Livre, chapitre
[2, 1]	~ΠΕΡΙ ΟΥΡΑΝΟΥ Β. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ	Α'	Ὅτι μὲν οὖν οὔτε γέγονεν
[2, 5]	κύκλου κινηθῆναι, οἷον ἀπὸ τοῦ	Α	τὴν μὲν ἐπὶ τὸ Β
[2, 6]	τῶν ζῴων ἐκ τοιούτων συνέστηκεν	ἃ	διαφέρει τοῖς οἰκείοις τόποις· οὐθὲν
[2, 13]	μὲν βαρὺ τὸ δὲ κοῦφον,	ἃ	τίνι διώριστο καὶ πῶς ἐπεφύκει
[2, 8]	τὰ αὐτὰ καὶ ὁμοίως ἔσται	ἄλογα·	συμβήσεται γὰρ θᾶττον κινεῖσθαι τὰ
[2, 4]	τὸ δὲ τρίγωνον (κατὰ τὴν	δυάδα,	ἐπειδὴ ὀρθαὶ δύο. Ἐὰν δὲ
[2, 4]	μίαν· ἡ γὰρ εἰς τὰ	ἐπίπεδα	διαίρεσις οὐχ ὡς ἂν τέμνων
[2, 4]	δὲ καὶ οἱ διαιροῦντες εἰς	ἐπίπεδα	καὶ ἐξ ἐπιπέδων τὰ σώματα
[2, 13]	τοῖς αὐτοῖς. Ἔτι δὲ πρὸς	Ἐμπεδοκλέα	κἂν ἐκεῖνό τις εἴπειεν. Ὅτε
[2, 14]	καὶ ὅτι πάντα φέρεται τὰ	βαρέα	πρὸς ὁμοίας γωνίας, ἀλλ´ οὐ
[2, 3]	δ´ αἰτία περὶ αὐτῶν ἐνθένδε	ληπτέα.	Ἕκαστόν ἐστιν, ὧν ἐστιν ἔργον,
[2, 12]	μὲν ἐχόντων, ἀψύχων δὲ πάμπαν,	διανοούμεθα·	δεῖ δ´ ὡς μετεχόντων ὑπολαμβάνειν
[2, 12]	ζῴων καὶ φυτῶν. Καὶ γὰρ	ἐνταῦθα	αἱ τοῦ ἀνθρώπου πλεῖσται πράξεις·
[2, 9]	ποιοῦν πληγὴν ἀδύνατον ψοφεῖν. Ὥστ´	ἐνταῦθα	λεκτέον ὡς εἴπερ ἐφέρετο τὰ
[2, 14]	πέφυκε φέρεσθαι, καὶ τὸ ὅλον	ἐνταῦθα	πέφυκεν· ὥστ´ εἴπερ (ἀδύνατον κινηθῆναι
[2, 13]	ὁτιοῦν φέρεται μόριον αὐτῆς, ἀναγκαῖον	ἐνταῦθα	φέρεσθαι καὶ τὴν ὅλην· οὗ
[2, 12]	ἐν πολλαῖς γὰρ σφαίραις ἡ	τελευταία	σφαῖρα ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη δὲ
[2, 13]	πότερον φύσει μὲν οὐκ ἔστι,	βίᾳ	δ´ ἔστιν. Ἐπεὶ δὲ (περὶ
[2, 13]	ὥσπερ γὰρ κίνησις ὑπάρχει ἢ	βίᾳ	ἢ φύσει, οὕτω καὶ ἠρεμία.
[2, 13]	Πρὸς μὲν γὰρ τὸ μέσον	βίᾳ,	καὶ μένει βίᾳ· κατὰ φύσιν
[2, 14]	καὶ ὑπάρχειν, ἀλλὰ μὴ ὃ	βίᾳ	καὶ παρὰ φύσιν. Ἔτι δὲ
[2, 13]	τὸ μέσον βίᾳ, καὶ μένει	βίᾳ·	κατὰ φύσιν δέ γε ἀναγκαῖον
[2, 14]	ἐπὶ τοῦ μέσου, ἀναγκαῖον αὐτὴν	βίᾳ	κινεῖσθαι ταύτην τὴν κίνησιν· οὐ
[2, 13]	μόνον οὐδ´ ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ	βίᾳ	νῦν ἡ γῆ μένει, καὶ
[2, 13]	μή ἐστι μήτε φύσει μήτε	βίᾳ,	ὅλως οὐδὲν κινηθήσεται· περὶ γὰρ
[2, 14]	εἰρημένας αἰτίας, καὶ διότι τὰ	βίᾳ	ῥιπτούμενα ἄνω βάρη κατὰ στάθμην
[2, 2]	δὲ καὶ εἰώθαμεν λέγειν τὰ	πλάγια	ἐν τῷ κόσμῳ οὐ τὸ
[2, 13]	ἢ κάτω ἢ εἰς τὰ	πλάγια	φέρεσθαι προσήκει τὸ ἐπὶ τοῦ
[2, 13]	λέγουσιν, ἀλλὰ τὸ μέγεθος μᾶλλον·	διὰ	γὰρ τὴν στενοχωρίαν οὐκ ἔχων
[2, 13]	διὰ τίν´ αἰτίαν; Οὐ γὰρ	διά	γε τὴν δίνην. Εἰ δὲ
[2, 13]	τρόπον ἐκινεῖτο ἀπὸ τοῦ μέσου	διά	γε τὸν τῆς ὁμοιότητος λόγον,
[2, 13]	ἢ δεῦρο κινεῖσθαι προσήκει. Ἀλλὰ	διά	γε τοῦτον τὸν λόγον οὐ
[2, 13]	καὶ περὶ τὸν ὅλον οὐρανόν.	Διὰ	μὲν οὖν ταύτην τὴν αἰτίαν
[2, 13]	μικροῖς κύκλοις εὐθεῖα φαίνεται πόρρωθεν.	Διὰ	μὲν οὖν ταύτην τὴν φαντασίαν
[2, 12]	δὲ πρῶτος οὐρανὸς εὐθὺς τυγχάνει	διὰ	μιᾶς κινήσεως. Τὰ δ´ ἐν
[2, 14]	ὅλης τῆς γῆς· οὐ γὰρ	διὰ	μικρότητα ἢ μέγεθος εἴρηται τὸ
[2, 12]	ἄνευ πράξεως, τῷ δ´ ἐγγύτατα	διὰ	ὀλίγης καὶ μιᾶς, τοῖς δὲ
[2, 14]	χωρίοις οὐχ ὁρῶνται, καὶ τὰ	διὰ	παντὸς ἐν τοῖς πρὸς ἄρκτον
[2, 13]	ἴλλεσθαι καὶ κινεῖσθαι περὶ τὸν	διὰ	παντὸς τεταμένον πόλον, ὥσπερ ἐν
[2, 12]	καὶ τῶν ἐσχάτων ἀφικνεῖται μέν,	διὰ	πλειόνων δ´ ἀφικνεῖται κινήσεων. Περὶ
[2, 12]	ῥᾴδιον ἐπιτυχεῖν, ὅσῳ δ´ ἂν	διὰ	πλειόνων, χαλεπώτερον. (Διὸ δεῖ νομίζειν
[2, 12]	καὶ μιᾶς, τοῖς δὲ πορρωτέρω	διὰ	πλειόνων, ὥσπερ ἐπὶ σώματος τὸ
[2, 13]	βάθη καὶ δαψιλὸς αἰθήρ, ὡς	διὰ	πολλῶν δὴ γλώσσης ῥηθέντα ματαίως
[2, 12]	(ἐγγὺς) δι´ ὀλίγων, τὸ δὲ	διὰ	πολλῶν, τὸ δ´ οὐδ´ ἐγχειρεῖ,
[2, 2]	μὲν οὖν τῶν κατὰ τὰς	δια	(στάσεις τῶν μορίων καὶ τῶν
[2, 9]	διάγνωσιν· ὥστε καθάπερ τοῖς χαλκοτύποις	διὰ	συνήθειαν οὐθὲν δοκεῖ διαφέρειν, καὶ
[2, 13]	ἄν τις. Οἱ μὲν γὰρ	διὰ	ταῦτα ἄπειρον τὸ κάτω τῆς
[2, 4]	τέλειον πρότερον τοῦ ἀτελοῦς, καὶ	διὰ	ταῦτα πρότερον ἂν εἴη τῶν
[2, 4]	ἔξωθεν οὔτε τόπος, ἀνάγκη καὶ	διὰ	ταῦτα σφαιροειδῆ εἶναι αὐτόν. Εἰ
[2, 2]	ἄνω πρὸς τὰς ἄλλας ἰδέας.	Διά	τε δὴ τὸ παραλείπειν τὰς
[2, 14]	εἶναι τὴν γῆν καὶ ἀκίνητον,	διά	τε τὰς εἰρημένας αἰτίας, καὶ
[2, 8]	τε μὴ διασπᾶσθαι τὸν οὐρανὸν	διά	τε τοῦτο συμβήσεται καὶ ὅτι
[2, 13]	ταύτῃ οὗτος ὁ τόπος, ἀλλὰ	διὰ	τὴν ἀνάγκην μένει τὴν τῆς
[2, 6]	εἴη· ἡ γὰρ ἀνωμαλία γίγνεται	διὰ	τὴν ἄνεσιν καὶ ἐπίτασιν. Ἔτι
[2, 13]	πρὸς τοὺς ἀνέμους ἔχει δυσκινήτως	διὰ	τὴν ἀντέρεισιν. Ταὐτὸ δὴ τοῦτο
[2, 10]	τὸ δὲ πορρωτάτω πάντων ἥκιστα	διὰ	τὴν ἀπόστασιν· τὰ δὲ μεταξὺ
[2, 8]	οὗτος οὐ δι´ αὑτὸν ἀλλὰ	διὰ	τὴν ἀπόστασιν τῆς ἡμετέρας ὄψεως·
[2, 8]	γὰρ ὄψις ἀποτεινομένη μακρὰν ἑλίσσεται	διὰ	τὴν ἀσθένειαν. Ὅπερ αἴτιον ἴσως
[2, 13]	οὐ φέρεται κάτω, πεφυκὸς φέρεσθαι,	διὰ	τὴν αὐτὴν αἰτίαν. Καίτοι μήτε
[2, 13]	μὴ συννοεῖν ὅτι πρότερον μὲν	διὰ	τὴν δίνησιν ἐφέρετο τὰ μόρια
[2, 1]	τοῦτον τὸν τρόπον ὑποληπτέον, οὔτε	διὰ	τὴν δίνησιν θάττονος τυγχάνοντα φορᾶς
[2, 13]	συνῆλθεν ἐπὶ τὸ μέσον φερομένη	διὰ	τὴν δίνησιν· ταύτην γὰρ τὴν
[2, 13]	περὶ τὸ μέσον, ἡμῖν ἄδηλα	διὰ	τὴν ἐπιπρόσθησιν τῆς γῆς. Διὸ
[2, 13]	ἀλλ´ ἔτι προστιθέασι, καὶ φασὶ	διὰ	τὴν ἠρεμίαν ἀναγκαῖον τὸ σχῆμα
[2, 13]	μέσον ἔρχεται, τὰ δ´ ἐπιπολάζει	διὰ	τὴν κίνησιν. Ἦν ἄρα καὶ
[2, 2]	δύναμιν διαφέρουσαν, δόξει δ´ οὔ,	διὰ	τὴν ὁμοιότητα τοῦ σχήματος. Τὸν
[2, 13]	διατρίβουσιν· εἰσὶ δέ τινες οἳ	διὰ	τὴν ὁμοιότητά φασιν αὐτὴν μένειν,
[2, 4]	νῦν οὐκ ἔστι, πάλιν ἔσται,	διὰ	τὴν παράλλαξιν τῶν γωνιῶν. Ὁμοίως
[2, 7]	τὸ ἐν ἀέρι φέρεσθαι, ὃς	διὰ	τὴν πληγὴν τῇ κινήσει γίγνεται
[2, 14]	ὁρίζουσαν γραμμήν, ὥστ´ ἐπείπερ ἐκλείπει	διὰ	τὴν τῆς γῆς ἐπιπρόσθησιν, ἡ
[2, 1]	ἔξεστι λαμβάνειν τὴν πίστιν, καὶ	διὰ	τῆς δόξης τῆς παρὰ τῶν
[2, 14]	αἰτία σφαιροειδὴς οὖσα. Ἔτι δὲ	διὰ	τῆς τῶν ἄστρων φαντασίας οὐ
[2, 13]	τὸ δὲ πῦρ μὴ ζητεῖν	διὰ	τί ἐπὶ τοῦ ἐσχάτου. Εἰ
[2, 3]	ὃ φύσει κινεῖται κύκλῳ ἀεί.	Διὰ	τί οὖν οὐχ ὅλον τὸ
[2, 3]	ἡ κύκλῳ τῇ κύκλῳ, σκεπτέον	διὰ	τί πλείους εἰσὶ φοραί, καίπερ
[2, 13]	δὲ καὶ τοῦτο μὲν ζητεῖν,	διὰ	τί ποτε μένει ἡ γῆ
[2, 13]	καὶ τὸ πῦρ ἄνω φέρεται	διὰ	τίν´ αἰτίαν; Οὐ γὰρ διά
[2, 13]	πρὸς τὸ μέσον· νῦν δὲ	διὰ	τίν´ αἰτίαν πάντα τὰ βάρος
[2, 13]	τῆς φορᾶς αὐτῶν μὴ ζητεῖν,	διὰ	τίν´ αἰτίαν τὸ μὲν ἄνω
[2, 3]	Νῦν δὲ τοσοῦτόν ἐστι δῆλον,	διὰ	τίνα αἰτίαν πλείω τὰ ἐγκύκλιά
[2, 12]	δικαίως ἀπορήσειεν ἄν τις, καὶ	διὰ	τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐν μὲν
[2, 5]	ἀΐδιος καὶ ἡ κύκλῳ φορά,	διὰ	τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ θάτερα
[2, 12]	ὄντων τοιούτων οὐχ ἥκιστα θαυμαστόν,	διὰ	τίνα ποτ´ αἰτίαν οὐκ ἀεὶ
[2, 4]	μέτρον ἡ τοῦ οὐρανοῦ φορὰ	διὰ	τὸ εἶναι μόνη συνεχὴς καὶ
[2, 7]	Ταῦτα μὲν οὖν αὐτὰ ἐκθερμαίνεται	διὰ	τὸ ἐν ἀέρι φέρεσθαι, ὃς
[2, 2]	ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεώς ἐστι	διὰ	τὸ ἐναντίας εἶναι τὰς φοράς,
[2, 6]	ἢ διὰ τὸ κινοῦν ἢ	διὰ	τὸ κινούμενον ἢ δι´ ἄμφω·
[2, 6]	ἀνωμαλίαν γίγνεσθαι τῆς κινήσεως ἢ	διὰ	τὸ κινοῦν ἢ διὰ τὸ
[2, 13]	δ´ οἵ γε Πυθαγόρειοι καὶ	διὰ	τὸ μάλιστα προσήκειν φυλάττεσθαι τὸ
[2, 4]	καὶ κενὸν εἶναι τῆς φορᾶς,	διὰ	τὸ μὴ τὴν αὐτὴν χώραν
[2, 9]	τὰ σώματα βίαιον οὐδὲν πάθος,	διὰ	τὸ μὴ ψοφεῖν. Ἅμα δ´
[2, 1]	ἐστίν, πρὸς δὲ τούτοις ἄπονος	διὰ	τὸ μηδεμιᾶς προσδεῖσθαι βιαίας ἀνάγκης,
[2, 11]	Ἥκιστα δὲ κινητικὸν ἡ σφαῖρα	διὰ	τὸ μηδὲν ἔχειν ὄργανον πρὸς
[2, 3]	φανερὸν ὅτι ἀνάγκη γένεσιν εἶναι	διὰ	τὸ μηδὲν οἷόν τ´ αὐτῶν
[2, 8]	πρὸς δὲ τοὺς μένοντας κραδαίνεται	διὰ	τὸ μῆκος, ἀποτεινομένη πόρρω λίαν.
