Livre, chapitre |
[2, 7] |
ἐκθερμαίνεσθαι,
καὶ
ταύτῃ
μάλιστα
ᾗ
|
ὁ |
ἥλιος
τετύχηκεν
ἐνδεδεμένος·
διὸ
δὴ |
[2, 13] |
στενοχωρίαν
οὐκ
ἔχων
τὴν
πάροδον
|
ὁ |
ἀὴρ
μένει
διὰ
τὸ
πλῆθος· |
[2, 7] |
ἐγγύτερον
τοῦ
πυρός,
ἐγγύτερον
δὲ
|
ὁ |
ἀήρ·
οἷον
καὶ
ἐπὶ
τῶν |
[2, 13] |
βάρος
φέρειν
ἀπολαμβανόμενος
καὶ
μένων
|
ὁ |
ἀήρ,
τεκμήρια
πολλὰ
λέγουσιν.
Πρῶτον |
[2, 5] |
τόπον
τιμιωτέρα
(θειότερος
γὰρ
τόπος
|
ὁ |
ἄνω
τοῦ
κάτω)
τὸν
αὐτὸν |
[2, 2] |
οὔ
φαμεν.
Δῆλον
τοίνυν
ὅτι
|
ὁ |
ἀφανὴς
πόλος
ἐστὶ
τὸ
ἄνω. |
[2, 13] |
οὐ
μέντοι
ὅλον,
ἀλλὰ
διεσπασμένον.
|
Ὁ |
γὰρ
αὐτὸς
ἁρμόσει
λόγος
καὶ |
[2, 4] |
ὕδωρ
ἐστὶ
περὶ
τὴν
γῆν,
|
ὁ |
δ´
ἀὴρ
περὶ
τὸ
ὕδωρ, |
[2, 13] |
μηδὲν
μᾶλλον
κάτω
ἢ
ἄνω,
|
ὁ |
δ´
ἄνω
ἀὴρ
μὴ
κωλύει |
[2, 2] |
φαινόμενος
τὸ
κάτω
μέρος
ἐστίν,
|
ὁ |
δ´
ἡμῖν
ἄδηλος
τὸ
ἄνω. |
[2, 5] |
ἐνδέχεται
ἐν
τοῖς
ἀϊδίοις
εἶναι,
|
ὁ |
δ´
οὐρανὸς
ἀΐδιος
καὶ
ἡ |
[2, 2] |
κινήσεως
αἱ
τοιαῦται
δυνάμεις
ἐνυπάρχουσιν,
|
ὁ |
δ´
οὐρανὸς
ἔμψυχος
καὶ
ἔχει |
[2, 1] |
ἀπένειμαν
ὡς
ὄντα
μόνον
ἀθάνατον·
|
ὁ |
δὲ
νῦν
μαρτυρεῖ
λόγος
ὡς |
[2, 12] |
δύναται
τυχεῖν
τῆς
θειοτάτης
ἀρχῆς.
|
Ὁ |
δὲ
πρῶτος
οὐρανὸς
εὐθὺς
τυγχάνει |
[2, 8] |
τὸ
μῆκος,
ἀποτεινομένη
πόρρω
λίαν.
|
Ὁ |
δὲ
τρόμος
αὐτῆς
ποιεῖ
τοῦ |
[2, 6] |
ἀλλ´
ἔστιν
ἑκάστης
πράξεως
ὡρισμένος
|
ὁ |
ἐλάχιστος
χρόνος
κατὰ
τὸ
μὴ |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
κἀκείνῳ
φύσει
τόπος
|
ὁ |
ἔσχατος,
δῆλον
ὅτι
ἀναγκαῖον
εἶναί |
[2, 13] |
τεκμήριον
ὅτι
δύνων
καὶ
ἀνατέλλων
|
ὁ |
ἥλιος
εὐθεῖαν
ἀλλ´
οὐ
περιφερῆ |
[2, 8] |
μόνος
δὲ
δοκεῖ
τῶν
ἄστρων
|
ὁ |
ἥλιος
τοῦτο
δρᾶν
ἀνατέλλων
καὶ |
[2, 9] |
ὡς
ἄτοπον
εἰ
μὴ
φερόμενος
|
ὁ |
ἱστὸς
καὶ
ἡ
πρύμνα
ποιεῖ |
[2, 13] |
αὐτὴν
ἐρριζῶσθαι
λέγοντες,
ὥσπερ
Ξενοφάνης
|
ὁ |
Κολοφώνιος,
ἵνα
μὴ
πράγματ´
ἔχωσι |
[2, 4] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
σφαιροειδής
ἐστιν
|
ὁ |
κόσμος,
δῆλον
ἐκ
τούτων,
καὶ |
[2, 4] |
εὐθύγραμμα
πλείοσιν·
ὡς
γὰρ
ἔχει
|
ὁ |
κύκλος
ἐν
τοῖς
ἐπιπέδοις,
οὕτως |
[2, 4] |
ἂν
εἴη
τῶν
ἐπιπέδων
σχημάτων
|
ὁ |
κύκλος.
Ἔτι
δὲ
εἴπερ
τέλειόν |
[2, 4] |
τὸ
ἓν
κατὰ
τὸ
τρίγωνον,
|
ὁ |
κύκλος
οὐκέτι
ἔσται
σχῆμα.
Ἐπεὶ |
[2, 4] |
πρότερον
ἂν
εἴη
τῶν
σχημάτων
|
ὁ |
κύκλος.
Ὡσαύτως
δὲ
καὶ
ἡ |
[2, 2] |
καλούμενοι
Πυθαγόρειοι
(ἐκείνων
γὰρ
οὗτος
|
ὁ |
λόγος
ἐστίν)
σκεπτέον
πότερον
τοῦτον |
[2, 8] |
εὐλόγως
ἐν
τῷ
ἴσῳ
χρόνῳ
|
ὁ |
μείζων
περιοισθήσεται
κύκλος)
τό
τε |
[2, 2] |
τὸ
κάτω.
Τῶν
δὲ
πόλων
|
ὁ |
μὲν
ὑπὲρ
ἡμᾶς
φαινόμενος
τὸ |
[2, 14] |
καὶ
ἄρκτον
ἐπιδήλως
ἕτερος
γίγνεται
|
ὁ |
ὁρίζων
κύκλος,
ὥστε
τὰ
(ὑπὲρ |
[2, 4] |
φανερὸν
εἴη
ὅτι
σφαιροειδής
ἐστιν
|
ὁ |
οὐρανός.
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
γε |
[2, 8] |
τὰ
ἄστρα
μεθιστάμενα
καὶ
ὅλος
|
ὁ |
οὐρανός,
ἀναγκαῖον
ἤτοι
ἠρεμούντων
ἀμφοτέρων |
[2, 6] |
οὖν
εἷς
τε
μόνος
ἐστὶν
|
ὁ |
οὐρανός,
καὶ
οὗτος
ἀγένητος
καὶ |
[2, 4] |
ταχίστη
ἡ
κίνησις·
ὥστ´
εἰ
|
ὁ |
οὐρανὸς
κύκλῳ
τε
φέρεται
καὶ |
[2, 3] |
κίνησιν
ἀΐδιον
ὑπάρχειν.
Ἐπεὶ
δ´
|
ὁ |
οὐρανὸς
τοιοῦτος
(σῶμα
γάρ
τι |
[2, 1] |
Ὅτι
μὲν
οὖν
οὔτε
γέγονεν
|
ὁ |
πᾶς
οὐρανὸς
οὔτ´
ἐνδέχεται
φθαρῆναι, |
[2, 13] |
μένει
τὴν
τῆς
ὁμοιότητος
(ὥσπερ
|
ὁ |
περὶ
τῆς
τριχὸς
λόγος
τῆς |
[2, 9] |
ἀψύχων
σωμάτων
τοὺς
ὄγκους,
οἷον
|
ὁ |
τῆς
βροντῆς
διίστησι
λίθους
καὶ |
[2, 13] |
εἰ
δὲ
μὴ
ταύτῃ
οὗτος
|
ὁ |
τόπος,
ἀλλὰ
διὰ
τὴν
ἀνάγκην |
[2, 13] |
μὴ
φύσει
τῆς
γῆς
οὗτος
|
ὁ |
τόπος
ἦν.
Ὅσα
μὲν
οὖν |
[2, 4] |
ἐκ
τοῦ
κέντρου·
κοιλότερος
ἄρα
|
ὁ |
τόπος.
Ὥστε
περιρρεύσεται
τὸ
ὕδωρ, |
[2, 13] |
τὴν
ἄνω
φοράν,
οὐδ´
ἂν
|
ὁ |
ὑπὸ
τῇ
γῇ
κωλύοι
τὴν |
[2, 2] |
ἀφανῆ
πόλον·
εἰ
γὰρ
ἔσται
|
ὁ |
φανερός,
ἐπ´
ἀριστερὰ
ἔσται
ἡ |
[2, 2] |
οὗ,
τὸ
δ´
ἔμπροσθεν
ἐφ´
|
ὅ, |
κἂν
οὕτως
ἔχοι
τινὰ
δύναμιν |
[2, 8] |
Διὸ
καὶ
εὐλόγως
ἂν
δόξειεν
|
ὅ |
τε
(ὅλος
οὐρανὸς
σφαιροειδὴς
εἶναι |
[2, 13] |
τοῦτον
τὸν
λόγον
ἀναγκαῖον
ἅπαν
|
ὅ |
τι
ἂν
τεθῇ
ἐπὶ
τοῦ |
[2, 2] |
αἴσθησιν·
ἔμπροσθεν
γὰρ
λέγω
ἐφ´
|
ὃ |
αἱ
αἰσθήσεις.
Διὸ
καὶ
οὐκ |
[2, 14] |
εἶναι
καὶ
ὑπάρχειν,
ἀλλὰ
μὴ
|
ὃ |
βίᾳ
καὶ
παρὰ
φύσιν.
Ἔτι |
[2, 14] |
μέχρι
τούτου
τὸ
ἔλαττον
βάρος.
|
Ὃ |
γὰρ
ἄν
τις
ἀπορήσειε,
τὴν |
[2, 14] |
τὴν
ὅλην
ἔτι
ἀδυνατώτερον·
εἰς
|
ὃ |
γὰρ
τὸ
μόριον
πέφυκε
φέρεσθαι, |
[2, 13] |
τὸ
δὲ
μέσον
εἶναι
τοιοῦτον,
|
(ὃ) |
Διὸς
φυλακὴν
ὀνομάζουσι
τὸ
ταύτην |
[2, 11] |
σχῆμα
τοιοῦτον
ἀπέδωκε
τοῖς
ἀκινήτοις
|
ὃ |
ἥκιστά
ἐστι
κινητικόν.
Ἥκιστα
δὲ |
[2, 7] |
ἔχον,
ἐπειδὴ
ἔφαμέν
τι
εἶναι
|
ὃ |
κύκλῳ
φέρεσθαι
πέφυκεν·
ὥσπερ
γὰρ |
[2, 14] |
δ´
ἕκαστον
λέγειν
τοιοῦτον
εἶναι
|
ὃ |
φύσει
βούλεται
εἶναι
καὶ
ὑπάρχειν, |
[2, 3] |
τοῦτο
ἔχει
τὸ
ἐγκύκλιον
σῶμα,
|
ὃ |
φύσει
κινεῖται
κύκλῳ
ἀεί.
Διὰ |
[2, 12] |
δ´
ἂν
διὰ
πλειόνων,
χαλεπώτερον.
|
(Διὸ |
δεῖ
νομίζειν
καὶ
τὴν
τῶν |
[2, 13] |
μηκέτι
ἔχῃ
ἀντιλέγειν
αὐτὸς
αὑτῷ.
|
Διὸ |
δεῖ
τὸν
μέλλοντα
καλῶς
ζητήσειν |
[2, 7] |
ᾗ
ὁ
ἥλιος
τετύχηκεν
ἐνδεδεμένος·
|
διὸ |
δὴ
πλησιάζοντός
τε
αὐτοῦ
καὶ |
[2, 13] |
πρὸς
τὸ
μέσον
τῆς
δίνης.
|
Διὸ |
δὴ
τὴν
γῆν
πάντες
ὅσοι |
[2, 13] |
πράγματ´
ἔχωσι
ζητοῦντες
τὴν
αἰτίαν·
|
διὸ |
καὶ
Ἐμπεδοκλῆς
οὕτως
ἐπέπληξεν,
εἰπὼν |
[2, 8] |
τῶν
ἐχόντων
ὄργανα
πρὸς
κίνησιν.
|
Διὸ |
καὶ
εὐλόγως
ἂν
δόξειεν
ὅ |
[2, 2] |
λέγω
ἐφ´
ὃ
αἱ
αἰσθήσεις.
|
Διὸ |
καὶ
οὐκ
ἐν
ἅπαντι
σώματι |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
ἐπιπρόσθησιν
τῆς
γῆς.
|
Διὸ |
καὶ
τὰς
τῆς
σελήνης
ἐκλείψεις |
[2, 2] |
κάτω
καὶ
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν.
|
Διὸ |
καὶ
τῶν
Πυθαγορείων
ἄν
τις |
[2, 14] |
ἐπίδηλον
ἐποίει
μεθισταμένοις
οὕτω
βραχύ.
|
Διὸ |
τοὺς
ὑπολαμβάνοντας
συνάπτειν
τὸν
περὶ |
[2, 4] |
μήτε
χειρόκμητον
ἔχειν
παραπλησίως
μήτ´
|
ἄλλο |
μηθὲν
τῶν
ἡμῖν
ἐν
ὀφθαλμοῖς |
[2, 4] |
Ὁμοίως
δὲ
κἂν
εἴ
τι
|
ἄλλο |
σχῆμα
γένοιτο
μὴ
ἴσας
ἔχον |
[2, 12] |
καὶ
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
καὶ
|
ἄλλο |
τι
πρᾶξαν
τοῦ
δραμεῖν
ἕνεκα, |
[2, 13] |
φυλακὴν
ἐπὶ
τὸ
κέντρον,
ἀλλ´
|
ἐκεῖνο |
ζητεῖν
τὸ
μέσον,
ποῖόν
τι |
[2, 13] |
ποῖόν
τι
καὶ
ποῦ
πέφυκεν.
|
Ἐκεῖνο |
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
τὸ
μέσον |
[2, 13] |
Ἔτι
δὲ
πρὸς
Ἐμπεδοκλέα
κἂν
|
ἐκεῖνό |
τις
εἴπειεν.
