Livre, chapitre |
[2, 1] |
χρόνον,
τῶν
δ´
ἄλλων
τῶν
|
μὲν |
αἰτία
τῆς
ἀρχῆς,
τῶν
δὲ |
[2, 2] |
οὐ
κινεῖται,
τὰ
δὲ
κινεῖται
|
μὲν |
ἀλλ´
οὐ
πανταχόθεν
ὁμοίως,
οἷον |
[2, 12] |
εἴληφεν
ἰδίας
κινήσεις,
δι´
ἓν
|
μὲν |
ἄν
τις
πρῶτον
εὐλόγως
οἰηθείη |
[2, 2] |
Πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
ἐστὶ
τὸ
ὅθεν
ἡ |
[2, 2] |
καὶ
τοῖς
σχήμασι,
καὶ
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
πᾶσι |
[2, 2] |
διάστημα,
καὶ
τῶν
πόλων
τὸν
|
μὲν |
ἄνω
τὸν
δὲ
κάτω·
διαφορὰν |
[2, 2] |
τοῦ
πλάτους
πρότερον,
εἰ
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή,
τὸ |
[2, 2] |
τελείοις
πάσας.
Ἔστι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή,
τὸ |
[2, 13] |
ζητεῖν,
διὰ
τίν´
αἰτίαν
τὸ
|
μὲν |
ἄνω
φέρεται,
τὸ
δ´
ἐπὶ |
[2, 11] |
τὸν
ὄγκον.
Ἔτι
δ´
ὁμοίως
|
μὲν |
ἅπαντα
καὶ
ἕν,
ἡ
δὲ |
[2, 13] |
κάτω
μηθενὸς
ἀντερείσαντος.
Ὥστε
τὸ
|
μὲν |
ἀπορεῖν
εἰκότως
ἐγένετο
φιλοσόφημα
πᾶσιν· |
[2, 12] |
τὸ
συμβαῖνον.
Ἔοικε
γὰρ
τῷ
|
μὲν |
ἄριστα
ἔχοντι
ὑπάρχειν
τὸ
εὖ |
[2, 1] |
καὶ
τὸν
ἄνω
τόπον
οἱ
|
μὲν |
ἀρχαῖοι
τοῖς
θεοῖς
ἀπένειμαν
ὡς |
[2, 14] |
μεταβαίνουσιν·
ἔνιοι
γὰρ
ἐν
Αἰγύπτῳ
|
μὲν |
ἀστέρες
ὁρῶνται
καὶ
περὶ
Κύπρον, |
[2, 14] |
μένει·
καθάπερ
γὰρ
εἴπομεν,
οἱ
|
μὲν |
αὐτὴν
ἓν
τῶν
ἄστρων
εἶναι |
[2, 2] |
ἂν
πάλιν.
Λέγω
δὲ
μῆκος
|
μὲν |
αὐτοῦ
τὸ
κατὰ
τοὺς
πόλους |
[2, 13] |
πρὶν
γενέσθαι
τὴν
δίνην
τὸ
|
μὲν |
βαρὺ
τὸ
δὲ
κοῦφον,
ἃ |
[2, 14] |
λέγουσί
τινες
γενέσθαι.
Πλὴν
ἐκεῖνοι
|
μὲν |
βίαν
αἰτιῶνται
τῆς
κάτω
φορᾶς· |
[2, 8] |
τούτων·
ἀλλ´
οὐδετέραν
φαίνεται.
Δινούμενα
|
μὲν |
γὰρ
ἂν
ἔμενεν
ἐν
ταὐτῷ |
[2, 13] |
τι
καὶ
ποῦ
πέφυκεν.
Ἐκεῖνο
|
μὲν |
γὰρ
ἀρχὴ
τὸ
μέσον
καὶ |
[2, 9] |
φερομένων
ἡμῖν
ἐστι
τεκμήριον.
Ὅσα
|
μὲν |
γὰρ
αὐτὰ
φέρεται,
ποιεῖ
ψόφον |
[2, 13] |
ἀπορίας,
θαυμάσειεν
ἄν
τις.
