Livre, pages
[12, 965]	(Ἀθηναῖος) οὐκ ἴσως, ἀλλ' ὄντως,	ὦ	δαιμόνιε, ταύτης οὐκ ἔστιν σαφεστέρα
[12, 965]	τε καὶ πεπαιδευμένους; (Κλεινίας) ἀλλ'	ὦ	θαυμάσιε, ἀδύνατον. (Ἀθηναῖος) ἰτέον ἄρα
[12, 963]	καθάπερ ἄνθρωπον ἐπανερωτῶντες εἴποιμεν ἄν·	ὦ	θαυμάσιε, σὺ δὲ δὴ ποῖ
[12, 962]	δεῖν συνιέναι. (Ἀθηναῖος) κάλλισθ' ὑπέλαβες,	ὦ	Κλεινία, καὶ δεῖ δὴ τοῦτον,
[12, 968]	ἄρχουσιν. ὁρᾶν δὴ χρεὼν νῦν,	ὦ	Κλεινία καὶ Μέγιλλε, ἤδη πρὸς
[12, 963]	δεῖ βλέπειν. (Ἀθηναῖος) κάλλιστ' ἐπακολουθεῖς,	ὦ	Κλεινία. καὶ τὰ λοιπὰ δὴ
[12, 969]	εἴη. σοὶ δὴ τοῦτό γε,	ὦ	Κλεινία, μέλειν παρακελεύομαι· σὺ γὰρ
[12, 961]	καὶ διανοῇ. (Ἀθηναῖος) χρὴ τοίνυν,	ὦ	Κλεινία, παντὸς πέρι νοῆσαι σωτῆρα
[12, 960]	εἴρηται, φράζ' ἔτι σαφέστερον. (Ἀθηναῖος)	ὦ	Κλεινία, πολλὰ τῶν ἔμπροσθεν καλῶς
[12, 968]	ἢ πῶς ποιῶμεν; (Κλεινίας) ἀλλ'	ὦ	λῷστε, πῶς οὐ προσοίσομεν, ἄν
[12, 969]	πόλεως κατοίκισιν. (Κλεινίας) ἀληθέστατα λέγεις,	ὦ	Μέγιλλε, καὶ ἐγὼ ποιήσω ταῦθ'
[12, 968]	καὶ ἐρευνῶμεν. (Ἀθηναῖος) οὐκέτι νόμους,	ὦ	Μέγιλλε καὶ Κλεινία, περὶ τῶν
[12, 963]	ὑμᾶς συχνῶν διωριζόμην; (Κλεινίας) οὐδαμῶς,	ὦ	ξένε. (Ἀθηναῖος) τί δ' ὅτι
[12, 968]	δὴ ποιητέον ἐχόντων τούτων οὕτως,	ὦ	ξένε; (Ἀθηναῖος) τὸ λεγόμενον, ὦ
[12, 964]	οὖν δὴ καὶ τίνα τρόπον,	ὦ	ξένε, ἀπεικάζοντες αὐτὸ τοιούτῳ τινὶ
[12, 965]	(Κλεινίας) ἥκιστα, νὴ τὸν ξένιον,	ὦ	ξένε, θεόν, ἐατέον που τὸ
[12, 960]	εἶναι τὸ ὅλον. (Κλεινίας) καλῶς,	ὦ	ξένε, λέγεις· πρὸς ὅτι δὲ
[12, 963]	~(Κλεινίας) οὐκοῦν τό γ' ἡμέτερον,	ὦ	ξένε, ὀρθῶς ἂν εἴη πάλαι
[12, 968]	καὶ μάλα συχνήν. (Κλεινίας) ἀλλ'	ὦ	ξένε, παντὸς μὲν μᾶλλον ταύτῃ
[12, 962]	ἔχομεν φράζειν; (Κλεινίας) οὐ δῆτα,	ὦ	ξένε, σαφῶς γε· εἰ δ'
[12, 965]	ἀνθρώπων οὐδενί. (Κλεινίας) σοὶ πιστεύων,	ὦ	ξένε, συγχωρῶ δή, καὶ ταύτῃ