[2, 13]	ἐνταυθοῖ κατὰ φύσιν. Οὐκ ἄρα	διὰ	τὸ ὁμοίως ἔχειν πρὸς τὰ
[2, 13]	τὴν πάροδον ὁ ἀὴρ μένει	διὰ	τὸ πλῆθος· πολὺς δ´ ἐστὶ
[2, 13]	εἰπεῖν Θαλῆν τὸν Μιλήσιον, ὡς	διὰ	τὸ πλωτὴν εἶναι μένουσαν ὥσπερ
[2, 14]	αὐτῶν ἐστιν, ὡς τῶν ἐσχάτων	διὰ	τὸ συνάπτειν ἀλλήλοις τοῦτο πεπονθότων.
[2, 2]	ἀριστερόν. Οὐ δεῖ γὰρ ἀπορεῖν	διὰ	τὸ σφαιροειδὲς εἶναι τὸ σχῆμα
[2, 2]	περὶ τὰς τῶν ζῴων κινήσεις	διὰ	τὸ τῆς φύσεως οἰκεῖα τῆς
[2, 13]	τὸ πλῆθος· πολὺς δ´ ἐστὶ	διὰ	τὸ ὑπὸ μεγέθους πολλοῦ ἐναπολαμβάνεσθαι
[2, 12]	μᾶλλον ἢ θράσους, εἴ τις	διὰ	τὸ φιλοσοφίας διψῆν καὶ μικρὰς
[2, 14]	τἀληθές, καὶ φάναι τοῦτο συμβαίνειν	διὰ	τὸ φύσιν ἔχειν φέρεσθαι τὸ
[2, 12]	σώματι πολλὰς φοράς. Καὶ ἔτι	διὰ	τόδε ἓν ἔχουσι σῶμα αἱ
[2, 14]	τὸ μέσον τοῦ παντός ἐστιν·	διὰ	τοῦτο γὰρ καὶ τυγχάνει κειμένη
[2, 3]	τοιοῦτος (σῶμα γάρ τι θεῖον)	διὰ	τοῦτο ἔχει τὸ ἐγκύκλιον σῶμα,
[2, 12]	ἐγγύτερον ᾖ τοῦ ἀρίστου. Καὶ	διὰ	τοῦτο ἡ μὲν γῆ ὅλως
[2, 7]	γὰρ οἱ πύρινα φάσκοντες εἶναι	διὰ	τοῦτο λέγουσιν, ὅτι τὸ ἄνω
[2, 13]	τὸ σχῆμα τῆς γῆς ἐστι,	διὰ	τοῦτο μὲν οὐκ ἂν ἠρεμοῖ.
[2, 4]	τοιοῦτον ἀναγκαῖον εἶναι· ὥστε κἂν	διὰ	τοῦτο φανερὸν εἴη ὅτι σφαιροειδής
[2, 11]	ἅπαξ δὲ διχότομος. Καὶ πάλιν	διὰ	τῶν ἀστρολογικῶν, ὅτι οὐκ ἂν
[2, 13]	μέλλοντα καλῶς ζητήσειν ἐνστατικὸν εἶναι	διὰ	τῶν οἰκείων ἐνστάσεων τῷ γένει,
[2, 11]	ἕν, ἡ δὲ σελήνη δείκνυται	διὰ	τῶν περὶ τὴν ὄψιν ὅτι
[2, 14]	παρὰ φύσιν. Ἔτι δὲ καὶ	διὰ	τῶν φαινομένων κατὰ τὴν αἴσθησιν·
[2, 3]	ἕνεκα τοῦ ἔργου. Θεοῦ δ´	ἐνέργεια	ἀθανασία· τοῦτο δ´ ἐστὶ ζωὴ
[2, 14]	λαμβάνει τὰς διαιρέσεις (καὶ γὰρ	εὐθεῖα	γίνεται καὶ ἀμφίκυρτος καὶ κοίλη)
[2, 4]	ὥρισται πρότερον, καὶ τῇ μὲν	εὐθείᾳ	πρόσθεσίς ἐστιν ἀεί, τῇ δὲ
[2, 13]	ἐν τοῖς φαινομένοις μικροῖς κύκλοις	εὐθεῖα	φαίνεται πόρρωθεν. Διὰ μὲν οὖν
[2, 12]	τοῦ ἐσχάτου ἐλθεῖν· οἷον εἰ	ὑγίεια	τέλος, τὸ μὲν δὴ ἀεὶ
[2, 2]	κινήσεις διὰ τὸ τῆς φύσεως	οἰκεῖα	τῆς ἐκείνων εἶναι· φανερῶς γὰρ
[2, 6]	καὶ ἄμικτα καὶ ἐν τῇ	οἰκείᾳ	χώρᾳ, καὶ οὐθὲν αὐτοῖς ἐναντίον)
[2, 4]	σφαιροειδὴς ἄρα ἡ τοῦ ὕδατος	ἐπιφάνεια,	ἐφ´ ἧς ΒΕΓ. Ὅτι μὲν
[2, 4]	τούτων) (ἡ δὲ τοῦ ὕδατος	ἐπιφάνεια	σφαιροειδής ἐστιν, τὸ δὲ τῷ
[2, 4]	στερεῶν· μόνη γὰρ περιέχεται μιᾷ	ἐπιφανείᾳ,	τὰ δ´ εὐθύγραμμα πλείοσιν· ὡς
[2, 4]	ὅτι γε ἡ τοῦ ὕδατος	ἐπιφάνεια	τοιαύτη φανερόν, ὑπόθεσιν λαμβάνουσιν ὅτι
[2, 14]	ἡ τῆς γῆς ἂν εἴη	περιφέρεια	τοῦ σχήματος αἰτία σφαιροειδὴς οὖσα.
[2, 13]	δοκεῖ εἶναι σφαιροειδής, τοῖς δὲ	πλατεῖα	καὶ τὸ σχῆμα τυμπανοειδής· (ποιοῦνται
[2, 1]	ὑπολαβεῖν ἐμμελέστερον, ἀλλὰ καὶ τῇ	μαντείᾳ	τῇ περὶ τὸν θεὸν μόνως
[2, 13]	τις εἴπειεν. Ὅτε γὰρ τὰ	στοιχεῖα	διειστήκει χωρὶς ὑπὸ τοῦ νείκους,
[2, 3]	ὅλου ὡσαύτως ἀναγκαῖον ἔχειν τὰ	στοιχεῖα	τῶν σωμάτων πρὸς ἄλληλα. Λεχθήσεται
[2, 6]	ἂν ἀνωμαλία εἴη· ἡ γὰρ	ἀνωμαλία	γίγνεται διὰ τὴν ἄνεσιν καὶ
[2, 6]	αὐτοῦ τῆς φορᾶς, οὐδ´ ἂν	ἀνωμαλία	εἴη· ἡ γὰρ ἀνωμαλία γίγνεται
[2, 3]	διὰ τίνα αἰτίαν πλείω τὰ	ἐγκύκλιά	ἐστι σώματα, ὅτι ἀνάγκη γένεσιν
[2, 14]	ἀπὸ τοῦ μέσου μὴ βιασθέν·	μία	γὰρ φορὰ τοῦ ἑνὸς καὶ
[2, 4]	τῶν στερεῶν· μόνη γὰρ περιέχεται	μιᾷ	ἐπιφανείᾳ, τὰ δ´ εὐθύγραμμα πλείοσιν·
[2, 12]	δὲ φυτῶν μικρά τις καὶ	μία	ἴσως· ἢ γὰρ ἕν τί
[2, 12]	λόγον· ἡ μὲν γὰρ πρώτη	μία	οὖσα πολλὰ κινεῖ τῶν σωμάτων
[2, 12]	ποιεῖ τινὰ τάξιν, τῇ μὲν	μιᾷ	φορᾷ πολλὰ ἀποδοῦσα σώματα, τῷ
[2, 6]	οὐθὲν αὐτοῖς ἐναντίον) οὐδ´ ἂν	ἀδυναμία	εἴη, ὥστ´ οὐδ´ ἄνεσις οὐδ´
[2, 6]	γίνεται δι´ ἀδυναμίαν, ἡ δ´	ἀδυναμία	παρὰ φύσιν· καὶ γὰρ αἱ
[2, 6]	χρόνον παρὰ φύσιν (ἡ δ´	ἀδυναμία	παρὰ φύσιν) οὐδὲ τὸν ἴσον
[2, 13]	χρηστέον ὡς ὑπάρχουσιν. Εἰ γὰρ	μηδεμία	φύσει κίνησίς ἐστιν αὐτῶν, οὐδὲ
[2, 13]	τοῖς σώμασι φύσει κίνησις ἢ	οὐδεμία,	καὶ πότερον φύσει μὲν οὐκ
[2, 13]	βίᾳ ἢ φύσει, οὕτω καὶ	ἠρεμία.	Ἀλλὰ μὴν εἴ γέ ἐστι
[2, 3]	θερμὸν τοῦ ψυχροῦ) ἡ δ´	ἠρεμία	καὶ τὸ βαρὺ λέγεται κατὰ
[2, 12]	(κινήσεις ἢ τῶν πλανωμένων ἄστρων	ἔνια·	καίτοι πορρώτερον τοῦ μέσου καὶ
[2, 2]	καὶ τὸ ἀριστερόν, τοῖς δ´	ἔνια,	τοῖς δὲ φυτοῖς τὸ ἄνω
[2, 2]	ἀνάπαλιν στραφῇ, τὰ ἐναντία ἐροῦμεν	δεξιὰ	καὶ ἀριστερὰ καὶ ἄνω καὶ
[2, 2]	τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ τὰ	δεξιὰ	περιφέρεται, ἀνάγκη τὸ ἄνω εἶναι
[2, 2]	πρὸς τὰ ὄπισθεν ἢ τὰ	δεξιὰ	πρὸς τὰ ἀριστερὰ ἐν ἅπασι
[2, 2]	ἢ γὰρ κατὰ τὰ ἡμέτερα	δεξιά,	ὥσπερ οἱ μάντεις, ἢ καθ´
[2, 12]	τῶν ἄστρων πρᾶξιν εἶναι τοιαύτην	οἵα	περ ἡ τῶν ζῴων καὶ
[2, 13]	ἀπολαμβανόμενος καὶ μένων ὁ ἀήρ,	τεκμήρια	πολλὰ λέγουσιν. Πρῶτον μὲν οὖν
[2, 14]	συνέθει πρὸς τὸ μέσον τὰ	μόρια	αὐτῆς. Τὸ γὰρ πλεῖον ἀεὶ
[2, 2]	τοῖς μὲν πάντα τὰ τοιαῦτα	μόρια,	λέγω δ´ οἷον τό τε
[2, 9]	καθάπερ ἐν τῷ πλοίῳ τὰ	μόρια,	οὐχ οἷόν τε ψοφεῖν, οὐδ´
[2, 14]	ἀπὸ τῶν ἐσχάτων διῃρημένα τὰ	μόρια	συνήχθη πρὸς τὸ μέσον, εἴτ´
[2, 14]	τὰ βάρος ἔχοντα καὶ τὰ	μόρια	τῆς γῆς κατὰ φύσιν· πότερον
[2, 13]	διὰ τὴν δίνησιν ἐφέρετο τὰ	μόρια	τῆς γῆς πρὸς τὸ μέσον·
[2, 5]	(καὶ μαρτυρεῖ δ´ ἡ ῥηθεῖσα	ἀπορία	ὅτι ἔχει) τὸ πρότερον καὶ
[2, 2]	τις ἐστίν. Λέγω δὲ τὰ	τρία	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω,
[2, 3]	τοῦ ἔργου. Θεοῦ δ´ ἐνέργεια	ἀθανασία·	τοῦτο δ´ ἐστὶ ζωὴ ἀΐδιος.
[2, 4]	τοῦτο γὰρ οἰκειότατόν τε τῇ	οὐσίᾳ	καὶ τῇ φύσει πρῶτον. Εἴπωμεν
[2, 13]	μὲν γὰρ ὕλη, τὸ δ´	οὐσία	τῆς συστάσεώς ἐστιν. Περὶ μὲν
[2, 5]	ἐνδέχεται βέλτιστα, αὕτη ἂν εἴη	αἰτία	καὶ τοῦ εἰρημένου· βέλτιστον γὰρ
[2, 5]	καὶ ὕστερον· αὕτη γὰρ ἡ	αἰτία	λύει τὴν ἀπορίαν. Εἰ γὰρ
[2, 3]	Ὅμως δὲ λέγωμεν. Ἡ δ´	αἰτία	περὶ αὐτῶν ἐνθένδε ληπτέα. Ἕκαστόν
[2, 14]	ἂν εἴη περιφέρεια τοῦ σχήματος	αἰτία	σφαιροειδὴς οὖσα. Ἔτι δὲ διὰ
[2, 13]	χωρὶς ὑπὸ τοῦ νείκους, τίς	αἰτία	τῇ γῇ τῆς μονῆς ἦν;
[2, 1]	τῶν δ´ ἄλλων τῶν μὲν	αἰτία	τῆς ἀρχῆς, τῶν δὲ δεχομένη
[2, 13]	αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκαῖον εἶναι	αἴτια	τοῖς αὐτοῖς. Ἔτι δὲ πρὸς
[2, 13]	τὴν ζήτησιν ἀλλὰ πρὸς τὸν	τἀναντία	λέγοντα· καὶ γὰρ αὐτὸς ἐν
[2, 3]	ἀΐδιον· πάσχει γὰρ καὶ ποιεῖ	τἀναντία	ὑπ´ ἀλλήλων, καὶ φθαρτικὰ ἀλλήλων
[2, 14]	μέσου τῇ ἐπὶ τὸ μέσον	ἐναντία.	Εἰ τοίνυν ὁτιοῦν μόριον ἀδύνατον
[2, 2]	ἐὰν γὰρ ἀνάπαλιν στραφῇ, τὰ	ἐναντία	ἐροῦμεν δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ
[2, 3]	Γ' Ἐπεὶ δ´ οὐκ ἔστιν	ἐναντία	κίνησις ἡ κύκλῳ τῇ κύκλῳ,
[2, 12]	ἐν δυσίν, ὅταν καὶ οὗ	ἕνεκα	ᾖ καὶ τὸ τούτου ἕνεκα)
[2, 12]	ἔστι γὰρ αὐτὸ τὸ οὗ	ἕνεκα,	ἡ δὲ πρᾶξις ἀεί ἐστιν
[2, 12]	ὅταν τοδὶ μὲν δέῃ τοῦδ´	ἕνεκα	ποιῆσαι, τοῦτο δ´ ἄλλου καὶ
[2, 3]	Ἕκαστόν ἐστιν, ὧν ἐστιν ἔργον,	ἕνεκα	τοῦ ἔργου. Θεοῦ δ´ ἐνέργεια
[2, 12]	ὥστε πολλὰ πράττειν, καὶ ἄλλων	ἕνεκα.	(Τῷ δ´ ὡς ἄριστα ἔχοντι
[2, 12]	ἕνεκα ᾖ καὶ τὸ τούτου	ἕνεκα)	Τῶν δ´ ἄλλων ζῴων ἐλάττους,
[2, 12]	ἄλλο τι πρᾶξαν τοῦ δραμεῖν	ἕνεκα,	ὥστε πλείους αἱ κινήσεις· ἕτερον
[2, 3]	ποιεῖ τἀναντία ὑπ´ ἀλλήλων, καὶ	φθαρτικὰ	ἀλλήλων ἐστίν. Ἔτι δ´ οὐκ
[2, 6]	οὖν μέρη ὅτι οὐκ ἔστιν	ἀνώμαλα,	φανερόν· ἤδη γὰρ ἂν ἐγεγόνει
[2, 13]	φέρεσθαι περὶ τὸ μέσον, ἡμῖν	ἄδηλα	διὰ τὴν ἐπιπρόσθησιν τῆς γῆς.
