Livre, pages |
[12, 944] |
τὸν
ἐπίλοιπον
βίον
μὴ
κινδυνεύῃ,
|
ζῇ |
δὲ
ὡς
πλεῖστον
χρόνον
ὢν |
[12, 944] |
τὸν
δυστυχῆ·
οὐδὲν
γὰρ
πλέον.
|
ζημία |
δὴ
τῷ
τὴν
τοιαύτην
ἀμυντηρίων |
[12, 955] |
κοινοῦ,
θάνατος
ἔστω
καὶ
τούτῳ
|
ζημία· |
ἐὰν
δέ
τι
μέρος
τῆς |
[12, 960] |
ζημιούσθω
(τῇ
δοξάσῃ
πᾶσι
κοινῇ
|
ζημίᾳ. |
ὅσαι
δ'
ἄλλαι
γίγνονται
περὶ |
[12, 955] |
φυγάδος
δὲ
ὑποδοχῆς
θάνατος
ἔστω
|
ζημία. |
τὸν
αὐτὸν
φίλον
τε
καὶ |
[12, 942] |
~τί
χρὴ
παθεῖν
ἢ
τίνα
|
ζημίαν |
(ἀποτίνειν
αὐτὸν
ἡ
κρίσις
γιγνέσθω· |
[12, 949] |
γίγνεσθαι
τῇ
πόλει·
ἐὰν
δὲ
|
ζημίας |
δέωνται
πλείονος,
τὰς
ἀρχὰς
ἑκάστας |
[12, 960] |
καὶ
ὁ
μὲν
πειθόμενος
ἔστω
|
ζημίας |
ἐκτός,
ὁ
δὲ
ἀπειθῶν
ἑνὶ |
[12, 949] |
ἑκάστας
τοῖς
ἀπειθοῦσι
τὰς
πρεπούσας
|
ζημίας |
ἐπιβαλλούσας
(εἰσάγειν
εἰς
τὸ
δικαστήριον, |
[12, 956] |
διακριθῶσιν
ἐν
τοῖς
πρώτοις,
περὶ
|
ζημίας |
μείζονος
ἰόντων
ἀγωνιούμενοι,
ὁ
δὲ |
[12, 949] |
πρώτην
ἀνάγκην
ἰατὴν
εἶναι
τῆς
|
ζημίας, |
τοῖς
δὲ
μὴ
πειθομένοις
ἐνεχυρασίαν |
[12, 941] |
τοῦ
κλέμματος
ὁ
νόμος
ἀξιοῖ
|
ζημιοῦν, |
ἀλλὰ
τῷ
τὸν
μὲν
ἴσως |
[12, 942] |
σχεδὸν
ὡς
ἀνίατον
ὄντα
θανάτῳ
|
ζημιοῦν. |
στρατιῶν
δὲ
ἕνεκα
πολλὴ
μὲν |
[12, 958] |
πόλιν
καὶ
νόμους
φθείρων
θανάτῳ
|
ζημιούσθω. |
ἀνδρὶ
δὴ
τὸ
μετὰ
τοῦτο |
[12, 960] |
ἑνὶ
τῶν
νομοφυλάκων
ὑπὸ
πάντων
|
ζημιούσθω |
(τῇ
δοξάσῃ
πᾶσι
κοινῇ
ζημίᾳ. |
[12, 948] |
μεγάλων
σφᾶς
ἐκλύονται
κατὰ
πολλὰ
|
ζημιῶν, |
οὐκέτι
δὴ
τοῖς
νῦν
ἀνθρώποις |
[12, 942] |
ἄρχοντα
ἀεὶ
βλέποντα
καὶ
συνεπόμενον
|
ζῆν, |
καὶ
τὰ
βραχύταθ'
ὑπ'
ἐκείνου |
[12, 951] |
ἐξιόντα
κατὰ
θάλατταν
καὶ
γῆν,
|
ζητεῖν |
(ὃς
ἂν
ἀδιάφθαρτος
ᾖ,
τὰ |
[12, 954] |
καὶ
μηδεὶς
ἐπιλάβηται,
φῇ
