Livre, pages |
[12, 941] |
οὐδεὶς
οὔτε
δόλοις
οὔτε
βίᾳ
|
χαίρων |
ἐπιτετήδευκεν
τούτοιν
οὐδέτερον.
μηδεὶς
οὖν |
[12, 950] |
τοῖς
ἄλλοις
ἀνθρώποις,
ὀνόμασίν
τε
|
χαλεποῖς |
ταῖσιν
λεγομέναις
ξενηλασίαις
χρωμένους
καὶ |
[12, 950] |
χρωμένους
καὶ
τρόποις
αὐθάδεσι
καὶ
|
χαλεποῖς, |
ὡς
δοκοῖεν
ἄν·
χρὴ
δὲ |
[12, 963] |
ὀνόματα
ἐλαβέτην
καὶ
τἆλλα,
οὐδὲν
|
χαλεπὸν |
εἰπεῖν·
ᾗ
δὲ
ἓν
ἀμφοῖν |
[12, 963] |
(Κλεινίας)
πῶς
λέγεις;
(Ἀθηναῖος)
οὐδὲν
|
χαλεπὸν |
ὃ
λέγω
δηλῶσαι.
διανειμώμεθα
γὰρ |
[12, 956] |
εὐαγὲς
ἀνάθημα,
σίδηρος
δὲ
καὶ
|
χαλκὸς |
πολέμων
ὄργανα·
ξύλου
δὲ
μονόξυλον |
[12, 953] |
ἰδόντες
τε
καὶ
ἀκούσαντες
ὧν
|
χάριν |
ἀφίκοντο,
(ἀβλαβεῖς
τοῦ
δρᾶσαί
τε |
[12, 952] |
μηδέ
τι
βελτίων
ἥκειν
δόξῃ,
|
χάριν |
γοῦν
τῆς
σφόδρα
προθυμίας
αἰνείσθω, |
[12, 952] |
θάλατταν
ἀτεχνῶς
οἷον
πετόμενοι
χρηματισμοῦ
|
χάριν |
ἐμπορευόμενοι
ἔτους
ὥραν
πέτονται
πρὸς |
[12, 949] |
(ἐπιτρέπειν
μήτε
ὀμνύντι
λέγειν
πιθανότητος
|
χάριν |
μήτε
ἐπαρώμενον
ἑαυτῷ
καὶ
γένει |
[12, 968] |
ὡς
φυλακὴν
ἐσόμενον
κατὰ
νόμον
|
χάριν |
σωτηρίας
τὸν
τῶν
ἀρχόντων
νυκτερινὸν |
[12, 945] |
ἡλίου
τὰς
ἐκ
θέρους
εἰς
|
χειμῶνα |
συνιέναι
χρεὼν
πᾶσαν
τὴν
πόλιν |
[12, 944] |
(ὅπλα,
ἢ
κατὰ
θάλατταν,
ἢ
|
χειμώνων |
ἐν
κόποις
ὑποδεξαμένης
αὐτοὺς
ἐξαίφνης |
[12, 942] |
αὖ
σίτων
καὶ
ποτῶν
καὶ
|
χειμώνων |
καὶ
τῶν
ἐναντίων
καὶ
κοίτης |
[12, 961] |
κραθεὶς
σωτηρία
πλοίων
ἔν
γε
|
χειμῶσιν |
καὶ
ἐν
εὐδίαις
γίγνοιτ'
ἄν; |
[12, 950] |
ἀμείνους
τῶν
ἀνθρώπων
καὶ
τοὺς
|
χείρονας. |
διὸ
καλὸν
ταῖς
πολλαῖς
πόλεσι |
[12, 962] |
πόλει,
εἴτ'
οὖν
βελτίους
εἴτε
|
χείρους |
τυγχάνουσιν
ὄντες,
τοῖς
δ'
ὅπως |
[12, 952] |
μᾶλλον
τῶν
ἄλλων,
ἐὰν
ἀποβαίνωσι
|
χείρους |
τῶν
πολλῶν.
