Livre, chapitre
[2, 4]	Ἤχθωσαν οὖν ἐκ τοῦ κέντρου	ἡ	ΑΒ καὶ ἡ ΑΓ, καὶ
[2, 4]	τοῦ κέντρου ἡ ΑΒ καὶ	ἡ	ΑΓ, καὶ ἐπεζεύχθω ἐφ´ ἧς
[2, 4]	δὲ ταῖς ἐκ τοῦ κέντρου	ἡ	ΑΕ. Ὥστ´ ἀνάγκη πρὸς ταῖς
[2, 5]	πρότερον καὶ ὕστερον· αὕτη γὰρ	ἡ	αἰτία λύει τὴν ἀπορίαν. Εἰ
[2, 13]	κινήσεως οὐ περὶ μορίων ἐστὶν	ἡ	ἀμφισβήτησις, ἀλλὰ περὶ ὅλου τινὸς
[2, 6]	ἄνεσις τῆς φορᾶς· ἅπασα γὰρ	ἡ	ἀνώμαλος φορὰ καὶ ἄνεσιν ἔχει
[2, 2]	Δεξιὸν γὰρ ἑκάστου λέγομεν, ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς κατὰ τόπον κινήσεως·
[2, 2]	τοῖς ἀριστεροῖς· ἀνάπαλιν γὰρ τούτοις	ἡ	ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστι διὰ
[2, 2]	ἀψύχων ἐν οὐθενὶ ὁρῶμεν ὅθεν	ἡ	ἀρχὴ τῆς κινήσεως. Τὰ μὲν
[2, 2]	δὲ ἀπὸ μὲν τοῦ ἄνω	ἡ	αὔξησις, ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν
[2, 13]	τις κατὰ φύσιν, οὐκ ἂν	ἡ	βίαιος εἴη φορὰ μόνον οὐδ´
[2, 6]	οὐδὲ τὴν ὅλην ἐγχωρεῖ μεταβάλλειν·	ἡ	γὰρ ἄνεσις ἑκάστου γίνεται δι´
[2, 6]	φορᾶς, οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη·	ἡ	γὰρ ἀνωμαλία γίγνεται διὰ τὴν
[2, 3]	καὶ εἶναί τινα αὐτοῦ φύσιν·	ἡ	γὰρ αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων,
[2, 4]	ἔχουσαν πλείους ἐπιφανείας ἢ μίαν·	ἡ	γὰρ εἰς τὰ ἐπίπεδα διαίρεσις
[2, 8]	τὴν ἀπόστασιν τῆς ἡμετέρας ὄψεως·	ἡ	γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη μακρὰν ἑλίσσεται
[2, 14]	τρόπον, ὥστε φανερὸν ὅτι σφαιροειδὴς	ἡ	γένεσις αὐτῆς, εἴτ´ ἀγένητος ἀεὶ
[2, 2]	τὸ πῦρ ἄνω μόνον καὶ	ἡ	γῆ ἐπὶ τὸ μέσον. (Ἀλλ´
[2, 13]	ζητεῖν, διὰ τί ποτε μένει	ἡ	γῆ ἐπὶ τοῦ μέσου, τὸ
[2, 13]	γῆν. Ἐπεὶ γὰρ οὐκ ἔστιν	ἡ	γῆ κέντρον, ἀλλ´ ἀπέχει τὸ
[2, 13]	ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ βίᾳ νῦν	ἡ	γῆ μένει, καὶ συνῆλθεν ἐπὶ
[2, 13]	εἰ ἐπὶ τοῦ μέσου ἦν	ἡ	γῆ· οὐθὲν γὰρ οὐδὲ νῦν
[2, 13]	μείζω μανότερον γιγνόμενον· ὥστε κἂν	ἡ	γῆ τοῦτον τὸν τρόπον ἐκινεῖτο
[2, 6]	ἄνεσις ἑκάστου γίνεται δι´ ἀδυναμίαν,	ἡ	δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν· καὶ
[2, 6]	ὂν ἄπειρον χρόνον παρὰ φύσιν	(ἡ	δ´ ἀδυναμία παρὰ φύσιν) οὐδὲ
[2, 14]	ἁπλοῦ, ἀλλ´ οὐχ αἱ ἐναντίαι·	ἡ	δ´ ἀπὸ τοῦ μέσου τῇ
[2, 3]	οἷον τὸ θερμὸν τοῦ ψυχροῦ)	ἡ	δ´ ἠρεμία καὶ τὸ βαρὺ