Οἱ
|
μὲν |
γὰρ
διὰ
ταῦτα
ἄπειρον
τὸ |
[2, 13] |
περὶ
τοῦ
σχήματος
ἀμφισβητεῖται·
τοῖς
|
μὲν |
γὰρ
δοκεῖ
εἶναι
σφαιροειδής,
τοῖς |
[2, 10] |
δὲ
πορρώτερον
ἐν
ἐλάττονι.
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἐγγυτάτω
μάλιστα
κρατεῖται,
τὸ |
[2, 12] |
κοινὸν
εἴη
τὸ
ἔργον·
αὐτῇ
|
μὲν |
γὰρ
ἑκάστῃ
ἡ
ἴδιος
φύσει |
[2, 12] |
τούτων
θάτερον
τέλος
αὐτοῖς.
Μάλιστα
|
μὲν |
γὰρ
ἐκείνου
τυχεῖν
ἄριστον
πᾶσι |
[2, 8] |
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
ἄστρου·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἓν
ἢ
δύο
τοῦτον |
[2, 13] |
τί
ἐπὶ
τοῦ
ἐσχάτου.
Εἰ
|
μὲν |
γὰρ
κἀκείνῳ
φύσει
τόπος
ὁ |
[2, 6] |
περὶ
τὸν
οὐρανὸν
γενέσθαι·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
κινούμενον
δέδεικται
ὅτι
πρῶτον |
[2, 8] |
τὰ
μεγέθη
τῶν
κύκλων.
Τοὺς
|
μὲν |
γὰρ
κύκλους
οὐθὲν
ἄτοπον
ἀλλ´ |
[2, 8] |
κυλίεται
τὰ
ἄστρα,
φανερόν·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
κυλιόμενον
στρέφεσθαι
ἀνάγκη,
τῆς |
[2, 2] |
ἡ
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεως.
Τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ὅλως
οὐ
κινεῖται,
τὰ |
[2, 13] |
τελευτῇ
μᾶλλον
ἢ
ἀρχῇ·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ὁριζόμενον
τὸ
μέσον,
τὸ |
[2, 13] |
ὥσπερ
τῶν
ἀρχαίων
Ἀναξίμανδρος·
μᾶλλον
|
μὲν |
γὰρ
οὐθὲν
ἄνω
ἢ
κάτω |
[2, 4] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
λόγον
(συνεχῆ
|
μὲν |
γὰρ
οὐκ
ἔστιν,
ἅπτεται
δὲ |
[2, 13] |
ἔχειν
πρὸς
τὰ
ἔσχατα·
τοῦτο
|
μὲν |
γὰρ
πᾶσι
κοινόν,
τὸ
δὲ |
[2, 8] |
δὲ
πλάνητας
μὴ
στίλβειν·
οἱ
|
μὲν |
γὰρ
πλάνητες
ἐγγύς
εἰσιν,
ὥστ´ |
[2, 12] |
ἥδε
συμβαίνουσα
κατὰ
λόγον·
ἡ
|
μὲν |
γὰρ
πρώτη
μία
οὖσα
πολλὰ |
[2, 2] |
ἐν
ἅπασι
τοῖς
ζῴοις.
Τὰ
|
μὲν |
γὰρ
τῇ
δυνάμει
διαφέρει
μόνον, |
[2, 2] |
σχήμασιν,
εἶτα
περιθείη
σφαῖραν·
ἕξει
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
δύναμιν
διαφέρουσαν,
δόξει |
[2, 8] |
καὶ
ἕκαστον
τῶν
ἄστρων.
Πρὸς
|
μὲν |
γὰρ
τὴν
ἐν
ἑαυτῷ
κίνησιν |
[2, 13] |
κάτω,
ἢ
ποῦ
ἐστιν;
Εἶναι
|
μὲν |
γάρ
τινα
ἀναγκαῖον·
εἰ
δὲ |
[2, 13] |
ἀέρος,
ποῖ
ποτ´
οἰσθήσεται;
Πρὸς
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
μέσον
βίᾳ,
καὶ |
[2, 13] |
καλούμενοι
δὲ
Πυθαγόρειοι
λέγουσιν·
ἐπὶ
|
μὲν |
γὰρ
τοῦ
μέσου
πῦρ
εἶναί |
[2, 13] |
πέρας
ἢ
τὸ
περαινόμενον·
τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ὕλη,
τὸ
δ´
οὐσία |
[2, 12] |
ἀρίστου.