Ὅτε
γὰρ
τὰ |
[2, 2] |
μὲν
τοῦ
ἄνω
ἡ
αὔξησις,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῶν
δεξιῶν
ἡ
κατὰ |
[2, 2] |
τῶν
δεξιῶν
ἡ
κατὰ
τόπον,
|
ἀπὸ |
δὲ
τῶν
ἔμπροσθεν
ἡ
κατὰ |
[2, 2] |
κινήσεις
τοῖς
ἔχουσιν.
Ἔστι
δὲ
|
ἀπὸ |
μὲν
τοῦ
ἄνω
ἡ
αὔξησις, |
[2, 5] |
εἰ
μηδὲν
ὡς
ἔτυχε
μηδ´
|
ἀπὸ |
ταὐτομάτου
ἐνδέχεται
ἐν
τοῖς
ἀϊδίοις |
[2, 8] |
ἂν
ὑπὸ
τῶν
κύκλων)
εἴτε
|
ἀπὸ |
ταὐτομάτου
συνέπεσεν,
οὐδ´
οὕτως
εὔλογον |
[2, 5] |
ἐπὶ
τοῦ
κύκλου
κινηθῆναι,
οἷον
|
ἀπὸ |
τοῦ
Α
τὴν
μὲν
ἐπὶ |
[2, 13] |
γῆ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ἐκινεῖτο
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου
διά
γε
τὸν |
[2, 14] |
ἀδύνατον
ἐνεχθῆναι
ὁτιοῦν
μόριον
αὐτῆς
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου
μὴ
βιασθέν·
μία |
[2, 14] |
ὥσπερ
φαίνεται,
καὶ
τὸ
πῦρ
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου
πάλιν
πρὸς
τὸ |
[2, 14] |
οὐχ
αἱ
ἐναντίαι·
ἡ
δ´
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου
τῇ
ἐπὶ
τὸ |
[2, 14] |
τοίνυν
ὁτιοῦν
μόριον
ἀδύνατον
ἐνεχθῆναι
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου,
φανερὸν
ὅτι
καὶ |
[2, 13] |
ἐσχάτων
ὁτιοῦν·
ἀλλ´
ὅμως
οἰσθήσεται
|
ἀπὸ |
τοῦ
μέσου,
ὥσπερ
καὶ
φαίνεται |
[2, 8] |
πανταχοῦ
καὶ
πᾶσιν
ὑπάρχον
τὸ
|
ἀπὸ |
τύχης.
Ἀλλὰ
μὴν
πάλιν
εἰ |
[2, 2] |
δύσεις,
ἀριστερόν.
Εἰ
οὖν
ἄρχεται
|
ἀπὸ |
τῶν
δεξιῶν
καὶ
ἐπὶ
τὰ |
[2, 14] |
τὸ
μέσον.
Εἴτ´
οὖν
ὁμοίως
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐσχάτων
διῃρημένα
τὰ
μόρια |
[2, 14] |
μὲν
οὖν
ὁμοίως
γε
πανταχόθεν
|
ἀπὸ |
τῶν
ἐσχάτων
φερομένων
πρὸς
ἓν |
[2, 14] |
ὥστ´
εἴπερ
(ἀδύνατον
κινηθῆναι
μὴ
|
ὑπὸ |
κρείττονος
ἰσχύος,
ἀναγκαῖον
ἂν
εἴη |
[2, 13] |
πολὺς
δ´
ἐστὶ
διὰ
τὸ
|
ὑπὸ |
μεγέθους
πολλοῦ
ἐναπολαμβάνεσθαι
τοῦ
τῆς |
[2, 4] |
περιέχεται
γραμμῶν,
τὸ
δὲ
περιφερόγραμμον
|
ὑπὸ |
μιᾶς.
Ἐπεὶ
δὲ
πρότερον
(τῇ |
[2, 4] |
περιφερόγραμμον.
Καὶ
τὸ
μὲν
εὐθύγραμμον
|
ὑπὸ |
πλειόνων
περιέχεται
γραμμῶν,
τὸ
δὲ |
[2, 13] |
ἄνω
φοράν,
οὐδ´
ἂν
ὁ
|
ὑπὸ |
τῇ
γῇ
κωλύοι
τὴν
κάτω· |
[2, 7] |
μὴ
ἐκπυροῦσθαι,
τοῦ
δ´
ἀέρος
|
ὑπὸ |
τὴν
τοῦ
κυκλικοῦ
σώματος
σφαῖραν |
[2, 13] |
περιφερῆ
τὴν
ἀπόκρυψιν
φαίνεται
ποιούμενος
|
ὑπὸ |
τῆς
γῆς,
ὡς
δέον,
εἴπερ |
[2, 7] |
φῶς
γίνεται
παρεκτριβομένου
τοῦ
ἀέρος
|
ὑπὸ |
τῆς
ἐκείνων
φορᾶς.
Πέφυκε
γὰρ |
[2, 6] |
δ´
ἐπεὶ
πᾶν
τὸ
κινούμενον
|
ὑπό |
τινος
κινεῖται,
ἀνάγκη
τὴν
ἀνωμαλίαν |
[2, 14] |
τὸ
μέσον,
καὶ
τὸ
ἔλαττον
|
ὑπὸ |
τοῦ
μείζονος
ὠθούμενον
οὐχ
οἷόν |
[2, 13] |
γὰρ
τὰ
στοιχεῖα
διειστήκει
χωρὶς
|
ὑπὸ |
τοῦ
νείκους,
τίς
αἰτία
τῇ |
[2, 4] |
τὸ
μέσον
τούτων·
τὰ
γὰρ
|
ὑπὸ |
τοῦ
σφαιροειδοῦς
περιεχόμενα
καὶ
ἁπτόμενα |
[2, 9] |
κομψῶς
μὲν
εἴρηται
καὶ
περιττῶς
|
ὑπὸ |
τῶν
εἰπόντων,
οὐ
μὴν
οὕτως |
[2, 8] |
ἐγκυκλίοις·
μεῖζον
γὰρ
τῶν
ἀφαιρουμένων
|
ὑπὸ |
τῶν
ἐκ
τοῦ
κέντρου
τὸ |
[2, 8] |
οἰκείαν
κίνησιν,
ἀλλὰ
φέροιντ´
ἂν
|
ὑπὸ |
τῶν
κύκλων)
εἴτε
ἀπὸ
ταὐτομάτου |
[2, 14] |
τὸ
μέσον,
ἀνισαζομένων
τῶν
ἐλαττόνων
|
ὑπὸ |
τῶν
μειζόνων
τῇ
προώσει
τῆς |
[2, 1] |
Ἐμπεδοκλῆς
φησιν.
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
|
ὑπὸ |
ψυχῆς
εὔλογον
ἀναγκαζούσης
μένειν
ἀΐδιον· |
[2, 14] |
Τὸ
γὰρ
πλεῖον
ἀεὶ
τὸ
|
πρὸ |
αὑτοῦ
ἔλαττον
προωθεῖν
ἀναγκαῖον
μέχρι |
[2, 12] |
ἢ
καὶ
τὰ
πολλὰ
πάντα
|
πρὸ |
ὁδοῦ
ἐστι
πρὸς
τὸ
ἄριστον. |
[2, 12] |
ὅτι
πολλὰ
σώματα
κινοῦσιν
αἱ
|
πρὸ |
τῆς
τελευταίας
καὶ
τῆς
ἓν |
[2, 13] |
μέσου
πᾶν
ᾧ
μηθὲν
μᾶλλον
|
δεῦρο |
ἢ
δεῦρο
κινεῖσθαι
προσήκει.
Ἀλλὰ |
[2, 9] |
πολλαπλάσιον
μέγεθος
ἀναγκαῖον
ἀφικνεῖσθαί
τε
|
δεῦρο |
καὶ
τὴν
ἰσχὺν
ἀμήχανον
εἶναι |
[2, 13] |
ᾧ
μηθὲν
μᾶλλον
δεῦρο
ἢ
|
δεῦρο |
κινεῖσθαι
προσήκει.
Ἀλλὰ
διά
γε |
[2, 9] |
ἂν
ἦν
τῶν
περὶ
τὸν
|
δεῦρο |
τόπον
ὁμοίως
ἔχον.
Ὅτι
μὲν |
[2, 14] |
τούτοις
δῆλον
ἐκ
τῶν
εἰρημένων
|
τὸ |
αἴτιον
τῆς
μονῆς.
Εἰ
γὰρ |
[2, 13] |
τοῦ
περὶ
τῆς
ὁμοιότητος)
ἀλλὰ
|
τὸ |
ἀνάλογον
μόριον
πρὸς
τὸ
ἀνάλογον |
[2, 13] |
ἀλλὰ
τὸ
ἀνάλογον
μόριον
πρὸς
|
τὸ |
ἀνάλογον
τοῦ
ἐσχάτου,
λέγω
δ´ |
[2, 2] |
κάτω,
καὶ
τὸ
πρόσθιον
καὶ
|
τὸ |
ἀντικείμενον,
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 2] |
ἐστίν,
ὁ
δ´
ἡμῖν
ἄδηλος
|
τὸ |
ἄνω.
Δεξιὸν
γὰρ
ἑκάστου
λέγομεν, |
[2, 2] |
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
περιφέρεται,
ἀνάγκη
|
τὸ |
ἄνω
εἶναι
τὸν
ἀφανῆ
πόλον· |
[2, 2] |
καὶ
οὐκ
ἐν
ἅπαντι
σώματι
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
ὅτι
ὁ
ἀφανὴς
πόλος
ἐστὶ
|
τὸ |
ἄνω.
Καὶ
οἱ
μὲν
ἐκεῖ |
[2, 2] |
πλάγια
ἐν
τῷ
κόσμῳ
οὐ
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω,
ἀλλὰ |
[2, 2] |
ἐστίν.
Λέγω
δὲ
τὰ
τρία
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω,
καὶ |
[2, 2] |
ἀρχήν,
δῆλον
ὅτι
ἔχει
καὶ
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
καὶ |
[2, 2] |
(Ἀλλ´
ἐν
μὲν
τούτοις
λέγομεν
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
καὶ |
[2, 2] |
δ´
ἔνια,
τοῖς
δὲ
φυτοῖς
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
μόνον. |
[2, 2] |
τὸ
πλάγιόν
ἐστι
τὸ
παρὰ
|
τὸ |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω.
Τῶν |
[2, 2] |
οὕτως
ἔχοι
τινὰ
δύναμιν
ἀρχῆς
|
τὸ |
ἄνω
πρὸς
τὰς
ἄλλας
ἰδέας. |
[2, 7] |
εἶναι
διὰ
τοῦτο
λέγουσιν,
ὅτι
|
τὸ |
ἄνω
σῶμα
πῦρ
εἶναί
φασιν, |
[2, 2] |
ἀρχὴ
προτέρα,
πρότερον
ἂν
εἴη
|
τὸ |
ἄνω
τοῦ
δεξιοῦ
κατὰ
γένεσιν, |
[2, 6] |
γὰρ
πρῶτον
τοῦ
πρώτου
καὶ
|
τὸ |
ἁπλοῦν
τοῦ
ἁπλοῦ
καὶ
τὸ |
[2, 4] |
τὸ
ἓν
τῶν
πολλῶν
καὶ
|
τὸ |
ἁπλοῦν
τῶν
συνθέτων,
πρῶτον
ἂν |
[2, 8] |
τὸ
πανταχοῦ
καὶ
πᾶσιν
ὑπάρχον
|
τὸ |
ἀπὸ
τύχης.
Ἀλλὰ
μὴν
πάλιν |
[2, 2] |
οἷς
ἔχει
τὸ
δεξιὸν
πρὸς
|
τὸ |
ἀριστερὸν
διαφορὰν
καὶ
τοῖς
σχήμασιν, |
[2, 2] |
εἰ
τὸ
δεξιὸν
ὑπάρχει
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν,
ἔτι
πρότερον
τὰς
προτέρας |
[2, 5] |
εἴπερ
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν,
καθάπερ
ἐλέχθη
πρότερον,
(καὶ |
[2, 2] |
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν.
Οὐ
δεῖ
γὰρ
ἀπορεῖν |
[2, 2] |
φυτοῖς,
τὸ
δὲ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερὸν
οὐκ
ἐνυπάρχει
τοῖς
φυτοῖς. |
[2, 2] |
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερὸν
πρὸς
ἡμᾶς
ἐπαναφέροντες·
ἢ |
[2, 2] |
ἀρχὰς
ἔλεγον,
τὸ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν,
τὰς
δὲ
τέτταρας
παρέλιπον |
[2, 2] |
ἀντικείμενον,
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν·
ταύτας
γὰρ
τὰς
διαστάσεις |
[2, 2] |
οἷον
τό
τε
δεξιὸν
καὶ
|
τὸ |
ἀριστερόν,
τοῖς
δ´
ἔνια,
τοῖς |
[2, 12] |
πάντα
πρὸ
ὁδοῦ
ἐστι
πρὸς
|
τὸ |
ἄριστον.
Τὸ
μὲν
οὖν
ἔχει |
[2, 6] |
κινούμενον
ἀλλοιοῖτο
καὶ
μὴ
διαμένοι
|
τὸ |
αὐτό,
εἴτε
ἄμφω
μεταβάλλοι,
οὐθὲν |
[2, 8] |
κύκλου
τὸ
τάχος
εὔλογον
περὶ
|
τὸ |
αὐτὸ
κέντρον
ἐνδεδεμένων
(ὥσπερ
γὰρ |
[2, 14] |
πρὸς
θάτερον
ἡμισφαίριον,
οὐκ
ἔσται
|
τὸ |
αὐτὸ
μέσον
τοῦ
ὅλου
καὶ |
[2, 8] |
τοῖς
κύκλοις
καθιστάμενα
πάλιν
εἰς
|
τὸ |
αὐτό.
Συμβαίνει
οὖν
ἅμα
τό |
[2, 7] |
καὶ
τὸν
κύκλῳ
αὐτῶν
ἀέρα
|
τὸ |
αὐτὸ
τοῦτο
πάσχειν.
Ταῦτα
μὲν |
[2, 6] |
τὸ
ἁπλοῦν
τοῦ
ἁπλοῦ
καὶ
|
τὸ |
ἄφθαρτον
καὶ
ἀγένητον
τοῦ
ἀφθάρτου |
[2, 5] |
τοῦ
Α
τὴν
μὲν
ἐπὶ
|
τὸ |
Β
τὴν
δ´
ἐπὶ
τὸ |
[2, 14] |
διὰ
τὸ
φύσιν
ἔχειν
φέρεσθαι
|
τὸ |
βάρος
ἔχον
πρὸς
τὸ
μέσον. |
[2, 13] |
ἢ
κάτω,
διώρισται
δὲ
τούτοις
|
τὸ |
βαρὺ
καὶ
κοῦφον.
