Livre, chapitre |
[2, 1] |
τοῦτο
ῥοπὴν
(εἰς
πίστιν
περὶ
|
τῆς |
ἀθανασίας
αὐτοῦ
καὶ
τῆς
ἀϊδιότητος. |
[2, 1] |
περὶ
τῆς
ἀθανασίας
αὐτοῦ
καὶ
|
τῆς |
ἀϊδιότητος.
Διόπερ
καλῶς
ἔχει
συμπείθειν |
[2, 1] |
φορᾶς,
οὐ
μόνον
αὐτοῦ
περὶ
|
τῆς |
ἀϊδιότητος
οὕτως
ὑπολαβεῖν
ἐμμελέστερον,
ἀλλὰ |
[2, 10] |
εὔλογον
ἤδη
τὸ
μὲν
ἐγγυτάτω
|
τῆς |
ἁπλῆς
καὶ
πρώτης
περιφορᾶς
ἐν |
[2, 13] |
μὴ
μᾶλλον
ἀτόπους
εἶναι
δοκεῖν
|
τῆς |
ἀπορίας,
θαυμάσειεν
ἄν
τις.
Οἱ |
[2, 12] |
δ´
ἀφικνεῖται
κινήσεων.
Περὶ
δὲ
|
τῆς |
ἀπορίας
ὅτι
κατὰ
μὲν
τὴν |
[2, 13] |
οὐ
μέχρι
περ
οὗ
δυνατὸν
|
τῆς |
ἀπορίας.
Πᾶσι
γὰρ
ἡμῖν
τοῦτο |
[2, 10] |
δὲ
μεταξὺ
κατὰ
λόγον
ἤδη
|
τῆς |
ἀποστάσεως,
ὥσπερ
καὶ
δεικνύουσιν
οἱ |
[2, 1] |
ἂν
ἀϊδιώτερον
ᾖ,
καὶ
διαθέσεως
|
τῆς |
ἀρίστης
ἄμοιρον.
Διόπερ
οὔτε
κατὰ |
[2, 12] |
γὰρ
δεῖ
τῆς
ζωῆς
καὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
ἑκάστης
πολλὴν
ὑπεροχὴν
εἶναι |
[2, 2] |
αὐτὸν
δὲ
τρόπον
καὶ
περὶ
|
τῆς |
ἀρχῆς
τοῦ
κινεῖσθαι·
καὶ
γὰρ |
[2, 1] |
δ´
ἄλλων
τῶν
μὲν
αἰτία
|
τῆς |
ἀρχῆς,
τῶν
δὲ
δεχομένη
τὴν |
[2, 9] |
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
ἀμήχανον
εἶναι
|
τῆς |
βίας.
Ἀλλ´
εὐλόγως
οὔτ´
ἀκούομεν |
[2, 9] |
σωμάτων
τοὺς
ὄγκους,
οἷον
ὁ
|
τῆς |
βροντῆς
διίστησι
λίθους
καὶ
(τὰ |
[2, 13] |
μὴ
κυκλοτερῆ
τὸν
ὄγκον
εἶναι
|
τῆς |
γῆς·
ἀλλ´
ἔτι
προστιθέασι,
καὶ |
[2, 14] |
σφαιροειδῆ
τὸν
ὄγκον
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τῆς |
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ
μὴ
μέγαν |
[2, 14] |
δῆλον
περιφερὲς
ὂν
τὸ
σχῆμα
|
τῆς |
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ
σφαίρας
οὐ |
[2, 13] |
γὰρ
εἰρημένον
οὐκ
ἴδιόν
ἐστι
|
τῆς |
γῆς.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐκ
ἀναγκαῖον. |
[2, 14] |
τὴν
τῆς
γῆς
ἐπιπρόσθησιν,
ἡ
|
τῆς |
γῆς
ἂν
εἴη
περιφέρεια
τοῦ |
[2, 13] |
πῶς
ποτε
μικρὸν
μὲν
μόριον
|
τῆς |
γῆς,
ἂν
μετεωρισθὲν
ἀφεθῇ,
φέρεται |
[2, 14] |
παντός
ἐστι
μέσον,
ἢ
διότι
|
τῆς |
γῆς.
Ἀνάγκη
δὴ
πρὸς
τὸ |
[2, 13] |
φέρεσθαι
πρὸς
τὸ
μέσον
ἴδιον
|
τῆς |
γῆς.
(Ἄτοπον
δὲ
καὶ
τοῦτο |
[2, 13] |
ἡμῖν
ἄδηλα
διὰ
τὴν
ἐπιπρόσθησιν
|
τῆς |
γῆς.
