HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Démosthène, Contre Leptine (discours complet)

Liste des contextes (ordre alphabétique inverse)


ω  =  119 formes différentes pour 391 occurrences

α   β   γ   δ   ε   ζ   η   θ   ι   κ   λ   μ   ν   ξ   ο   π   ρ   ς   τ   υ   φ   χ   ψ   ω   

Paragraphes
[80]   μή; (Λαβὲ δὴ καὶ τὸ  τῷ   Χαβρίᾳ ψήφισμα ψηφισθέν. Ὅρα δὴ
[160]   ἐλπίζειν ἐσμέν. Καὶ εἴημέν γ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι· ἀλλὰ χρή γ'
[120]   (Ἀκούετε τῶν ἀντιγράφων τῆς στήλης,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ἀτελεῖς αὐτοὺς εἶναι
[140]   φευκτέον, τοῦτο δὲ πάντων μάλιστ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι. Διὰ τί; Ὅτι
[140]   παρέσχηται. (Ἔστι τοίνυν πάντα ταῦτ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δικαιοσύνης, ἀρετῆς, μεγαλοψυχίας
[100]   ἀφ' αὑτοῦ τίθησιν. (Ἐμοὶ δ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, δοκεῖ Λεπτίνης καί
[70]   ᾤοντο δεῖν ἀποδιδόναι. Οὔκουν αἰσχρόν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ αἱ μὲν
[130]   θανάτῳ ζημιοῦν. Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ ἐφ'
[130]   καὶ μὴ θελήσουσι ποιεῖν, σκοπεῖτ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ καλῶς ὑμῖν
[10]   μηδέν. Πῶς οὖν οὐ δεινόν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ τότε μὲν
[150]   οὖν οὐ σχέτλιον καὶ δεινόν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ χαλεπώτερον εἶναι
[100]   ἔχειν εἰπεῖν ἀληθὲς οἴομαι. Μεῖζον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Θηβαῖοι φρονοῦσιν ἐπ'
[10]   μὲν τοίνυν τῆς πόλεως ἦθος,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ἐπ' ἄλλων
[80]   δοθέντ' ἐπὶ τούτοις; Καὶ μήν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ ζῶν πάνθ'
[150]   τὰ δεινότατ' ἐργαζόμενον ληφθῆναι; (Αἰσχρός,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ κακῶς ἔχων
[90]   Λέγε τὸν νόμον. ΝΟΜΟΣ. (Ἀκούετ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ καταμανθάνετε, ὅτι
[80]   ἀφῃρημένον τι φαίνηται; Οὐ σκέψεσθ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ λογιεῖσθε, ὅτι
[150]   αὐτοῖς ὃν λέγω. ΝΟΜΟΣ. Οὗτος,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ παλαιός ἐσθ'
[90]   οὖσι νόμοις κυρίοις ὑπάρχον καλόν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ σαφές, Τὰς
[110]   τουτί. ΨΗΦΙΣΜΑ. (Ὅτι μὲν τοίνυν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, καὶ τοῖς προγόνοις
[110]   καταδειχθῇ τοιοῦτον ἔργον; (Χρὴ τοίνυν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἀκεῖν' ἐνθυμεῖσθαι καὶ
[80]   καὶ διὰ ταύτην. (Ἄξιον τοίνυν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κἀκεῖνο σκοπεῖν, ὅπως
[0]   πρέπον. (Πῶς γὰρ οὐκ αἰσχρόν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ μὲν τὴν
[110]   δ' ἡγοῦμαι τοῦτον τὸν λόγον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, κατὰ πόλλ' ἀσύμφορον
[60]   (Καὶ μὴν μηδ' ἐκεῖν' ὑμᾶς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, λανθανέτω, ὅτι τῶν
[60]   ἐδόκει, ποιήσασθαι τὴν εἰρήνην; Ὧν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μετὰ ταῦτ' ἐκπεσόντων
[150]   διὰ τὸν τούτου νόμον; (Μηδαμῶς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι· μὴ βούλεσθε δοκεῖν
[40]   αὐτὸν ἀφῃρῆσθαι νομιεῖ. (Οὐ τοίνυν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μὴ Λεύκων ἀδικηθῇ
[20]   ἐννέα ἀρχόντων. (Ὁρᾶθ' ὡς σαφῶς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδέν' εἶναι τριηραρχίας
[90]   Λέγε. ΝΟΜΟΣ. (Συνίεθ' ὃν τρόπον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, Σόλων τοὺς
[40]   ψηφισθὲν τῷ ἀνδρί. Καὶ θεωρεῖτ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅσα ψηφίσματ' ἄκυρα
[80]   υἱὸν αὐτοῦ; Καὶ τί φήσομεν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅταν τὰ μὲν
[80]   δεινὰ πάσχουσιν; (Ἵνα τοίνυν εἰδῆτ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, ὅτι ὡς ἀληθῶς
[90]   θέσθαι τὸν νόμον· ἡμεῖς δ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντα, καὶ παρεισφέρομεν
[150]   ὑμᾶς εἰπὼν καταβήσομαι. Ἔστι γάρ,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντας μὲν τοὺς
[100]   ἴσως ἀγαθοί. Ἐμοὶ δὲ δοκοῦσιν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντες οἱ τοιοῦτοι
[160]   βιασθῆθ' ἁμαρτάνειν. Πολλὰ γὰρ ὑμεῖς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλάκις οὐκ ἐδιδάχθηθ'
[110]   ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς ἐρῶ. Ἦσαν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ τῶν πρότερον
[0]   τοίνυν ἔμοιγ' οὐδ' ἐκεῖν' εὔλογον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, σκοπουμένῳ φαίνεται, καταμεμφόμενόν
[20]   κεκτημένος ἦν. (Οὕτω τοίνυν τινές,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, σφόδρ' ἔχουσ' ἀλογίστως
[80]   εἰπεῖν ὑπὲρ Χαβρίου βούλομαι. Ὑμεῖς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τιμῶντές ποτ' Ἰφικράτην,
[160]   παρὰ πᾶσιν εἶναι. (Οὔκουν ἄξιον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοσαύτην βλασφημίαν ἀντὶ
[70]   ὑφ' ὑμῶν μόνον Κόνων,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τότ' ἐτιμήθη πράξας
[10]   (Ὅτι τοίνυν οὐδ' ἐστὶν ὅλως,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦ ἤθους τοῦ
[0]   συνερεῖν. Ἔστι δ' οὐκ ἄδηλον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦθ' ὅτι Λεπτίνης,
[110]   τὸν νόμον. (Ἆρ' οὖν δίκαιον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς εὐεργέτας τιμᾶν;
[50]   ποιεῖν καταστήσει. (Οὐ τοίνυν μόνον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς ἰδίᾳ γνόντας
[110]   ἔγωγ' εἴποιμι. Οὐκ ἔστι δίκαιον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς Λακεδαιμονίων νόμους