[2, 9]	πρὸς τὴν ἐναντίαν σιγήν· πρὸς	ἄλληλα	γὰρ φωνῆς καὶ σιγῆς εἶναι
[2, 3]	τὰ στοιχεῖα τῶν σωμάτων πρὸς	ἄλληλα.	Λεχθήσεται δὲ καὶ περὶ τούτου
[2, 6]	εὐλογώτερον· εὐαισθητότερα γὰρ τὰ παρ´	ἄλληλα	τιθέμενα. Ὅτι μὲν οὖν εἷς
[2, 10]	ὕστερα, καὶ πῶς ἔχει πρὸς	ἄλληλα	τοῖς ἀποστήμασιν, ἐκ τῶν περὶ
[2, 14]	ὁμοίας γωνίας, ἀλλ´ οὐ παρ´	ἄλληλα·	τοῦτο δὲ πέφυκε πρὸς τὸ
[2, 14]	βάρη ἐπὶ ταύτην οὐ παρ´	ἄλληλα	φέρεται ἀλλὰ πρὸς ὁμοίας γωνίας,
[2, 14]	ἅψασθαι τοῦ κέντρου τὸ ἔσχατον,	ἀλλὰ	δεῖ κρατεῖν τὸ πλέον ἕως
[2, 13]	δεῦρο ἢ δεῦρο κινεῖσθαι προσήκει.	Ἀλλὰ	διά γε τοῦτον τὸν λόγον
[2, 13]	μὴ ταύτῃ οὗτος ὁ τόπος,	ἀλλὰ	διὰ τὴν ἀνάγκην μένει τὴν
[2, 8]	καὶ οὗτος οὐ δι´ αὑτὸν	ἀλλὰ	διὰ τὴν ἀπόστασιν τῆς ἡμετέρας
[2, 13]	ἀλλὰ κινηθήσεται, οὐ μέντοι ὅλον,	ἀλλὰ	διεσπασμένον. Ὁ γὰρ αὐτὸς ἁρμόσει
[2, 14]	ὄγκον ἀναγκαῖον εἶναι τῆς γῆς,	ἀλλὰ	καὶ μὴ μέγαν πρὸς τὸ
[2, 14]	ὂν τὸ σχῆμα τῆς γῆς,	ἀλλὰ	καὶ σφαίρας οὐ μεγάλης· οὐ
[2, 1]	τῆς ἀϊδιότητος οὕτως ὑπολαβεῖν ἐμμελέστερον,	ἀλλὰ	καὶ τῇ μαντείᾳ τῇ περὶ
[2, 13]	μέσον, οὐ μόνον δὲ ταύτην,	ἀλλὰ	καὶ τὴν ἀντίχθονα, καθάπερ εἴπομεν
[2, 14]	οὐ μόνον φανερὸν ὅτι περιφερής,	ἀλλὰ	καὶ τὸ μέγεθος οὐκ οὖσα
[2, 9]	οὗ λέγειν ἐγχειροῦσι τὴν αἰτίαν,	ἀλλὰ	καὶ τὸ μηδὲν πάσχειν χωρὶς
[2, 13]	φαίνεται μένουσα ἐπὶ τοῦ μέσου,	ἀλλὰ	καὶ φερομένη πρὸς τὸ μέσον.
[2, 14]	ἢ μέγεθος εἴρηται τὸ συμβαῖνον,	ἀλλὰ	κατὰ παντὸς τοῦ ῥοπὴν ἔχοντος
[2, 14]	ἐπὶ τὸ τῆς γῆς μέσον,	ἀλλὰ	κατὰ συμβεβηκός, ᾗ τὸ μέσον
[2, 13]	τοῦτον τὸν λόγον οὐ μενεῖ,	ἀλλὰ	κινηθήσεται, οὐ μέντοι ὅλον, ἀλλὰ
[2, 13]	οὐκ ἐκ τῶν φαινομένων ἀθροῦσιν	ἀλλὰ	μᾶλλον ἐκ τῶν λόγων. Τῷ
[2, 1]	ὥστε μηθὲν εἶναι πέρας αὐτῆς,	ἀλλὰ	μᾶλλον ταύτην τῶν ἄλλων πέρας·
[2, 13]	μέσου τῆς σφαίρας κεῖσθαι αὐτήν,	ἀλλὰ	μᾶλλον τὸ πῦρ. (Ἔτι δ´
[2, 12]	γὰρ ἀφικνεῖται πρὸς τὸ ἔσχατον,	ἀλλὰ	μέχρι ὅτου δύναται τυχεῖν τῆς
[2, 14]	φύσει βούλεται εἶναι καὶ ὑπάρχειν,	ἀλλὰ	μὴ ὃ βίᾳ καὶ παρὰ
[2, 3]	ὕστερον δὲ δειχθήσεται περὶ αὐτοῦ.	Ἀλλὰ	μὴν εἰ γῆν, ἀνάγκη καὶ
[2, 13]	ἢ φύσει, οὕτω καὶ ἠρεμία.	Ἀλλὰ	μὴν εἴ γέ ἐστι κίνησίς
[2, 3]	κατὰ στέρησιν κουφότητος καὶ κινήσεως.	Ἀλλὰ	μὴν εἴπερ ἔστι πῦρ καὶ
[2, 13]	Νῦν δ´ ἠρεμεῖ τοσοῦτον βάρος.	Ἀλλὰ	μὴν κἂν εἴ τις τῶν
[2, 4]	ὅτι σφαιροειδής ἐστιν ὁ οὐρανός.	Ἀλλὰ	μὴν ὅτι γε ἡ τοῦ
[2, 8]	τὴν ὄψιν ἢ τὸ ὁρώμενον.	Ἀλλὰ	μὴν ὅτι οὐδὲ κυλίεται τὰ
[2, 13]	ἐπὶ τὸ μέσον, μηδενὸς ἐμποδίζοντος.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδ´ ἀληθές ἐστι τὸ
[2, 6]	ἡ κίνησις, ἄπειρον ἀνιέναι χρόνον.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδ´ ἐπιτείνειν ἀεὶ ἢ
[2, 1]	τοσοῦτον χρόνον, καθάπερ Ἐμπεδοκλῆς φησιν.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδ´ ὑπὸ ψυχῆς εὔλογον
[2, 13]	ὅτι καὶ τὴν γῆν οἰητέον.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδὲ τῇ δίνῃ γε
[2, 6]	οὐθὲν ἄλλως ἔχον τοῖς διαστήμασιν.	Ἀλλὰ	μὴν οὐδὲ τὴν ὅλην ἐγχωρεῖ
[2, 13]	οὐκ ἴδιόν ἐστι τῆς γῆς.	Ἀλλὰ	μὴν οὐκ ἀναγκαῖον. Οὐ γὰρ
[2, 8]	πᾶσιν ὑπάρχον τὸ ἀπὸ τύχης.	Ἀλλὰ	μὴν πάλιν εἰ οἱ μὲν
[2, 4]	κινήσεων ἡ τοῦ οὐρανοῦ κίνησις.	Ἀλλὰ	μὴν τῶν ἀφ´ αὑτοῦ ἐφ´
[2, 2]	καὶ κινουμένων τὸν ἅπαντα χρόνον,	ἀλλὰ	νοεῖν ὥσπερ ἂν εἴ τις,
[2, 12]	πρὸς πεπερασμένον ἡ δύναμίς ἐστιν.	Ἀλλὰ	περὶ μὲν τῶν τὴν ἐγκύκλιον
[2, 13]	περὶ μορίων ἐστὶν ἡ ἀμφισβήτησις,	ἀλλὰ	περὶ ὅλου τινὸς καὶ παντός.
[2, 8]	οὐδὲ προέχον, ὥσπερ τὸ εὐθύγραμμον,	ἀλλὰ	πλεῖστον ἀφέστηκε τῷ σχήματι τῶν
[2, 14]	ταύτην οὐ παρ´ ἄλληλα φέρεται	ἀλλὰ	πρὸς ὁμοίας γωνίας, ὥστε πρὸς
[2, 13]	λόγους καὶ τὰς αἰτίας ζητοῦντες,	ἀλλὰ	πρός τινας λόγους καὶ δόξας
[2, 12]	ἀδυνατεῖ πρὸς τὸ ὑγιᾶναι ἐλθεῖν,	ἀλλὰ	πρὸς τὸ δραμεῖν μόνον ἢ
[2, 13]	τὸ πρᾶγμα ποιεῖσθαι τὴν ζήτησιν	ἀλλὰ	πρὸς τὸν τἀναντία λέγοντα· καὶ
[2, 14]	ὠθούμενον οὐχ οἷόν τε κυμαίνειν,	ἀλλὰ	συμπιέζεσθαι μᾶλλον καὶ συγχωρεῖν ἕτερον
[2, 12]	πρώτης φορᾶς κινεῖται πλείους κινήσεις,	ἀλλὰ	τὰ μεταξὺ πλείστας. Εὔλογον γὰρ
[2, 2]	τῷ ἀριστερῷ. Συμβαίνει δὲ τοὐναντίον.	Ἀλλὰ	τῆς μὲν δευτέρας περιφορᾶς, οἷον
[2, 13]	λόγου τοῦ περὶ τῆς ὁμοιότητος)	ἀλλὰ	τὸ ἀνάλογον μόριον πρὸς τὸ
[2, 13]	πλάτος αἴτιον ἐξ ὧν λέγουσιν,	ἀλλὰ	τὸ μέγεθος μᾶλλον· διὰ γὰρ
[2, 2]	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω,	ἀλλὰ	τὸ παρὰ τοὺς πόλους, ὡς
[2, 13]	δ´ οὐ φαίνεται τοῦτο γιγνόμενον,	ἀλλὰ	τὸ τυχὸν μόριον φέρεται εἰς
[2, 1]	οὕτως ὁμολογουμένως ἀποφαίνεσθαι συμφώνους λόγους.	Ἀλλὰ	τῶν μὲν τοιούτων λόγων ἅλις
[2, 13]	τὴν αὐτὴν ἅπαντες ἔχουσι δόξαν,	ἀλλὰ	τῶν πλείστων ἐπὶ τοῦ μέσου
[2, 13]	τὸ βαρὺ καὶ κοῦφον ὥρισται,	ἀλλὰ	τῶν πρότερον ὑπαρχόντων βαρέων καὶ
[2, 8]	οὐκ ἂν ἔχοιεν οἰκείαν κίνησιν,	ἀλλὰ	φέροιντ´ ἂν ὑπὸ τῶν κύκλων)
[2, 8]	ἐν ἑαυτῷ κίνησιν, τὰ δ´	ἄλλα	(ἄστρα) μὴ προϊέναι δι´ αὑτῶν,
[2, 11]	ἓν τοιοῦτον, δῆλον ὅτι καὶ	τἆλλα	ἂν εἴη σφαιροειδῆ. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ'
[2, 3]	καὶ πῦρ, τοῦτο δὲ καὶ	τἆλλα,	εἴπερ καὶ γῆν· ταύτην δ´
[2, 12]	τάξιν, τῇ μὲν μιᾷ φορᾷ	πολλὰ	ἀποδοῦσα σώματα, τῷ δ´ ἑνὶ
[2, 12]	τὸ κατορθοῦν χαλεπὸν ἢ τὸ	πολλὰ	ἢ τὸ πολλάκις, οἷον μυρίους
[2, 12]	μὲν γὰρ πρώτη μία οὖσα	πολλὰ	κινεῖ τῶν σωμάτων τῶν θείων,
[2, 13]	καὶ μένων ὁ ἀήρ, τεκμήρια	πολλὰ	λέγουσιν. Πρῶτον μὲν οὖν εἰ
[2, 12]	καὶ ἄνθρωπος, ἢ καὶ τὰ	πολλὰ	πάντα πρὸ ὁδοῦ ἐστι πρὸς
[2, 12]	τῶν εὖ δύναται τυχεῖν, ὥστε	πολλὰ	πράττειν, καὶ ἄλλων ἕνεκα. (Τῷ
[2, 12]	σῶμα αἱ ἄλλαι φοραί, ὅτι	πολλὰ	σώματα κινοῦσιν αἱ πρὸ τῆς
[2, 4]	τοῦ σφαιροειδοῦς περιεχόμενα καὶ ἁπτόμενα	ὅλα	σφαιροειδῆ ἀνάγκη εἶναι· τὰ δὲ
[2, 6]	μή ἐστι τὸ παρὰ φύσιν	(ἁπλᾶ	γὰρ καὶ ἄμικτα καὶ ἐν
[2, 7]	γὰρ ἡ κίνησις ἐκπυροῦν καὶ	ξύλα	καὶ λίθους καὶ σίδηρον· εὐλογώτερον
[2, 13]	ὁμοίως πρὸς τὰ ἔσχατα ἔχον·	ἅμα	δ´ ἀδύνατον εἰς τὸ ἐναντίον
[2, 9]	πάθος, διὰ τὸ μὴ ψοφεῖν.	Ἅμα	δ´ ἐστὶ τό τ´ αἴτιον
[2, 2]	τῷ μὴ κινεῖσθαι τοὺς πόλους.	Ἅμα	δὲ καὶ εἰώθαμεν λέγειν τὰ
[2, 8]	δὲ πάνθ´ ὁμοίως πλάσματι ἔοικεν.	Ἅμα	δὲ καὶ οὐκ ἔστιν ἐν
[2, 8]	εἰς τὸ αὐτό. Συμβαίνει οὖν	ἅμα	τό τε ἄστρον διεληλυθέναι τὸν
[2, 8]	καθ´ ὃν φέρεται. Φαίνεται γὰρ	ἅμα	τοῖς κύκλοις καθιστάμενα πάλιν εἰς
[2, 8]	οὕτως εὔλογον ὥστ´ ἐν ἅπασιν	ἅμα	τόν τε κύκλον εἶναι μείζω
[2, 13]	τοῦτο σύνηθες, μὴ πρὸς τὸ	πρᾶγμα	ποιεῖσθαι τὴν ζήτησιν ἀλλὰ πρὸς
[2, 8]	κέντρου τὸ τοῦ μείζονος κύκλου	τμῆμα,	ὥστ´ εὐλόγως ἐν τῷ ἴσῳ
[2, 2]	αὐτοῦ τὸ κατὰ τοὺς πόλους	διάστημα,	καὶ τῶν πόλων τὸν μὲν
[2, 13]	ἀποτομήν, οὐ προσλογιζόμενοι τό τε	ἀπόστημα	τοῦ ἡλίου πρὸς τὴν γῆν
[2, 13]	τὸ μὲν ἀπορεῖν εἰκότως ἐγένετο	φιλοσόφημα	πᾶσιν· τὸ δὲ τὰς περὶ
[2, 4]	δὲ κἂν εἴ τι ἄλλο	σχῆμα	γένοιτο μὴ ἴσας ἔχον τὰς
[2, 4]	κινεῖσθαί τι ἀεί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ'	Σχῆμα	δ´ ἀνάγκη σφαιροειδὲς ἔχειν τὸν
[2, 14]	ἔχει, τοσαῦτα εἰρήσθω περὶ αὐτῆς.	Σχῆμα	δ´ ἔχειν σφαιροειδὲς ἀναγκαῖον αὐτήν·
