Livre, chapitre
[2, 6]	καὶ οὐθὲν αὐτοῖς ἐναντίον) οὐδ´	ἂν	ἀδυναμία εἴη, ὥστ´ οὐδ´ ἄνεσις
[2, 14]	κατὰ τὴν αἴσθησιν· οὔτε γὰρ	ἂν	αἱ τῆς σελήνης ἐκλείψεις τοιαύτας
[2, 1]	γὰρ τὸ τοιοῦτον ἐπίπονον, ὅσῳπερ	ἂν	ἀϊδιώτερον ᾖ, καὶ διαθέσεως τῆς
[2, 6]	ἀκμὴ αὐτοῦ τῆς φορᾶς, οὐδ´	ἂν	ἀνωμαλία εἴη· ἡ γὰρ ἀνωμαλία
[2, 12]	δυσὶ ῥᾴδιον ἐπιτυχεῖν, ὅσῳ δ´	ἂν	διὰ πλειόνων, χαλεπώτερον. (Διὸ δεῖ
[2, 5]	καὶ τὸ παριέναι μηθὲν τάχ´	ἂν	δόξειεν εἶναι σημεῖον ἢ πολλῆς
[2, 12]	τῶν τοιούτων θεωροῦσιν οὐδὲν ἄλογον	ἂν	δόξειεν εἶναι τὸ νῦν ἀπορούμενον.
[2, 12]	τὰ μεταξὺ πλείστας. Εὔλογον γὰρ	ἂν	δόξειεν εἶναι τοῦ πρώτου σώματος
[2, 8]	πρὸς κίνησιν. Διὸ καὶ εὐλόγως	ἂν	δόξειεν ὅ τε (ὅλος οὐρανὸς
[2, 12]	μή, ἀεὶ ἄμεινόν ἐστιν ὅσῳ	ἂν	ἐγγύτερον ᾖ τοῦ ἀρίστου. Καὶ
[2, 6]	ἔστιν ἀνώμαλα, φανερόν· ἤδη γὰρ	ἂν	ἐγεγόνει διάστασις τῶν ἄστρων ἐν
[2, 8]	γε τῆς γῆς· οὐ γὰρ	ἂν	ἐγίγνετο τὰ φαινόμενα. Τὴν δὲ
[2, 11]	ὄψιν ὅτι σφαιροειδής· οὐ γὰρ	ἂν	ἐγίνετο αὐξανομένη καὶ φθίνουσα τὰ
[2, 14]	δὲ νοῆσαι τὸ λεγόμενον ὥσπερ	ἂν	εἰ γιγνομένης τὸν τρόπον ὃν
[2, 2]	ἅπαντα χρόνον, ἀλλὰ νοεῖν ὥσπερ	ἂν	εἴ τις, ἐν οἷς ἔχει
[2, 6]	εἰ οὖν τοῦτ´ ἀληθές, οὐκ	ἂν	εἴη ἀεὶ ἐπίτασις τῆς φορᾶς
[2, 5]	ἔχει ὡς ἐνδέχεται βέλτιστα, αὕτη	ἂν	εἴη αἰτία καὶ τοῦ εἰρημένου·
[2, 2]	ἀνατολαὶ τῶν ἄστρων, ὥστε τοῦτ´	ἂν	εἴη δεξιόν, οὗ δ´ αἱ
[2, 4]	κύκλου οὐδέποτε, φανερὸν ὅτι τέλειος	ἂν	εἴη ἡ περιέχουσα τὸν κύκλον·
[2, 6]	πάλιν ἀνιένται δυνατόν· ἄπειρος γὰρ	ἂν	εἴη καὶ ἀόριστος ἡ κίνησις,
[2, 6]	δὲ τῶν καλουμένων ἄστρων ἑπόμενον	ἂν	εἴη λέγειν, ἐκ τίνων τε
[2, 14]	μὴ ὑπὸ κρείττονος ἰσχύος, ἀναγκαῖον	ἂν	εἴη μένειν αὐτὴν ἐπὶ τοῦ
[2, 4]	τῆς ἐπάνω σφαίρας. Ὥστε σφαιροειδὴς	ἂν	εἴη πᾶσα· πάντα γὰρ ἅπτεται
[2, 4]	ἡ ταχίστη, δῆλον ὅτι ταχίστη	ἂν	εἴη πασῶν τῶν κινήσεων ἡ
