Livre, chapitre |
[2, 13] |
τὴν
ἀποτομήν,
οὐ
προσλογιζόμενοι
τό
|
τε |
ἀπόστημα
τοῦ
ἡλίου
πρὸς
τὴν |
[2, 8] |
αὐτό.
Συμβαίνει
οὖν
ἅμα
τό
|
τε |
ἄστρον
διεληλυθέναι
τὸν
κύκλον
καὶ |
[2, 7] |
τετύχηκεν
ἐνδεδεμένος·
διὸ
δὴ
πλησιάζοντός
|
τε |
αὐτοῦ
καὶ
ἀνίσχοντος
καὶ
ὑπὲρ |
[2, 13] |
ὡς
εἴ
περ
ἀπείρονα
γῆς
|
τε |
βάθη
καὶ
δαψιλὸς
αἰθήρ,
ὡς |
[2, 8] |
οὕτως
οὐθὲν
ἄλογον
συμβαίνει·
τό
|
τε |
γὰρ
θᾶττον
εἶναι
τοῦ
μείζονος |
[2, 1] |
ταύτην
τῶν
ἄλλων
πέρας·
τό
|
τε |
γὰρ
πέρας
τῶν
περιεχόντων
ἐστί, |
[2, 6] |
μέσον
ἐστὶν
αὐτῆς
ἁπλῶς·
τῷ
|
τε |
γὰρ
χρόνῳ
ἀΐδιος
καὶ
τῷ |
[2, 2] |
μόρια,
λέγω
δ´
οἷον
τό
|
τε |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν,
τοῖς |
[2, 9] |
μέγεθος,
πολλαπλάσιον
μέγεθος
ἀναγκαῖον
ἀφικνεῖσθαί
|
τε |
δεῦρο
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
ἀμήχανον |
[2, 12] |
περὶ
ἑκάστου
τῶν
ἄστρων.
Τοῦτό
|
τε |
δὴ
δικαίως
ἀπορήσειεν
ἄν
τις, |
[2, 2] |
πρὸς
τὰς
ἄλλας
ἰδέας.
Διά
|
τε |
δὴ
τὸ
παραλείπειν
τὰς
κυριωτέρας |
[2, 14] |
τὸ
πρῶτον
ἐγένετο.
Κατὰ
τοῦτόν
|
τε |
δὴ
τὸν
λόγον
ἀναγκαῖον
εἶναι |
[2, 6] |
καὶ
θάτερον)
εἴπερ
τῷ
αὐτῷ
|
τε |
ἐπιτείνει
τάχει
ἢ
μείζονι,
καὶ |
[2, 13] |
φερομένην
περὶ
τὸ
μέσον
νύκτα
|
τε |
καὶ
ἡμέραν
ποιεῖν.
Ἔτι
δ´ |
[2, 14] |
μὴ
ταὐτὰ
φαίνεσθαι
πρὸς
ἄρκτον
|
τε |
καὶ
μεσημβρίαν
μεταβαίνουσιν·
ἔνιοι
γὰρ |
[2, 8] |
μετέβαλλε
τὸν
τόπον,
ὅπερ
φαίνεταί
|
τε |
καὶ
πάντες
φασίν.
Ἔτι
δὲ |
[2, 10] |
τὰς
δὲ
τῶν
ἄλλων
βραδυτέρας
|
τε |
καὶ
πλείους
(ἕκαστον
γὰρ
ἀντιφέρεται |
[2, 5] |
εἰρημένου·
βέλτιστον
γὰρ
κινεῖσθαι
ἁπλῆν
|
τε |
κίνησιν
καὶ
ἄπαυστον,
καὶ
ταύτην |
[2, 8] |
ὥστ´
ἐν
ἅπασιν
ἅμα
τόν
|
τε |
κύκλον
εἶναι
μείζω
καὶ
τὴν |
[2, 14] |
τοῦ
μείζονος
ὠθούμενον
οὐχ
οἷόν
|
τε |
κυμαίνειν,
ἀλλὰ
συμπιέζεσθαι
μᾶλλον
καὶ |
[2, 3] |
μέσου,
τούτου
δ´
οὐθὲν
οἷόν
|
τε |
μένειν
μόριον,
οὔθ´
ὅλως
οὔτ´ |
[2, 8] |
ὁ
μείζων
περιοισθήσεται
κύκλος)
τό
|
τε |
μὴ
διασπᾶσθαι
τὸν
οὐρανὸν
διά |
[2, 6] |
τιθέμενα.
Ὅτι
μὲν
οὖν
εἷς
|
τε |
μόνος
ἐστὶν
ὁ
οὐρανός,
καὶ |
[2, 8] |
καὶ
εὐλόγως
ἂν
δόξειεν
ὅ
|
τε |
(ὅλος
οὐρανὸς
σφαιροειδὴς
εἶναι
καὶ |
[2, 12] |
ὁτιοῦν
πλείους
φέρεται
φοράς.
Ταύτῃ
|
τε |
οὖν
ἀνισάζει
ἡ
φύσις
καὶ |
[2, 6] |
ἂν
εἴη
λέγειν,
ἐκ
τίνων
|
τε |
συνεστᾶσι
καὶ
ἐν
ποίοις
σχήμασι |
[2, 14] |
τὴν
γῆν
καὶ
ἀκίνητον,
διά
|
τε |
τὰς
εἰρημένας
αἰτίας,
καὶ
διότι |
[2, 4] |
τὸν
οὐρανόν·
τοῦτο
γὰρ
οἰκειότατόν
|
τε |
τῇ
οὐσίᾳ
καὶ
τῇ
φύσει |
[2, 12] |
ἄστρων
εἴρηται
ποῖ´
ἄττα
κατά
|
τε |
τὴν
οὐσίαν
ἐστὶ
καὶ
κατὰ |
[2, 12] |
καὶ
κατὰ
τὸ
σχῆμα,
περί
|
τε |
τῆς
φορᾶς
καὶ
τῆς
τάξεως |
[2, 13] |
γῆς
ὕδωρ·
ὥστε
πῶς
οἷόν
|
τε |
τὸ
κουφότερον
κατωτέρω
κεῖσθαι
τοῦ |
[2, 9] |
ἡλίου
δὲ
καὶ
σελήνης,
ἔτι
|
τε |
τοσούτων
τὸ
πλῆθος
ἄστρων
καὶ |
[2, 13] |
Ὅσα
μὲν
οὖν
τυγχάνει
περί
|
τε |
τοῦ
σχήματος
αὐτῆς
ὑπολαμβανόμενα
καὶ |
[2, 8] |
μὴ
διασπᾶσθαι
τὸν
οὐρανὸν
διά
|
τε |
τοῦτο
συμβήσεται
καὶ
ὅτι
δέδεικται |
[2, 13] |
περὶ
τῆς
γῆς
εἰπεῖν,
οὗ
|
τε |
τυγχάνει
κειμένη,
καὶ
πότερον
τῶν |
[2, 1] |
αὑτῷ
τὸν
ἄπειρον
χρόνον,
ἔκ
|
τε |
τῶν
εἰρημένων
ἔξεστι
λαμβάνειν
τὴν |
[2, 4] |
ὥστ´
εἰ
ὁ
οὐρανὸς
κύκλῳ
|
τε |
φέρεται
καὶ
τάχιστα
κινεῖται,
σφαιροειδῆ |
[2, 9] |
πλοίῳ
τὰ
μόρια,
οὐχ
οἷόν
|
τε |
ψοφεῖν,
οὐδ´
αὐτὸ
τὸ
πλοῖον, |