[2, 4]	τρίγωνον, ὁ κύκλος οὐκέτι ἔσται	σχῆμα.	Ἐπεὶ δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[2, 4]	καὶ ἐν στερεοῖς. Ἅπαν δὴ	σχῆμα	ἐπίπεδον ἢ εὐθύγραμμόν ἐστιν ἢ
[2, 12]	οὐσίαν ἐστὶ καὶ κατὰ τὸ	σχῆμα,	περί τε τῆς φορᾶς καὶ
[2, 14]	τὸ ἔσχατον· τοῦτο δὲ τὸ	σχῆμα	σφαίρας ἐστίν. Οὐδὲν δὲ διοίσει
[2, 14]	τὸν λόγον ἀναγκαῖον εἶναι τὸ	σχῆμα	σφαιροειδὲς αὐτῆς, καὶ ὅτι πάντα
[2, 14]	τούτων δῆλον περιφερὲς ὂν τὸ	σχῆμα	τῆς γῆς, ἀλλὰ καὶ σφαίρας
[2, 13]	οὖν εἰ μὴ πλατὺ τὸ	σχῆμα	τῆς γῆς ἐστι, διὰ τοῦτο
[2, 11]	μάτην ποιεῖ, δῆλον ὅτι καὶ	σχῆμα	τοιοῦτον ἀπέδωκε τοῖς ἀκινήτοις ὃ
[2, 2]	διὰ τὸ σφαιροειδὲς εἶναι τὸ	σχῆμα	τοῦ παντός, ὅπως ἔσται τούτου
[2, 4]	Ἐπεὶ δὲ τὸ μὲν πρῶτον	σχῆμα	τοῦ πρώτου σώματος, πρῶτον δὲ
[2, 13]	διὰ τὴν ἠρεμίαν ἀναγκαῖον τὸ	σχῆμα	τοῦτ´ ἔχειν αὐτήν. Καὶ γὰρ
[2, 13]	τοῖς δὲ πλατεῖα καὶ τὸ	σχῆμα	τυμπανοειδής· (ποιοῦνται δὲ τεκμήριον ὅτι
[2, 11]	μαθηματικοί. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙA Τὸ δὲ	σχῆμα	τῶν ἄστρων ἑκάστου σφαιροειδὲς μάλιστ´
[2, 4]	περιέχεται μιᾷ ἐπιφανείᾳ, τὰ δ´	εὐθύγραμμα	πλείοσιν· ὡς γὰρ ἔχει ὁ
[2, 13]	ταύτῃ κατασκευάζουσι γῆν, ἣν ἀντίχθονα	ὄνομα	καλοῦσιν, οὐ πρὸς τὰ φαινόμενα
[2, 12]	ἔτι διὰ τόδε ἓν ἔχουσι	σῶμα	αἱ ἄλλαι φοραί, ὅτι πολλὰ
[2, 3]	Ἐπεὶ δ´ ὁ οὐρανὸς τοιοῦτος	(σῶμα	γάρ τι θεῖον) διὰ τοῦτο
[2, 8]	ἐν τοῖς ἄλλοις τὸ μεῖζον	σῶμα	θᾶττον φέρεται τὴν οἰκείαν φοράν,
[2, 4]	καὶ τόπον εἶναι ἔξω καὶ	σῶμα	καὶ κενόν. Κύκλῳ γὰρ στρεφόμενον
[2, 4]	χώραν, ἀλλ´ ὅπου πρότερον ἦν	σῶμα,	νῦν οὐκ ἔσται, καὶ οὗ
[2, 3]	διὰ τοῦτο ἔχει τὸ ἐγκύκλιον	σῶμα,	ὃ φύσει κινεῖται κύκλῳ ἀεί.
[2, 6]	οὖν τὸ κινούμενον οὐ μεταβάλλει	σῶμα	ὄν, οὐδ´ ἂν τὸ κινοῦν
[2, 7]	τοῦτο λέγουσιν, ὅτι τὸ ἄνω	σῶμα	πῦρ εἶναί φασιν, ὡς εὔλογον
[2, 12]	ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη δὲ σφαῖρα	σῶμά	τι τυγχάνει ὄν. Ἐκείνης ἂν
[2, 4]	τοῦ πρώτου σώματος, πρῶτον δὲ	σῶμα	τὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ περιφορᾷ,
[2, 3]	τί οὖν οὐχ ὅλον τὸ	σῶμα	τοῦ οὐρανοῦ τοιοῦτον; ὅτι ἀνάγκη
[2, 6]	ὅθεν φέρεται ἢ οἷ ἢ	ἀνὰ	μέσον, οἷον ἴσως τοῖς μὲν
[2, 6]	φύσιν ὅθεν, τοῖς δὲ ῥιπτουμένοις	ἀνὰ	μέσον. Τῆς δὲ κύκλῳ φορᾶς
[2, 8]	ὅτι πλεῖστον ἀποστῆσαι τῶν ἐχόντων	ὄργανα	πρὸς κίνησιν. Διὸ καὶ εὐλόγως
[2, 12]	ἀστραγάλους Χίους βαλεῖν ἀμήχανον, ἀλλ´	ἕνα	ἢ δύο ῥᾷον. Καὶ πάλιν
[2, 8]	Φαίνεται γὰρ ἅμα τοῖς κύκλοις	καθιστάμενα	πάλιν εἰς τὸ αὐτό. Συμβαίνει
[2, 8]	δὲ φαίνεται καὶ τὰ ἄστρα	μεθιστάμενα	καὶ ὅλος ὁ οὐρανός, ἀναγκαῖον
[2, 8]	τὰ δὲ ἄστρα ἠρεμεῖν καὶ	ἐνδεδεμένα	τοῖς κύκλοις φέρεσθαι· μόνως γὰρ
[2, 12]	οὐ φαίνεται ἐν τῇ αὐτῇ	ἐνδεδεμένα	φορᾷ. Περὶ δὴ τούτων ζητεῖν
[2, 6]	εὐαισθητότερα γὰρ τὰ παρ´ ἄλληλα	τιθέμενα.	Ὅτι μὲν οὖν εἷς τε
[2, 14]	οὖν ὁμοίως ἀπὸ τῶν ἐσχάτων	διῃρημένα	τὰ μόρια συνήχθη πρὸς τὸ
[2, 14]	καὶ τὰ παρὰ τῶν μαθηματικῶν	λεγόμενα	περὶ τὴν ἀστρολογίαν· τὰ γὰρ
[2, 13]	περί τε τοῦ σχήματος αὐτῆς	ὑπολαμβανόμενα	καὶ περὶ τόπου καὶ μονῆς
[2, 13]	λόγους καὶ δόξας αὑτῶν τὰ	φαινόμενα	προσέλκοντες καὶ πειρώμενοι συγκοσμεῖν. Πολλοῖς
[2, 14]	περὶ τὴν ἀστρολογίαν· τὰ γὰρ	φαινόμενα	συμβαίνει μεταβαλλόντων τῶν σχημάτων οἷς
[2, 13]	ὅλον, οὐθὲν κωλύειν οἴονται τὰ	φαινόμενα	συμβαίνειν ὁμοίως μὴ κατοικοῦσιν ἡμῖν
[2, 8]	οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο τὰ	φαινόμενα.	Τὴν δὲ γῆν ὑποκείσθω ἠρεμεῖν.
[2, 13]	ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς τὰ	φαινόμενα	τοὺς λόγους καὶ τὰς αἰτίας
[2, 14]	παντὸς ἐν τοῖς πρὸς ἄρκτον	φαινόμενα	τῶν ἄστρων ἐν ἐκείνοις τοῖς
[2, 14]	οὖν ὄντος τοῦ μίγματος τὰ	διακρινόμενα	ἐφέρετο ὁμοίως πάντοθεν πρὸς τὸ
[2, 14]	φερόμενα τὴν φορὰν τὴν ἐγκύκλιον	ὑπολειπόμενα	φαίνεται καὶ κινούμενα πλείους μιᾶς
[2, 14]	γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι τὰ	φερόμενα	βάρη ἐπὶ ταύτην οὐ παρ´
[2, 14]	τάξις ἀΐδιος. Ἔτι πάντα τὰ	φερόμενα	τὴν φορὰν τὴν ἐγκύκλιον ὑπολειπόμενα
[2, 14]	καὶ τὸ πῦρ εἰς τοὐναντίον	φερόμενα	τοῖς βάρεσι πρὸς τὸ ἔσχατον
[2, 4]	ὑπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς περιεχόμενα καὶ	ἁπτόμενα	ὅλα σφαιροειδῆ ἀνάγκη εἶναι· τὰ
[2, 4]	τὰ γὰρ ὑπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς	περιεχόμενα	καὶ ἁπτόμενα ὅλα σφαιροειδῆ ἀνάγκη
[2, 8]	κινοῖτο τούτων· ἀλλ´ οὐδετέραν φαίνεται.	Δινούμενα	μὲν γὰρ ἂν ἔμενεν ἐν
[2, 8]	εὔλογον, ταύτας δ´ οὐ φαίνεται	κινούμενα,	δῆλον ὅτι οὐκ ἂν κινοῖτο
[2, 8]	τὸ καλούμενον πρόσωπον. Ὥστ´ ἐπεὶ	κινούμενα	μὲν δι´ αὑτῶν τὰς οἰκείας
[2, 14]	τὴν ἐγκύκλιον ὑπολειπόμενα φαίνεται καὶ	κινούμενα	πλείους μιᾶς (φορὰς ἔξω τῆς
[2, 14]	αἰτίας, καὶ διότι τὰ βίᾳ	ῥιπτούμενα	ἄνω βάρη κατὰ στάθμην πάλιν
[2, 14]	γὰρ ἐν μὲν τοῖς κατὰ	μῆνα	σχηματισμοῖς πάσας λαμβάνει τὰς διαιρέσεις
[2, 13]	λέγοντες, ὥσπερ Ξενοφάνης ὁ Κολοφώνιος,	ἵνα	μὴ πράγματ´ ἔχωσι ζητοῦντες τὴν
[2, 7]	θερμότης. Ὅτι μὲν οὖν οὔτε	πύρινά	ἐστιν οὔτ´ ἐν πυρὶ φέρεται,
[2, 7]	φέρεσθαι πέφυκεν· ὥσπερ γὰρ οἱ	πύρινα	φάσκοντες εἶναι διὰ τοῦτο λέγουσιν,
[2, 3]	δὲ τοσοῦτόν ἐστι δῆλον, διὰ	τίνα	αἰτίαν πλείω τὰ ἐγκύκλιά ἐστι
[2, 12]	τὸ δ´ ἐχόμενον τρεῖς ἤ	τινα	ἄλλην τοιαύτην τάξιν. Νῦν δὲ
[2, 13]	ποῦ ἐστιν; Εἶναι μὲν γάρ	τινα	ἀναγκαῖον· εἰ δὲ μηδὲν μᾶλλον
[2, 13]	φύσιν δέ γε ἀναγκαῖον εἶναί	τινα	αὐτῆς φοράν. Αὕτη οὖν πότερον
[2, 3]	περ ᾖ ἐναντίον, καὶ εἶναί	τινα	αὐτοῦ φύσιν· ἡ γὰρ αὐτὴ
[2, 2]	ἐφ´ ὅ, κἂν οὕτως ἔχοι	τινὰ	δύναμιν ἀρχῆς τὸ ἄνω πρὸς
[2, 13]	ἔσχατος, δῆλον ὅτι ἀναγκαῖον εἶναί	τινα	καὶ τῇ γῇ φύσει τόπον·
[2, 12]	ἀπορήσειεν ἄν τις, καὶ διὰ	τίνα	ποτ´ αἰτίαν ἐν μὲν τῇ
[2, 5]	καὶ ἡ κύκλῳ φορά, διὰ	τίνα	ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ θάτερα φέρεται,
[2, 12]	τοιούτων οὐχ ἥκιστα θαυμαστόν, διὰ	τίνα	ποτ´ αἰτίαν οὐκ ἀεὶ τὰ
[2, 12]	ἀνισάζει ἡ φύσις καὶ ποιεῖ	τινὰ	τάξιν, τῇ μὲν μιᾷ φορᾷ
[2, 9]	ἀδύνατον μὴ γίγνεσθαι ψόφον ἀμήχανόν	τινα	τὸ μέγεθος. Ὑποθέμενοι δὲ ταῦτα
[2, 6]	δ´ εἴ τις λάβοι εἶναί	τινα	χρόνον ἐλάχιστον, οὗ οὐκ ἐνδέχεται
[2, 9]	φερόμενος ὁ ἱστὸς καὶ ἡ	πρύμνα	ποιεῖ ψόφον πολὺν τηλικαύτης νεώς,
[2, 13]	δὲ ταύτην, ἀλλὰ καὶ τὴν	ἀντίχθονα,	καθάπερ εἴπομεν πρότερον. Ἐνίοις δὲ
[2, 13]	ἄλλην ταύτῃ κατασκευάζουσι γῆν, ἣν	ἀντίχθονα	ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς τὰ
[2, 13]	ἐπέπληξεν, εἰπὼν ὡς εἴ περ	ἀπείρονα	γῆς τε βάθη καὶ δαψιλὸς
[2, 12]	φιλοσοφίας διψῆν καὶ μικρὰς εὐπορίας	ἀγαπᾷ	περὶ ὧν τὰς μεγίστας ἔχομεν
[2, 13]	μένει ἐνταυθοῖ κατὰ φύσιν. Οὐκ	ἄρα	διὰ τὸ ὁμοίως ἔχειν πρὸς
[2, 4]	περιφερόμενον φοράν. Καὶ τὸ συνεχὲς	ἄρα	ἐκείνῳ· τὸ γὰρ τῷ σφαιροειδεῖ
[2, 4]	τοῦ κέντρου ἁπτομένη περιφερής· σφαιροειδὴς	ἄρα	ἡ τοῦ ὕδατος ἐπιφάνεια, ἐφ´
[2, 13]	ἐπιπολάζει διὰ τὴν κίνησιν. Ἦν	ἄρα	καὶ πρὶν γενέσθαι τὴν δίνην
[2, 4]	τῶν ἐκ τοῦ κέντρου· κοιλότερος	ἄρα	ὁ τόπος. Ὥστε περιρρεύσεται τὸ
[2, 2]	εἰς τὸ πλάγιόν ἐστι τὸ	παρὰ	τὸ ἄνω καὶ τὸ κάτω.