Οἱ
μὲν |
[2, 13] |
μὴν
οὐδὲ
τῇ
δίνῃ
γε
|
τὸ |
βαρὺ
καὶ
κοῦφον
ὥρισται,
ἀλλὰ |
[2, 3] |
ψυχροῦ)
ἡ
δ´
ἠρεμία
καὶ
|
τὸ |
βαρὺ
λέγεται
κατὰ
στέρησιν
κουφότητος |
[2, 5] |
φύσις
ἀεὶ
ποιεῖ
τῶν
ἐνδεχομένων
|
τὸ |
βέλτιστον,
ἔστι
δὲ
καθάπερ
τῶν |
[2, 6] |
τῇ
κινήσει
τὸ
θᾶττον
καὶ
|
τὸ |
βραδύτερον·
τοῦτο
δὲ
παντελῶς
ἄλογον |
[2, 5] |
τὸ
Β
τὴν
δ´
ἐπὶ
|
τὸ |
Γ,
ὅτι
μὲν
οὖν
οὐκ |
[2, 9] |
ἡμῖν
λόγων,
ὥς
εἰσιν
ἀληθεῖς·
|
τὸ |
γὰρ
ἀπορηθὲν
καὶ
ποιῆσαν
τοὺς |
[2, 13] |
ὥστε
καὶ
τὸ
πῦρ
ἠρεμήσει·
|
τὸ |
γὰρ
εἰρημένον
οὐκ
ἴδιόν
ἐστι |
[2, 2] |
πόλους,
ὡς
τούτου
μήκους
ὄντος·
|
τὸ |
γὰρ
εἰς
τὸ
πλάγιόν
ἐστι |
[2, 14] |
τὸ
μέσον
τὰ
μόρια
αὐτῆς.
|
Τὸ |
γὰρ
πλεῖον
ἀεὶ
τὸ
πρὸ |
[2, 6] |
πολὺ
μᾶλλον
εὔλογον
εἶναι
τοιοῦτον·
|
τὸ |
γὰρ
πρῶτον
τοῦ
πρώτου
καὶ |
[2, 4] |
Καὶ
τὸ
συνεχὲς
ἄρα
ἐκείνῳ·
|
τὸ |
γὰρ
τῷ
σφαιροειδεῖ
συνεχὲς
σφαιροειδές. |
[2, 14] |
τοὺς
τόπους
τοὺς
ἐσχάτους
ὄντας
|
τὸ |
γένος
αὐτῶν
ἐστιν,
ὡς
τῶν |
[2, 9] |
ταύτης,
αἴτιον
τούτου
φασὶν
εἶναι
|
τὸ |
γιγνομένων
εὐθὺς
ὑπάρχειν
τὸν
ψόφον, |
[2, 12] |
ἔχει
καὶ
μετέχει
τοῦ
ἀρίστου,
|
τὸ |
δ´
ἀφικνεῖται
(ἐγγὺς)
δι´
ὀλίγων, |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
δεξιὸν
ἀφ´
οὗ,
|
τὸ |
δ´
ἔμπροσθεν
ἐφ´
ὅ,
κἂν |
[2, 2] |
τὸ
δὲ
δεξιὸν
τοῦ
πλάτους,
|
τὸ |
δ´
ἔμπροσθεν
τοῦ
βάθους.
Ἔτι |
[2, 9] |
πάλιν
αὐτὸ
τὸ
πλοῖον
κινούμενον.
|
Τὸ |
δ´
ἐν
μὴ
φερομένῳ
φερόμενον |
[2, 13] |
αἰτίαν
τὸ
μὲν
ἄνω
φέρεται,
|
τὸ |
δ´
ἐπὶ
τὸ
μέσον,
μηδενὸς |
[2, 13] |
τὸ
δὲ
πέρας
τοῦ
μεταξύ,
|
τὸ |
δ´
ἔσχατον
καὶ
τὸ
μέσον |
[2, 12] |
ἐλαχίστας
κινεῖσθαι
κινήσεις,
οἷον
δύο,
|
τὸ |
δ´
ἐχόμενον
τρεῖς
ἤ
τινα |
[2, 8] |
κινεῖσθαι,
ἢ
τὸ
μὲν
κινεῖσθαι
|
τὸ |
δ´
ἠρεμεῖν.
Εἰ
μὲν
οὖν |
[2, 8] |
γὰρ
μάλιστα
τὸ
μὲν
κινήσεται
|
τὸ |
δ´
ἠρεμήσει.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
Φανερὸν |
[2, 12] |
τὸ
μὲν
δὴ
ἀεὶ
ὑγιαίνει,
|
τὸ |
δ´
ἰσχνανθέν,
τὸ
δὲ
δραμὸν |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
ὁριζόμενον
τὸ
μέσον,
|
τὸ |
δ´
ὁρίζον
τὸ
πέρας.
Τιμιώτερον |
[2, 12] |
ὀλίγων,
τὸ
δὲ
διὰ
πολλῶν,
|
τὸ |
δ´
οὐδ´
ἐγχειρεῖ,
ἀλλ´
ἱκανὸν |
[2, 13] |
περαινόμενον·
τὸ
μὲν
γὰρ
ὕλη,
|
τὸ |
δ´
οὐσία
τῆς
συστάσεώς
ἐστιν. |
[2, 2] |
ἔσται
τούτου
τὸ
μὲν
δεξιὸν
|
τὸ |
δὲ
ἀριστερὸν
ὁμοίων
γ´
ὄντων |
[2, 8] |
κύκλους,
τὸ
μὲν
ἔσται
θᾶττον
|
τὸ |
δὲ
βραδύτερον
(οὕτω
δ´
οὐκ |
[2, 2] |
ἐστὶ
τὸ
ὅθεν
ἡ
κίνησις,
|
τὸ |
δὲ
δεξιὸν
ἀφ´
οὗ,
τὸ |
[2, 2] |
ἐστὶν
ὁμοίως
ζῴοις
καὶ
φυτοῖς,
|
τὸ |
δὲ
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερὸν |
[2, 2] |
μὲν
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή,
|
τὸ |
δὲ
δεξιὸν
τοῦ
πλάτους,
ἡ |
[2, 2] |
μὲν
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή,
|
τὸ |
δὲ
δεξιὸν
τοῦ
πλάτους,
τὸ |
[2, 12] |
δ´
ἀφικνεῖται
(ἐγγὺς)
δι´
ὀλίγων,
|
τὸ |
δὲ
διὰ
πολλῶν,
τὸ
δ´ |
[2, 12] |
ἀεὶ
ὑγιαίνει,
τὸ
δ´
ἰσχνανθέν,
|
τὸ |
δὲ
δραμὸν
καὶ
ἰσχνανθέν,
τὸ |
[2, 12] |
τὸ
δὲ
δραμὸν
καὶ
ἰσχνανθέν,
|
τὸ |
δὲ
καὶ
ἄλλο
τι
πρᾶξαν |
[2, 6] |
καὶ
ἄφθαρτον
καὶ
ὅλως
ἀμετάβλητον,
|
τὸ |
δὲ
κινοῦν
πολὺ
μᾶλλον
εὔλογον |
[2, 13] |
τὴν
δίνην
τὸ
μὲν
βαρὺ
|
τὸ |
δὲ
κοῦφον,
ἃ
τίνι
διώριστο |
[2, 13] |
φυλάττεσθαι
τὸ
κυριώτατον
τοῦ
παντός,
|
τὸ |
δὲ
μέσον
εἶναι
τοιοῦτον,
(ὃ) |
[2, 12] |
μὲν
οὐδὲ
γυμναζόμενον
εὖ
ἔχει,
|
τὸ |
δὲ
μικρὰ
περιπατῆσαν,
τῷ
δὲ |
[2, 8] |
τὸν
τρόπον
ἔχειν
οὐθὲν
ἄτοπον,
|
τὸ |
δὲ
πάνθ´
ὁμοίως
πλάσματι
ἔοικεν. |
[2, 13] |
δὲ
πῦρ
μὲν
γῆς
τιμιώτερον,
|
τὸ |
δὲ
πέρας
τοῦ
μεταξύ,
τὸ |
[2, 4] |
εὐθύγραμμον
ὑπὸ
πλειόνων
περιέχεται
γραμμῶν,
|
τὸ |
δὲ
περιφερόγραμμον
ὑπὸ
μιᾶς.
Ἐπεὶ |
[2, 10] |
χρόνῳ
διιέναι
τὸν
αὑτοῦ
κύκλον,
|
τὸ |
δὲ
πορρωτάτω
ἐν
ἐλαχίστῳ,
τῶν |
[2, 10] |
μὲν
γὰρ
ἐγγυτάτω
μάλιστα
κρατεῖται,
|
τὸ |
δὲ
πορρωτάτω
πάντων
ἥκιστα
διὰ |
[2, 10] |
τὸ
ἐγγύτερον
ἀεὶ
ἐν
πλείονι,
|
τὸ |
δὲ
πορρώτερον
ἐν
ἐλάττονι.
Τὸ |
[2, 13] |
ἡ
γῆ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
|
τὸ |
δὲ
πῦρ
μὴ
ζητεῖν
διὰ |
[2, 4] |
δ´
ἀὴρ
περὶ
τὸ
ὕδωρ,
|
τὸ |
δὲ
πῦρ
περὶ
τὸν
ἀέρα, |
[2, 11] |
δεικνύουσιν
οἱ
μαθηματικοί.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙA
|
Τὸ |
δὲ
σχῆμα
τῶν
ἄστρων
ἑκάστου |
[2, 13] |
ἀπορεῖν
εἰκότως
ἐγένετο
φιλοσόφημα
πᾶσιν·
|
τὸ |
δὲ
τὰς
περὶ
τούτου
λύσεις |
[2, 13] |
ἀρχὴ
τὸ
μέσον
καὶ
τίμιον,
|
τὸ |
δὲ
τοῦ
τόπου
μέσον
ἔοικε |
[2, 4] |
μὲν
κύκλον
κατὰ
τὸ
ἕν,
|
τὸ |
δὲ
τρίγωνον
(κατὰ
τὴν
δυάδα, |
[2, 4] |
τοῦ
ὕδατος
ἐπιφάνεια
σφαιροειδής
ἐστιν,
|
τὸ |
δὲ
τῷ
σφαιροειδεῖ
συνεχὲς
ἢ |
[2, 13] |
τοῦτο
μὲν
γὰρ
πᾶσι
κοινόν,
|
τὸ |
δὲ
φέρεσθαι
πρὸς
τὸ
μέσον |
[2, 2] |
τὸ
ἄνω
καὶ
κάτω
καὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερὸν
καὶ
τὸ |
[2, 5] |
εἰς
τοὔπισθεν,
ἔχει,
εἴπερ
καὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν,
καθάπερ |
[2, 2] |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
καὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν.
Οὐ |
[2, 2] |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω
καὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερὸν
πρὸς |
[2, 2] |
δύο
μόνας
ταύτας
ἀρχὰς
ἔλεγον,
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν,
τὰς |
[2, 2] |
πρόσθιον
καὶ
τὸ
ἀντικείμενον,
καὶ
|
τὸ |
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν·
ταύτας |
[2, 2] |
εἴ
τις,
ἐν
οἷς
ἔχει
|
τὸ |
δεξιὸν
πρὸς
τὸ
ἀριστερὸν
διαφορὰν |
[2, 2] |
ἀρχάς.
Εὐθὺς
γὰρ
πρῶτον,
εἰ
|
τὸ |
δεξιὸν
ὑπάρχει
καὶ
τὸ
ἀριστερόν, |
[2, 12] |
τὸ
ὑγιᾶναι
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
πρὸς
|
τὸ |
δραμεῖν
μόνον
ἢ
ἰσχνανθῆναι,
καὶ |
[2, 12] |
οὐδ´
ἐγχειρεῖ,
ἀλλ´
ἱκανὸν
εἰς
|
τὸ |
ἐγγὺς
τοῦ
ἐσχάτου
ἐλθεῖν·
οἷον |
[2, 10] |
ἐν
ἐλαχίστῳ,
τῶν
δ´
ἄλλων
|
τὸ |
ἐγγύτερον
ἀεὶ
ἐν
πλείονι,
τὸ |
[2, 7] |
λίθους
καὶ
σίδηρον·
εὐλογώτερον
οὖν
|
τὸ |
ἐγγύτερον
τοῦ
πυρός,
ἐγγύτερον
δὲ |
[2, 3] |
τι
θεῖον)
διὰ
τοῦτο
ἔχει
|
τὸ |
ἐγκύκλιον
σῶμα,
ὃ
φύσει
κινεῖται |
[2, 4] |
ἡ
τοῦ
οὐρανοῦ
φορὰ
διὰ
|
τὸ |
εἶναι
μόνη
συνεχὴς
καὶ
ὁμαλὴς |
[2, 7] |
καὶ
τοῖς
εἰρημένοις
ἑπόμενον
ἡμῖν
|
τὸ |
ἕκαστον
τῶν
ἄστρων
ποιεῖν
ἐκ |
[2, 14] |
τοῦ
βαρυτέρου
προωθοῦντος
μέχρι
τούτου
|
τὸ |
ἔλαττον
βάρος.
Ὃ
γὰρ
ἄν |
[2, 14] |
μέχρι
πρὸς
τὸ
μέσον,
καὶ
|
τὸ |
ἔλαττον
ὑπὸ
τοῦ
μείζονος
ὠθούμενον |
[2, 4] |
ἀΐδιος,
ἐν
ἑκάστῳ
δὲ
μέτρον
|
τὸ |
ἐλάχιστον,
ἐλαχίστη
δὲ
κίνησις
ἡ |
[2, 2] |
τὸ
δεξιὸν
καὶ
ἀριστερὸν
καὶ
|
τὸ |
ἔμπροσθεν
καὶ
ὄπισθεν
ζητητέον,
ἀλλ´ |
[2, 7] |
μὲν
οὖν
αὐτὰ
ἐκθερμαίνεται
διὰ
|
τὸ |
ἐν
ἀέρι
φέρεσθαι,
ὃς
διὰ |
[2, 13] |
ἀθρόως
(τῷ)
κάτωθεν
ἠρεμεῖν,
ὥσπερ
|
τὸ |
ἐν
ταῖς
κλεψύδραις
ὕδωρ.
