Livre, chapitre |
[2, 8] |
ἀδύνατον
ἠρεμούσης
γε
τῆς
γῆς·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἐγίγνετο
τὰ
φαινόμενα. |
[2, 11] |
περὶ
τὴν
ὄψιν
ὅτι
σφαιροειδής·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἐγίνετο
αὐξανομένη
καὶ |
[2, 3] |
μέσον·
φύσει
δὲ
κύκλῳ
κινεῖται·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
ἦν
ἀΐδιος
ἡ |
[2, 14] |
ἀλλὰ
καὶ
σφαίρας
οὐ
μεγάλης·
|
οὐ |
γὰρ
ἂν
οὕτω
ταχὺ
ἐπίδηλον |
[2, 14] |
βίᾳ
κινεῖσθαι
ταύτην
τὴν
κίνησιν·
|
οὐ |
γὰρ
αὐτῆς
γε
τῆς
γῆς |
[2, 12] |
τὰ
δ´
ἐγγὺς
ὀλίγας
κινήσεις·
|
οὐ |
γὰρ
ἀφικνεῖται
πρὸς
τὸ
ἔσχατον, |
[2, 14] |
ἢ
ἐπὶ
ὅλης
τῆς
γῆς·
|
οὐ |
γὰρ
διὰ
μικρότητα
ἢ
μέγεθος |
[2, 13] |
καὶ
περὶ
μονῆς
καὶ
κινήσεως·
|
οὐ |
γὰρ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον
ἅπαντες |
[2, 8] |
ἀνατέλλων
καὶ
δύνων,
καὶ
οὗτος
|
οὐ |
δι´
αὑτὸν
ἀλλὰ
διὰ
τὴν |
[2, 4] |
τούτοις·
μόνην
γὰρ
τῶν
στερεῶν
|
οὐ |
διαιροῦσι
τὴν
σφαῖραν
ὡς
οὐκ |
[2, 13] |
ὁμοίως
δὲ
πάντῃ
τεινομένης,
ὅτι
|
οὐ |
διαρραγήσεται,
καὶ
τοῦ
πεινῶντος
καὶ |
[2, 9] |
σφαιροειδῆ
τὰ
ἄστρα
καὶ
ὅτι
|
οὐ |
κινεῖται
δι´
αὑτῶν,
εἴρηται.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ |
[2, 12] |
τοῦτο
ἡ
μὲν
γῆ
ὅλως
|
οὐ |
κινεῖται,
τὰ
δ´
ἐγγὺς
ὀλίγας |
[2, 2] |
κινήσεως.
Τὰ
μὲν
γὰρ
ὅλως
|
οὐ |
κινεῖται,
τὰ
δὲ
κινεῖται
μὲν |
[2, 14] |
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ
σφαίρας
|
οὐ |
μεγάλης·
οὐ
γὰρ
ἂν
οὕτω |
[2, 13] |
διά
γε
τοῦτον
τὸν
λόγον
|
οὐ |
μενεῖ,
ἀλλὰ
κινηθήσεται,
οὐ
μέντοι |
[2, 14] |
τὸ
τῆς
γῆς·
ὥστε
ἢ
|
οὐ |
μενεῖ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
ἢ |
[2, 13] |
λόγον
οὐ
μενεῖ,
ἀλλὰ
κινηθήσεται,
|
οὐ |
μέντοι
ὅλον,
ἀλλὰ
διεσπασμένον.
Ὁ |
[2, 6] |
κινητικόν.
Ἐπεὶ
οὖν
τὸ
κινούμενον
|
οὐ |
μεταβάλλει
σῶμα
ὄν,
οὐδ´
ἂν |
[2, 8] |
ἂν
ἔμενεν
ἐν
ταὐτῷ
καὶ
|
οὐ |
μετέβαλλε
τὸν
τόπον,
ὅπερ
φαίνεταί |
[2, 13] |
ἐοίκασι
μέχρι
τινὸς
ζητεῖν,
ἀλλ´
|
οὐ |
μέχρι
περ
οὗ
δυνατὸν
τῆς |
[2, 9] |
καὶ
περιττῶς
ὑπὸ
τῶν
εἰπόντων,
|
οὐ |
μὴν
οὕτως
ἔχει
τἀληθές.
Δοκεῖ |
[2, 1] |
τρόπον
περὶ
τῆς
πρώτης
φορᾶς,
|
οὐ |
μόνον
αὐτοῦ
περὶ
τῆς
ἀϊδιότητος |
[2, 13] |
κινεῖσθαι
κύκλῳ
περὶ
τὸ
μέσον,
|
οὐ |
μόνον
δὲ
ταύτην,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 14] |
τοῖς
τόποις
ποιεῖται
δύσιν.
Ὥστ´
|
οὐ |
μόνον
ἐκ
τούτων
δῆλον
περιφερὲς |
[2, 14] |
εἶναι
μυριάδας.
