Livre, chapitre |
[2, 5] |
ἀνθρωπίνως
ἢ
καρτερώτερον.
Τὰς
μὲν
|
οὖν |
ἀκριβεστέρας
ἀνάγκας,
ὅταν
(τις
ἐπιτύχῃ, |
[2, 8] |
πάλιν
εἰς
τὸ
αὐτό.
Συμβαίνει
|
οὖν |
ἅμα
τό
τε
ἄστρον
διεληλυθέναι |
[2, 8] |
τὸ
δ´
ἠρεμεῖν.
Εἰ
μὲν
|
οὖν |
ἀμφότερα
κινήσεται,
ἄλογον
τὸ
ταὐτὰ |
[2, 12] |
πλείους
φέρεται
φοράς.
Ταύτῃ
τε
|
οὖν |
ἀνισάζει
ἡ
φύσις
καὶ
ποιεῖ |
[2, 13] |
τρόποι
πολλοὶ
τυγχάνουσιν.
Τὸ
μὲν
|
οὖν |
ἀπορῆσαι
πᾶσιν
ἀναγκαῖον
ἐπελθεῖν·
τάχα |
[2, 14] |
κινεῖσθαι
καὶ
νῦν.
(Τὸ
μὲν
|
οὖν |
ἀπορούμενον
τοῦτ´
ἔστιν·
ἰδεῖν
δ´ |
[2, 2] |
δ´
αἱ
δύσεις,
ἀριστερόν.
Εἰ
|
οὖν |
ἄρχεται
ἀπὸ
τῶν
δεξιῶν
καὶ |
[2, 7] |
αὐτὸ
τοῦτο
πάσχειν.
Ταῦτα
μὲν
|
οὖν |
αὐτὰ
ἐκθερμαίνεται
διὰ
τὸ
ἐν |
[2, 4] |
ἐπεζεύχθω
ἐφ´
ἧς
ΒΓ.
Ἡ
|
οὖν |
ἀχθεῖσα
ἐπὶ
τὴν
βάσιν,
ἐφ´ |
[2, 8] |
σχήματι
τῶν
πορευτικῶν
σωμάτων.
Ἐπεὶ
|
οὖν |
δεῖ
τὸν
μὲν
οὐρανὸν
κινεῖσθαι |
[2, 14] |
τῇ
προώσει
τῆς
ῥοπῆς.
Εἴτ´
|
οὖν |
ἐγένετο,
τοῦτον
ἀναγκαῖον
γενέσθαι
τὸν |
[2, 13] |
τεκμήρια
πολλὰ
λέγουσιν.
Πρῶτον
μὲν
|
οὖν |
εἰ
μὴ
πλατὺ
τὸ
σχῆμα |
[2, 6] |
παρ´
ἄλληλα
τιθέμενα.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
εἷς
τε
μόνος
ἐστὶν
ὁ |
[2, 4] |
τὸ
τοῦ
κέντρου
ἐγγύτερον.
Ἤχθωσαν
|
οὖν |
ἐκ
τοῦ
κέντρου
ἡ
ΑΒ |
[2, 6] |
ἔχει
τὴν
αὑτοῦ
χώραν.
Εἰ
|
οὖν |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
μή
ἐστι |
[2, 14] |
πρὸς
τὸ
φύσει
σφαιροειδές.
Ἢ
|
οὖν |
ἐστι
σφαιροειδής,
ἢ
φύσει
γε |
[2, 12] |
πρὸς
τὸ
ἄριστον.
Τὸ
μὲν
|
οὖν |
ἔχει
καὶ
μετέχει
τοῦ
ἀρίστου, |
[2, 8] |
αὑτό,
κύλισις
καὶ
δίνησις,
εἴπερ
|
οὖν |
κινεῖται
τὰ
ἄστρα
δι´
αὑτῶν, |
[2, 12] |
τι
τυγχάνει
ὄν.
Ἐκείνης
ἂν
|
οὖν |
κοινὸν
εἴη
τὸ
ἔργον·
αὐτῇ |
[2, 6] |
τὰ
μέρη
αὐτῆς.
Τὰ
μὲν
|
οὖν |
μέρη
ὅτι
οὐκ
ἔστιν
ἀνώμαλα, |
[2, 14] |
πάντοθεν
πρὸς
τὸ
μέσον.
