HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
τάχος 1
ταχὺ 1
ταχυτῆτας 1
τε 38
τεθὲν 1
τεθεωρηκέναι 1
τεθῇ 1

Fréquences [« »]
36 εἰ
37 οὐκ
36 ὡς
38 τε
38 τοῦτο
40 ἄνω
40 ὁ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Aristote, Traité du ciel, Livre II

τε

Livre, chapitre

[2, 13]   τὴν ἀποτομήν, οὐ προσλογιζόμενοι τό τε ἀπόστημα τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν

[2, 8]   αὐτό. Συμβαίνει οὖν ἅμα τό τε ἄστρον διεληλυθέναι τὸν κύκλον καὶ

[2, 7]   τετύχηκεν ἐνδεδεμένος· διὸ δὴ πλησιάζοντός τε αὐτοῦ καὶ ἀνίσχοντος καὶ ὑπὲρ

[2, 13]   ὡς εἴ περ ἀπείρονα γῆς τε βάθη καὶ δαψιλὸς αἰθήρ, ὡς

[2, 8]   οὕτως οὐθὲν ἄλογον συμβαίνει· τό τε γὰρ θᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος

[2, 1]   ταύτην τῶν ἄλλων πέρας· τό τε γὰρ πέρας τῶν περιεχόντων ἐστί,

[2, 6]   μέσον ἐστὶν αὐτῆς ἁπλῶς· τῷ τε γὰρ χρόνῳ ἀΐδιος καὶ τῷ

[2, 2]   μόρια, λέγω δ´ οἷον τό τε δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν, τοῖς

[2, 9]   μέγεθος, πολλαπλάσιον μέγεθος ἀναγκαῖον ἀφικνεῖσθαί τε δεῦρο καὶ τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον

[2, 12]   περὶ ἑκάστου τῶν ἄστρων. Τοῦτό τε δὴ δικαίως ἀπορήσειεν ἄν τις,

[2, 2]   πρὸς τὰς ἄλλας ἰδέας. Διά τε δὴ τὸ παραλείπειν τὰς κυριωτέρας

[2, 14]   τὸ πρῶτον ἐγένετο. Κατὰ τοῦτόν τε δὴ τὸν λόγον ἀναγκαῖον εἶναι

[2, 6]   καὶ θάτερον) εἴπερ τῷ αὐτῷ τε ἐπιτείνει τάχει ἢ μείζονι, καὶ

[2, 13]   φερομένην περὶ τὸ μέσον νύκτα τε καὶ ἡμέραν ποιεῖν. Ἔτι δ´

[2, 14]   μὴ ταὐτὰ φαίνεσθαι πρὸς ἄρκτον τε καὶ μεσημβρίαν μεταβαίνουσιν· ἔνιοι γὰρ

[2, 8]   μετέβαλλε τὸν τόπον, ὅπερ φαίνεταί τε καὶ πάντες φασίν. Ἔτι δὲ

[2, 10]   τὰς δὲ τῶν ἄλλων βραδυτέρας τε καὶ πλείους (ἕκαστον γὰρ ἀντιφέρεται

[2, 5]   εἰρημένου· βέλτιστον γὰρ κινεῖσθαι ἁπλῆν τε κίνησιν καὶ ἄπαυστον, καὶ ταύτην

[2, 8]   ὥστ´ ἐν ἅπασιν ἅμα τόν τε κύκλον εἶναι μείζω καὶ τὴν

[2, 14]   τοῦ μείζονος ὠθούμενον οὐχ οἷόν τε κυμαίνειν, ἀλλὰ συμπιέζεσθαι μᾶλλον καὶ

[2, 3]   μέσου, τούτου δ´ οὐθὲν οἷόν τε μένειν μόριον, οὔθ´ ὅλως οὔτ´

[2, 8]   ὁ μείζων περιοισθήσεται κύκλος) τό τε μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανὸν διά