εἰς
δὴ
τοῦτον |
[12, 952] |
συλλόγῳ
ἅπαντι·
(καὶ
ἐάντε
μηδὲν
|
χείρων |
μηδέ
τι
βελτίων
ἥκειν
δόξῃ, |
[12, 959] |
μέτρια
ἀναλίσκοντα
ὡς
εἰς
ἄψυχον
|
χθονίων |
βωμόν·
τὸ
δὲ
μέτριον
νομοθέτης |
[12, 945] |
τιμήματος
ὁ
τάξας
τὸν
κακόν,
|
χιλίας, |
ἂν
δὲ
τοῦ
δευτέρου,
πέντε |
[12, 945] |
φύσιν
τὴν
αὑτοῦ
προσαποτεισάτω
μισθόν,
|
χιλίας |
μέν,
ἂν
τοῦ
μεγίστου
τιμήματος |
[12, 954] |
ἐντὸς
χιλίων,
~τὰ
δ'
ὑπὲρ
|
(χιλίας |
μὴ
ἔλαττον
ἢ
πέντε.
ἐγγυητὴς |
[12, 953] |
μὴ
ἔλαττον
τριῶν,
ὅσα
ἐντὸς
|
χιλίων, |
τὰ
δ'
ὑπὲρ
ἐγγύην,
ἣν |
[12, 953] |
μὴ
ἔλαττον
τριῶν,
ὅσα
ἐντὸς
|
χιλίων, |
~τὰ
δ'
ὑπὲρ
(χιλίας
μὴ |
[12, 954] |
τις
παρ'
ὁτῳοῦν,
γυμνὸς
ἢ
|
χιτωνίσκον |
ἔχων
ἄζωστος,
προομόσας
τοὺς
νομίμους |
[12, 942] |
ἀνθρώπους
θηρίων.
καὶ
δὴ
καὶ
|
χορείας |
πάσας
εἰς
τὰς
ἀριστείας
τὰς |
[12, 949] |
δεσμῶν
μηδὲ
θανάτου,
περὶ
δὲ
|
χορείας |
τινῶν
φοιτήσεων
ἢ
πομπεύσεων
ἢ |
[12, 942] |
ἀριστείας
τὰς
κατὰ
πόλεμον
βλεπούσας
|
χορεύειν, |
καὶ
ὅλην
εὐκολίαν
τε
καὶ |
[12, 947] |
ὀδυρμῶν
χωρὶς
γίγνεσθαι,
κορῶν
δὲ
|
χορὸν |
πεντεκαίδεκα
καὶ
ἀρρένων
ἕτερον
περιισταμένους |
[12, 949] |
τὸ
τοιοῦτον,
καὶ
κριτὴν
αὖ
|
χορῶν |
καὶ
πάσης
μουσικῆς
καὶ
γυμνικῶν |
[12, 958] |
ζῶνθ'
ἡμῶν.
χῶμα
δὲ
μὴ
|
χοῦν |
ὑψηλότερον
πέντε
ἀνδρῶν
ἔργον,
ἐν |
[12, 965] |
ἐφηψάμεθα,
τυγχάνοι
ἂν
οὖσα
ἧς
|
χρείαν |
ἔχομεν
αὕτη;
(Κλεινίας)
παντάπασι
μὲν |
[12, 958] |
μηδένα,
πρὶν
ἂν
ἐκπληρώσῃ
τὸ
|
χρέος |
(ἅπαν
τῷ
νικήσαντι·
ἄλλοις
δὲ |
[12, 956] |
λοιπὸν
δὴ
δίκας
ἂν
εἴη
|
χρεὼν |
γίγνεσθαι.