[40]   ὢν φαίνεται. Εἶτ' οὐκ αἰσχυνόμεθ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοὺς τοῦ τοιούτου
[150]   οὗτος Λεπτίνου, οὐ μόνον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτ' ἀδικεῖ, ὅτι
[30]   διῴκησε, προσπεριγενέσθαι. (Τί οὖν οἴεσθ'     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τοῦτον τὸν τοιοῦτον
[90]   τὸν νόμον. ΝΟΜΟΣ. (Οὔκουν ἐναντίον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῷ Κυρίας εἶναι
[150]   εἴποιμι. Οὗτός ἐστιν οὐδενὸς ἧττον,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν λεγόντων δεινὸς
[70]   τότε. Πολλὰ μὲν γάρ ἐστιν,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, τῶν ὑπ' ἐκείνου
[130]   μάλιστα πάντων οἶμαι δεῖν ὑμᾶς,     ἄνδρες Ἀθηναῖοι, φυλάξασθαι, τοῦτ' εἰπεῖν
[10]   τὸ ἦθος. (Νομίζω τοίνυν ὑμᾶς,     ἄνδρες δικασταί, ἄμεινον ἂν περὶ
[20]   Ἔγωγ' ἂν φαίην. (Ἔτι δ'     ἄνδρες δικασταί, διὰ τὸ γεγράφθαι
[60]   ἕξειν; (Πάνυ τοίνυν ἀχθοίμην ἄν,     ἄνδρες δικασταί, εἰ τοῦτο μόνον
[60]   Ἔστιν δὲ τοῦτο τὸ γράμμ'     ἄνδρες δικασταί, ἐκείνῳ μὲν φιλοτιμία
[50]   δι' ὑμᾶς Κορινθίων ταῦτ' ἐστίν,     ἄνδρες δικασταί. Ὅρα δέ, εἴ
[70]   ΧΑΒP ΙΟΥ. (Δοκεῖ τισὶν ὑμῶν,     ἄνδρες δικασταί, οὗτος τοσαύτας
[40]   Ἐπικέρδης ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,     ἄνδρες δικασταί. Σκοπεῖτε δὲ μὴ
[80]   πολλοῖς ἄλλοις, οὓς ἀκηκόατε, εἰσίν,     ἄνδρες δικασταί. Σκοπεῖτε δὴ καὶ
[30]   Λεύκων, ἀκηκόατ' ἐκ τῶν ψηφισμάτων,     ἄνδρες δικασταί. Τούτων δ' ἁπάντων
[60]   ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Ἠκούσατε μὲν τῶν ψηφισμάτων,     ἄνδρες δικασταί. Τούτων δ' ἴσως
[90]   δῆμος ἔδωκε κυρίας εἶναι· δίκαιον,     γῆ καὶ θεοί. Χρῆν τοίνυν
[160]   δώσετε. Οὐ δή πού γ'     Ζεῦ καὶ θεοί. Οὐκ οἶδ'
[20]   ῥᾳστώνην τοῖς πολλοῖς σός,     Λεπτίνη, ποιεῖ νόμος, εἰ μιᾶς
[60]   ἡγοῦντο; Πότερον οὖν μᾶλλον ἔδεισ'     Λεπτίνη, τοὺς ἐχθρούς, εἰ δύνασαι,
[0]   τούτοις, ὡς ἂν οἷός τ'  ὦ,   συνερεῖν. Ἔστι δ' οὐκ ἄδηλον,
[100]   νόμον ἐξεῖναι δοῦναι τὰ ἑαυτοῦ     ἄν τις βούληται, ἐὰν μὴ
[40]   τῷ παρὰ τοιοῦτον καιρὸν ἐν     καὶ τῶν εὖ πεπονθότων ἔργον
[40]   νόμου μέλλει φέρειν τὴν ψῆφον     μὴ λυθέντι δεήσει χρῆσθαι, δεύτερον
[10]   ἀφαιρῶν τῶν δωρειῶν νόμος, οὗτος,     μόνῳ κρείττους εἰσὶν αἱ παρ'
[10]   βουλεύσασθαι, εἰ κἀκεῖνο μάθοιτε, ὅτι     μόνῳ μείζους εἰσὶν αἱ παρὰ
[90]   γ' οὑτωσί. Ἀλλ' οὐκ ἐν     νῦν ὅδ' ἀντεισφέρει νόμῳ, ἀλλ'
[110]   τούτων ψήφισμ' ἔστιν Ἀλκιβιάδου, ἐν     ταῦτα γέγραπται. Τότε μὲν γὰρ
[130]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, εἰ ἐφ'     τοῖς ἄλλοις θάνατον ζημίαν ἐτάξατε,
[130]   πρὸ τοῦ χρόνος γεγονώς, ἐν     τοσούτῳ τὸ πλῆθος ὄντι οὔτε
[40]   Λεύκων ἀδικηθῇ μόνον δεῖ σκοπεῖν,     φιλοτιμίας ἕνεχ' περὶ τῆς
[50]   οἵων μικρῷ πρότερον Φορμίων διεξελήλυθε  κἀγὼ   νῦν εἴρηκα, ἄξιόν ἐστιν εὐλαβηθῆναι
[160]   ἵν' ἐν κεφαλαίῳ τοῦτο μάθητε  κἀγὼ   παύσωμαι λέγων, τάδε ποιήσατε· σκέψασθε
[40]   ταῦτα μὲν εὐχέσθω τοῖς θεοῖς,  κἀγὼ   συνεύχομαι, λογιζέσθω δὲ πρῶτον μὲν
[150]   βουλὴ φύλαξ ἐν Ἀρείῳ  πάγῳ   τέτακται. (Ἐν τοίνυν τοῖς περὶ
[70]   τότ' ἐτιμήθη πράξας διεξῆλθον  ἐγώ,   ἀλλὰ καὶ ὑπ' ἄλλων πολλῶν,
[50]   ἀξίας αὐτῆς πρὸς ὑμᾶς εἰπεῖν.  Ἐγὼ   γὰρ οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον
[150]   ἐρεῖ τριηραρχίας αὑτοῦ καὶ λῃτουργίας.  Ἐγὼ   δ' εἰ πολλοῦ τῇ πόλει
[150]   ἐὰν σωφρονῶσι φυλάξονται παραβαίνειν οὗτοι.  (Ἐγὼ   δ' ἔτι μικρὰ πρὸς ὑμᾶς
[80]   γὰρ αὔτ' ἐνταῦθ' εἶναί που.  Ἐγὼ   δ' ἔτι τοῦτ' εἰπεῖν ὑπὲρ
[110]   ἴσως τοῦθ' ὑμῖν ἀναγνώσεται τοὐπίγραμμα.  Ἐγὼ   δ' ἡγοῦμαι τοῦτον τὸν λόγον,
[90]   ἔθηκεν λυθῇ, τοῦτον οὐ τεθήσεσθαι.  (Ἐγὼ   δ' ὅτι μὲν τῇ ὑμετέρᾳ
[0]   τούτῳ πλείστῳ χρήσεται τῷ λόγῳ.  (Ἐγὼ   δ' ὅτι μὲν τινῶν κατηγοροῦντα
[120]   τι ἂν βούλησθε, πλὴν τούτου.  Ἐγὼ   δ' ὑπὲρ ὧν μὲν τῇ
[120]   τῶν ἱερῶν ἀτελής τις ἀφεθήσεται.  Ἐγὼ   δὲ τὸ μέν τινας, οἷς
[70]   τρόπον ἐξαπατῆσαι λέγεται. (Φημὶ τοίνυν  ἐγώ   καὶ πρὸς Διός, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[10]   πολὺ τούτου κεχωρισμένον. (Φημὶ τοίνυν  ἐγὼ   κάλλιον εἶναι τοῦτον ὑμῖν ἀκολουθῆσαι
[20]   πολλούς. Ἀλλ' ἐὰν δείξῃ πέντε,  ἐγὼ   ληρεῖν ὁμολογῶ. Θήσω τοίνυν ἐγὼ
[20]   ἡμᾶς χρηστήν, οὐ καλῶς φρονεῖ.  Ἐγὼ   μὲν γὰρ εὔχομαι τοῖς θεοῖς,
[130]   τοῦτο παθεῖν κατ' ἄνδρα κριθέντας.  Ἐγὼ   μὲν γὰρ οὐχ ὑπολαμβάνω ταῦτα
[60]   εὐεργέταις ὑπαρχουσῶν δωρειῶν ἀφαιρεῖταί τι;  Ἐγὼ   μὲν ἐκεῖν' οἶμαι. Ἀλλ' ἵνα
[20]   τοὺς εὐεργέτας ἀφελέσθαι τὰ δοθέντα;  Ἐγὼ   μὲν ἐκεῖν' οἶμαι. Νῦν μέν
[10]   τὸν νόμον, ψεύδεσθαι μᾶλλον αἱρήσεσθε;  Ἐγὼ   μὲν οὐκ ἀξιῶ. (Τὸ μὲν
[140]   διατεινόμενος κύριον ποιεῖν τὸν νόμον,  ἐγὼ   μὲν οὐκ ἔχω πῶς ἐπαινέσω,
[0]   μήτε προβουλεύειν μήτε χειροτονεῖν μηδέν;  Ἐγὼ   μὲν οὐκ οἶμαι· οὐ γάρ
[70]   ὑμῶν καὶ τῷ υἱεῖ κατέλιπεν;  Ἐγὼ   μὲν οὐκ οἴομαι. Καὶ γὰρ
[20]   ἄλλου τοῦθ' ἅπαξ ποιήσας ἀπηλλάξεται;  Ἐγὼ   μὲν οὐχ ὁρῶ. Τῆς δέ
[20]   ἐγὼ ληρεῖν ὁμολογῶ. Θήσω τοίνυν  ἐγὼ   μὴ τοιοῦτον εἶναι τοῦτο, ἀλλὰ
[90]   ἂν ὑμεῖς ποτ' ἐπείσθητε, ὡς  ἐγὼ   νομίζω, θέσθαι τὸν νόμον· ἡμεῖς
[150]   μὲν τοὺς νόμους ὑμῖν, ὡς  ἐγὼ   νομίζω, σπουδαστέον ὡς κάλλιστ' ἔχειν,
[120]   ἐξαπατᾶν ζητοῦσι, Λεπτίνην ὑμῖν αὐτὸν  ἐγὼ   παρα σχήσομαι μάρτυρα. (Γράφων γὰρ
[110]   ἔχει καὶ δίκαιόν ἐστι λέγειν,  ἐγὼ   πρὸς ὑμᾶς ἐρῶ. Ἦσαν,
[90]   τῶν πολιτευομένων τινὲς δυνηθέντες, ὡς  ἐγὼ   πυνθάνομαι, κατεσκεύασαν αὑτοῖς ἐξεῖναι νομοθετεῖν,
[30]   φαῦλοι, καὶ οὐ διὰ ταῦτ'  ἐγὼ   τοὺς χρηστοὺς ἀφειλόμην, ἀλλὰ τὸν
[100]   αὐτὸν ἀναγκάσει. Ἔπειτ' ἐγγυώμεθ' ἡμεῖς,  ἐγώ,   Φορμίων, ἄλλον εἴ τινα βούλεται,
[110]   ἀτελείας ἑλέσθαι; Ὅτι τοίνυν ἀληθῆ  λέγω,   λαβέ μοι τὸ ψήφισμα τουτί.