Ὅτι |
[2, 4] |
πρώτου
σώματος,
πρῶτον
δὲ
σῶμα
|
τὸ |
ἐν
τῇ
ἐσχάτῃ
περιφορᾷ,
σφαιροειδὲς |
[2, 13] |
τῆς
γῆς
φορὰν
κωλύειν,
καθάπερ
|
τὸ |
ἐν
τοῖς
κυάθοις
ὕδωρ·
καὶ |
[2, 4] |
εὐλογώτατον,
τὸν
μὲν
κύκλον
κατὰ
|
τὸ |
ἕν,
τὸ
δὲ
τρίγωνον
(κατὰ |
[2, 4] |
ἐπειδὴ
ὀρθαὶ
δύο.
Ἐὰν
δὲ
|
τὸ |
ἓν
κατὰ
τὸ
τρίγωνον,
ὁ |
[2, 4] |
(τῇ
φύσει)
ἐν
ἑκάστῳ
γένει
|
τὸ |
ἓν
τῶν
πολλῶν
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
ἀρχὴ
τῆς
κινήσεώς
ἐστι
διὰ
|
τὸ |
ἐναντίας
εἶναι
τὰς
φοράς,
ὥστε |
[2, 13] |
ἔχον·
ἅμα
δ´
ἀδύνατον
εἰς
|
τὸ |
ἐναντίον
ποιεῖσθαι
τὴν
κίνησιν·
ὥστ´ |
[2, 13] |
εἰς
τὰ
πλάγια
φέρεσθαι
προσήκει
|
τὸ |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
ἱδρυμένον
καὶ |
[2, 3] |
τοῦ
σώματος
τοῦ
φερομένου
κύκλῳ,
|
τὸ |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου,
τούτου
δ´ |
[2, 12] |
Ἐκείνης
ἂν
οὖν
κοινὸν
εἴη
|
τὸ |
ἔργον·
αὐτῇ
μὲν
γὰρ
ἑκάστῃ |
[2, 14] |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
πάλιν
πρὸς
|
τὸ |
ἔσχατον,
ἀδύνατον
ἐνεχθῆναι
ὁτιοῦν
μόριον |
[2, 14] |
μέχρι
τοῦ
ἅψασθαι
τοῦ
κέντρου
|
τὸ |
ἔσχατον,
ἀλλὰ
δεῖ
κρατεῖν
τὸ |
[2, 12] |
κινήσεις·
οὐ
γὰρ
ἀφικνεῖται
πρὸς
|
τὸ |
ἔσχατον,
ἀλλὰ
μέχρι
ὅτου
δύναται |
[2, 13] |
ἂν
μή
τι
κωλύῃ,
πρὸς
|
τὸ |
ἔσχατον·
πλὴν
οὐχ
ὅλον
πρὸς |
[2, 14] |
ἴσον
ἀνάγκη
ἀπέχειν
τοῦ
μέσου
|
τὸ |
ἔσχατον·
τοῦτο
δὲ
τὸ
σχῆμα |
[2, 14] |
τοὐναντίον
φερόμενα
τοῖς
βάρεσι
πρὸς
|
τὸ |
ἔσχατον
φέρεται
τοῦ
περιέχοντος
τόπου |
[2, 8] |
οὔτ´
ἀμφότερα
κινεῖσθαι
εὔλογον
οὔτε
|
τὸ |
ἕτερον
μόνον,
λείπεται
τοὺς
μὲν |
[2, 12] |
τῷ
μὲν
ἄριστα
ἔχοντι
ὑπάρχειν
|
τὸ |
εὖ
ἄνευ
πράξεως,
τῷ
δ´ |
[2, 4] |
καὶ
κενόν.
Κύκλῳ
γὰρ
στρεφόμενον
|
τὸ |
εὐθέγραμμον
οὐδέποτε
τὴν
αὐτὴν
ἐφέξει |
[2, 8] |
ἀπηρτημένον
ἔχει
οὐδὲ
προέχον,
ὥσπερ
|
τὸ |
εὐθύγραμμον,
ἀλλὰ
πλεῖστον
ἀφέστηκε
τῷ |
[2, 2] |
θέσει,
δεξιὸν
μὲν
τὸ
κατὰ
|
τὸ |
ἡμέτερον
ἀριστερόν,
ἀριστερὸν
δὲ
τὸ |
[2, 2] |
ἀριστερόν,
ἀριστερὸν
δὲ
τὸ
κατὰ
|
τὸ |
ἡμέτερον
δεξιόν,
(καὶ
ὄπισθεν
τὸ |
[2, 2] |
δεξιόν,
(καὶ
ὄπισθεν
τὸ
κατὰ
|
τὸ |
ἡμέτερον
ἔμπροσθεν)
Ἐν
αὐτοῖς
δὲ |
[2, 13] |
ἡ
γῆ
κέντρον,
ἀλλ´
ἀπέχει
|
τὸ |
ἡμισφαίριον
αὐτῆς
ὅλον,
οὐθὲν
κωλύειν |
[2, 6] |
λέγειν
ἐναλλὰξ
εἶναι
τῇ
κινήσει
|
τὸ |
θᾶττον
καὶ
τὸ
βραδύτερον·
τοῦτο |
[2, 3] |
ἡ
κατάφασις
(λέγω
δ´
οἷον
|
τὸ |
θερμὸν
τοῦ
ψυχροῦ)
ἡ
δ´ |
[2, 8] |
δὲ
σελήνης
ἀεὶ
δῆλόν
ἐστι
|
τὸ |
καλούμενον
πρόσωπον.
Ὥστ´
ἐπεὶ
κινούμενα |
[2, 2] |
ἔχοντα
τῇ
θέσει,
δεξιὸν
μὲν
|
τὸ |
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον
ἀριστερόν,
ἀριστερὸν |
[2, 2] |
τὸ
ἡμέτερον
ἀριστερόν,
ἀριστερὸν
δὲ
|
τὸ |
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον
δεξιόν,
(καὶ |
[2, 2] |
τὸ
ἡμέτερον
δεξιόν,
(καὶ
ὄπισθεν
|
τὸ |
κατὰ
τὸ
ἡμέτερον
ἔμπροσθεν)
Ἐν |
[2, 2] |
Λέγω
δὲ
μῆκος
μὲν
αὐτοῦ
|
τὸ |
κατὰ
τοὺς
πόλους
διάστημα,
καὶ |
[2, 12] |
ἀλλ´
ἕτερόν
τι.
Ἔστι
δὲ
|
τὸ |
κατορθοῦν
χαλεπὸν
ἢ
τὸ
πολλὰ |
[2, 2] |
κόσμῳ
οὐ
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω,
ἀλλὰ
τὸ
παρὰ
τοὺς |
[2, 2] |
τούτοις
λέγομεν
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 2] |
ἔχει
καὶ
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω
καὶ
τὸ
δεξιὸν
καὶ |
[2, 2] |
τὰ
τρία
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω,
καὶ
τὸ
πρόσθιον
καὶ |
[2, 2] |
ὁ
μὲν
ὑπὲρ
ἡμᾶς
φαινόμενος
|
τὸ |
κάτω
μέρος
ἐστίν,
ὁ
δ´ |
[2, 2] |
δὲ
φυτοῖς
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω
μόνον.
Εἰ
δὲ
δεῖ |
[2, 2] |
καὶ
τὸ
μὲν
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω
πᾶσι
τοῖς
ἐμψύχοις
ἐστὶν |
[2, 13] |
μὲν
γὰρ
διὰ
ταῦτα
ἄπειρον
|
τὸ |
κάτω
τῆς
γῆς
εἶναί
φασιν, |
[2, 2] |
τὸ
παρὰ
τὸ
ἄνω
καὶ
|
τὸ |
κάτω.
Τῶν
δὲ
πόλων
ὁ |
[2, 13] |
πᾶν,
οὐδ´
εἰσάγειν
φυλακὴν
ἐπὶ
|
τὸ |
κέντρον,
ἀλλ´
ἐκεῖνο
ζητεῖν
τὸ |
[2, 6] |
τῇ
αὐτῇ
δυνάμει
κινοῖ,
εἴτε
|
τὸ |
κινούμενον
ἀλλοιοῖτο
καὶ
μὴ
διαμένοι |
[2, 6] |
διὰ
τὸ
κινοῦν
ἢ
διὰ
|
τὸ |
κινούμενον
ἢ
δι´
ἄμφω·
εἴτε |
[2, 6] |
καὶ
ἀγενήτου
κινητικόν.
Ἐπεὶ
οὖν
|
τὸ |
κινούμενον
οὐ
μεταβάλλει
σῶμα
ὄν, |
[2, 6] |
μεταβάλλοι,
οὐθὲν
κωλύει
ἀνωμάλως
κινεῖσθαι
|
τὸ |
κινούμενον.
Οὐθὲν
δὲ
τούτων
δυνατὸν |
[2, 6] |
ἐπίτασιν.
Ἔτι
δ´
ἐπεὶ
πᾶν
|
τὸ |
κινούμενον
ὑπό
τινος
κινεῖται,
ἀνάγκη |
[2, 6] |
γίγνεσθαι
τῆς
κινήσεως
ἢ
διὰ
|
τὸ |
κινοῦν
ἢ
διὰ
τὸ
κινούμενον |
[2, 6] |
ἄλογον
ἄπειρον
χρόνον
ἀδύνατον
εἶναι
|
τὸ |
κινοῦν,
καὶ
πάλιν
ἄλλον
ἄπειρον |
[2, 6] |
μεταβάλλει
σῶμα
ὄν,
οὐδ´
ἂν
|
τὸ |
κινοῦν
μεταβάλλοι
ἀσώματον
ὄν.
Ὥστε |
[2, 6] |
ἢ
δι´
ἄμφω·
εἴτε
γὰρ
|
τὸ |
κινοῦν
μὴ
τῇ
αὐτῇ
δυνάμει |
[2, 4] |
ἀεὶ
συρρεῖν
τὸ
ὕδωρ
εἰς
|
τὸ |
κοιλότερον·
κοιλότερον
δέ
ἐστι
τὸ |
[2, 13] |
ὕδωρ·
ὥστε
πῶς
οἷόν
τε
|
τὸ |
κουφότερον
κατωτέρω
κεῖσθαι
τοῦ
βαρυτέρου |
[2, 13] |
διὰ
τὸ
μάλιστα
προσήκειν
φυλάττεσθαι
|
τὸ |
κυριώτατον
τοῦ
παντός,
τὸ
δὲ |
[2, 13] |
Ἀλλὰ
μὴν
οὐδ´
ἀληθές
ἐστι
|
τὸ |
λεγόμενον.
Κατὰ
συμβεβηκὸς
μέντοι
τοῦτό |
[2, 14] |
τὸ
μέσον.
Δεῖ
δὲ
νοῆσαι
|
τὸ |
λεγόμενον
ὥσπερ
ἂν
εἰ
γιγνομένης |
[2, 13] |
οἵ
γε
Πυθαγόρειοι
καὶ
διὰ
|
τὸ |
μάλιστα
προσήκειν
φυλάττεσθαι
τὸ
κυριώτατον |
[2, 14] |
Καὶ
τῶν
μαθηματικῶν
δὲ
ὅσοι
|
τὸ |
μέγεθος
ἀναλογίζεσθαι
πειρῶνται
τῆς
περιφερείας, |
[2, 13] |
τρόπον,
ὅτι
τὸ
πλάτος
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
αὐτῆς
αἴτιον,
οἱ
δ´ |
[2, 13] |
αἴτιον
ἐξ
ὧν
λέγουσιν,
ἀλλὰ
|
τὸ |
μέγεθος
μᾶλλον·
διὰ
γὰρ
τὴν |
[2, 13] |
σφαιροειδὴς
μὲν
ᾖ,
τηλικαύτη
δὲ
|
τὸ |
μέγεθος·
μενεῖ
γὰρ
κατὰ
τὸν |
[2, 14] |
φανερὸν
ὅτι
περιφερής,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
οὐκ
οὖσα
μεγάλη·
μικρᾶς |
[2, 9] |
μὴ
γίγνεσθαι
ψόφον
ἀμήχανόν
τινα
|
τὸ |
μέγεθος.
Ὑποθέμενοι
δὲ
ταῦτα
καὶ |
[2, 9] |
τοσούτων
τὸ
πλῆθος
ἄστρων
καὶ
|
τὸ |
μέγεθος
φερομένων
τῷ
τάχει
τοιαύτην |
[2, 13] |
φέρεται
εἰς
βυθόν,
καὶ
θᾶττον
|
τὸ |
μεῖζον.
Ἀλλ´
ἐοίκασι
μέχρι
τινὸς |
[2, 8] |
(ὥσπερ
γὰρ
ἐν
τοῖς
ἄλλοις
|
τὸ |
μεῖζον
σῶμα
θᾶττον
φέρεται
τὴν |
[2, 12] |
Ἄρεος,
καὶ
ἀποκρυφέντα
μὲν
κατὰ
|
τὸ |
μέλαν
αὐτῆς,
ἐξελθόντα
δὲ
κατὰ |
[2, 9] |
φέροιτο
φορὰν
οὐθὲν
αὐτῶν,
ὥσπερ
|
τὸ |
μέλλον
ἔσεσθαι
προνοούσης
τῆς
φύσεως, |
[2, 2] |
πρότερον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ
|
τὸ |
μὲν
ἄνω
ἐστὶ
τὸ
ὅθεν |
[2, 2] |
δὲ
καὶ
τοῖς
σχήμασι,
καὶ
|
τὸ |
μὲν
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω |
[2, 2] |
μῆκος
τοῦ
πλάτους
πρότερον,
εἰ
|
τὸ |
μὲν
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή, |
[2, 2] |
τοῖς
τελείοις
πάσας.
Ἔστι
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ἄνω
τοῦ
μήκους
ἀρχή, |
[2, 13] |
μὴ
ζητεῖν,
διὰ
τίν´
αἰτίαν
|
τὸ |
μὲν
ἄνω
φέρεται,
τὸ
δ´ |
[2, 13] |
οἰσθήσεται
κάτω
μηθενὸς
ἀντερείσαντος.
