰρ   ὑπόκειται τὴν μὲν ἐσχάτην τοῦ
[2, 6]   πάλιν ἄλλον ἄπειρον δυνατόν· οὐθὲν  γὰρ   φαίνεται ὂν ἄπειρον χρόνον παρὰ
[2, 14]   λεγόμενα περὶ τὴν ἀστρολογίαν· τὰ  γὰρ   φαινόμενα συμβαίνει μεταβαλλόντων τῶν σχημάτων
[2, 13]   τοῦ ἡλίου γίγνεσθαί φασιν· τῶν  γὰρ   φερομένων ἕκαστον ἀντιφράττειν αὐτήν, ἀλλ´
[2, 14]   τοῦ μέσου μὴ βιασθέν· μία  γὰρ   φορὰ τοῦ ἑνὸς καὶ ἁπλῆ
[2, 14]   τὸ αἴτιον τῆς μονῆς. Εἰ  γὰρ   φύσει πέφυκε φέρεσθαι πάντοθεν πρὸς
[2, 9]   τὴν ἐναντίαν σιγήν· πρὸς ἄλληλα  γὰρ   φωνῆς καὶ σιγῆς εἶναι τὴν
[2, 6]   ἐστὶν αὐτῆς ἁπλῶς· τῷ τε  γὰρ   χρόνῳ ἀΐδιος καὶ τῷ μήκει
[2, 4]   τοῦ πέριξ σώματος φύσις· δῆλον  γὰρ   ὡς ἀνάλογον ἔχει, καθάπερ ὕδωρ
[2, 8]   φύσιν πρὸς τὴν κίνησιν (οὐθὲν  γὰρ   ὡς ἔτυχε ποιεῖ φύσις)
[2, 14]   τὸ μέσον, βάρος ἔχον. Δῆλον  γὰρ   ὡς οὐχὶ μέχρι τοῦ ἅψασθαι




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/11/2009