Livre, chapitre
[2, 14]	τούτοις δῆλον ἐκ τῶν εἰρημένων	τὸ	αἴτιον τῆς μονῆς. Εἰ γὰρ
[2, 13]	τοῦ περὶ τῆς ὁμοιότητος) ἀλλὰ	τὸ	ἀνάλογον μόριον πρὸς τὸ ἀνάλογον
[2, 13]	ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον μόριον πρὸς	τὸ	ἀνάλογον τοῦ ἐσχάτου, λέγω δ´
[2, 2]	κάτω, καὶ τὸ πρόσθιον καὶ	τὸ	ἀντικείμενον, καὶ τὸ δεξιὸν καὶ
[2, 2]	ἐστίν, ὁ δ´ ἡμῖν ἄδηλος	τὸ	ἄνω. Δεξιὸν γὰρ ἑκάστου λέγομεν,
[2, 2]	ἐπὶ τὰ δεξιὰ περιφέρεται, ἀνάγκη	τὸ	ἄνω εἶναι τὸν ἀφανῆ πόλον·
[2, 2]	καὶ οὐκ ἐν ἅπαντι σώματι	τὸ	ἄνω καὶ κάτω καὶ τὸ
[2, 2]	ὅτι ὁ ἀφανὴς πόλος ἐστὶ	τὸ	ἄνω. Καὶ οἱ μὲν ἐκεῖ
[2, 2]	πλάγια ἐν τῷ κόσμῳ οὐ	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω, ἀλλὰ
[2, 2]	ἐστίν. Λέγω δὲ τὰ τρία	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω, καὶ
[2, 2]	(Ἀλλ´ ἐν μὲν τούτοις λέγομεν	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω καὶ
[2, 2]	ἀρχήν, δῆλον ὅτι ἔχει καὶ	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω καὶ
[2, 2]	δ´ ἔνια, τοῖς δὲ φυτοῖς	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω μόνον.
[2, 2]	τὸ πλάγιόν ἐστι τὸ παρὰ	τὸ	ἄνω καὶ τὸ κάτω. Τῶν
[2, 2]	οὕτως ἔχοι τινὰ δύναμιν ἀρχῆς	τὸ	ἄνω πρὸς τὰς ἄλλας ἰδέας.
[2, 7]	εἶναι διὰ τοῦτο λέγουσιν, ὅτι	τὸ	ἄνω σῶμα πῦρ εἶναί φασιν,
[2, 2]	ἀρχὴ προτέρα, πρότερον ἂν εἴη	τὸ	ἄνω τοῦ δεξιοῦ κατὰ γένεσιν,
[2, 6]	γὰρ πρῶτον τοῦ πρώτου καὶ	τὸ	ἁπλοῦν τοῦ ἁπλοῦ καὶ τὸ
[2, 4]	τὸ ἓν τῶν πολλῶν καὶ	τὸ	ἁπλοῦν τῶν συνθέτων, πρῶτον ἂν
[2, 8]	τὸ πανταχοῦ καὶ πᾶσιν ὑπάρχον	τὸ	ἀπὸ τύχης. Ἀλλὰ μὴν πάλιν
[2, 2]	οἷς ἔχει τὸ δεξιὸν πρὸς	τὸ	ἀριστερὸν διαφορὰν καὶ τοῖς σχήμασιν,
[2, 2]	εἰ τὸ δεξιὸν ὑπάρχει καὶ	τὸ	ἀριστερόν, ἔτι πρότερον τὰς προτέρας
[2, 5]	εἴπερ καὶ τὸ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερόν, καθάπερ ἐλέχθη πρότερον, (καὶ
[2, 2]	κάτω καὶ τὸ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερόν. Οὐ δεῖ γὰρ ἀπορεῖν
[2, 2]	φυτοῖς, τὸ δὲ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερὸν οὐκ ἐνυπάρχει τοῖς φυτοῖς.
[2, 2]	κάτω καὶ τὸ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερὸν πρὸς ἡμᾶς ἐπαναφέροντες· ἢ
[2, 2]	ἀρχὰς ἔλεγον, τὸ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερόν, τὰς δὲ τέτταρας παρέλιπον
[2, 2]	ἀντικείμενον, καὶ τὸ δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερόν· ταύτας γὰρ τὰς διαστάσεις
[2, 2]	οἷον τό τε δεξιὸν καὶ	τὸ	ἀριστερόν, τοῖς δ´ ἔνια, τοῖς
[2, 12]	πάντα πρὸ ὁδοῦ ἐστι πρὸς	τὸ	ἄριστον. Τὸ μὲν οὖν ἔχει
[2, 6]	κινούμενον ἀλλοιοῖτο καὶ μὴ διαμένοι	τὸ	αὐτό, εἴτε ἄμφω μεταβάλλοι, οὐθὲν
[2, 8]	κύκλου τὸ τάχος εὔλογον περὶ	τὸ	αὐτὸ κέντρον ἐνδεδεμένων (ὥσπερ γὰρ
[2, 14]	πρὸς θάτερον ἡμισφαίριον, οὐκ ἔσται	τὸ	αὐτὸ μέσον τοῦ ὅλου καὶ
[2, 8]	τοῖς κύκλοις καθιστάμενα πάλιν εἰς	τὸ	αὐτό. Συμβαίνει οὖν ἅμα τό
[2, 7]	καὶ τὸν κύκλῳ αὐτῶν ἀέρα	τὸ	αὐτὸ τοῦτο πάσχειν. Ταῦτα μὲν
[2, 6]	τὸ ἁπλοῦν τοῦ ἁπλοῦ καὶ	τὸ	ἄφθαρτον καὶ ἀγένητον τοῦ ἀφθάρτου
[2, 5]	τοῦ Α τὴν μὲν ἐπὶ	τὸ	Β τὴν δ´ ἐπὶ τὸ
[2, 14]	διὰ τὸ φύσιν ἔχειν φέρεσθαι	τὸ	βάρος ἔχον πρὸς τὸ μέσον.
[2, 13]	ἢ κάτω, διώρισται δὲ τούτοις	τὸ	βαρὺ καὶ κοῦφον. Οἱ μὲν
[2, 13]	μὴν οὐδὲ τῇ δίνῃ γε	τὸ	βαρὺ καὶ κοῦφον ὥρισται, ἀλλὰ
[2, 3]	ψυχροῦ) ἡ δ´ ἠρεμία καὶ	τὸ	βαρὺ λέγεται κατὰ στέρησιν κουφότητος
[2, 5]	φύσις ἀεὶ ποιεῖ τῶν ἐνδεχομένων	τὸ	βέλτιστον, ἔστι δὲ καθάπερ τῶν
[2, 6]	τῇ κινήσει τὸ θᾶττον καὶ	τὸ	βραδύτερον· τοῦτο δὲ παντελῶς ἄλογον
[2, 5]	τὸ Β τὴν δ´ ἐπὶ	τὸ	Γ, ὅτι μὲν οὖν οὐκ
[2, 9]	ἡμῖν λόγων, ὥς εἰσιν ἀληθεῖς·	τὸ	γὰρ ἀπορηθὲν καὶ ποιῆσαν τοὺς
[2, 13]	ὥστε καὶ τὸ πῦρ ἠρεμήσει·	τὸ	γὰρ εἰρημένον οὐκ ἴδιόν ἐστι
[2, 2]	πόλους, ὡς τούτου μήκους ὄντος·	τὸ	γὰρ εἰς τὸ πλάγιόν ἐστι
[2, 6]	πολὺ μᾶλλον εὔλογον εἶναι τοιοῦτον·	τὸ	γὰρ πρῶτον τοῦ πρώτου καὶ
[2, 4]	Καὶ τὸ συνεχὲς ἄρα ἐκείνῳ·	τὸ	γὰρ τῷ σφαιροειδεῖ συνεχὲς σφαιροειδές.