δικαστηρίων
δὲ
τὸ
μὲν |
[12, 958] |
σχῶσι,
ταῖς
πράξεσι
νόμους
αὐτῶν
|
χρεὼν |
γίγνεσθαι
τούσδε·
πρῶτον
μὲν
ἡ |
[12, 955] |
συσσίτια
τελουμένων.
θεοῖσι
δὲ
ἀναθήματα
|
χρεὼν |
ἔμμετρα
τὸν
μέτριον
ἄνδρα
ἀνατιθέντα |
[12, 956] |
χρόνους
ἐν
οἷς
ἕκαστα
γίγνεσθαι
|
χρεών, |
καὶ
διαψηφίσεων
πέρι
καὶ
ἀναβολῶν, |
[12, 955] |
ἕκαστον
τὴν
οὐσίαν
ἕνεκα
πολλῶν
|
χρεὼν |
καὶ
τὴν
ἐπέτειον
ἐπικαρπίαν
ἐν |
[12, 944] |
εὐδιάβολον
κακὸν
καλλύνων·
τεμεῖν
δὴ
|
χρεὼν |
κατὰ
δύναμιν
τὸ
μεῖζον
καὶ |
[12, 965] |
παράπαν
δοκεῖ
ἐᾶν,
ὁρᾶν
δὴ
|
χρεών. |
(Κλεινίας)
ἥκιστα,
νὴ
τὸν
ξένιον, |
[12, 968] |
ἂν
ἄλλοις
ἄρχουσιν.
ὁρᾶν
δὴ
|
χρεὼν |
νῦν,
ὦ
Κλεινία
καὶ
Μέγιλλε, |
[12, 945] |
ἐκ
θέρους
εἰς
χειμῶνα
συνιέναι
|
χρεὼν |
πᾶσαν
τὴν
πόλιν
εἰς
Ἡλίου |
[12, 959] |
πείθεσθαι
δ'
ἐστὶ
τῷ
νομοθέτῃ
|
χρεὼν |
τά
τε
ἄλλα
καὶ
λέγοντι |
[12, 951] |
πολιτείας.
θεωροὺς
δὲ
ἄλλους
ἐκπέμπειν
|
χρεὼν |
τοιούσδε
τινὰς
τοὺς
νομοφύλακας
παρεμένους· |
[12, 964] |
λόγος,
πότερον
μόνον
ἐπίστασθαι
τοὔνομα
|
χρεών, |
τὸν
δὲ
λόγον
ἀγνοεῖν,
ἢ |
[12, 953] |
ἱεροῖς
εἶναι
φιλοξενίαις
ἀνθρώπων
παρεσκευασμένας,
|
χρὴ |
δὲ
καὶ
τῶν
τοιούτων
ἱερέας |
[12, 950] |
καὶ
χαλεποῖς,
ὡς
δοκοῖεν
ἄν·
|
χρὴ |
δὲ
οὔποτε
περὶ
σμικροῦ
ποιεῖσθαι |
[12, 953] |
τοιούτοις.
τρίτον
δὲ
ξένον
ὑποδέχεσθαι
|
χρὴ |
δημοσίᾳ
τὸν
κατά
τι
δημόσιον |
[12, 955] |
πατρίδι
διακονοῦντάς
τι
δώρων
χωρὶς
|
χρὴ |
διακονεῖν,
πρόφασιν
δ'
εἶναι
μηδεμίαν |
[12, 959] |
τούτων
οὕτως
ἐχόντων
οὐδέποτε
οἰκοφθορεῖν
|
χρή, |
διαφερόντως
νομίζοντα
τὸν
αὑτοῦ
τοῦτον |
[12, 949] |
ὑποδοχῆς
ἄλλοθεν
ἀνάγκη
βεβουλεῦσθαι
τί
|
χρὴ |
δρᾶν·
συμβουλεύειν
οὖν
τὸν
νομοθέτην |
[12, 953] |
θεωρήματα·
τῷ
δὴ
τοιούτῳ
παντὶ
|
χρὴ |
καταλύσεις
πρὸς
ἱεροῖς
εἶναι
φιλοξενίαις |
[12, 943] |
ἐπέστωσαν
αἵπερ
καὶ
πρόσθεν
ἐτέθησαν.
|
χρὴ |
μὲν
δὴ
πᾶσαν
ἐπιφέροντα
δίκην |
[12, 957] |
νομοθέτου
παραλιπόντος,
τὸν
νέον
ἀναπληροῦν
|
χρὴ |
νομοθέτην.
