Alphabétiquement     [«   »]
τὴν 136
Τὴν 1
Τῆς 1
τῆς 115
τί 5
τι 19
τιθέμενα 1
Fréquences     [«    »]
89 ἐν
81 πρὸς
87 τὰ
115 τῆς
119 δ´
136 τὴν
147 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre II

τῆς


Livre, chapitre
[2, 1]   τοῦτο ῥοπὴν (εἰς πίστιν περὶ  τῆς   ἀθανασίας αὐτοῦ καὶ τῆς ἀϊδιότητος.
[2, 1]   περὶ τῆς ἀθανασίας αὐτοῦ καὶ  τῆς   ἀϊδιότητος. Διόπερ καλῶς ἔχει συμπείθειν
[2, 1]   φορᾶς, οὐ μόνον αὐτοῦ περὶ  τῆς   ἀϊδιότητος οὕτως ὑπολαβεῖν ἐμμελέστερον, ἀλλὰ
[2, 10]   εὔλογον ἤδη τὸ μὲν ἐγγυτάτω  τῆς   ἁπλῆς καὶ πρώτης περιφορᾶς ἐν
[2, 13]   μὴ μᾶλλον ἀτόπους εἶναι δοκεῖν  τῆς   ἀπορίας, θαυμάσειεν ἄν τις. Οἱ
[2, 12]   δ´ ἀφικνεῖται κινήσεων. Περὶ δὲ  τῆς   ἀπορίας ὅτι κατὰ μὲν τὴν
[2, 13]   οὐ μέχρι περ οὗ δυνατὸν  τῆς   ἀπορίας. Πᾶσι γὰρ ἡμῖν τοῦτο
[2, 10]   δὲ μεταξὺ κατὰ λόγον ἤδη  τῆς   ἀποστάσεως, ὥσπερ καὶ δεικνύουσιν οἱ
[2, 1]   ἂν ἀϊδιώτερον ᾖ, καὶ διαθέσεως  τῆς   ἀρίστης ἄμοιρον. Διόπερ οὔτε κατὰ
[2, 12]   γὰρ δεῖ τῆς ζωῆς καὶ  τῆς   ἀρχῆς ἑκάστης πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι
[2, 2]   αὐτὸν δὲ τρόπον καὶ περὶ  τῆς   ἀρχῆς τοῦ κινεῖσθαι· καὶ γὰρ
[2, 1]   δ´ ἄλλων τῶν μὲν αἰτία  τῆς   ἀρχῆς, τῶν δὲ δεχομένη τὴν
[2, 9]   καὶ τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον εἶναι  τῆς   βίας. Ἀλλ´ εὐλόγως οὔτ´ ἀκούομεν
[2, 9]   σωμάτων τοὺς ὄγκους, οἷον  τῆς   βροντῆς διίστησι λίθους καὶ (τὰ
[2, 13]   μὴ κυκλοτερῆ τὸν ὄγκον εἶναι  τῆς   γῆς· ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι, καὶ
[2, 14]   σφαιροειδῆ τὸν ὄγκον ἀναγκαῖον εἶναι  τῆς   γῆς, ἀλλὰ καὶ μὴ μέγαν
[2, 14]   δῆλον περιφερὲς ὂν τὸ σχῆμα  τῆς   γῆς, ἀλλὰ καὶ σφαίρας οὐ
[2, 13]   γὰρ εἰρημένον οὐκ ἴδιόν ἐστι  τῆς   γῆς. Ἀλλὰ μὴν οὐκ ἀναγκαῖον.