[90]   εἰσίν. Ἵν' οὖν μὴ λόγον  λέγω   μόνον, ἀλλὰ καὶ τὸν νόμον
[150]   λαβὼν τὸν νόμον αὐτοῖς ὃν  λέγω.   ΝΟΜΟΣ. Οὗτος, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[120]   τῇ πόλει καταλείπειν φήσει, τοσοῦτο  λέγω·   ὅταν ὧν ἐδώκατέ τῳ πρότερόν
[110]   νῦν. Πρὸς οὖν τί τοῦτο  λέγω;   Ὅτι φήσαιμ' ἂν ἔγωγ' ἐκείνους
[70]   πεπαυκέναι. Ἵν' οὖν μᾶλλον οἷς  λέγω   προσέχητε, τὰ ψηφίσμαθ' ὑμῖν αὔτ'
[10]   ἄλλ' ἔγωγ' οὐκ οἶδα, οὐδὲ  λέγω   φλαῦρον οὐδὲν οὐδὲ σύνοιδα, ἐκ
[130]   δέδωκεν, οὐδ' ἕξουσιν οὗτοι δεικνύναι,  λόγῳ   δ' ἂν ἀναισχυντῶσιν, οὐχὶ καλῶς
[0]   καὶ τούτῳ πλείστῳ χρήσεται τῷ  λόγῳ.   (Ἐγὼ δ' ὅτι μὲν τινῶν
[80]   ἡμῶν μὴ καλῶς ῥηθῇ τῷ  λόγῳ,   μάτην τοῖς πονήσασιν εἴργασται, πῶς
[100]   τιμῶντες, παρὰ δὲ τῶν πολιτῶν  λόγῳ   μετὰ τῶν νόμων τὰ δίκαια
[40]   εὖ πάσχειν, ἡμεῖς δ' οἱ  λόγῳ   ταῦτ' ἀκούοντες ὡς ἀναξίων ἀφαιρησόμεθα,
[20]   ἐὰν δείξῃ πέντε, ἐγὼ ληρεῖν  ὁμολογῶ.   Θήσω τοίνυν ἐγὼ μὴ τοιοῦτον
[50]   κρινόμενον ἴδοι τις ἄν, ἀλλ'  ἔργῳ.   Ὅταν μὲν οὖν εὖ πάσχειν
[40]   (Τοῦτον μέντοι τὸν τῷ μὲν  ἔργῳ   παρὰ τοὺς μεγίστους καιροὺς οὑτωσὶ
[80]   εἰκότως ἀγανακτήσειαν. Εἰ γὰρ ὧν  ἔργῳ   πεποίηκεν ἕκαστος αὐτῶν ὑμᾶς εὖ,
[110]   Δίκαιον. Τί δέ; Ὃσ' ἂν  δῷ   τις ἅπαξ, δίκαιον ἔχειν ἐᾶν;
[30]   δῆμον νομίζων χρηστὸν πάντας ἔχειν  ἐῶ,   οὐ δικαιότερ' ἡμῶν ἐρεῖ; Ἐμοὶ
[150]   καὶ φιλονικίᾳ καὶ τὸ λοιπὸν  ἐῶ·   τοιούτοις δέ τισιν προσέοιχ'
[50]   λόγον τοσοῦτον. Πολλοῦ γε καὶ  δέω.   Ἀλλὰ πάντας μὲν οὐδ' ἂν
[70]   καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου  δέω   λέγειν χώραν οὐδαμοῦ τὸ τῆς
[80]   Στράβακα καὶ Πολύστρατον· καὶ πάλιν,  Τιμοθέῳ   διδόντες τὴν δωρειάν, δι' ἐκεῖνον
[160]   κατὰ τῶν τὰ πονηρὰ συμβουλευόντων.  Θαυμάζω   δ' ἔγωγε, εἰ τοῖς μὲν
[150]   τοῖς ἀγαθόν τι ποιοῦσιν ἔγωγε  νομίζω   δεῖν. (Πρὸς τοίνυν Δεινίαν· οὗτος
[120]   ταῦτα λέγωσι, τοῦτ' εἶναι δεινὸν  νομίζω.   (Εἰ γὰρ κατὰ μηδέν'
[90]   ὑμεῖς ποτ' ἐπείσθητε, ὡς ἐγὼ  νομίζω,   θέσθαι τὸν νόμον· ἡμεῖς δ'
[50]   γὰρ οὐ τὸν αὐτὸν τρόπον  νομίζω   πόλει τὸν ἄξιον ἐξεταστέον εἶναι
[150]   τοὺς νόμους ὑμῖν, ὡς ἐγὼ  νομίζω,   σπουδαστέον ὡς κάλλιστ' ἔχειν, μάλιστα
[10]   ἐστὶ τῆς πόλεως τὸ ἦθος.  (Νομίζω   τοίνυν ὑμᾶς, ἄνδρες δικασταί,
[50]   πρὸς Λακεδαιμονίους ἐγένεθ' ἐν  Κορίνθῳ,   τῶν ἐν τῇ πόλει βουλευσαμένων
[40]   εὐχέσθω τοῖς θεοῖς, κἀγὼ συνεύχομαι,  λογιζέσθω   δὲ πρῶτον μὲν ὅτι περὶ
[100]   γραφόντων, ἐπὶ τούτοις τὸ πρᾶγμα  γιγνέσθω.   (Μήθ' ὑμεῖς ποιήσητε μηδὲν ἀνάξιον
[40]   ἀπέχειν τὴν πόλιν, ταῦτα μὲν  εὐχέσθω   τοῖς θεοῖς, κἀγὼ συνεύχομαι, λογιζέσθω
[140]   τοῦ δήμου προφάσει διὰ σοῦ  δεδόσθω,   ὧν δ' αὐτὸς δῆμος
[70]   ὑμετέρους λιμένας κατήγαγεν. (Ἑνὶ δὲ  κεφαλαίῳ   μόνος τῶν πάντων στρατηγῶν οὐ
[160]   συμφέρειν ὑμῖν· ἀλλ' ἵν' ἐν  κεφαλαίῳ   τοῦτο μάθητε κἀγὼ παύσωμαι λέγων,
[60]   ὥσπερ Ἐκφάντῳ τῷ Θασίῳ καὶ  Ἀρχεβίῳ   τῷ Βυζαντίῳ, καί τινες τούτων
[150]   τὰς αὐτὰς δώσειν δωρειὰς ἅσπερ  Ἁρμοδίῳ   καὶ Ἀριστογείτονι, καταψηφίσασθε τοῦ νόμου.