[2, 2]	καὶ τὸ κάτω, ἀλλὰ τὸ	παρὰ	τοὺς πόλους, ὡς τούτου μήκους
[2, 1]	καὶ διὰ τῆς δόξης τῆς	παρὰ	τῶν ἄλλως λεγόντων καὶ γεννώντων
[2, 14]	Μαρτυρεῖ δὲ τούτοις καὶ τὰ	παρὰ	τῶν μαθηματικῶν λεγόμενα περὶ τὴν
[2, 3]	ἀΐδιος ἡ κίνησις· οὐθὲν γὰρ	παρὰ	φύσιν ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ τὸ
[2, 6]	τοῖς πρώτοις μή ἐστι τὸ	παρὰ	φύσιν (ἁπλᾶ γὰρ καὶ ἄμικτα
[2, 6]	ἐν τοῖς ζῴοις ἀδυναμίαι πᾶσαι	παρὰ	φύσιν εἰσίν, οἷον γῆρας καὶ
[2, 14]	ἀλλὰ μὴ ὃ βίᾳ καὶ	παρὰ	φύσιν. Ἔτι δὲ καὶ διὰ
[2, 6]	γὰρ φαίνεται ὂν ἄπειρον χρόνον	παρὰ	φύσιν (ἡ δ´ ἀδυναμία παρὰ
[2, 14]	εἶναι, βίαιόν γ´ οὖσαν καὶ	παρὰ	φύσιν· ἡ δέ γε τοῦ
[2, 6]	δι´ ἀδυναμίαν, ἡ δ´ ἀδυναμία	παρὰ	φύσιν· καὶ γὰρ αἱ ἐν
[2, 6]	φύσιν) οὐδὲ τὸν ἴσον χρόνον	παρὰ	φύσιν καὶ κατὰ φύσιν, οὐδ´
[2, 6]	φύσιν οἷ φέρονται, τοῖς δὲ	παρὰ	φύσιν ὅθεν, τοῖς δὲ ῥιπτουμένοις
[2, 6]	παρὰ φύσιν (ἡ δ´ ἀδυναμία	παρὰ	φύσιν) οὐδὲ τὸν ἴσον χρόνον
[2, 3]	ἐστιν ἐν τῇ γενέσει τὸ	παρὰ	φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν. Ἀνάγκη
[2, 3]	φύσιν ἀΐδιον. Ὕστερον δὲ τὸ	παρὰ	φύσιν τοῦ κατὰ φύσιν, καὶ
[2, 13]	καὶ τοῦ πεινῶντος καὶ διψῶντος	σφόδρα	μέν, ὁμοίως δέ, καὶ τῶν
[2, 4]	τὸ δὲ πῦρ περὶ τὸν	ἀέρα,	καὶ τὰ ἄνω σώματα κατὰ
[2, 13]	τοῖς ὑγροῖς καὶ περὶ τὸν	ἀέρα	συμβαινόντων· ἐν τούτοις γὰρ ἀεὶ
[2, 7]	ἀνάγκη καὶ τὸν κύκλῳ αὐτῶν	ἀέρα	τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν. Ταῦτα
[2, 13]	τὴν γῆν πρὸς τὸν ὑποκείμενον	ἀέρα,	(τὸν δ´ οὐκ ἔχοντα μεταστῆναι
[2, 13]	γὰρ τέμνειν ἀλλ´ ἐπιπωμάζειν τὸν	ἀέρα	τὸν κάτωθεν, ὅπερ φαίνεται τὰ
[2, 5]	θάτερα φέρεται, ἀλλ´ οὐκ ἐπὶ	θάτερα;	ἀνάγκη γὰρ καὶ τοῦτο ἢ
[2, 5]	διὰ τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ	θάτερα	φέρεται, ἀλλ´ οὐκ ἐπὶ θάτερα;
[2, 4]	τὸν τρόπον, ἀλλ´ ὡς εἰς	ἕτερα	τῷ εἴδει. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]	ἐπαναφέροντες· ἢ γὰρ κατὰ τὰ	ἡμέτερα	δεξιά, ὥσπερ οἱ μάντεις, ἢ
[2, 2]	ἡ δὲ τοῦ προτέρου ἀρχὴ	προτέρα,	πρότερον ἂν εἴη τὸ ἄνω
[2, 10]	κινεῖται τῷ τὰ μὲν εἶναι	πρότερα	τὰ δ´ ὕστερα, καὶ πῶς
[2, 6]	μὴ λανθάνειν ἐπὶ τούτων εὐλογώτερον·	εὐαισθητότερα	γὰρ τὰ παρ´ ἄλληλα τιθέμενα.
[2, 8]	τῶν κύκλων. Ἐπεὶ τοίνυν οὔτ´	ἀμφότερα	κινεῖσθαι εὔλογον οὔτε τὸ ἕτερον
[2, 8]	γῆν ὑποκείσθω ἠρεμεῖν. Λείπεται δὴ	ἀμφότερα	κινεῖσθαι, ἢ τὸ μὲν κινεῖσθαι
[2, 8]	δ´ ἠρεμεῖν. Εἰ μὲν οὖν	ἀμφότερα	κινήσεται, ἄλογον τὸ ταὐτὰ τάχη
[2, 8]	μὲν ἠρεμοῦντος τοῦ δὲ κινουμένου.	Ἀμφότερα	μὲν τοίνυν ἠρεμεῖν ἀδύνατον ἠρεμούσης
[2, 2]	ἢ τὰ δεξιὰ πρὸς τὰ	ἀριστερὰ	ἐν ἅπασι τοῖς ζῴοις. Τὰ
[2, 2]	γὰρ ἔσται ὁ φανερός, ἐπ´	ἀριστερὰ	ἔσται ἡ κίνησις, ὅπερ οὔ
[2, 2]	τὰ ἐναντία ἐροῦμεν δεξιὰ καὶ	ἀριστερὰ	καὶ ἄνω καὶ κάτω καὶ
[2, 10]	μὲν εἶναι πρότερα τὰ δ´	ὕστερα,	καὶ πῶς ἔχει πρὸς ἄλληλα
[2, 6]	μὲν γίνεται θάττων ὁτὲ δὲ	βραδυτέρα	πάλιν, ἢ τὰ μέρη αὐτῆς.
[2, 13]	ἀεὶ φέρεται τὰ μείζω καὶ	βαρύτερα	πρὸς τὸ μέσον τῆς δίνης.
[2, 5]	ἡ πρὸς τὸν ἄνω τόπον	τιμιωτέρα	(θειότερος γὰρ τόπος ὁ ἄνω
[2, 11]	κινητικόν. Ἥκιστα δὲ κινητικὸν ἡ	σφαῖρα	διὰ τὸ μηδὲν ἔχειν ὄργανον
[2, 4]	ἐν τοῖς ἐπιπέδοις, οὕτως ἡ	σφαῖρα	ἐν τοῖς στερεοῖς. Ἔτι δὲ
[2, 12]	πολλαῖς γὰρ σφαίραις ἡ τελευταία	σφαῖρα	ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη δὲ σφαῖρα
[2, 12]	σφαῖρα ἐνδεδεμένη φέρεται, ἑκάστη δὲ	σφαῖρα	σῶμά τι τυγχάνει ὄν. Ἐκείνης
[2, 4]	κύκλος. Ὡσαύτως δὲ καὶ ἡ	σφαῖρα	τῶν στερεῶν· μόνη γὰρ περιέχεται
[2, 4]	μὲν οὖν πρῶτόν ἐστιν ἡ	σφαῖρα	τῶν στερεῶν σχημάτων, δῆλον. Ἔστι
[2, 8]	τὴν ἐν ἑαυτῷ κίνησιν ἡ	σφαῖρα	τῶν σχημάτων χρησιμώτατον (οὕτω γὰρ
[2, 7]	δὲ ἄνω ἕκαστον ἐν τῇ	σφαίρᾳ	φέρεται, ὥστ´ αὐτὰ μὲν μὴ
[2, 12]	γυμναζόμενον εὖ ἔχει, τὸ δὲ	μικρὰ	περιπατῆσαν, τῷ δὲ καὶ δρόμου
[2, 12]	ζῴων ἐλάττους, τῶν δὲ φυτῶν	μικρά	τις καὶ μία ἴσως· ἢ
[2, 12]	γὰρ ἑκάστῃ ἡ ἴδιος φύσει	φορά,	αὕτη δὲ οἷον πρόσκειται, παντὸς
[2, 5]	οὐρανὸς ἀΐδιος καὶ ἡ κύκλῳ	φορά,	διὰ τίνα ποτ´ αἰτίαν ἐπὶ
[2, 4]	τὸ μέτρον ἡ τοῦ οὐρανοῦ	φορὰ	διὰ τὸ εἶναι μόνη συνεχὴς
[2, 6]	φορᾶς· ἅπασα γὰρ ἡ ἀνώμαλος	φορὰ	καὶ ἄνεσιν ἔχει καὶ ἐπίτασιν
[2, 13]	οὐκ ἂν ἡ βίαιος εἴη	φορὰ	μόνον οὐδ´ ἠρέμησις· ὥστ´ εἰ
[2, 12]	φαίνεται ἐν τῇ αὐτῇ ἐνδεδεμένα	φορᾷ.	Περὶ δὴ τούτων ζητεῖν μὲν
[2, 12]	τινὰ τάξιν, τῇ μὲν μιᾷ	φορᾷ	πολλὰ ἀποδοῦσα σώματα, τῷ δ´
[2, 12]	αἰτίαν ἐν μὲν τῇ πρώτῃ	φορᾷ	τοσοῦτόν ἐστιν ἄστρων πλῆθος ὥστε
[2, 14]	μέσου μὴ βιασθέν· μία γὰρ	φορὰ	τοῦ ἑνὸς καὶ ἁπλῆ τοῦ
[2, 14]	τόπους αὐτῆς. Ἔτι δ´ ἡ	φορὰ	τῶν μορίων καὶ ὅλης αὐτῆς
[2, 4]	σῶμα τὸ ἐν τῇ ἐσχάτῃ	περιφορᾷ,	σφαιροειδὲς ἂν εἴη τὸ τὴν
[2, 8]	δίνησις, εἴπερ οὖν κινεῖται τὰ	ἄστρα	δι´ αὑτῶν, τὴν ἑτέραν ἂν
[2, 8]	δῆλον ὅτι κἂν μετατεθῇ τὰ	ἄστρα	εἰς τοὺς ἀλλήλων κύκλους, τὸ
[2, 8]	μὲν κύκλους κινεῖσθαι, τὰ δὲ	ἄστρα	ἠρεμεῖν καὶ ἐνδεδεμένα τοῖς κύκλοις
[2, 8]	Ἔτι δ´ ἐπεὶ σφαιροειδῆ τὰ	ἄστρα,	καθάπερ οἵ τ´ ἄλλοι φασὶ
[2, 9]	Ὅτι μὲν οὖν σφαιροειδῆ τὰ	ἄστρα	καὶ ὅτι οὐ κινεῖται δι´
[2, 8]	κύκλοι μένουσιν, αὐτὰ δὲ τὰ	ἄστρα	κινεῖται, τὰ αὐτὰ καὶ ὁμοίως
[2, 14]	κύκλος, ὥστε τὰ (ὑπὲρ κεφαλῆς	ἄστρα	μεγάλην ἔχειν τὴν μεταβολήν, καὶ
[2, 8]	(Ἐπεὶ δὲ φαίνεται καὶ τὰ	ἄστρα	μεθιστάμενα καὶ ὅλος ὁ οὐρανός,
[2, 8]	ἑαυτῷ κίνησιν, τὰ δ´ ἄλλα	(ἄστρα)	μὴ προϊέναι δι´ αὑτῶν, εὐλόγως
[2, 8]	μὴν ὅτι οὐδὲ κυλίεται τὰ	ἄστρα,	φανερόν· τὸ μὲν γὰρ κυλιόμενον
[2, 6]	ἄμικτα καὶ ἐν τῇ οἰκείᾳ	χώρᾳ,	καὶ οὐθὲν αὐτοῖς ἐναντίον) οὐδ´
[2, 4]	σφαίρας. Ὥστε σφαιροειδὴς ἂν εἴη	πᾶσα·	πάντα γὰρ ἅπτεται καὶ συνεχῆ
[2, 6]	ἀκμὴ καὶ ἄνεσις τῆς φορᾶς·	ἅπασα	γὰρ ἡ ἀνώμαλος φορὰ καὶ
[2, 5]	πρότερον, (καὶ μαρτυρεῖ δ´ ἡ	ῥηθεῖσα	ἀπορία ὅτι ἔχει) τὸ πρότερον
[2, 4]	ἐφ´ ἧς ΒΓ. Ἡ οὖν	ἀχθεῖσα	ἐπὶ τὴν βάσιν, ἐφ´ ἧς
[2, 9]	φέρεται, ποιεῖ ψόφον καὶ πληγήν·	ὅσα	δ´ ἐν φερομένῳ ἐνδέδεται ἢ
[2, 2]	ἔμπροσθεν καὶ ὄπισθεν ζητητέον, ἀλλ´	ὅσα	ἔχει κινήσεως ἀρχὴν ἐν αὑτοῖς
[2, 13]	δὲ (περὶ τούτων διώρισται πρότερον	ὅσα	κατὰ τὴν παροῦσαν δύναμιν εἴχομεν,
[2, 9]	τῶν φερομένων ἡμῖν ἐστι τεκμήριον.	Ὅσα	μὲν γὰρ αὐτὰ φέρεται, ποιεῖ
[2, 13]	γῆς οὗτος ὁ τόπος ἦν.	Ὅσα	μὲν οὖν τυγχάνει περί τε
[2, 14]	περιφέρεια τοῦ σχήματος αἰτία σφαιροειδὴς	οὖσα.	Ἔτι δὲ διὰ τῆς τῶν
[2, 14]	ἀλλὰ καὶ τὸ μέγεθος οὐκ	οὖσα	μεγάλη· μικρᾶς γὰρ γιγνομένης μεταστάσεως
[2, 1]	περιεχόντων ἐστί, καὶ αὕτη τέλειος	οὖσα	περιέχει τὰς ἀτελεῖς καὶ τὰς
[2, 12]	ἡ μὲν γὰρ πρώτη μία	οὖσα	πολλὰ κινεῖ τῶν σωμάτων τῶν
[2, 8]	πλάνητες ἐγγύς εἰσιν, ὥστ´ ἐγκρατὴς	οὖσα	πρὸς αὐτοὺς ἀφικνεῖται ἡ ὄψις·
[2, 1]	ἔχουσα οὔτε τελευτήν, ἀλλ´ ἄπαυστος	οὖσα	τὸν ἄπειρον χρόνον, τῶν δ´
[2, 14]	ὡς εἴπερ φέρεται εἴτ´ ἐκτὸς	οὖσα	τοῦ μέσου εἴτ´ ἐπὶ τοῦ
[2, 12]	τῇ μὲν μιᾷ φορᾷ πολλὰ	ἀποδοῦσα	σώματα, τῷ δ´ ἑνὶ σώματι
[2, 13]	ἀναγκαῖον. Οὐ γὰρ μόνον φαίνεται	μένουσα	ἐπὶ τοῦ μέσου, ἀλλὰ καὶ
[2, 14]	αὐτῆς, εἴτ´ ἀγένητος ἀεὶ διατελεῖ	μένουσα,	τὸν αὐτὸν τρόπον ἔχειν ὅνπερ
[2, 12]	ἄλλας, εἴη δ´ ἂν ἥδε	συμβαίνουσα	κατὰ λόγον· ἡ μὲν γὰρ
[2, 11]	γὰρ ἂν ἐγίνετο αὐξανομένη καὶ	φθίνουσα	τὰ μὲν πλεῖστα μηνοειδὴς ἢ
[2, 1]	προσδεῖσθαι βιαίας ἀνάγκης, ἣ κατέχει	κωλύουσα	φέρεσθαι πεφυκότα αὐτὸν ἄλλως· πᾶν
[2, 14]	γε καὶ μὴ τὸ μέσον	ἔχουσα,	ᾗ πέφυκε κινεῖσθαι καὶ νῦν.