[2, 14]   τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν,  τῆς   γῆς ἂν εἴη περιφέρεια τοῦ
[2, 13]   πῶς ποτε μικρὸν μὲν μόριον  τῆς   γῆς, ἂν μετεωρισθὲν ἀφεθῇ, φέρεται
[2, 14]   παντός ἐστι μέσον, διότι  τῆς   γῆς. Ἀνάγκη δὴ πρὸς τὸ
[2, 13]   φέρεσθαι πρὸς τὸ μέσον ἴδιον  τῆς   γῆς. (Ἄτοπον δὲ καὶ τοῦτο
[2, 13]   ἡμῖν ἄδηλα διὰ τὴν ἐπιπρόσθησιν  τῆς   γῆς. Διὸ καὶ τὰς τῆς
[2, 13]   διὰ ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω  τῆς   γῆς εἶναί φασιν, ἐπ´ ἄπειρον
[2, 13]   ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' Λοιπὸν δὲ περὶ  τῆς   γῆς εἰπεῖν, οὗ τε τυγχάνει
[2, 14]   ὥστ´ ἐπείπερ ἐκλείπει διὰ τὴν  τῆς   γῆς ἐπιπρόσθησιν, τῆς γῆς
[2, 13]   εἰ μὴ πλατὺ τὸ σχῆμα  τῆς   γῆς ἐστι, διὰ τοῦτο μὲν
[2, 14]   κίνησιν· οὐ γὰρ αὐτῆς γε  τῆς   γῆς ἐστιν· καὶ γὰρ ἂν
[2, 14]   Συμβέβηκε δὲ ταὐτὸ μέσον εἶναι  τῆς   γῆς καὶ τοῦ παντός· φέρεται
[2, 13]   τὸν αὐτὸν λόγον ὄντα περὶ  τῆς   γῆς καὶ τοῦ ὕδατος τοῦ
[2, 14]   βάρος ἔχοντα καὶ τὰ μόρια  τῆς   γῆς κατὰ φύσιν· πότερον ὅτι
[2, 14]   φέρεται γὰρ καὶ ἐπὶ τὸ  τῆς   γῆς μέσον, ἀλλὰ κατὰ συμβεβηκός,
[2, 14]   δὲ φέρεται καὶ πρὸς τὸ  τῆς   γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι τὰ
[2, 8]   τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον ἠρεμούσης γε  τῆς   γῆς· οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο
[2, 14]   τοῦ τυχόντος ἐπὶ ὅλης  τῆς   γῆς· οὐ γὰρ διὰ μικρότητα
[2, 13]   ὁμοιότητος λόγον, εἰ μὴ φύσει  τῆς   γῆς οὗτος τόπος ἦν.
[2, 14]   ὡς ἐπὶ τοῦ μέσου κειμένης  τῆς   γῆς. Περὶ μὲν οὖν τοῦ
[2, 14]   ἐπὶ τοῦ μέσου καὶ σφαιροειδοῦς  τῆς   γῆς πολλαπλάσιον βάρος ἐπιγένοιτο πρὸς
[2, 13]   τὴν δίνησιν ἐφέρετο τὰ μόρια  τῆς   γῆς πρὸς τὸ μέσον· νῦν
[2, 13]   Περὶ μὲν οὖν τοῦ τόπου  τῆς   γῆς ταύτην ἔχουσί τινες τὴν
[2, 14]   τὸ μέσον φέρεται, καὶ τὸ  τῆς   γῆς. Φανερὸν τοίνυν ὅτι ἀνάγκη
[2, 13]   καὶ θᾶττον φερομένην τὴν  τῆς   γῆς φορὰν κωλύειν, καθάπερ τὸ
[2, 13]   τὴν ἀπόκρυψιν φαίνεται ποιούμενος ὑπὸ  τῆς   γῆς, ὡς δέον, εἴπερ ἦν
[2, 14]   μέσον τοῦ ὅλου καὶ τὸ  τῆς   γῆς· ὥστε οὐ μενεῖ
[2, 13]   ὑπὸ μεγέθους πολλοῦ ἐναπολαμβάνεσθαι τοῦ  τῆς   γῆς. Ὥστε τοῦτο μὲν ὑπάρξει,
