Paragraphes |
[20] |
οἱ
δ'
ἐφικνούμενοι
τοῦ
τριηραρχεῖν
|
εἰς |
ἀμφότερ'
ὑμῖν
ὑπάρξουσι
χρήσιμοι,
καὶ |
[40] |
μὲν
ἐποίησεν
ὑμᾶς
εὖ
πράττων,
|
εἰς |
δέον
δὲ
νῦν
γέγον'
αὐτῷ |
[20] |
ἀναπαυομένους
τινὰς
εὐπορήσειν
οὗτοι
φήσουσιν,
|
εἰς |
δέον
ὑμῖν
γιγνομένας
δείξω.
Ἴστε |
[10] |
δὴ
τίνας
ἡμῖν
εἰσποιεῖ
χορηγοὺς
|
εἰς |
ἐκείνας
τὰς
λῃτουργίας,
καὶ
πόσους, |
[10] |
Πειραιεῖ.
Ἐπειδὴ
δ'
ἡ
πόλις
|
εἰς |
ἓν
ἦλθεν
καὶ
τὰ
πράγματ' |
[140] |
λέγεις
ὅτι
σ'
οὐ
κατέστησαν
|
εἰς |
κίνδυνον,
φιλοκινδυνότατος
πάντων
ἀνθρώπων
εἶ· |
[10] |
ὡς
αἱ
λῃτουργίαι
νῦν
μὲν
|
εἰς |
πένητας
ἀνθρώπους
ἔρχονται,
ἐκ
δὲ |
[20] |
πρὸς
Διὸς
πότερον
κρεῖττον
ἦν
|
εἰς |
συντέλειαν
ἀγαγεῖν
τὰς
χορηγίας
ὥσπερ |
[20] |
προσέσται
χορηγός.
~Ἀλλὰ
νὴ
Δί'
|
εἰς |
τὰς
τῶν
μετοίκων
λῃτουργίας
εἰσποιεῖ |
[20] |
μὴν
ὅτι
δεῖ
τὴν
εὐπορίαν
|
εἰς |
ταῦθ'
ὑπάρχειν
πλείστην
τῇ
πόλει, |
[20] |
οὗτος,
ὅστις
ἂν
ᾖ,
πόλλ'
|
εἰς |
ταῦτα
συντελεῖ;
Πᾶσ'
ἀνάγκη.
Καὶ |
[100] |
ἄλλας
ἔχει,
δίειμι.
Ἐπειδάν
τις
|
εἰς |
τὴν
καλουμένην
γερουσίαν
ἐγκριθῇ
παρασχὼν |
[100] |
γένει
τῆς
ἀγχιστείας,
ἀλλ'
ἵν'
|
εἰς |
τὸ
μέσον
καταθεὶς
τὴν
ὠφέλειαν |
[160] |
γὰρ
ἂν
Λακεδαιμόνιοί
ποτ'
ἤλπισαν
|
εἰς |
τοιαῦτα
πράγματ'
ἀφίξεσθαι,
οὐδέ
γ' |
[120] |
οὐδ'
ἐκεῖνο
καλῶς
ἔχειν
ἡγοῦμαι,
|
εἰς |
τοιαύτην
ἄγειν
ἀνάγκην
τὴν
πόλιν |
[10] |
ἣν
οὗτος
ἀφαιρεῖται.
Τῶν
γὰρ
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
καὶ
τὴν
σωτηρίαν |
[20] |
ἔχειν
ἐν
ταῖς
εἰσφοραῖς
συντελοῦσιν
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον,
οἱ
δ'
ἐφικνούμενοι |
[20] |
ἀτελὴς
οὐδὲ
τῶν
εἰσφορῶν
τῶν
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον.
Οὔκουν
ὁ
πολλὰ |
[20] |
ἡμῶν,
παρὰ
δὲ
τὰς
τῶν
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
παρασκευῶν
ἀφθονίας
πάντα |
[120] |
φῇς
ἱερῶν;
Τῶν
μὲν
γὰρ
|
εἰς |
τὸν
πόλεμον
πασῶν
εἰσφορῶν
καὶ |
[70] |
καὶ
δύο
λαμβάνων,
ἃς
ἁπάσας
|
εἰς |
τοὺς
ὑμετέρους
λιμένας
κατήγαγεν.
(Ἑνὶ |