[2, 1]	αὐτὴ μὲν οὐδεμίαν οὔτ´ ἀρχὴν	ἔχουσα	οὔτε τελευτήν, ἀλλ´ ἄπαυστος οὖσα
[2, 4]	ὅτι τέλειος ἂν εἴη ἡ	περιέχουσα	τὸν κύκλον· ὥστ´ εἰ τὸ
[2, 2]	οὐθὲν γὰρ ἐλάττω διαφορὰν ἔχει	τὰ	ἄνω πρὸς τὰ κάτω καὶ
[2, 4]	πῦρ περὶ τὸν ἀέρα, καὶ	τὰ	ἄνω σώματα κατὰ τὸν αὐτὸν
[2, 2]	ὄπισθεν ἢ τὰ δεξιὰ πρὸς	τὰ	ἀριστερὰ ἐν ἅπασι τοῖς ζῴοις.
[2, 8]	καὶ δίνησις, εἴπερ οὖν κινεῖται	τὰ	ἄστρα δι´ αὑτῶν, τὴν ἑτέραν
[2, 8]	ἔσται, δῆλον ὅτι κἂν μετατεθῇ	τὰ	ἄστρα εἰς τοὺς ἀλλήλων κύκλους,
[2, 8]	ὅλον. Ἔτι δ´ ἐπεὶ σφαιροειδῆ	τὰ	ἄστρα, καθάπερ οἵ τ´ ἄλλοι
[2, 9]	ἔχον. Ὅτι μὲν οὖν σφαιροειδῆ	τὰ	ἄστρα καὶ ὅτι οὐ κινεῖται
[2, 8]	μὲν κύκλοι μένουσιν, αὐτὰ δὲ	τὰ	ἄστρα κινεῖται, τὰ αὐτὰ καὶ
[2, 8]	Η' (Ἐπεὶ δὲ φαίνεται καὶ	τὰ	ἄστρα μεθιστάμενα καὶ ὅλος ὁ
[2, 8]	Ἀλλὰ μὴν ὅτι οὐδὲ κυλίεται	τὰ	ἄστρα, φανερόν· τὸ μὲν γὰρ
[2, 8]	αὐτὰ δὲ τὰ ἄστρα κινεῖται,	τὰ	αὐτὰ καὶ ὁμοίως ἔσται ἄλογα·
[2, 14]	αὐτῆς, καὶ ὅτι πάντα φέρεται	τὰ	βαρέα πρὸς ὁμοίας γωνίας, ἀλλ´
[2, 14]	τὸ μέσον, πρὸς πότερον φέρεται	τὰ	βάρος ἔχοντα καὶ τὰ μόρια
[2, 13]	δὲ διὰ τίν´ αἰτίαν πάντα	τὰ	βάρος ἔχοντα φέρεται πρὸς αὐτήν;
[2, 14]	τὰς εἰρημένας αἰτίας, καὶ διότι	τὰ	βίᾳ ῥιπτούμενα ἄνω βάρη κατὰ
[2, 13]	τῇ γῇ κωλύοι τὴν κάτω·	τὰ	γὰρ αὐτὰ τῶν αὐτῶν ἀναγκαῖον
[2, 4]	τὰ πρὸς τὸ μέσον τούτων·	τὰ	γὰρ ὑπὸ τοῦ σφαιροειδοῦς περιεχόμενα
[2, 14]	μαθηματικῶν λεγόμενα περὶ τὴν ἀστρολογίαν·	τὰ	γὰρ φαινόμενα συμβαίνει μεταβαλλόντων τῶν
[2, 8]	κινεῖσθαι τὴν ἐν ἑαυτῷ κίνησιν,	τὰ	δ´ ἄλλα (ἄστρα) μὴ προϊέναι
[2, 12]	μὲν γῆ ὅλως οὐ κινεῖται,	τὰ	δ´ ἐγγὺς ὀλίγας κινήσεις· οὐ
[2, 12]	εὐθὺς τυγχάνει διὰ μιᾶς κινήσεως.	Τὰ	δ´ ἐν μέσῳ τοῦ πρώτου
[2, 13]	μὲν εἰς τὸ μέσον ἔρχεται,	τὰ	δ´ ἐπιπολάζει διὰ τὴν κίνησιν.
[2, 4]	μόνη γὰρ περιέχεται μιᾷ ἐπιφανείᾳ,	τὰ	δ´ εὐθύγραμμα πλείοσιν· ὡς γὰρ
[2, 10]	τῷ τὰ μὲν εἶναι πρότερα	τὰ	δ´ ὕστερα, καὶ πῶς ἔχει
[2, 8]	λείπεται τοὺς μὲν κύκλους κινεῖσθαι,	τὰ	δὲ ἄστρα ἠρεμεῖν καὶ ἐνδεδεμένα
[2, 2]	γὰρ τῇ δυνάμει διαφέρει μόνον,	τὰ	δὲ καὶ τοῖς σχήμασι, καὶ
[2, 4]	ἁπτόμενα ὅλα σφαιροειδῆ ἀνάγκη εἶναι·	τὰ	δὲ κάτω τῆς τῶν πλανήτων
[2, 2]	μὲν γὰρ ὅλως οὐ κινεῖται,	τὰ	δὲ κινεῖται μὲν ἀλλ´ οὐ
[2, 10]	πάντων ἥκιστα διὰ τὴν ἀπόστασιν·	τὰ	δὲ μεταξὺ κατὰ λόγον ἤδη
[2, 2]	ἀπὸ τῶν δεξιῶν καὶ ἐπὶ	τὰ	δεξιὰ περιφέρεται, ἀνάγκη τὸ ἄνω
[2, 2]	ἔμπροσθεν πρὸς τὰ ὄπισθεν ἢ	τὰ	δεξιὰ πρὸς τὰ ἀριστερὰ ἐν
[2, 14]	δὲ χωρίοις οὐχ ὁρῶνται, καὶ	τὰ	διὰ παντὸς ἐν τοῖς πρὸς
[2, 14]	δυνάμει οὖν ὄντος τοῦ μίγματος	τὰ	διακρινόμενα ἐφέρετο ὁμοίως πάντοθεν πρὸς
[2, 3]	δῆλον, διὰ τίνα αἰτίαν πλείω	τὰ	ἐγκύκλιά ἐστι σώματα, ὅτι ἀνάγκη
[2, 2]	ἄνω πρὸς τὰ κάτω καὶ	τὰ	ἔμπροσθεν πρὸς τὰ ὄπισθεν ἢ
[2, 2]	διαφοράν· ἐὰν γὰρ ἀνάπαλιν στραφῇ,	τὰ	ἐναντία ἐροῦμεν δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ
[2, 2]	ὥσπερ τὰ τοῦ ἀνδριάντος, ἢ	τὰ	ἐναντίως ἔχοντα τῇ θέσει, δεξιὸν
[2, 8]	ἄλογα· συμβήσεται γὰρ θᾶττον κινεῖσθαι	τὰ	ἔξω, καὶ τὰ τάχη εἶναι
[2, 4]	ἢ μίαν· ἡ γὰρ εἰς	τὰ	ἐπίπεδα διαίρεσις οὐχ ὡς ἂν
[2, 13]	μέσου ἱδρυμένον καὶ ὁμοίως πρὸς	τὰ	ἔσχατα ἔχον· ἅμα δ´ ἀδύνατον
[2, 13]	διὰ τὸ ὁμοίως ἔχειν πρὸς	τὰ	ἔσχατα· τοῦτο μὲν γὰρ πᾶσι
[2, 2]	ἡμᾶς ἐπαναφέροντες· ἢ γὰρ κατὰ	τὰ	ἡμέτερα δεξιά, ὥσπερ οἱ μάντεις,
[2, 9]	τῆς βροντῆς διίστησι λίθους καὶ	(τὰ	καρτερώτατα τῶν σωμάτων. Τοσούτων δὲ
[2, 2]	διαφορὰν ἔχει τὰ ἄνω πρὸς	τὰ	κάτω καὶ τὰ ἔμπροσθεν πρὸς
[2, 14]	τὸ τοῦ παντός· καὶ γὰρ	τὰ	κοῦφα καὶ τὸ πῦρ εἰς
[2, 8]	καὶ τὰ τάχη εἶναι κατὰ	τὰ	μεγέθη τῶν κύκλων. Ἐπεὶ τοίνυν
[2, 8]	τὰ τάχη τῶν ἄστρων καὶ	τὰ	μεγέθη τῶν κύκλων. Τοὺς μὲν
[2, 13]	ἐν τούτοις γὰρ ἀεὶ φέρεται	τὰ	μείζω καὶ βαρύτερα πρὸς τὸ
[2, 2]	ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς κινήσεως.	Τὰ	μὲν γὰρ ὅλως οὐ κινεῖται,
[2, 2]	ἀριστερὰ ἐν ἅπασι τοῖς ζῴοις.	Τὰ	μὲν γὰρ τῇ δυνάμει διαφέρει
[2, 13]	πρότερον ὑπαρχόντων βαρέων καὶ κούφων	τὰ	μὲν εἰς τὸ μέσον ἔρχεται,
[2, 6]	πάλιν, ἢ τὰ μέρη αὐτῆς.	Τὰ	μὲν οὖν μέρη ὅτι οὐκ
[2, 11]	ἂν ἐγίνετο αὐξανομένη καὶ φθίνουσα	τὰ	μὲν πλεῖστα μηνοειδὴς ἢ ἀμφίκυρτος,
[2, 6]	ὁτὲ δὲ βραδυτέρα πάλιν, ἢ	τὰ	μέρη αὐτῆς. Τὰ μὲν οὖν
[2, 4]	ὡς ἂν τέμνων τις εἰς	τὰ	μέρη διέλοι τὸ ὅλον, τοῦτον
[2, 3]	πῦρ καὶ γῆ, ἀνάγκη καὶ	τὰ	μεταξὺ αὐτῶν εἶναι σώματα· ἐναντίωσιν
[2, 12]	φορᾶς κινεῖται πλείους κινήσεις, ἀλλὰ	τὰ	μεταξὺ πλείστας. Εὔλογον γὰρ ἂν
[2, 14]	ὁμοίως συνέθει πρὸς τὸ μέσον	τὰ	μόρια αὐτῆς. Τὸ γὰρ πλεῖον
[2, 9]	ἐνυπάρχει, καθάπερ ἐν τῷ πλοίῳ	τὰ	μόρια, οὐχ οἷόν τε ψοφεῖν,
[2, 14]	ὁμοίως ἀπὸ τῶν ἐσχάτων διῃρημένα	τὰ	μόρια συνήχθη πρὸς τὸ μέσον,
[2, 14]	φέρεται τὰ βάρος ἔχοντα καὶ	τὰ	μόρια τῆς γῆς κατὰ φύσιν·
[2, 13]	μὲν διὰ τὴν δίνησιν ἐφέρετο	τὰ	μόρια τῆς γῆς πρὸς τὸ
[2, 2]	κάτω καὶ τὰ ἔμπροσθεν πρὸς	τὰ	ὄπισθεν ἢ τὰ δεξιὰ πρὸς
[2, 6]	ἐπὶ τούτων εὐλογώτερον· εὐαισθητότερα γὰρ	τὰ	παρ´ ἄλληλα τιθέμενα. Ὅτι μὲν
[2, 14]	μέσου. Μαρτυρεῖ δὲ τούτοις καὶ	τὰ	παρὰ τῶν μαθηματικῶν λεγόμενα περὶ
[2, 2]	Ἅμα δὲ καὶ εἰώθαμεν λέγειν	τὰ	πλάγια ἐν τῷ κόσμῳ οὐ
[2, 13]	ἄνω ἢ κάτω ἢ εἰς	τὰ	πλάγια φέρεσθαι προσήκει τὸ ἐπὶ
[2, 13]	ἀέρα τὸν κάτωθεν, ὅπερ φαίνεται	τὰ	πλάτος ἔχοντα τῶν σωμάτων ποιεῖν·
[2, 4]	καθάπερ ὕδωρ πρὸς γῆν, καὶ	τὰ	πλεῖον ἀεὶ ἀπέχοντα τῶν συστοίχων.
[2, 12]	τίνα ποτ´ αἰτίαν οὐκ ἀεὶ	τὰ	πλεῖον ἀπέχοντα τῆς πρώτης φορᾶς
[2, 12]	ὥσπερ καὶ ἄνθρωπος, ἢ καὶ	τὰ	πολλὰ πάντα πρὸ ὁδοῦ ἐστι
[2, 4]	συνεχὲς σφαιροειδές. Ὡσαύτως δὲ καὶ	τὰ	πρὸς τὸ μέσον τούτων· τὰ
[2, 13]	ἐκεῖνό τις εἴπειεν. Ὅτε γὰρ	τὰ	στοιχεῖα διειστήκει χωρὶς ὑπὸ τοῦ
[2, 3]	τοῦ ὅλου ὡσαύτως ἀναγκαῖον ἔχειν	τὰ	στοιχεῖα τῶν σωμάτων πρὸς ἄλληλα.