[12, 969]	πρὸς ἀρετὴν σωτηρίας γενομένους. (Μέγιλλος)	ὦ	φίλε Κλεινία, ἐκ τῶν νῦν
[12, 965]	δικαίως ἂν ὀνόματι προσαγορεύεσθαι. τοῦτο,	ὦ	φίλοι, εἰ μὲν βουλόμεθα, τὰ
[12, 968]	ὦ ξένε; (Ἀθηναῖος) τὸ λεγόμενον,	ὦ	φίλοι, ἐν κοινῷ καὶ μέσῳ
[12, 969]	ἡμῖν ὁ θεῖος γένηται σύλλογος,	ὦ	φίλοι ἑταῖροι, παραδοτέον τούτῳ τὴν
[12, 946]	δὲ ἐὰν ὦσιν, ἕνα ἀφελεῖν,	ᾧ	ἂν ἐλάχισται γένωνται, καταλιπεῖν δὲ
[12, 969]	γὰρ τὴν Μαγνήτων πόλιν, ἢ	ᾧ	ἂν θεὸς ἐπώνυμον αὐτὴν ποιήσῃ,
[12, 959]	τοῦ τετελευτηκότος ἐπίσκοπον οἰκεῖοι παραλάβωσιν,	ᾧ	καλόν τ' ἔστω καλῶς καὶ
[12, 944]	ὅλον που καὶ τὸ πᾶν.	ὧδ'	οὖν δὴ λεγέσθω νόμῳ· ἐὰν
[12, 950]	ταῖς εὐνόμοις πόλεσι καὶ χώραις.	ὧδε	οὖν χρὴ ποιεῖν περὶ ἀποδημίας
[12, 947]	ἐν μέρει ἑκατέρους ᾄδειν, εὐδαιμονίζοντας	ᾠδῇ	διὰ πάσης τῆς ἡμέρας· ἕωθεν
[12, 953]	σοφῶν θύρας, τοιοῦτος ἕτερος αὐτὸς	ὤν·	ἐπὶ γὰρ τὴν τοῦ τῆς
[12, 950]	εἴτε νέος εἴτε καὶ πρεσβύτερος	ὤν.	τὸ δ' αὖ μήτε ἄλλους
[12, 963]	νοῦς ἔχει φράζειν, σὺ δ'	ὢν	δὴ διαφέρων, ὡς φαίης ἄν,
[12, 952]	οὖν ἐκδημῶν οὕτω καὶ τοιοῦτος	ὢν	ἐκδημείτω, τὸν δ' εἰσεπιδημήσαντα μετὰ
[12, 962]	σκοπόν, ὅστις ποτὲ ὁ πολιτικὸς	ὢν	ἡμῖν τυγχάνει, ἔπειτα ὅντινα τρόπον
[12, 959]	τοὺς προσήκοντας, ὅπως ὅτι δικαιότατος	ὢν	καὶ (ὁσιώτατος ἔζη τε ζῶν
[12, 944]	ζῇ δὲ ὡς πλεῖστον χρόνον	ὢν	κακὸς ὀνείδει συνεχόμενος, ἔστω νόμος
[12, 968]	δὲ μὴ ταῦθ' οἷός τ'	ὢν	πρὸς ταῖς δημοσίαις ἀρεταῖς κεκτῆσθαι
[12, 943]	τὰ τῶν πολεμικῶν θεῶν ἱερά,	ὧν	ἄν τις βούληται, γράψαντα ἀναθεῖναι
[12, 946]	θνῃσκέτω, τῶν δ' ἄλλων τιμημάτων	ὧν	ἂν δυνατὸν ᾖ διπλῆν τεῖσαι,
[12, 968]	ἂν κοσμηθῇ τότε δὲ κυρίους	ὧν	αὐτοὺς δεῖ γίγνεσθαι νομοθετεῖν ἀλλὰ
[12, 952]	φιλοφρονεῖσθαι. τέτταρες δ' εἰσὶ ξένοι	ὧν	δεῖ πέρι λόγον τινὰ ποιεῖσθαι·
[12, 948]	τῶν πολλῶν ἐκ θεῶν ὄντων,	ὧν	εἷς ἦν αὐτός, ὥς γε