[2, 6]   τιθέμενα. Ὅτι μὲν οὖν εἷς τε μόνος ἐστὶν ὁ οὐρανός, καὶ

[2, 8]   καὶ εὐλόγως ἂν δόξειεν ὅ τε (ὅλος οὐρανὸς σφαιροειδὴς εἶναι καὶ

[2, 12]   ὁτιοῦν πλείους φέρεται φοράς. Ταύτῃ τε οὖν ἀνισάζει ἡ φύσις καὶ

[2, 6]   ἂν εἴη λέγειν, ἐκ τίνων τε συνεστᾶσι καὶ ἐν ποίοις σχήμασι

[2, 14]   τὴν γῆν καὶ ἀκίνητον, διά τε τὰς εἰρημένας αἰτίας, καὶ διότι

[2, 4]   τὸν οὐρανόν· τοῦτο γὰρ οἰκειότατόν τε τῇ οὐσίᾳ καὶ τῇ φύσει

[2, 12]   ἄστρων εἴρηται ποῖ´ ἄττα κατά τε τὴν οὐσίαν ἐστὶ καὶ κατὰ

[2, 12]   καὶ κατὰ τὸ σχῆμα, περί τε τῆς φορᾶς καὶ τῆς τάξεως

[2, 13]   γῆς ὕδωρ· ὥστε πῶς οἷόν τε τὸ κουφότερον κατωτέρω κεῖσθαι τοῦ

[2, 9]   ἡλίου δὲ καὶ σελήνης, ἔτι τε τοσούτων τὸ πλῆθος ἄστρων καὶ

[2, 13]   Ὅσα μὲν οὖν τυγχάνει περί τε τοῦ σχήματος αὐτῆς ὑπολαμβανόμενα καὶ

[2, 8]   μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανὸν διά τε τοῦτο συμβήσεται καὶ ὅτι δέδεικται