[2, 8]   μὲν γὰρ κυλιόμενον στρέφεσθαι ἀνάγκη,  τῆς   δὲ σελήνης ἀεὶ δῆλόν ἐστι
[2, 13]   ποιεῖν ἐπίδηλον τὴν ἡμίσειαν ἀπεχόντων  τῆς   διαμέτρου. Ἔνιοι δὲ καὶ κειμένην
[2, 13]   καὶ βαρύτερα πρὸς τὸ μέσον  τῆς   δίνης. Διὸ δὴ τὴν γῆν
[2, 13]   τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Καίτοι μήτε  τῆς   δίνης κωλυούσης μήτε τοῦ πλάτους,
[2, 1]   λαμβάνειν τὴν πίστιν, καὶ διὰ  τῆς   δόξης τῆς παρὰ τῶν ἄλλως
[2, 5]   καὶ εἰς τὸ πρόσθεν  τῆς   εἰς τοὔπισθεν, ἔχει, εἴπερ καὶ
[2, 2]   διὰ τὸ τῆς φύσεως οἰκεῖα  τῆς   ἐκείνων εἶναι· φανερῶς γὰρ ἔν
[2, 7]   γίνεται παρεκτριβομένου τοῦ ἀέρος ὑπὸ  τῆς   ἐκείνων φορᾶς. Πέφυκε γὰρ
[2, 12]   αἱ πρὸ τῆς τελευταίας καὶ  τῆς   ἓν ἄστρον ἐχούσης· ἐν πολλαῖς
[2, 4]   κάτω τῆς τῶν πλανήτων ἅπτεται  τῆς   ἐπάνω σφαίρας. Ὥστε σφαιροειδὴς ἂν
[2, 4]   τὸ πᾶν, δέδεικται δ´ ὅτι  τῆς   ἐσχάτης περιφορᾶς οὔτε κενόν ἐστιν
[2, 5]   ἔστι δὲ καθάπερ τῶν ἐπὶ  τῆς   εὐθείας φορῶν πρὸς τὸν
[2, 12]   τοῦθ´ ὑπάρχειν· νοῆσαι γὰρ δεῖ  τῆς   ζωῆς καὶ τῆς ἀρχῆς ἑκάστης
[2, 8]   αὑτὸν ἀλλὰ διὰ τὴν ἀπόστασιν  τῆς   ἡμετέρας ὄψεως· γὰρ ὄψις
[2, 12]   ἀλλὰ μέχρι ὅτου δύναται τυχεῖν  τῆς   θειοτάτης ἀρχῆς. δὲ πρῶτος
[2, 13]   σχήματος αὐτῆς. Περὶ μὲν οὖν  τῆς   θέσεως οὐ τὴν αὐτὴν ἅπαντες
[2, 13]   περὶ τῆς τριχὸς λόγος  τῆς   ἰσχυρῶς μὲν ὁμοίως δὲ πάντῃ
[2, 2]   ἑκάστου λέγομεν, ὅθεν ἀρχὴ  τῆς   κατὰ τόπον κινήσεως· τοῦ δ´
[2, 14]   Πλὴν ἐκεῖνοι μὲν βίαν αἰτιῶνται  τῆς   κάτω φορᾶς· βέλτιον δὲ τιθέναι
[2, 5]   ἐπὶ τὸ τιμιώτερον. Περὶ δὲ  τῆς   κινήσεως αὐτοῦ, ὅτι ὁμαλής ἐστι
[2, 2]   ἀνάπαλιν γὰρ τούτοις ἀρχὴ  τῆς   κινήσεώς ἐστι διὰ τὸ ἐναντίας
[2, 6]   κινεῖται, ἀνάγκη τὴν ἀνωμαλίαν γίγνεσθαι  τῆς   κινήσεως διὰ τὸ κινοῦν
[2, 13]   Καὶ γὰρ δὴ οἱ περὶ  τῆς   κινήσεως καὶ τῆς μονῆς εἰρημένοι
[2, 13]   πρὸς τοὺς οὕτω λέγοντας περὶ  τῆς   κινήσεως οὐ περὶ μορίων ἐστὶν
[2, 9]   μὴ τοῦτον τὸν τρόπον ἐχούσης  τῆς   κινήσεως οὐθὲν ἂν ἦν τῶν
[2, 2]   οὐθενὶ ὁρῶμεν ὅθεν ἀρχὴ  τῆς   κινήσεως. Τὰ μὲν γὰρ ὅλως
[2, 2]   ἀριστερῷ. Συμβαίνει δὲ τοὐναντίον. Ἀλλὰ  τῆς   μὲν δευτέρας περιφορᾶς, οἷον τῆς
[2, 14]   ἐκ τῶν εἰρημένων τὸ αἴτιον  τῆς   μονῆς. Εἰ γὰρ φύσει πέφυκε
[2, 13]   οἱ περὶ τῆς κινήσεως καὶ  τῆς   μονῆς εἰρημένοι τρόποι πολλοὶ τυγχάνουσιν.