[2, 14]	τοὺς τόπους τοὺς ἐσχάτους ὄντας	τὸ	γένος αὐτῶν ἐστιν, ὡς τῶν
[2, 9]	ταύτης, αἴτιον τούτου φασὶν εἶναι	τὸ	γιγνομένων εὐθὺς ὑπάρχειν τὸν ψόφον,
[2, 12]	ἔχει καὶ μετέχει τοῦ ἀρίστου,	τὸ	δ´ ἀφικνεῖται (ἐγγὺς) δι´ ὀλίγων,
[2, 2]	τὸ δὲ δεξιὸν ἀφ´ οὗ,	τὸ	δ´ ἔμπροσθεν ἐφ´ ὅ, κἂν
[2, 2]	τὸ δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους,	τὸ	δ´ ἔμπροσθεν τοῦ βάθους. Ἔτι
[2, 13]	αἰτίαν τὸ μὲν ἄνω φέρεται,	τὸ	δ´ ἐπὶ τὸ μέσον, μηδενὸς
[2, 13]	τὸ δὲ πέρας τοῦ μεταξύ,	τὸ	δ´ ἔσχατον καὶ τὸ μέσον
[2, 12]	ἐλαχίστας κινεῖσθαι κινήσεις, οἷον δύο,	τὸ	δ´ ἐχόμενον τρεῖς ἤ τινα
[2, 8]	κινεῖσθαι, ἢ τὸ μὲν κινεῖσθαι	τὸ	δ´ ἠρεμεῖν. Εἰ μὲν οὖν
[2, 8]	γὰρ μάλιστα τὸ μὲν κινήσεται	τὸ	δ´ ἠρεμήσει. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Φανερὸν
[2, 12]	τὸ μὲν δὴ ἀεὶ ὑγιαίνει,	τὸ	δ´ ἰσχνανθέν, τὸ δὲ δραμὸν
[2, 13]	μὲν γὰρ ὁριζόμενον τὸ μέσον,	τὸ	δ´ ὁρίζον τὸ πέρας. Τιμιώτερον
[2, 12]	ὀλίγων, τὸ δὲ διὰ πολλῶν,	τὸ	δ´ οὐδ´ ἐγχειρεῖ, ἀλλ´ ἱκανὸν
[2, 13]	περαινόμενον· τὸ μὲν γὰρ ὕλη,	τὸ	δ´ οὐσία τῆς συστάσεώς ἐστιν.
[2, 2]	ἔσται τούτου τὸ μὲν δεξιὸν	τὸ	δὲ ἀριστερὸν ὁμοίων γ´ ὄντων
[2, 8]	κύκλους, τὸ μὲν ἔσται θᾶττον	τὸ	δὲ βραδύτερον (οὕτω δ´ οὐκ
[2, 2]	ἐστὶ τὸ ὅθεν ἡ κίνησις,	τὸ	δὲ δεξιὸν ἀφ´ οὗ, τὸ
[2, 2]	ἐστὶν ὁμοίως ζῴοις καὶ φυτοῖς,	τὸ	δὲ δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν
[2, 2]	μὲν ἄνω τοῦ μήκους ἀρχή,	τὸ	δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους, ἡ
[2, 2]	μὲν ἄνω τοῦ μήκους ἀρχή,	τὸ	δὲ δεξιὸν τοῦ πλάτους, τὸ
[2, 12]	δ´ ἀφικνεῖται (ἐγγὺς) δι´ ὀλίγων,	τὸ	δὲ διὰ πολλῶν, τὸ δ´
[2, 12]	ἀεὶ ὑγιαίνει, τὸ δ´ ἰσχνανθέν,	τὸ	δὲ δραμὸν καὶ ἰσχνανθέν, τὸ
[2, 12]	τὸ δὲ δραμὸν καὶ ἰσχνανθέν,	τὸ	δὲ καὶ ἄλλο τι πρᾶξαν
[2, 6]	καὶ ἄφθαρτον καὶ ὅλως ἀμετάβλητον,	τὸ	δὲ κινοῦν πολὺ μᾶλλον εὔλογον
[2, 13]	τὴν δίνην τὸ μὲν βαρὺ	τὸ	δὲ κοῦφον, ἃ τίνι διώριστο
[2, 13]	φυλάττεσθαι τὸ κυριώτατον τοῦ παντός,	τὸ	δὲ μέσον εἶναι τοιοῦτον, (ὃ)
[2, 12]	μὲν οὐδὲ γυμναζόμενον εὖ ἔχει,	τὸ	δὲ μικρὰ περιπατῆσαν, τῷ δὲ
[2, 8]	τὸν τρόπον ἔχειν οὐθὲν ἄτοπον,	τὸ	δὲ πάνθ´ ὁμοίως πλάσματι ἔοικεν.
[2, 13]	δὲ πῦρ μὲν γῆς τιμιώτερον,	τὸ	δὲ πέρας τοῦ μεταξύ, τὸ
[2, 4]	εὐθύγραμμον ὑπὸ πλειόνων περιέχεται γραμμῶν,	τὸ	δὲ περιφερόγραμμον ὑπὸ μιᾶς. Ἐπεὶ
[2, 10]	χρόνῳ διιέναι τὸν αὑτοῦ κύκλον,	τὸ	δὲ πορρωτάτω ἐν ἐλαχίστῳ, τῶν
[2, 10]	μὲν γὰρ ἐγγυτάτω μάλιστα κρατεῖται,	τὸ	δὲ πορρωτάτω πάντων ἥκιστα διὰ
[2, 10]	τὸ ἐγγύτερον ἀεὶ ἐν πλείονι,	τὸ	δὲ πορρώτερον ἐν ἐλάττονι. Τὸ
[2, 13]	ἡ γῆ ἐπὶ τοῦ μέσου,	τὸ	δὲ πῦρ μὴ ζητεῖν διὰ
[2, 4]	δ´ ἀὴρ περὶ τὸ ὕδωρ,	τὸ	δὲ πῦρ περὶ τὸν ἀέρα,
[2, 13]	ἀπορεῖν εἰκότως ἐγένετο φιλοσόφημα πᾶσιν·	τὸ	δὲ τὰς περὶ τούτου λύσεις
[2, 13]	ἀρχὴ τὸ μέσον καὶ τίμιον,	τὸ	δὲ τοῦ τόπου μέσον ἔοικε
[2, 4]	μὲν κύκλον κατὰ τὸ ἕν,	τὸ	δὲ τρίγωνον (κατὰ τὴν δυάδα,
[2, 4]	τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια σφαιροειδής ἐστιν,	τὸ	δὲ τῷ σφαιροειδεῖ συνεχὲς ἢ
[2, 13]	τοῦτο μὲν γὰρ πᾶσι κοινόν,	τὸ	δὲ φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον
[2, 2]	τὸ ἄνω καὶ κάτω καὶ	τὸ	δεξιὸν καὶ ἀριστερὸν καὶ τὸ
[2, 5]	εἰς τοὔπισθεν, ἔχει, εἴπερ καὶ	τὸ	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν, καθάπερ
[2, 2]	ἄνω καὶ τὸ κάτω καὶ	τὸ	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν. Οὐ
[2, 2]	ἄνω καὶ τὸ κάτω καὶ	τὸ	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερὸν πρὸς
[2, 2]	δύο μόνας ταύτας ἀρχὰς ἔλεγον,	τὸ	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν, τὰς
[2, 2]	πρόσθιον καὶ τὸ ἀντικείμενον, καὶ	τὸ	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν· ταύτας
[2, 2]	εἴ τις, ἐν οἷς ἔχει	τὸ	δεξιὸν πρὸς τὸ ἀριστερὸν διαφορὰν
[2, 2]	ἀρχάς. Εὐθὺς γὰρ πρῶτον, εἰ	τὸ	δεξιὸν ὑπάρχει καὶ τὸ ἀριστερόν,
[2, 12]	τὸ ὑγιᾶναι ἐλθεῖν, ἀλλὰ πρὸς	τὸ	δραμεῖν μόνον ἢ ἰσχνανθῆναι, καὶ