τὰ
μὲν
ἴδια
δικαστήρια |
[12, 946] |
καταθέντες,
περὶ
ἑκάστης
ἀρχῆς
ὅτι
|
χρὴ |
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν
κατὰ
τὴν |
[12, 943] |
προστιμᾶν
αὐτῷ
τὸ
δικαστήριον
ὅτι
|
χρὴ |
παθεῖν
ἢ
ἀποτίνειν.
μετὰ
δὲ |
[12, 942] |
ἐκ
τῶν
εἰκότων
ὄντι,
~τί
|
χρὴ |
παθεῖν
ἢ
τίνα
ζημίαν
(ἀποτίνειν |
[12, 953] |
δὴ
τοῖς
νόμοις
ὑποδέχεσθαί
τε
|
χρὴ |
πάντας
ξένους
(τε
καὶ
ξένας |
[12, 941] |
νόμον
ἀσεβησάντων,
τίμημα
δὲ
ὅτι
|
χρὴ |
(πάσχειν
ἢ
ἀποτίνειν,
ἐὰν
ὄφλῃ. |
[12, 950] |
εἰς
Νεμέαν
καὶ
εἰς
Ἰσθμὸν
|
χρὴ |
πέμπειν
κοινωνοῦντας
θυσιῶν
τε
καὶ |
[12, 950] |
πόλεσι
καὶ
χώραις.
ὧδε
οὖν
|
χρὴ |
ποιεῖν
περὶ
ἀποδημίας
εἰς
ἄλλας |
[12, 957] |
οὐκ
ὀλίγα
νομοθετήματα,
ὅθεν
νομοφύλακας
|
(χρὴ |
τὰ
πρέποντα
τῇ
νῦν
γεννωμένῃ |
[12, 960] |
~τῷ
δὲ
πολιτικῷ
νομοθετοῦντι
παραχωρεῖν
|
χρὴ |
τὰ
τοιάδε·
δακρύειν
(μὲν
τὸν |
[12, 960] |
ἐλλεῖπον
τοῖς
νόμοις
εἶναι,
πῶς
|
χρὴ |
τὴν
ἀμετάστροφον
αὐτοῖς
ἐγγίγνεσθαι
κατὰ |
[12, 946] |
δ'
εὐθύνας
αὐτῶν
τούτων
ἀκούειν
|
χρὴ |
τίνες
ἔσονται
καὶ
τίνα
τρόπον. |
[12, 961] |
θ'
ὥσπερ
καὶ
διανοῇ.
(Ἀθηναῖος)
|
χρὴ |
τοίνυν,
ὦ
Κλεινία,
παντὸς
πέρι |
[12, 951] |
μή,
ὧν
κατ'
ἴχνος
ἀεὶ
|
χρὴ |
τὸν
ἐν
ταῖς
εὐνομουμέναις
πόλεσιν |
[12, 957] |
τέλει
ῥηθήσεται.
πρὸς
ἃ
πάντα
|
χρὴ |
τὸν
μέλλοντα
δικαστὴν
ἴσον
ἔσεσθαι |
[12, 944] |
διορίσαι
τούτων
θάτερον,
(ὅμως
δὲ
|
χρὴ |
τὸν
νόμον
ἁμῶς
γέ
πως |
[12, 952] |
πόλεως
πρὸς
τῇ
πόλει
ὑποδέχεσθαι
|
χρὴ |
τοὺς
ἐπὶ
τούτοις
ἄρχοντας
τεταγμένους, |
[12, 948] |
μετὰ
νοῦ
τιθεμένους
νόμους
ἐξαιρεῖν
|
χρὴ |
τοὺς
ὅρκους
τῶν
ἀντιδικούντων
ἑκατέρων, |
[12, 952] |
τὸν
δ'
εἰσεπιδημήσαντα
μετὰ
τοῦτον
|
χρὴ |
φιλοφρονεῖσθαι.