[12, 951]	εὐνομουμέναις πόλεσιν ἢ καὶ μή,	ὧν	κατ' ἴχνος ἀεὶ χρὴ τὸν
[12, 966]	(τε καὶ θειότατόν ἐστιν πάντων	ὧν	κίνησις γένεσιν παραλαβοῦσα ἀέναον οὐσίαν
[12, 964]	εἴληφεν, ἢ ταῦτα αὐτὰ περὶ	ὧν	νῦν λέγομεν, ἀνδρεία, σωφροσύνη, δικαιοσύνη,
[12, 953]	χρόνον, ἰδόντες τε καὶ ἀκούσαντες	ὧν	χάριν ἀφίκοντο, (ἀβλαβεῖς τοῦ δρᾶσαί
[12, 964]	σκοπῶμεν τὸν εἰδότα ἱκανῶς περὶ	ὡντινωνοῦν	οἷς ἔστιν μὲν ὄνομα, ἔστιν
[12, 946]	τε καὶ Ἡλίου τεμένει, ἐν	ᾧπερ	ἐκρίθησαν· καὶ τὰ μὲν ἰδίᾳ
[12, 952]	πετόμενοι χρηματισμοῦ χάριν ἐμπορευόμενοι ἔτους	ὥραν	πέτονται πρὸς τὰς ἄλλας πόλεις
[12, 962]	πρὸς τὸν ἐλεύθερον δὴ βίον	ὡρμημένη·	οἱ δὲ καὶ σύνδυο νομοθετοῦνται,
[12, 943]	τις ἄρα τῶν ἀναγκαίων ἀποβολῶν,	ὡς	αἰσχρὰς αὐτὰς εἰς ὄνειδος τιθείς,
[12, 944]	Ἀνὴρ ὃς ἂν ὄφλῃ δίκην	ὡς	αἰσχρῶς ἀποβαλὼν ὅπλα πολεμικά, ~τούτῳ
[12, 945]	ποτὲ τῶν κατὰ πόλεμον (ἀρχόντων	ὡς	ἀνδρὶ στρατιώτῃ χρήσηται μηδ' εἰς
[12, 942]	ἐπ' αὐτοφώρῳ ἐάντε μή, σχεδὸν	ὡς	ἀνίατον ὄντα θανάτῳ ζημιοῦν. στρατιῶν
[12, 964]	τοιούτῳ τινὶ λέγομεν; (Ἀθηναῖος) δῆλον	ὡς	αὐτῆς μὲν τῆς πόλεως οὔσης
[12, 950]	καὶ τρόποις αὐθάδεσι καὶ χαλεποῖς,	ὡς	δοκοῖεν ἄν· χρὴ δὲ οὔποτε
[12, 964]	νῦν πόλεων; (Κλεινίας) οὐδέν γε,	ὡς	εἰκός. (Ἀθηναῖος) τί οὖν; ὃ
[12, 967]	(διανοηθέντες δὲ ὡς νεώτερον, ἅπανθ'	ὡς	εἰπεῖν ἔπος ἀνέτρεψαν πάλιν, ἑαυτοὺς
[12, 959]	εὖ ποιεῖν, (τὰ μέτρια ἀναλίσκοντα	ὡς	εἰς ἄψυχον χθονίων βωμόν· τὸ
[12, 966]	θεούς, ὃ δὴ σπουδῇ διεπερανάμεθα,	ὡς	εἰσίν τε καὶ ὅσης φαίνονται
[12, 961]	εἰκότα ἐν ἑκάστοις τῶν ἔργων,	ὡς	ἐν ζῴῳ ψυχὴ καὶ κεφαλή,
[12, 964]	ἐμὲ δὲ ἀξίου, σοῦ δείξαντος	ὡς	ἕν, πάλιν ὅπῃ τέτταρα. καὶ
[12, 965]	ἐστ' οὔτ' εἰ τέτταρα οὔθ'	ὡς	ἓν δυνατοὶ φράζειν ἐσόμεθα; οὔκουν
[12, 965]	ἔστιν εἰς ὃ βλεπτέον, εἴτε	ὡς	ἓν εἴτε ὡς ὅλον εἴτε