[2, 12]	οὐδ´ ἐγχειρεῖ, ἀλλ´ ἱκανὸν εἰς	τὸ	ἐγγὺς τοῦ ἐσχάτου ἐλθεῖν· οἷον
[2, 10]	ἐν ἐλαχίστῳ, τῶν δ´ ἄλλων	τὸ	ἐγγύτερον ἀεὶ ἐν πλείονι, τὸ
[2, 7]	λίθους καὶ σίδηρον· εὐλογώτερον οὖν	τὸ	ἐγγύτερον τοῦ πυρός, ἐγγύτερον δὲ
[2, 3]	τι θεῖον) διὰ τοῦτο ἔχει	τὸ	ἐγκύκλιον σῶμα, ὃ φύσει κινεῖται
[2, 4]	ἡ τοῦ οὐρανοῦ φορὰ διὰ	τὸ	εἶναι μόνη συνεχὴς καὶ ὁμαλὴς
[2, 7]	καὶ τοῖς εἰρημένοις ἑπόμενον ἡμῖν	τὸ	ἕκαστον τῶν ἄστρων ποιεῖν ἐκ
[2, 14]	τοῦ βαρυτέρου προωθοῦντος μέχρι τούτου	τὸ	ἔλαττον βάρος. Ὃ γὰρ ἄν
[2, 14]	μέχρι πρὸς τὸ μέσον, καὶ	τὸ	ἔλαττον ὑπὸ τοῦ μείζονος ὠθούμενον
[2, 4]	ἀΐδιος, ἐν ἑκάστῳ δὲ μέτρον	τὸ	ἐλάχιστον, ἐλαχίστη δὲ κίνησις ἡ
[2, 2]	τὸ δεξιὸν καὶ ἀριστερὸν καὶ	τὸ	ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν ζητητέον, ἀλλ´
[2, 7]	μὲν οὖν αὐτὰ ἐκθερμαίνεται διὰ	τὸ	ἐν ἀέρι φέρεσθαι, ὃς διὰ
[2, 13]	ἀθρόως (τῷ) κάτωθεν ἠρεμεῖν, ὥσπερ	τὸ	ἐν ταῖς κλεψύδραις ὕδωρ. Ὅτι
[2, 4]	πρώτου σώματος, πρῶτον δὲ σῶμα	τὸ	ἐν τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ, σφαιροειδὲς
[2, 13]	τῆς γῆς φορὰν κωλύειν, καθάπερ	τὸ	ἐν τοῖς κυάθοις ὕδωρ· καὶ
[2, 4]	εὐλογώτατον, τὸν μὲν κύκλον κατὰ	τὸ	ἕν, τὸ δὲ τρίγωνον (κατὰ
[2, 4]	ἐπειδὴ ὀρθαὶ δύο. Ἐὰν δὲ	τὸ	ἓν κατὰ τὸ τρίγωνον, ὁ
[2, 4]	(τῇ φύσει) ἐν ἑκάστῳ γένει	τὸ	ἓν τῶν πολλῶν καὶ τὸ
[2, 2]	ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστι διὰ	τὸ	ἐναντίας εἶναι τὰς φοράς, ὥστε
[2, 13]	ἔχον· ἅμα δ´ ἀδύνατον εἰς	τὸ	ἐναντίον ποιεῖσθαι τὴν κίνησιν· ὥστ´
[2, 13]	εἰς τὰ πλάγια φέρεσθαι προσήκει	τὸ	ἐπὶ τοῦ μέσου ἱδρυμένον καὶ
[2, 3]	τοῦ σώματος τοῦ φερομένου κύκλῳ,	τὸ	ἐπὶ τοῦ μέσου, τούτου δ´
[2, 12]	Ἐκείνης ἂν οὖν κοινὸν εἴη	τὸ	ἔργον· αὐτῇ μὲν γὰρ ἑκάστῃ
[2, 14]	ἀπὸ τοῦ μέσου πάλιν πρὸς	τὸ	ἔσχατον, ἀδύνατον ἐνεχθῆναι ὁτιοῦν μόριον
[2, 14]	μέχρι τοῦ ἅψασθαι τοῦ κέντρου	τὸ	ἔσχατον, ἀλλὰ δεῖ κρατεῖν τὸ
[2, 12]	κινήσεις· οὐ γὰρ ἀφικνεῖται πρὸς	τὸ	ἔσχατον, ἀλλὰ μέχρι ὅτου δύναται
[2, 13]	ἂν μή τι κωλύῃ, πρὸς	τὸ	ἔσχατον· πλὴν οὐχ ὅλον πρὸς
[2, 14]	ἴσον ἀνάγκη ἀπέχειν τοῦ μέσου	τὸ	ἔσχατον· τοῦτο δὲ τὸ σχῆμα
[2, 14]	τοὐναντίον φερόμενα τοῖς βάρεσι πρὸς	τὸ	ἔσχατον φέρεται τοῦ περιέχοντος τόπου
[2, 8]	οὔτ´ ἀμφότερα κινεῖσθαι εὔλογον οὔτε	τὸ	ἕτερον μόνον, λείπεται τοὺς μὲν
[2, 12]	τῷ μὲν ἄριστα ἔχοντι ὑπάρχειν	τὸ	εὖ ἄνευ πράξεως, τῷ δ´
[2, 4]	καὶ κενόν. Κύκλῳ γὰρ στρεφόμενον	τὸ	εὐθέγραμμον οὐδέποτε τὴν αὐτὴν ἐφέξει
[2, 8]	ἀπηρτημένον ἔχει οὐδὲ προέχον, ὥσπερ	τὸ	εὐθύγραμμον, ἀλλὰ πλεῖστον ἀφέστηκε τῷ
[2, 2]	θέσει, δεξιὸν μὲν τὸ κατὰ	τὸ	ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ τὸ
[2, 2]	ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ τὸ κατὰ	τὸ	ἡμέτερον δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν τὸ
[2, 2]	δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν τὸ κατὰ	τὸ	ἡμέτερον ἔμπροσθεν) Ἐν αὐτοῖς δὲ
[2, 13]	ἡ γῆ κέντρον, ἀλλ´ ἀπέχει	τὸ	ἡμισφαίριον αὐτῆς ὅλον, οὐθὲν κωλύειν
[2, 6]	λέγειν ἐναλλὰξ εἶναι τῇ κινήσει	τὸ	θᾶττον καὶ τὸ βραδύτερον· τοῦτο
[2, 3]	ἡ κατάφασις (λέγω δ´ οἷον	τὸ	θερμὸν τοῦ ψυχροῦ) ἡ δ´
[2, 8]	δὲ σελήνης ἀεὶ δῆλόν ἐστι	τὸ	καλούμενον πρόσωπον. Ὥστ´ ἐπεὶ κινούμενα
[2, 2]	ἔχοντα τῇ θέσει, δεξιὸν μὲν	τὸ	κατὰ τὸ ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν
[2, 2]	τὸ ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ	τὸ	κατὰ τὸ ἡμέτερον δεξιόν, (καὶ
[2, 2]	τὸ ἡμέτερον δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν	τὸ	κατὰ τὸ ἡμέτερον ἔμπροσθεν) Ἐν
[2, 2]	Λέγω δὲ μῆκος μὲν αὐτοῦ	τὸ	κατὰ τοὺς πόλους διάστημα, καὶ
[2, 12]	ἀλλ´ ἕτερόν τι. Ἔστι δὲ	τὸ	κατορθοῦν χαλεπὸν ἢ τὸ πολλὰ
[2, 2]	κόσμῳ οὐ τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω, ἀλλὰ τὸ παρὰ τοὺς
[2, 2]	ἔχει καὶ τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω καὶ τὸ δεξιὸν καὶ
[2, 2]	τούτοις λέγομεν τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω καὶ τὸ δεξιὸν καὶ