Καὶ
διὰ
τοῦτο
ἡ
|
μὲν |
γῆ
ὅλως
οὐ
κινεῖται,
τὰ |
[2, 13] |
ὑπάρχειν
χώραν,
εἶναι
δὲ
πῦρ
|
μὲν |
γῆς
τιμιώτερον,
τὸ
δὲ
πέρας |
[2, 6] |
ἤτοι
ὅλη
μεταβάλλει
καὶ
ὁτὲ
|
μὲν |
γίνεται
θάττων
ὁτὲ
δὲ
βραδυτέρα |
[2, 12] |
ῥᾷον.
Καὶ
πάλιν
ὅταν
τοδὶ
|
μὲν |
δέῃ
τοῦδ´
ἕνεκα
ποιῆσαι,
τοῦτο |
[2, 2] |
παντός,
ὅπως
ἔσται
τούτου
τὸ
|
μὲν |
δεξιὸν
τὸ
δὲ
ἀριστερὸν
ὁμοίων |
[2, 2] |
Συμβαίνει
δὲ
τοὐναντίον.
Ἀλλὰ
τῆς
|
μὲν |
δευτέρας
περιφορᾶς,
οἷον
τῆς
τῶν |
[2, 12] |
οἷον
εἰ
ὑγίεια
τέλος,
τὸ
|
μὲν |
δὴ
ἀεὶ
ὑγιαίνει,
τὸ
δ´ |
[2, 8] |
καλούμενον
πρόσωπον.
Ὥστ´
ἐπεὶ
κινούμενα
|
μὲν |
δι´
αὑτῶν
τὰς
οἰκείας
κινεῖσθαι |
[2, 13] |
τὸ
μὴ
συννοεῖν
ὅτι
πρότερον
|
μὲν |
διὰ
τὴν
δίνησιν
ἐφέρετο
τὰ |
[2, 10] |
αὑτοῦ
κύκλον)
εὔλογον
ἤδη
τὸ
|
μὲν |
ἐγγυτάτω
τῆς
ἁπλῆς
καὶ
πρώτης |
[2, 10] |
κινήσεις
τοῖς
ἀποστήμασι
τῷ
τὰς
|
μὲν |
εἶναι
θάττους
τὰς
δὲ
βραδυτέρας· |
[2, 2] |
τὰς
φοράς,
ὥστε
συμβαίνειν
ἡμᾶς
|
μὲν |
εἶναι
πρὸς
τῇ
ἀρχῇ,
ἐκείνους |
[2, 10] |
τρόπον
ἕκαστα
κινεῖται
τῷ
τὰ
|
μὲν |
εἶναι
πρότερα
τὰ
δ´
ὕστερα, |
[2, 9] |
συμφώνων
γινομένων
τῶν
ψόφων,
κομψῶς
|
μὲν |
εἴρηται
καὶ
περιττῶς
ὑπὸ
τῶν |
[2, 13] |
ὑπαρχόντων
βαρέων
καὶ
κούφων
τὰ
|
μὲν |
εἰς
τὸ
μέσον
ἔρχεται,
τὰ |
[2, 2] |
ἐστὶ
τὸ
ἄνω.
Καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἐκεῖ
οἰκοῦντες
ἐν
τῷ
ἄνω |
[2, 2] |
οἷον
τῆς
τῶν
πλανήτων,
ἡμεῖς
|
μὲν |
ἐν
τοῖς
ἄνω
καὶ
ἐν |
[2, 12] |
ἄλλου
καὶ
τοῦτο
ἑτέρου,
ἐν
|
μὲν |
ἑνὶ
ἢ
δυσὶ
ῥᾴδιον
ἐπιτυχεῖν, |
[2, 5] |
οἷον
ἀπὸ
τοῦ
Α
τὴν
|
μὲν |
ἐπὶ
τὸ
Β
τὴν
δ´ |
[2, 8] |
εἰς
τοὺς
ἀλλήλων
κύκλους,
τὸ
|
μὲν |
ἔσται
θᾶττον
τὸ
δὲ
βραδύτερον |
[2, 10] |
βραδυτέρας·
ἐπεὶ
γὰρ
ὑπόκειται
τὴν
|
μὲν |
ἐσχάτην
τοῦ
οὐρανοῦ
περιφορὰν
ἁπλῆν |
[2, 4] |
ὥσπερ
ὥρισται
πρότερον,
καὶ
τῇ
|
μὲν |
εὐθείᾳ
πρόσθεσίς
ἐστιν
ἀεί,
τῇ |
[2, 4] |
ἐστιν
ἢ
περιφερόγραμμον.
