Livre, pages |
[12, 960] |
καὶ
πολιτείᾳ
δεῖ
μὴ
μόνον
|
ὑγίειαν |
καὶ
σωτηρίαν
τοῖς
σώμασι
παρασκευάζειν, |
[12, 962] |
περὶ
σῶμα
ἀγνοῶν,
ὃ
προσείπομεν
|
ὑγίειαν |
νῦν,
ἢ
νίκην
στρατηγὸς
ἢ |
[12, 962] |
δὲ
ἰατρῶν
τε
καὶ
ὑπηρετῶν
|
ὑγιείας |
σώματι
παρασκευήν;
(Κλεινίας)
πῶς
γὰρ |
[12, 944] |
ὑποδεξαμένης
αὐτοὺς
ἐξαίφνης
πολλῆς
ῥύσεως
|
ὕδατος, |
ἢ
μυρί'
ἂν
ἔχοι
τις |
[12, 941] |
δὲ
ἀναίσχυντον·
τῶν
Διὸς
δὲ
|
ὑέων |
οὐδεὶς
οὔτε
δόλοις
οὔτε
βίᾳ |
[12, 967] |
φιλοσοφοῦντας
κυσὶ
ματαίαις
ἀπεικάζοντας
(χρωμέναισιν
|
ὑλακαῖς, |
ἄλλα
τε
αὖ
ἀνόητ'
εἰπεῖν· |
[12, 963] |
(καθάπερ
ὑπὲρ
ἄλλων
ἐγὼ
πρὸς
|
ὑμᾶς |
συχνῶν
διωριζόμην;
(Κλεινίας)
οὐδαμῶς,
ὦ |
[12, 968] |
πάντες.
συλλήπτωρ
γὰρ
τούτου
γε
|
ὑμῖν |
καὶ
ἐγὼ
γιγνοίμην
ἂν
προθύμως |
[12, 969] |
βάλλοντες,
(ταῦτα
ποιητέον,
ἐγὼ
δ'
|
ὑμῖν |
συγκινδυνεύσω
τῷ
φράζειν
τε
καὶ |
[12, 960] |
Κλεινία,
πολλὰ
τῶν
ἔμπροσθεν
καλῶς
|
ὕμνηται, |
σχεδὸν
δὲ
οὐχ
ἥκιστα
τὰ |
[12, 947] |
περιισταμένους
τῇ
κλίνῃ
ἑκατέρους
οἷον
|
ὕμνον |
πεποιημένον
(ἔπαινον
εἰς
τοὺς
ἱερέας |
[12, 959] |
ὄγκον
θαπτόμενον,
ἀλλ'
ἐκεῖνον
τὸν
|
ὑὸν |
ἢ
ἀδελφόν,
ἢ
ὅντινά
τις |
[12, 942] |
τῶν
ἀνθρώπων
τε
καὶ
τῶν
|
ὑπ' |
ἀνθρώπους
θηρίων.
καὶ
δὴ
καὶ |
[12, 942] |
συνεπόμενον
ζῆν,
καὶ
τὰ
βραχύταθ'
|
ὑπ' |
ἐκείνου
κυβερνώμενον,
οἷον
ἑστάναι
θ' |
[12, 969] |
νομοθετῶν,
ὄντως
δὲ
ἔσται
σχεδὸν
|
ὕπαρ |
ἀποτετελεσμένον
οὗ
σμικρῷ
πρόσθεν
ὀνείρατος |
[12, 943] |
συννόμους·
ἐὰν
δέ
τις
ὄφλῃ,
|
ὑπάρχειν |
μὲν
αὐτῷ
μήποτε
τῆς
ὅλης |
[12, 967] |
θαύματα
μὲν
οὖν
(καὶ
τότε
|
ὑπεδύετο |
περὶ
αὐτά,
καὶ
ὑπωπτεύετο
τὸ |
[12, 962] |
νύκτωρ
δεῖν
συνιέναι.
