Livre, chapitre
[2, 2]	δεξιὸν καὶ τὸ ἀριστερόν. Οὐ	δεῖ	γὰρ ἀπορεῖν διὰ τὸ σφαιροειδὲς
[2, 12]	ἐχόντων, ἀψύχων δὲ πάμπαν, διανοούμεθα·	δεῖ	δ´ ὡς μετεχόντων ὑπολαμβάνειν πράξεως
[2, 13]	ταύτην τὴν αἰτίαν οὐθὲν αὐτοὺς	δεῖ	θορυβεῖσθαι περὶ τὸ πᾶν, οὐδ´
[2, 12]	περιπατῆσαν, τῷ δὲ καὶ δρόμου	δεῖ	καὶ πάλης καὶ κονίσεως, πάλιν
[2, 2]	τὸ κάτω μόνον. Εἰ δὲ	δεῖ	καὶ τῷ οὐρανῷ προσάπτειν τι
[2, 14]	τοῦ κέντρου τὸ ἔσχατον, ἀλλὰ	δεῖ	κρατεῖν τὸ πλέον ἕως ἂν
[2, 13]	τὴν φαντασίαν οὐδὲν αὐτοὺς ἀπιστεῖν	δεῖ	μὴ κυκλοτερῆ τὸν ὄγκον εἶναι
[2, 12]	ἂν διὰ πλειόνων, χαλεπώτερον. (Διὸ	δεῖ	νομίζειν καὶ τὴν τῶν ἄστρων
[2, 12]	δ´ ὡς ἄριστα ἔχοντι οὐθὲν	δεῖ	πράξεως· ἔστι γὰρ αὐτὸ τὸ
[2, 2]	λέγουσιν, ἢ μᾶλλον ἑτέρως, εἴπερ	δεῖ	προσάπτειν τῷ τοῦ παντὸς σώματι
[2, 5]	πᾶσιν ὁμοίως ἐπιτιμᾶν, ἀλλ´ ὁρᾶν	δεῖ	τὴν αἰτίαν τοῦ λέγειν τίς
[2, 12]	οἰηθείη τοῦθ´ ὑπάρχειν· νοῆσαι γὰρ	δεῖ	τῆς ζωῆς καὶ τῆς ἀρχῆς
[2, 5]	(τις ἐπιτύχῃ, τότε χάριν ἔχειν	δεῖ	τοῖς εὑρίσκουσι, νῦν δὲ τὸ
[2, 13]	ἔχῃ ἀντιλέγειν αὐτὸς αὑτῷ. Διὸ	δεῖ	τὸν μέλλοντα καλῶς ζητήσειν ἐνστατικὸν
[2, 8]	τῶν πορευτικῶν σωμάτων. Ἐπεὶ οὖν	δεῖ	τὸν μὲν οὐρανὸν κινεῖσθαι τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 19/11/2009