Ἐξ
ὧν
τεκμαιρομένοις
|
οὐ |
μόνον
σφαιροειδῆ
τὸν
ὄγκον
ἀναγκαῖον |
[2, 13] |
φερομένων
ἕκαστον
ἀντιφράττειν
αὐτήν,
ἀλλ´
|
οὐ |
μόνον
τὴν
γῆν.
Ἐπεὶ
γὰρ |
[2, 14] |
διὰ
τῆς
τῶν
ἄστρων
φαντασίας
|
οὐ |
μόνον
φανερὸν
ὅτι
περιφερής,
ἀλλὰ |
[2, 2] |
τὰ
δὲ
κινεῖται
μὲν
ἀλλ´
|
οὐ |
πανταχόθεν
ὁμοίως,
οἷον
τὸ
πῦρ |
[2, 14] |
βαρέα
πρὸς
ὁμοίας
γωνίας,
ἀλλ´
|
οὐ |
παρ´
ἄλληλα·
τοῦτο
δὲ
πέφυκε |
[2, 14] |
τὰ
φερόμενα
βάρη
ἐπὶ
ταύτην
|
οὐ |
παρ´
ἄλληλα
φέρεται
ἀλλὰ
πρὸς |
[2, 13] |
οὕτω
λέγοντας
περὶ
τῆς
κινήσεως
|
οὐ |
περὶ
μορίων
ἐστὶν
ἡ
ἀμφισβήτησις, |
[2, 13] |
ἀνατέλλων
ὁ
ἥλιος
εὐθεῖαν
ἀλλ´
|
οὐ |
περιφερῆ
τὴν
ἀπόκρυψιν
φαίνεται
ποιούμενος |
[2, 11] |
ὑπολάβοι.
Ἐπεὶ
γὰρ
δέδεικται
ὅτι
|
οὐ |
πεφύκασι
κινεῖσθαι
δι´
αὑτῶν,
ἡ |
[2, 13] |
γῆν,
ἣν
ἀντίχθονα
ὄνομα
καλοῦσιν,
|
οὐ |
πρὸς
τὰ
φαινόμενα
τοὺς
λόγους |
[2, 13] |
σφαιροειδής,
περιφερῆ
γίνεσθαι
τὴν
ἀποτομήν,
|
οὐ |
προσλογιζόμενοι
τό
τε
ἀπόστημα
τοῦ |
[2, 13] |
Καίτοι
καθάπερ
ἐν
τοῖς
ζῴοις
|
οὐ |
ταὐτὸν
τοῦ
ζῴου
καὶ
τοῦ |
[2, 13] |
Περὶ
μὲν
οὖν
τῆς
θέσεως
|
οὐ |
τὴν
αὐτὴν
ἅπαντες
ἔχουσι
δόξαν, |
[2, 2] |
τὰ
πλάγια
ἐν
τῷ
κόσμῳ
|
οὐ |
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω, |
[2, 13] |
ἂν
ἠρεμοῖ.
Καίτοι
τῆς
μονῆς
|
οὐ |
τὸ
πλάτος
αἴτιον
ἐξ
ὧν |
[2, 13] |
μένειν,
ἀλλ´
ἐφ´
ὕδατος)
ὥσπερ
|
οὐ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ὄντα
περὶ |
[2, 14] |
τῶν
ἐνδεδεμένων
ἄστρων.
Τοῦτο
δ´
|
οὐ |
φαίνεται
γιγνόμενον,
ἀλλ´
ἀεὶ
ταὐτὰ |
[2, 12] |
ἕκαστον,
δύο
δ´
ἢ
πλείω
|
οὐ |
φαίνεται
ἐν
τῇ
αὐτῇ
ἐνδεδεμένα |
[2, 8] |
κινεῖσθαι
κινήσεις
εὔλογον,
ταύτας
δ´
|
οὐ |
φαίνεται
κινούμενα,
δῆλον
ὅτι
οὐκ |
[2, 13] |
τῶν
μορίων
ἕκαστον·
νῦν
δ´
|
οὐ |
φαίνεται
τοῦτο
γιγνόμενον,
ἀλλὰ
τὸ |
[2, 9] |
ἀφικνεῖσθαι
καὶ
διακναίειν.
Ὥστ´
ἐπείπερ
|
οὐ |
φαίνεται
τοῦτο
συμβαῖνον,
οὔτ´
ἂν |
[2, 13] |
κάτω
τοῦ
χαλκοῦ
γινόμενον
ὅμως
|
οὐ |
φέρεται
κάτω,
πεφυκὸς
φέρεσθαι,
διὰ |
[2, 14] |
ἀπορούμενον
τοῦτ´
ἔστιν·
ἰδεῖν
δ´
|
οὐ |
χαλεπὸν
μικρὸν
ἐπιτείναντας,
καὶ
διελόντας |