[2, 2]	τὰ τρία τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω, καὶ τὸ πρόσθιον καὶ
[2, 2]	ὁ μὲν ὑπὲρ ἡμᾶς φαινόμενος	τὸ	κάτω μέρος ἐστίν, ὁ δ´
[2, 2]	δὲ φυτοῖς τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω μόνον. Εἰ δὲ δεῖ
[2, 2]	καὶ τὸ μὲν ἄνω καὶ	τὸ	κάτω πᾶσι τοῖς ἐμψύχοις ἐστὶν
[2, 13]	μὲν γὰρ διὰ ταῦτα ἄπειρον	τὸ	κάτω τῆς γῆς εἶναί φασιν,
[2, 2]	τὸ παρὰ τὸ ἄνω καὶ	τὸ	κάτω. Τῶν δὲ πόλων ὁ
[2, 13]	πᾶν, οὐδ´ εἰσάγειν φυλακὴν ἐπὶ	τὸ	κέντρον, ἀλλ´ ἐκεῖνο ζητεῖν τὸ
[2, 6]	τῇ αὐτῇ δυνάμει κινοῖ, εἴτε	τὸ	κινούμενον ἀλλοιοῖτο καὶ μὴ διαμένοι
[2, 6]	διὰ τὸ κινοῦν ἢ διὰ	τὸ	κινούμενον ἢ δι´ ἄμφω· εἴτε
[2, 6]	καὶ ἀγενήτου κινητικόν. Ἐπεὶ οὖν	τὸ	κινούμενον οὐ μεταβάλλει σῶμα ὄν,
[2, 6]	μεταβάλλοι, οὐθὲν κωλύει ἀνωμάλως κινεῖσθαι	τὸ	κινούμενον. Οὐθὲν δὲ τούτων δυνατὸν
[2, 6]	ἐπίτασιν. Ἔτι δ´ ἐπεὶ πᾶν	τὸ	κινούμενον ὑπό τινος κινεῖται, ἀνάγκη
[2, 6]	γίγνεσθαι τῆς κινήσεως ἢ διὰ	τὸ	κινοῦν ἢ διὰ τὸ κινούμενον
[2, 6]	ἄλογον ἄπειρον χρόνον ἀδύνατον εἶναι	τὸ	κινοῦν, καὶ πάλιν ἄλλον ἄπειρον
[2, 6]	μεταβάλλει σῶμα ὄν, οὐδ´ ἂν	τὸ	κινοῦν μεταβάλλοι ἀσώματον ὄν. Ὥστε
[2, 6]	ἢ δι´ ἄμφω· εἴτε γὰρ	τὸ	κινοῦν μὴ τῇ αὐτῇ δυνάμει
[2, 4]	ἀεὶ συρρεῖν τὸ ὕδωρ εἰς	τὸ	κοιλότερον· κοιλότερον δέ ἐστι τὸ
[2, 13]	ὕδωρ· ὥστε πῶς οἷόν τε	τὸ	κουφότερον κατωτέρω κεῖσθαι τοῦ βαρυτέρου
[2, 13]	διὰ τὸ μάλιστα προσήκειν φυλάττεσθαι	τὸ	κυριώτατον τοῦ παντός, τὸ δὲ
[2, 13]	Ἀλλὰ μὴν οὐδ´ ἀληθές ἐστι	τὸ	λεγόμενον. Κατὰ συμβεβηκὸς μέντοι τοῦτό
[2, 14]	τὸ μέσον. Δεῖ δὲ νοῆσαι	τὸ	λεγόμενον ὥσπερ ἂν εἰ γιγνομένης
[2, 13]	οἵ γε Πυθαγόρειοι καὶ διὰ	τὸ	μάλιστα προσήκειν φυλάττεσθαι τὸ κυριώτατον
[2, 14]	Καὶ τῶν μαθηματικῶν δὲ ὅσοι	τὸ	μέγεθος ἀναλογίζεσθαι πειρῶνται τῆς περιφερείας,
[2, 13]	τρόπον, ὅτι τὸ πλάτος καὶ	τὸ	μέγεθος αὐτῆς αἴτιον, οἱ δ´
[2, 13]	αἴτιον ἐξ ὧν λέγουσιν, ἀλλὰ	τὸ	μέγεθος μᾶλλον· διὰ γὰρ τὴν
[2, 13]	σφαιροειδὴς μὲν ᾖ, τηλικαύτη δὲ	τὸ	μέγεθος· μενεῖ γὰρ κατὰ τὸν
[2, 14]	φανερὸν ὅτι περιφερής, ἀλλὰ καὶ	τὸ	μέγεθος οὐκ οὖσα μεγάλη· μικρᾶς
[2, 9]	μὴ γίγνεσθαι ψόφον ἀμήχανόν τινα	τὸ	μέγεθος. Ὑποθέμενοι δὲ ταῦτα καὶ
[2, 9]	τοσούτων τὸ πλῆθος ἄστρων καὶ	τὸ	μέγεθος φερομένων τῷ τάχει τοιαύτην
[2, 13]	φέρεται εἰς βυθόν, καὶ θᾶττον	τὸ	μεῖζον. Ἀλλ´ ἐοίκασι μέχρι τινὸς
[2, 8]	(ὥσπερ γὰρ ἐν τοῖς ἄλλοις	τὸ	μεῖζον σῶμα θᾶττον φέρεται τὴν
[2, 12]	Ἄρεος, καὶ ἀποκρυφέντα μὲν κατὰ	τὸ	μέλαν αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ κατὰ
[2, 9]	φέροιτο φορὰν οὐθὲν αὐτῶν, ὥσπερ	τὸ	μέλλον ἔσεσθαι προνοούσης τῆς φύσεως,
[2, 2]	πρότερον. Πρὸς δὲ τούτοις, εἰ	τὸ	μὲν ἄνω ἐστὶ τὸ ὅθεν
[2, 2]	δὲ καὶ τοῖς σχήμασι, καὶ	τὸ	μὲν ἄνω καὶ τὸ κάτω
[2, 2]	μῆκος τοῦ πλάτους πρότερον, εἰ	τὸ	μὲν ἄνω τοῦ μήκους ἀρχή,
[2, 2]	τοῖς τελείοις πάσας. Ἔστι δὲ	τὸ	μὲν ἄνω τοῦ μήκους ἀρχή,
[2, 13]	μὴ ζητεῖν, διὰ τίν´ αἰτίαν	τὸ	μὲν ἄνω φέρεται, τὸ δ´
[2, 13]	οἰσθήσεται κάτω μηθενὸς ἀντερείσαντος. Ὥστε	τὸ	μὲν ἀπορεῖν εἰκότως ἐγένετο φιλοσόφημα
[2, 13]	καὶ πρὶν γενέσθαι τὴν δίνην	τὸ	μὲν βαρὺ τὸ δὲ κοῦφον,
[2, 8]	θάττω τοῦ ἐν αὐτῷ ἄστρου·	τὸ	μὲν γὰρ ἓν ἢ δύο
[2, 6]	δυνατὸν περὶ τὸν οὐρανὸν γενέσθαι·	τὸ	μὲν γὰρ κινούμενον δέδεικται ὅτι
[2, 8]	οὐδὲ κυλίεται τὰ ἄστρα, φανερόν·	τὸ	μὲν γὰρ κυλιόμενον στρέφεσθαι ἀνάγκη,
[2, 13]	ἔοικε τελευτῇ μᾶλλον ἢ ἀρχῇ·	τὸ	μὲν γὰρ ὁριζόμενον τὸ μέσον,
[2, 13]	τὸ πέρας ἢ τὸ περαινόμενον·	τὸ	μὲν γὰρ ὕλη, τὸ δ´
[2, 2]	τοῦ παντός, ὅπως ἔσται τούτου	τὸ	μὲν δεξιὸν τὸ δὲ ἀριστερὸν
[2, 12]	ἐλθεῖν· οἷον εἰ ὑγίεια τέλος,	τὸ	μὲν δὴ ἀεὶ ὑγιαίνει, τὸ
[2, 10]	τὸν αὑτοῦ κύκλον) εὔλογον ἤδη	τὸ	μὲν ἐγγυτάτω τῆς ἁπλῆς καὶ
[2, 8]	ἄστρα εἰς τοὺς ἀλλήλων κύκλους,	τὸ	μὲν ἔσται θᾶττον τὸ δὲ
[2, 4]	εὐθύγραμμόν ἐστιν ἢ περιφερόγραμμον. Καὶ	τὸ	μὲν εὐθύγραμμον ὑπὸ πλειόνων περιέχεται
[2, 8]	Λείπεται δὴ ἀμφότερα κινεῖσθαι, ἢ	τὸ	μὲν κινεῖσθαι τὸ δ´ ἠρεμεῖν.