[2, 13]   περὶ τῆς γῆς εἰπεῖν, οὗ τε τυγχάνει κειμένη, καὶ πότερον τῶν

[2, 1]   αὑτῷ τὸν ἄπειρον χρόνον, ἔκ τε τῶν εἰρημένων ἔξεστι λαμβάνειν τὴν

[2, 4]   ὥστ´ εἰ ὁ οὐρανὸς κύκλῳ τε φέρεται καὶ τάχιστα κινεῖται, σφαιροειδῆ

[2, 9]   πλοίῳ τὰ μόρια, οὐχ οἷόν τε ψοφεῖν, οὐδ´ αὐτὸ τὸ πλοῖον,

Livre, chapitre
[2, 13]	τὴν ἀποτομήν, οὐ προσλογιζόμενοι τό	τε	ἀπόστημα τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν
[2, 8]	αὐτό. Συμβαίνει οὖν ἅμα τό	τε	ἄστρον διεληλυθέναι τὸν κύκλον καὶ
[2, 7]	τετύχηκεν ἐνδεδεμένος· διὸ δὴ πλησιάζοντός	τε	αὐτοῦ καὶ ἀνίσχοντος καὶ ὑπὲρ
[2, 13]	ὡς εἴ περ ἀπείρονα γῆς	τε	βάθη καὶ δαψιλὸς αἰθήρ, ὡς
[2, 8]	οὕτως οὐθὲν ἄλογον συμβαίνει· τό	τε	γὰρ θᾶττον εἶναι τοῦ μείζονος
[2, 1]	ταύτην τῶν ἄλλων πέρας· τό	τε	γὰρ πέρας τῶν περιεχόντων ἐστί,
[2, 6]	μέσον ἐστὶν αὐτῆς ἁπλῶς· τῷ	τε	γὰρ χρόνῳ ἀΐδιος καὶ τῷ
[2, 2]	μόρια, λέγω δ´ οἷον τό	τε	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν, τοῖς
[2, 9]	μέγεθος, πολλαπλάσιον μέγεθος ἀναγκαῖον ἀφικνεῖσθαί	τε	δεῦρο καὶ τὴν ἰσχὺν ἀμήχανον
[2, 12]	περὶ ἑκάστου τῶν ἄστρων. Τοῦτό	τε	δὴ δικαίως ἀπορήσειεν ἄν τις,
[2, 2]	πρὸς τὰς ἄλλας ἰδέας. Διά	τε	δὴ τὸ παραλείπειν τὰς κυριωτέρας
[2, 14]	τὸ πρῶτον ἐγένετο. Κατὰ τοῦτόν	τε	δὴ τὸν λόγον ἀναγκαῖον εἶναι
[2, 6]	καὶ θάτερον) εἴπερ τῷ αὐτῷ	τε	ἐπιτείνει τάχει ἢ μείζονι, καὶ
[2, 13]	φερομένην περὶ τὸ μέσον νύκτα	τε	καὶ ἡμέραν ποιεῖν. Ἔτι δ´
[2, 14]	μὴ ταὐτὰ φαίνεσθαι πρὸς ἄρκτον	τε	καὶ μεσημβρίαν μεταβαίνουσιν· ἔνιοι γὰρ
[2, 8]	μετέβαλλε τὸν τόπον, ὅπερ φαίνεταί	τε	καὶ πάντες φασίν. Ἔτι δὲ
[2, 10]	τὰς δὲ τῶν ἄλλων βραδυτέρας	τε	καὶ πλείους (ἕκαστον γὰρ ἀντιφέρεται
[2, 5]	εἰρημένου· βέλτιστον γὰρ κινεῖσθαι ἁπλῆν	τε	κίνησιν καὶ ἄπαυστον, καὶ ταύτην
[2, 8]	ὥστ´ ἐν ἅπασιν ἅμα τόν	τε	κύκλον εἶναι μείζω καὶ τὴν
[2, 14]	τοῦ μείζονος ὠθούμενον οὐχ οἷόν	τε	κυμαίνειν, ἀλλὰ συμπιέζεσθαι μᾶλλον καὶ
[2, 3]	μέσου, τούτου δ´ οὐθὲν οἷόν	τε	μένειν μόριον, οὔθ´ ὅλως οὔτ´
[2, 8]	ὁ μείζων περιοισθήσεται κύκλος) τό	τε	μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανὸν διά
[2, 6]	τιθέμενα. Ὅτι μὲν οὖν εἷς	τε	μόνος ἐστὶν ὁ οὐρανός, καὶ
[2, 8]	καὶ εὐλόγως ἂν δόξειεν ὅ	τε	(ὅλος οὐρανὸς σφαιροειδὴς εἶναι καὶ
[2, 12]	ὁτιοῦν πλείους φέρεται φοράς. Ταύτῃ	τε	οὖν ἀνισάζει ἡ φύσις καὶ
[2, 6]	ἂν εἴη λέγειν, ἐκ τίνων	τε	συνεστᾶσι καὶ ἐν ποίοις σχήμασι
[2, 14]	τὴν γῆν καὶ ἀκίνητον, διά	τε	τὰς εἰρημένας αἰτίας, καὶ διότι
[2, 4]	τὸν οὐρανόν· τοῦτο γὰρ οἰκειότατόν	τε	τῇ οὐσίᾳ καὶ τῇ φύσει
[2, 12]	ἄστρων εἴρηται ποῖ´ ἄττα κατά	τε	τὴν οὐσίαν ἐστὶ καὶ κατὰ
[2, 12]	καὶ κατὰ τὸ σχῆμα, περί	τε	τῆς φορᾶς καὶ τῆς τάξεως
[2, 13]	γῆς ὕδωρ· ὥστε πῶς οἷόν	τε	τὸ κουφότερον κατωτέρω κεῖσθαι τοῦ
[2, 9]	ἡλίου δὲ καὶ σελήνης, ἔτι	τε	τοσούτων τὸ πλῆθος ἄστρων καὶ
[2, 13]	Ὅσα μὲν οὖν τυγχάνει περί	τε	τοῦ σχήματος αὐτῆς ὑπολαμβανόμενα καὶ
[2, 8]	μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανὸν διά	τε	τοῦτο συμβήσεται καὶ ὅτι δέδεικται
[2, 13]	περὶ τῆς γῆς εἰπεῖν, οὗ	τε	τυγχάνει κειμένη, καὶ πότερον τῶν
[2, 1]	αὑτῷ τὸν ἄπειρον χρόνον, ἔκ	τε	τῶν εἰρημένων ἔξεστι λαμβάνειν τὴν
[2, 4]	ὥστ´ εἰ ὁ οὐρανὸς κύκλῳ	τε	φέρεται καὶ τάχιστα κινεῖται, σφαιροειδῆ
[2, 9]	πλοίῳ τὰ μόρια, οὐχ οἷόν	τε	ψοφεῖν, οὐδ´ αὐτὸ τὸ πλοῖον,

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 19/11/2009