τέτταρες
δ'
εἰσὶ
ξένοι |
[12, 958] |
νικῶντι
τὰ
τοῦ
ὀφλόντος
παραδιδότω
|
χρήματα. |
ἐὰν
δὲ
μὴ
ἔχωσιν
ὁπόθεν, |
[12, 948] |
θύματα
καὶ
θωπείας
πολλὰ
συναποστεροῦσι
|
χρήματα |
καὶ
μεγάλων
σφᾶς
ἐκλύονται
κατὰ |
[12, 958] |
τὰ
τοῦ
ὀφλόντος
τῷ
νικήσαντι
|
χρήματα |
πάντα
ἀποδιδότω,
χωρὶς
τῶν
ἀναγκαίων |
[12, 949] |
πόλει
δέ,
ἥτις
ἂν
μήτε
|
χρηματίζηται |
πλὴν
τὸν
ἐκ
γῆς
χρηματισμὸν |
[12, 949] |
χρηματίζηται
πλὴν
τὸν
ἐκ
γῆς
|
χρηματισμὸν |
μήτ'
ἐμπορεύηται,
περὶ
ἀποδημίας
ἑαυτῶν |
[12, 952] |
κατὰ
θάλατταν
ἀτεχνῶς
οἷον
πετόμενοι
|
χρηματισμοῦ |
χάριν
ἐμπορευόμενοι
ἔτους
ὥραν
πέτονται |
[12, 941] |
ἀποτίνειν,
ἐὰν
ὄφλῃ.
κλοπὴ
μὲν
|
χρημάτων |
ἀνελεύθερον,
ἁρπαγὴ
δὲ
ἀναίσχυντον·
τῶν |
[12, 955] |
ἁπλῶς
τεθνάτω
ἁλοὺς
τῇ
δίκῃ.
|
χρημάτων |
εἰσφορᾶς
πέρι
τῷ
κοινῷ,
τετιμῆσθαι |
[12, 943] |
δὴ
τοῦτον
ἀκούειν
τὸν
νέον
|
χρῆν |
δοκεῖν
πολεμικοῦ
περὶ
βίου,
νόμους |
[12, 945] |
πόλεμον
(ἀρχόντων
ὡς
ἀνδρὶ
στρατιώτῃ
|
χρήσηται |
μηδ'
εἰς
τάξιν
κατατάξῃ
μηδ' |
[12, 967] |
μοῦσαν
τούτοις
τῆς
κοινωνίας
συνθεασάμενος,
|
χρήσηται |
πρὸς
τὰ
τῶν
ἠθῶν
ἐπιτηδεύματα |
[12, 955] |
εἰσφοραῖν,
ὁποτέρᾳ
τὸ
δημόσιον
(ἂν
|
χρῆσθαι |
βούληται,
χρῆται,
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἕκαστον |
[12, 957] |
τέλος
ἐπιθέντας,
ἀκίνητα
οὕτως
ἐπισφραγισαμένους,
|
χρῆσθαι |
τὸν
ἅπαντα
βίον.