Καὶ
τὸ
|
μὲν |
εὐθύγραμμον
ὑπὸ
πλειόνων
περιέχεται
γραμμῶν, |
[2, 8] |
πάντες
φασίν.
Ἔτι
δὲ
πάντα
|
μὲν |
εὔλογον
τὴν
αὐτὴν
κίνησιν
κινεῖσθαι, |
[2, 1] |
γεννώντων
αὐτόν·
εἰ
γὰρ
οὕτως
|
μὲν |
ἔχειν
ἐνδέχεται,
καθ´
ὃν
δὲ |
[2, 12] |
αὐτῶν
μόνον,
καὶ
μονάδων
τάξιν
|
μὲν |
ἐχόντων,
ἀψύχων
δὲ
πάμπαν,
διανοούμεθα· |
[2, 13] |
γῆς.
(Ἄτοπον
δὲ
καὶ
τοῦτο
|
μὲν |
ζητεῖν,
διὰ
τί
ποτε
μένει |
[2, 8] |
ποιεῖ
ἡ
φύσις)
οὐδὲ
τῶν
|
μὲν |
ζῴων
φροντίσαι,
τῶν
δ´
οὕτω |
[2, 13] |
τοῦτο
μὲν
ὑπάρξει,
κἂν
σφαιροειδὴς
|
μὲν |
ᾖ,
τηλικαύτη
δὲ
τὸ
μέγεθος· |
[2, 8] |
μεταβολήν,
ἢ
κινουμένων,
ἢ
τοῦ
|
μὲν |
ἠρεμοῦντος
τοῦ
δὲ
κινουμένου.
Ἀμφότερα |
[2, 6] |
ἐν
τῷ
ἀπείρῳ
χρόνῳ,
τοῦ
|
μὲν |
θᾶττον
κινουμένου
τοῦ
δὲ
βραδύτερον. |
[2, 1] |
ἔστιν
εἷς
καὶ
ἀΐδιος,
ἀρχὴν
|
μὲν |
καὶ
τελευτὴν
οὐκ
ἔχων
τοῦ |
[2, 12] |
φορᾷ.
Περὶ
δὴ
τούτων
ζητεῖν
|
μὲν |
καλῶς
ἔχει
καὶ
τὴν
ἐπὶ |
[2, 12] |
τὸν
τοῦ
Ἄρεος,
καὶ
ἀποκρυφέντα
|
μὲν |
κατὰ
τὸ
μέλαν
αὐτῆς,
ἐξελθόντα |
[2, 6] |
ἀνὰ
μέσον,
οἷον
ἴσως
τοῖς
|
μὲν |
κατὰ
φύσιν
οἷ
φέρονται,
τοῖς |
[2, 8] |
δὴ
ἀμφότερα
κινεῖσθαι,
ἢ
τὸ
|
μὲν |
κινεῖσθαι
τὸ
δ´
ἠρεμεῖν.
Εἰ |
[2, 8] |
σφαιροειδές·
οὕτω
γὰρ
μάλιστα
τὸ
|
μὲν |
κινήσεται
τὸ
δ´
ἠρεμήσει.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 4] |
ὅλον.