[2, 14]	γῆς ἐπιπρόσθησιν, ἡ τῆς γῆς	ἂν	εἴη περιφέρεια τοῦ σχήματος αἰτία
[2, 11]	τοιοῦτον, δῆλον ὅτι καὶ τἆλλα	ἂν	εἴη σφαιροειδῆ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ' Δυοῖν
[2, 2]	τοῦ προτέρου ἀρχὴ προτέρα, πρότερον	ἂν	εἴη τὸ ἄνω τοῦ δεξιοῦ
[2, 4]	ἐν τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ, σφαιροειδὲς	ἂν	εἴη τὸ τὴν κύκλῳ περιφερόμενον
[2, 11]	κίνησιν. Ὥστε δῆλον ὅτι σφαιροειδῆ	ἂν	εἴη τὸν ὄγκον. Ἔτι δ´
[2, 5]	ἐστι καὶ οὐκ ἀνώμαλος, ἐφεξῆς	ἂν	εἴη τῶν εἰρημένων διελθεῖν. Λέγω
[2, 4]	τὸ ἁπλοῦν τῶν συνθέτων, πρῶτον	ἂν	εἴη τῶν ἐπιπέδων σχημάτων ὁ
[2, 4]	ἀτελοῦς, καὶ διὰ ταῦτα πρότερον	ἂν	εἴη τῶν σχημάτων ὁ κύκλος.
[2, 14]	αἱ τῆς σελήνης ἐκλείψεις τοιαύτας	ἂν	εἶχον τὰς ἀποτομάς· νῦν γὰρ
[2, 8]	μὴ προϊέναι δι´ αὑτῶν, εὐλόγως	ἂν	ἑκάτερον εἴη σφαιροειδές· οὕτω γὰρ
[2, 14]	καὶ συγχωρεῖν ἕτερον ἑτέρῳ, ἕως	ἂν	ἔλθῃ ἐπὶ τὸ μέσον. Δεῖ
[2, 8]	οὐδετέραν φαίνεται. Δινούμενα μὲν γὰρ	ἂν	ἔμενεν ἐν ταὐτῷ καὶ οὐ
[2, 9]	οὐ φαίνεται τοῦτο συμβαῖνον, οὔτ´	ἂν	ἔμψυχον οὔτε βίαιον φέροιτο φορὰν
[2, 9]	ποταμῷ. Καίτοι τοὺς αὐτοὺς λόγους	ἂν	ἐξείη λέγειν, ὡς ἄτοπον εἰ
[2, 12]	οὐδ´ ὁποσαοῦν πονοῦντι τοῦτό γ´	ἂν	ἔτι ὑπάρξαι τἀγαθόν, ἀλλ´ ἕτερόν
[2, 1]	γενέσθαι λέγουσιν οὐκ ἐνδέχεται, μεγάλην	ἂν	ἔχοι καὶ τοῦτο ῥοπὴν (εἰς
[2, 8]	δὲ βραδύτερον (οὕτω δ´ οὐκ	ἂν	ἔχοιεν οἰκείαν κίνησιν, ἀλλὰ φέροιντ´
[2, 1]	τῇ περὶ τὸν θεὸν μόνως	ἂν	ἔχοιμεν οὕτως ὁμολογουμένως ἀποφαίνεσθαι συμφώνους
[2, 13]	κίνησίς τις κατὰ φύσιν, οὐκ	ἂν	ἡ βίαιος εἴη φορὰ μόνον
[2, 3]	ἐπὶ τοῦ μέσου. Καὶ γὰρ	ἂν	ἡ κατὰ φύσιν κίνησις ἦν
[2, 12]	πρὸς τὰς ἄλλας, εἴη δ´	ἂν	ἥδε συμβαίνουσα κατὰ λόγον· ἡ
[2, 3]	δὲ κύκλῳ κινεῖται· οὐ γὰρ	ἂν	ἦν ἀΐδιος ἡ κίνησις· οὐθὲν
[2, 9]	τρόπον ἐχούσης τῆς κινήσεως οὐθὲν	ἂν	ἦν τῶν περὶ τὸν δεῦρο