[2, 9]	οὔτ´ ἀκούομεν οὔτε πάσχοντα φαίνεται	τὰ	σώματα βίαιον οὐδὲν πάθος, διὰ
[2, 4]	εἰς ἐπίπεδα καὶ ἐξ ἐπιπέδων	τὰ	σώματα γεννῶντες μεμαρτυρηκέναι φαίνονται τούτοις·
[2, 9]	ἐνταῦθα λεκτέον ὡς εἴπερ ἐφέρετο	τὰ	σώματα τούτων εἴτ´ ἐν ἀέρος
[2, 8]	θᾶττον κινεῖσθαι τὰ ἔξω, καὶ	τὰ	τάχη εἶναι κατὰ τὰ μεγέθη
[2, 8]	ἄτοπον ἀλλ´ ἀναγκαῖον ἀνάλογον ἔχειν	τὰ	τάχη τοῖς μεγέθεσι, τῶν δ´
[2, 8]	τὸ τὸν αὐτὸν λόγον ἔχειν	τὰ	τάχη τῶν ἄστρων καὶ τὰ
[2, 2]	ὑπάρχοντα φαίνεται τοῖς μὲν πάντα	τὰ	τοιαῦτα μόρια, λέγω δ´ οἷον
[2, 2]	καθ´ ὁμοιότητα τοῖς ἡμετέροις, ὥσπερ	τὰ	τοῦ ἀνδριάντος, ἢ τὰ ἐναντίως
[2, 2]	ἀρχή τις ἐστίν. Λέγω δὲ	τὰ	τρία τὸ ἄνω καὶ τὸ
[2, 14]	γίγνεται ὁ ὁρίζων κύκλος, ὥστε	τὰ	(ὑπὲρ κεφαλῆς ἄστρα μεγάλην ἔχειν
[2, 13]	τινας λόγους καὶ δόξας αὑτῶν	τὰ	φαινόμενα προσέλκοντες καὶ πειρώμενοι συγκοσμεῖν.
[2, 13]	αὐτῆς ὅλον, οὐθὲν κωλύειν οἴονται	τὰ	φαινόμενα συμβαίνειν ὁμοίως μὴ κατοικοῦσιν
[2, 8]	γῆς· οὐ γὰρ ἂν ἐγίγνετο	τὰ	φαινόμενα. Τὴν δὲ γῆν ὑποκείσθω
[2, 13]	ἀντίχθονα ὄνομα καλοῦσιν, οὐ πρὸς	τὰ	φαινόμενα τοὺς λόγους καὶ τὰς
[2, 14]	τῆς γῆς μέσον, σημεῖον ὅτι	τὰ	φερόμενα βάρη ἐπὶ ταύτην οὐ
[2, 14]	κόσμου τάξις ἀΐδιος. Ἔτι πάντα	τὰ	φερόμενα τὴν φορὰν τὴν ἐγκύκλιον
[2, 3]	φοράν, ἢ μίαν ἢ πλείους·	κατὰ	γὰρ τὴν τοῦ ὅλου ὡσαύτως
[2, 13]	κομψῶς μέν, οὐκ ἀληθῶς δέ·	κατὰ	γὰρ τοῦτον τὸν λόγον ἀναγκαῖον
[2, 2]	εἴη τὸ ἄνω τοῦ δεξιοῦ	κατὰ	γένεσιν, ἐπειδὴ πολλαχῶς λέγεται τὸ
[2, 4]	ἐστὶν ἡ τοῦ κύκλου γραμμή·	κατὰ	δὲ τὴν ἐλαχίστην ταχίστη ἡ
[2, 10]	λέγεται γὰρ ἱκανῶς. Συμβαίνει δὲ	κατὰ	λόγον γίγνεσθαι τὰς ἑκάστου κινήσεις
[2, 12]	εἴη δ´ ἂν ἥδε συμβαίνουσα	κατὰ	λόγον· ἡ μὲν γὰρ πρώτη
[2, 10]	τὴν ἀπόστασιν· τὰ δὲ μεταξὺ	κατὰ	λόγον ἤδη τῆς ἀποστάσεως, ὥσπερ
[2, 12]	Περὶ δὲ τῆς ἀπορίας ὅτι	κατὰ	μὲν τὴν πρώτην μίαν οὖσαν
[2, 14]	εἴτε ὅλη ποθὲν ἐφέρετο εἴτε	κατὰ	μέρος, ἀναγκαῖον μέχρι τούτου φέρεσθαι
[2, 14]	νῦν γὰρ ἐν μὲν τοῖς	κατὰ	μῆνα σχηματισμοῖς πάσας λαμβάνει τὰς
[2, 14]	μέγεθος εἴρηται τὸ συμβαῖνον, ἀλλὰ	κατὰ	παντὸς τοῦ ῥοπὴν ἔχοντος ἐπὶ
[2, 14]	τὰ βίᾳ ῥιπτούμενα ἄνω βάρη	κατὰ	στάθμην πάλιν φέρεται εἰς ταὐτό,
[2, 3]	ἠρεμία καὶ τὸ βαρὺ λέγεται	κατὰ	στέρησιν κουφότητος καὶ κινήσεως. Ἀλλὰ
[2, 14]	τὸ τῆς γῆς μέσον, ἀλλὰ	κατὰ	συμβεβηκός, ᾗ τὸ μέσον ἔχει
[2, 13]	οὐδ´ ἀληθές ἐστι τὸ λεγόμενον.	Κατὰ	συμβεβηκὸς μέντοι τοῦτό γ´ ἀληθές,
[2, 2]	πρὸς ἡμᾶς ἐπαναφέροντες· ἢ γὰρ	κατὰ	τὰ ἡμέτερα δεξιά, ὥσπερ οἱ
[2, 8]	ἔξω, καὶ τὰ τάχη εἶναι	κατὰ	τὰ μεγέθη τῶν κύκλων. Ἐπεὶ
[2, 2]	τέλει. Περὶ μὲν οὖν τῶν	κατὰ	τὰς δια (στάσεις τῶν μορίων
[2, 2]	τοῦ βάθους. Ἔτι δ´ ἄλλως	κατὰ	τὰς κινήσεις· ἀρχὰς γὰρ ταύτας
[2, 12]	κίνησιν ἄστρων εἴρηται ποῖ´ ἄττα	κατά	τε τὴν οὐσίαν ἐστὶ καὶ
[2, 2]	ἀπὸ δὲ τῶν ἔμπροσθεν ἡ	κατὰ	τὴν αἴσθησιν· ἔμπροσθεν γὰρ λέγω
[2, 14]	δὲ καὶ διὰ τῶν φαινομένων	κατὰ	τὴν αἴσθησιν· οὔτε γὰρ ἂν
[2, 4]	τὸ ἕν, τὸ δὲ τρίγωνον	(κατὰ	τὴν δυάδα, ἐπειδὴ ὀρθαὶ δύο.
[2, 13]	(περὶ τούτων διώρισται πρότερον ὅσα	κατὰ	τὴν παροῦσαν δύναμιν εἴχομεν, χρηστέον
[2, 4]	τιθεμένοις εὐλογώτατον, τὸν μὲν κύκλον	κατὰ	τὸ ἕν, τὸ δὲ τρίγωνον
[2, 2]	τῇ θέσει, δεξιὸν μὲν τὸ	κατὰ	τὸ ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ
[2, 2]	ἡμέτερον ἀριστερόν, ἀριστερὸν δὲ τὸ	κατὰ	τὸ ἡμέτερον δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν
[2, 2]	ἡμέτερον δεξιόν, (καὶ ὄπισθεν τὸ	κατὰ	τὸ ἡμέτερον ἔμπροσθεν) Ἐν αὐτοῖς
[2, 12]	τοῦ Ἄρεος, καὶ ἀποκρυφέντα μὲν	κατὰ	τὸ μέλαν αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ
[2, 6]	πράξεως ὡρισμένος ὁ ἐλάχιστος χρόνος	κατὰ	τὸ μὴ ὑπερβάλλειν, οὕτως οὐδὲ
[2, 9]	εἴτ´ ἐν ἀέρος πλήθει κεχυμένῳ	κατὰ	τὸ πᾶν εἴτε πυρός, ὥσπερ
[2, 12]	τε τὴν οὐσίαν ἐστὶ καὶ	κατὰ	τὸ σχῆμα, περί τε τῆς
[2, 4]	δύο. Ἐὰν δὲ τὸ ἓν	κατὰ	τὸ τρίγωνον, ὁ κύκλος οὐκέτι
[2, 12]	τὸ μέλαν αὐτῆς, ἐξελθόντα δὲ	κατὰ	τὸ φανὸν καὶ λαμπρόν. Ὁμοίως
[2, 4]	σχημάτων, δῆλον. Ἔστι δὲ καὶ	κατὰ	τὸν ἀριθμὸν τὴν τάξιν ἀποδιδοῦσιν
[2, 4]	ἀέρα, καὶ τὰ ἄνω σώματα	κατὰ	τὸν αὐτὸν λόγον (συνεχῆ μὲν
[2, 10]	(ἕκαστον γὰρ ἀντιφέρεται τῷ οὐρανῷ	κατὰ	τὸν αὑτοῦ κύκλον) εὔλογον ἤδη
[2, 13]	δὲ τὸ μέγεθος· μενεῖ γὰρ	κατὰ	τὸν ἐκείνων λόγον. Ὅλως δὲ
[2, 1]	τῆς ἀρίστης ἄμοιρον. Διόπερ οὔτε	κατὰ	τὸν τῶν παλαιῶν μῦθον ὑποληπτέον
[2, 2]	ἀπὸ δὲ τῶν δεξιῶν ἡ	κατὰ	τόπον, ἀπὸ δὲ τῶν ἔμπροσθεν
[2, 2]	λέγομεν, ὅθεν ἡ ἀρχὴ τῆς	κατὰ	τόπον κινήσεως· τοῦ δ´ οὐρανοῦ
[2, 2]	(στάσεις τῶν μορίων καὶ τῶν	κατὰ	τόπον ὡρισμένων τοσαῦτα εἰρήσθω. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[2, 14]	φαίνεται γιγνόμενον, ἀλλ´ ἀεὶ ταὐτὰ	κατὰ	τοὺς αὐτοὺς ἀνατέλλει καὶ δύεται
[2, 2]	δὲ μῆκος μὲν αὐτοῦ τὸ	κατὰ	τοὺς πόλους διάστημα, καὶ τῶν
[2, 14]	εἰ γιγνομένη τὸ πρῶτον ἐγένετο.	Κατὰ	τοῦτόν τε δὴ τὸν λόγον
[2, 3]	γενέσει τὸ παρὰ φύσιν τοῦ	κατὰ	φύσιν. Ἀνάγκη τοίνυν γῆν εἶναι·
[2, 13]	μέσον βίᾳ, καὶ μένει βίᾳ·	κατὰ	φύσιν δέ γε ἀναγκαῖον εἶναί
[2, 14]	μορίων καὶ ὅλης αὐτῆς ἡ	κατὰ	φύσιν ἐπὶ τὸ μέσον τοῦ
[2, 3]	δὲ τὸ παρὰ φύσιν τοῦ	κατὰ	φύσιν, καὶ ἔκστασίς τίς ἐστιν
[2, 13]	τὴν ὅλην· οὗ δὲ φέρεται	κατὰ	φύσιν, καὶ μένει ἐνταυθοῖ κατὰ
[2, 3]	μέσου. Καὶ γὰρ ἂν ἡ	κατὰ	φύσιν κίνησις ἦν αὐτοῦ ἐπὶ
[2, 6]	μέσον, οἷον ἴσως τοῖς μὲν	κατὰ	φύσιν οἷ φέρονται, τοῖς δὲ
[2, 6]	ἴσον χρόνον παρὰ φύσιν καὶ	κατὰ	φύσιν, οὐδ´ ὅλως δυνατὸν καὶ
[2, 13]	εἴ γέ ἐστι κίνησίς τις	κατὰ	φύσιν, οὐκ ἂν ἡ βίαιος
[2, 13]	κατὰ φύσιν, καὶ μένει ἐνταυθοῖ	κατὰ	φύσιν. Οὐκ ἄρα διὰ τὸ
[2, 14]	καὶ τὰ μόρια τῆς γῆς	κατὰ	φύσιν· πότερον ὅτι τοῦ παντός
[2, 3]	ἀΐδιον, οὗ μὴ ἐνδέχεται εἶναι	κατὰ	φύσιν τὴν κίνησιν ἀΐδιον· (τούτων
[2, 9]	ἀκούομεν οὔτε πάσχοντα φαίνεται τὰ	σώματα	βίαιον οὐδὲν πάθος, διὰ τὸ
[2, 4]	ἐπίπεδα καὶ ἐξ ἐπιπέδων τὰ	σώματα	γεννῶντες μεμαρτυρηκέναι φαίνονται τούτοις· μόνην
[2, 3]	καὶ τὰ μεταξὺ αὐτῶν εἶναι	σώματα·	ἐναντίωσιν γὰρ ἔχει ἕκαστον τῶν
[2, 4]	τὸν ἀέρα, καὶ τὰ ἄνω	σώματα	κατὰ τὸν αὐτὸν λόγον (συνεχῆ
[2, 12]	αἱ ἄλλαι φοραί, ὅτι πολλὰ	σώματα	κινοῦσιν αἱ πρὸ τῆς τελευταίας
[2, 3]	αἰτίαν πλείω τὰ ἐγκύκλιά ἐστι	σώματα,	ὅτι ἀνάγκη γένεσιν εἶναι, γένεσιν
[2, 13]	Ἐνίοις δὲ δοκεῖ καὶ πλείω	σώματα	τοιαῦτα ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι περὶ τὸ
[2, 9]	λεκτέον ὡς εἴπερ ἐφέρετο τὰ	σώματα	τούτων εἴτ´ ἐν ἀέρος πλήθει
[2, 12]	μὲν μιᾷ φορᾷ πολλὰ ἀποδοῦσα	σώματα,	τῷ δ´ ἑνὶ σώματι πολλὰς
[2, 12]	εὖ ἄνευ πράξεως, τῷ δ´	ἐγγύτατα	διὰ ὀλίγης καὶ μιᾶς, τοῖς
[2, 9]	βροντῆς διίστησι λίθους καὶ (τὰ	καρτερώτατα	τῶν σωμάτων. Τοσούτων δὲ φερομένων,
[2, 13]	ἱδρυμένον καὶ ὁμοίως πρὸς τὰ	ἔσχατα	ἔχον· ἅμα δ´ ἀδύνατον εἰς
[2, 13]	τὸ ὁμοίως ἔχειν πρὸς τὰ	ἔσχατα·	τοῦτο μὲν γὰρ πᾶσι κοινόν,
[2, 1]	ἀνάγκη γὰρ καὶ τὴν κίνησιν	μετὰ	βίας οὖσαν, εἴπερ κινεῖ φέρεσθαι
[2, 2]	ὥσπερ οἱ μάντεις, ἢ καθ´	ὁμοιότητα	τοῖς ἡμετέροις, ὥσπερ τὰ τοῦ
[2, 2]	δόξει δ´ οὔ, διὰ τὴν	ὁμοιότητα	τοῦ σχήματος. Τὸν αὐτὸν δὲ
[2, 13]	δέ τινες οἳ διὰ τὴν	ὁμοιότητά	φασιν αὐτὴν μένειν, ὥσπερ τῶν
[2, 4]	σύστασιν εἴληφεν, οὐδὲν οὕτω δυνατὸν	ὁμαλότητα	δέξασθαι καὶ ἀκρίβειαν ὡς ἡ