ὅσα
δὲ |
[12, 950] |
τοὺς
ἄλλους
ὅσοι
πονηροὶ
καὶ
|
χρηστοί, |
θεῖον
δέ
τι
καὶ
εὔστοχον |
[12, 954] |
μὲν
μὴ
μηδὲ
κατ'
ἀγορὰν
|
χρῆται, |
κατ'
ἀγροὺς
δὲ
φανερῶς,
μὴ |
[12, 955] |
τὸ
δημόσιον
(ἂν
χρῆσθαι
βούληται,
|
χρῆται, |
κατ'
ἐνιαυτὸν
ἕκαστον
βουλευομένων,
ἐάντε |
[12, 954] |
οἰκίας
ἐν
ἄστει
τέ
τις
|
χρῆται, |
τριετῆ
τὴν
προθεσμίαν
(εἶναι,
ἐὰν |
[12, 941] |
λόγῳ
εὐτυχεῖ
τε
καὶ
εἰς
|
χρόνον |
ἅπαντα
εὐτυχοῖ,
ὁ
δὲ
ἀπιστήσας |
[12, 954] |
ὁ
φωρῶν·
ἐὰν
δὲ
πλείονα
|
χρόνον |
ἀπῇ,
τοὺς
ἀστυνόμους
παραλαβὼν
οὕτω |
[12, 946] |
οἰκούντων
δέ,
ὅσον
ἂν
(εὐθύνωσιν
|
χρόνον, |
ἐν
τῷ
τοῦ
Ἀπόλλωνός
τε |
[12, 959] |
προθέσεις
πρῶτον
μὲν
μὴ
μακρότερον
|
χρόνον |
ἔνδον
γίγνεσθαι
τοῦ
δηλοῦντος
τόν |
[12, 947] |
ταύτην
τὴν
εἰς
τὸν
ἅπαντα
|
χρόνον |
ἐπιδεῆ
χώματος
τοῖς
τιθεμένοις·
κατ' |
[12, 953] |
ἕως
ἂν
τὸν
μέτριον
ἐπιμείναντες
|
χρόνον, |
ἰδόντες
τε
καὶ
ἀκούσαντες
ὧν |
[12, 954] |
φῇ
δὲ
ζητεῖν
τοῦτον
τὸν
|
χρόνον, |
ὁ
δὲ
μὴ
ἀποκρυπτόμενος
φανερὸς |
[12, 946] |
καὶ
Ἡλίῳ,
ὅσονπερ
ἂν
ἕπωνται
|
χρόνον |
τῇ
κρίσει.
τούτους
δὲ
πρώτῳ |
[12, 948] |
εἰκότως,
ἅτε
κατὰ
τὸν
τότε
|
χρόνον |
τῶν
πολλῶν
ἐκ
θεῶν
ὄντων, |
[12, 944] |
κινδυνεύῃ,
ζῇ
δὲ
ὡς
πλεῖστον
|
χρόνον |
ὢν
κακὸς
ὀνείδει
συνεχόμενος,
ἔστω |
[12, 954] |
ἐξελθόντων
ἐτῶν,
μηκέτι
τοῦ
λοιποῦ
|
χρόνου |
ἐξέστω
τούτῳ
τοῦ
τοιούτου
ἐπιλαβέσθαι. |
[12, 947] |
ἂν
γίγνηται
μέτρον
ἀριθμοῦ
τοῦ
|
χρόνου, |
ἕως
ἂν
ἡ
πόλις
οἰκῆται. |
[12, 943] |
τῶν
ἀρχόντων
οἴκαδε
προαπέλθῃ
τοῦ
|
χρόνου, |
λιποταξίου
τούτων
εἶναι
γραφὰς
ἐν |
[12, 954] |
κατὰ
ταὐτὰ
σημηνάσθω.
τῶν
ἀμφισβητησίμων
|
χρόνου |
ὅρος,
ὃν
ἐάν
τις
ᾖ |
[12, 954] |
δ'
ἐν
ἀλλοδημίᾳ,
τοῦ
παντὸς
|
χρόνου, |
ὅταν
ἀνεύρῃ
που,
μηδεμίαν
εἶναι |
[12, 956] |
ἑκάσταις
τῶν
ἀρχῶν
καταστάσεις,
καὶ
|
χρόνους |
ἐν
οἷς
ἕκαστα
γίγνεσθαι
χρεών, |
[12, 968] |
μαθητὴν
γενέσθαι.