Διὸ
καὶ
τὰς
τῆς |
[2, 13] |
διὰ
ταῦτα
ἄπειρον
τὸ
κάτω
|
τῆς |
γῆς
εἶναί
φασιν,
ἐπ´
ἄπειρον |
[2, 13] |
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ'
Λοιπὸν
δὲ
περὶ
|
τῆς |
γῆς
εἰπεῖν,
οὗ
τε
τυγχάνει |
[2, 14] |
ὥστ´
ἐπείπερ
ἐκλείπει
διὰ
τὴν
|
τῆς |
γῆς
ἐπιπρόσθησιν,
ἡ
τῆς
γῆς |
[2, 13] |
εἰ
μὴ
πλατὺ
τὸ
σχῆμα
|
τῆς |
γῆς
ἐστι,
διὰ
τοῦτο
μὲν |
[2, 14] |
κίνησιν·
οὐ
γὰρ
αὐτῆς
γε
|
τῆς |
γῆς
ἐστιν·
καὶ
γὰρ
ἂν |
[2, 14] |
Συμβέβηκε
δὲ
ταὐτὸ
μέσον
εἶναι
|
τῆς |
γῆς
καὶ
τοῦ
παντός·
φέρεται |
[2, 13] |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ὄντα
περὶ
|
τῆς |
γῆς
καὶ
τοῦ
ὕδατος
τοῦ |
[2, 14] |
βάρος
ἔχοντα
καὶ
τὰ
μόρια
|
τῆς |
γῆς
κατὰ
φύσιν·
πότερον
ὅτι |
[2, 14] |
φέρεται
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
τὸ
|
τῆς |
γῆς
μέσον,
ἀλλὰ
κατὰ
συμβεβηκός, |
[2, 14] |
δὲ
φέρεται
καὶ
πρὸς
τὸ
|
τῆς |
γῆς
μέσον,
σημεῖον
ὅτι
τὰ |
[2, 8] |
τοίνυν
ἠρεμεῖν
ἀδύνατον
ἠρεμούσης
γε
|
τῆς |
γῆς·
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐγίγνετο |
[2, 14] |
τοῦ
τυχόντος
ἢ
ἐπὶ
ὅλης
|
τῆς |
γῆς·
οὐ
γὰρ
διὰ
μικρότητα |
[2, 13] |
ὁμοιότητος
λόγον,
εἰ
μὴ
φύσει
|
τῆς |
γῆς
οὗτος
ὁ
τόπος
ἦν. |
[2, 14] |
ὡς
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
κειμένης
|
τῆς |
γῆς.
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ |
[2, 14] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
καὶ
σφαιροειδοῦς
|
τῆς |
γῆς
πολλαπλάσιον
βάρος
ἐπιγένοιτο
πρὸς |
[2, 13] |
τὴν
δίνησιν
ἐφέρετο
τὰ
μόρια
|
τῆς |
γῆς
πρὸς
τὸ
μέσον·
νῦν |
[2, 13] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
τόπου
|
τῆς |
γῆς
ταύτην
ἔχουσί
τινες
τὴν |
[2, 14] |
τὸ
μέσον
φέρεται,
καὶ
τὸ
|
τῆς |
γῆς.
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
ἀνάγκη |
[2, 13] |
καὶ
θᾶττον
φερομένην
ἢ
τὴν
|
τῆς |
γῆς
φορὰν
κωλύειν,
καθάπερ
τὸ |
[2, 13] |
τὴν
ἀπόκρυψιν
φαίνεται
ποιούμενος
ὑπὸ
|
τῆς |
γῆς,
ὡς
δέον,
εἴπερ
ἦν |
[2, 14] |
μέσον
τοῦ
ὅλου
καὶ
τὸ
|
τῆς |
γῆς·
ὥστε
ἢ
οὐ
μενεῖ |
[2, 13] |
ὑπὸ
μεγέθους
πολλοῦ
ἐναπολαμβάνεσθαι
τοῦ
|
τῆς |
γῆς.
Ὥστε
τοῦτο
μὲν
ὑπάρξει, |
[2, 8] |
μὲν
γὰρ
κυλιόμενον
στρέφεσθαι
ἀνάγκη,
|
τῆς |
δὲ
σελήνης
ἀεὶ
δῆλόν
ἐστι |
[2, 13] |
ποιεῖν
ἐπίδηλον
τὴν
ἡμίσειαν
ἀπεχόντων
|
τῆς |
διαμέτρου.