[2, 8]	εἴη σφαιροειδές· οὕτω γὰρ μάλιστα	τὸ	μὲν κινήσεται τὸ δ´ ἠρεμήσει.
[2, 12]	διὰ πλειόνων, ὥσπερ ἐπὶ σώματος	τὸ	μὲν οὐδὲ γυμναζόμενον εὖ ἔχει,
[2, 4]	οὐκέτι ἔσται σχῆμα. Ἐπεὶ δὲ	τὸ	μὲν πρῶτον σχῆμα τοῦ πρώτου
[2, 4]	ταύτην τὴν πίστιν. Εἰ γὰρ	τὸ	μὲν ὕδωρ ἐστὶ περὶ τὴν
[2, 2]	μόνον καὶ ἡ γῆ ἐπὶ	τὸ	μέσον. (Ἀλλ´ ἐν μὲν τούτοις
[2, 14]	ἕως ἂν πανταχόθεν ὁμοίως λάβῃ	τὸ	μέσον, ἀνισαζομένων τῶν ἐλαττόνων ὑπὸ
[2, 13]	ἔχον τὴν χώραν πῦρ· ὥσπερ	τὸ	μέσον ἁπλῶς λεγόμενον, καὶ τὸ
[2, 14]	ἀξιοῦμεν ὁποσονοῦν μέγεθος φέρεσθαι πρὸς	τὸ	μέσον, βάρος ἔχον. Δῆλον γὰρ
[2, 13]	ποτ´ οἰσθήσεται; Πρὸς μὲν γὰρ	τὸ	μέσον βίᾳ, καὶ μένει βίᾳ·
[2, 14]	ἑτέρῳ, ἕως ἂν ἔλθῃ ἐπὶ	τὸ	μέσον. Δεῖ δὲ νοῆσαι τὸ
[2, 14]	ἐπ´ εὐθείας πάντα φέρεται πρὸς	τὸ	μέσον. Διόπερ οὐχ οἷόν τ´
[2, 14]	διῃρημένα τὰ μόρια συνήχθη πρὸς	τὸ	μέσον, εἴτ´ ἄλλως ἔχοντα, ποιήσει
[2, 14]	τὴν γῆν ἀναγκαῖον, εἴτε περὶ	τὸ	μέσον εἴτ´ ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 14]	διακρινόμενα ἐφέρετο ὁμοίως πάντοθεν πρὸς	τὸ	μέσον. Εἴτ´ οὖν ὁμοίως ἀπὸ
[2, 14]	φέρεσθαι τὸ βάρος ἔχον πρὸς	τὸ	μέσον. Ἐν δυνάμει οὖν ὄντος
[2, 14]	ἀπὸ τοῦ μέσου τῇ ἐπὶ	τὸ	μέσον ἐναντία. Εἰ τοίνυν ὁτιοῦν
[2, 13]	καὶ κούφων τὰ μὲν εἰς	τὸ	μέσον ἔρχεται, τὰ δ´ ἐπιπολάζει
[2, 14]	μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός, ᾗ	τὸ	μέσον ἔχει ἐν τῷ τοῦ
[2, 14]	εἴπερ, ἠρεμήσει γε καὶ μὴ	τὸ	μέσον ἔχουσα, ᾗ πέφυκε κινεῖσθαι
[2, 13]	σώματα τοιαῦτα ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι περὶ	τὸ	μέσον, ἡμῖν ἄδηλα διὰ τὴν
[2, 13]	κοινόν, τὸ δὲ φέρεσθαι πρὸς	τὸ	μέσον ἴδιον τῆς γῆς. (Ἄτοπον
[2, 4]	τις καὶ ἐκ τῶν περὶ	τὸ	μέσον ἱδρυμένων σωμάτων ταύτην τὴν
[2, 13]	πέφυκεν. Ἐκεῖνο μὲν γὰρ ἀρχὴ	τὸ	μέσον καὶ τίμιον, τὸ δὲ
[2, 14]	μορίων βάρος ἔχει μέχρι πρὸς	τὸ	μέσον, καὶ τὸ ἔλαττον ὑπὸ
[2, 14]	ἂν λάβῃ τῷ αὑτοῦ μέσῳ	τὸ	μέσον· μέχρι τούτου γὰρ ἔχει
[2, 13]	ἄνω φέρεται, τὸ δ´ ἐπὶ	τὸ	μέσον, μηδενὸς ἐμποδίζοντος. Ἀλλὰ μὴν
[2, 13]	ἄστρων οὖσαν, κύκλῳ φερομένην περὶ	τὸ	μέσον νύκτα τε καὶ ἡμέραν
[2, 13]	τὰ μόρια τῆς γῆς πρὸς	τὸ	μέσον· νῦν δὲ διὰ τίν´
[2, 13]	μέσου, ἀλλὰ καὶ φερομένη πρὸς	τὸ	μέσον. Ὅπου γὰρ ὁτιοῦν φέρεται
[2, 13]	φασιν αὐτήν, κινεῖσθαι κύκλῳ περὶ	τὸ	μέσον, οὐ μόνον δὲ ταύτην,
[2, 13]	μεταξύ, τὸ δ´ ἔσχατον καὶ	τὸ	μέσον πέρας· ὥστ´ ἐκ τούτων
[2, 13]	τὸ κέντρον, ἀλλ´ ἐκεῖνο ζητεῖν	τὸ	μέσον, ποῖόν τι καὶ ποῦ
[2, 14]	τις, ἐπεὶ ταὐτὸν ἀμφοτέρων ἐστὶ	τὸ	μέσον, πρὸς πότερον φέρεται τὰ
[2, 14]	ἔσχατον φέρεται τοῦ περιέχοντος τόπου	τὸ	μέσον. Συμβέβηκε δὲ ταὐτὸ μέσον
[2, 13]	ὅσοι τὸν οὐρανὸν γεννῶσιν, ἐπὶ	τὸ	μέσον συνελθεῖν φασίν· ὅτι δὲ
[2, 14]	μὴ πανταχόθεν ὁμοίως συνέθει πρὸς	τὸ	μέσον τὰ μόρια αὐτῆς. Τὸ
[2, 13]	τὰ μείζω καὶ βαρύτερα πρὸς	τὸ	μέσον τῆς δίνης. Διὸ δὴ
[2, 13]	ἀρχῇ· τὸ μὲν γὰρ ὁριζόμενον	τὸ	μέσον, τὸ δ´ ὁρίζον τὸ
[2, 14]	αὐτῆς ἡ κατὰ φύσιν ἐπὶ	τὸ	μέσον τοῦ παντός ἐστιν· διὰ
[2, 4]	Ὡσαύτως δὲ καὶ τὰ πρὸς	τὸ	μέσον τούτων· τὰ γὰρ ὑπὸ
[2, 14]	ὁμοίας γωνίας, ὥστε πρὸς ἓν	τὸ	μέσον φέρεται, καὶ τὸ τῆς
