Livre, chapitre
[2, 5]	ἐνδέχεται βέλτιστα, αὕτη ἂν εἴη	αἰτία	καὶ τοῦ εἰρημένου· βέλτιστον γὰρ
[2, 5]	καὶ ὕστερον· αὕτη γὰρ ἡ	αἰτία	λύει τὴν ἀπορίαν. Εἰ γὰρ
[2, 3]	Ὅμως δὲ λέγωμεν. Ἡ δ´	αἰτία	περὶ αὐτῶν ἐνθένδε ληπτέα. Ἕκαστόν
[2, 14]	ἂν εἴη περιφέρεια τοῦ σχήματος	αἰτία	σφαιροειδὴς οὖσα. Ἔτι δὲ διὰ
[2, 13]	χωρὶς ὑπὸ τοῦ νείκους, τίς	αἰτία	τῇ γῇ τῆς μονῆς ἦν;
[2, 1]	τῶν δ´ ἄλλων τῶν μὲν	αἰτία	τῆς ἀρχῆς, τῶν δὲ δεχομένη

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009