[160]   Οὐκ οἶδ' τι δεῖ  πλείω   λέγειν· οἶμαι γὰρ ὑμᾶς οὐδὲν
[150]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι· μὴ βούλεσθε δοκεῖν  πλείω   πεποιῆσθαι σπουδὴν ὅπως μηδενὶ τῶν
[150]   βουλὴ φύλαξ ἐν  Ἀρείῳ   πάγῳ τέτακται. (Ἐν τοίνυν τοῖς
[10]   μᾶλλον αἱρήσεσθε; Ἐγὼ μὲν οὐκ  ἀξιῶ.   (Τὸ μὲν τοίνυν τῆς πόλεως
[160]   Διονύσιος ἤλπισεν ἄν ποτ' ἴσως  πλοίῳ   στρογγύλῳ καὶ στρατιώταις ὀλίγοις Δίων'
[110]   τυχεῖν ὧν ἐβουλήθησαν. (Τίνι χρώμενος  τεκμηρίῳ;   Ὅτι Λυσιμάχῳ δωρειάν, ἑνὶ τῶν
[160]   ἄλλων, ὅτι ἐν μὲν τῷ  δικαστηρίῳ   Λεπτίνης πρὸς ἡμᾶς ἀγωνίζεται, ἐν
[90]   καὶ παρ' ὑμῖν ἐν τῷ  δικαστηρίῳ,   τοὺς δὲ νόμους αὐτούς, καθ'
[100]   τῆς ἀρετῆς ἆθλον τῆς πολιτείας  κυρίῳ   γενέσθαι μετὰ τῶν ὁμοίων, παρὰ
[60]   δῶτε δωρειὰς ὥσπερ Ἐκφάντῳ τῷ  Θασίῳ   καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ Βυζαντίῳ, καί
[150]   ἐάν τις ὀφείλων ἄρχῃ τῷ  δημοσίῳ.   Θάνατον λέγει· τοῦτο γάρ ἐστ'
[120]   πολλάκις καιρόν, οὔτ' ἴσως ῥᾴδιον  αἰτίῳ   γενέσθαι· (μετρίων δὲ καὶ ὧν
[90]   λέγῃ δήπου, ὁμολογεῖ μὲν εἶναι  βελτίω   καὶ δικαιότερον τόνδε τὸν νόμον
[110]   κατὰ τὸν λογισμὸν ἐκεῖνα φανείη  βελτίω,   τῆς γε τύχης ἕνεχ'
[90]   ἑξῆς λέγε, τούτων εἶναι  βελτίω   φαμέν. Προσέχετ' ἄνδρες δικασταί, τούτοις
[60]   τῷ Θασίῳ καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ  Βυζαντίῳ,   καί τινες τούτων ἀντιλέγοιεν αὐτοῖς
[10]   ἐκ δὲ τοῦ νόμου σκοπῶν  εὑρίσκω   πολὺ τούτου κεχωρισμένον. (Φημὶ τοίνυν
[150]   ἐνδείξεις καὶ ἀπαγωγάς· ἐὰν δ'  ἁλῷ,   ἔνοχος ἔστω τῷ νόμῳ ὃς
[130]   τὸν δῆμον ἐξαπατήσῃ, κρίνειν, κἂν  ἁλῷ,   θανάτῳ ζημιοῦν. Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθ'
[70]   αὐτὸν εἰσήγγελλον οὗτοι, καὶ εἰ  ἑάλω,   τὸν ἅπαντ' ἂν ἀπωλώλει χρόνον.
[90]   ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πάντα, καὶ παρεισφέρομεν  πολλῷ   καὶ κρείττω καὶ δικαιότερον τοῦ
[20]   καὶ τῆς ἀπιστίας. Οὔκουν ὅτε  πολλῷ   μείζονα βλάψει τῶν ὠφελειῶν ὧν
[0]   δωρειᾶς, ἐξαπατηθέντας δέ τι καὶ  φαύλῳ   τινὶ δοῦναι, διὰ τοῦ
[160]   ἤλπισεν ἄν ποτ' ἴσως πλοίῳ  στρογγύλῳ   καὶ στρατιώταις ὀλίγοις Δίων' ἐλθόντ'
[60]   καὶ Ἡρακλείδην, οἳ Βυζάντιον παραδόντες  Θρασυβούλῳ   κυρίους ὑμᾶς ἐποίησαν τοῦ Ἑλλησπόντου,
[40]   παρ' ὑμῶν, ὁρῶν ἐν τῷ  πολέμῳ   πρὸ τῶν τριάκοντα μικρὸν σπανίζοντα
[40]   οὑτωσὶ κοινὰ τὰ ὄντα τῷ  δήμῳ   κεκτημένον, τῷ δὲ ῥήματι καὶ
[0]   ἐξεῖναι τῇ βουλῇ μηδὲ τῷ  δήμῳ   μήτε προβουλεύειν μήτε χειροτονεῖν μηδέν;
[100]   τοὐναντίον εἰσενήνοχας μὴ ἐξεῖναι τῷ  δήμῳ   τῶν αὑτοῦ δοῦναι μηδενὶ μηδέν,
[40]   ἑκατὸν καὶ τοῦ μὴ τῷ  λιμῷ   πάντας αὐτοὺς ἀποθανεῖν αἰτιώτατος ἐγένετο.
[140]   τοῦτ' ἐνῆν. Καὶ οὐ τοῦτ'  ἐπιτιμῶ·   δεῖ γὰρ ἐφ' ὑμῖν εἶναι
[90]   ἐν νῦν ὅδ' ἀντεισφέρει  νόμῳ,   ἀλλ' τ' ἐδώκατε, κύρια,
[20]   διὰ τὸ γεγράφθαι ἐν τῷ  νόμῳ   διαρρήδην αὐτοῦ Μηδένα μήτε τῶν
[150]   ἅπαξ συνδικῆσαι. (Τοὺς δὴ συνεροῦντας  νόμῳ   καὶ διδάξοντας ὑμᾶς ὡς ἐπιτήδειός
[130]   καὶ σὺ προσδιώρισας ἐν τῷ  νόμῳ   καὶ μαρτυρεῖ πᾶς πρὸ
[110]   οὓς ἀφαιρεῖται νῦν οὗτος τῷ  νόμῳ,   καὶ περὶ ὧν ἂν νόμοι
[150]   φαίνεσθαι· εἰ δὲ μή, γελοῖον  νόμῳ   μὲν συνδικεῖν, νόμον δ' αὐτοὺς
[150]   δ' ἁλῷ, ἔνοχος ἔστω τῷ  νόμῳ   ὃς κεῖται, ἐάν τις ὀφείλων
[140]   λέγειν καλόν. (ρηνται δὲ τῷ  νόμῳ   σύνδικοι καὶ μάλισθ' οἱ δεινοὶ
[130]   ὑμᾶς, οἷς οὐδεὶς ἂν ἐγκαλέσαι,  νόμῳ   τὰ δοθέντ' ἀπολωλεκέναι δι' ὑμῶν
[10]   καὶ τοῦτ' ἀφαιρεῖται νῦν τῷ  νόμῳ.   Τῇ μὲν γὰρ χρείᾳ τῇ
[30]   περὶ ὑμᾶς γεγενημένον, ἐὰν ἀκούσῃ  νόμῳ   τὴν ἀτέλειαν ὑμᾶς ἀφῃρημένους αὐτὸν
[0]   τῷ κοινῷ μὴ χρῆσθαι τῷ  νόμῳ   τούτῳ τὴν πόλιν τὴν αὐτὴν
[130]   κριθέντας. Ἐγὼ μὲν γὰρ οὐχ  ὑπολαμβάνω   ταῦτα καλῶς ἔχειν οὐδέ γ'
[0]   ἐκεῖν' εὔλογον, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  σκοπουμένῳ   φαίνεται, καταμεμφόμενόν τινας ἐπὶ ταῖς
[40]   οὐ τὸ τῆς δαπάνης μέγιστον  ἐκείνῳ,   ἀλλ' ὅτι τὴν δωρειὰν ὑμᾶς
[70]   ὡς ἀφελέσθαι τι χρὴ τῶν  ἐκείνῳ   δοθέντων. (Εἶεν. Ἀλλὰ νὴ Δία
[60]   πεπραγμένα, ἄκυρόν τι ποιῆσαι τῶν  ἐκείνῳ   δοθέντων. Οὗτος γάρ, ὡς ὑμῶν
[60]   τὸ γράμμ' ἄνδρες δικασταί,  ἐκείνῳ   μὲν φιλοτιμία πρὸς ὑμᾶς αὐτούς,
[130]   διὰ τοῦτον πάλιν καὶ τῶν  ἐκείνῳ   τι δοθέντων ἀφέλοιντο, καὶ ταῦτ'
[140]   ἔνεστιν τὸ τῆς ἀτελείας τῶν  ἐκείνῳ   τι δοθέντων, καὶ πρὸς ὑμᾶς
[150]   λέγει· τοῦτο γάρ ἐστ' ἐπ'  ἐκείνῳ   τοὐπιτίμιον. Οὐκοῦν τρία τιμήματα ταῦτα.