Ὥστε
|
τὸ |
μὲν
ἀπορεῖν
εἰκότως
ἐγένετο
φιλοσόφημα |
[2, 13] |
καὶ
πρὶν
γενέσθαι
τὴν
δίνην
|
τὸ |
μὲν
βαρὺ
τὸ
δὲ
κοῦφον, |
[2, 10] |
τὸ
δὲ
πορρώτερον
ἐν
ἐλάττονι.
|
Τὸ |
μὲν
γὰρ
ἐγγυτάτω
μάλιστα
κρατεῖται, |
[2, 8] |
θάττω
τοῦ
ἐν
αὐτῷ
ἄστρου·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ἓν
ἢ
δύο |
[2, 6] |
δυνατὸν
περὶ
τὸν
οὐρανὸν
γενέσθαι·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
κινούμενον
δέδεικται
ὅτι |
[2, 8] |
οὐδὲ
κυλίεται
τὰ
ἄστρα,
φανερόν·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
κυλιόμενον
στρέφεσθαι
ἀνάγκη, |
[2, 13] |
ἔοικε
τελευτῇ
μᾶλλον
ἢ
ἀρχῇ·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ὁριζόμενον
τὸ
μέσον, |
[2, 13] |
τὸ
πέρας
ἢ
τὸ
περαινόμενον·
|
τὸ |
μὲν
γὰρ
ὕλη,
τὸ
δ´ |
[2, 2] |
τοῦ
παντός,
ὅπως
ἔσται
τούτου
|
τὸ |
μὲν
δεξιὸν
τὸ
δὲ
ἀριστερὸν |
[2, 12] |
ἐλθεῖν·
οἷον
εἰ
ὑγίεια
τέλος,
|
τὸ |
μὲν
δὴ
ἀεὶ
ὑγιαίνει,
τὸ |
[2, 10] |
τὸν
αὑτοῦ
κύκλον)
εὔλογον
ἤδη
|
τὸ |
μὲν
ἐγγυτάτω
τῆς
ἁπλῆς
καὶ |
[2, 8] |
ἄστρα
εἰς
τοὺς
ἀλλήλων
κύκλους,
|
τὸ |
μὲν
ἔσται
θᾶττον
τὸ
δὲ |
[2, 4] |
εὐθύγραμμόν
ἐστιν
ἢ
περιφερόγραμμον.
Καὶ
|
τὸ |
μὲν
εὐθύγραμμον
ὑπὸ
πλειόνων
περιέχεται |
[2, 8] |
Λείπεται
δὴ
ἀμφότερα
κινεῖσθαι,
ἢ
|
τὸ |
μὲν
κινεῖσθαι
τὸ
δ´
ἠρεμεῖν. |
[2, 8] |
εἴη
σφαιροειδές·
οὕτω
γὰρ
μάλιστα
|
τὸ |
μὲν
κινήσεται
τὸ
δ´
ἠρεμήσει. |
[2, 12] |
διὰ
πλειόνων,
ὥσπερ
ἐπὶ
σώματος
|
τὸ |
μὲν
οὐδὲ
γυμναζόμενον
εὖ
ἔχει, |
[2, 13] |
μονῆς
εἰρημένοι
τρόποι
πολλοὶ
τυγχάνουσιν.
|
Τὸ |
μὲν
οὖν
ἀπορῆσαι
πᾶσιν
ἀναγκαῖον |
[2, 14] |
ᾗ
πέφυκε
κινεῖσθαι
καὶ
νῦν.
|
(Τὸ |
μὲν
οὖν
ἀπορούμενον
τοῦτ´
ἔστιν· |
[2, 12] |
ὁδοῦ
ἐστι
πρὸς
τὸ
ἄριστον.
|
Τὸ |
μὲν
οὖν
ἔχει
καὶ
μετέχει |
[2, 4] |
οὐκέτι
ἔσται
σχῆμα.
Ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
μὲν
πρῶτον
σχῆμα
τοῦ
πρώτου |
[2, 4] |
ταύτην
τὴν
πίστιν.
Εἰ
γὰρ
|
τὸ |
μὲν
ὕδωρ
ἐστὶ
περὶ
τὴν |
[2, 2] |
μόνον
καὶ
ἡ
γῆ
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον.
(Ἀλλ´
ἐν
μὲν
τούτοις |
[2, 14] |
ἕως
ἂν
πανταχόθεν
ὁμοίως
λάβῃ
|
τὸ |
μέσον,
ἀνισαζομένων
τῶν
ἐλαττόνων
ὑπὸ |
[2, 13] |
ἔχον
τὴν
χώραν
πῦρ·
ὥσπερ
|
τὸ |
μέσον
ἁπλῶς
λεγόμενον,
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
ἀξιοῦμεν
ὁποσονοῦν
μέγεθος
φέρεσθαι
πρὸς
|
τὸ |
μέσον,
βάρος
ἔχον.
Δῆλον
γὰρ |
[2, 13] |
ποτ´
οἰσθήσεται;
Πρὸς
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
μέσον
βίᾳ,
καὶ
μένει
βίᾳ· |
[2, 14] |
ἑτέρῳ,
ἕως
ἂν
ἔλθῃ
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον.
Δεῖ
δὲ
νοῆσαι
τὸ |
[2, 14] |
ἐπ´
εὐθείας
πάντα
φέρεται
πρὸς
|
τὸ |
μέσον.
Διόπερ
οὐχ
οἷόν
τ´ |
[2, 14] |
διῃρημένα
τὰ
μόρια
συνήχθη
πρὸς
|
τὸ |
μέσον,
εἴτ´
ἄλλως
ἔχοντα,
ποιήσει |
[2, 14] |
τὴν
γῆν
ἀναγκαῖον,
εἴτε
περὶ
|
τὸ |
μέσον
εἴτ´
ἐπὶ
τοῦ
μέσου |
[2, 14] |
διακρινόμενα
ἐφέρετο
ὁμοίως
πάντοθεν
πρὸς
|
τὸ |
μέσον.
Εἴτ´
οὖν
ὁμοίως
ἀπὸ |
[2, 14] |
φέρεσθαι
τὸ
βάρος
ἔχον
πρὸς
|
τὸ |
μέσον.
Ἐν
δυνάμει
οὖν
ὄντος |
[2, 14] |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
τῇ
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον
ἐναντία.
Εἰ
τοίνυν
ὁτιοῦν |
[2, 13] |
καὶ
κούφων
τὰ
μὲν
εἰς
|
τὸ |
μέσον
ἔρχεται,
τὰ
δ´
ἐπιπολάζει |
[2, 14] |
μέσον,
ἀλλὰ
κατὰ
συμβεβηκός,
ᾗ
|
τὸ |
μέσον
ἔχει
ἐν
τῷ
τοῦ |
[2, 14] |
εἴπερ,
ἠρεμήσει
γε
καὶ
μὴ
|
τὸ |
μέσον
ἔχουσα,
ᾗ
πέφυκε
κινεῖσθαι |
[2, 13] |
σώματα
τοιαῦτα
ἐνδέχεσθαι
φέρεσθαι
περὶ
|
τὸ |
μέσον,
ἡμῖν
ἄδηλα
διὰ
τὴν |
[2, 13] |
κοινόν,
τὸ
δὲ
φέρεσθαι
πρὸς
|
τὸ |
μέσον
ἴδιον
τῆς
γῆς.
(Ἄτοπον |
[2, 4] |
τις
καὶ
ἐκ
τῶν
περὶ
|
τὸ |
μέσον
ἱδρυμένων
σωμάτων
ταύτην
τὴν |
[2, 13] |
πέφυκεν.
Ἐκεῖνο
μὲν
γὰρ
ἀρχὴ
|
τὸ |
μέσον
καὶ
τίμιον,
τὸ
δὲ |
[2, 14] |
μορίων
βάρος
ἔχει
μέχρι
πρὸς
|
τὸ |
μέσον,
καὶ
τὸ
ἔλαττον
ὑπὸ |
[2, 14] |
ἂν
λάβῃ
τῷ
αὑτοῦ
μέσῳ
|
τὸ |
μέσον·
μέχρι
τούτου
γὰρ
ἔχει |
[2, 13] |
ἄνω
φέρεται,
τὸ
δ´
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον,
μηδενὸς
ἐμποδίζοντος.
Ἀλλὰ
μὴν |
[2, 13] |
ἄστρων
οὖσαν,
κύκλῳ
φερομένην
περὶ
|
τὸ |
μέσον
νύκτα
τε
καὶ
ἡμέραν |
[2, 13] |
τὰ
μόρια
τῆς
γῆς
πρὸς
|
τὸ |
μέσον·
νῦν
δὲ
διὰ
τίν´ |
[2, 13] |
μέσου,
ἀλλὰ
καὶ
φερομένη
πρὸς
|
τὸ |
μέσον.
Ὅπου
γὰρ
ὁτιοῦν
φέρεται |
[2, 13] |
φασιν
αὐτήν,
κινεῖσθαι
κύκλῳ
περὶ
|
τὸ |
μέσον,
οὐ
μόνον
δὲ
ταύτην, |
[2, 13] |
μεταξύ,
τὸ
δ´
ἔσχατον
καὶ
|
τὸ |
μέσον
πέρας·
ὥστ´
ἐκ
τούτων |
[2, 13] |
τὸ
κέντρον,
ἀλλ´
ἐκεῖνο
ζητεῖν
|
τὸ |
μέσον,
ποῖόν
τι
καὶ
ποῦ |
[2, 14] |
τις,
ἐπεὶ
ταὐτὸν
ἀμφοτέρων
ἐστὶ
|
τὸ |
μέσον,
πρὸς
πότερον
φέρεται
τὰ |
[2, 14] |
ἔσχατον
φέρεται
τοῦ
περιέχοντος
τόπου
|
τὸ |
μέσον.
Συμβέβηκε
δὲ
ταὐτὸ
μέσον |
[2, 13] |
ὅσοι
τὸν
οὐρανὸν
γεννῶσιν,
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον
συνελθεῖν
φασίν·
ὅτι
δὲ |
[2, 14] |
μὴ
πανταχόθεν
ὁμοίως
συνέθει
πρὸς
|
τὸ |
μέσον
τὰ
μόρια
αὐτῆς.
Τὸ |
[2, 13] |
τὰ
μείζω
καὶ
βαρύτερα
πρὸς
|
τὸ |
μέσον
τῆς
δίνης.
Διὸ
δὴ |
[2, 13] |
ἀρχῇ·
τὸ
μὲν
γὰρ
ὁριζόμενον
|
τὸ |
μέσον,
τὸ
δ´
ὁρίζον
τὸ |
[2, 14] |
αὐτῆς
ἡ
κατὰ
φύσιν
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον
τοῦ
παντός
ἐστιν·
διὰ |
[2, 4] |
Ὡσαύτως
δὲ
καὶ
τὰ
πρὸς
|
τὸ |
μέσον
τούτων·
τὰ
γὰρ
ὑπὸ |
[2, 14] |
ὁμοίας
γωνίας,
ὥστε
πρὸς
ἓν
|
τὸ |
μέσον
φέρεται,
καὶ
τὸ
τῆς |
[2, 13] |
γῆ
μένει,
καὶ
συνῆλθεν
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον
φερομένη
διὰ
τὴν
δίνησιν· |
[2, 3] |
φύσιν
κίνησις
ἦν
αὐτοῦ
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον·
φύσει
δὲ
κύκλῳ
κινεῖται· |
[2, 14] |
φύσει
πέφυκε
φέρεσθαι
πάντοθεν
πρὸς
|
τὸ |
μέσον,
ὥσπερ
φαίνεται,
καὶ
τὸ |
[2, 14] |
παντὸς
τοῦ
ῥοπὴν
ἔχοντος
ἐπὶ
|
τὸ |
μέσον.
Ὥστε
εἴτε
ὅλη
ποθὲν |
[2, 4] |
δ´
εἰ
τῶν
μὲν
κινήσεων
|
τὸ |
μέτρον
ἡ
τοῦ
οὐρανοῦ
φορὰ |
[2, 13] |
ἐπελθεῖν·
τάχα
γὰρ
ἀλυποτέρας
διανοίας
|
τὸ |
μὴ
θαυμάζειν
πῶς
ποτε
μικρὸν |
[2, 6] |
πλάσματι
ὅμοιον.
Ἔτι
δὲ
καὶ
|
τὸ |
μὴ
λανθάνειν
ἐπὶ
τούτων
εὐλογώτερον· |
[2, 9] |
ἄστρων.
Ἐπεὶ
δ´
ἄλογον
δοκεῖ
|
τὸ |
μὴ
συνακούειν
ἡμᾶς
τῆς
φωνῆς |
[2, 13] |
τὴν
δίνην.
Ἄτοπον
δὲ
καὶ
|
τὸ |
μὴ
συννοεῖν
ὅτι
πρότερον
μὲν |
[2, 4] |
κενὸν
εἶναι
τῆς
φορᾶς,
διὰ
|
τὸ |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
χώραν
κατέχειν |
[2, 6] |
ὡρισμένος
ὁ
ἐλάχιστος
χρόνος
κατὰ
|
τὸ |
μὴ
ὑπερβάλλειν,
οὕτως
οὐδὲ
κινηθῆναι |
[2, 9] |
σώματα
βίαιον
οὐδὲν
πάθος,
διὰ
|
τὸ |
μὴ
ψοφεῖν.
Ἅμα
δ´
ἐστὶ |
[2, 1] |
πρὸς
δὲ
τούτοις
ἄπονος
διὰ
|
τὸ |
μηδεμιᾶς
προσδεῖσθαι
βιαίας
ἀνάγκης,
ἣ |
[2, 11] |
δὲ
κινητικὸν
ἡ
σφαῖρα
διὰ
|
τὸ |
μηδὲν
ἔχειν
ὄργανον
πρὸς
τὴν |
[2, 3] |
ὅτι
ἀνάγκη
γένεσιν
εἶναι
διὰ
|
τὸ |
μηδὲν
οἷόν
τ´
αὐτῶν
εἶναι |
[2, 9] |
ἐγχειροῦσι
τὴν
αἰτίαν,
ἀλλὰ
καὶ
|
τὸ |
μηδὲν
πάσχειν
χωρὶς
αἰσθήσεως.
Οἱ |
[2, 9] |
τὸν
τρόπον.
Οὐ
γὰρ
μόνον
|
τὸ |
μηθὲν
ἀκούειν
ἄτοπον,
περὶ
οὗ |
[2, 8] |
αὑτῶν.
Πρὸς
δὲ
τούτοις
ἄλογον
|
τὸ |
μηθὲν
ὄργανον
αὐτοῖς
ἀποδοῦναι
τὴν |
[2, 8] |
δὲ
τοὺς
μένοντας
κραδαίνεται
διὰ
|
τὸ |
μῆκος,
ἀποτεινομένη
πόρρω
λίαν.
Ὁ |
[2, 2] |
τοῖς
φυτοῖς.