Ἔνιοι
δὲ
καὶ
κειμένην |
[2, 13] |
καὶ
βαρύτερα
πρὸς
τὸ
μέσον
|
τῆς |
δίνης.
Διὸ
δὴ
τὴν
γῆν |
[2, 13] |
τὴν
αὐτὴν
αἰτίαν.
Καίτοι
μήτε
|
τῆς |
δίνης
κωλυούσης
μήτε
τοῦ
πλάτους, |
[2, 1] |
λαμβάνειν
τὴν
πίστιν,
καὶ
διὰ
|
τῆς |
δόξης
τῆς
παρὰ
τῶν
ἄλλως |
[2, 5] |
καὶ
ἡ
εἰς
τὸ
πρόσθεν
|
τῆς |
εἰς
τοὔπισθεν,
ἔχει,
εἴπερ
καὶ |
[2, 2] |
διὰ
τὸ
τῆς
φύσεως
οἰκεῖα
|
τῆς |
ἐκείνων
εἶναι·
φανερῶς
γὰρ
ἔν |
[2, 7] |
γίνεται
παρεκτριβομένου
τοῦ
ἀέρος
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐκείνων
φορᾶς.
Πέφυκε
γὰρ
ἡ |
[2, 12] |
αἱ
πρὸ
τῆς
τελευταίας
καὶ
|
τῆς |
ἓν
ἄστρον
ἐχούσης·
ἐν
πολλαῖς |
[2, 4] |
κάτω
τῆς
τῶν
πλανήτων
ἅπτεται
|
τῆς |
ἐπάνω
σφαίρας.
Ὥστε
σφαιροειδὴς
ἂν |
[2, 4] |
τὸ
πᾶν,
δέδεικται
δ´
ὅτι
|
τῆς |
ἐσχάτης
περιφορᾶς
οὔτε
κενόν
ἐστιν |
[2, 5] |
ἔστι
δὲ
καθάπερ
τῶν
ἐπὶ
|
τῆς |
εὐθείας
φορῶν
ἡ
πρὸς
τὸν |
[2, 12] |
τοῦθ´
ὑπάρχειν·
νοῆσαι
γὰρ
δεῖ
|
τῆς |
ζωῆς
καὶ
τῆς
ἀρχῆς
ἑκάστης |
[2, 8] |
αὑτὸν
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ἀπόστασιν
|
τῆς |
ἡμετέρας
ὄψεως·
ἡ
γὰρ
ὄψις |
[2, 12] |
ἀλλὰ
μέχρι
ὅτου
δύναται
τυχεῖν
|
τῆς |
θειοτάτης
ἀρχῆς.
Ὁ
δὲ
πρῶτος |
[2, 13] |
σχήματος
αὐτῆς.
Περὶ
μὲν
οὖν
|
τῆς |
θέσεως
οὐ
τὴν
αὐτὴν
ἅπαντες |
[2, 13] |
ὁ
περὶ
τῆς
τριχὸς
λόγος
|
τῆς |
ἰσχυρῶς
μὲν
ὁμοίως
δὲ
πάντῃ |
[2, 2] |
ἑκάστου
λέγομεν,
ὅθεν
ἡ
ἀρχὴ
|
τῆς |
κατὰ
τόπον
κινήσεως·
τοῦ
δ´ |
[2, 14] |
Πλὴν
ἐκεῖνοι
μὲν
βίαν
αἰτιῶνται
|
τῆς |
κάτω
φορᾶς·
βέλτιον
δὲ
τιθέναι |
[2, 5] |
ἐπὶ
τὸ
τιμιώτερον.
Περὶ
δὲ
|
τῆς |
κινήσεως
αὐτοῦ,
ὅτι
ὁμαλής
ἐστι |
[2, 2] |
ἀνάπαλιν
γὰρ
τούτοις
ἡ
ἀρχὴ
|
τῆς |
κινήσεώς
ἐστι
διὰ
τὸ
ἐναντίας |
[2, 6] |
κινεῖται,
ἀνάγκη
τὴν
ἀνωμαλίαν
γίγνεσθαι
|
τῆς |
κινήσεως
ἢ
διὰ
τὸ
κινοῦν |
[2, 13] |
Καὶ
γὰρ
δὴ
οἱ
περὶ
|
τῆς |
κινήσεως
καὶ
τῆς
μονῆς
εἰρημένοι |
[2, 13] |
πρὸς
τοὺς
οὕτω
λέγοντας
περὶ
|
τῆς |
κινήσεως
οὐ
περὶ
μορίων
ἐστὶν |
[2, 9] |
μὴ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ἐχούσης
|
τῆς |
κινήσεως
οὐθὲν
ἂν
ἦν
τῶν |
[2, 2] |
οὐθενὶ
ὁρῶμεν
ὅθεν
ἡ
ἀρχὴ
|
τῆς |
κινήσεως.