[2, 14]	τῆς γῆς· οὐ γὰρ διὰ	μικρότητα	ἢ μέγεθος εἴρηται τὸ συμβαῖνον,
[2, 2]	ἀριστερὸν διαφορὰν καὶ τοῖς σχήμασιν,	εἶτα	περιθείη σφαῖραν· ἕξει μὲν γὰρ
[2, 6]	παρὰ φύσιν (ἁπλᾶ γὰρ καὶ	ἄμικτα	καὶ ἐν τῇ οἰκείᾳ χώρᾳ,
[2, 13]	κύκλῳ φερομένην περὶ τὸ μέσον	νύκτα	τε καὶ ἡμέραν ποιεῖν. Ἔτι
[2, 4]	Ὥστε σφαιροειδὴς ἂν εἴη πᾶσα·	πάντα	γὰρ ἅπτεται καὶ συνεχῆ ἐστι
[2, 8]	ἀλλ´ ἔοικεν ὥσπερ ἐπίτηδες ἀφελεῖν	πάντα	δι´ ὧν ἐνεδέχετο προϊέναι καθ´
[2, 8]	καὶ πάντες φασίν. Ἔτι δὲ	πάντα	μὲν εὔλογον τὴν αὐτὴν κίνησιν
[2, 12]	ἄνθρωπος, ἢ καὶ τὰ πολλὰ	πάντα	πρὸ ὁδοῦ ἐστι πρὸς τὸ
[2, 13]	νῦν δὲ διὰ τίν´ αἰτίαν	πάντα	τὰ βάρος ἔχοντα φέρεται πρὸς
[2, 2]	ζῴοις ὑπάρχοντα φαίνεται τοῖς μὲν	πάντα	τὰ τοιαῦτα μόρια, λέγω δ´
[2, 14]	τοῦ κόσμου τάξις ἀΐδιος. Ἔτι	πάντα	τὰ φερόμενα τὴν φορὰν τὴν
[2, 14]	φοράν· νῦν δ´ ἐπ´ εὐθείας	πάντα	φέρεται πρὸς τὸ μέσον. Διόπερ
[2, 14]	σχῆμα σφαιροειδὲς αὐτῆς, καὶ ὅτι	πάντα	φέρεται τὰ βαρέα πρὸς ὁμοίας
[2, 11]	ὄγκον. Ἔτι δ´ ὁμοίως μὲν	ἅπαντα	καὶ ἕν, ἡ δὲ σελήνη
[2, 2]	μορίων (ἁπάντων καὶ κινουμένων τὸν	ἅπαντα	χρόνον, ἀλλὰ νοεῖν ὥσπερ ἂν
[2, 13]	ὡς διὰ πολλῶν δὴ γλώσσης	ῥηθέντα	ματαίως ἐκκέχυται στομάτων, ὀλίγον τοῦ
[2, 12]	ἀστέρων τὸν τοῦ Ἄρεος, καὶ	ἀποκρυφέντα	μὲν κατὰ τὸ μέλαν αὐτῆς,
[2, 1]	ἀρχαῖοι τοῖς θεοῖς ἀπένειμαν ὡς	ὄντα	μόνον ἀθάνατον· ὁ δὲ νῦν
[2, 13]	ὥσπερ οὐ τὸν αὐτὸν λόγον	ὄντα	περὶ τῆς γῆς καὶ τοῦ
[2, 2]	κινήσεως ἀρχὴν ἐν αὑτοῖς ἔμψυχα	ὄντα·	τῶν γὰρ ἀψύχων ἐν οὐθενὶ
[2, 13]	ζήτησιν ἀλλὰ πρὸς τὸν τἀναντία	λέγοντα·	καὶ γὰρ αὐτὸς ἐν αὑτῷ
[2, 12]	μὲν κατὰ τὸ μέλαν αὐτῆς,	ἐξελθόντα	δὲ κατὰ τὸ φανὸν καὶ
[2, 14]	ἀναλογίζεσθαι πειρῶνται τῆς περιφερείας, εἰς	τετταράκοντα	λέγουσιν εἶναι μυριάδας. Ἐξ ὧν
[2, 13]	αὐτὸς αὑτῷ. Διὸ δεῖ τὸν	μέλλοντα	καλῶς ζητήσειν ἐνστατικὸν εἶναι διὰ
[2, 1]	οὔτε διὰ τὴν δίνησιν θάττονος	τυγχάνοντα	φορᾶς τῆς οἰκείας ῥοπῆς ἔτι
[2, 14]	πρὸς πότερον φέρεται τὰ βάρος	ἔχοντα	καὶ τὰ μόρια τῆς γῆς
[2, 13]	ὑποκείμενον ἀέρα, (τὸν δ´ οὐκ	ἔχοντα	μεταστῆναι τόπον ἱκανὸν ἀθρόως (τῷ)
[2, 14]	πρὸς τὸ μέσον, εἴτ´ ἄλλως	ἔχοντα,	ποιήσει ταὐτόν. Ὅτι μὲν οὖν
[2, 2]	τοῦ ἀνδριάντος, ἢ τὰ ἐναντίως	ἔχοντα	τῇ θέσει, δεξιὸν μὲν τὸ
[2, 13]	κάτωθεν, ὅπερ φαίνεται τὰ πλάτος	ἔχοντα	τῶν σωμάτων ποιεῖν· ταῦτα γὰρ
[2, 13]	τίν´ αἰτίαν πάντα τὰ βάρος	ἔχοντα	φέρεται πρὸς αὐτήν; Οὐ γὰρ
[2, 12]	αἰτίαν οὐκ ἀεὶ τὰ πλεῖον	ἀπέχοντα	τῆς πρώτης φορᾶς κινεῖται πλείους
[2, 4]	γῆν, καὶ τὰ πλεῖον ἀεὶ	ἀπέχοντα	τῶν συστοίχων. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' Ἐπεὶ
[2, 2]	γὰρ ἔν γε τοῖς ζῴοις	ὑπάρχοντα	φαίνεται τοῖς μὲν πάντα τὰ
[2, 9]	Ἀλλ´ εὐλόγως οὔτ´ ἀκούομεν οὔτε	πάσχοντα	φαίνεται τὰ σώματα βίαιον οὐδὲν
[2, 8]	κύκλον ἐνηνέχθαι τὴν αὑτοῦ φοράν,	διεληλυθότα	τὴν περιφέρειαν. Οὐκ ἔστι δ´
[2, 1]	ἀνάγκης, ἣ κατέχει κωλύουσα φέρεσθαι	πεφυκότα	αὐτὸν ἄλλως· πᾶν γὰρ τὸ
[2, 10]	τάξεως αὐτῶν, ὃν μὲν τρόπον	ἕκαστα	κινεῖται τῷ τὰ μὲν εἶναι
[2, 11]	αὐξανομένη καὶ φθίνουσα τὰ μὲν	πλεῖστα	μηνοειδὴς ἢ ἀμφίκυρτος, ἅπαξ δὲ
[2, 8]	τὴν εἰς τὸ πρόσθεν ἀχρηστότατον·	ἥκιστα	γὰρ ὅμοιον τοῖς δι´ αὑτῶν
[2, 11]	ἀκινήτοις ὃ ἥκιστά ἐστι κινητικόν.	Ἥκιστα	δὲ κινητικὸν ἡ σφαῖρα διὰ
[2, 10]	κρατεῖται, τὸ δὲ πορρωτάτω πάντων	ἥκιστα	διὰ τὴν ἀπόστασιν· τὰ δὲ
[2, 11]	τοιοῦτον ἀπέδωκε τοῖς ἀκινήτοις ὃ	ἥκιστά	ἐστι κινητικόν. Ἥκιστα δὲ κινητικὸν
[2, 12]	δὲ πολλῶν ὄντων τοιούτων οὐχ	ἥκιστα	θαυμαστόν, διὰ τίνα ποτ´ αἰτίαν
[2, 7]	φερομένης ἐκείνης ἐκθερμαίνεσθαι, καὶ ταύτῃ	μάλιστα	ᾗ ὁ ἥλιος τετύχηκεν ἐνδεδεμένος·
[2, 8]	ἂν καὶ τάχιστα κινοῖτο καὶ	μάλιστα	κατέχοι τὸν αὐτὸν τόπον) πρὸς
[2, 10]	ἐλάττονι. Τὸ μὲν γὰρ ἐγγυτάτω	μάλιστα	κρατεῖται, τὸ δὲ πορρωτάτω πάντων
[2, 12]	καὶ τούτων θάτερον τέλος αὐτοῖς.	Μάλιστα	μὲν γὰρ ἐκείνου τυχεῖν ἄριστον
[2, 1]	συμπείθειν ἑαυτὸν τοὺς ἀρχαίους καὶ	μάλιστα	πατρίους ἡμῶν ἀληθεῖς εἶναι λόγους,
[2, 13]	γε Πυθαγόρειοι καὶ διὰ τὸ	μάλιστα	προσήκειν φυλάττεσθαι τὸ κυριώτατον τοῦ
[2, 8]	ἑκάτερον εἴη σφαιροειδές· οὕτω γὰρ	μάλιστα	τὸ μὲν κινήσεται τὸ δ´
[2, 14]	θάλατταν μίαν, μὴ λίαν ὑπολαμβάνειν	ἄπιστα	δοκεῖν· λέγουσι δὲ τεκμαιρόμενοι καὶ
[2, 12]	ἄλλων ἕνεκα. (Τῷ δ´ ὡς	ἄριστα	ἔχοντι οὐθὲν δεῖ πράξεως· ἔστι
[2, 12]	συμβαῖνον. Ἔοικε γὰρ τῷ μὲν	ἄριστα	ἔχοντι ὑπάρχειν τὸ εὖ ἄνευ
[2, 5]	Εἰ γὰρ ἔχει ὡς ἐνδέχεται	βέλτιστα,	αὕτη ἂν εἴη αἰτία καὶ
[2, 4]	οὐρανὸς κύκλῳ τε φέρεται καὶ	τάχιστα	κινεῖται, σφαιροειδῆ αὐτὸν ἀνάγκη εἶναι.
[2, 8]	χρησιμώτατον (οὕτω γὰρ ἂν καὶ	τάχιστα	κινοῖτο καὶ μάλιστα κατέχοι τὸν
[2, 12]	φερομένων κίνησιν ἄστρων εἴρηται ποῖ´	ἄττα	κατά τε τὴν οὐσίαν ἐστὶ
[2, 8]	εἰ οἱ μὲν κύκλοι μένουσιν,	αὐτὰ	δὲ τὰ ἄστρα κινεῖται, τὰ
[2, 7]	τοῦτο πάσχειν. Ταῦτα μὲν οὖν	αὐτὰ	ἐκθερμαίνεται διὰ τὸ ἐν ἀέρι
[2, 7]	τήκεσθαι τὰς μολυβδίδας, καὶ ἐπείπερ	αὐτὰ	ἐκπυροῦται, ἀνάγκη καὶ τὸν κύκλῳ
[2, 7]	τῶν φερομένων βελῶν· ταῦτα γὰρ	αὐτὰ	ἐκπυροῦται οὕτως ὥστε τήκεσθαι τὰς
[2, 8]	δὲ τὰ ἄστρα κινεῖται, τὰ	αὐτὰ	καὶ ὁμοίως ἔσται ἄλογα· συμβήσεται
[2, 7]	ἐν τῇ σφαίρᾳ φέρεται, ὥστ´	αὐτὰ	μὲν μὴ ἐκπυροῦσθαι, τοῦ δ´
[2, 12]	τοσαύτην ἀπόστασιν ἀπέχοντας τῶν περὶ	αὐτὰ	συμβαινόντων· ὅμως δ´ ἐκ τῶν
[2, 13]	κωλύοι τὴν κάτω· τὰ γὰρ	αὐτὰ	τῶν αὐτῶν ἀναγκαῖον εἶναι αἴτια
[2, 9]	ἐστι τεκμήριον. Ὅσα μὲν γὰρ	αὐτὰ	φέρεται, ποιεῖ ψόφον καὶ πληγήν·
[2, 8]	δι´ ὧν ἐνεδέχετο προϊέναι καθ´	αὑτά,	καὶ ὅτι πλεῖστον ἀποστῆσαι τῶν
[2, 13]	δὲ δοκεῖ καὶ πλείω σώματα	τοιαῦτα	ἐνδέχεσθαι φέρεσθαι περὶ τὸ μέσον,
[2, 2]	φαίνεται τοῖς μὲν πάντα τὰ	τοιαῦτα	μόρια, λέγω δ´ οἷον τό
[2, 2]	καὶ τῶν κατὰ τόπον ὡρισμένων	τοσαῦτα	εἰρήσθω. ~ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ' Ἐπεὶ δ´
[2, 14]	καὶ κινήσεως, ὃν τρόπον ἔχει,	τοσαῦτα	εἰρήσθω περὶ αὐτῆς. Σχῆμα δ´
[2, 13]	τις. Οἱ μὲν γὰρ διὰ	ταῦτα	ἄπειρον τὸ κάτω τῆς γῆς
[2, 7]	καὶ ἐπὶ τῶν φερομένων βελῶν·	ταῦτα	γὰρ αὐτὰ ἐκπυροῦται οὕτως ὥστε
[2, 13]	πλάτος ἔχοντα τῶν σωμάτων ποιεῖν·	ταῦτα	γὰρ καὶ πρὸς τοὺς ἀνέμους
[2, 9]	καὶ τοῖς ἀνθρώποις ταὐτὸ συμβαίνειν.	Ταῦτα	δή, καθάπερ εἴρηται πρότερον, ἐμμελῶς
[2, 9]	τινα τὸ μέγεθος. Ὑποθέμενοι δὲ	ταῦτα	καὶ τὰς ταχυτῆτας ἐκ τῶν
[2, 7]	ἀέρα τὸ αὐτὸ τοῦτο πάσχειν.	Ταῦτα	μὲν οὖν αὐτὰ ἐκθερμαίνεται διὰ
[2, 4]	πρότερον τοῦ ἀτελοῦς, καὶ διὰ	ταῦτα	πρότερον ἂν εἴη τῶν σχημάτων
[2, 4]	οὔτε τόπος, ἀνάγκη καὶ διὰ	ταῦτα	σφαιροειδῆ εἶναι αὐτόν. Εἰ γὰρ
[2, 14]	οὐ φαίνεται γιγνόμενον, ἀλλ´ ἀεὶ	ταὐτὰ	κατὰ τοὺς αὐτοὺς ἀνατέλλει καὶ
[2, 8]	οὖν ἀμφότερα κινήσεται, ἄλογον τὸ	ταὐτὰ	τάχη τῶν ἄστρων εἶναι καὶ
[2, 14]	ἔχειν τὴν μεταβολήν, καὶ μὴ	ταὐτὰ	φαίνεσθαι πρὸς ἄρκτον τε καὶ
[2, 9]	ὥσπερ πάντες φασίν, ἀναγκαῖον ποιεῖν	ὑπερφυᾶ	τῷ μεγέθει τὸν ψόφον, τούτου
[2, 14]	τοῦ παντός· καὶ γὰρ τὰ	κοῦφα	καὶ τὸ πῦρ εἰς τοὐναντίον
[2, 13]	οὖν ἀπορῆσαι πᾶσιν ἀναγκαῖον ἐπελθεῖν·	τάχα	γὰρ ἀλυποτέρας διανοίας τὸ μὴ
[2, 2]	ἔχει κινήσεως ἀρχὴν ἐν αὑτοῖς	ἔμψυχα	ὄντα· τῶν γὰρ ἀψύχων ἐν
[2, 10]	μὲν τρόπον ἕκαστα κινεῖται τῷ	τὰ	μὲν εἶναι πρότερα τὰ δ´