[2, 13]	ἐστι, διὰ τοῦτο μὲν οὐκ	ἂν	ἠρεμοῖ. Καίτοι τῆς μονῆς οὐ
[2, 2]	ὅμως ἔχειν ἀναγκαῖον ἀρχήν, ὅθεν	ἂν	ἤρξατο, εἰ ἤρχετο κινούμενον, κἂν
[2, 11]	διὰ τῶν ἀστρολογικῶν, ὅτι οὐκ	ἂν	ἦσαν αἱ τοῦ ἡλίου ἐκλείψεις
[2, 4]	Ὥστε περιρρεύσεται τὸ ὕδωρ, ἕως	ἂν	ἰσασθῇ. Ἴση δὲ ταῖς ἐκ
[2, 13]	καὶ πειρώμενοι συγκοσμεῖν. Πολλοῖς δ´	ἂν	καὶ ἑτέροις συνδόξειε μὴ δεῖν
[2, 8]	τῶν σχημάτων χρησιμώτατον (οὕτω γὰρ	ἂν	καὶ τάχιστα κινοῖτο καὶ μάλιστα
[2, 8]	φαίνεται κινούμενα, δῆλον ὅτι οὐκ	ἂν	κινοῖτο δι´ αὑτῶν. Πρὸς δὲ
[2, 8]	ἄστρα δι´ αὑτῶν, τὴν ἑτέραν	ἂν	κινοῖτο τούτων· ἀλλ´ οὐδετέραν φαίνεται.
[2, 14]	δεῖ κρατεῖν τὸ πλέον ἕως	ἂν	λάβῃ τῷ αὑτοῦ μέσῳ τὸ
[2, 13]	μικρὸν μὲν μόριον τῆς γῆς,	ἂν	μετεωρισθὲν ἀφεθῇ, φέρεται καὶ μένειν
[2, 13]	μέσου, ὥσπερ καὶ φαίνεται φερόμενον,	ἂν	μή τι κωλύῃ, πρὸς τὸ
[2, 13]	κωλύει τὴν ἄνω φοράν, οὐδ´	ἂν	ὁ ὑπὸ τῇ γῇ κωλύοι
[2, 12]	ἀπορίαιν οὔσαιν, περὶ ὧν εἰκότως	ἂν	ὁστισοῦν ἀπορήσειε, πειρατέον λέγειν τὸ
[2, 13]	ἐν αὑτῷ ζητεῖ μέχρι περ	ἂν	οὗ μηκέτι ἔχῃ ἀντιλέγειν αὐτὸς
[2, 12]	σῶμά τι τυγχάνει ὄν. Ἐκείνης	ἂν	οὖν κοινὸν εἴη τὸ ἔργον·
[2, 14]	σφαίρας οὐ μεγάλης· οὐ γὰρ	ἂν	οὕτω ταχὺ ἐπίδηλον ἐποίει μεθισταμένοις
[2, 2]	κινούμενον, κἂν εἰ σταίη, κινηθείη	ἂν	πάλιν. Λέγω δὲ μῆκος μὲν
[2, 14]	ἀναγκαῖον μέχρι τούτου φέρεσθαι ἕως	ἂν	πανταχόθεν ὁμοίως λάβῃ τὸ μέσον,
[2, 13]	λόγον ἀναγκαῖον ἅπαν ὅ τι	ἂν	τεθῇ ἐπὶ τοῦ μέσου, μένειν,
[2, 4]	τὰ ἐπίπεδα διαίρεσις οὐχ ὡς	ἂν	τέμνων τις εἰς τὰ μέρη
[2, 6]	οὐ μεταβάλλει σῶμα ὄν, οὐδ´	ἂν	τὸ κινοῦν μεταβάλλοι ἀσώματον ὄν.
[2, 14]	τῆς γῆς ἐστιν· καὶ γὰρ	ἂν	τῶν μορίων ἕκαστον ταύτην εἶχε
[2, 8]	ἔχοιεν οἰκείαν κίνησιν, ἀλλὰ φέροιντ´	ἂν	ὑπὸ τῶν κύκλων) εἴτε ἀπὸ
[2, 13]	εἴ τις ἀφείη μετεωρίσας, οὐκ	ἂν	φέροιτο. Νῦν δ´ ἠρεμεῖ τοσοῦτον

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009