[2, 13]	γῆ μένει, καὶ συνῆλθεν ἐπὶ	τὸ	μέσον φερομένη διὰ τὴν δίνησιν·
[2, 3]	φύσιν κίνησις ἦν αὐτοῦ ἐπὶ	τὸ	μέσον· φύσει δὲ κύκλῳ κινεῖται·
[2, 14]	φύσει πέφυκε φέρεσθαι πάντοθεν πρὸς	τὸ	μέσον, ὥσπερ φαίνεται, καὶ τὸ
[2, 14]	παντὸς τοῦ ῥοπὴν ἔχοντος ἐπὶ	τὸ	μέσον. Ὥστε εἴτε ὅλη ποθὲν
[2, 4]	δ´ εἰ τῶν μὲν κινήσεων	τὸ	μέτρον ἡ τοῦ οὐρανοῦ φορὰ
[2, 13]	ἐπελθεῖν· τάχα γὰρ ἀλυποτέρας διανοίας	τὸ	μὴ θαυμάζειν πῶς ποτε μικρὸν
[2, 6]	πλάσματι ὅμοιον. Ἔτι δὲ καὶ	τὸ	μὴ λανθάνειν ἐπὶ τούτων εὐλογώτερον·
[2, 9]	ἄστρων. Ἐπεὶ δ´ ἄλογον δοκεῖ	τὸ	μὴ συνακούειν ἡμᾶς τῆς φωνῆς
[2, 13]	τὴν δίνην. Ἄτοπον δὲ καὶ	τὸ	μὴ συννοεῖν ὅτι πρότερον μὲν
[2, 4]	κενὸν εἶναι τῆς φορᾶς, διὰ	τὸ	μὴ τὴν αὐτὴν χώραν κατέχειν
[2, 6]	ὡρισμένος ὁ ἐλάχιστος χρόνος κατὰ	τὸ	μὴ ὑπερβάλλειν, οὕτως οὐδὲ κινηθῆναι
[2, 9]	σώματα βίαιον οὐδὲν πάθος, διὰ	τὸ	μὴ ψοφεῖν. Ἅμα δ´ ἐστὶ
[2, 1]	πρὸς δὲ τούτοις ἄπονος διὰ	τὸ	μηδεμιᾶς προσδεῖσθαι βιαίας ἀνάγκης, ἣ
[2, 11]	δὲ κινητικὸν ἡ σφαῖρα διὰ	τὸ	μηδὲν ἔχειν ὄργανον πρὸς τὴν
[2, 3]	ὅτι ἀνάγκη γένεσιν εἶναι διὰ	τὸ	μηδὲν οἷόν τ´ αὐτῶν εἶναι
[2, 9]	ἐγχειροῦσι τὴν αἰτίαν, ἀλλὰ καὶ	τὸ	μηδὲν πάσχειν χωρὶς αἰσθήσεως. Οἱ
[2, 9]	τὸν τρόπον. Οὐ γὰρ μόνον	τὸ	μηθὲν ἀκούειν ἄτοπον, περὶ οὗ
[2, 8]	αὑτῶν. Πρὸς δὲ τούτοις ἄλογον	τὸ	μηθὲν ὄργανον αὐτοῖς ἀποδοῦναι τὴν
[2, 8]	δὲ τοὺς μένοντας κραδαίνεται διὰ	τὸ	μῆκος, ἀποτεινομένη πόρρω λίαν. Ὁ
[2, 2]	τοῖς φυτοῖς. Ἔτι δ´ ὡς	τὸ	μῆκος τοῦ πλάτους πρότερον, εἰ
[2, 14]	ἔτι ἀδυνατώτερον· εἰς ὃ γὰρ	τὸ	μόριον πέφυκε φέρεσθαι, καὶ τὸ
[2, 12]	οὐδὲν ἄλογον ἂν δόξειεν εἶναι	τὸ	νῦν ἀπορούμενον. Ἀλλ´ ἡμεῖς ὡς
[2, 1]	μὲν τοιούτων λόγων ἅλις ἔστω	τὸ	νῦν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β' Ἐπειδὴ δέ
[2, 2]	εἰ τὸ μὲν ἄνω ἐστὶ	τὸ	ὅθεν ἡ κίνησις, τὸ δὲ
[2, 14]	τὸ μόριον πέφυκε φέρεσθαι, καὶ	τὸ	ὅλον ἐνταῦθα πέφυκεν· ὥστ´ εἴπερ
[2, 4]	μὴ τὴν αὐτὴν χώραν κατέχειν	τὸ	ὅλον. Ἔτι δ´ εἰ τῶν
[2, 8]	καὶ ὅτι δέδεικται συνεχὲς ὂν	τὸ	ὅλον. Ἔτι δ´ ἐπεὶ σφαιροειδῆ
[2, 4]	τις εἰς τὰ μέρη διέλοι	τὸ	ὅλον, τοῦτον διαιρεῖται τὸν τρόπον,
[2, 13]	κατὰ φύσιν. Οὐκ ἄρα διὰ	τὸ	ὁμοίως ἔχειν πρὸς τὰ ἔσχατα·
[2, 8]	διαφέρει κινεῖν τὴν ὄψιν ἢ	τὸ	ὁρώμενον. Ἀλλὰ μὴν ὅτι οὐδὲ
[2, 12]	δεῖ πράξεως· ἔστι γὰρ αὐτὸ	τὸ	οὗ ἕνεκα, ἡ δὲ πρᾶξις
[2, 4]	φαίνεται καὶ ὑπόκειται κύκλῳ περιφέρεσθαι	τὸ	πᾶν, δέδεικται δ´ ὅτι τῆς
[2, 9]	ἐν ἀέρος πλήθει κεχυμένῳ κατὰ	τὸ	πᾶν εἴτε πυρός, ὥσπερ πάντες
[2, 13]	οὐθὲν αὐτοὺς δεῖ θορυβεῖσθαι περὶ	τὸ	πᾶν, οὐδ´ εἰσάγειν φυλακὴν ἐπὶ
[2, 8]	φύσει τὸ ὡς ἔτυχεν, οὐδὲ	τὸ	πανταχοῦ καὶ πᾶσιν ὑπάρχον τὸ
[2, 2]	γὰρ εἰς τὸ πλάγιόν ἐστι	τὸ	παρὰ τὸ ἄνω καὶ τὸ
[2, 2]	ἄνω καὶ τὸ κάτω, ἀλλὰ	τὸ	παρὰ τοὺς πόλους, ὡς τούτου
[2, 6]	ἐν τοῖς πρώτοις μή ἐστι	τὸ	παρὰ φύσιν (ἁπλᾶ γὰρ καὶ
[2, 3]	παρὰ φύσιν ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ	τὸ	παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν,
[2, 3]	τίς ἐστιν ἐν τῇ γενέσει	τὸ	παρὰ φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν.