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὅλως |
[2, 2] |
ἀριστερῷ.
Συμβαίνει
δὲ
τοὐναντίον.
Ἀλλὰ
|
τῆς |
μὲν
δευτέρας
περιφορᾶς,
οἷον
τῆς |
[2, 14] |
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
τὸ
αἴτιον
|
τῆς |
μονῆς.
Εἰ
γὰρ
φύσει
πέφυκε |
[2, 13] |
οἱ
περὶ
τῆς
κινήσεως
καὶ
|
τῆς |
μονῆς
εἰρημένοι
τρόποι
πολλοὶ
τυγχάνουσιν. |
[2, 13] |
δὲ
καὶ
τὸ
περὶ
μὲν
|
τῆς |
μονῆς
ζητεῖν,
περὶ
δὲ
τῆς |
[2, 13] |
νείκους,
τίς
αἰτία
τῇ
γῇ
|
τῆς |
μονῆς
ἦν;
Οὐ
γὰρ
δὴ |
[2, 13] |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἠρεμοῖ.
Καίτοι
|
τῆς |
μονῆς
οὐ
τὸ
πλάτος
αἴτιον |
[2, 1] |
τὴν
δίνησιν
θάττονος
τυγχάνοντα
φορᾶς
|
τῆς |
οἰκείας
ῥοπῆς
ἔτι
σώζεσθαι
τοσοῦτον |
[2, 13] |
ἐκ
τοῦ
λόγου
τοῦ
περὶ
|
τῆς |
ὁμοιότητος)
ἀλλὰ
τὸ
ἀνάλογον
μόριον |
[2, 13] |
τοῦ
μέσου
διά
γε
τὸν
|
τῆς |
ὁμοιότητος
λόγον,
εἰ
μὴ
φύσει |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
ἀνάγκην
μένει
τὴν
|
τῆς |
ὁμοιότητος
(ὥσπερ
ὁ
περὶ
τῆς |
[2, 1] |
πίστιν,
καὶ
διὰ
τῆς
δόξης
|
τῆς |
παρὰ
τῶν
ἄλλως
λεγόντων
καὶ |
[2, 14] |
ὅσοι
τὸ
μέγεθος
ἀναλογίζεσθαι
πειρῶνται
|
τῆς |
περιφερείας,
εἰς
τετταράκοντα
λέγουσιν
εἶναι |
[2, 13] |
πρὸς
τὴν
γῆν
καὶ
τὸ
|
τῆς |
περιφερείας
μέγεθος,
ὡς
ἐν
τοῖς |
[2, 2] |
κινήσεως·
τοῦ
δ´
οὐρανοῦ
ἀρχὴ
|
τῆς |
περιφορᾶς,
ὅθεν
αἱ
ἀνατολαὶ
τῶν |
[2, 12] |
ἀρχῆς
ἑκάστης
πολλὴν
ὑπεροχὴν
εἶναι
|
τῆς |
πρώτης
πρὸς
τὰς
ἄλλας,
εἴη |
[2, 5] |
τοῦ
πρώτου
οὐρανοῦ
καὶ
περὶ
|
τῆς |
πρώτης
φορᾶς·
ἐν
γὰρ
τοῖς |
[2, 12] |
οὐκ
ἀεὶ
τὰ
πλεῖον
ἀπέχοντα
|
τῆς |
πρώτης
φορᾶς
κινεῖται
πλείους
κινήσεις, |
[2, 1] |
τὸν
εἰρημένον
ἔχειν
τρόπον
περὶ
|
τῆς |
πρώτης
φορᾶς,
οὐ
μόνον
αὐτοῦ |
[2, 14] |
κινούμενα
πλείους
μιᾶς
(φορὰς
ἔξω
|
τῆς |
πρώτης,
ὥστε
καὶ
τὴν
γῆν |
[2, 14] |
ὑπὸ
τῶν
μειζόνων
τῇ
προώσει
|
τῆς |
ῥοπῆς.
Εἴτ´
οὖν
ἐγένετο,
τοῦτον |
[2, 13] |
τῆς
γῆς.