[40]   ἔμελλεν ἔσεσθαι, τοὺς ἐν  ἐκείνῳ   τῷ χρόνῳ κεκρατηκότας καὶ παρ'
[20]   ὡς ἄρα δεινόν, εἰ ἐν  κοινῷ   μὲν μηδ' ὁτιοῦν ὑπάρχει τῇ
[0]   τις ψεύδεται, ἐν δὲ τῷ  κοινῷ   μὴ χρῆσθαι τῷ νόμῳ τούτῳ
[150]   ἔχων νόμος, καὶ ὅμοιος  φθόνῳ   τινὶ καὶ φιλονικίᾳ καὶ τὸ
[70]   πρὸς Διός, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, μηδεὶς  φθόνῳ   τὸ μέλλον ἀκούσῃ, ἀλλ' ἂν
[10]   τῶν δωρειῶν νόμος, οὗτος,  μόνῳ   κρείττους εἰσὶν αἱ παρ' ὑμῶν
[10]   εἰ κἀκεῖνο μάθοιτε, ὅτι  μόνῳ   μείζους εἰσὶν αἱ παρὰ τῶν
[60]   Λακεδαιμονίους εἶναι. (Καὶ γάρ τοι  μόνῳ   τῶν πάντων αὐτῷ τοῦτ' ἐν
[110]   εἰ μηδεὶς ἐν ἅπαντι τῷ  χρόνῳ   γέγον' ἄξιος εὖ παθεῖν. Καὶ
[40]   τοὺς ἐν ἐκείνῳ τῷ  χρόνῳ   κεκρατηκότας καὶ παρ' οἷς ἦν,
[50]   σκοπεῖν, οὐ μετὰ ταῦθ' ὕστερον  χρόνῳ   παμπληθεῖ; Τὸ μὲν γὰρ ἐξ
[110]   ἂν εἷς ἐν ἅπαντι τῷ  χρόνῳ   τοῦτ' ἔχοι δεῖξαι γεγονός, τίνος
[40]   εἰ μὴ τοὺς μὲν ἐν  κινδύνῳ   καθεστηκότας καὶ πράξεις χρησταὶ καὶ
[10]   κεκτημένοι, τὴν ἀναγκαίαν ἀτέλειαν ἔχοντες,  ἔξω   τοῦ τέλους εἰσὶ τούτου· οὐκοῦν
[20]   φήσουσιν, εἰς δέον ὑμῖν γιγνομένας  δείξω.   Ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ' ὅτι
[90]   τὸν νόμον αὐτὸν ὅν φημι  δείξω,   λαβέ μοι τὸν νόμον καθ'
[100]   δίκαιοί γ' οὐδαμῇ. Οὐ γὰρ  ἀγνοῶ   τοῦθ' ὅτι Θηβαῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι
[70]   στρατηγοῦντος. Ἵνα δὲ μὴ λέγων  παραλίπω   τι τῶν πεπραγμένων αὐτῷ, ἀναγνώσεται
[130]   ἔχειν οὐδέ γ' ἀξίως ὑμῶν.  (Σκοπῶ   δὲ καὶ τοῦτο. Καὶ μὴν
[80]   τινες τούτων τῶν τετελευτηκότων λάβοιεν  τρόπῳ   τινὶ τοῦ νυνὶ γιγνομένου πράγματος
[60]   τι τῶν ἄλλων χωρίων,  Φιλίππῳ   μέν ἐστιν ὑπήκοα, ὑμῖν δ'
[60]   Πύδναν καὶ τἄλλα χωρία τῷ  Φιλίππῳ   τῷ ποτ' ἐπαρθέντες ἡμᾶς ἠδίκουν;
[30]   ἡμῖν. Καὶ τὰ μὲν ἄλλα  σιωπῶ,   πόλλ' ἂν ἔχων εἰπεῖν, ὅσ'
[110]   ἐστι λέγειν, ἐγὼ πρὸς ὑμᾶς  ἐρῶ.   Ἦσαν, ἄνδρες Ἀθηναῖοι, πολλοὶ
[100]   μηδὲν ὀργισθῇς· οὐδὲν γὰρ φλαῦρον  ἐρῶ   σε οὐκ ἀνεγνωκέναι τοὺς
[30]   ἐν Πειραιεῖ, τὴν δ' ἐφ'  Ἱερῷ.   Σκοπεῖτε δὴ πρὸς ὅσης κακίας
[140]   σῶν εἶναι καὶ ὅμοιον τῷ  προτέρῳ,   μεθεστάναι καὶ λελυμάνθαι. (Πολλὰ
[20]   καὶ ἑστιάτορες; Ἑξήκοντ' ἴσως  μικρῷ   πλείους σύμπαντες οὗτοι. (Ἵν' οὖν
[50]   τηλικούτων καὶ τοιούτων καιρῶν, οἵων  μικρῷ   πρότερον Φορμίων διεξελήλυθε κἀγὼ νῦν
[20]   ποιήσας ἀπηλλάξεται; Ἐγὼ μὲν οὐχ  ὁρῶ.   Τῆς δέ γ' αἰσχύνης ὅλην
[30]   ὑμεῖς κἀκεῖνος, τὴν μὲν ἐν  Βοσπόρῳ,   τὴν δ' ἐν Πειραιεῖ, τὴν
[70]   ἐν Αἰγίνῃ, καὶ ὅσ' ἐν  Κύπρῳ   τρόπαι' ἔστησεν καὶ μετὰ ταῦτ'
[60]   ἐκεῖν' οἶμαι. Ἀλλ' ἵνα μὴ  πόρρω   τοῦ παρόντος γένωμαι, λαβὲ τὰ
[160]   μέλλοντ' ᾔδεις; (Ὅτι νὴ Δία  πόρρω   τοῦ τι τοιοῦτον νῦν ἐλπίζειν
[150]   οὐχ οὗτος ἐχρήσατο τούτῳ τῷ  μέτρῳ,   ἀλλ' ἐάν τις ἀπαιτήσῃ χάριν
[110]   ἔδοσάν τῴ τι, τοῦτ' ἀφῃρημένους,  συγχωρῶ   καὶ ὑμᾶς ταὐτὸ τοῦτο ποιῆσαι,
[50]   χρησίμους ὑμῖν ἑαυτοὺς ἐκεῖνοι παρέσχον,  ἐάσω·   ἀλλ' ὅθ' μεγάλη μάχη
[90]   οἱ θεσμοθέται τοῦτον ὑμῖν παρέγραψαν,  ἐάσω,   ἵνα μὴ περὶ τούτου τις
[0]   τὴν δωρειὰν τῶν ἀδίκων ἐστίν,  ἐάσω·   καὶ γὰρ εἴρηται τρόπον τινὰ
[100]   αὗται; Τὰς μὲν καθ' ἕκαστον  ἐάσω,   μίαν δ' συλλαβοῦσα τὰς
[140]   ἐγὼ μὲν οὐκ ἔχω πῶς  ἐπαινέσω,   ψέγειν δ' οὐ βούλομαι. (Μηδὲν
[20]   Εἰσὶ τῶν ξένων ἀτελεῖς δέκα  θήσω·   καὶ μὰ τοὺς θεούς, ὅπερ
[20]   δείξῃ πέντε, ἐγὼ ληρεῖν ὁμολογῶ.  Θήσω   τοίνυν ἐγὼ μὴ τοιοῦτον εἶναι
[50]   πεπονθέναι. (Καὶ μὴν οὐδ' ἐκεῖν'  ὀκνήσω   περὶ τῆς ἀξίας αὐτῆς πρὸς
[130]   ἐστιν πάντας ἂν ἡγοῦμαι φῆσαι,  ὅσῳ   δ' ὑμῖν αἴσχιον τῶν ἄλλων,