πρὸς
τούτοις
δὲ
|
χρόνους, |
οὕς
τε
καὶ
ἐν
οἷς |
[12, 956] |
οὖν
δευτέρως
ἱερὰ
καθιερούτω
θεοῖς.
|
~χρυσὸς |
δὲ
καὶ
ἄργυρος
ἐν
ἄλλαις |
[12, 956] |
πλέον
ἔργον
γυναικὸς
μιᾶς
ἔμμηνον.
|
χρώματα |
δὲ
λευκὰ
πρέποντ'
ἂν
θεοῖς |
[12, 967] |
τοὺς
φιλοσοφοῦντας
κυσὶ
ματαίαις
ἀπεικάζοντας
|
(χρωμέναισιν |
ὑλακαῖς,
ἄλλα
τε
αὖ
ἀνόητ' |
[12, 957] |
κοινὰ
καὶ
ὅσοις
ἀρχὰς
δεῖ
|
χρωμένας |
τὰ
προσήκοντα
ἑκάστῃ
τῶν
ἀρχῶν |
[12, 946] |
δώδεκα
μέρη
διελόμενοι
πάσαις
βασάνοις
|
χρώμενοι |
ἐλευθέραις
ἐλεγχόντων.
οἰκούντων
δέ,
ὅσον |
[12, 949] |
ἑαυτῷ
καὶ
γένει
μήτε
ἱκετείαις
|
χρώμενον |
ἀσχήμοσιν
μήτε
οἴκτοις
γυναικείοις,
ἀλλὰ |
[12, 954] |
καὶ
κατ'
ἀγορὰν
καὶ
ἱερὰ
|
χρώμενος |
φαίνηται
καὶ
μηδεὶς
ἐπιλάβηται,
φῇ |
[12, 950] |
τε
χαλεποῖς
ταῖσιν
λεγομέναις
ξενηλασίαις
|
χρωμένους |
καὶ
τρόποις
αὐθάδεσι
καὶ
χαλεποῖς, |
[12, 965] |
τοὺς
γέροντας,
βουλεύεσθαι,
καὶ
ὑπηρέταις
|
χρωμένους |
μετὰ
συμβουλίας
τοῖς
νέοις,
οὕτω |
[12, 958] |
ἀποθανὼν
στερείτω
τὸν
ζῶνθ'
ἡμῶν.
|
χῶμα |
δὲ
μὴ
χοῦν
ὑψηλότερον
πέντε |
[12, 947] |
εἰς
τὸν
ἅπαντα
χρόνον
ἐπιδεῆ
|
χώματος |
τοῖς
τιθεμένοις·
κατ'
ἐνιαυτὸν
δὲ |
[12, 945] |
οὕτω
θάλλει
τε
καὶ
εὐδαιμονεῖ
|
χώρα |
καὶ
πόλις·
ἐὰν
δ'
ἄλλως |
[12, 958] |
σμικρὸν
μνῆμα,
ἃ
δὲ
ἡ
|
χώρα |
πρὸς
τοῦτ'
αὐτὸ
μόνον
φύσιν |
[12, 950] |
ἐν
ταῖς
εὐνόμοις
πόλεσι
καὶ
|
χώραις. |
ὧδε
οὖν
χρὴ
ποιεῖν
περὶ |
[12, 953] |
κατά
τι
δημόσιον
ἐξ
ἄλλης
|
χώρας |
ἀφιγμένον·
ὃν
στρατηγοῖς
τε
καὶ |
[12, 962] |
μέλλει
τέλος
ὁ
κατοικισμὸς
τῆς
|
χώρας |
ἡμῖν
ἕξειν,
εἶναί
τι
τὸ |
[12, 949] |
περὶ
ἀποδημίας
ἑαυτῶν
ἔξω
τῆς
|
χώρας |
καὶ
ξένων
ὑποδοχῆς
ἄλλοθεν