[12, 963]	ἐφήσαμεν ἀρετῆς εἴδη γεγονέναι, δῆλον	ὡς	ἓν ἕκαστον ἀνάγκη φάναι, τεττάρων
[12, 962]	δεῖ δὴ καὶ τὰ νῦν,	ὡς	ἔοικεν, εἴπερ μέλλει τέλος ὁ
[12, 965]	πορευώμεθα λέγοντες. (Ἀθηναῖος) ἀναγκαστέον ἄρ'	ὡς	ἔοικεν, καὶ τοὺς τῆς θείας
[12, 955]	εἶναι μηδεμίαν μηδὲ λόγον ἐπαινούμενον,	ὡς	ἐπ' ἀγαθοῖς μὲν δεῖ δέχεσθαι
[12, 969]	οὐδενὶ τῶν νῦν παρὰ ταῦθ'	ὡς	ἔπος εἰπεῖν νομοθετῶν, ὄντως δὲ
[12, 941]	κηρυκεύσας, γραφαὶ κατὰ τούτων ἔστων	ὡς	Ἑρμοῦ καὶ Διὸς ἀγγελίας καὶ
[12, 964]	πάλιν ἀπόδος ἐμοί. διανοοῦ δὲ	ὡς	ἐρῶν καὶ ὅπῃ τέτταρα ὄντα
[12, 942]	τὸν δὲ ἀστὸν καὶ τεθραμμένον	ὡς	ἔσται τεθραμμένος, ἂν πατρίδα συλῶν
[12, 967]	νῦν δύο λάβῃ, ψυχή τε	ὡς	ἔστιν πρεσβύτατον ἁπάντων ὅσα γονῆς
[12, 966]	δὲ τὸ περὶ τὴν φοράν,	ὡς	ἔχει τάξεως, ἄστρων τε καὶ
[12, 941]	τι κλέπτοντα ἐν δικαστηρίῳ ἕλῃ,	ὡς	ἰασίμῳ ἐκ τῶν εἰκότων ὄντι,
[12, 947]	ταῦτα ἱερέας τε καὶ ἱερείας	ὡς	καθαρεύοντι τῷ τάφῳ ἕπεσθαι, ἐὰν
[12, 966]	ἔγκριτον γίγνεσθαι; (Κλεινίας) δίκαιον γοῦν,	ὡς	λέγεις, τὸν περὶ τὰ τοιαῦτα
[12, 967]	πρεσβύτερον εἴη σωμάτων, (διανοηθέντες δὲ	ὡς	νεώτερον, ἅπανθ' ὡς εἰπεῖν ἔπος
[12, 967]	αὐτὸ παρακινδυνεύειν καὶ τότε, λέγοντες	ὡς	νοῦς εἴη ὁ διακεκοσμηκὼς πάνθ'
[12, 962]	Κλεινία, καὶ δεῖ δὴ τοῦτον,	ὡς	ὁ νῦν παρεστηκὼς ἡμῖν λόγος
[12, 967]	ἄλλαις τέχναις ἀθέους γίγνεσθαι, καθεωρακότας	ὡς	οἷόν τε γιγνόμενα ἀνάγκαις πράγματ'
[12, 962]	ἔσονται δεσπόται, οἱ δὲ σοφώτατοι,	ὡς	οἴονται, πρὸς ταῦτά τε καὶ
[12, 958]	τις ὄφλῃ τὴν τοιαύτην δίκην,	ὡς	ὅλην τὴν πόλιν καὶ νόμους
[12, 953]	αὐτοῖς ὀρθῶς διανέμοντας, ἀναγκαῖα μέν,	ὡς	ὀλίγιστα δ' ἐπιχρωμένους. ὁ δὲ
[12, 965]	βλεπτέον, εἴτε ὡς ἓν εἴτε	ὡς	ὅλον εἴτε ἀμφότερα εἴτε ὅπως
[12, 963]	ἔστιν οὐδ' αὖθίς ποτε γενήσεται,	ὡς	ὄντος ἑτέρου. (Κλεινίας) ἀληθῆ λέγεις.