[2, 2]	ἄλλας ἰδέας. Διά τε δὴ	τὸ	παραλείπειν τὰς κυριωτέρας ἀρχὰς δίκαιον
[2, 5]	καὶ τὸ περὶ πάντων καὶ	τὸ	παριέναι μηθὲν τάχ´ ἂν δόξειεν
[2, 13]	περιέχον καὶ τὸ πέρας ἢ	τὸ	περαινόμενον· τὸ μὲν γὰρ ὕλη,
[2, 13]	Τιμιώτερον δὲ τὸ περιέχον καὶ	τὸ	πέρας ἢ τὸ περαινόμενον· τὸ
[2, 13]	τὸ μέσον, τὸ δ´ ὁρίζον	τὸ	πέρας. Τιμιώτερον δὲ τὸ περιέχον
[2, 5]	αὐτοῦ ἀρχήν. Ἴσως μὲν οὖν	τὸ	περὶ ἐνίων ἀποφαίνεσθαί τι πειρᾶσθαι
[2, 13]	τῶν ἐσχάτων. Θαυμαστὸν δὲ καὶ	τὸ	περὶ μὲν τῆς μονῆς ζητεῖν,
[2, 5]	ἐνίων ἀποφαίνεσθαί τι πειρᾶσθαι καὶ	τὸ	περὶ πάντων καὶ τὸ παριέναι
[2, 13]	ὁρίζον τὸ πέρας. Τιμιώτερον δὲ	τὸ	περιέχον καὶ τὸ πέρας ἢ
[2, 13]	τὴν τοῦ μέσου χώραν ἀποδιδόναι,	τὸ	πιστὸν οὐκ ἐκ τῶν φαινομένων
[2, 2]	μήκους ὄντος· τὸ γὰρ εἰς	τὸ	πλάγιόν ἐστι τὸ παρὰ τὸ
[2, 13]	δὲ καὶ Ἀναξαγόρας καὶ Δημόκριτος	τὸ	πλάτος αἴτιον εἶναί φασι τοῦ
[2, 13]	ἠρεμοῖ. Καίτοι τῆς μονῆς οὐ	τὸ	πλάτος αἴτιον ἐξ ὧν λέγουσιν,
[2, 13]	μὲν τοῦτον τὸν τρόπον, ὅτι	τὸ	πλάτος καὶ τὸ μέγεθος αὐτῆς
[2, 13]	καὶ μένειν οὐκ ἐθέλει, καὶ	τὸ	πλεῖον ἀεὶ θᾶττον, πᾶσαν δὲ
[2, 14]	τὸ ἔσχατον, ἀλλὰ δεῖ κρατεῖν	τὸ	πλέον ἕως ἂν λάβῃ τῷ
[2, 9]	καὶ σελήνης, ἔτι τε τοσούτων	τὸ	πλῆθος ἄστρων καὶ τὸ μέγεθος
[2, 13]	πάροδον ὁ ἀὴρ μένει διὰ	τὸ	πλῆθος· πολὺς δ´ ἐστὶ διὰ
[2, 12]	πρώτου σώματος μίαν κινουμένου φορὰν	τὸ	πλησιαίτατον ἐλαχίστας κινεῖσθαι κινήσεις, οἷον
[2, 9]	οἷόν τε ψοφεῖν, οὐδ´ αὐτὸ	τὸ	πλοῖον, εἰ φέροιτο ἐν ποταμῷ.
[2, 9]	τηλικαύτης νεώς, ἢ πάλιν αὐτὸ	τὸ	πλοῖον κινούμενον. Τὸ δ´ ἐν
[2, 13]	Θαλῆν τὸν Μιλήσιον, ὡς διὰ	τὸ	πλωτὴν εἶναι μένουσαν ὥσπερ ξύλον
[2, 4]	δὲ καθόλου περὶ τῶν σχημάτων,	τὸ	ποῖόν ἐστι πρῶτον, καὶ ἐν
[2, 12]	δὲ τὸ κατορθοῦν χαλεπὸν ἢ	τὸ	πολλὰ ἢ τὸ πολλάκις, οἷον
[2, 12]	χαλεπὸν ἢ τὸ πολλὰ ἢ	τὸ	πολλάκις, οἷον μυρίους ἀστραγάλους Χίους
[2, 13]	ἡμῖν τοῦτο σύνηθες, μὴ πρὸς	τὸ	πρᾶγμα ποιεῖσθαι τὴν ζήτησιν ἀλλὰ
[2, 14]	αὐτῆς. Τὸ γὰρ πλεῖον ἀεὶ	τὸ	πρὸ αὑτοῦ ἔλαττον προωθεῖν ἀναγκαῖον
[2, 8]	τόπον) πρὸς δὲ τὴν εἰς	τὸ	πρόσθεν ἀχρηστότατον· ἥκιστα γὰρ ὅμοιον
[2, 5]	αὐτὸν τρόπον καὶ ἡ εἰς	τὸ	πρόσθεν τῆς εἰς τοὔπισθεν, ἔχει,
[2, 2]	ἄνω καὶ τὸ κάτω, καὶ	τὸ	πρόσθιον καὶ τὸ ἀντικείμενον, καὶ
[2, 5]	ἡ ῥηθεῖσα ἀπορία ὅτι ἔχει)	τὸ	πρότερον καὶ ὕστερον· αὕτη γὰρ
[2, 2]	κατὰ γένεσιν, ἐπειδὴ πολλαχῶς λέγεται	τὸ	πρότερον. Πρὸς δὲ τούτοις, εἰ
[2, 14]	ἔχειν ὅνπερ κἂν εἰ γιγνομένη	τὸ	πρῶτον ἐγένετο. Κατὰ τοῦτόν τε
[2, 2]	προσάπτειν τι τῶν τοιούτων, καὶ	τὸ	πρῶτον, καθάπερ εἴπομεν, ἐν τοῖς
[2, 2]	ἀλλ´ οὐ πανταχόθεν ὁμοίως, οἷον	τὸ	πῦρ ἄνω μόνον καὶ ἡ
[2, 13]	πρὸς ἡμᾶς. (Ἔτι δὲ καὶ	τὸ	πῦρ ἄνω φέρεται διὰ τίν´
[2, 14]	τὸ μέσον, ὥσπερ φαίνεται, καὶ	τὸ	πῦρ ἀπὸ τοῦ μέσου πάλιν
[2, 14]	καὶ γὰρ τὰ κοῦφα καὶ	τὸ	πῦρ εἰς τοὐναντίον φερόμενα τοῖς
[2, 13]	σφαίρας κεῖσθαι αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον	τὸ	πῦρ. (Ἔτι δ´ οἵ γε
[2, 13]	τοῦ μέσου, μένειν, ὥστε καὶ	τὸ	πῦρ ἠρεμήσει· τὸ γὰρ εἰρημένον
[2, 14]	διὰ μικρότητα ἢ μέγεθος εἴρηται	τὸ	συμβαῖνον, ἀλλὰ κατὰ παντὸς τοῦ
[2, 12]	γὰρ οὐθὲν δόξει παράλογον εἶναι	τὸ	συμβαῖνον. Ἔοικε γὰρ τῷ μὲν
[2, 14]	ἐστιν, ὡς τῶν ἐσχάτων διὰ	τὸ	συνάπτειν ἀλλήλοις τοῦτο πεπονθότων. Καὶ
[2, 4]	τὴν κύκλῳ περιφερόμενον φοράν. Καὶ	τὸ	συνεχὲς ἄρα ἐκείνῳ· τὸ γὰρ
[2, 2]	Οὐ δεῖ γὰρ ἀπορεῖν διὰ	τὸ	σφαιροειδὲς εἶναι τὸ σχῆμα τοῦ
[2, 4]	σφαιροειδεῖ συνεχὲς ἢ κείμενον περὶ	τὸ	σφαιροειδὲς καὶ αὐτὸ τοιοῦτον ἀναγκαῖον
[2, 12]	τὴν οὐσίαν ἐστὶ καὶ κατὰ	τὸ	σχῆμα, περί τε τῆς φορᾶς
[2, 14]	μέσου τὸ ἔσχατον· τοῦτο δὲ	τὸ	σχῆμα σφαίρας ἐστίν. Οὐδὲν δὲ
[2, 14]	δὴ τὸν λόγον ἀναγκαῖον εἶναι	τὸ	σχῆμα σφαιροειδὲς αὐτῆς, καὶ ὅτι
[2, 14]	ἐκ τούτων δῆλον περιφερὲς ὂν	τὸ	σχῆμα τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ
