Livre, chapitre
[2, 13]	μένει βίᾳ· κατὰ φύσιν δέ	γε	ἀναγκαῖον εἶναί τινα αὐτῆς φοράν.
[2, 13]	πρὸς αὐτήν; Οὐ γὰρ ἥ	γε	δίνη πλησιάζει πρὸς ἡμᾶς. (Ἔτι
[2, 4]	ὁ οὐρανός. Ἀλλὰ μὴν ὅτι	γε	ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια τοιαύτη
[2, 14]	τοῦ μέσου, ἢ εἴπερ, ἠρεμήσει	γε	καὶ μὴ τὸ μέσον ἔχουσα,
[2, 1]	πάσης ἀπηλλαγμένην ῥαστώνης ἔμφρονος, εἴ	γε	μηδ´ ὥσπερ τῇ ψυχῇ τῇ
[2, 14]	ταὐτόν. Ὅτι μὲν οὖν ὁμοίως	γε	πανταχόθεν ἀπὸ τῶν ἐσχάτων φερομένων
[2, 5]	πολλῆς προθυμίας. Οὐ μὴν δίκαιόν	γε	πᾶσιν ὁμοίως ἐπιτιμᾶν, ἀλλ´ ὁρᾶν
[2, 13]	τὸ πῦρ. (Ἔτι δ´ οἵ	γε	Πυθαγόρειοι καὶ διὰ τὸ μάλιστα
[2, 14]	οὖν ἐστι σφαιροειδής, ἢ φύσει	γε	σφαιροειδής. Δεῖ δ´ ἕκαστον λέγειν
[2, 13]	τίν´ αἰτίαν; Οὐ γὰρ διά	γε	τὴν δίνην. Εἰ δὲ τοῦτο
[2, 14]	τὴν κίνησιν· οὐ γὰρ αὐτῆς	γε	τῆς γῆς ἐστιν· καὶ γὰρ
[2, 8]	μὲν τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον ἠρεμούσης	γε	τῆς γῆς· οὐ γὰρ ἂν
[2, 13]	Ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τῇ δίνῃ	γε	τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον ὥρισται,
[2, 2]	ἐκείνων εἶναι· φανερῶς γὰρ ἔν	γε	τοῖς ζῴοις ὑπάρχοντα φαίνεται τοῖς
[2, 13]	ἐκινεῖτο ἀπὸ τοῦ μέσου διά	γε	τὸν τῆς ὁμοιότητος λόγον, εἰ
[2, 14]	καὶ παρὰ φύσιν· ἡ δέ	γε	τοῦ κόσμου τάξις ἀΐδιος. Ἔτι
[2, 8]	ἡμῖν ὁμολογούμενον εἰπεῖν, ἐξ ἐκείνου	γε	τοῦ σώματος γεννῶσιν, τοῦ δὲ
[2, 13]	δεῦρο κινεῖσθαι προσήκει. Ἀλλὰ διά	γε	τοῦτον τὸν λόγον οὐ μενεῖ,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009