Ἔτι
δ´
ὡς
|
τὸ |
μῆκος
τοῦ
πλάτους
πρότερον,
εἰ |
[2, 14] |
ἔτι
ἀδυνατώτερον·
εἰς
ὃ
γὰρ
|
τὸ |
μόριον
πέφυκε
φέρεσθαι,
καὶ
τὸ |
[2, 12] |
οὐδὲν
ἄλογον
ἂν
δόξειεν
εἶναι
|
τὸ |
νῦν
ἀπορούμενον.
Ἀλλ´
ἡμεῖς
ὡς |
[2, 1] |
μὲν
τοιούτων
λόγων
ἅλις
ἔστω
|
τὸ |
νῦν.
~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Β'
Ἐπειδὴ
δέ |
[2, 2] |
εἰ
τὸ
μὲν
ἄνω
ἐστὶ
|
τὸ |
ὅθεν
ἡ
κίνησις,
τὸ
δὲ |
[2, 14] |
τὸ
μόριον
πέφυκε
φέρεσθαι,
καὶ
|
τὸ |
ὅλον
ἐνταῦθα
πέφυκεν·
ὥστ´
εἴπερ |
[2, 4] |
μὴ
τὴν
αὐτὴν
χώραν
κατέχειν
|
τὸ |
ὅλον.
Ἔτι
δ´
εἰ
τῶν |
[2, 8] |
καὶ
ὅτι
δέδεικται
συνεχὲς
ὂν
|
τὸ |
ὅλον.
Ἔτι
δ´
ἐπεὶ
σφαιροειδῆ |
[2, 4] |
τις
εἰς
τὰ
μέρη
διέλοι
|
τὸ |
ὅλον,
τοῦτον
διαιρεῖται
τὸν
τρόπον, |
[2, 13] |
κατὰ
φύσιν.
Οὐκ
ἄρα
διὰ
|
τὸ |
ὁμοίως
ἔχειν
πρὸς
τὰ
ἔσχατα· |
[2, 8] |
διαφέρει
κινεῖν
τὴν
ὄψιν
ἢ
|
τὸ |
ὁρώμενον.
Ἀλλὰ
μὴν
ὅτι
οὐδὲ |
[2, 12] |
δεῖ
πράξεως·
ἔστι
γὰρ
αὐτὸ
|
τὸ |
οὗ
ἕνεκα,
ἡ
δὲ
πρᾶξις |
[2, 4] |
φαίνεται
καὶ
ὑπόκειται
κύκλῳ
περιφέρεσθαι
|
τὸ |
πᾶν,
δέδεικται
δ´
ὅτι
τῆς |
[2, 9] |
ἐν
ἀέρος
πλήθει
κεχυμένῳ
κατὰ
|
τὸ |
πᾶν
εἴτε
πυρός,
ὥσπερ
πάντες |
[2, 13] |
οὐθὲν
αὐτοὺς
δεῖ
θορυβεῖσθαι
περὶ
|
τὸ |
πᾶν,
οὐδ´
εἰσάγειν
φυλακὴν
ἐπὶ |
[2, 8] |
φύσει
τὸ
ὡς
ἔτυχεν,
οὐδὲ
|
τὸ |
πανταχοῦ
καὶ
πᾶσιν
ὑπάρχον
τὸ |
[2, 2] |
γὰρ
εἰς
τὸ
πλάγιόν
ἐστι
|
τὸ |
παρὰ
τὸ
ἄνω
καὶ
τὸ |
[2, 2] |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω,
ἀλλὰ
|
τὸ |
παρὰ
τοὺς
πόλους,
ὡς
τούτου |
[2, 6] |
ἐν
τοῖς
πρώτοις
μή
ἐστι
|
τὸ |
παρὰ
φύσιν
(ἁπλᾶ
γὰρ
καὶ |
[2, 3] |
παρὰ
φύσιν
ἀΐδιον.
Ὕστερον
δὲ
|
τὸ |
παρὰ
φύσιν
τοῦ
κατὰ
φύσιν, |
[2, 3] |
τίς
ἐστιν
ἐν
τῇ
γενέσει
|
τὸ |
παρὰ
φύσιν
τοῦ
κατὰ
φύσιν. |
[2, 2] |
ἄλλας
ἰδέας.
Διά
τε
δὴ
|
τὸ |
παραλείπειν
τὰς
κυριωτέρας
ἀρχὰς
δίκαιον |
[2, 5] |
καὶ
τὸ
περὶ
πάντων
καὶ
|
τὸ |
παριέναι
μηθὲν
τάχ´
ἂν
δόξειεν |
[2, 13] |
περιέχον
καὶ
τὸ
πέρας
ἢ
|
τὸ |
περαινόμενον·
τὸ
μὲν
γὰρ
ὕλη, |
[2, 13] |
Τιμιώτερον
δὲ
τὸ
περιέχον
καὶ
|
τὸ |
πέρας
ἢ
τὸ
περαινόμενον·
τὸ |
[2, 13] |
τὸ
μέσον,
τὸ
δ´
ὁρίζον
|
τὸ |
πέρας.
Τιμιώτερον
δὲ
τὸ
περιέχον |
[2, 5] |
αὐτοῦ
ἀρχήν.
Ἴσως
μὲν
οὖν
|
τὸ |
περὶ
ἐνίων
ἀποφαίνεσθαί
τι
πειρᾶσθαι |
[2, 13] |
τῶν
ἐσχάτων.
Θαυμαστὸν
δὲ
καὶ
|
τὸ |
περὶ
μὲν
τῆς
μονῆς
ζητεῖν, |
[2, 5] |
ἐνίων
ἀποφαίνεσθαί
τι
πειρᾶσθαι
καὶ
|
τὸ |
περὶ
πάντων
καὶ
τὸ
παριέναι |
[2, 13] |
ὁρίζον
τὸ
πέρας.
Τιμιώτερον
δὲ
|
τὸ |
περιέχον
καὶ
τὸ
πέρας
ἢ |
[2, 13] |
τὴν
τοῦ
μέσου
χώραν
ἀποδιδόναι,
|
τὸ |
πιστὸν
οὐκ
ἐκ
τῶν
φαινομένων |
[2, 2] |
μήκους
ὄντος·
τὸ
γὰρ
εἰς
|
τὸ |
πλάγιόν
ἐστι
τὸ
παρὰ
τὸ |
[2, 13] |
δὲ
καὶ
Ἀναξαγόρας
καὶ
Δημόκριτος
|
τὸ |
πλάτος
αἴτιον
εἶναί
φασι
τοῦ |
[2, 13] |
ἠρεμοῖ.
Καίτοι
τῆς
μονῆς
οὐ
|
τὸ |
πλάτος
αἴτιον
ἐξ
ὧν
λέγουσιν, |
[2, 13] |
μὲν
τοῦτον
τὸν
τρόπον,
ὅτι
|
τὸ |
πλάτος
καὶ
τὸ
μέγεθος
αὐτῆς |
[2, 13] |
καὶ
μένειν
οὐκ
ἐθέλει,
καὶ
|
τὸ |
πλεῖον
ἀεὶ
θᾶττον,
πᾶσαν
δὲ |
[2, 14] |
τὸ
ἔσχατον,
ἀλλὰ
δεῖ
κρατεῖν
|
τὸ |
πλέον
ἕως
ἂν
λάβῃ
τῷ |
[2, 9] |
καὶ
σελήνης,
ἔτι
τε
τοσούτων
|
τὸ |
πλῆθος
ἄστρων
καὶ
τὸ
μέγεθος |
[2, 13] |
πάροδον
ὁ
ἀὴρ
μένει
διὰ
|
τὸ |
πλῆθος·
πολὺς
δ´
ἐστὶ
διὰ |
[2, 12] |
πρώτου
σώματος
μίαν
κινουμένου
φορὰν
|
τὸ |
πλησιαίτατον
ἐλαχίστας
κινεῖσθαι
κινήσεις,
οἷον |
[2, 9] |
οἷόν
τε
ψοφεῖν,
οὐδ´
αὐτὸ
|
τὸ |
πλοῖον,
εἰ
φέροιτο
ἐν
ποταμῷ. |
[2, 9] |
τηλικαύτης
νεώς,
ἢ
πάλιν
αὐτὸ
|
τὸ |
πλοῖον
κινούμενον.
Τὸ
δ´
ἐν |
[2, 13] |
Θαλῆν
τὸν
Μιλήσιον,
ὡς
διὰ
|
τὸ |
πλωτὴν
εἶναι
μένουσαν
ὥσπερ
ξύλον |
[2, 4] |
δὲ
καθόλου
περὶ
τῶν
σχημάτων,
|
τὸ |
ποῖόν
ἐστι
πρῶτον,
καὶ
ἐν |
[2, 12] |
δὲ
τὸ
κατορθοῦν
χαλεπὸν
ἢ
|
τὸ |
πολλὰ
ἢ
τὸ
πολλάκις,
οἷον |
[2, 12] |
χαλεπὸν
ἢ
τὸ
πολλὰ
ἢ
|
τὸ |
πολλάκις,
οἷον
μυρίους
ἀστραγάλους
Χίους |
[2, 13] |
ἡμῖν
τοῦτο
σύνηθες,
μὴ
πρὸς
|
τὸ |
πρᾶγμα
ποιεῖσθαι
τὴν
ζήτησιν
ἀλλὰ |
[2, 14] |
αὐτῆς.
Τὸ
γὰρ
πλεῖον
ἀεὶ
|
τὸ |
πρὸ
αὑτοῦ
ἔλαττον
προωθεῖν
ἀναγκαῖον |
[2, 8] |
τόπον)
πρὸς
δὲ
τὴν
εἰς
|
τὸ |
πρόσθεν
ἀχρηστότατον·
ἥκιστα
γὰρ
ὅμοιον |
[2, 5] |
αὐτὸν
τρόπον
καὶ
ἡ
εἰς
|
τὸ |
πρόσθεν
τῆς
εἰς
τοὔπισθεν,
ἔχει, |
[2, 2] |
ἄνω
καὶ
τὸ
κάτω,
καὶ
|
τὸ |
πρόσθιον
καὶ
τὸ
ἀντικείμενον,
καὶ |
[2, 5] |
ἡ
ῥηθεῖσα
ἀπορία
ὅτι
ἔχει)
|
τὸ |
πρότερον
καὶ
ὕστερον·
αὕτη
γὰρ |
[2, 2] |
κατὰ
γένεσιν,
ἐπειδὴ
πολλαχῶς
λέγεται
|
τὸ |
πρότερον.
Πρὸς
δὲ
τούτοις,
εἰ |
[2, 14] |
ἔχειν
ὅνπερ
κἂν
εἰ
γιγνομένη
|
τὸ |
πρῶτον
ἐγένετο.
Κατὰ
τοῦτόν
τε |
[2, 2] |
προσάπτειν
τι
τῶν
τοιούτων,
καὶ
|
τὸ |
πρῶτον,
καθάπερ
εἴπομεν,
ἐν
τοῖς |
[2, 2] |
ἀλλ´
οὐ
πανταχόθεν
ὁμοίως,
οἷον
|
τὸ |
πῦρ
ἄνω
μόνον
καὶ
ἡ |
[2, 13] |
πρὸς
ἡμᾶς.
(Ἔτι
δὲ
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
ἄνω
φέρεται
διὰ
τίν´ |
[2, 14] |
τὸ
μέσον,
ὥσπερ
φαίνεται,
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
πάλιν |
[2, 14] |
καὶ
γὰρ
τὰ
κοῦφα
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
εἰς
τοὐναντίον
φερόμενα
τοῖς |
[2, 13] |
σφαίρας
κεῖσθαι
αὐτήν,
ἀλλὰ
μᾶλλον
|
τὸ |
πῦρ.
(Ἔτι
δ´
οἵ
γε |
[2, 13] |
τοῦ
μέσου,
μένειν,
ὥστε
καὶ
|
τὸ |
πῦρ
ἠρεμήσει·
τὸ
γὰρ
εἰρημένον |
[2, 14] |
διὰ
μικρότητα
ἢ
μέγεθος
εἴρηται
|
τὸ |
συμβαῖνον,
ἀλλὰ
κατὰ
παντὸς
τοῦ |
[2, 12] |
γὰρ
οὐθὲν
δόξει
παράλογον
εἶναι
|
τὸ |
συμβαῖνον.
Ἔοικε
γὰρ
τῷ
μὲν |
[2, 14] |
ἐστιν,
ὡς
τῶν
ἐσχάτων
διὰ
|
τὸ |
συνάπτειν
ἀλλήλοις
τοῦτο
πεπονθότων.
Καὶ |
[2, 4] |
τὴν
κύκλῳ
περιφερόμενον
φοράν.
Καὶ
|
τὸ |
συνεχὲς
ἄρα
ἐκείνῳ·
τὸ
γὰρ |
[2, 2] |
Οὐ
δεῖ
γὰρ
ἀπορεῖν
διὰ
|
τὸ |
σφαιροειδὲς
εἶναι
τὸ
σχῆμα
τοῦ |
[2, 4] |
σφαιροειδεῖ
συνεχὲς
ἢ
κείμενον
περὶ
|
τὸ |
σφαιροειδὲς
καὶ
αὐτὸ
τοιοῦτον
ἀναγκαῖον |
[2, 12] |
τὴν
οὐσίαν
ἐστὶ
καὶ
κατὰ
|
τὸ |
σχῆμα,
περί
τε
τῆς
φορᾶς |
[2, 14] |
μέσου
τὸ
ἔσχατον·
τοῦτο
δὲ
|
τὸ |
σχῆμα
σφαίρας
ἐστίν.
Οὐδὲν
δὲ |
[2, 14] |
δὴ
τὸν
λόγον
ἀναγκαῖον
εἶναι
|
τὸ |
σχῆμα
σφαιροειδὲς
αὐτῆς,
καὶ
ὅτι |
[2, 14] |
ἐκ
τούτων
δῆλον
περιφερὲς
ὂν
|
τὸ |
σχῆμα
τῆς
γῆς,
ἀλλὰ
καὶ |
[2, 13] |
μὲν
οὖν
εἰ
μὴ
πλατὺ
|
τὸ |
σχῆμα
τῆς
γῆς
ἐστι,
διὰ |
[2, 2] |
ἀπορεῖν
διὰ
τὸ
σφαιροειδὲς
εἶναι
|
τὸ |
σχῆμα
τοῦ
παντός,
ὅπως
ἔσται |
[2, 13] |
φασὶ
διὰ
τὴν
ἠρεμίαν
ἀναγκαῖον
|
τὸ |
σχῆμα
τοῦτ´
ἔχειν
αὐτήν.