[0]   μὴ τοῖς ὁμοίοις ἀμειβόμενοι, κακίας.  Ὅσῳ   δὴ κρεῖττον εὐήθη δοκεῖν
[70]   ἀλλ' ἂν ἀληθὲς σκοπείτω,  ὅσῳ   τὸ φανερῶς τοῦ λάθρᾳ κρεῖττον,
[40]   αὔτ' ἀναγνώσεται τὸ τότε ψηφισθὲν  τῷ   ἀνδρί. Καὶ θεωρεῖτ' ἄνδρες
[0]   κύριον εἶναι τοῦ δοῦναι, ἐάν  τῳ   βούληται. (Ἀλλὰ νὴ Δι' ἐκεῖν'
[60]   Ἐκφάντῳ τῷ Θασίῳ καὶ Ἀρχεβίῳ  τῷ   Βυζαντίῳ, καί τινες τούτων ἀντιλέγοιεν
[90]   ἐκθεῖναι πρόσθε τῶν ἐπωνύμων καὶ  τῷ   γραμματεῖ παραδοῦναι, τοῦτον δ' ἐν
[0]   καὶ τούτους. Ἐν μὲν γὰρ  τῷ   γράψαι Μηδέν' εἶναι ἀτελῆ, τοὺς
[60]   τὸν ταῦτα λέγονθ' ἡγοῖσθε, ἐπὶ  τῷ   δ' ἀφελέσθαι τὰς τῶν προτέρων
[130]   ἐχθρός, τῷ μὲν Διό φαντος,  τῷ   δ' Εὔβουλος, τῷ δ' ἴσως
[130]   Διό φαντος, τῷ δ' Εὔβουλος,  τῷ   δ' ἴσως ἄλλος τις. (Εἰ
[40]   τὰ ὄντα τῷ δήμῳ κεκτημένον,  τῷ   δὲ ῥήματι καὶ τῇ τιμῇ
[100]   κακῶς τοὺς τετελευτηκότας τῶν εὐεργετῶν,  τῷ   δεῖνι μεμφόμενος καὶ τὸν δεῖν'
[150]   κεῖται, ἐάν τις ὀφείλων ἄρχῃ  τῷ   δημοσίῳ. Θάνατον λέγει· τοῦτο γάρ
[40]   καιροὺς οὑτωσὶ κοινὰ τὰ ὄντα  τῷ   δήμῳ κεκτημένον, τῷ δὲ ῥήματι
[0]   λοιπὸν ἐξεῖναι τῇ βουλῇ μηδὲ  τῷ   δήμῳ μήτε προβουλεύειν μήτε χειροτονεῖν
[100]   δὲ τοὐναντίον εἰσενήνοχας μὴ ἐξεῖναι  τῷ   δήμῳ τῶν αὑτοῦ δοῦναι μηδενὶ
[160]   τῶν ἄλλων, ὅτι ἐν μὲν  τῷ   δικαστηρίῳ Λεπτίνης πρὸς ἡμᾶς ἀγωνίζεται,
[90]   βουλῇ καὶ παρ' ὑμῖν ἐν  τῷ   δικαστηρίῳ, τοὺς δὲ νόμους αὐτούς,
[60]   αὐτὰς δῶτε δωρειὰς ὥσπερ Ἐκφάντῳ  τῷ   Θασίῳ καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ Βυζαντίῳ,
[50]   οἱ πλεῖστοι κτῶνται μὲν τἀγαθὰ  τῷ   καλῶς βουλεύεσθαι καὶ μηδενὸς καταφρονεῖν,
[0]   εἴ τις ψεύδεται, ἐν δὲ  τῷ   κοινῷ μὴ χρῆσθαι τῷ νόμῳ
[70]   αὔτ' ἀναγνώσεται τὰ τότε ψηφισθέντα  τῷ   Κόνωνι. Λέγε. ΨΗΦΙΣΜΑΤΑ. (Οὐ τοίνυν
[90]   (Οὔκουν ἐναντίον, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  τῷ   Κυρίας εἶναι τὰς δωρειάς, ὅσας
[40]   μὴν οὐδ' ὅπως οὐκ ἀντιδώσει  τῷ   Λεύκωνί τις, ἂν βούληται, δύναμαι
[40]   μνᾶς ἑκατὸν καὶ τοῦ μὴ  τῷ   λιμῷ πάντας αὐτοὺς ἀποθανεῖν αἰτιώτατος
[0]   λῃτουργίας, καὶ τούτῳ πλείστῳ χρήσεται  τῷ   λόγῳ. (Ἐγὼ δ' ὅτι μὲν
[80]   ὑφ' ἡμῶν μὴ καλῶς ῥηθῇ  τῷ   λόγῳ, μάτην τοῖς πονήσασιν εἴργασται,
[40]   ἠξιώθη ταύτης τῆς τιμῆς, οὐ  τῷ   μεγάλ' θαυμάσι' ἡλίκα δοῦναι,
[130]   τις αὐτῶν, ὡς ἔοικεν, ἐχθρός,  τῷ   μὲν Διό φαντος, τῷ δ'
[40]   καθ' αὑτόν. (Τοῦτον μέντοι τὸν  τῷ   μὲν ἔργῳ παρὰ τοὺς μεγίστους
[150]   (Ἀλλ' οὐχ οὗτος ἐχρήσατο τούτῳ  τῷ   μέτρῳ, ἀλλ' ἐάν τις ἀπαιτήσῃ
[20]   καὶ Ἀριστογείτονος, καὶ ἐν μὲν  τῷ   Μηδένα πάντας περιλαμβάνειν τοὺς ἄλλους,
[20]   δικασταί, διὰ τὸ γεγράφθαι ἐν  τῷ   νόμῳ διαρρήδην αὐτοῦ Μηδένα μήτε
[130]   δηλοῖ καὶ σὺ προσδιώρισας ἐν  τῷ   νόμῳ καὶ μαρτυρεῖ πᾶς
[110]   ἀτελείας οὓς ἀφαιρεῖται νῦν οὗτος  τῷ   νόμῳ, καὶ περὶ ὧν ἂν
[150]   ἐὰν δ' ἁλῷ, ἔνοχος ἔστω  τῷ   νόμῳ ὃς κεῖται, ἐάν τις
[140]   οὐδὲ λέγειν καλόν. (ρηνται δὲ  τῷ   νόμῳ σύνδικοι καὶ μάλισθ' οἱ
[10]   διδομένων, καὶ τοῦτ' ἀφαιρεῖται νῦν  τῷ   νόμῳ. Τῇ μὲν γὰρ χρείᾳ
[0]   δὲ τῷ κοινῷ μὴ χρῆσθαι  τῷ   νόμῳ τούτῳ τὴν πόλιν τὴν
[40]   θαυμάσι' ἡλίκα δοῦναι, ἀλλὰ  τῷ   παρὰ τοιοῦτον καιρὸν ἐν
[40]   ἄξιοι χάριν ἀνταπολαμβάνειν οἱ προϋπάρχοντες  τῷ   ποιεῖν εὖ, μάλιστα δ' οἱ
[40]   ταῦτα παρ' ὑμῶν, ὁρῶν ἐν  τῷ   πολέμῳ πρὸ τῶν τριάκοντα μικρὸν
[60]   καὶ τἄλλα χωρία τῷ Φιλίππῳ  τῷ   ποτ' ἐπαρθέντες ἡμᾶς ἠδίκουν;
[0]   ἀφείλετο τὴν ἀτέλειαν, ἐν δὲ  τῷ   προσγράψαι Μηδὲ τὸ λοιπὸν ἐξεῖναι
[120]   τοσοῦτο λέγω· ὅταν ὧν ἐδώκατέ  τῳ   πρότερόν τι, τοῦτ' ἀφέλησθε, καὶ
[140]   δεῖ σῶν εἶναι καὶ ὅμοιον  τῷ   προτέρῳ, μεθεστάναι καὶ λελυμάνθαι.
