Livre, chapitre
[2, 14]	μέσον. Διόπερ οὐχ οἷόν τ´	ἀΐδιον	εἶναι, βίαιόν γ´ οὖσαν καὶ
[2, 1]	Ἰξίονός τινος μοῖραν κατέχειν αὐτὴν	ἀΐδιον	καὶ ἄτρυτον. Εἰ δή, καθάπερ
[2, 3]	οὐκ εὔλογον εἶναί τι κινητὸν	ἀΐδιον,	οὗ μὴ ἐνδέχεται εἶναι κατὰ
[2, 1]	ὑπὸ ψυχῆς εὔλογον ἀναγκαζούσης μένειν	ἀΐδιον·	οὐδὲ γὰρ τῆς ψυχῆς οἷόν
[2, 3]	μηδὲν οἷόν τ´ αὐτῶν εἶναι	ἀΐδιον·	πάσχει γὰρ καὶ ποιεῖ τἀναντία
[2, 3]	εἶναι κατὰ φύσιν τὴν κίνησιν	ἀΐδιον·	(τούτων δ´ ἔστι κίνησις. Ὅτι
[2, 3]	ὥστ´ ἀνάγκη τῷ θεῷ κίνησιν	ἀΐδιον	ὑπάρχειν. Ἐπεὶ δ´ ὁ οὐρανὸς
[2, 3]	κίνησις· οὐθὲν γὰρ παρὰ φύσιν	ἀΐδιον.	Ὕστερον δὲ τὸ παρὰ φύσιν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009