[2, 13]   δὲ καὶ τὸ περὶ μὲν  τῆς   μονῆς ζητεῖν, περὶ δὲ τῆς
[2, 13]   νείκους, τίς αἰτία τῇ γῇ  τῆς   μονῆς ἦν; Οὐ γὰρ δὴ
[2, 13]   μὲν οὐκ ἂν ἠρεμοῖ. Καίτοι  τῆς   μονῆς οὐ τὸ πλάτος αἴτιον
[2, 1]   τὴν δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς  τῆς   οἰκείας ῥοπῆς ἔτι σώζεσθαι τοσοῦτον
[2, 13]   ἐκ τοῦ λόγου τοῦ περὶ  τῆς   ὁμοιότητος) ἀλλὰ τὸ ἀνάλογον μόριον
[2, 13]   τοῦ μέσου διά γε τὸν  τῆς   ὁμοιότητος λόγον, εἰ μὴ φύσει
[2, 13]   διὰ τὴν ἀνάγκην μένει τὴν  τῆς   ὁμοιότητος (ὥσπερ περὶ τῆς
[2, 1]   πίστιν, καὶ διὰ τῆς δόξης  τῆς   παρὰ τῶν ἄλλως λεγόντων καὶ
[2, 14]   ὅσοι τὸ μέγεθος ἀναλογίζεσθαι πειρῶνται  τῆς   περιφερείας, εἰς τετταράκοντα λέγουσιν εἶναι
[2, 13]   πρὸς τὴν γῆν καὶ τὸ  τῆς   περιφερείας μέγεθος, ὡς ἐν τοῖς
[2, 2]   κινήσεως· τοῦ δ´ οὐρανοῦ ἀρχὴ  τῆς   περιφορᾶς, ὅθεν αἱ ἀνατολαὶ τῶν
[2, 12]   ἀρχῆς ἑκάστης πολλὴν ὑπεροχὴν εἶναι  τῆς   πρώτης πρὸς τὰς ἄλλας, εἴη
[2, 5]   τοῦ πρώτου οὐρανοῦ καὶ περὶ  τῆς   πρώτης φορᾶς· ἐν γὰρ τοῖς
[2, 12]   οὐκ ἀεὶ τὰ πλεῖον ἀπέχοντα  τῆς   πρώτης φορᾶς κινεῖται πλείους κινήσεις,
[2, 1]   τὸν εἰρημένον ἔχειν τρόπον περὶ  τῆς   πρώτης φορᾶς, οὐ μόνον αὐτοῦ
[2, 14]   κινούμενα πλείους μιᾶς (φορὰς ἔξω  τῆς   πρώτης, ὥστε καὶ τὴν γῆν
[2, 14]   ὑπὸ τῶν μειζόνων τῇ προώσει  τῆς   ῥοπῆς. Εἴτ´ οὖν ἐγένετο, τοῦτον
[2, 13]   τῆς γῆς. Διὸ καὶ τὰς  τῆς   σελήνης ἐκλείψεις πλείους τὰς
[2, 14]   αἴσθησιν· οὔτε γὰρ ἂν αἱ  τῆς   σελήνης ἐκλείψεις τοιαύτας ἂν εἶχον
[2, 3]   αὐτὴ ὕλη τῶν ἐναντίων, καὶ  τῆς   στερήσεως πρότερον κατάφασις (λέγω
[2, 13]   γὰρ ὕλη, τὸ δ´ οὐσία  τῆς   συστάσεώς ἐστιν. Περὶ μὲν οὖν