[100]   ὑμεῖς ἐπὶ φιλανθρωπίᾳ καὶ  τῷ   τὰ δίκαια βούλεσθαι. Μήτ' οὖν
[50]   μετὰ τὴν μάχην μὴ δέχεσθαι  τῷ   τείχει τοὺς στρατιώτας, ἀλλὰ πρὸς
[160]   ἔστ' ἀνάξιος, ὡς ἔστω, πρὸς  τῷ   τὴν δωρειὰν ἀφαιρεθῆναι δίκην ἣν
[40]   πρῶτον μὲν εἰ παρὼν  τῷ   τῆς πόλεως ἀτυχήματι μᾶλλον ἕλοιτο
[110]   ἔχει δεῖξαι κἀκείνους ὧν ἔδοσάν  τῴ   τι, τοῦτ' ἀφῃρημένους, συγχωρῶ καὶ
[110]   οὐδὲ τοὺς Θηβαίων λέγειν ἐπὶ  τῷ   τοὺς ἐνθάδε λυμαίνεσθαι, οὐδὲ δι'
[120]   δίκαιον ὑμᾶς ἀφελέσθαι, ταῦτ' ἐπὶ  τῷ   τῶν θεῶν ὀνόματι ποιεῖν ζητήσουσιν,
[20]   περιλαμβάνειν τοὺς ἄλλους, ἐν δὲ  τῷ   Τῶν ξένων μὴ διορίζειν τῶν
[70]   ἣν εὕρετο παρ' ὑμῶν καὶ  τῷ   υἱεῖ κατέλιπεν; Ἐγὼ μὲν οὐκ
[60]   τὴν Πύδναν καὶ τἄλλα χωρία  τῷ   Φιλίππῳ τῷ ποτ' ἐπαρθέντες ἡμᾶς
[110]   πόλει, εἰ μηδεὶς ἐν ἅπαντι  τῷ   χρόνῳ γέγον' ἄξιος εὖ παθεῖν.
[40]   ἔσεσθαι, τοὺς ἐν ἐκείνῳ  τῷ   χρόνῳ κεκρατηκότας καὶ παρ' οἷς
[110]   μηδ' ἂν εἷς ἐν ἅπαντι  τῷ   χρόνῳ τοῦτ' ἔχοι δεῖξαι γεγονός,
[130]   δῆμον ἐξαπατήσῃ, κρίνειν, κἂν ἁλῷ,  θανάτῳ   ζημιοῦν. Εἶτ' οὐκ αἰσχύνεσθ'
[110]   φήσει κἀκείνους τιμᾶσθαι, τίς ἄξιος,  εἰπάτω,   εἰ μήτε τῶν προτέρων μηδεὶς
[100]   γνήσιοι, οὐχ ἵν' ἀποστερήσῃ τοὺς  ἐγγυτάτω   γένει τῆς ἀγχιστείας, ἀλλ' ἵν'
[100]   λόγος· αὐτὸς θέτω, καὶ μὴ  λεγέτω   τοῦθ' ὡς οὐ θήσομεν ἡμεῖς.
[100]   ἐκεῖνό γ' οὐ λόγος· αὐτὸς  θέτω,   καὶ μὴ λεγέτω τοῦθ' ὡς
[60]   ἐκεῖν' ὑμᾶς, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,  λανθανέτω,   ὅτι τῶν αἰσχίστων ἐστὶν πάντας
[100]   ἐστι τῶν εὑρημένων τὴν δωρειάν,  ἐχέτω,   ἀλλ' ἰδίᾳ κατὰ τόνδε κριθήτω
[100]   ἐχέτω, ἀλλ' ἰδίᾳ κατὰ τόνδε  κριθήτω   τὸν νόμον. Εἰ δὲ ταῦτα
[70]   ἀκούσῃ, ἀλλ' ἂν ἀληθὲς  σκοπείτω,   ὅσῳ τὸ φανερῶς τοῦ λάθρᾳ
[30]   τῶν πάντων ἀνθρώπων ἡμεῖς ἐπεισάκτῳ  σίτῳ   χρώμεθα. Πρὸς τοίνυν ἅπαντα τὸν
[30]   πλείστῳ τῶν πάντων ἀνθρώπων ἡμεῖς  ἐπεισάκτῳ   σίτῳ χρώμεθα. Πρὸς τοίνυν ἅπαντα
[60]   τὰς αὐτὰς δῶτε δωρειὰς ὥσπερ  Ἐκφάντῳ   τῷ Θασίῳ καὶ Ἀρχεβίῳ τῷ
[130]   ἄλλος οὐδεὶς πρόξενος ὢν ἀτελής,  ὅτῳ   μὴ διαρρήδην ἀτέλειαν ἔδωκεν
[130]   ἐστ' οὐδεὶς ἀτελὴς παρ' ὑμῖν  ὅτῳ   μὴ ψήφισμ' νόμος δέδωκε
[70]   ἔστησεν καὶ μετὰ ταῦτ' ἐν  Αἰγύπτῳ,   καὶ ὅτι πᾶσαν ἐπελθὼν ὀλίγου
[20]   μικρᾶς συντελείας ἀπὸ τῶν ὑπαρχόντων  ἑκάστῳ   γιγνομένης, οὐδὲν ἔπασχε δεινὸν οὐδείς,
[70]   ταῦτ' ἐλάττω φανῆναι τῆς ἐν  ἑκάστῳ   νῦν περὶ αὐτοῦ δόξης ὑπαρχούσης·
[150]   τὰ δεινόταθ' ἡμᾶς ἀδικούντων ἓν  ἑκάστῳ   τίμημ' ὑπάρχει διὰ τὸν νόμον,
[130]   πρῶτον γένωνται νομοθέται. Ἔστι δ'  ἑκάστῳ   τις αὐτῶν, ὡς ἔοικεν, ἐχθρός,
[10]   ἐσθ' ὡς ἐμοῦ γ' ἕνεκ'  ἔστω,   βελτίων ἐστὶ τῆς πόλεως τὸ
[150]   φησὶ καὶ οὐσία δημοσία  ἔστω.   Δύο τιμήματα ταῦτα. Εἶναι δὲ
[160]   δέ τις ἔστ' ἀνάξιος, ὡς  ἔστω,   πρὸς τῷ τὴν δωρειὰν ἀφαιρεθῆναι
[150]   ἀπαγωγάς· ἐὰν δ' ἁλῷ, ἔνοχος  ἔστω   τῷ νόμῳ ὃς κεῖται, ἐάν
[150]   τις ἀπαιτήσῃ χάριν ὑμᾶς, Ἄτιμος  ἔστω   φησὶ καὶ οὐσία δημοσία
[150]   ἀποτεῖσαι· ἀμφότερα δὲ μὴ  ἐξέστω.   (Ἀλλ' οὐχ οὗτος ἐχρήσατο τούτῳ
[30]   (Ἴστε γὰρ δήπου τοῦθ' ὅτι  πλείστῳ   τῶν πάντων ἀνθρώπων ἡμεῖς ἐπεισάκτῳ
[0]   ἐκδεδυκέναι τὰς λῃτουργίας, καὶ τούτῳ  πλείστῳ   χρήσεται τῷ λόγῳ. (Ἐγὼ δ'
[20]   ἐννέ' ἀρχόντων. Οὐκοῦν οἱ μὲν  ἐλάττω   κεκτημένοι τοῦ τριηραρχίας ἄξι' ἔχειν
[10]   χορηγιῶν ἀτελεῖς ὑπάρχουσιν, οἱ δ'  ἐλάττω   τῶν ἱκανῶν κεκτημένοι, τὴν ἀναγκαίαν
[70]   τ' αἰσχύνη λέγοντος ἐμοῦ ταῦτ'  ἐλάττω   φανῆναι τῆς ἐν ἑκάστῳ νῦν
[160]   ἑκατέρου φανῇ, ἵν' ἕλησθε τὰ  κρείττω.   (Ἂν μὲν τοίνυν καταψηφίσησθε, ὥσπερ
[90]   πάντα, καὶ παρεισφέρομεν πολλῷ καὶ  κρείττω   καὶ δικαιότερον τοῦ τούτου νόμον.
[80]   ὑμᾶς δ' ἀκούσαντες ἑλέσθαι τὸν  κρείττω.   ~Οὐ γὰρ ᾤετο δεῖν
[70]   λέγων παραλίπω τι τῶν πεπραγμένων  αὐτῷ,   ἀναγνώσεται γεγραμμένας ὑμῖν τάς τε
[40]   ψήφισμα τοῦτο δηλοῖ τὸ τότ'  αὐτῷ   γραφέν, τοῖς ἁλοῦσι τότ' ἐν
[40]   Καὶ μετὰ ταῦτα, δοθείσης ἀτελείας  αὐτῷ   διὰ ταῦτα παρ' ὑμῶν, ὁρῶν
[70]   τὴν ἀτέλειαν, ἣν πατὴρ  αὐτῷ   δικαίως παρ' ὑμῶν λαβὼν κατέλιπεν.