Ἔτι
δ´
εἰ
τῶν
|
μὲν |
κινήσεων
τὸ
μέτρον
ἡ
τοῦ |
[2, 1] |
τι
καὶ
θεῖον
τῶν
ἐχόντων
|
μὲν |
κίνησιν,
ἐχόντων
δὲ
τοιαύτην
ὥστε |
[2, 8] |
Ἀλλὰ
μὴν
πάλιν
εἰ
οἱ
|
μὲν |
κύκλοι
μένουσιν,
αὐτὰ
δὲ
τὰ |
[2, 4] |
ἀποδιδοῦσιν
οὕτω
τιθεμένοις
εὐλογώτατον,
τὸν
|
μὲν |
κύκλον
κατὰ
τὸ
ἕν,
τὸ |
[2, 8] |
τὸ
ἕτερον
μόνον,
λείπεται
τοὺς
|
μὲν |
κύκλους
κινεῖσθαι,
τὰ
δὲ
ἄστρα |
[2, 9] |
δή,
καθάπερ
εἴρηται
πρότερον,
ἐμμελῶς
|
μὲν |
λέγεται
καὶ
μουσικῶς,
ἀδύνατον
δὲ |
[2, 7] |
τῇ
σφαίρᾳ
φέρεται,
ὥστ´
αὐτὰ
|
μὲν |
μὴ
ἐκπυροῦσθαι,
τοῦ
δ´
ἀέρος |
[2, 13] |
τρόπον
ἅπαντες
ὑπολαμβάνουσιν,
ἀλλ´
ὅσοι
|
μὲν |
μηδ´
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
κεῖσθαί |
[2, 12] |
καὶ
ποιεῖ
τινὰ
τάξιν,
τῇ
|
μὲν |
μιᾷ
φορᾷ
πολλὰ
ἀποδοῦσα
σώματα, |
[2, 13] |
μὴ
θαυμάζειν
πῶς
ποτε
μικρὸν
|
μὲν |
μόριον
τῆς
γῆς,
ἂν
μετεωρισθὲν |
[2, 13] |
τῆς
τριχὸς
λόγος
τῆς
ἰσχυρῶς
|
μὲν |
ὁμοίως
δὲ
πάντῃ
τεινομένης,
ὅτι |
[2, 12] |
πλειόνων,
ὥσπερ
ἐπὶ
σώματος
τὸ
|
μὲν |
οὐδὲ
γυμναζόμενον
εὖ
ἔχει,
τὸ |
[2, 1] |
ἐχούσας
πέρας
καὶ
παῦλαν,
αὐτὴ
|
μὲν |
οὐδεμίαν
οὔτ´
ἀρχὴν
ἔχουσα
οὔτε |
[2, 13] |
(καὶ
γὰρ
τούτων
ἐπ´
ἀέρος
|
μὲν |
οὐθὲν
πέφυκε
μένειν,
ἀλλ´
ἐφ´ |
[2, 13] |
τῆς
γῆς
ἐστι,
διὰ
τοῦτο
|
μὲν |
οὐκ
ἂν
ἠρεμοῖ.
Καίτοι
τῆς |
[2, 13] |
ἢ
οὐδεμία,
καὶ
πότερον
φύσει
|
μὲν |
οὐκ
ἔστι,
βίᾳ
δ´
ἔστιν. |
[2, 5] |
πότερον
ἀνθρωπίνως
ἢ
καρτερώτερον.
Τὰς
|
μὲν |
οὖν
ἀκριβεστέρας
ἀνάγκας,
ὅταν
(τις |
[2, 8] |
κινεῖσθαι
τὸ
δ´
ἠρεμεῖν.
Εἰ
|
μὲν |
οὖν
ἀμφότερα
κινήσεται,
ἄλογον
τὸ |
[2, 13] |
εἰρημένοι
τρόποι
πολλοὶ
τυγχάνουσιν.
Τὸ
|
μὲν |
οὖν
ἀπορῆσαι
πᾶσιν
ἀναγκαῖον
ἐπελθεῖν· |
[2, 14] |
πέφυκε
κινεῖσθαι
καὶ
νῦν.
(Τὸ
|
μὲν |
οὖν
ἀπορούμενον
τοῦτ´
ἔστιν·
ἰδεῖν |
[2, 7] |
τὸ
αὐτὸ
τοῦτο
πάσχειν.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
αὐτὰ
ἐκθερμαίνεται
διὰ
τὸ |
[2, 13] |
ἀήρ,
τεκμήρια
πολλὰ
λέγουσιν.