[2, 13]	μὲν οὖν εἰ μὴ πλατὺ	τὸ	σχῆμα τῆς γῆς ἐστι, διὰ
[2, 2]	ἀπορεῖν διὰ τὸ σφαιροειδὲς εἶναι	τὸ	σχῆμα τοῦ παντός, ὅπως ἔσται
[2, 13]	φασὶ διὰ τὴν ἠρεμίαν ἀναγκαῖον	τὸ	σχῆμα τοῦτ´ ἔχειν αὐτήν. Καὶ
[2, 13]	σφαιροειδής, τοῖς δὲ πλατεῖα καὶ	τὸ	σχῆμα τυμπανοειδής· (ποιοῦνται δὲ τεκμήριον
[2, 3]	Διὰ τί οὖν οὐχ ὅλον	τὸ	σῶμα τοῦ οὐρανοῦ τοιοῦτον; ὅτι
[2, 8]	μὲν οὖν ἀμφότερα κινήσεται, ἄλογον	τὸ	ταὐτὰ τάχη τῶν ἄστρων εἶναι
[2, 13]	τοιοῦτον, (ὃ) Διὸς φυλακὴν ὀνομάζουσι	τὸ	ταύτην ἔχον τὴν χώραν πῦρ·
[2, 8]	θᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος κύκλου	τὸ	τάχος εὔλογον περὶ τὸ αὐτὸ
[2, 4]	περιέχουσα τὸν κύκλον· ὥστ´ εἰ	τὸ	τέλειον πρότερον τοῦ ἀτελοῦς, καὶ
[2, 13]	τοῦ ἐσχάτου, λέγω δ´ οἷον	τὸ	τέταρτον μέρος πρὸς τὸ τέταρτον
[2, 13]	οἷον τὸ τέταρτον μέρος πρὸς	τὸ	τέταρτον μέρος τοῦ περιέχοντος· οὐθὲν
[2, 4]	ἐσχάτῃ περιφορᾷ, σφαιροειδὲς ἂν εἴη	τὸ	τὴν κύκλῳ περιφερόμενον φοράν. Καὶ
[2, 14]	παντός· φέρεται γὰρ καὶ ἐπὶ	τὸ	τῆς γῆς μέσον, ἀλλὰ κατὰ
[2, 14]	Ὅτι δὲ φέρεται καὶ πρὸς	τὸ	τῆς γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι
[2, 14]	ἓν τὸ μέσον φέρεται, καὶ	τὸ	τῆς γῆς. Φανερὸν τοίνυν ὅτι
[2, 14]	αὐτὸ μέσον τοῦ ὅλου καὶ	τὸ	τῆς γῆς· ὥστε ἢ οὐ
[2, 13]	ἡλίου πρὸς τὴν γῆν καὶ	τὸ	τῆς περιφερείας μέγεθος, ὡς ἐν
[2, 2]	τὰς τῶν ζῴων κινήσεις διὰ	τὸ	τῆς φύσεως οἰκεῖα τῆς ἐκείνων
[2, 5]	καὶ ἄπαυστον, καὶ ταύτην ἐπὶ	τὸ	τιμιώτερον. Περὶ δὲ τῆς κινήσεως
[2, 1]	πεφυκότα αὐτὸν ἄλλως· πᾶν γὰρ	τὸ	τοιοῦτον ἐπίπονον, ὅσῳπερ ἂν ἀϊδιώτερον
[2, 8]	περιφέρειαν. Οὐκ ἔστι δ´ εὔλογον	τὸ	τὸν αὐτὸν λόγον ἔχειν τὰ
[2, 8]	εὔλογον· εἴτε γὰρ ἐξ ἀνάγκης	τὸ	τὸν μείζω κύκλον φερόμενον θᾶττον
[2, 4]	τὸ κοιλότερον· κοιλότερον δέ ἐστι	τὸ	τοῦ κέντρου ἐγγύτερον. Ἤχθωσαν οὖν
[2, 13]	τὸ μέσον ἁπλῶς λεγόμενον, καὶ	τὸ	τοῦ μεγέθους μέσον καὶ τοῦ
[2, 8]	ὑπὸ τῶν ἐκ τοῦ κέντρου	τὸ	τοῦ μείζονος κύκλου τμῆμα, ὥστ´
[2, 14]	τῆς γῆς. Ἀνάγκη δὴ πρὸς	τὸ	τοῦ παντός· καὶ γὰρ τὰ
[2, 12]	καὶ οὗ ἕνεκα ᾖ καὶ	τὸ	τούτου ἕνεκα) Τῶν δ´ ἄλλων
[2, 4]	Ἐὰν δὲ τὸ ἓν κατὰ	τὸ	τρίγωνον, ὁ κύκλος οὐκέτι ἔσται
[2, 13]	οὐ φαίνεται τοῦτο γιγνόμενον, ἀλλὰ	τὸ	τυχὸν μόριον φέρεται εἰς βυθόν,
[2, 14]	ἀλλὰ καὶ μὴ μέγαν πρὸς	τὸ	τῶν ἄλλων ἄστρων μέγεθος.
[2, 12]	κινήσεις· ἕτερον δ´ ἀδυνατεῖ πρὸς	τὸ	ὑγιᾶναι ἐλθεῖν, ἀλλὰ πρὸς τὸ
[2, 4]	λαμβάνουσιν ὅτι πέφυκεν ἀεὶ συρρεῖν	τὸ	ὕδωρ εἰς τὸ κοιλότερον· κοιλότερον
[2, 4]	ἄρα ὁ τόπος. Ὥστε περιρρεύσεται	τὸ	ὕδωρ, ἕως ἂν ἰσασθῇ. Ἴση
[2, 13]	ὀχοῦντος τὴν γῆν· οὐδὲ γὰρ	τὸ	ὕδωρ πέφυκε μένειν μετέωρον, ἀλλ´
[2, 4]	γῆν, ὁ δ´ ἀὴρ περὶ	τὸ	ὕδωρ, τὸ δὲ πῦρ περὶ
[2, 4]	ταῖς ἐκ τοῦ κέντρου εἶναι	τὸ	ὕδωρ· τότε γὰρ ἠρεμήσει. Ἡ
[2, 13]	πλῆθος· πολὺς δ´ ἐστὶ διὰ	τὸ	ὑπὸ μεγέθους πολλοῦ ἐναπολαμβάνεσθαι τοῦ
[2, 12]	ἂν ὁστισοῦν ἀπορήσειε, πειρατέον λέγειν	τὸ	φαινόμενον, αἰδοῦς ἀξίαν εἶναι νομίζοντας
[2, 5]	δεῖ τοῖς εὑρίσκουσι, νῦν δὲ	τὸ	φαινόμενον ῥητέον. Εἰ γὰρ ἡ
[2, 9]	δ´ ἐκ τούτων ὅτι καὶ	τὸ	φάναι γίνεσθαι φερομένων ἁρμονίαν, ὡς
[2, 12]	μέλαν αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ κατὰ	τὸ	φανὸν καὶ λαμπρόν. Ὁμοίως δὲ
[2, 9]	καὶ τοῦ ψόφου διιόντος πρὸς	τὸ	φερόμενον μέγεθος, πολλαπλάσιον μέγεθος ἀναγκαῖον
[2, 12]	ἢ θράσους, εἴ τις διὰ	τὸ	φιλοσοφίας διψῆν καὶ μικρὰς εὐπορίας
[2, 14]	ἄλληλα· τοῦτο δὲ πέφυκε πρὸς	τὸ	φύσει σφαιροειδές. Ἢ οὖν ἐστι
[2, 14]	καὶ φάναι τοῦτο συμβαίνειν διὰ	τὸ	φύσιν ἔχειν φέρεσθαι τὸ βάρος
[2, 7]	δὲ θερμότης ἀπ´ αὐτῶν καὶ	τὸ	φῶς γίνεται παρεκτριβομένου τοῦ ἀέρος
[2, 8]	οὐκ ἔστιν ἐν τοῖς φύσει	τὸ	ὡς ἔτυχεν, οὐδὲ τὸ πανταχοῦ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009