Livre, chapitre |
[2, 13] |
κυκλοτερῆ
τὸν
ὄγκον
εἶναι
τῆς
|
γῆς· |
ἀλλ´
ἔτι
προστιθέασι,
καὶ
φασὶ |
[2, 14] |
τὸν
ὄγκον
ἀναγκαῖον
εἶναι
τῆς
|
γῆς, |
ἀλλὰ
καὶ
μὴ
μέγαν
πρὸς |
[2, 14] |
περιφερὲς
ὂν
τὸ
σχῆμα
τῆς
|
γῆς, |
ἀλλὰ
καὶ
σφαίρας
οὐ
μεγάλης· |
[2, 13] |
εἰρημένον
οὐκ
ἴδιόν
ἐστι
τῆς
|
γῆς. |
Ἀλλὰ
μὴν
οὐκ
ἀναγκαῖον.
Οὐ |
[2, 14] |
τῆς
γῆς
ἐπιπρόσθησιν,
ἡ
τῆς
|
γῆς |
ἂν
εἴη
περιφέρεια
τοῦ
σχήματος |
[2, 13] |
ποτε
μικρὸν
μὲν
μόριον
τῆς
|
γῆς, |
ἂν
μετεωρισθὲν
ἀφεθῇ,
φέρεται
καὶ |
[2, 14] |
ἐστι
μέσον,
ἢ
διότι
τῆς
|
γῆς. |
Ἀνάγκη
δὴ
πρὸς
τὸ
τοῦ |
[2, 13] |
πρὸς
τὸ
μέσον
ἴδιον
τῆς
|
γῆς. |
(Ἄτοπον
δὲ
καὶ
τοῦτο
μὲν |
[2, 13] |
ἄδηλα
διὰ
τὴν
ἐπιπρόσθησιν
τῆς
|
γῆς. |
Διὸ
καὶ
τὰς
τῆς
σελήνης |
[2, 13] |
ταῦτα
ἄπειρον
τὸ
κάτω
τῆς
|
γῆς |
εἶναί
φασιν,
ἐπ´
ἄπειρον
αὐτὴν |
[2, 13] |
ΙΓ'
Λοιπὸν
δὲ
περὶ
τῆς
|
γῆς |
εἰπεῖν,
οὗ
τε
τυγχάνει
κειμένη, |
[2, 14] |
ἐπείπερ
ἐκλείπει
διὰ
τὴν
τῆς
|
γῆς |
ἐπιπρόσθησιν,
ἡ
τῆς
γῆς
ἂν |
[2, 13] |
μὴ
πλατὺ
τὸ
σχῆμα
τῆς
|
γῆς |
ἐστι,
διὰ
τοῦτο
μὲν
οὐκ |
[2, 14] |
οὐ
γὰρ
αὐτῆς
γε
τῆς
|
γῆς |
ἐστιν·
καὶ
γὰρ
ἂν
τῶν |
[2, 14] |
δὲ
ταὐτὸ
μέσον
εἶναι
τῆς
|
γῆς |
καὶ
τοῦ
παντός·
φέρεται
γὰρ |
[2, 13] |
αὐτὸν
λόγον
ὄντα
περὶ
τῆς
|
γῆς |
καὶ
τοῦ
ὕδατος
τοῦ
ὀχοῦντος |
[2, 14] |
ἔχοντα
καὶ
τὰ
μόρια
τῆς
|
γῆς |
κατὰ
φύσιν·
πότερον
ὅτι
τοῦ |
[2, 14] |
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
τὸ
τῆς
|
γῆς |
μέσον,
ἀλλὰ
κατὰ
συμβεβηκός,
ᾗ |
[2, 14] |
φέρεται
καὶ
πρὸς
τὸ
τῆς
|
γῆς |
μέσον,
σημεῖον
ὅτι
τὰ
φερόμενα |
[2, 8] |
ἠρεμεῖν
ἀδύνατον
ἠρεμούσης
γε
τῆς
|
γῆς· |
οὐ
γὰρ
ἂν
ἐγίγνετο
τὰ |
[2, 14] |
τυχόντος
ἢ
ἐπὶ
ὅλης
τῆς
|
γῆς· |
οὐ
γὰρ
διὰ
μικρότητα
ἢ |
[2, 13] |
λόγον,
εἰ
μὴ
φύσει
τῆς
|
γῆς |
οὗτος
ὁ
τόπος
ἦν.
Ὅσα |
[2, 14] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
κειμένης
τῆς
|
γῆς. |
Περὶ
μὲν
οὖν
τοῦ
τόπου |
[2, 14] |
τοῦ
μέσου
καὶ
σφαιροειδοῦς
τῆς
|
γῆς |
πολλαπλάσιον
βάρος
ἐπιγένοιτο
πρὸς
θάτερον |
[2, 13] |
δίνησιν
ἐφέρετο
τὰ
μόρια
τῆς
|
γῆς |
πρὸς
τὸ
μέσον·
νῦν
δὲ |
[2, 13] |
μὲν
οὖν
τοῦ
τόπου
τῆς
|
γῆς |
ταύτην
ἔχουσί
τινες
τὴν
δόξαν, |
[2, 13] |
εἰπὼν
ὡς
εἴ
περ
ἀπείρονα
|
γῆς |
τε
βάθη
καὶ
δαψιλὸς
αἰθήρ, |
[2, 13] |
χώραν,
εἶναι
δὲ
πῦρ
μὲν
|
γῆς |
τιμιώτερον,
τὸ
δὲ
πέρας
τοῦ |
[2, 13] |
ὥσπερ
ἀὴρ
ὕδατος
κουφότερον,
καὶ
|
γῆς |
ὕδωρ·
ὥστε
πῶς
οἷόν
τε |
[2, 14] |
μέσον
φέρεται,
καὶ
τὸ
τῆς
|
γῆς. |
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι
ἀνάγκη
ἐπὶ |
[2, 13] |
θᾶττον
φερομένην
ἢ
τὴν
τῆς
|
γῆς |
φορὰν
κωλύειν,
καθάπερ
τὸ
ἐν |
[2, 13] |
ἀπόκρυψιν
φαίνεται
ποιούμενος
ὑπὸ
τῆς
|
γῆς, |
ὡς
δέον,
εἴπερ
ἦν
σφαιροειδής, |
[2, 14] |
τοῦ
ὅλου
καὶ
τὸ
τῆς
|
γῆς· |
ὥστε
ἢ
οὐ
μενεῖ
ἐπὶ |
[2, 13] |
μεγέθους
πολλοῦ
ἐναπολαμβάνεσθαι
τοῦ
τῆς
|
γῆς. |
Ὥστε
τοῦτο
μὲν
ὑπάρξει,
κἂν |