[100]   λόγον. ~Πρῶτον μὲν τοίνυν εἰσὶν  αὐτῷ   κατὰ τοῦ παρεισφέροντος πολλοὶ τρόποι,
[70]   βραχέων ἐπι μνησθῆναι τῶν πεπραγμένων  αὐτῷ.   (Ὃν μὲν οὖν τρόπον ὑμᾶς
[80]   τηνικαῦτα δ' οὐκ ἔσται κύρι'  αὐτῷ   τὰ δοθέντ' ἐπὶ τούτοις; Καὶ
[70]   ὄνομα καρποῦται. ~Διόπερ οὐ μόνον  αὐτῷ   τὴν ἀτέλειαν ἔδωκαν οἱ τότε,
[30]   ποιήσει πολίτης· κατ' οὐδέτερον δ'  αὐτῷ   τὴν ἀτέλειαν ἔστιν ἔχειν ἐκ
[80]   ὁμοίως, οὐκ ἂν ἐδώκατε ταύτην  αὐτῷ   τὴν χάριν; Ἔγωγ' ἡγοῦμαι. (Εἶθ'
[70]   τοῖς ἄλλοις δωρειαὶ βέβαιοι μένουσιν  αὐτῷ,   τῆς δὲ παρ' ὑμῶν μόνης
[80]   καταισχῦναι τὰς παρ' ὑμῶν ὑπαρχούσας  αὐτῷ   τιμάς. (Εἶθ' ὑπὲρ ὧν ἐκεῖνος
[40]   εἰς δέον δὲ νῦν γέγον'  αὐτῷ   τὸ λαβεῖν παρ' ὑμῶν τὴν
[60]   γάρ τοι μόνῳ τῶν πάντων  αὐτῷ   τοῦτ' ἐν τῇ στήλῃ γέγραπται·
[150]   τοὺς θεούς, μᾶλλον ἂν παραινέσαιμ'  αὑτῷ   τινὰ τιμὴν ὑμᾶς ἀξιοῦν δοῦναι
[30]   ὑμᾶς πλέοντας. Ἔχων γὰρ ἐκεῖνος  ἑαυτῷ   καὶ τοῖς παισὶ τὴν ἀτέλειαν
[30]   ὑπείληφεν οὐδείς, ὡς ἐκεῖνος ὑπομενεῖ  ἑαυτῷ   μὲν ἀκύρους εἶναι τὰς παρ'
[80]   πρὸς ὑμᾶς φιλοτιμίαν τοῦ πατρός.  Οὕτω   γὰρ ὡς ἀληθῶς ἔμοιγε φαίνεται
[80]   καὶ Τιμόθεον εὖ τινὰς πεποιήκατε,  οὕτω   καὶ δι' αὑτὸν εὖ ποιῆσαι
[0]   ἀφείλετο τὴν δωρειὰν ἀναξίους ἐνόμιζεν,  οὕτω   καὶ τὸν δῆμον ἀνάξιον ἡγεῖτο
[80]   παλαιός, ὃν οὗτος παρέβη, νόμος  οὕτω   κελεύει νομοθετεῖν, γράφεσθαι μέν, ἄν
[110]   νῦν δ' εὐπορήσει· δεῖ γὰρ  οὕτω   λέγειν καὶ μὴ βλασφημεῖν. Καίτοι
[100]   γὰρ ὃν τρόπον Ὀρχομενὸν διέθηκαν  οὕτω   μεταχειριζόμενοι, μήθ' ὑμεῖς τἀναντία τούτοις
[80]   δοκεῖν παρὰ μὲν τὰς εὐεργεσίας  οὕτω   προχείρως ἔχειν ὥστε μὴ μόνους
[110]   δήπου κατηγορεῖ. Ἔστι δ' οὐχ  οὕτω   ταῦτ' ἔχοντα, οὐδ' ὀλίγου δεῖ·
[70]   ἐκεῖνο καλόν, ζῶντα μὲν αὐτὸν  οὕτω   τιμᾶν ὥστε τοσούτων ὅσων ἀκηκόατ'
[150]   ἐφ' οἷς ἐξεῖναι ἀποκτιννύναι, κἂν  οὕτω   τις δράσῃ, καθαρὸν διώρισεν εἶναι.
[20]   εἰ πάνυ μικρὰ κεκτημένος ἦν.  (Οὕτω   τοίνυν τινές, ἄνδρες Ἀθηναῖοι,
[50]   οἳ παρὰ μὲν τὰς χρείας  οὕτω   φιλάνθρωποι καὶ πάντα ποιοῦντες, ἐπειδὴ
[70]   τοῦ παρακρουσαμένους πράττειν ὁτιοῦν ἐντιμότερον,  τοσούτῳ   κάλλιον Κόνωνα τὰ τείχη στῆσαι
[0]   εὐήθη δοκεῖν πονηρὸν εἶναι,  τοσούτῳ   λῦσαι τὸν νόμον κάλλιον
[130]   τοῦ χρόνος γεγονώς, ἐν  τοσούτῳ   τὸ πλῆθος ὄντι οὔτε φυλὴ
[20]   ὑμᾶς ἀδικῶν, οὐχὶ δεῖ δήπου  τούτῳ   βασκαίνειν· εἰ δ' ὑφῃρημένον φήσουσιν
[140]   νόμου πᾶς ἐσθ' λόγος,  τούτῳ   δ' οὐδείς ἐστι κίνδυνος. (Καίτοι
[0]   ἀπείρξετε τοῦ φιλοτιμεῖσθαι. (Πρὸς δὲ  τούτῳ   καὶ δι' ἐκεῖνο, ὅτι οἱ
[10]   ὑπὸ τούτου πεπεῖσθαι ὁμοίαν εἶναι  τούτῳ·   οὐδὲ γὰρ εἰ πάνυ χρηστός
[10]   λῦσαι τὸν νόμον ὑμᾶς  τούτῳ   περὶ τοῦ θέσθαι, καὶ λυσιτελέστερον
[0]   ἀτέλειαν ἐκδεδυκέναι τὰς λῃτουργίας, καὶ  τούτῳ   πλείστῳ χρήσεται τῷ λόγῳ. (Ἐγὼ
[10]   λῃτουργίας, καὶ πόσους, ἐὰν μὴ  τούτῳ   προσέχωμεν, ἀφήσει. Οἱ μὲν τοίνυν
[140]   εἶναί φημι, τὸ ὅτε μὲν  τούτῳ   ταῦτ' ἔμελλεν ὑπάρχειν λαβόντι, μηδὲν
[10]   λυσιτελέστερον εἶναι καὶ ὑμῖν καὶ  τούτῳ   τὴν πόλιν πεπεικέναι Λεπτίνην ὅμοιον
[0]   κοινῷ μὴ χρῆσθαι τῷ νόμῳ  τούτῳ   τὴν πόλιν τὴν αὐτὴν ἐπιτάξασαν
[150]   ἐξέστω. (Ἀλλ' οὐχ οὗτος ἐχρήσατο  τούτῳ   τῷ μέτρῳ, ἀλλ' ἐάν τις
[80]   μὲν ὑμῶν, ὁπόθ' ἡγοῖτο, ἐχρῆτο  τούτῳ,   ὑπὲρ αὑτοῦ δέ, ἐπειδὴ τὸ
[140]   ἐστι κίνδυνος. (Καίτοι καὶ τοῦτ'  ἀκούω   σε λέγειν, ὡς ἄρα τρεῖς
[90]   δ' ὅτι μὲν τῇ ὑμετέρᾳ  ψήφῳ   τοῦ τούτου νόμου λυθέντος τὸν
[110]   ἐβουλήθησαν. (Τίνι χρώμενος τεκμηρίῳ; Ὅτι  Λυσιμάχῳ   δωρειάν, ἑνὶ τῶν τότε χρησίμων,
[140]   τὸν νόμον, ἐγὼ μὲν οὐκ  ἔχω   πῶς ἐπαινέσω, ψέγειν δ' οὐ
[80]   δωρειάν, δι' ἐκεῖνον ἐδώκατε καὶ  Κλεάρχῳ   καί τισιν ἄλλοις πολιτείαν· Χαβρίας
[140]   ὑμᾶς ἀφελέσθαι. (Καὶ μὴν καὶ  Γελάρχῳ   πέντε τάλαντ' ἀποδοῦναι γέγραφ' οὗτος




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 18/05/2007