Καὶ |
[2, 13] |
σφαιροειδής,
τοῖς
δὲ
πλατεῖα
καὶ
|
τὸ |
σχῆμα
τυμπανοειδής·
(ποιοῦνται
δὲ
τεκμήριον |
[2, 3] |
Διὰ
τί
οὖν
οὐχ
ὅλον
|
τὸ |
σῶμα
τοῦ
οὐρανοῦ
τοιοῦτον;
ὅτι |
[2, 9] |
μὴ
ψοφεῖν.
Ἅμα
δ´
ἐστὶ
|
τό |
τ´
αἴτιον
τούτων
δῆλον,
καὶ |
[2, 8] |
μὲν
οὖν
ἀμφότερα
κινήσεται,
ἄλογον
|
τὸ |
ταὐτὰ
τάχη
τῶν
ἄστρων
εἶναι |
[2, 13] |
τοιοῦτον,
(ὃ)
Διὸς
φυλακὴν
ὀνομάζουσι
|
τὸ |
ταύτην
ἔχον
τὴν
χώραν
πῦρ· |
[2, 8] |
θᾶττον
εἶναι
τοῦ
μείζονος
κύκλου
|
τὸ |
τάχος
εὔλογον
περὶ
τὸ
αὐτὸ |
[2, 13] |
γίνεσθαι
τὴν
ἀποτομήν,
οὐ
προσλογιζόμενοι
|
τό |
τε
ἀπόστημα
τοῦ
ἡλίου
πρὸς |
[2, 8] |
τὸ
αὐτό.
Συμβαίνει
οὖν
ἅμα
|
τό |
τε
ἄστρον
διεληλυθέναι
τὸν
κύκλον |
[2, 8] |
γὰρ
οὕτως
οὐθὲν
ἄλογον
συμβαίνει·
|
τό |
τε
γὰρ
θᾶττον
εἶναι
τοῦ |
[2, 1] |
μᾶλλον
ταύτην
τῶν
ἄλλων
πέρας·
|
τό |
τε
γὰρ
πέρας
τῶν
περιεχόντων |
[2, 2] |
τοιαῦτα
μόρια,
λέγω
δ´
οἷον
|
τό |
τε
δεξιὸν
καὶ
τὸ
ἀριστερόν, |
[2, 8] |
χρόνῳ
ὁ
μείζων
περιοισθήσεται
κύκλος)
|
τό |
τε
μὴ
διασπᾶσθαι
τὸν
οὐρανὸν |
[2, 4] |
περιέχουσα
τὸν
κύκλον·
ὥστ´
εἰ
|
τὸ |
τέλειον
πρότερον
τοῦ
ἀτελοῦς,
καὶ |
[2, 13] |
τοῦ
ἐσχάτου,
λέγω
δ´
οἷον
|
τὸ |
τέταρτον
μέρος
πρὸς
τὸ
τέταρτον |
[2, 13] |
οἷον
τὸ
τέταρτον
μέρος
πρὸς
|
τὸ |
τέταρτον
μέρος
τοῦ
περιέχοντος·
οὐθὲν |
[2, 4] |
ἐσχάτῃ
περιφορᾷ,
σφαιροειδὲς
ἂν
εἴη
|
τὸ |
τὴν
κύκλῳ
περιφερόμενον
φοράν.
Καὶ |
[2, 14] |
παντός·
φέρεται
γὰρ
καὶ
ἐπὶ
|
τὸ |
τῆς
γῆς
μέσον,
ἀλλὰ
κατὰ |
[2, 14] |
Ὅτι
δὲ
φέρεται
καὶ
πρὸς
|
τὸ |
τῆς
γῆς
μέσον,
σημεῖον
ὅτι |
[2, 14] |
ἓν
τὸ
μέσον
φέρεται,
καὶ
|
τὸ |
τῆς
γῆς.
Φανερὸν
τοίνυν
ὅτι |
[2, 14] |
αὐτὸ
μέσον
τοῦ
ὅλου
καὶ
|
τὸ |
τῆς
γῆς·
ὥστε
ἢ
οὐ |
[2, 13] |
ἡλίου
πρὸς
τὴν
γῆν
καὶ
|
τὸ |
τῆς
περιφερείας
μέγεθος,
ὡς
ἐν |
[2, 2] |
τὰς
τῶν
ζῴων
κινήσεις
διὰ
|
τὸ |
τῆς
φύσεως
οἰκεῖα
τῆς
ἐκείνων |
[2, 5] |
καὶ
ἄπαυστον,
καὶ
ταύτην
ἐπὶ
|
τὸ |
τιμιώτερον.
Περὶ
δὲ
τῆς
κινήσεως |
[2, 1] |
πεφυκότα
αὐτὸν
ἄλλως·
πᾶν
γὰρ
|
τὸ |
τοιοῦτον
ἐπίπονον,
ὅσῳπερ
ἂν
ἀϊδιώτερον |
[2, 8] |
περιφέρειαν.
Οὐκ
ἔστι
δ´
εὔλογον
|
τὸ |
τὸν
αὐτὸν
λόγον
ἔχειν
τὰ |
[2, 8] |
εὔλογον·
εἴτε
γὰρ
ἐξ
ἀνάγκης
|
τὸ |
τὸν
μείζω
κύκλον
φερόμενον
θᾶττον |
[2, 4] |
τὸ
κοιλότερον·
κοιλότερον
δέ
ἐστι
|
τὸ |
τοῦ
κέντρου
ἐγγύτερον.
Ἤχθωσαν
οὖν |
[2, 13] |
τὸ
μέσον
ἁπλῶς
λεγόμενον,
καὶ
|
τὸ |
τοῦ
μεγέθους
μέσον
καὶ
τοῦ |
[2, 8] |
ὑπὸ
τῶν
ἐκ
τοῦ
κέντρου
|
τὸ |
τοῦ
μείζονος
κύκλου
τμῆμα,
ὥστ´ |
[2, 14] |
τῆς
γῆς.
Ἀνάγκη
δὴ
πρὸς
|
τὸ |
τοῦ
παντός·
καὶ
γὰρ
τὰ |
[2, 12] |
καὶ
οὗ
ἕνεκα
ᾖ
καὶ
|
τὸ |
τούτου
ἕνεκα)
Τῶν
δ´
ἄλλων |
[2, 4] |
Ἐὰν
δὲ
τὸ
ἓν
κατὰ
|
τὸ |
τρίγωνον,
ὁ
κύκλος
οὐκέτι
ἔσται |
[2, 13] |
οὐ
φαίνεται
τοῦτο
γιγνόμενον,
ἀλλὰ
|
τὸ |
τυχὸν
μόριον
φέρεται
εἰς
βυθόν, |
[2, 14] |
ἀλλὰ
καὶ
μὴ
μέγαν
πρὸς
|
τὸ |
τῶν
ἄλλων
ἄστρων
μέγεθος.
|
[2, 12] |
κινήσεις·
ἕτερον
δ´
ἀδυνατεῖ
πρὸς
|
τὸ |
ὑγιᾶναι
ἐλθεῖν,
ἀλλὰ
πρὸς
τὸ |
[2, 4] |
λαμβάνουσιν
ὅτι
πέφυκεν
ἀεὶ
συρρεῖν
|
τὸ |
ὕδωρ
εἰς
τὸ
κοιλότερον·
κοιλότερον |
[2, 4] |
ἄρα
ὁ
τόπος.
Ὥστε
περιρρεύσεται
|
τὸ |
ὕδωρ,
ἕως
ἂν
ἰσασθῇ.
Ἴση |
[2, 13] |
ὀχοῦντος
τὴν
γῆν·
οὐδὲ
γὰρ
|
τὸ |
ὕδωρ
πέφυκε
μένειν
μετέωρον,
ἀλλ´ |
[2, 4] |
γῆν,
ὁ
δ´
ἀὴρ
περὶ
|
τὸ |
ὕδωρ,
τὸ
δὲ
πῦρ
περὶ |
[2, 4] |
ταῖς
ἐκ
τοῦ
κέντρου
εἶναι
|
τὸ |
ὕδωρ·
τότε
γὰρ
ἠρεμήσει.
Ἡ |
[2, 13] |
πλῆθος·
πολὺς
δ´
ἐστὶ
διὰ
|
τὸ |
ὑπὸ
μεγέθους
πολλοῦ
ἐναπολαμβάνεσθαι
τοῦ |
[2, 12] |
ἂν
ὁστισοῦν
ἀπορήσειε,
πειρατέον
λέγειν
|
τὸ |
φαινόμενον,
αἰδοῦς
ἀξίαν
εἶναι
νομίζοντας |
[2, 5] |
δεῖ
τοῖς
εὑρίσκουσι,
νῦν
δὲ
|
τὸ |
φαινόμενον
ῥητέον.
Εἰ
γὰρ
ἡ |
[2, 9] |
δ´
ἐκ
τούτων
ὅτι
καὶ
|
τὸ |
φάναι
γίνεσθαι
φερομένων
ἁρμονίαν,
ὡς |
[2, 12] |
μέλαν
αὐτῆς,
ἐξελθόντα
δὲ
κατὰ
|
τὸ |
φανὸν
καὶ
λαμπρόν.
Ὁμοίως
δὲ |
[2, 9] |
καὶ
τοῦ
ψόφου
διιόντος
πρὸς
|
τὸ |
φερόμενον
μέγεθος,
πολλαπλάσιον
μέγεθος
ἀναγκαῖον |
[2, 12] |
ἢ
θράσους,
εἴ
τις
διὰ
|
τὸ |
φιλοσοφίας
διψῆν
καὶ
μικρὰς
εὐπορίας |
[2, 14] |
ἄλληλα·
τοῦτο
δὲ
πέφυκε
πρὸς
|
τὸ |
φύσει
σφαιροειδές.
Ἢ
οὖν
ἐστι |
[2, 14] |
καὶ
φάναι
τοῦτο
συμβαίνειν
διὰ
|
τὸ |
φύσιν
ἔχειν
φέρεσθαι
τὸ
βάρος |
[2, 7] |
δὲ
θερμότης
ἀπ´
αὐτῶν
καὶ
|
τὸ |
φῶς
γίνεται
παρεκτριβομένου
τοῦ
ἀέρος |
[2, 8] |
οὐκ
ἔστιν
ἐν
τοῖς
φύσει
|
τὸ |
ὡς
ἔτυχεν,
οὐδὲ
τὸ
πανταχοῦ |
[2, 2] |
ἔχειν
ἀναγκαῖον
ἀρχήν,
ὅθεν
ἂν
|
ἤρξατο, |
εἰ
ἤρχετο
κινούμενον,
κἂν
εἰ |
[2, 2] |
κινεῖσθαι·
καὶ
γὰρ
εἰ
μηδέποτ´
|
ἤρξατο, |
ὅμως
ἔχειν
ἀναγκαῖον
ἀρχήν,
ὅθεν |
[2, 8] |
τῆς
γῆς·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἐγίγνετο |
τὰ
φαινόμενα.
Τὴν
δὲ
γῆν |
[2, 14] |
κἂν
εἰ
γιγνομένη
τὸ
πρῶτον
|
ἐγένετο. |
Κατὰ
τοῦτόν
τε
δὴ
τὸν |
[2, 14] |
προώσει
τῆς
ῥοπῆς.
Εἴτ´
οὖν
|
ἐγένετο, |
τοῦτον
ἀναγκαῖον
γενέσθαι
τὸν
τρόπον, |
[2, 13] |
Ὥστε
τὸ
μὲν
ἀπορεῖν
εἰκότως
|
ἐγένετο |
φιλοσόφημα
πᾶσιν·
τὸ
δὲ
τὰς |
[2, 11] |
ὅτι
σφαιροειδής·
οὐ
γὰρ
ἂν
|
ἐγίνετο |
αὐξανομένη
καὶ
φθίνουσα
τὰ
μὲν |
[2, 14] |
μέσον.
Ὥστε
εἴτε
ὅλη
ποθὲν
|
ἐφέρετο |
εἴτε
κατὰ
μέρος,
ἀναγκαῖον
μέχρι |
[2, 14] |
ὄντος
τοῦ
μίγματος
τὰ
διακρινόμενα
|
ἐφέρετο |
ὁμοίως
πάντοθεν
πρὸς
τὸ
μέσον. |
[2, 13] |
πρότερον
μὲν
διὰ
τὴν
δίνησιν
|
ἐφέρετο |
τὰ
μόρια
τῆς
γῆς
πρὸς |
[2, 9] |
Ὥστ´
ἐνταῦθα
λεκτέον
ὡς
εἴπερ
|
ἐφέρετο |
τὰ
σώματα
τούτων
εἴτ´
ἐν |
[2, 8] |
ἐπίτηδες
ἀφελεῖν
πάντα
δι´
ὧν
|
ἐνεδέχετο |
προϊέναι
καθ´
αὑτά,
καὶ
ὅτι |
[2, 2] |
ἀρχήν,
ὅθεν
ἂν
ἤρξατο,
εἰ
|
ἤρχετο |
κινούμενον,
κἂν
εἰ
σταίη,
κινηθείη |
[2, 13] |
ἡ
γῆ
τοῦτον
τὸν
τρόπον
|
ἐκινεῖτο |
ἀπὸ
τοῦ
μέσου
διά
γε |
[2, 6] |
δυνάμει
κινοῖ,
εἴτε
τὸ
κινούμενον
|
ἀλλοιοῖτο |
καὶ
μὴ
διαμένοι
τὸ
αὐτό, |
[2, 4] |
κἂν
εἴ
τι
ἄλλο
σχῆμα
|
γένοιτο |
μὴ
ἴσας
ἔχον
τὰς
ἐκ |
[2, 14] |
σφαιροειδοῦς
τῆς
γῆς
πολλαπλάσιον
βάρος
|
ἐπιγένοιτο |
πρὸς
θάτερον
ἡμισφαίριον,
οὐκ
ἔσται |
[2, 8] |
κινούμενα,
δῆλον
ὅτι
οὐκ
ἂν
|
κινοῖτο |
δι´
αὑτῶν.
Πρὸς
δὲ
τούτοις |
[2, 8] |
(οὕτω
γὰρ
ἂν
καὶ
τάχιστα
|
κινοῖτο |
καὶ
μάλιστα
κατέχοι
τὸν
αὐτὸν |
[2, 8] |
δι´
αὑτῶν,
τὴν
ἑτέραν
ἂν
|
κινοῖτο |
τούτων·
ἀλλ´
οὐδετέραν
φαίνεται.