Πρῶτον
|
μὲν |
οὖν
εἰ
μὴ
πλατὺ
τὸ |
[2, 6] |
τὰ
παρ´
ἄλληλα
τιθέμενα.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
εἷς
τε
μόνος
ἐστὶν |
[2, 12] |
ἐστι
πρὸς
τὸ
ἄριστον.
Τὸ
|
μὲν |
οὖν
ἔχει
καὶ
μετέχει
τοῦ |
[2, 6] |
ἢ
τὰ
μέρη
αὐτῆς.
Τὰ
|
μὲν |
οὖν
μέρη
ὅτι
οὐκ
ἔστιν |
[2, 14] |
ἄλλως
ἔχοντα,
ποιήσει
ταὐτόν.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
ὁμοίως
γε
πανταχόθεν
ἀπὸ |
[2, 5] |
δ´
ἐπὶ
τὸ
Γ,
ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὐκ
εἰσὶν
ἐναντίαι
αὗται, |
[2, 1] |
ΟΥΡΑΝΟΥ
Β.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Α'
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὔτε
γέγονεν
ὁ
πᾶς |
[2, 14] |
ἄπειρον
ἡ
δύναμις
ἐκριπτῇ.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὔτε
κινεῖται
οὔτ´
ἐκτὸς |
[2, 7] |
ὄντος
γίγνεται
ἡ
θερμότης.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
οὔτε
πύρινά
ἐστιν
οὔτ´ |
[2, 2] |
ὑπάρχειν
ἀρχὰς
ἐν
αὐτῷ.
Διώρισται
|
μὲν |
οὖν
περὶ
τούτων
ἐν
τοῖς |
[2, 13] |
τὸ
βαρὺ
καὶ
κοῦφον.
Οἱ
|
μὲν |
οὖν
πλεῖστοι
περὶ
τὰς
αἰτίας |
[2, 4] |
εἰς
ἕτερα
τῷ
εἴδει.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
πρῶτόν
ἐστιν
ἡ
σφαῖρα |
[2, 9] |
δεῦρο
τόπον
ὁμοίως
ἔχον.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
σφαιροειδῆ
τὰ
ἄστρα
καὶ |
[2, 4] |
ἐπιφάνεια,
ἐφ´
ἧς
ΒΕΓ.
Ὅτι
|
μὲν |
οὖν
σφαιροειδής
ἐστιν
ὁ
κόσμος, |
[2, 13] |
περὶ
τὸν
ὅλον
οὐρανόν.
Διὰ
|
μὲν |
οὖν
ταύτην
τὴν
αἰτίαν
οὐθὲν |
[2, 13] |
κύκλοις
εὐθεῖα
φαίνεται
πόρρωθεν.
Διὰ
|
μὲν |
οὖν
ταύτην
τὴν
φαντασίαν
οὐδὲν |
[2, 13] |
περὶ
τοῦ
σχήματος
αὐτῆς.
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῆς
θέσεως
οὐ
τὴν |
[2, 5] |
ἢ
εἶναι
αὐτοῦ
ἀρχήν.
Ἴσως
|
μὲν |
οὖν
τὸ
περὶ
ἐνίων
ἀποφαίνεσθαί |
[2, 14] |
μέσου
κειμένης
τῆς
γῆς.
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τοῦ
τόπου
καὶ
μονῆς |
[2, 13] |
οὐσία
τῆς
συστάσεώς
ἐστιν.
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τοῦ
τόπου
τῆς
γῆς |
[2, 13] |
οὗτος
ὁ
τόπος
ἦν.
Ὅσα
|
μὲν |
οὖν
τυγχάνει
περί
τε
τοῦ |
[2, 2] |
δὲ
πρὸς
τῷ
τέλει.
Περὶ
|
μὲν |
οὖν
τῶν
κατὰ
τὰς
δια |
[2, 3] |
ἠρεμεῖ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου.
Νῦν
|
μὲν |
οὖν
ὑποκείσθω
τοῦτο,
ὕστερον
δὲ |
[2, 8] |
σωμάτων.