[2, 14]	γ´ οὖσαν καὶ παρὰ φύσιν·	ἡ	δέ γε τοῦ κόσμου τάξις
[2, 12]	γὰρ αὐτὸ τὸ οὗ ἕνεκα,	ἡ	δὲ πρᾶξις ἀεί ἐστιν ἐν
[2, 11]	ὁμοίως μὲν ἅπαντα καὶ ἕν,	ἡ	δὲ σελήνη δείκνυται διὰ τῶν
[2, 2]	τὸ δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους,	ἡ	δὲ τοῦ προτέρου ἀρχὴ προτέρα,
[2, 4]	οὐκ ἔστιν, ἅπτεται δὲ τούτων)	(ἡ	δὲ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια σφαιροειδής
[2, 11]	οὐ πεφύκασι κινεῖσθαι δι´ αὑτῶν,	ἡ	δὲ φύσις οὐδὲν ἀλόγως οὐδὲ
[2, 14]	εἰς ταὐτό, κἂν εἰς ἄπειρον	ἡ	δύναμις ἐκριπτῇ. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 12]	δὲ πεπερασμένου σώματος πρὸς πεπερασμένον	ἡ	δύναμίς ἐστιν. Ἀλλὰ περὶ μὲν
[2, 5]	κάτω) τὸν αὐτὸν τρόπον καὶ	ἡ	εἰς τὸ πρόσθεν τῆς εἰς
[2, 7]	καὶ ὑπὲρ ἡμῶν ὄντος γίγνεται	ἡ	θερμότης. Ὅτι μὲν οὖν οὔτε
[2, 12]	ἔργον· αὐτῇ μὲν γὰρ ἑκάστῃ	ἡ	ἴδιος φύσει φορά, αὕτη δὲ
[2, 2]	τόπον, ἀπὸ δὲ τῶν ἔμπροσθεν	ἡ	κατὰ τὴν αἴσθησιν· ἔμπροσθεν γὰρ
[2, 2]	αὔξησις, ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν	ἡ	κατὰ τόπον, ἀπὸ δὲ τῶν
[2, 14]	τῶν μορίων καὶ ὅλης αὐτῆς	ἡ	κατὰ φύσιν ἐπὶ τὸ μέσον
[2, 3]	τοῦ μέσου. Καὶ γὰρ ἂν	ἡ	κατὰ φύσιν κίνησις ἦν αὐτοῦ
[2, 3]	ἐναντίων, καὶ τῆς στερήσεως πρότερον	ἡ	κατάφασις (λέγω δ´ οἷον τὸ
[2, 6]	γὰρ ἂν εἴη καὶ ἀόριστος	ἡ	κίνησις, ἅπασαν δέ φαμεν ἔκ
[2, 6]	ἀδύνατον· ἀνάγκη δ´, εἰ ἀνίησιν	ἡ	κίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον. Ἀλλὰ
[2, 7]	τῆς ἐκείνων φορᾶς. Πέφυκε γὰρ	ἡ	κίνησις ἐκπυροῦν καὶ ξύλα καὶ
[2, 2]	ὁ φανερός, ἐπ´ ἀριστερὰ ἔσται	ἡ	κίνησις, ὅπερ οὔ φαμεν. Δῆλον
[2, 3]	οὐ γὰρ ἂν ἦν ἀΐδιος	ἡ	κίνησις· οὐθὲν γὰρ παρὰ φύσιν
[2, 2]	μὲν ἄνω ἐστὶ τὸ ὅθεν	ἡ	κίνησις, τὸ δὲ δεξιὸν ἀφ´
[2, 4]	κατὰ δὲ τὴν ἐλαχίστην ταχίστη	ἡ	κίνησις· ὥστ´ εἰ ὁ οὐρανὸς
[2, 3]	δ´ οὐκ ἔστιν ἐναντία κίνησις	ἡ	κύκλῳ τῇ κύκλῳ, σκεπτέον διὰ
[2, 5]	ὁ δ´ οὐρανὸς ἀΐδιος καὶ	ἡ	κύκλῳ φορά, διὰ τίνα ποτ´
[2, 12]	ἂν ἥδε συμβαίνουσα κατὰ λόγον·	ἡ	μὲν γὰρ πρώτη μία οὖσα
[2, 12]	τοῦ ἀρίστου. Καὶ διὰ τοῦτο	ἡ	μὲν γῆ ὅλως οὐ κινεῖται,
[2, 8]	ἐγκρατὴς οὖσα πρὸς αὐτοὺς ἀφικνεῖται	ἡ	ὄψις· πρὸς δὲ τοὺς μένοντας
[2, 1]	τῶν θνητῶν ζῴων ἐστὶν ἀνάπαυσις	ἡ	περὶ τὸν ὕπνον γινομένη τοῦ