Εἴτ´
|
οὖν |
ὁμοίως
ἀπὸ
τῶν
ἐσχάτων
διῃρημένα |
[2, 14] |
ἔχοντα,
ποιήσει
ταὐτόν.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
ὁμοίως
γε
πανταχόθεν
ἀπὸ
τῶν |
[2, 14] |
πρὸς
τὸ
μέσον.
Ἐν
δυνάμει
|
οὖν |
ὄντος
τοῦ
μίγματος
τὰ
διακρινόμενα |
[2, 5] |
ἐπὶ
τὸ
Γ,
ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
εἰσὶν
ἐναντίαι
αὗται,
πρότερον |
[2, 1] |
Β.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Α'
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὔτε
γέγονεν
ὁ
πᾶς
οὐρανὸς |
[2, 14] |
ἡ
δύναμις
ἐκριπτῇ.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὔτε
κινεῖται
οὔτ´
ἐκτὸς
κεῖται |
[2, 7] |
γίγνεται
ἡ
θερμότης.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
οὔτε
πύρινά
ἐστιν
οὔτ´
ἐν |
[2, 3] |
κινεῖται
κύκλῳ
ἀεί.
Διὰ
τί
|
οὖν |
οὐχ
ὅλον
τὸ
σῶμα
τοῦ |
[2, 2] |
ἀρχὰς
ἐν
αὐτῷ.
Διώρισται
μὲν
|
οὖν |
περὶ
τούτων
ἐν
τοῖς
περὶ |
[2, 13] |
βαρὺ
καὶ
κοῦφον.
Οἱ
μὲν
|
οὖν |
πλεῖστοι
περὶ
τὰς
αἰτίας
ταύτας |
[2, 13] |
εἶναί
τινα
αὐτῆς
φοράν.
Αὕτη
|
οὖν |
πότερον
ἄνω
ἢ
κάτω,
ἢ |
[2, 4] |
ἕτερα
τῷ
εἴδει.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
πρῶτόν
ἐστιν
ἡ
σφαῖρα
τῶν |
[2, 9] |
τόπον
ὁμοίως
ἔχον.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
σφαιροειδῆ
τὰ
ἄστρα
καὶ
ὅτι |
[2, 4] |
ἐφ´
ἧς
ΒΕΓ.
Ὅτι
μὲν
|
οὖν |
σφαιροειδής
ἐστιν
ὁ
κόσμος,
δῆλον |
[2, 13] |
τὸν
ὅλον
οὐρανόν.
Διὰ
μὲν
|
οὖν |
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
οὐθὲν
αὐτοὺς |
[2, 13] |
εὐθεῖα
φαίνεται
πόρρωθεν.
Διὰ
μὲν
|
οὖν |
ταύτην
τὴν
φαντασίαν
οὐδὲν
αὐτοὺς |
[2, 13] |
τοῦ
σχήματος
αὐτῆς.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῆς
θέσεως
οὐ
τὴν
αὐτὴν |
[2, 7] |
καὶ
λίθους
καὶ
σίδηρον·
εὐλογώτερον
|
οὖν |
τὸ
ἐγγύτερον
τοῦ
πυρός,
ἐγγύτερον |
[2, 6] |
ἀφθάρτου
καὶ
ἀγενήτου
κινητικόν.
Ἐπεὶ
|
οὖν |
τὸ
κινούμενον
οὐ
μεταβάλλει
σῶμα |
[2, 5] |
εἶναι
αὐτοῦ
ἀρχήν.
Ἴσως
μὲν
|
οὖν |
τὸ
περὶ
ἐνίων
ἀποφαίνεσθαί
τι |
[2, 14] |
κειμένης
τῆς
γῆς.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
τόπου
καὶ
μονῆς
καὶ |
[2, 13] |
τῆς
συστάσεώς
ἐστιν.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τοῦ
τόπου
τῆς
γῆς
ταύτην |
[2, 6] |
(ἐν
ὁτῳοῦν
χρόνῳ
δυνατόν)
εἰ
|
οὖν |
τοῦτ´
ἀληθές,
οὐκ
ἂν
εἴη |
[2, 13] |
ὁ
τόπος
ἦν.
Ὅσα
μὲν
|
οὖν |
τυγχάνει
περί
τε
τοῦ
σχήματος |
[2, 2] |
πρὸς
τῷ
τέλει.
Περὶ
μὲν
|
οὖν |
τῶν
κατὰ
τὰς
δια
(στάσεις |
[2, 3] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου.
Νῦν
μὲν
|
οὖν |
ὑποκείσθω
τοῦτο,
ὕστερον
δὲ
δειχθήσεται |