δὲ
|
ζητεῖν |
τοῦτον
τὸν
χρόνον,
ὁ
δὲ |
[12, 951] |
γὰρ
ταύτης
τῆς
θεωρίας
καὶ
|
ζητήσεως |
οὐ
μένει
ποτὲ
τελέως
πόλις, |
[12, 961] |
ἔτι
δὲ
τοὺς
ἐκδημήσαντας
ἐπὶ
|
ζήτησιν |
εἴ
τί
που
πρὸς
τὴν |
[12, 952] |
μὲν
πείθηται
τοῖς
ἄρχουσιν,
ἰδιώτης
|
ζήτω, |
ἐὰν
δὲ
(μή,
τεθνάτω,
ἐάν |
[12, 954] |
ἐνιαυτὸν
ὁτιοῦν
ἐκτημένος,
ὁ
δὲ
|
ζητῶν |
διαγένωνται,
μὴ
ἐξέστω
τοιούτου
κτήματος |
[12, 956] |
ἀγάλματα
ὅσαπερ
ἂν
ἐν
μιᾷ
|
ζωγράφος |
ἡμέρᾳ
εἷς
ἀποτελῇ·
καὶ
τἆλλα |
[12, 944] |
ἀφῇ
δὲ
ἑκὼν
ἢ
ῥίψῃ,
|
ζωὴν |
αἰσχρὰν
ἀρνύμενος
μετὰ
κάκης
μᾶλλον |
[12, 959] |
ὢν
καὶ
(ὁσιώτατος
ἔζη
τε
|
ζῶν |
καὶ
τελευτήσας
ἀτιμώρητος
ἂν
κακῶν |
[12, 958] |
ταῦτα
πέφυκεν
βούλεσθαι
φέρειν,
μήτε
|
ζῶν |
μήτε
τις
ἀποθανὼν
στερείτω
τὸν |
[12, 952] |
βελτίων,
πολύ
τ'
ἐπαινείσθω
μᾶλλον
|
ζῶν, |
τελευτήσαντά
τε
τιμαῖς
αὐτὸν
προσηκούσαις |
[12, 958] |
μήτε
τις
ἀποθανὼν
στερείτω
τὸν
|
ζῶνθ' |
ἡμῶν.
χῶμα
δὲ
μὴ
χοῦν |
[12, 948] |
δικαστηρίου,
ἔπειτα
αὐτῶν
τούτων
οἱ
|
ζῶντες, |
πρὸς
δὲ
τούτοις
τὸ
τῶν |
[12, 959] |
αὐτῷ
μήτινα
μεγάλην
εἶναι
τετελευτηκότι·
|
ζῶντι |
γὰρ
ἔδει
βοηθεῖν
πάντας
τοὺς |
[12, 945] |
λύσεώς
εἰσιν,
καθάπερ
νεὼς
ἢ
|
ζῴου |
τινός,
οὓς
ἐντόνους
τε
καὶ |
[12, 958] |
τετελευτηκότων
σώματα
μάλιστα
ἀλυπήτως
τοῖς
|
ζῶσι |
δεχομένη
κρύπτειν,
ταῦτα
ἐκπληροῦν,
τοῖς |
[12, 959] |
(ἀνδρῶν
καὶ
πάσης
ἡλικίας
ἐπιμελούμενοι
|
ζῶσι, |
καὶ
δὴ
καὶ
πρὸς
τὸ |
[12, 947] |
τίνες
ἔσονται
καὶ
τίνα
τρόπον.
|
~ζῶσι |
μὲν
οὖν
τούτοις
τοῖς
παρὰ |
[12, 961] |
τούτοιν
ἀρετὴ
δήπου
παντὶ
παρέχει
|
ζῴῳ |
σωτηρίαν.
(Κλεινίας)
πῶς;
(Ἀθηναῖος)
ψυχῇ |
[12, 961] |
ἑκάστοις
τῶν
ἔργων,
ὡς
ἐν
|
ζῴῳ |
ψυχὴ
καὶ
κεφαλή,
τό
γε |