[2, 13]   οὐκ οἴονται ἐπὶ τοῦ μέσου  τῆς   σφαίρας κεῖσθαι αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον
[2, 12]   περί τε τῆς φορᾶς καὶ  τῆς   τάξεως αὐτῶν. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΓ' Λοιπὸν
[2, 10]   εἴρηται. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ι' Περὶ δὲ  τῆς   τάξεως αὐτῶν, ὃν μὲν τρόπον
[2, 12]   πολλὰ σώματα κινοῦσιν αἱ πρὸ  τῆς   τελευταίας καὶ τῆς ἓν ἄστρον
[2, 13]   ἠρεμεῖν ἀναγκαῖον) ζητητέον αὐτοῖς περὶ  τῆς   τοῦ πυρὸς μονῆς ἐπὶ τῶν
[2, 13]   τῆς ὁμοιότητος (ὥσπερ περὶ  τῆς   τριχὸς λόγος τῆς ἰσχυρῶς μὲν
[2, 14]   σφαιροειδὴς οὖσα. Ἔτι δὲ διὰ  τῆς   τῶν ἄστρων φαντασίας οὐ μόνον
[2, 4]   ἀνάγκη εἶναι· τὰ δὲ κάτω  τῆς   τῶν πλανήτων ἅπτεται τῆς ἐπάνω
[2, 2]   τῆς μὲν δευτέρας περιφορᾶς, οἷον  τῆς   τῶν πλανήτων, ἡμεῖς μὲν ἐν
[2, 6]   ἔσται καὶ ἀκμὴ καὶ ἄνεσις  τῆς   φορᾶς· ἅπασα γὰρ ἀνώμαλος
[2, 13]   τῆς μονῆς ζητεῖν, περὶ δὲ  τῆς   φορᾶς αὐτῶν μὴ ζητεῖν, διὰ
[2, 4]   τόπον ἔξω καὶ κενὸν εἶναι  τῆς   φορᾶς, διὰ τὸ μὴ τὴν
[2, 6]   οὐκ ἂν εἴη ἀεὶ ἐπίτασις  τῆς   φορᾶς (εἰ δὲ μὴ ἐπίτασις,
[2, 12]   κατὰ τὸ σχῆμα, περί τε  τῆς   φορᾶς καὶ τῆς τάξεως αὐτῶν.
[2, 6]   εἰ μή ἐστιν ἀκμὴ αὐτοῦ  τῆς   φορᾶς, οὐδ´ ἂν ἀνωμαλία εἴη·
[2, 13]   τοῦ πράγματος ὂν μέσον καὶ  τῆς   φύσεως. Καίτοι καθάπερ ἐν τοῖς
[2, 2]   τῶν ζῴων κινήσεις διὰ τὸ  τῆς   φύσεως οἰκεῖα τῆς ἐκείνων εἶναι·
[2, 9]   ὥσπερ τὸ μέλλον ἔσεσθαι προνοούσης  τῆς   φύσεως, ὅτι μὴ τοῦτον τὸν
[2, 9]   δοκεῖ τὸ μὴ συνακούειν ἡμᾶς  τῆς   φωνῆς ταύτης, αἴτιον τούτου φασὶν
[2, 1]   ἀναγκαζούσης μένειν ἀΐδιον· οὐδὲ γὰρ  τῆς   ψυχῆς οἷόν τ´ εἶναι τὴν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 19/11/2009