(Ἀθηναῖος)
κάλλισθ'
|
ὑπέλαβες, |
ὦ
Κλεινία,
καὶ
δεῖ
δὴ |
[12, 963] |
ποτέ
φατε
εἶναι
τοῦτο,
(καθάπερ
|
ὑπὲρ |
ἄλλων
ἐγὼ
πρὸς
ὑμᾶς
συχνῶν |
[12, 963] |
Μέγιλλε
καὶ
Κλεινία,
ἔχετον
διαρθροῦντες
|
ὑπὲρ |
αὐτοῦ
φράζειν
πρὸς
ἐμὲ
τί |
[12, 953] |
ὅσα
ἐντὸς
χιλίων,
τὰ
δ'
|
ὑπὲρ |
ἐγγύην,
ἣν
ἂν
ἐγγυᾶταί
τις, |
[12, 954] |
ὅσα
ἐντὸς
χιλίων,
~τὰ
δ'
|
ὑπὲρ |
(χιλίας
μὴ
ἔλαττον
ἢ
πέντε. |
[12, 945] |
(οὐδαμῶς
εὑρεῖν
τῶν
ἀρχόντων
ἄρχοντα
|
ὑπερβάλλοντα |
πρὸς
ἀρετήν,
ὅμως
δὲ
πειρατέον |
[12, 955] |
ὁτιοῦν
ὑποδέχηται
γιγνώσκων,
τὴν
αὐτὴν
|
ὑπεχέτω |
δίκην
τῷ
κλέψαντι·
φυγάδος
δὲ |
[12, 962] |
θέμενοι
στρατηγοὶ
σκοπὸν
~καὶ
ἰατρικὴ
|
ὑπηρεσία |
πᾶσα
(στοχάζοιτ'
ἂν
τῆς
σωτηρίας |
[12, 956] |
δὲ
δικαστηρίων
καὶ
πληρώσεις,
καὶ
|
ὑπηρεσιῶν |
ἑκάσταις
τῶν
ἀρχῶν
καταστάσεις,
καὶ |
[12, 965] |
φρονεῖν,
τοὺς
γέροντας,
βουλεύεσθαι,
καὶ
|
ὑπηρέταις |
χρωμένους
μετὰ
συμβουλίας
τοῖς
νέοις, |
[12, 968] |
ποτε
γένοιτο
ἱκανὸς
ὅλης
πόλεως,
|
ὑπηρέτης |
δ'
ἂν
ἄλλοις
ἄρχουσιν.
ὁρᾶν |
[12, 942] |
τοὐναντίον
ἐναντίως,
καὶ
τὸ
μὲν
|
ὑπηρετικώτατον |
ἅπαντι
τῷ
σώματι,
τὸ
δὲ |
[12, 962] |
ἡ
δὲ
ἰατρῶν
τε
καὶ
|
ὑπηρετῶν |
ὑγιείας
σώματι
παρασκευήν;
(Κλεινίας)
πῶς |
[12, 945] |
εἴπῃ
σκολιὸν
αὐτῶν
ἢ>
καμφθεὶς
|
ὑπὸ |
βάρους
μὲν
τὴν
ἀρχὴν
πράξῃ, |
[12, 947] |
ταύτῃ
σύμψηφον
ᾖ.
θήκην
δὲ
|
ὑπὸ |
γῆς
αὐτοῖς
εἰργασμένην
εἶναι
ψαλίδα |
[12, 958] |
τὰ
θεῖα
νόμιμα
τῶν
τε
|
ὑπὸ |
γῆς
θεῶν
καὶ
τῶν
τῇδε, |
[12, 958] |
(μετὰ
τὴν
διαψήφισιν
ἑκάστην
εὐθὺς
|
ὑπὸ |
κήρυκος,
ἀκουόντων
τῶν
δικαστῶν·
ἐπειδὰν |
[12, 960] |
δὲ
ἀπειθῶν
ἑνὶ
τῶν
νομοφυλάκων
|
ὑπὸ |
πάντων
ζημιούσθω
(τῇ
δοξάσῃ
πᾶσι |
[12, 941] |
ἐπιτετήδευκεν
τούτοιν
οὐδέτερον.
μηδεὶς
οὖν
|
ὑπὸ |
ποιητῶν
μηδ'
ἄλλως
ὑπό
τινων |
[12, 944] |
λεγέσθω
νόμῳ·
ἐὰν
καταλαμβανόμενός
τις
|
ὑπὸ |
πολεμίων
καὶ
ἔχων
ὅπλα
μὴ |
[12, 941] |
οὖν
ὑπὸ
ποιητῶν
μηδ'
ἄλλως
|
ὑπό |
τινων
μυθολόγων
πλημμελῶν
περὶ
τὰ |
[12, 946] |
μὲν
ᾖ
τῳ
θανάτου
τετιμημένον
|
ὑπὸ |
τῶν
εὐθύνων,
ὥσπερ
ἀνάγκη,
ἁπλῶς |
[12, 967] |
τοὐναντίον
ἔπαθεν
ἢ
τὸ
προσδοκώμενον
|
ὑπὸ |
(τῶν
πολλῶν.
οἱ
μὲν
γὰρ |
[12, 953] |
τε
καὶ
ἱππάρχοις
καὶ
ταξιάρχοις
|
ὑποδεκτέον |
ἐστὶν
μόνοις,
τήν
τ'
ἐπιμέλειαν |
[12, 944] |
θάλατταν,
ἢ
χειμώνων
ἐν
κόποις
|
ὑποδεξαμένης |
αὐτοὺς
ἐξαίφνης
πολλῆς
ῥύσεως
ὕδατος, |
[12, 953] |
τιμηθείς.
