Livre, chapitre
[2, 2]	οὐ πανταχόθεν ὁμοίως, οἷον τὸ	πῦρ	ἄνω μόνον καὶ ἡ γῆ
[2, 13]	ἡμᾶς. (Ἔτι δὲ καὶ τὸ	πῦρ	ἄνω φέρεται διὰ τίν´ αἰτίαν;
[2, 14]	μέσον, ὥσπερ φαίνεται, καὶ τὸ	πῦρ	ἀπὸ τοῦ μέσου πάλιν πρὸς
[2, 3]	μὴν εἰ γῆν, ἀνάγκη καὶ	πῦρ	εἶναι· τῶν γὰρ ἐναντίων εἰ
[2, 13]	ἐπὶ μὲν γὰρ τοῦ μέσου	πῦρ	εἶναί φασι, τὴν δὲ γῆν,
[2, 7]	λέγουσιν, ὅτι τὸ ἄνω σῶμα	πῦρ	εἶναί φασιν, ὡς εὔλογον ὂν
[2, 14]	γὰρ τὰ κοῦφα καὶ τὸ	πῦρ	εἰς τοὐναντίον φερόμενα τοῖς βάρεσι
[2, 13]	κεῖσθαι αὐτήν, ἀλλὰ μᾶλλον τὸ	πῦρ.	(Ἔτι δ´ οἵ γε Πυθαγόρειοι
[2, 13]	μέσου, μένειν, ὥστε καὶ τὸ	πῦρ	ἠρεμήσει· τὸ γὰρ εἰρημένον οὐκ
[2, 3]	κινήσεως. Ἀλλὰ μὴν εἴπερ ἔστι	πῦρ	καὶ γῆ, ἀνάγκη καὶ τὰ
[2, 13]	τιμιωτάτην ὑπάρχειν χώραν, εἶναι δὲ	πῦρ	μὲν γῆς τιμιώτερον, τὸ δὲ
[2, 13]	ἐπὶ τοῦ μέσου, τὸ δὲ	πῦρ	μὴ ζητεῖν διὰ τί ἐπὶ
[2, 4]	περὶ τὸ ὕδωρ, τὸ δὲ	πῦρ	περὶ τὸν ἀέρα, καὶ τὰ
[2, 3]	εἶναι, γένεσιν δ´, εἴπερ καὶ	πῦρ,	τοῦτο δὲ καὶ τἆλλα, εἴπερ
[2, 7]	τὴν πληγὴν τῇ κινήσει γίγνεται	πῦρ.	Τῶν δὲ ἄνω ἕκαστον ἐν
[2, 13]	τὸ ταύτην ἔχον τὴν χώραν	πῦρ·	ὥσπερ τὸ μέσον ἁπλῶς λεγόμενον,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009