[12, 963]	ἀρετήν, (καὶ τὰ δύο τἆλλα,	ὡς	ὄντως ὄντα οὐ πολλὰ ἀλλ'
[12, 944]	βίον μὴ κινδυνεύῃ, ζῇ δὲ	ὡς	πλεῖστον χρόνον ὢν κακὸς ὀνείδει
[12, 966]	καὶ ἀγαθοῦ ταὐτὸν τοῦτο διανοούμεθα;	ὡς	πόλλ' ἔστιν μόνον ἕκαστον τούτων
[12, 941]	~ΙΒ. (Ἀθηναῖος) ἐὰν	ὡς	πρεσβευτής τις ἢ κῆρυξ καταψευδόμενος
[12, 966]	ὃ περὶ τὴν ψυχὴν ἐλέγομεν,	ὡς	πρεσβύτατόν (τε καὶ θειότατόν ἐστιν
[12, 948]	ἐστὶ καὶ κακίστων ἡ δόξα	ὡς	σμικρὰ δεχόμενοι θύματα καὶ θωπείας
[12, 952]	καὶ διὰ τέλους ἀεὶ θερινὸς	ὡς	τὰ πολλὰ (διατελῶν ταῖς φοιτήσεσιν,
[12, 959]	τεθνηκότα, εἴη δ' ἂν σχεδόν,	ὡς	τἀνθρώπινα, μέτρον ἔχουσα τριταία πρὸς
[12, 949]	οὐδ' ἐννεοττεύοντες ἐν τῇ πόλει	ὡς	τὸ πολὺ τοιούτους ἄλλους κυρίους
[12, 964]	αἰσθήσεσιν ὁμοιωθήσεται ἡμῖν ἡ πόλις,	ὡς	τοιαύτην τινὰ φυλακὴν κεκτημένη ἐν
[12, 950]	ἐν ἐκδημίαις πολιτικαῖς ἄξιον ἀγορεύειν	ὡς	τούτων οὔσας. Πυθώδε τῷ Ἀπόλλωνι
[12, 963]	σὺ δ' ὢν δὴ διαφέρων,	ὡς	φαίης ἄν, πάντων τῶν ἐμφρόνων,
[12, 968]	διεληλύθαμεν εἰ καὶ τοῦτον προσοίσομεν,	ὡς	φυλακὴν ἐσόμενον κατὰ νόμον χάριν
[12, 948]	ὄντων, ὧν εἷς ἦν αὐτός,	ὥς	γε λόγος. ἔοικεν δὴ δικαστῇ
[12, 960]	(Ἀθηναῖος) ἀλλ' ἔστι μὴν δυνατόν,	ὥς	γέ μοι τὰ νῦν παντάπασι
[12, 944]	γὰρ δυνατὸν ἀνθρώπῳ δρᾶν τοὐναντίον	ὥς	ποτε θεόν φασι δρᾶσαι, Καινέα
[12, 969]	ἀποτετελεσμένον οὗ σμικρῷ πρόσθεν ὀνείρατος	ὣς	τῷ λόγῳ ἐφηψάμεθα, κεφαλῆς νοῦ
[12, 945]	(ἂν τοῦ τρίτου, μνᾶν δὲ	ὡσαύτως,	καθάπερ οἱ πρόσθεν, τοῦ τετάρτου
[12, 943]	ἱππέας καὶ τἆλλα ἐμπολέμια ἕκαστα	ὡσαύτως,	καὶ (εἰσάγειν ὁπλίτας μὲν εἰς
[12, 947]	ὅπλοις ὁπλίτας, καὶ τοὺς ἄλλους	ὡσαύτως,	παῖδας δὲ περὶ αὐτὴν τὴν
[12, 956]	ἐθέλῃ τις ἀνατιθέτω, καὶ λίθου	ὡσαύτως	πρὸς τὰ κοινὰ ἱερά, ὑφὴν
[12, 953]	ὄντως θεωρὸς ὅσα τε μουσῶν	ὠσὶν	ἔχεται θεωρήματα· τῷ δὴ τοιούτῳ
[12, 945]	οἱ τοὺς ἄρχοντας ἐξευθύνοντες βελτίους	ὦσιν	ἐκείνων, καὶ τοῦτ' ἐν δίκῃ
[12, 946]	ἄρτιοι γίγνωνται, περιττοὶ δὲ ἐὰν	ὦσιν,	ἕνα ἀφελεῖν, ᾧ ἂν ἐλάχισται
[12, 946]	θανάτου τετιμημένον ὑπὸ τῶν εὐθύνων,	ὥσπερ	ἀνάγκη, ἁπλῶς θνῃσκέτω, τῶν δ'
[12, 956]	δίκαις, ὁ μὲν φεύγων ἡττηθείς,	ὥσπερ	εἴρηται, τὴν ἡμιολίαν, ὁ δὲ
[12, 961]	μάλα καλῶς εἶπες, ποίει θ'	ὥσπερ	καὶ διανοῇ. (Ἀθηναῖος) χρὴ τοίνυν,
[12, 950]	εὔστοχον ἔνεστι καὶ τοῖσιν κακοῖς,	ὥστε	πάμπολλοι (καὶ τῶν σφόδρα κακῶν
[12, 960]	τοῖς ἔμπροσθεν κεῖνται διὰ νόμων,	ὥστε	σχεδὸν ἡ νομοθεσία τέλος ἂν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 24/05/2007