τούτοις
δὴ
τοῖς
νόμοις
|
ὑποδέχεσθαί |
τε
χρὴ
πάντας
ξένους
(τε |
[12, 953] |
τοῖς
τοιούτοις.
τρίτον
δὲ
ξένον
|
ὑποδέχεσθαι |
χρὴ
δημοσίᾳ
τὸν
κατά
τι |
[12, 952] |
τῆς
πόλεως
πρὸς
τῇ
πόλει
|
ὑποδέχεσθαι |
χρὴ
τοὺς
ἐπὶ
τούτοις
ἄρχοντας |
[12, 955] |
νικᾷ.
ἐάν
τις
κλεμμάδιον
ὁτιοῦν
|
ὑποδέχηται |
γιγνώσκων,
τὴν
αὐτὴν
ὑπεχέτω
δίκην |
[12, 942] |
οἰκείων
ἀπολλύντας
(πίλων
τε
καὶ
|
ὑποδημάτων |
γένεσιν
καὶ
φύσιν·
ταῦτα
γὰρ |
[12, 955] |
τῷ
ἀτελῆ,
δεθῆναι
μὲν
ἐνιαυτόν,
|
ὑπόδικον |
δὲ
ἀνδραποδισμοῦ
τῷ
ἐθέλοντι
γίγνεσθαι. |
[12, 955] |
ἀγῶνός
ποτε
γενέσθαι,
βλάβης
δὲ
|
ὑπόδικος |
γιγνέσθω,
ἐάντε
ἡττῆται
ἀγωνιζόμενος
ἐάντε |
[12, 954] |
πωλοῦντος
ἢ
καὶ
μηδαμῶς
ἀξιόχρεω·
|
ὑπόδικος |
δ'
ἔστω
καὶ
ὁ
προπωλῶν |
[12, 949] |
ἔξω
τῆς
χώρας
καὶ
ξένων
|
ὑποδοχῆς |
ἄλλοθεν
ἀνάγκη
βεβουλεῦσθαι
τί
χρὴ |
[12, 955] |
δίκην
τῷ
κλέψαντι·
φυγάδος
δὲ
|
ὑποδοχῆς |
θάνατος
ἔστω
ζημία.
τὸν
αὐτὸν |
[12, 950] |
χώρας
καὶ
τόπους
καὶ
περὶ
|
ὑποδοχῆς |
ξένων.
πρῶτον
μὲν
νεωτέρῳ
ἐτῶν |
[12, 945] |
τινός,
οὓς
ἐντόνους
τε
καὶ
|
ὑποζώματα |
καὶ
νεύρων
ἐπιτόνους,
μίαν
οὖσαν |
[12, 942] |
κινδύνοις
μήτε
τινὰ
διώκειν
μήθ'
|
ὑποχωρεῖν |
ἄλλῳ
ἄνευ
τῆς
(τῶν
ἀρχόντων |
[12, 967] |
τότε
ὑπεδύετο
περὶ
αὐτά,
καὶ
|
ὑπωπτεύετο |
τὸ
νῦν
ὄντως
δεδογμένον,
ὅσοι |
[12, 969] |
γε
ἀνδρειότατος
(εἶναι
δοκεῖν
τῶν
|
ὕστερον |
ἐπιγιγνομένων
οὐκ
ἐκφεύξῃ
ποτέ.
ἐάν |
[12, 947] |
ἀνθρωπίνην
φύσιν
ἐπιδείξῃ
κακὸς
γενόμενος
|
ὕστερον |
τῆς
κρίσεως,
γράφεσθαι
μὲν
τὸν |
[12, 956] |
δίκας
γίγνεσθαι,
προτέρων
τε
καὶ
|
ὑστέρων |
λήξεις,
ἀποκρίσεών
τε
ἀνάγκας
καὶ |
[12, 942] |
ἄρχειν
τε
ἄλλων
ἄρχεσθαί
θ'
|
ὑφ' |
ἑτέρων·
τὴν
δ'
ἀναρχίαν
ἐξαιρετέον |
[12, 956] |
εἴη
καὶ
ἄλλοθι
καὶ
ἐν
|
ὑφῇ, |
βάμματα
δὲ
μὴ
προσφέρειν
ἀλλ' |
[12, 956] |
ὡσαύτως
πρὸς
τὰ
κοινὰ
ἱερά,
|
ὑφὴν |
δὲ
μὴ
πλέον
ἔργον
γυναικὸς |
[12, 958] |
ἡμῶν.
χῶμα
δὲ
μὴ
χοῦν
|
ὑψηλότερον |
πέντε
ἀνδρῶν
ἔργον,
ἐν
πένθ' |