Δινούμενα |
[2, 9] |
οὐδ´
αὐτὸ
τὸ
πλοῖον,
εἰ
|
φέροιτο |
ἐν
ποταμῷ.
Καίτοι
τοὺς
αὐτοὺς |
[2, 13] |
τις
ἀφείη
μετεωρίσας,
οὐκ
ἂν
|
φέροιτο. |
Νῦν
δ´
ἠρεμεῖ
τοσοῦτον
βάρος. |
[2, 9] |
οὔτ´
ἂν
ἔμψυχον
οὔτε
βίαιον
|
φέροιτο |
φορὰν
οὐθὲν
αὐτῶν,
ὥσπερ
τὸ |
[2, 13] |
τὸ
δὲ
κοῦφον,
ἃ
τίνι
|
διώριστο |
καὶ
πῶς
ἐπεφύκει
φέρεσθαι
ἢ |
[2, 6] |
ἀλλοιοῖτο
καὶ
μὴ
διαμένοι
τὸ
|
αὐτό, |
εἴτε
ἄμφω
μεταβάλλοι,
οὐθὲν
κωλύει |
[2, 8] |
τὸ
τάχος
εὔλογον
περὶ
τὸ
|
αὐτὸ |
κέντρον
ἐνδεδεμένων
(ὥσπερ
γὰρ
ἐν |
[2, 14] |
θάτερον
ἡμισφαίριον,
οὐκ
ἔσται
τὸ
|
αὐτὸ |
μέσον
τοῦ
ὅλου
καὶ
τὸ |
[2, 8] |
κύκλοις
καθιστάμενα
πάλιν
εἰς
τὸ
|
αὐτό. |
Συμβαίνει
οὖν
ἅμα
τό
τε |
[2, 12] |
οὐθὲν
δεῖ
πράξεως·
ἔστι
γὰρ
|
αὐτὸ |
τὸ
οὗ
ἕνεκα,
ἡ
δὲ |
[2, 9] |
οὐχ
οἷόν
τε
ψοφεῖν,
οὐδ´
|
αὐτὸ |
τὸ
πλοῖον,
εἰ
φέροιτο
ἐν |
[2, 9] |
πολὺν
τηλικαύτης
νεώς,
ἢ
πάλιν
|
αὐτὸ |
τὸ
πλοῖον
κινούμενον.
Τὸ
δ´ |
[2, 4] |
κείμενον
περὶ
τὸ
σφαιροειδὲς
καὶ
|
αὐτὸ |
τοιοῦτον
ἀναγκαῖον
εἶναι·
ὥστε
κἂν |
[2, 7] |
τὸν
κύκλῳ
αὐτῶν
ἀέρα
τὸ
|
αὐτὸ |
τοῦτο
πάσχειν.
Ταῦτα
μὲν
οὖν |
[2, 4] |
μὴν
τῶν
ἀφ´
αὑτοῦ
ἐφ´
|
αὑτὸ |
ἐλαχίστη
ἐστὶν
ἡ
τοῦ
κύκλου |
[2, 8] |
σφαιροειδοῦς
δύο
κινήσεις
εἰσὶ
καθ´
|
αὑτό, |
κύλισις
καὶ
δίνησις,
εἴπερ
οὖν |
[2, 13] |
ἔχει
δυσκινήτως
διὰ
τὴν
ἀντέρεισιν.
|
Ταὐτὸ |
δὴ
τοῦτο
ποιεῖν
τῷ
πλάτει |
[2, 14] |
κατὰ
στάθμην
πάλιν
φέρεται
εἰς
|
ταὐτό, |
κἂν
εἰς
ἄπειρον
ἡ
δύναμις |
[2, 14] |
τόπου
τὸ
μέσον.
Συμβέβηκε
δὲ
|
ταὐτὸ |
μέσον
εἶναι
τῆς
γῆς
καὶ |
[2, 9] |
δοκεῖ
διαφέρειν,
καὶ
τοῖς
ἀνθρώποις
|
ταὐτὸ |
συμβαίνειν.
Ταῦτα
δή,
καθάπερ
εἴρηται |
[2, 13] |
τὸ
λεγόμενον.
Κατὰ
συμβεβηκὸς
μέντοι
|
τοῦτό |
γ´
ἀληθές,
ὡς
ἀναγκαῖον
μένειν |
[2, 12] |
δ´
ἑτέρῳ
οὐδ´
ὁποσαοῦν
πονοῦντι
|
τοῦτό |
γ´
ἂν
ἔτι
ὑπάρξαι
τἀγαθόν, |
[2, 13] |
οὐχ
ὅλον
πρὸς
ἓν
σημεῖον
|
(τοῦτο |
γὰρ
ἀναγκαῖον
μόνον
συμβαίνειν
ἐκ |
[2, 3] |
φύσιν.
Ἀνάγκη
τοίνυν
γῆν
εἶναι·
|
τοῦτο |
γὰρ
ἠρεμεῖ
ἐπὶ
τοῦ
μέσου. |
[2, 14] |
μέσον
τοῦ
παντός
ἐστιν·
διὰ
|
τοῦτο |
γὰρ
καὶ
τυγχάνει
κειμένη
νῦν |
[2, 4] |
ἀνάγκη
σφαιροειδὲς
ἔχειν
τὸν
οὐρανόν·
|
τοῦτο |
γὰρ
οἰκειότατόν
τε
τῇ
οὐσίᾳ |
[2, 13] |
ἕκαστον·
νῦν
δ´
οὐ
φαίνεται
|
τοῦτο |
γιγνόμενον,
ἀλλὰ
τὸ
τυχὸν
μόριον |
[2, 12] |
μὲν
δέῃ
τοῦδ´
ἕνεκα
ποιῆσαι,
|
τοῦτο |
δ´
ἄλλου
καὶ
τοῦτο
ἑτέρου, |
[2, 3] |
ἔργου.
Θεοῦ
δ´
ἐνέργεια
ἀθανασία·
|
τοῦτο |
δ´
ἐστὶ
ζωὴ
ἀΐδιος.
ὥστ´ |
[2, 13] |
τῶν
οἰκείων
ἐνστάσεων
τῷ
γένει,
|
τοῦτο |
δ´
ἐστὶν
ἐκ
τοῦ
πάσας |
[2, 14] |
καὶ
τροπὰς
τῶν
ἐνδεδεμένων
ἄστρων.
|
Τοῦτο |
δ´
οὐ
φαίνεται
γιγνόμενον,
ἀλλ´ |
[2, 3] |
γένεσιν
δ´,
εἴπερ
καὶ
πῦρ,
|
τοῦτο |
δὲ
καὶ
τἆλλα,
εἴπερ
καὶ |
[2, 13] |
κίνησιν·
ὥστ´
ἐξ
ἀνάγκης
μένειν.
|
Τοῦτο |
δὲ
λέγεται
κομψῶς
μέν,
οὐκ |
[2, 6] |
τὸ
θᾶττον
καὶ
τὸ
βραδύτερον·
|
τοῦτο |
δὲ
παντελῶς
ἄλογον
καὶ
πλάσματι |
[2, 14] |
γωνίας,
ἀλλ´
οὐ
παρ´
ἄλληλα·
|
τοῦτο |
δὲ
πέφυκε
πρὸς
τὸ
φύσει |
[2, 14] |
ἀπέχειν
τοῦ
μέσου
τὸ
ἔσχατον·
|
τοῦτο |
δὲ
τὸ
σχῆμα
σφαίρας
ἐστίν. |
[2, 14] |
ἔχει
τὴν
ῥοπήν.
Οὐδὲν
τοίνυν
|
τοῦτο |
διαφέρει
λέγειν
ἐπὶ
βώλου
καὶ |
[2, 8] |
δοκεῖ
τῶν
ἄστρων
ὁ
ἥλιος
|
τοῦτο |
δρᾶν
ἀνατέλλων
καὶ
δύνων,
καὶ |
[2, 12] |
ποιῆσαι,
τοῦτο
δ´
ἄλλου
καὶ
|
τοῦτο |
ἑτέρου,
ἐν
μὲν
ἑνὶ
ἢ |
[2, 3] |
(σῶμα
γάρ
τι
θεῖον)
διὰ
|
τοῦτο |
ἔχει
τὸ
ἐγκύκλιον
σῶμα,
ὃ |
[2, 5] |
ἐπὶ
θάτερα;
ἀνάγκη
γὰρ
καὶ
|
τοῦτο |
ἢ
ἀρχὴν
εἶναι
ἢ
εἶναι |
[2, 12] |
ᾖ
τοῦ
ἀρίστου.
Καὶ
διὰ
|
τοῦτο |
ἡ
μὲν
γῆ
ὅλως
οὐ |
[2, 13] |
τοῖς
κυάθοις
ὕδωρ·
καὶ
γὰρ
|
τοῦτο |
κύκλῳ
τοῦ
κυάθου
φερομένου
πολλάκις |
[2, 7] |
οἱ
πύρινα
φάσκοντες
εἶναι
διὰ
|
τοῦτο |
λέγουσιν,
ὅτι
τὸ
ἄνω
σῶμα |
[2, 13] |
ὁμοίως
ἔχειν
πρὸς
τὰ
ἔσχατα·
|
τοῦτο |
μὲν
γὰρ
πᾶσι
κοινόν,
τὸ |
[2, 13] |
τῆς
γῆς.
(Ἄτοπον
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
μὲν
ζητεῖν,
διὰ
τί
ποτε |
[2, 13] |
σχῆμα
τῆς
γῆς
ἐστι,
διὰ
|
τοῦτο |
μὲν
οὐκ
ἂν
ἠρεμοῖ.
Καίτοι |
[2, 13] |
ἐναπολαμβάνεσθαι
τοῦ
τῆς
γῆς.
Ὥστε
|
τοῦτο |
μὲν
ὑπάρξει,
κἂν
σφαιροειδὴς
μὲν |
[2, 3] |
πρὸς
ἕκαστον.
Ὑποκείσθω
δὲ
καὶ
|
τοῦτο |
νῦν,
ὕστερον
δὲ
πειρατέον
δεῖξαι. |
[2, 7] |
κύκλῳ
αὐτῶν
ἀέρα
τὸ
αὐτὸ
|
τοῦτο |
πάσχειν.
Ταῦτα
μὲν
οὖν
αὐτὰ |
[2, 14] |
ἐσχάτων
διὰ
τὸ
συνάπτειν
ἀλλήλοις
|
τοῦτο |
πεπονθότων.
Καὶ
τῶν
μαθηματικῶν
δὲ |
[2, 12] |
σώματός
εἰσιν
αὐτῶν.
Δῆλον
δὲ
|
τοῦτο |
περὶ
ἐνίων
καὶ
τῇ
ὄψει |
[2, 5] |
τῶν
εἰρημένων
διελθεῖν.
Λέγω
δὲ
|
τοῦτο |
περὶ
τοῦ
πρώτου
οὐρανοῦ
καὶ |
[2, 13] |
διὰ
τὴν
ἀντέρεισιν.
Ταὐτὸ
δὴ
|
τοῦτο |
ποιεῖν
τῷ
πλάτει
φασὶ
τὴν |
[2, 1] |
ἐνδέχεται,
μεγάλην
ἂν
ἔχοι
καὶ
|
τοῦτο |
ῥοπὴν
(εἰς
πίστιν
περὶ
τῆς |
[2, 14] |
δὲ
τιθέναι
τἀληθές,
καὶ
φάναι
|
τοῦτο |
συμβαίνειν
διὰ
τὸ
φύσιν
ἔχειν |
[2, 9] |
διακναίειν.
Ὥστ´
ἐπείπερ
οὐ
φαίνεται
|
τοῦτο |
συμβαῖνον,
οὔτ´
ἂν
ἔμψυχον
οὔτε |
[2, 8] |
διασπᾶσθαι
τὸν
οὐρανὸν
διά
τε
|
τοῦτο |
συμβήσεται
καὶ
ὅτι
δέδεικται
συνεχὲς |
[2, 13] |
τῆς
ἀπορίας.
Πᾶσι
γὰρ
ἡμῖν
|
τοῦτο |
σύνηθες,
μὴ
πρὸς
τὸ
πρᾶγμα |
[2, 12] |
ἔχομεν
περὶ
ἑκάστου
τῶν
ἄστρων.
|
Τοῦτό |
τε
δὴ
δικαίως
ἀπορήσειεν
ἄν |
[2, 3] |
μέσου.
Νῦν
μὲν
οὖν
ὑποκείσθω
|
τοῦτο, |
ὕστερον
δὲ
δειχθήσεται
περὶ
αὐτοῦ. |
[2, 4] |
ἀναγκαῖον
εἶναι·
ὥστε
κἂν
διὰ
|
τοῦτο |
φανερὸν
εἴη
ὅτι
σφαιροειδής
ἐστιν |
[2, 13] |
γε
τὴν
δίνην.
Εἰ
δὲ
|
τοῦτο |
φέρεσθαί
που
πέφυκεν,
δῆλον
ὅτι |
[2, 12] |
δ´
ἄλλων
ἓν
χωρὶς
ἕκαστον,
|
δύο |
δ´
ἢ
πλείω
οὐ
φαίνεται |
[2, 4] |
(κατὰ
τὴν
δυάδα,
ἐπειδὴ
ὀρθαὶ
|
δύο. |
Ἐὰν
δὲ
τὸ
ἓν
κατὰ |
[2, 14] |
ἐπὶ
τοῦ
μέσου
κειμένη
φέρεται,
|
δύο |
κινεῖσθαι
φοράς.
Τούτου
δὲ
συμβαίνοντος |
[2, 8] |
σώματος
γεννῶσιν,
τοῦ
δὲ
σφαιροειδοῦς
|
δύο |
κινήσεις
εἰσὶ
καθ´
αὑτό,
κύλισις |
[2, 2] |
Πυθαγορείων
ἄν
τις
θαυμάσειεν
ὅτι
|
δύο |
μόνας
ταύτας
ἀρχὰς
ἔλεγον,
τὸ |
[2, 12] |
βαλεῖν
ἀμήχανον,
ἀλλ´
ἕνα
ἢ
|
δύο |
ῥᾷον.
Καὶ
πάλιν
ὅταν
τοδὶ |
[2, 12] |
πλησιαίτατον
ἐλαχίστας
κινεῖσθαι
κινήσεις,
οἷον
|
δύο, |
τὸ
δ´
ἐχόμενον
τρεῖς
ἤ |
[2, 8] |
τὸ
μὲν
γὰρ
ἓν
ἢ
|
δύο |
τοῦτον
τὸν
τρόπον
ἔχειν
οὐθὲν |