[2, 4]	φανερὸν ὅτι τέλειος ἂν εἴη	ἡ	περιέχουσα τὸν κύκλον· ὥστ´ εἰ
[2, 5]	τῶν ἐπὶ τῆς εὐθείας φορῶν	ἡ	πρὸς τὸν ἄνω τόπον τιμιωτέρα
[2, 9]	μὴ φερόμενος ὁ ἱστὸς καὶ	ἡ	πρύμνα ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης
[2, 5]	ἐλέχθη πρότερον, (καὶ μαρτυρεῖ δ´	ἡ	ῥηθεῖσα ἀπορία ὅτι ἔχει) τὸ
[2, 6]	καὶ φθίσις. Ὅλη γὰρ ἴσως	ἡ	σύστασις τῶν ζῴων ἐκ τοιούτων
[2, 11]	ἐστι κινητικόν. Ἥκιστα δὲ κινητικὸν	ἡ	σφαῖρα διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν
[2, 4]	κύκλος ἐν τοῖς ἐπιπέδοις, οὕτως	ἡ	σφαῖρα ἐν τοῖς στερεοῖς. Ἔτι
[2, 4]	ὁ κύκλος. Ὡσαύτως δὲ καὶ	ἡ	σφαῖρα τῶν στερεῶν· μόνη γὰρ
[2, 4]	Ὅτι μὲν οὖν πρῶτόν ἐστιν	ἡ	σφαῖρα τῶν στερεῶν σχημάτων, δῆλον.
[2, 8]	γὰρ τὴν ἐν ἑαυτῷ κίνησιν	ἡ	σφαῖρα τῶν σχημάτων χρησιμώτατον (οὕτω
[2, 14]	σχημάτων οἷς ὥρισται τῶν ἄστρων	ἡ	τάξις, ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 4]	τὸ ἐλάχιστον, ἐλαχίστη δὲ κίνησις	ἡ	ταχίστη, δῆλον ὅτι ταχίστη ἂν
[2, 12]	ἐχούσης· ἐν πολλαῖς γὰρ σφαίραις	ἡ	τελευταία σφαῖρα ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη
[2, 14]	διὰ τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν,	ἡ	τῆς γῆς ἂν εἴη περιφέρεια
[2, 4]	αὑτοῦ ἐφ´ αὑτὸ ἐλαχίστη ἐστὶν	ἡ	τοῦ κύκλου γραμμή· κατὰ δὲ
[2, 4]	ἂν εἴη πασῶν τῶν κινήσεων	ἡ	τοῦ οὐρανοῦ κίνησις. Ἀλλὰ μὴν
[2, 4]	τῶν μὲν κινήσεων τὸ μέτρον	ἡ	τοῦ οὐρανοῦ φορὰ διὰ τὸ
[2, 4]	ὁμαλότητα δέξασθαι καὶ ἀκρίβειαν ὡς	ἡ	τοῦ πέριξ σώματος φύσις· δῆλον
[2, 4]	κέντρου ἁπτομένη περιφερής· σφαιροειδὴς ἄρα	ἡ	τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ´ ἧς
[2, 4]	οὐρανός. Ἀλλὰ μὴν ὅτι γε	ἡ	τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια τοιαύτη φανερόν,
[2, 12]	πρᾶξιν εἶναι τοιαύτην οἵα περ	ἡ	τῶν ζῴων καὶ φυτῶν. Καὶ
[2, 14]	δύεται τόπους αὐτῆς. Ἔτι δ´	ἡ	φορὰ τῶν μορίων καὶ ὅλης
[2, 5]	τὸ φαινόμενον ῥητέον. Εἰ γὰρ	ἡ	φύσις ἀεὶ ποιεῖ τῶν ἐνδεχομένων
[2, 12]	φοράς. Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει	ἡ	φύσις καὶ ποιεῖ τινὰ τάξιν,
[2, 8]	(οὐθὲν γὰρ ὡς ἔτυχε ποιεῖ	ἡ	φύσις) οὐδὲ τῶν μὲν ζῴων

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009