Διὸ
καὶ
τὰς
|
τῆς |
σελήνης
ἐκλείψεις
πλείους
ἢ
τὰς |
[2, 14] |
αἴσθησιν·
οὔτε
γὰρ
ἂν
αἱ
|
τῆς |
σελήνης
ἐκλείψεις
τοιαύτας
ἂν
εἶχον |
[2, 3] |
αὐτὴ
ὕλη
τῶν
ἐναντίων,
καὶ
|
τῆς |
στερήσεως
πρότερον
ἡ
κατάφασις
(λέγω |
[2, 13] |
γὰρ
ὕλη,
τὸ
δ´
οὐσία
|
τῆς |
συστάσεώς
ἐστιν.
Περὶ
μὲν
οὖν |
[2, 13] |
οὐκ
οἴονται
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
|
τῆς |
σφαίρας
κεῖσθαι
αὐτήν,
ἀλλὰ
μᾶλλον |
[2, 12] |
περί
τε
τῆς
φορᾶς
καὶ
|
τῆς |
τάξεως
αὐτῶν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΓ'
Λοιπὸν |
[2, 10] |
εἴρηται.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ι'
Περὶ
δὲ
|
τῆς |
τάξεως
αὐτῶν,
ὃν
μὲν
τρόπον |
[2, 12] |
πολλὰ
σώματα
κινοῦσιν
αἱ
πρὸ
|
τῆς |
τελευταίας
καὶ
τῆς
ἓν
ἄστρον |
[2, 13] |
ἠρεμεῖν
ἀναγκαῖον)
ζητητέον
αὐτοῖς
περὶ
|
τῆς |
τοῦ
πυρὸς
μονῆς
ἐπὶ
τῶν |
[2, 13] |
τῆς
ὁμοιότητος
(ὥσπερ
ὁ
περὶ
|
τῆς |
τριχὸς
λόγος
τῆς
ἰσχυρῶς
μὲν |
[2, 14] |
σφαιροειδὴς
οὖσα.
Ἔτι
δὲ
διὰ
|
τῆς |
τῶν
ἄστρων
φαντασίας
οὐ
μόνον |
[2, 4] |
ἀνάγκη
εἶναι·
τὰ
δὲ
κάτω
|
τῆς |
τῶν
πλανήτων
ἅπτεται
τῆς
ἐπάνω |
[2, 2] |
τῆς
μὲν
δευτέρας
περιφορᾶς,
οἷον
|
τῆς |
τῶν
πλανήτων,
ἡμεῖς
μὲν
ἐν |
[2, 6] |
ἔσται
καὶ
ἀκμὴ
καὶ
ἄνεσις
|
τῆς |
φορᾶς·
ἅπασα
γὰρ
ἡ
ἀνώμαλος |
[2, 13] |
τῆς
μονῆς
ζητεῖν,
περὶ
δὲ
|
τῆς |
φορᾶς
αὐτῶν
μὴ
ζητεῖν,
διὰ |
[2, 4] |
τόπον
ἔξω
καὶ
κενὸν
εἶναι
|
τῆς |
φορᾶς,
διὰ
τὸ
μὴ
τὴν |
[2, 6] |
οὐκ
ἂν
εἴη
ἀεὶ
ἐπίτασις
|
τῆς |
φορᾶς
(εἰ
δὲ
μὴ
ἐπίτασις, |
[2, 12] |
κατὰ
τὸ
σχῆμα,
περί
τε
|
τῆς |
φορᾶς
καὶ
τῆς
τάξεως
αὐτῶν. |
[2, 6] |
εἰ
μή
ἐστιν
ἀκμὴ
αὐτοῦ
|
τῆς |
φορᾶς,
οὐδ´
ἂν
ἀνωμαλία
εἴη· |
[2, 13] |
τοῦ
πράγματος
ὂν
μέσον
καὶ
|
τῆς |
φύσεως.
Καίτοι
καθάπερ
ἐν
τοῖς |
[2, 2] |
τῶν
ζῴων
κινήσεις
διὰ
τὸ
|
τῆς |
φύσεως
οἰκεῖα
τῆς
ἐκείνων
εἶναι· |
[2, 9] |
ὥσπερ
τὸ
μέλλον
ἔσεσθαι
προνοούσης
|
τῆς |
φύσεως,
ὅτι
μὴ
τοῦτον
τὸν |
[2, 9] |
δοκεῖ
τὸ
μὴ
συνακούειν
ἡμᾶς
|
τῆς |
φωνῆς
ταύτης,
αἴτιον
τούτου
φασὶν |
[2, 1] |
ἀναγκαζούσης
μένειν
ἀΐδιον·
οὐδὲ
γὰρ
|
τῆς |
ψυχῆς
οἷόν
τ´
εἶναι
τὴν |