Ἐπεὶ
οὖν
δεῖ
τὸν
|
μὲν |
οὐρανὸν
κινεῖσθαι
τὴν
ἐν
ἑαυτῷ |
[2, 12] |
τὴν
γὰρ
σελήνην
ἑωράκαμεν
διχότομον
|
μὲν |
οὖσαν,
ὑπελθοῦσαν
δὲ
τῶν
ἀστέρων |
[2, 2] |
τοῖς
ζῴοις
ὑπάρχοντα
φαίνεται
τοῖς
|
μὲν |
πάντα
τὰ
τοιαῦτα
μόρια,
λέγω |
[2, 11] |
ἐγίνετο
αὐξανομένη
καὶ
φθίνουσα
τὰ
|
μὲν |
πλεῖστα
μηνοειδὴς
ἢ
ἀμφίκυρτος,
ἅπαξ |
[2, 4] |
ἔσται
σχῆμα.
Ἐπεὶ
δὲ
τὸ
|
μὲν |
πρῶτον
σχῆμα
τοῦ
πρώτου
σώματος, |
[2, 12] |
διὰ
τίνα
ποτ´
αἰτίαν
ἐν
|
μὲν |
τῇ
πρώτῃ
φορᾷ
τοσοῦτόν
ἐστιν |
[2, 12] |
δὲ
τῆς
ἀπορίας
ὅτι
κατὰ
|
μὲν |
τὴν
πρώτην
μίαν
οὖσαν
φορὰν |
[2, 13] |
Θαυμαστὸν
δὲ
καὶ
τὸ
περὶ
|
μὲν |
τῆς
μονῆς
ζητεῖν,
περὶ
δὲ |
[2, 2] |
ἐναντίως
ἔχοντα
τῇ
θέσει,
δεξιὸν
|
μὲν |
τὸ
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον
ἀριστερόν, |
[2, 3] |
(τούτων
δ´
ἔστι
κίνησις.
Ὅτι
|
μὲν |
τοίνυν
ἀναγκαῖον
εἶναι
γένεσιν,
ἐκ |
[2, 8] |
ἠρεμοῦντος
τοῦ
δὲ
κινουμένου.
Ἀμφότερα
|
μὲν |
τοίνυν
ἠρεμεῖν
ἀδύνατον
ἠρεμούσης
γε |
[2, 1] |
ἀποφαίνεσθαι
συμφώνους
λόγους.
Ἀλλὰ
τῶν
|
μὲν |
τοιούτων
λόγων
ἅλις
ἔστω
τὸ |
[2, 14] |
τὰς
ἀποτομάς·
νῦν
γὰρ
ἐν
|
μὲν |
τοῖς
κατὰ
μῆνα
σχηματισμοῖς
πάσας |
[2, 2] |
τοῖς
ἔχουσιν.
Ἔστι
δὲ
ἀπὸ
|
μὲν |
τοῦ
ἄνω
ἡ
αὔξησις,
ἀπὸ |
[2, 2] |
ἐπὶ
τὸ
μέσον.
(Ἀλλ´
ἐν
|
μὲν |
τούτοις
λέγομεν
τὸ
ἄνω
καὶ |
[2, 13] |
τὴν
αἰτίαν,
καὶ
λέγουσιν
οἱ
|
μὲν |
τοῦτον
τὸν
τρόπον,
ὅτι
τὸ |
[2, 10] |
δὲ
τῆς
τάξεως
αὐτῶν,
ὃν
|
μὲν |
τρόπον
ἕκαστα
κινεῖται
τῷ
τὰ |
[2, 12] |
ἡ
δύναμίς
ἐστιν.
Ἀλλὰ
περὶ
|
μὲν |
τῶν
τὴν
ἐγκύκλιον
φερομένων
κίνησιν |
[2, 4] |
τὴν
πίστιν.
Εἰ
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
ὕδωρ
ἐστὶ
περὶ
τὴν
γῆν, |
[2, 13] |
τοῦ
τῆς
γῆς.
Ὥστε
τοῦτο
|
μὲν |
ὑπάρξει,
κἂν
σφαιροειδὴς
μὲν
ᾖ, |
[2, 2] |
κάτω.
Τῶν
δὲ
πόλων
ὁ
|
μὲν |
ὑπὲρ
ἡμᾶς
φαινόμενος
τὸ
κάτω |