ἀνάγκη |
[12, 950] |
ποιεῖν
περὶ
ἀποδημίας
εἰς
ἄλλας
|
χώρας |
καὶ
τόπους
καὶ
περὶ
ὑποδοχῆς |
[12, 953] |
(τε
καὶ
ξένας
ἐξ
ἄλλης
|
χώρας |
καὶ
τοὺς
αὑτῶν
ἐκπέμπειν,
τιμῶντας |
[12, 969] |
παιδευθέντες
τε
ἐν
ἀκροπόλει
τῆς
|
χώρας |
κατοικήσαντες,
φύλακες
ἀποτελεσθῶσιν
οἵους
ἡμεῖς |
[12, 949] |
πολὺ
τοιούτους
ἄλλους
κυρίους
τῆς
|
χώρας |
παρέξονται
συντρόφους
δικῶν
τε
περὶ |
[12, 953] |
ἡμῖν
θεωρῶν
ἀντίστροφος
ἐξ
ἄλλης
|
χώρας, |
πρῶτον
μὲν
ἔλαττον
ἐτῶν
μηδὲν |
[12, 947] |
πᾶσαν,
θρήνων
δὲ
καὶ
ὀδυρμῶν
|
χωρὶς |
γίγνεσθαι,
κορῶν
δὲ
χορὸν
πεντεκαίδεκα |
[12, 950] |
οὕτω
τὸν
εὔδοξον
βίον
θηρεύειν,
|
χωρὶς |
δὲ
μηδαμῶς,
τόν
γε
τέλεον |
[12, 945] |
δίκης,
ταύτῃ
πᾶσα
ἀρχὴ
διεσπάσθη
|
χωρὶς |
ἑτέρα
ἀπ'
ἄλλης,
καὶ
οὐκ |
[12, 949] |
ταῦτα
δὲ
διὰ
δικῶν
ὅρκων
|
χωρὶς |
κρίνεσθαι
σύμπαντας
τοὺς
ἐπικαλοῦντας
ἀλλήλοις. |
[12, 943] |
δικάζειν
δὲ
τοὺς
στρατεύσαντας
ἑκάστους
|
χωρίς, |
ὁπλίτας
τε
καὶ
ἱππέας
καὶ |
[12, 942] |
δηλώσεως,
ἑνί
τε
λόγῳ
τὸ
|
χωρίς |
τι
τῶν
ἄλλων
πράττειν
διδάξαι |
[12, 958] |
τῷ
νικήσαντι
χρήματα
πάντα
ἀποδιδότω,
|
χωρὶς |
τῶν
ἀναγκαίων
κεκτῆσθαι,
(μετὰ
τὴν |
[12, 955] |
γενομένης
ἐπ'
ἐνιαυτὸν
ἑκάστοτε
προσόδου,
|
χωρὶς |
τῶν
εἰς
τὰ
συσσίτια
τελουμένων. |
[12, 955] |
τῇ
πατρίδι
διακονοῦντάς
τι
δώρων
|
χωρὶς |
χρὴ
διακονεῖν,
πρόφασιν
δ'
εἶναι |
[12, 954] |
ᾖ
κεκτημένος,
μηκέτ'
ἀμφισβητεῖν
ἐξεῖναι.
|
χωρίων |
μὲν
οἰκήσεών
τε
τῇδε
οὐκ |
[12, 958] |
φράζοντας·
θήκας
δ'
εἶναι
τῶν
|
χωρίων |
ὁπόσα
μὲν
ἐργάσιμα
μηδαμοῦ,
μήτε |
[12, 947] |
τὸν
μακάριον
γεγονότα
θέντες,
κύκλῳ
|
χώσαντες, |
πέριξ
δένδρων
ἄλσος
περιφυτεύσουσι
πλὴν |